Προς το περιεχόμενο

Δισκοκήλη - εμπειρίες


ilias8513

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 1,2k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

Αν και το θέμα είναι παλιό είπα να μοιραστώ και εγώ τη δικιά μου εμπειρία.

Από το 2007 άρχισα να έχω κάποιους σποραδικούς και σπάνιους πόνους στη μέση. Τότε δούλευα σε αλυσίδα εστιατορίων και κάθε μέρα ξεφόρτωνα ιδρωμένος μέσα σε καταψύξεις. Το 2009 ένα απόγευμα, όταν ξύπνησα και πήγα να κάνω κάποιες διατάσεις έπαθα το πρώτο λουμπάγκο που με κράτησε στο κρεβάτι μια εβδομάδα με ενέσεις. 7 μήνες αργότερα έπαθα το δεύτερο λουμπάγκο, ίδιο με το πρώτο. Πήγε σε ορθοπεδικό, έκανα μαγνητική και είχα 7 χιλιοστά δισκοκήλη στο γνωστό διάστημα (νομίζω 04-05). Έκανα κανα 5άρι φυσικοθεραπείες και για τα επόμενα 2 χρόνια απλά είχα κατά καιρούς δυνατούς πόνους (χωρίς μάγγωμα - τουτ' έστιν λουμπάγκο). Το επόμενο λουμπάγκο το έπαθα τον χειμώνα του 2012 και το ξεπέρασα σχετικά γρήγορα με 1-2 ενέσεις. Μετά από 2-3 μήνες μετά από μετακόμιση έπαθα πάλι λουμπάγκο όπως τα δύο πρώτα. Με ενέσεις και μία επίσκεψη σε φυσικοθεραπευτή βελτιώθηκε.

Και ερχόμαστε στον Σεπτέμβριο του 2012 που ανέβηκα Αθήνα να κάτσω 2 μέρες και "ξαπλώθηκα" 12. Ήμουνα 10 μέρες ξαπλωμένος, ακίνητος με τα πόδια λυγισμένα. Για να γυρίσω πλευρά να μου κάνουν τις ενέσεις έπρεπε να πιάνουν το σεντόνι από τη μία πλευρά ο πατέρας μου, απο την άλλη η ξαδέρφη μου και να το τραβάνε γιατί εγώ δεν έπρεπε να κάνω την παραμικρή κίνηση γιατί ο πόνος ήταν σαν ηλεκτροσοκ. Γενικά ο πόνος που πέρασα εκείνες τις 10 μέρες δεν γίνεται να περιγραφεί με λόγια. Γυρίζοντας στην Πάτρα έκανα μαγνητική που έδειξε ρήξη του δίσκου με δισκοκήλη 15 χιλιοστά. Η δισκοκήλη ήταν κεντρική και ποτέ δεν είχα μούδιασμα στο πόδι. Αλλά όταν περπατούσα κούτσενα και μαντέυω πώς αυτό χωρίς την εγχείρηση δε θα μου έφευγε ποτέ. Μετά από έναν μήνα χειρουργήθηκα με μικροδισκεκτομή.

Έκτοτε έχει περάσει 1,5 χρόνος. Η διαφορά είναι ελάχιστη. Έχω συνέχεια ενοχλήσεις που κατα καιρούς είναι πιο έντονες. Φέτος το καλοκαίρι αναγκάστηκα και κατέφυγα πάλι σε ενέσεις για μια εβδομάδα. Αρχές Οκτωβρίου ξεκίνησα γυμναστήριο. Χαλαρά, κυρίως ασκήσεις για τον κορμό. Για 2,5 μήνες είδα σημαντική διαφορά και ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που πέρασα χωρίς πόνο. Στις γιορτές όμως άρχισαν πάλι οι ενοχλήσεις οι οποίες κρατούν 1,5 μήνα ώς τώρα που γράφω. Έκανα τρεις επισκέψεις στον φυσικοθεραπευτή παράλληλα με voltaren χάπια που μου είπε να πέρνω, αλλά όταν σταμάτησα τα φάρμακα (πριν 10 μέρες) η ενόχληση ξαναάρχισε.

'Εχω δοκιμάσει τα πάντα. Το μόνο που μου μένει να δοκιμάσω είναι να χάσω βάρος, κάτι που θα δοκιμάσω άμμεσα.

Αυτές είναι η εμπειρίες με τη μέση μου. Από το κρεβάτι ανάσκελα, στο κρεβάτι μπρούμητα και από εκεί στην καρέκλα... και πάλι από την αρχή :mellow:

 

Να προσθέσω και κάτι. Το καλοκαίρι επειδή ήθελα να ξέρω τη μου γίνεται έκανα μια μαγνητική (μετεγχειρητικά δηλαδή) και έδειξε ότι από τα 15 χιλιοστά πλέον έχουν μείνει 5,5 χιλιοστά δισκοκήλης. Ο χειρουργός είχε πεί στον πατέρα μου ότι ήταν δύσκολη η περίπτωση, επειδή μπορούσε να τραυματήσει νέυρο, αλλά έκανε ότι καλύτερο μπορούσε.

  • Like 1
  • Sad 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

γεια στουσ πασχοντεσ  απο ισχιαλγια και ολα τα αλα που ταλεπορουνε τον ανθροπο και  στο θεμαμασ εχω κανη ντισκοτζελ μεγαλη μουφα 

 

Νέο ιατρικό φαινόμενο :

Έρευνες έδειξαν , ότι όσοι διάβαζαν για την ισχιαλγία, σε ποσοστό 99% οδηγούνται στην τύφλωση...

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

γκαιζ..οι παθησεις τις μεσης κ των δισκων πολλες φορες ειναι λογω κακης στασης,κακης ασταθους καρεκλας γραφειου,κ φυσικα ΑΓΥΜΝΑΣΙΑ.

 

εχω φιλο που παιδευεται χρονια με ισχυαλγια,η λυση του γιατρου ηταν μεζουλιντ,ενω οποτε εκανε ραχιαιους κοιλιακους,μαντεψτε..γινοταν περδικι.

 

τελικα ω του θαυματος εφταιγε η καρεκλα του γραφειου που ηταν ασταθης-το καθισμα ειχε τζογους.το ειχα παθει κ γω παλιοτερα κ τη σουταρα.

 

πριν φτασετε σε γιατρους κ αντιφλεγμονωδη με το κιλο,που δηλητιριαζουν το σωμα,δοκιμαστε να σηκωθειτε απο τη καρεκλα κ να κανετε λιγο στοιχειωδη γυμναστικη να αμολησουν τα νευρα που λεμε.δεν ειναι τυχαιο.

 

κ ο γιατρος συνταγογραφος ειναι,κ κανει τη δουλεια του,αυτο εμαθε στη σχολη,να γραφει φαρμακα.δε μπορει να παρει την ευθυνη να σε κανει υπευθυνο για  το σωμα σου κ να γυμναστεις.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα διαφωνήσω και εγώ με τον xifia , καθώς η γυμναστική δεν είναι καθόλου σίγουρο πως λύνει το πρόβλημα . Η προσωπική μου εμπειρία είναι πως το γεγονός ότι γυμναζόμουν τόσο πριν εμφανιστεί το πρόβλημα , όσο και αφότου εμφανίστηκε , δεν μου έδωσε αποτελέσματα .

 

Φυσικά , είναι πολύ πιθανόν πως αν δε γυμναζόμουν καθόλου , τα πράγματα να ήταν ακόμα χειρότερα .

 

Επίσης πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε πως οι δισκοκήλες εμφανίζονται όχι μόνο σε αγύμναστους αλλά και σε γυμνασμένους και μάλιστα νεαρής ηλικίας , αθλητές , ποδοσφαιριστές , κλπ.

 

Πάντως εγώ συνεχίζω να γυμνάζομαι (κολυμπάω) όσο τακτικά μπορώ , κυρίως για τη γενικότερη φυσική μου κατάσταση και όχι για το πρόβλημα της δισκοκήλης που εξακολουθεί να με ταλαιπωρεί .

 

Είχα μία ελπίδα για το discogel , αλλά με αυτά που διαβάζω εδώ μάλλον θα το σκεφτώ διπλά πριν το επιχειρήσω .

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Aπλα να συμπληρωσω για τους κολυμβητες του τοπικ, αμα θελετε να μεγιστοποιεισετε τα gains, οταν τελειωνετε την κολυμβηση και ειναι ζεστη η μεση, αφιερωστε 5 λεπτα σε stretching. Yπαρχουν απειροι οδηγοι στο net για το πως να το κανετε σωστα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

εχω κανει 4 μαγνητικες απο το 2007 (3 μηνες κρεβατι-φυσικοθεραπειες-ενεσεις κλπ)-κηλες 3 :θ12-ο1  ο3-ο4 και ο4-ο5 που πιεζε αριστερο νευρο. ιουλιο 2013 εκανα μικροδισκεκτομη (νευροχειρουργος) ο4-ο5 στο διαβαλκανικο-θεσσαλονικη.απο τα χριστουγεννα 2013 μεχρι σημερα ειμαι με αδεια κανονικη, μετα αναρρωτικη και τωρα ανευ αποδοχων.η μεση μου ποναει συνεχεια και στην καρεκλα αντεχω μαξιμουμ καμια ωρα.και να σηκωνομαι απο την καρεκλα δεν βοηθαει πολυ γιατι μολις ξανακατσω χειροτερευω.προσπαθω μετα απο ενεσεις, φυσικοθεραπειες κλπ να χασω κιλα και κανω περπατημα, μακενζυ, κοιλιακους, ραχιαιους αλλα η βελτιωση ειναι μικρη. ακουσα για laser σε ενα νευρολογο στη θεσσαλονικη.εχει κανεις καμια προταση?ευχαριστω

Επεξ/σία από jktop75
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

λογικα σκεφτομενοι ενα σωματικο προβλημα οταν συνεχιζεται κ επιμενει παρα τις συμβατικες ιατρικες προσεγγισεις τις δυτικης ιατρικης (φαρμακα+γιατροι=κερδος) υποδηλωνει καποια εσφαλμενη καθημερινοτητα που διαιωνιζεται,οπως καθιστικη ζωη,υπερβολικο βαρος,ελλειψης ασκησης,καπνισμα και λοιπα δηλητηρια ακαταλληλης διατροφης.

 

ισως ακουγονται λιγο θεωρητικα αυτα,αλλα στη πραξη ο κοσμος μαστιζεται απο προβληματα που πηγαζουν απτις ευκολιες που θελει κ εχει κ στην ουσια προκαλουν μεγαλυτερα προβληματα μακροπροθεσμα,ενω παραλληλα ψαχνει την "ευκολη" λυση του φαρμακου.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Γειά σας παίδες. ΚΜΔ Ι1-Ο5(τεράστια) και Ο5-Ο4. Εκφυλισμός του ινώδους ιστού των προαναφερθέντων και επιπλέον του Ο4-Ο3. Στένωση σπονδυλικού σωλήνα(κληρονομιά από τον πατέρα μου που χειρουργήθηκε σε ηλικία 22 ετών στην μέση). Ετών 37. Ύψος 1,85. Βάρος 76. Την 3/1/14 πέρασα μια κολασμένη νύχτα με ταυτοχρονισμό οσφυαλγίας και ισχυαλγιας.Την 5/1/14 αρχίζει η παράλυση του αριστερού ποδιού μου που εκδηλώνεται με αδυναμία της κινησης των δαχτύλων.Ταυτόχρονα η δισκοκήλη Ι1-Ο5 πιέζει τις ιππουριδικές ρίζες προκαλώντας δυσκολία στην ούρηση. Επισκέφτηκα 3 νευροχειρουργούς(Ν) και 1 ορθοπεδικό(Ο) χειρουργό με την εξής ακολουθία. Ν1-Ο-Ν2-Ν3. Ο Ν1 μου λέει χειρουργείο, επειδή οι κήλες είναι μεγάλες, για δισκεκτομή...και μάλιστα μου λεεέι πως είμαι και περίπτωση για σπονδυλοδεσία διότι ο δίσκος θα ξαναπροβάλλει. Πάω στη συνέχεια σε ιδιωτική κλινική στο κέντρο της Αθηνας που εκεί είναι ο Ορθοπεδικός. Με εξετάζουν οι βοηθοί του και μου προτείνουν να μου γίνουν 3 ουραίες επισκληρίδιες εγχύσεις. Μου επισημαίνουν πως είμαι υποψήφιος για χειρουργείο αλλά εφαρμόζουν ως ύστατο στάδιο της συντηρητικής αγωγής αυτή την τεχνική.Το μεγαλύτερο όπλο της συντηρητικής  αγωγής είναι η επισκληρίδιος έγχυση που γινεται όμως με ακτινοσκοπικό έλεγχο . Η επισκληριδιος γίνεται με τοπική αναισθησία μέσα στο χειρουργείο. Κάνω την πρώτη με τον ίδιο τον Ορθοπεδικό(όχι τους βοηθούς του) (8/1/14). Την πρώτη μέρα ο πόνος απο το 10 πάει στο 6.την 2η-10η μέρα μέρα ο πόνος πάει στο 7-8. Την 7η μέρα επισκέπτομαι τον Ν2 για να πάρω και άλλη γνώμη. Μου εξηγει πως χάνω το χρόνο μου με τις εγχύσεις και πως η λύση είναι χειρουργείο για να μη πάθω καμιά μόνιμη παράλυση.(είχα πάρεση στο αριστερό πόδι όπως ανεφερα). Μπερδεύομαι, αλλά λέω θα συνεχίσω αυτό που ξεκίνησα με την επισκληρίδιο.Τη 10η μέρα ο πόνος απο το 7-8 παει στο 5. Την 11η μέρα ο πόνος πάει στο 4. Τη 12η μέρα πάω στο Ν3 και για άλλη γνώμη. Μου λέει χειρουργείο και άδικα χαραμίζω το χρόνο μου. Απλά αγοράζω χρόνο για κατι που είναι αναποφευκτο. Μάλιστα μου λέει πως με μικροδισκεκτομή, η περίπτωση μου μέγιστο να έχει αποτέλεσμα 10ετία και πως για σίγουρο αποτελεσμα πρέπει να κάνω σπονδυλοδεσία. Την 15η μέρα μπαίνω στην κλινική του Ο για τη δεύτερη έγχυση.Με πόνεσε κάπως η διαδικασία αλλά αρχίζει να μου επανέρχεται η δύναμη στο πόδι.Μειώνονται αισθητά  έως εντελώς τα μουδιασματα. Ο πόνος πέφτει στο 2-3.Την 3/2/14 κάνω και την 3η έγχυση. Μετά την 3η έγχυση ο πόνος στο 1-2.ΜΟυδιάσματα τέλος. Την 13/2 με βλέπει ο γιατρός Ο, μου κάνει τα τελευταία τεστ και μου λεει πως μπορω να επιστρέψω στη δουλειά με ζώνη στην αρχή και σιγά σιγά να την αφαιρέσω. Η παράλυση από το πόδι μου έφυγε εντελως. Έλειψα από τη δουλειά για 40 μέρες. Από 14/2 είμαι πίσω και προσεκτικά σιγά σιγά τα καταφέρνω. Αισθάνομαι κάποιες μικροενοχλήσεις όταν ζορίζομαι στη δουλειά αλλά ξεκουράζω τη μέση μου και ο πονος εξαφανίζεται.Δε ξέρω πως θα είναι η συνέχεια και αν θα δικαιωθούν οι Ν1-Ν2 και Ν3. Όμως θεωρώ πως από το αποτέλεσμα άξιζε αυτο που δοκιμασα.Οι εγχύσεις που εφαρμόζει αυτή η κλινική έχουν μια ιδιαιτερότητα. Εγχύουν ισχυρά κορτικοστεροειδή για τη μείωση της φλεγμονής και εγχύουν και ορό γαι την ανάταξη της δισκοκήλης. Ο ορός ασκεί πίεση στην κήλη ώστε να προκληθεί η ανάταξη της. Πλήρης ανάταξη δε θα γίνει αλλά κάπως θα απεγκλωβιστεί το σύμπλεγμα των πιεζόμενων νεύρων ώστε να δοθεί στον οργανισμό ο απαραίτητος χρόνος για συρρίκνωση της δισκοκηλης. 

  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 Έχοντας και εγώ αρκετό καιρό θεμα με τη μέση (κηλη) και αφού από τον Αυγουστο με ενοχλεί αρκετά ώστε να κόψω τρέξιμο και λοιπές ασκήσεις αποφάσισα τον Νοεμβρη να παω σε γιατρό. Στη δική μου περίπτωση δεν χρειαστηκε να κάνω κατι εξεζητημένο, αρχίσαμε με πολύ απλούς κοιλιακούς και από αρχές Ιανουαριου ξεκίνησα ασκήσεις με μπάλα (τύπου ισομετρικων - πιλάτες), 1 μηνα μετά μπορώ να πω ότι οι συγκεκριμένες ασκήσεις με βοήθησαν απίστευτα, πέρα από την ενδυνάμωση του κορμού ο πόνος έχει υποχωρήσει αρκετά αλλά πλέον μπορώ να ασκούμαι χωρίς να φοβάμαι πισωγυρίσματα λόγου του πόνου στη μέση. Σε λίγες μέρες θα ξαναπάω, το πρόβλημα ναι μεν παραμένει αλλά τα συμπτώματα έχουν σαφώς υποχωρήσει πάρα πολυ! 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καλησπέρα σε όλους !

 

Νέος στο forum , από Θεσσαλονίκη , να σας παραθέσω και εγώ την εμπειρία μου και να ζητήσω τη γνώμη σας :

 

32 ετών , ύψος 1,95 , ικανοποιητικά γυμνασμένος (κολυμβητήριο 2-3 φορές την εβδομάδα) .

 

Το πρόβλημα ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι , μετά από άτσαλο σήκωμα βαριών αντικειμένων και μία πολύ απότομη κίνηση.

 

Η μαγνητική έδειξε δισκοκήλη Ο5-Ι1 .

 

Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μεγάλος πόνος που ξεκινάει από τη μέση , αριστερό γλουτό , αριστερό πόδι , γάμπα , μερικές φορές φτάνει και στο πέλμα .

 

Ο πόνος εμφανίζεται και χειροτερεύει όταν είμαι καθιστός (στο γραφείο , στο αυτοκίνητο, σε κάποιο εστιατόριο , σε καφέ-μπαρ , οπουδήποτε) . Βελτιώνεται τα Σ/Κ που προσπαθώ να μην κάθομαι , καθώς και όταν περπατάω , κολυμπάω , κλπ. Επίσης δυσκολεύομαι στην κάμψη (σκύψιμο) .

 

Το θέμα είναι ότι πλέον φοβάμαι να κάτσω σε καρέκλα καθώς ο επερχόμενος πόνος είναι εξασφαλισμένος !!!

 

Αυτά που έχω κάνει το τελευταίο εξάμηνο είναι :

  • Επίσκεψη σε Οστεοπαθολόγο , ανατάξεις & πατήματα ,  βελτίωση ΜΗΔΕΝ
  • Επίσκεψη σε ορθοπεδικό , μου συνέστησε ξάπλα για 2 εβδομάδες και μια σειρά από κοκτέιλ ενδομυϊκών ενέσεων (Voltaren , κορτιζόνη, κλπ.), βελτίωση μόνο το πρώτο 24ωρο μετά από κάθε ένεση, στη συνέχεια επαναφορά του αρχικού πόνου
  • Επίσκεψη σε διάσημο χειροπρακτικό στην Έδεσσα , βελτίωση μεγάλη το πρώτο μισάωρο , στη συνέχεια επαναφορά του αρχικού πόνου
  • Επίσκεψη σε άλλο ορθοπεδικό , μου κάνει ενδοτρηματική έγχυση κορτικοστεροειδών σε χειρουργείο Ιδ. Κλινικής , βελτίωση ΜΗΔΕΝ
  • 25 επισκέψεις σε φυσιοθεραπευτή , βελτίωση 15-20% μετά τις πρώτες επισκέψεις , στη συνέχεια καμία περαιτέρω βελτίωση
  • Καθημερινές ασκήσεις McKenzie (3 φορές τουλάχιστον την ημέρα) , βελτίωση 5%
  • Κολύμβηση (ελεύθερο) 2-3 φορές την εβδομάδα , βελτίωση ΜΗΔΕΝ
  • Δεύτερη ενδοτρηματική έγχυση σε Κλινική , βελτίωση ΜΗΔΕΝ
  • Επίσκεψη σε γνωστό ορθοπεδικό από Αθήνα που διαφημίζει φανατικά το Discogel , μου το προτείνει κατευθείαν αυτό ή εγχείριση (δεν περίμενα και κάτι άλλο από αυτόν)
  • Επισκέψεις σε γνωστή χειροπρακτικό-γιατρό από Ανατολική Χώρα , η οποία είχε σώσει πολύ κόσμο (σύμφωνα με εμπειρίες γνωστών μου – έγκυρες) , βελτίωση ΜΗΔΕΝ
  • Επισκέψεις σε γνωστή Βιοθεραπεύτρια (μην γελάσετε ειρωνικά , είμαι απελπισμένος και γνωστό μου άτομο-αθλητής είχε σωθεί από αυτήν…) , πατήματα και επαλείψεις με «ειδικό φάρμακο», βελτίωση ΜΗΔΕΝ

Αυτά που απομένουν και δεν έχω δοκιμάσει ακόμα , είναι:

  • Θεραπείες με Laser (υπάρχει ένας νευρολόγος στην Αν. Θεσσαλονίκη με καλά αποτελέσματα)
  • Βελονισμός (???)
  • Discogel
  • Δισκεκτομή

 

Το θέμα είναι ότι πλέον δεν «μένω» ποτέ στο κρεβάτι , αλλά η ποιότητα ζωής μου έχει πέσει πάρα πολύ λόγω αυτού του ηλίθιου καθημερινού έντονου πόνου . Ειδικότερα τις μέρες που έχει πολλή υγρασία (σύνηθες εδώ στα Βόρεια) , η κατάσταση είναι ανυπόφορη .

 

Με το που θα πάρω αντιφλεγμονώδες χάπι , για 24 ώρες είμαι περδίκι , αλλά μετά η κατάσταση επανέρχεται στα ίδια .

 

Αυτόν τον καιρό συνεχίζω το κολύμπι και τις ασκήσεις , αλλά βελτίωση δεν υπάρχει .

 

Ο φυσιοθεραπευτής μου είχε πει ότι πιθανώς έχουν δημιουργηθεί «οστεόφυτα» στο επίμαχο σημείο , που δυσκολεύουν πολύ την κατάσταση .

 

Αυτή είναι η εμπειρία μου , θέλω και πρέπει να λύσω το πρόβλημα , αλλά ειλικρινά πλέον δεν ξέρω αν μπορώ και πως …

 

Οποιαδήποτε άποψη-συμβουλή καλοδεχούμενη .

 

Ευχαριστώ και Sorry για το μακροσκελές κατεβατό !

Διάβασε το μήνυμα μου στο 86

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τελικα βρε παιδια πηγε κανεις απο εσας στον Χειμων. τον νευρολογο για λειζερ σε δισκοκηλη;

Εχω ραντεβου μαζι του τον Απριλιο,αλλα ακομη το σκεφτομαι.Μηπως ειναι κ αυτο μια ακομη παραπλανηση...γιατι κ τα ρημαδια τα λεφτα δεν τρεχουν κ απο τα μπατζακια μου.

Εχω απο το 2006 που παιδευομαι...φαρμακα-φυσιοθεραπειες-γυμναστηρια-βελονισμο-χειροπρακτικο.

Θεωρω οτι ειναι η τελευταια λυση,τι να πω.

Αν κ εχω ακουσει κ για εναν ορθοπεδικο που κανει εγχυση ενζυμων που ειναι αποτελεσματικο σε καποιες περιπτωσεις.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...