Πριν από μερικούς μήνες, είχαμε καλύψει το θέμα της ψηφιακής διανομής και τους λόγους για τους οποίους ανθεί αυτή τα τελευταία χρόνια, όχι με ένα αλλά με δύο άρθρα, εστιάζοντας επιπρόσθετα στις περίφημες Collector’s Editions και την πραγματική τους αξία.

H γενική αντίληψη είναι πως οι downloadable τίτλοι σιγά-σιγά επιβάλλονται των φυσικών αντιτύπων, ωθώντας τα δεύτερα σε μαρασμό και μοιραία στην εξαφάνιση, μια αντίληψη που, εδώ που τα λέμε, δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.

 

Θα μπορούσε όμως η ψηφιοποίηση της αγοράς του gaming να λειτουργήσει ευεργετικά για τη φυσική διανομή, δίνοντάς της αξία σε βάθος χρόνου; Εδώ είναι που το πράγμα αποκτά ενδιαφέρον…

 

gallery_335201_1967_578694.jpg

 

Ναι, τα ψηφιακά κυριαρχούν…

 

Μετά από προσπάθειες ετών, η εταιρεία ερευνών αγοράς NPD, βρήκε τον τρόπο να παρακολουθήσει όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται την αμερικάνικη αγορά ψηφιακής διανομής και οι παρατηρήσεις της, είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσες. Σύμφωνα με τον Ματ Πισκατέλα, αναλυτή της NPD, η ψηφιακή διανομή δεν “κανιβαλίζει” τη φυσική αφού αντί να συρρικνώνει το μερίδιό της, συνεισφέρει στην ανάπτυξη της αγοράς μεγαλώνοντας τη συνολική “πίτα”. Τα στοιχεία της εταιρείας δείχνουν ότι οι νεότερες γενιές (“Millennials” και “Generation Z”) εκτιμούν ακόμα περισσότερο –και εμπράκτως- τα φυσικά αντίτυπα καθώς μπορούν εν ευθέτω χρόνω να τα μεταπωλήσουν και να χρηματοδοτήσουν μελλοντικές τους αγορές.

 

Από την άλλη βέβαια, η ψηφιακή διανομή πλέον έχει φτάσει να αποτελεί τα τρία τέταρτα της αμερικανικής αγοράς videogames, μόνο που στα νούμερα αυτά προσμετρούνται και οι πωλήσεις PC και mobile games –και όπως αντιλαμβάνεστε αυτές είναι που επηρεάζουν σε τέτοιο βαθμό τη γενικότερη εικόνα. Η ανοδική πορεία του mobile gaming όμως, μολονότι οδηγεί σε περαιτέρω ισχυροποίηση της ψηφιακής διανομής, εντούτοις δεν αποδυναμώνει σε καμία περίπτωση τις πωλήσεις τίτλων για κονσόλες και PC μέσω φυσικών καναλιών. Ως εκ τούτου, το “άνοιγμα της ψαλίδας” μεταξύ ψηφιακής και φυσικής διανομής δεν θα λέγαμε πως μαρτυρά τόσο αποδυνάμωση της δεύτερης, όσο “άνοιγμα” της πρώτης σε νέο κοινό –όπως, κατά κάποιον τρόπο, το Wii δεν επηρέασε άμεσα τις πωλήσεις PS3 και Xbox 360.

 

gallery_335201_1967_249792.jpg

 

…αλλά για πόσο;

 

Ακόμα και η NPD φυσικά, αναγνωρίζει πως το παραπάνω status quo δεν πρόκειται να κρατήσει για πάντα. Για την ακρίβεια, μπορεί να έχει ακόμα χρόνο ζωής, πλην όμως αυτός είναι περιορισμένος. Το γεγονός ότι η ψηφιακή διανομή δεν έχει επηρεάσει –στον βαθμό που πιστεύεται- ακόμα τη φυσική, δεν σημαίνει κιόλας ότι δεν πρόκειται να το κάνει στο μέλλον. Ίσα-ίσα που οι καταναλωτές όσο περνούν τα χρόνια, εξοικειώνονται ολοένα και περισσότερο με τις ψηφιακές συναλλαγές και το downloadable περιεχόμενο: από τους κωδικούς που παίρνουν δωρεάν με τις προπαραγγελίες ή τις ειδικές εκδόσεις τίτλων, μέχρι το DLC και τα Season Passes που πληρώνουν οι ίδιοι, χτίζεται μία σχέση εμπιστοσύνης με τα ψηφιακά καταστήματα. Οι πιθανότητες να επιστρέψει κάποιος σε PS Store, Steam και Xbox Store, είναι αν μη τι άλλο μεγάλες.

 

Όπως έχουμε ξαναγράψει, η εξέλιξη αυτή δεν ζημιώνει τις εταιρείες. Πουλώντας ψηφιακά αντίτυπα αποφεύγουν τα διαφυγόντα κέρδη (αν μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι) από τις πωλήσεις μεταχειρισμένων, ενώ με τις “κουτάτες” Collector’s Editions, εξασφαλίζουν ακόμα μεγαλύτερο τζίρο λόγω της αυξημένης τους τιμής, καθώς επίσης και το απαραίτητο “buzz” την κρίσιμη περίοδο των προπαραγγελιών. Η λογική λέει πως αν ήταν στο χέρι τους, οι first-party θα έκοβαν αύριο κιόλας τη φυσική διανομή προτιμώντας να στηριχθούν στα καταστήματά τους και αποφεύγοντας κάθε επιπρόσθετο κόστος (παραγωγή, διανομή, προμήθειες μεσαζόντων, ασφάλειες κλπ). Μια τέτοια κίνηση εξ άλλου θα ήταν πλήρως εναρμονισμένη με τη μετατροπή του videogame από προϊόν σε υπηρεσία που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

 

gallery_335201_1967_44873.jpg

 

Τελικά τι μέλλον έχουν τα κουτιά;

 

Η γενική αντίληψη είναι πως σε μια πενταετία από σήμερα, τα φυσικά καταστήματα videogames θα έχουν αλλάξει τελείως μορφή σε σχέση με εκείνη που είχαν όλα αυτά τα χρόνια. Το δηλώνουν ανοιχτά προσωπικότητες της βιομηχανίας του gaming, του κλάδου του λιανεμπορίου και αναλυτές. Το παραδέχτηκαν και άνθρωποι που δραστηριοποιούνται χρόνια στην ελληνική αγορά –και ζήτησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους- σε επικοινωνία που είχαμε για τις ανάγκες του κειμένου. Με τα ίδια τα videogames να διανέμονται στο μέλλον ψηφιακά, η αγορά θα πρέπει να εστιάσει σε διαφορετική προϊοντική γκάμα. Σε μια τέτοια περίπτωση ωστόσο, ποια θα είναι η τύχη του κουτιού που κάποια στιγμή στη ζωή μας όλοι αγαπήσαμε;

 

Αν και δύσκολα οι πλαστικές συσκευασίες με τα δισκάκια μέσα θα εκλείψουν τελείως, ενδεχομένως στο απώτερο μέλλον να αρχίσουν να παράγονται σε μικρότερο αριθμό αντιτύπων –βάσει της ζήτησης πάντα. Ας μην ξεχνάμε πως οι εταιρείες είναι σε θέση να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή πόσα αντίτυπα έχουν διαθέσει σε κάθε αγορά και πόσα από αυτά έχουν όντως πωληθεί. Ποιος όμως μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα τα κουτιά να εξελιχθούν σε κάτι το “premium”, το “vintage” που θα απευθύνεται σε συγκεκριμένο/περιορισμένο κοινό. Κάτι παρόμοιο έκανε το βινύλιο για χρόνια μέχρι που επέστρεψε στο προσκήνιο και πλέον τα εργοστάσια παραγωγής έχουν φτάσει στο σημείο να μην προλαβαίνουν να εκτελούν παραγγελίες. Γιατί λοιπόν και τα κουτιά να μην αποκτήσουν έναν παρόμοιο χαρακτήρα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως οι μόνες “boxed” συσκευασίες που θα κυκλοφορούν, θα είναι οι Collectors –στη λογική του Hitman;

 

Αυτό που έχει σημασία είναι πως η ψηφιακή διανομή βοηθά με τον τρόπο της στη διεύρυνση του κοινού των videogames. Μόνο τον Ιούνιο, σύμφωνα με τα στοιχεία της SuperData, ο τζίρος των ψηφιακών πωλήσεων ήταν αυξημένος κατά 12% σε σχέση με έναν χρόνο πριν: ειδικά στις mobile πλατφόρμες, η αύξηση άγγιξε το 17%! Η φυσική διανομή έχει ακόμα χρόνια μπροστά της, τουλάχιστον στις κονσόλες: μπορεί η πορεία της να είναι πτωτική όμως δύσκολα θα δούμε την αγορά να υιοθετεί ένα εξ ολοκλήρου ψηφιακό μοντέλο. Οι πλαστικές συσκευασίες θα εξακολουθήσουν να κοσμούν τις προθήκες των καταστημάτων και τα ράφια των συλλεκτών, ίσως σε μικρότερα νούμερα, μέχρι κάποια στιγμή κοινό και αγορά να αποφασίσουν από κοινού ότι έχει έρθει η ώρα να γίνουν και πάλι mainstream. Μέχρι τότε όμως…