Doom: Το θρυλικό franchise που ετοιμάζεται να ξαναγεννηθεί απ’ τις στάχτες του

Τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους κυκλοφορούσε ένα παιχνίδι που ελάχιστοι φαντάζονταν τον ρόλο που θα διαδραμάτιζε στο σύγχρονο gaming. Ο λόγος για το Doom, έναν τρισδιάστατο τίτλο πρώτου προσώπου, προϊόν της id Software που έναν χρόνο νωρίτερα είχε λανσάρει το Wolfenstein 3D, ακόμα ένα εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής FPS.

Μα τόσο σημαντικό πια;

Το Doom αποτέλεσε έμπνευση και δημιούργημα του Τζον Κάρμακ, ενός από τα πιο λαμπρά μυαλά που έχουν υπάρξει στην ιστορία του gaming. Όσο το υπόλοιπο στούντιο από το Τέξας έβαζε τις τελευταίες πινελιές στο Wolfenstein 3D (για την ακρίβεια στο prequel του, το Spear of Destiny), εκείνος δούλευε νυχθημερόν επάνω στη Doom engine, τη νέα μηχανή γραφικών της εταιρείας πάνω στην οποία βασίστηκε το Doom. Όταν κυκλοφόρησε δε, η κοινή γνώμη σοκαρίστηκε με το επίπεδο της βίας, το αίμα που έρεε από παντού και τον ρεαλισμό με τον οποίο παρουσιάζονταν όλα αυτά. Φυσικά όλο το σούσουρο που έγινε ώθησε τις πωλήσεις του Doom ακόμα πιο ψηλά, δίνοντας στην id το “ΟΚ” για το sequel του.

Το Doom ήταν ένας από τους τίτλους που “σημάδεψαν” τα ‘90s. Ο όρος “Doom clone” με τον οποίο χαρακτηριζόταν κάθε τίτλος που έμοιαζε σε αυτό (οι τίτλοι με εξωγήινους, στρατιώτες και πιστολίδι ή με λίγα λόγια όλα τα FPS) αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο και μάλιστα με την όλη “μόδα” να κρατά για όλη την υπόλοιπη δεκαετία. Το Doom απέσπασε ουκ ολίγους επαίνους και διακρίσεις, βρίσκεται σταθερά στις λίστες με τους σημαντικότερους τίτλους στην ιστορία του gaming ενώ μέχρι και πέρυσι, στους σέρβερ της id συνδεόταν τριψήφιος –τουλάχιστον- αριθμός παικτών κάθε μα κάθε βράδυ για να απολαύσουν το κλασσικό, πλέον, Doom, καθιστώντας το μοναδικό ως φαινόμενο.

Σαν σενάριο δεν έλεγε και πολλά. Όχι πως χρειαζόταν δηλαδή: ο παίκτης είχε τον ρόλο ενός στρατιώτη (η απουσία ονόματος ώθησε τους παίκτες να τον “βαφτίσουν” Doomguy) ο οποίος όντας στον Άρη, μαχόταν ενάντια σε ορδές διαβόλων και τριβόλων που τηλεμεταφέρονταν εκεί κατ’ ευθείαν από την Κόλαση, μέχρι να σώσει τη ζωή του. Περαιτέρω λεπτομέρειες δεν χρειάζονται –δεν υπάρχουν κιόλας. Αυτό για το οποίο οι παίκτες ξεχώρισαν το Doom ήταν τα εκπληκτικά του γραφικά, το multiplayer και η δυνατότητα παραμετροποίησης των υπαρχόντων χαρτών ή δημιουργίας νέων που προσέφερε (aka modding). Ειδικά στα γραφικά, πράγματα που εμάς σήμερα δεν μας κάνουν καμία εντύπωση, στην εποχή του Doom συνιστούσαν ριζοσπαστικές καινοτομίες: χώροι με διαφορετικά ύψη και σκάλες (άρα και πολλαπλούς ορόφους, ουάου!), αυξομειώσεις στον φωτισμό και διαφορετικές κατ’ επέκταση σκιάσεις, δωμάτια σε πολλά σχήματα, ακόμα και ο δυναμικός, στερεοφωνικός ήχος έπαιζε τον ρόλο του στη δημιουργία μιας μοναδικής και συνάμα απίστευτα πειστικής ατμόσφαιρας.

Doom: Η συνέχεια

Το Doom διατέθηκε αρχικά ως shareware: το 1/3 του, ήτοι το πρώτο κεφάλαιο ή τα 9 πρώτα επίπεδά του, προσφερόταν δωρεάν με τους παίκτες να έπρεπε να αγοράσουν το υπόλοιπο. Αρχικά έκανε την εμφάνισή του για PC και Mac, ωστόσο στη συνέχεια το απολαύσαμε σε πλήθος διαφορετικών συστημάτων, από SNES και 3DO μέχρι Game Boy Advance και Xbox 360! Μέσα στα πρώτα δύο χρόνια από την κυκλοφορία του, υπολογίζεται ότι το έπαιξαν περισσότεροι από 10 εκατ. παίκτες, αριθμός εντυπωσιακός ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα! Απόρροια της επιτυχίας που γνώρισε το Doom, ήταν το λανσάρισμα του The Ultimate Doom το 1995, μιας διαφορετικής έκδοσής του που περιελάμβανε ωστόσο και ένα τέταρτο κεφάλαιο πέραν των τριών πρώτων του αρχικού παιχνιδιού.

Στο μεταξύ βέβαια, έναν χρόνο πριν, την εμφάνισή του είχε προλάβει να κάνει το Doom II: Hell on Earth. Αν και δεν προκάλεσε τον πάταγο του προκατόχου του, εντούτοις έλαβε θετικές κριτικές από τον Τύπο της εποχής με το σκεπτικό πως εξέλισσε και βελτίωνε περαιτέρω κάτι ήδη καλό. Η id μάλιστα συνέχισε να το υποστηρίζει ακόμα και μετά το λανσάρισμά του και απόδειξη αυτού είναι το expansion Master Levels for Doom II που προσέθετε 21 επιπλέον επίπεδα στο παιχνίδι. Το Doom II μπορεί να μην εμφανίστηκε σε όλες αυτές τις πλατφόρμες από τις οποίες είχε περάσει το πρώτο Doom, ωστόσο η εκ νέου κυκλοφορία του σε Xbox 360 (μέσω Xbox LIVE) και PS3 (σαν μέρος της Doom 3 BFG Edition) το 2012 αν μη τι άλλο αποδεικνύει πως η ποιότητά του εκτιμάται ακόμα και σήμερα.

https://www.youtube.com/watch?v=6hot1aQJTw8

Στο Doom II τελειώνουν και τα ευχάριστα για τη σειρά: εκεί που θα περίμενε κανείς πως στην id Software θα εκμεταλλευτούν το “ρεύμα” της και θα έρθουν σε συμφωνία με κάποιον εκδότη έτσι ώστε να απολαύσουμε το επόμενο Doom με τα εντυπωσιακά γραφικά που ήταν σε θέση να προσφέρουν τα Sony PlayStation και SEGA Saturn που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή, το franchise δεν είχε την αναμενόμενη εξέλιξη. Για την ακρίβεια δεν είχε καμία εξέλιξη. Ξανακούσαμε για το Doom το 2000 όταν ανακοινώθηκε το Doom 3 το οποίο εν τέλει έκανε την εμφάνισή του στα PC με τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, τον Αύγουστο του 2004.

Η αναμονή βέβαια άξιζε τον κόπο διότι η id, βασιζόμενη στη νεότερη μηχανή της, την id Tech 4, μας χάρισε μια εξ ολοκλήρου “φρέσκια εμπειρία Doom”: ολοζώντανος κόσμος, εκπληκτική ατμόσφαιρα με χρήση καταπληκτικών εφέ και υποβλητικού φωτισμού, άπειρο πιστολίδι εμπλουτισμένο με στοιχεία survival horror και γενικώς αρκετές καινοτομίες που “πάντρευαν” αποτελεσματικά το κλασσικό Doom με τις επιταγές της εποχής. Ατέλειες υπήρχαν βέβαια (το σενάριο αν και πιο “γεμάτο” εξακολουθούσε να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο, το multiplayer είχε τα θεματάκια του, η AI δεν έπειθε κ.α.) όμως το brand name του Doom αρκούσε για να τα επικαλύψει όλα αυτά. Μετά τα PC, σειρά πήρε έναν χρόνο μετά (!) το Xbox για να ακολουθήσει το 2007 το Xbox 360. Η Bethesda πάντως εξασφάλισε τα απαραίτητα δικαιώματα και λάνσαρε το 2011 τη BFG Edition η οποία ερχόταν με ρετουσαρισμένα γραφικά και εφέ, checkpoints, δύο expansions και τα Doom & Doom II με όλο το πρόσθετο περιεχόμενο του καθενός.

Αναμονή και μετά… το χάος!

Το τέταρτο παιχνίδι της σειράς έμελλε να είναι και το… φαρμακερό! Το Doom 4 όπως μας το σύστησε η id Software, ανακοινώθηκε επίσημα το 2008. Επικεφαλής παραγωγής ήταν και πάλι ο Κάρμακ με το παιχνίδι να δανείζεται στοιχεία από το Doom 3 όσον αφορά το περιβάλλον του και το Doom ως προς το gameplay του. Στην πορεία ωστόσο, οι εξελίξεις μετέθεσαν την κυκλοφορία του: η id εξαγοράστηκε από τη Bethesda ενώ στο μεταξύ είχε ρίξει όλο της το βάρος στο Rage, ένα άλλο FPS πάνω στο οποίο δούλευε. Τα χρόνια περνούσαν, το Rage κυκλοφόρησε δίχως να ικανοποιήσει τις προσδοκίες της “μαμάς” Bethesda, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να επανεξεταστούν τα στάνταρ πάνω στα οποία αναπτυσσόταν –ακόμα- το Doom 4. Επί τρία συναπτά έτη, σε κάθε QuakeCon, οι άνθρωποι της id με πρώτο τον Τζον Κάρμακ αποκάλυπταν νέα στοιχεία για το παιχνίδι χωρίς όμως να μας δείχνουν το πιο σημαντικό: το ίδιο το παιχνίδι!

Το 2013 ήταν η χρονιά-σταθμός στην ανάπτυξη του Doom 4: Bethesda και id (ενδεχομένως και μία από τις δύο) αποφάσισαν πως το παιχνίδι εν τέλει δεν τους έκανε, το μετονόμασαν σε DOOM (έτσι, αυστηρά με κεφαλαία -άτιμο μάρκετινγκ) και το ξανάστειλαν στην αρχή της όλης διαδικασίας, την ώρα που ο Κάρμακ, έπειτα από 22 συναπτά έτη στην εταιρεία, κουνούσε μαντήλι για την Oculus VR. Από την id δικαιολογήθηκαν λέγοντας πως το παιχνίδι ήταν κάτι ανάμεσα σε Call of Duty και Rage και σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσώπευε το βαρύ όνομα που έφερε –τα βίντεο που κυκλοφόρησαν στο YouTube (και τα οποία η Bethesda κυνηγούσε μανιασμένα) ήταν τουλάχιστον λυπηρά, αν αναλογιστεί κανείς πως το περιεχόμενό τους θα ήταν υπό άλλες συνθήκες το επόμενο Doom…

Στην περυσινή E3 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του DOOM ενώ στην QuakeCon είχαμε και την πρώτη παρουσίασή του. Τα όσα –λίγα- αποκαλύφθηκαν γι’ αυτό γέμισαν τους φίλους της σειράς και των FPS με ελπίδες, την ώρα που η id εκμεταλλεύτηκε τις οικονομικές δυσκολίες της Crytek και έφερε στο team της τον επικεφαλής έρευνας και ανάπτυξης γραφικών της τελευταίας, Τιάγκο Σόουζα, παραδίδοντάς του “τα κλειδιά” της id Tech 6 και ελπίζοντας πως η δουλειά του θα έχει άμεσα αποτελέσματα. Το αν συνέβη κάτι τέτοιο, φάνηκε με το teaser τρέιλερ που διατέθηκε μερικές εβδομάδες πριν, εν όψει και της φετινής E3 (εμείς εκεί θα είμαστε και θα σας μεταφέρουμε ό,τι δούμε και μάθουμε) στην οποία και αναμένουμε το DOOM να μας ξεδιπλωθεί σε όλο του το μεγαλείο. Το μόνο βέβαιο, είναι ότι απολαμβάνοντας την πλήρη στήριξη και της Bethesda, η σειρά Doom είναι έτοιμη για ένα μεγάλο come back, ένα come back που έχουν ανάγκη όλοι: τα FPS, το gaming, οι παίκτες. Με το καλό λοιπόν!