Ποιά είναι τα αγαπημένα σας επιτραπέζια παιχνιδια;

[JackS]

Παιδιά ξέρει κανείς αν μπορώ να βρω το hotel για να το κανω download και να το παίζω απ το pc????

Thanks εκ των προτέρων!!

[Luxx]

Hotel, Poker, Chess.

 

Θυμαται κανεις και το " Λαβυρινθο " ;;

[frenzy]

To καλύτερο επιτραπέζιο που έχω παίξει είναι το Robo rally

[Θου-Βου]

Monopoly,Hotel,Stratego,Σκακι,Uno!

[Freakster]

Είπα και εγώ να ψάξω για κανά επιτραπέζιο και βρήκα ένα μόνο για ενήλικες..

[Barbattilas]

Χμ....

 

 

Αγαπημένα τα Munskin , Settlers Of Catan , Blockus και Uno και το "Nigger" ένα περίεργο παιχνίδι με χαρτια τράπουλας άκρως εθιστικό.

(ιδανικό για 5 άτομα)

 

Επίσης διασκεδαστικα έιναι τα top10 και taboo με μεγαλη παρεα.

 

Φυσικά και το τάβλι.

 

 

-----Προστέθηκε 31/12/2008 στις 01 : 57 : 06-----

 

 

Settlers of Catan

 

 

 

 

ΕΤΣΙ!!!!

 

 

Εχεις δοκιμάσει την τύχη σου και στο διαδύκτυο?

[konnak]

Όντας fan των επιτραπέζιων παιχνιδιών, και έχοντας παίξει τα περισσότερα που έχουν αναφερθεί σε αυτό το τόπικ, έχω να σχολιάσω ότι το βασικό μειονέκτημα των περισσοτέρων είναι ότι τα εξαντλείς μετά από λίγα παιχνίδια. Δηλαδή, μαθαίνεις γενικά μια βέλτιστη τακτική που κερδίζεις το παιχνίδι. Αν τώρα οι παίκτες είναι του ίδιου επιπέδου κάθε παιχνίδι καταλήγει να είναι τυχερό και μόνο. Από αυτή τη γενίκευση εξαιρείται το σκάκι (που προσωπικά το θεωρώ κάτι παραπάνω από επιτραπέζιο παιχνίδι) και άλλα παιχνίδια που ουσιαστικά είναι για τον χαβαλέ και όχι για να κερδίσει κάποια ομάδα (π.χ. Taboo, Pictionary) και γι' αυτό και δεν τα βαριέσαι ποτέ.

 

Παροδικά κολλήματα είχα φάει με Trivial Pursuit, Mind Trap (καταπληκτικό διαμαντάκι), Μυστήρια στο Πεκίνο (το είχα ανακαλύψει μικρός και μου έχει μείνει μια πολύ μυθική εντύπωση - αλλά δεν το έχω παίξει ως ενήλικος), Cluedo (εδώ δε χρειάστηκαν πάνω από 3 παιχνίδια για να το εξαντλήσω - καθαρή συνδυαστική), ωραίο παιχνιδάκι ήταν ο Μάντης (κάτι σαν υποκατάστατο του Trivial), και μεγάλο κόλλημα ήταν το Risk. Το οποίο όμως κάποια στιγμή καταλάβαινες ότι είναι κυρίως θέμα τύχης (λόγω του μοιράσματος καρτών περιοχών, της διαφορετικής αποστολής για τον καθένα και της χρήσης ζαριού στις μάχες - έχω χάσει 15 στρατεύματα από έναν ηρωικό κωλόφαρδο στην Αλμπέρτα του Καναδά, ακόμα το θυμάμαι και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!).

 

Και μετά από αυτή την εισαγωγή, καιρός να εισαγάγω στην κουβέντα το επιτραπέζιο παιχνίδι που είναι κάτι ανάμεσα στο σκάκι και το Risk: A Game of Thrones. Προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο επιτραπέζιο που έχω παίξει ποτέ. Παιχνίδι στρατηγικής, με χάρτη και στρατεύματα, που δεν υπάρχει ζάρι! Ο χάρτης αναπαριστά μία φανταστική περιοχή και ο καθένας ξεκινά από το κάστρο του με συγκεκριμένο στρατό σε συγκεκριμένα διαμερίσματα, υπάρχουν πλοία που μπορούν να κάνουν μάχες στη θάλασσα ή να μεταφέρουν στρατό σε κάποια μακρινή στεριά. Οι συμμαχίες είναι αναπόσπαστο μέρος του παιχνιδιού, ενώ σε κάθε μάχη παίρνουν μέρος στρατηγοί, ένας από κάθε αντίπαλο (που ουσιαστικά ηγείται του στρατεύματός του), οι οποίοι ουσιαστικά είναι κάρτες. Υπάρχουν κατατάξεις (που αλλάζουν σε κάποιες φάσεις) που ορίζουν με ποια σειρά παίζουν οι παίκτες, ποιος είναι πάνω από ποιον αν συμβεί ισοπαλία σε μάχη, μέγιστο αριθμό μονάδων στρατού που μπορείς να έχεις σε κάθε διαμέρισμα, κτλ. κτλ. Το παιχνίδι είναι βασισμένο σε μια σειρά επικών μυθολογημάτων του ίδιου του δημιουργού, και γενικά εντυπωσιάζει με την απόλυτη ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών παικτών. Το κάθε παιχνίδι κρατά πολύ, όταν όλοι το ξέρουν το πολύ 5 ώρες, και μπορούν να παίξουν μέχρι 5 άτομα. Το έχει η Κάισσα αλλά μεταφρασμένο στα ελληνικά (προσωπικά με ξένισε γιατί το είχα μάθει στα αγγλικά, αλλά η μετάφραση είναι καλή) και η τιμή του είναι γύρω στα 40 με 50 ευρώ. Έχουν βγει και δύο expansions για το παιχνίδι, ένα ώστε να το βελτιστοποιήσει για 4 παίκτες και ένα για 6, προσθέτοντας κομμάτια στον χάρτη και δυνατότητες (ουδέτερα λιμάνια, κτλ.). Αν σε κάποιον άρεσε το Risk το πιο πιθανό είναι να λατρέψει το Game of Thrones (ορίστε και ένα link από την Wikipedia).

 

 

Από 'κει και πέρα, για κάτι πιο ανάλαφρο (και πιο γρήγορο) πρόσφατα έμαθα το Σαμποτέρ το οποίο είναι και φτηνούλι (~10€) και κάνει τζέρτζελο αφού οι παίκτες είναι χωρισμένοι σε στρατόπεδα (καλοί νάνοι και σαμποτέρ) χωρίς ο ένας να ξέρει τι είναι ο άλλος. Το feeling που αφήνει είναι σαν τη Νύχτα στο Παλέρμο, αφού πέφτουν τσατσιές και ρουφιανέματα () και η κάθε παρτίδα δεν κρατά πολύ. Καλά λόγια έχω ακούσει και για το ίδιας τιμής Κατσικομαχίες, αλλά δεν έτυχε ακόμα να το δω στην πράξη.

 

ΥΓ: Βαριέμαι θανάσιμα το Μονόπολι, το θεωρώ το χειρότερο mainstream παιχνίδι και δεν καταλαβαίνω γιατί έχει τόση απήχηση.

 

ΥΓ2: Ξέχασα το υπέρτατο παιχνίδι δεξιοτεχνίας, το Jenga! Ποτέ δεν θα το βαρεθώ.

Επεξ/σία 31 Δεκεμβρίου 2008 από konnak

[Wolfidis]

Ασχολούμαι και γω με επιτραπέζια και εχω μια μικρή συλλογή από διάφορα.... Δυστυχώς για τους περισσότερους επιτραπέζια=Μονόπολη Σκράμπλ, Ταμπού, ουνο και Τζένγκα.....

Επεξ/σία 24 Ιανουαρίου 2009 από Wolfidis

[Wolfidis]

Επαναφέρω το θέμα και ευελπιστώ -λέμε τώρα- να υπάρξει ανταπόκριση!

 

Μόλις παρέλαβα το Kingsburg απο UK και περιμένω απο Γαλλιά Stone Age, Pandemic, Conflict of Heroes: Awakening the Bear! - Russia 1941-1942 και μερικά ακόμα!

 

Τα παραπάνω παιχνίδια είναι δοκιμασμένα και συστήνονται και για άτομα που δεν έχουν ασχοληθεί με επιτραπέζια. Ίσως το CoH να είναι πιο βαρύ απο τα άλλα, αλλά για στην κατηγορία του θεωρείται εύκολο. Μάλιστα τα παραπάνω παίζονται πολύ καλά και με 2 παίκτες στην περίπτωση που δεν βρίσκετε μεγάλη παρέα, αλλά φυσικά και με περισσότερους. Μάλιστα κάποια μπορούν να παιχτούν και σόλο.

 

Οποιεσδήποτε προτάσεις για καλά επιτραπέζια, πλην των ακατονόμαστων μονόπολη, ταμπού και ΣΙΑ, δεκτές.

[thanocaster]

Επαναφέρω το θέμα και ευελπιστώ -λέμε τώρα- να υπάρξει ανταπόκριση!

 

Μόλις παρέλαβα το Kingsburg απο UK και περιμένω απο Γαλλιά Stone Age, Pandemic, Conflict of Heroes: Awakening the Bear! - Russia 1941-1942 και μερικά ακόμα!

 

Τα παραπάνω παιχνίδια είναι δοκιμασμένα και συστήνονται και για άτομα που δεν έχουν ασχοληθεί με επιτραπέζια. Ίσως το CoH να είναι πιο βαρύ απο τα άλλα, αλλά για στην κατηγορία του θεωρείται εύκολο. Μάλιστα τα παραπάνω παίζονται πολύ καλά και με 2 παίκτες στην περίπτωση που δεν βρίσκετε μεγάλη παρέα, αλλά φυσικά και με περισσότερους. Μάλιστα κάποια μπορούν να παιχτούν και σόλο.

 

Οποιεσδήποτε προτάσεις για καλά επιτραπέζια, πλην των ακατονόμαστων μονόπολη, ταμπού και ΣΙΑ, δεκτές.

 

Αν δεν το ξέρεις ήδη, δες το Munchkin (σε όλες τις παραλλαγές του, κάρτες, επιτραπέζια, expansion κλπ). Είναι χιουμοριστικό (το μόνο επιτραπέζιο που έχω παίξει που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έχει χιούμορ).

[cassidy]

Τελευταία περνάμε πολύ καλά με το citadels. Μπορούν να παίξουν ως και 7 άτομα, παίζει πολύ αλληλεπίδραση μεταξύ των παιχτών, μπλόφες και χαβαλές. Το έχει η κάισσα 20 ευρώ.

 

Άλλο που μου άρεσε πολύ ήταν το In the Year of the Dragon. Λίγο βαρύ παιχνίδι, απαιτεί αρκετή σκέψη, αλλά έχει πολύ αγωνία και είναι καλοσχεδιασμένο.

[Wolfidis]

Thanocaster

ν δεν το ξέρεις ήδη, δες το Munchkin (σε όλες τις παραλλαγές του, κάρτες, επιτραπέζια, expansion κλπ). Είναι χιουμοριστικό (το μόνο επιτραπέζιο που έχω παίξει που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έχει χιούμορ).

Ναι οι κάρτες βγάζουν γέλιο αλλά νομίζω ότι οταν το παίξεις μερικές φορές και δεις τις κάρτες χάνει το ενδιαφέρον του. Πάντως είναι ένα παιχνίδι που ενδείκνυται για μεγάλη παρέα (με 2 παίκτες δεν λεει μια) και για non gamers. Βγάζει τρελό γέλιο και τα πισώπλατα μαχαιρώματα και οι προδοσίες στις συμμαχίες είναι το ρεζουμέ του. Έχω όλα τα expansions του Munchkin (της βασικής έκδοσης). Θα ήθελα πάντως να δοκιμάσω το Munchkin Quest.

Επίσης έχει μεταφραστεί το 1 και το 2 στα ελληνικά οπότε μπορεί κάποιος να αρχίσει απο αυτά και μετά αν του αρέσει παίρνει και τα άλλα.

 

 

 

cassidy

Τελευταία περνάμε πολύ καλά με το citadels. Μπορούν να παίξουν ως και 7 άτομα, παίζει πολύ αλληλεπίδραση μεταξύ των παιχτών, μπλόφες και χαβαλές. Το έχει η κάισσα 20 ευρώ.

 

Άλλο που μου άρεσε πολύ ήταν το In the Year of the Dragon. Λίγο βαρύ παιχνίδι, απαιτεί αρκετή σκέψη, αλλά έχει πολύ αγωνία και είναι καλοσχεδιασμένο.

Είναι απο τα αγαπημένα μου φιλεράκια! το έχω και το έχω παίξει αρκετούτσικα. Πράγματι με 7 είναι πολύ καλό. Από 5 άτομα και κάτω δεν μου άρεσε αν και η παρέα είναι το παν σε τέτοια παιχνίδια. Ειδικά με 2 παίκτες δεν συστήνεται αν και έχει κανόνες και για 2. Έχεις και το expansion?

 

Κάτι άλλο που δεν μπορώ να καταλάβω πως το κυκλοφορεί η Κάισσα εννώ υπάρχει ήδη σαν Καστροπολιτείες! Ποιο το όφελος?

 

Αν σας άρεσε το Citadels (καστοπολιτείες) δοκιμάστε το Bohnanza! Είναι Τρομερό παιχνιδάκι απο τον Uwe Rosenberg σχεδιαστή του Agricola. O άνθρωπος με μόνο ένα deck έχει φτιάξει ένα υπερπλήρες παιχνίδι που μπορεί να παιχτεί άψογα και με 2 παίκτες και με 7 (αν και το προτιμώ με 4 ή 5) Ϊσως σε καποιους να φανεί τυχερο αλλά δεν είναι . Μπορούν να το απολαύσουν διαφόρων επιπέδων παίκτες ,και έχει αρκετές επιλογές! Φαίνεται απλό αλλά έχει τρελός βάθος και είναι πολυ διασκεδαστικό καθώς περιλαμβάνει αλληλεπήδραση των παικτών με ανταλλαγές και χαρίσματα φασολιών. Μάλιστα ο ενεργός παίκτης μπορεί να προτείνει ανταλλαγές και χαρίσματα με όλους τους ανενεργούς παίκτες ταυτόχρονα οπότε γίνεται σφαγή για το ποιός θα πάρει τις κάρτες! Στην ελλάδα έχει 15 ευρώ μόνο!

 

Το In the Year of the Dragon πρέπει να είναι αρκετά καλό. Θα ήθελα να το παίξω γιατί έχω διαβάσει καλά λόγια. Το μόνο που με ξενίζει είναι το ότι είναι πολυ σφιχτό δλδ με ένα λάθος υπολογισμό δύσκολα ανακάμπτεις πράγμα που σε έχει συνέχεια στην τσίτα και σε αγχώνει, αλλά αυτό αρέσει σε αρκετούς... Μου αρέσει το θέμα της Κίνας και είμαι απο καιρό στην μπρίζα να το αγοράσω... που θα μου πάει.

[cassidy]

cassidy

Είναι απο τα αγαπημένα μου φιλεράκια! το έχω και το έχω παίξει αρκετούτσικα. Πράγματι με 7 είναι πολύ καλό. Από 5 άτομα και κάτω δεν μου άρεσε αν και η παρέα είναι το παν σε τέτοια παιχνίδια. Ειδικά με 2 παίκτες δεν συστήνεται αν και έχει κανόνες και για 2. Έχεις και το expansion?

 

Κάτι άλλο που δεν μπορώ να καταλάβω πως το κυκλοφορεί η Κάισσα εννώ υπάρχει ήδη σαν Καστροπολιτείες! Ποιο το όφελος?

 

Δεν έχω ιδέα Πάντως ίδια τιμή το έχουν. Είναι η έκδοση που έχει μέσα και το expansion.

Το bohnanza θα το πάρω σύντομα γιατί συνήθως μαζευόμαστε 5-7 άτομα και οι επιλογές έτσι κι αλλιώς δεν είναι πολλές

Για το In the Year of the Dragon έχεις δίκιο, είναι στριμόκωλο παιχνίδι όπως λες. Είναι και το theme του όμως που κολλάει τόσο ωραία με τους μηχανισμους του παιχνιδιού, όλοι κολλήσαμε όταν το παίξαμε.

 

Να σου πω, την ελληνική γωνιά του boardgamegeek την έχεις τσεκάρει;

[Wolfidis]

 

Να σου πω, την ελληνική γωνιά του boardgamegeek την έχεις τσεκάρει;

Ναι το έχω υπόψη.

[Φιλολογίνα]

Έχοντας κυριολεκτικά ξεκοκαλίσει με φίλους σχεδόν ότι επιτραπέζιο κυκλοφορεί - μερικά τα αγοράσαμε, άλλα τα παίξαμε στα γνωστά καταστήματα με επιτραπέζια - να πω ότι το point που κάνει ο Konnak είναι σωστότατο και θα συμφωνήσω απόλυτα. Δηλαδή, τα περισσότερα παιχνίδια, από ένα σημείο και μετά, είναι προβλέψιμα και φυσικά χάνεις το ενδιαφέρον σου. Μόνη εξαίρεση θεωρώ το Risk, το οποίο - εδώ μου επιτρέπεις να διαφωνήσω Konnak - είτε το παίξεις με αποστολές, είτε με world domination δεν το βαριέσαι ποτέ. Σίγουρα παίζει ρόλο και ο παράγοντας τύχη σε ένα βαθμό (Λες εσύ για 15; Ξεκινάω με 32 μονάδες και χτυπάω τον άλλο που έχει 12. Καταλήγουμε εγώ με 2 κι εκείνος με 6... Believe it or not, it happened!) αλλά δεν θεωρώ ότι καθορίζει το παιχνίδι τόσο πολύ. Οπότε πρώτη πρόταση από μένα το Risk.

Δεύτερο παιχνίδι που θα σου συστήσω είναι το Rummikub - τετράγωνα πλακίδια με αριθμούς 4 χρωμάτων και πρέπει να φτιάξεις διαδοχές ή σειρές (πχ 23456 - ίδιου χρώματος, ή 444 - διαφορετικού χρώματος). Θυμίζει λίγο μπιρίμπα ίσως, αλλά θεωρώ ότι διατηρεί το ενδιαφέρον σου για αρκετό διάστημα.

Επίσης ένα παιχνίδι κάπως απλοϊκό αλλά που μας κίνησε το ενδιαφέρον σε σχέση με τα άλλα είναι το Mensa. Ιδιαίτερο παιχνιδάκι, αλλά κοστίζει περί τα 40 ευρώ και δεν το έχουμε αγοράσει για να σου πω σε πόσο διάστημα το βαρεθήκαμε.

Επίσης πολύ καλό παιχνίδι - το οποίο επίσης δεν αγοράσαμε, αλλά ακόμα δεν έχουμε βαρεθεί να ασχολούμαστε όταν βγαίνουμε έξω - είναι το Ubongo. Ο κάθε παίκτης παίρνει μπροστά του μια σειρά από τετραγωνισμένα πινακάκια και σχήματα σαν αυτά του Tetris και πρέπει να τα βάλει (τα σχήματα) στο κάθε πινακάκι έτσι ώστε να το καλύπτουν, ταχύτερα από τους άλλους παίκτες για να πάρει βαθμούς και να προχωρήσει στο ταμπλό.

Jenga και Παιχνίδι της Ζωής πιστεύω έχουν αναφερθεί ήδη...

Τέλος, αν και δεν θεωρείται ακριβώς επιτραπέζιο, σίγουρα το πόκερ είναι ένας τρόπος να περάσεις πολύ χρόνο χωρίς καν να το καταλάβεις... Και να προσθέσω εδώ παιδιά, για όσους θεωρούν το πόκερ τυχερό παιχνίδι: Το ίδιο έλεγα κι εγώ πριν ξεκινήσω να παίζω... Τώρα πλέον, δηλώνω αυτό που μου δήλωναν τότε οι φίλοι μου και δεν το πίστευα: Το πόκερ είναι 80% στρατηγική - μαθηματικά και 20% τύχη.

Αυτά από μένα και συγγνώμη για το πανωσέντονο...

 

@Konnak: Αν μπορείς να μου στείλεις pm να μου πεις για το Game of Thrones λίγα πράγματα, θα το εκτιμούσα αφάνταστα καθότι το έχουμε εδώ και ένα εξάμηνο και δεν την παλεύουμε με τις οδηγίες... Ευχαριστώ!!