Κάτι ο καιρός που παραπέμπει περισσότερο στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου παρά σε αυτή της 25ης Μαρτίου και την Καθαρή Δευτέρα, κάτι η ολιγοήμερη αναβολή του Hitman, δημιουργήθηκαν οι ιδανικές συνθήκες αυτό το τριήμερο για να αφιερωθεί κάποιος ψυχί τε και σώματι στο Division, το νέο καμάρι της Ubisoft που κυκλοφόρησε την εβδομάδα που μας πέρασε.

Η γαλλική εταιρεία βέβαια είχε φροντίσει να το δοκιμάσει εκτενώς, δίνοντας την ευκαιρία σε κόσμο και κοσμάκη να πάρει μια γεύση από δαύτο μέσα από τις διάφορες beta περιόδους του, κλειστές και ανοιχτές, προετοιμάζοντας έτσι και το έδαφος για το μεγάλο “ντου” της 8ης Μαρτίου.

 

Η αλήθεια είναι πως το Tom Clancy’s The Division, όπως είναι ο πλήρης τίτλος του παιχνιδιού, αποτελεί ένα άρτιο παιχνίδι που συν τοις άλλοις μας προσφέρει τη ρεαλιστικότερη εκδοχή της Νέας Υόρκης που έχουμε δει ποτέ στο gaming. Αν δεν έχετε οι ίδιοι άποψη, απλά αφήστε κάποιον που έχει επισκεφθεί το “Μεγάλο Μήλο” να περιπλανηθεί στις ψηφιακές λεωφόρους και τις σκοτεινές ατραπούς του τίτλου της Ubisoft Massive (στην ανάπτυξή του, ειρήσθω εν παρόδω, συνεισέφεραν και οι Ubisoft Reflections, Red Storm Entertainment και Ubisoft Annecy) και αναμείνατε την ετυμηγορία του. Υπερπλήρης τίτλος λοιπόν με έναν τεράστιο και συνάμα ρεαλιστικό χάρτη, άπλετο εξοπλισμό, όπλα και λοιπά μπιχλιμπίδια και πληθώρα αποστολών για να μη μείνει ποτέ κανείς παραπονεμένος.

 

Και παρ’ όλα αυτά υπάρχει πρόβλημα;

 

gallery_335201_1967_181010.jpg

 

“No lifers”: τα πρώτα θύματα

 

Πώς προσέγγισαν το Division οι περισσότεροι από εσάς, από εμάς; Παίζοντας γεμάτοι όρεξη και περιέργεια για 3-4 ώρες τη μέρα, ανάλογα και με τις υποχρεώσεις τους φυσικά, μέχρι να έρθει το τριήμερο, όταν και ο προαναφερθείς αριθμός πολλαπλασιάστηκε πιθανώς επί τρία. Το ίδιο συνέβη με όλους όμως; Αν ψάξετε λίγο online θα βρείτε ορισμένες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις “no lifers” (χρησιμοποιώ τον εν λόγω χαρακτηρισμό αφού ορισμένοι εξ αυτών… αυτοαποκαλούνταν τοιουτοτρόπως!) οι οποίοι όχι απλώς αφιέρωσαν δεκάδες ώρες στο παιχνίδι με το “καλημέρα” αλλά μέσα στην πρώτη βδομάδα από την κυκλοφορία του, έπιασαν το level cap του (30), τέλειωσαν κάθε πιθανή αποστολή, εισχώρησαν στη Dark Zone και βρήκαν μάλιστα και τα ιδανικά “μονοπάτια farming” έτσι ώστε σε κάθε τους πέρασμα να αποκομίζουν εκατοντάδες Phoenix Credits.

 

Σημείωση: για όλους τους κοινούς θνητούς, τα Phoenix Credits είναι μία δευτερεύουσα νομισματική μονάδα στο παιχνίδι η οποία χρησιμεύει για την αγορά high-level εξάρτυσης (κίτρινα και legendary αντικείμενα και όπλα). Υπολογίστε πως ένα τέτοιο αντικείμενο μπορεί να στοιχίζει από 80-100 μέχρι και 200 Phoenix Credits. Σκεφτείτε τώρα ότι οι τύποι στους οποίους αναφερθήκαμε προ ολίγου, ήταν σε θέση να κερδίζουν μέχρι και 1.000 τέτοια, ακολουθώντας μία συγκεκριμένη διαδρομή. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πως μέσα σε λίγες μέρες είχαν “ντυθεί” με ό,τι καλύτερο είχε να τους προσφέρει το παιχνίδι. Έχοντας μαζέψει δε και μπόλικη “προίκα”, αντιλαμβάνεστε ότι μετά από μόλις μία εβδομάδα gameplay, το Division δεν ήταν σε θέση να τους προσφέρει κάτι παραπάνω, έτσι;

 

Την “τρύπα” βέβαια την ανακάλυψαν σχετικά γρήγορα οι άνθρωποι της Massive οι οποίοι και έκαναν τις σχετικές τροποποιήσεις έτσι ώστε να τα περισσότερα Phoenix Credits στο παιχνίδι να δίνονται μέσα από τις καθημερινές αποστολές, όμως και πάλι, η ζημιά είχε ήδη γίνει αφού υπήρχε –και εξακολουθεί να υπάρχει- ένα ποσοστό παικτών που δεν είχε πλέον λόγο να παίζει το παιχνίδι. Το Division θα αποκτήσει τρία expansions όμως η υπόσχεση αυτή, δεν μοιάζει ικανή να κρατήσει πιστούς τους παίκτες του: το πιθανότερο σενάριο είναι πως αυτοί θα ασχοληθούν με κάτι άλλο μέχρι την κυκλοφορία τους –και πάλι, το ότι θα ξαναγυρίσουν δεν είναι ακριβώς απόλυτο.

 

gallery_335201_1967_103521.jpg

 

Endgame: αυτή η μάστιγα

 

Το Division όπως και το Destiny, έχει έναν μεγάλο εχθρό που δεν είναι άλλος από το λεγόμενο endgame: όταν ένα παιχνίδι που εκ φύσεως έχει αρχή, μέση και τέλος, φιλοδοξεί να κρατήσει προσκολλημένους τους παίκτες για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του χρόνου που θα χρειαστούν εκείνοι για να το τερματίσουν, οφείλει να βρει και τον τρόπο που θα το κάνει. Σε ένα παιχνίδι που συνεχίζεται και μετά τον τερματισμό του, οι παίκτες εξακολουθούν να αφιερώνουν χρόνο για έναν βασικό λόγο: για να εξελίξουν κι άλλο τον χαρακτήρα τους, για να ανέβουν κι άλλα levels, για να αποκτήσουν καλύτερο εξοπλισμό, για να κάνουν το guild τους No.1 στον σέρβερ. Αν μάλιστα κάποιος έχει αντίρρηση, μπορεί να ρωτήσει τη γνώμη της Blizzard και της NCsoft, εταιρειών που πρώτες από οποιονδήποτε άλλον, φρόντισαν να κατανοήσουν πλήρως αλλά και να ικανοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ανάγκη αυτή των παικτών.

 

Τη στιγμή αυτή, το Division τι έχει να προσφέρει στους παίκτες που έχουν τελειώσει με τις κύριες αποστολές του και που ουσιαστικά δεν έχουν λόγο να σκίζονται στη Dark Zone του (θεωρητικά, εκεί συναντάμε ομάδες παικτών να μάχονται ενάντια σε ισχυρότερους αντιπάλους που εμφανίζονται διαρκώς αλλά και άλλες ομάδες παικτών που αποφάσισαν να γίνουν “κακοί”, όμως το γεγονός ότι οι τελευταίες έχουν πολλά περισσότερα να χάσουν απ’ ότι να κερδίσουν, τις έχει καταστήσει δυσεύρετες αν όχι ανύπαρκτες) εφ’ όσον δεν “καίγονται” να αποκτήσουν ισχυρότερα αντικείμενα και εξοπλισμό; Τίποτα. Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Πως οι παίκτες αυτοί μπορούν ανά πάσα στιγμή να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με άλλους που απλά επειδή ήταν ταχύτεροι, απομύζησαν εν ριπή οφθαλμού το παιχνίδι, κάτι που οι ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν πλέον.

 

Προσωπικά δεν πιστεύω πως το Division είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις προσδοκίες της κατηγορίας στο οποίο επέλεξε να “πέσει”. Είναι έκπληξη αυτό; Εδώ καλά-καλά δεν τα κατάφερε κοτζάμ Destiny το οποίο χρειάστηκε να περιμένει το πρώτο του expansion για να φτάσει να θεωρείται πλήρες, ένα πρότζεκτ εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων με τρία “core” παιχνίδια και κάμποσα add-ons και expansions. Ακόμα και στην περίπτωση του τίτλου της Bungie, θα διαπιστώσει κανείς κάμποσα “νεκρά διαστήματα”, ακριβώς όπως συνέβαινε παλαιότερα με το WoW (σταθερή πτώση στους συνδρομητές μέχρι την κυκλοφορία του κάθε expansion όπου παρατηρούταν μια απότομη άνοδος για να αρχίσει έπειτα από λίγους μήνες η ίδια πτωτική πορεία). Το Division, λοιπόν, δεν με πείθει ότι είναι σε θέση να διαχειριστεί το endgame του.

 

Μπορεί οι μηχανικοί, οι σχεδιαστές και οι προγραμματιστές της Massive να κάνουν τα μαγικά τους στην πορεία και να αντιστρέψουν την κατάσταση, μπορεί μετά από δυο-τρία expansions ο κόσμος του παιχνιδιού να έχει αλλάξει. Ακόμα κι αυτά να έχουν συμβεί όμως, δεν θα έχουν ακυρώσει την παρούσα κατάσταση που λέει ότι σύντομα, θα έχουμε τους πρώτους παίκτες που θα σταματήσουν να ασχολούνται με το Division λόγω… ανίας. Το αν η παύση τους θα είναι προσωρινή ή μόνιμη, είναι κάτι που θα εξαρτηθεί από τα ανακλαστικά της Ubisoft.