Τέσσερα διαστημόπλοια με μία εκτόξευση θα στείλει η NASA στο διάστημα για την μελέτη των μαγνητικών πεδίων

Η Μαγνητική Επανασύνδεση είναι ένα φαινόμενο που μετατρέπει την μαγνητική ενέργεια σε κινητική ή θερμική ενέργεια. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται παντού στο διάστημα, αλλά κοντά σε εμάς συμβαίνει κατά την διάρκεια των ηλιακών εκλάμψεων ή των στεφανιαίων εκτινάξεων μάζας ή όταν οι ηλιακοί άνεμοι αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο της Γης, προκαλώντας το γνωστό Σέλας.

 

Με στόχο να μελετηθεί αλλά και να δημιουργηθεί ένας τρισδιάστατος χάρτης του φαινόμενου, η αποστολή της NASA με την ονομασία Magnetospheric Multiscale θα στείλει τέσσερα διαστημόπλοια στο διάστημα, που θα πάρουν θέσεις σαν να σχηματίζουν πυραμίδα.

 

Ένας μοναδικός πύραυλος θα μεταφέρει και τα τέσσερα διαστημόπλοια –θα είναι τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο- στον προορισμό τους, και από εκεί και πέρα, μόλις βρεθούν σε τροχιά θα απομακρυνθούν το ένα από το άλλο και θα επεκτείνουν τα υπόλοιπα τμήματα που απαρτίζουν τον μηχανισμό τους. Αν δεν υπάρξουν καθυστερήσεις, η εκτόξευση θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του 2015.

 

 

Site: Engadget

 

Σχετικά με την Μαγνητική Επανασύνδεση: Η θεωρία αυτή υποθέτει ότι το ηλιακό μαγνητικό πεδίο επάγει ηλεκτρικά ρεύματα στο στέμμα. Εκεί τα ρεύματα αποδίνουν ταχύτατα την ενέργειά τους ως θερμότητα και κυματική ενέργεια. Αυτή η διαδικασία αποκαλείται «επανασύνδεση» εξαιτίας του ιδιόμορφου τρόπου που συμπεριφέρονται τα μαγνητικά πεδία μέσα στο πλάσμα.

 

Οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου είναι «προσδεδεμένες» στα φορτισμένα σωματίδια που αποτελούν το πλάσμα και για τον λόγο αυτό η τοπολογία του μαγνητικού πεδίου παραμένει η ίδια: αν ένα συγκεκριμένο ζεύγος μαγνητικών πόλων (βόρειος και νότιος) συνδέονται με μία γραμμή μαγνητικού πεδίου, τότε, ακόμα και αν το πλάσμα αναδευτεί ή οι στοιχειώδεις μαγνήτες αλλάξουν θέση, αυτή η γραμμή θα συνεχίσει να συνδέει αυτούς τους συγκεκριμένους πόλους. Η σύνδεση αυτή διατηρείται από ηλεκτρικά ρεύματα που επάγονται στο πλάσμα.

 

 

Κάτω από ορισμένες συνθήκες, τα ηλεκτρικά ρεύματα μπορεί να «καταρρεύσουν», επιτρέποντας στο μαγνητικό πεδίο να «επανασυνδεθεί» σε άλλους μαγνητικούς πόλους και κατά τη διαδικασία αυτή να απελευθερώσει θερμότητα και κυματική ενέργεια.

Η μαγνητική επανασύνδεση έχει θεωρηθεί ως το αίτιο των ηλιακών εκλάμψεων, που είναι οι μεγαλύτερες εκρήξεις στο Ηλιακό Σύστημα. Επιπλέον, η ηλιακή φωτόσφαιρα καλύπτεται από εκατομμύρια μικρών μαγνητικών περιοχών με διαστάσεις από 50 ως 1000 km. Αυτοί οι μικροί μαγνητικοί πόλοι πλήττονται και αναταράσσονται από την κοκκίαση. Το μαγνητικό πεδίο στο ηλιακό στέμμα πρέπει να υφίσταται σχεδόν συνεχώς επανασυνδέσεις ώστε να ανταποκρίνεται στις κινήσεις αυτού του φωτοσφαιρικού «μαγνητικού χαλιού».

 

 

Επομένως η ενέργεια που απελευθερώνεται από την επανασύνδεση αποτελεί ένα φυσικό υποψήφιο για το αίτιο της στεμματικής υπερθέρμανσης, ίσως με τη μορφή μιας σειράς «μικροεκλάμψεων» που η καθεμιά ξεχωριστά αποδίνει πολύ λίγη ενέργεια, αλλά όλες μαζί εξασφαλίζουν όλη την απαιτούμενη ενέργεια.

Η ιδέα ότι αυτές οι μικροεκλάμψεις μπορεί να θερμαίνουν το στέμμα προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Γιουτζήν Πάρκερ τη δεκαετία του 1980, αλλά είναι ακόμα μία αμφισβητούμενη επιστημονική υπόθεση.

 

Ειδικότερα, τα τηλεσκόπια υπεριώδους όπως αυτά των αποστολών TRACE και SOHO/EIT μπορούν να παρατηρήσουν μεμονωμένες μικροεκλάμψεις με τη μορφή μικρών εκλαμπρύνσεων στο άπω υπεριώδες, αλλά οι παρατηρήσεις τους δείχνουν ότι αυτά τα μικρά γεγονότα είναι πολύ λίγα για να δικαιολογούν όλη την ενέργεια που απελευθερώνεται στο στέμμα. Η πρόσθετη απαιτούμενη ενέργεια θα μπορούσε να προέρχεται από κυματική ενέργεια ή από βαθμιαία μαγνητική επανασύνδεση που απελευθερώνει ενέργεια ομαλότερα από τις μικροεκλάμψεις και συνεπώς δεν παρατηρείται από το TRACE. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.