Προς το περιεχόμενο

Από μισθωτός, ελεύθερος επαγγελματίας - Αγγλία ή Ελλάδα;


wenduur

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Το θετικό είναι ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό ;) Που σημαίνει ότι όπως τώρα υπάρχουν κάποιες ευκαιρίες, ότι και να γίνει θα υπάρχουν πάλι κάποιες ευκαιρίες. Επειδή ότι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα επηρεάζει όλους, αυτοί που δεν μασάνε θα πάνε μπροστά, αυτοί που κλαίγονται είναι και ήταν ήδη χαμένοι. Είναι θέμα perception καθαρά.

Υπαρχουν βεβαια και ανθρωποι ειναι δεν ειναι ουτε στην πρωτη νιοτη τους ουτε εχουν τα καταλληλα εφοδια για να "αρπαξουν" τις "ευκαιριες" που θα "γεννηθουν" μεσα απο μια κατασταση σαν αυτη που εννοεις.

Και ειναι πολλοι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 36
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοφιλείς Ημέρες

Υπαρχουν βεβαια και ανθρωποι ειναι δεν ειναι ουτε στην πρωτη νιοτη τους ουτε εχουν τα καταλληλα εφοδια για να "αρπαξουν" τις "ευκαιριες" που θα "γεννηθουν" μεσα απο μια κατασταση σαν αυτη που εννοεις.

Και ειναι πολλοι.

 

Συμφωνώ απολύτως. Δυστυχώς σε τέτοιες συνθήκες επωφελούνται κυρίως οι ήδη προνομιούχοι.

 

Όταν μια χώρα πτωχεύει οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι μεσαίοι γίνονται φτωχοί και οι φτωχοί... άστο.

 

Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σε όποια κατηγορία και να είσαι το θέμα του perception παίζει ρόλο για το τελικό αποτέλεσμα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βασικά και στην Ελλάδα ακόμα και όλα καλά να πάνε τους επόμενους μήνες, με φορολόγηση από το €1, ΟΑΕΕ, έκτακτες εισφορές, πιο έκτακτες εισφορές, προκαταβολή φόρου κτλ χρειάζεται να δηλώνει το χρόνο πάνω από €30 χιλιάρικα για να μένει κάτι στο τέλος (βλέπε ωραία ανάλυση http://seriously.triakilakodika.gr/post/freelancer-in-greece).

 

Σε έφτιαξα;

 

Το θετικό είναι ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό ;) Που σημαίνει ότι όπως τώρα υπάρχουν κάποιες ευκαιρίες, ότι και να γίνει θα υπάρχουν πάλι κάποιες ευκαιρίες. Επειδή ότι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα επηρεάζει όλους, αυτοί που δεν μασάνε θα πάνε μπροστά, αυτοί που κλαίγονται είναι και ήταν ήδη χαμένοι. Είναι θέμα perception καθαρά.

 

Δεν τρέφω αυταπάτες, ούτε πάω να πιάσω την καλή. Μου παρουσιάστηκε μια ευκαιρία, δεν έχω συζητήσει ακόμα το offer και η κατάσταση πάει προς το χειρότερο, οπότε το σκέφτομαι. Ευχαριστώ για το λίνκ, είναι κατατοπιστικό, αλλά δε σκοπεύω να νοικιάσω ούτε να δεχτώ πελάτες οπότε είναι ένα μείον έξοδο το σπίτι/δεη κτλ. που είναι αρκετά. Είτε ναι είτε όχι, θα μας βιάσουν αλύπητα, με μικρότερους μισθούς στους μισθωτούς/απολύσεις και περισσότερα αγγούρια στους ελέυθερους επαγγελματίες (ΕΕ). 

 

Το θέμα είναι πως μετά τις τελευταίες εξελίξεις θεωρώ πιο σίγουρη μια δουλειά που κάνει business μόνο με εξωτερικό ενώ πρέπει να είμαι ΕΕ, παρά μισθωτός σε μια μέχρι σήμερα σίγουρη δουλειά (με μικρό μισθό) που κάνει business μόνο με Ελλάδα. Και επιμένω στην έναρξη εκτός Ελλάδας λόγω καλύτερων συνθηκών, αλλά με επιτροπές και παπάρες & capital controls ζήτω που καήκαμε. Δηλαδή μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συμφωνώ απολύτως. Δυστυχώς σε τέτοιες συνθήκες επωφελούνται κυρίως οι ήδη προνομιούχοι.

 

Όταν μια χώρα πτωχεύει οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι μεσαίοι γίνονται φτωχοί και οι φτωχοί... άστο.

 

Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σε όποια κατηγορία και να είσαι το θέμα του perception παίζει ρόλο για το τελικό αποτέλεσμα.

Επειδη ειδα να λες οτι αυτοι που κλαιγονται δε θα πανε μπροστα κλπ. Αυτοι σιγουρα δεν προκειται να πανε μπροστα υπο οποιοδηποτε καθεστως. Αλλα since δεν θα υπαρχουν ισες ευκαιριες για ολους (η συντριπτικη πλειοψηφια δεν θα εχει ουδεμια προσβαση σε ευκαιριες οταν μιλαμε για συνθηκες καταστροφης/ανθρωπιστικης κρισης), το θεωρω αρκετα αστοχο το σχολιο σου οσο παραμενει τοσο γενικευμενο.

 

Ουτε σε εναν 60χρονο γινεται να μιλησεις για perceptions, ουτε σε εναν 30χρονο που ηταν σερβιτορος/πωλητης κλπ, ουτε σε μια μανα με 2-3 κουτσουβελα πισω, ουτε σε ατομα μορφωμενα ή μη που θα βρισκονται αντιμετωπα με ανθρωπιστικης φυσεως θεματα.

 

Αναμεσα σε ολους αυτους προφανως θα υπαρχουν αυτοι που θα εχουν κανει τα κουμαντα τους απο πριν και θα περιμενουν να αρπαξουν τις ευκαιριες που γενιουνται μεσα σε τετοιες καταστασεις. Δεν αμφισβητω οτι καποιοι γινανε μεγιστανες με "ευκαιριες" σε καιρους ανθρωπιστικης κρισης/πολεμων κλπ. Tbh οι περισσοτεροι δεν χαιρουν της εκτιμησης μου, γιατι πατησαν επι πτωματων (κυριολεκτικα και μεταφορικα) εκμεταλλευομενοι καταστασεις.

Οι υπολοιποι απλως βραζουν στο ιδιο καζανι, αυτο της προσπαθειας για επιβιωση (κι οταν λεω επιβιωση το εννοω κυριολεκτικα κι οχι με το μεταφορικο ορο που εχουν μαθει να το λενε οι Ελληνες του σημερα).

 

Δεν ειναι ακριβως θεμα κλαψας λοιπον.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συμφωνώ απολύτως. Δυστυχώς σε τέτοιες συνθήκες επωφελούνται κυρίως οι ήδη προνομιούχοι.

 

Όταν μια χώρα πτωχεύει οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι μεσαίοι γίνονται φτωχοί και οι φτωχοί... άστο.

 

Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σε όποια κατηγορία και να είσαι το θέμα του perception παίζει ρόλο για το τελικό αποτέλεσμα.

 

Το θέμα είναι πως ο κόσμος προχωράει και η ζωή συνεχίζεται. Δεν καταλαβαίνω πως ένας πλούσιος θα γίνει πλουσιότερος, πιστεύω πως θα τον πιούν όλοι. Και η σωστές επιλογές σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή σε επαγγελματικό επίπεδο ίσως κρίνουν τις ζωές μας τα επόμενα 10 χρόνια. Πείτε με όπως θέλετε αλλά δε βλέπω φως με οποιαδήποτε κυβέρνηση, οποιοδήποτε δημοψήφισμα και οποιοδήποτε funding. 

 

Προσωπικά θέλω να δω λίγο πιο μπροστά και να φανταστώ τι θα γίνει αν η εταιρία που μέχρι τον προηγούμενο μήνα με πλήρωνε κανονικά, πάρει τον πούλο κ επειδή εμφανίστηκε μια ευκαιρία άλλου είδους τώρα, είμαι με το 2ο, 3ο και 5ο μαχαίρι στο λαιμό. 

Επειδη ειδα να λες οτι αυτοι που κλαιγονται δε θα πανε μπροστα κλπ. Since δεν θα υπαρχουν ισες ευκαιριες για ολους (η συντριπτικη πλειοψηφια δεν θα εχει ουδεμια προσβαση σε ευκαιριες οταν μιλαμε για συνθηκες καταστροφης/ανθρωπιστικης κρισης), το θεωρω αρκετα αστοχο το σχολιο σου οσο παραμενει τοσο γενικευμενο.

 

Ουτε σε εναν 60χρονο γινεται να μιλησεις για perceptions, ουτε σε μια 30χρονη που ηταν σερβιτορα/πωλητρια κλπ, ουτε σε ατομα μορφωμενα ή μη που θα βρισκονται αντιμετωποι με ανθρωπιστικης φυσεως θεματα.

 

Αναμεσα σε ολους αυτους προφανως θα υπαρχουν αυτοι που θα εχουν κανει τα κουμαντα τους απο πριν και θα περιμενουν να αρπαξουν τις ευκαιριες που γενιουνται μεσα σε τετοιες καταστασεις. Οι υπολοιποι απλως θα βραζουν στο ιδιο καζανι.

 

Τι ευκαιρία μπορεί να προκύψει ; Σόρι αλλά θα βυθιστεί το πλοίο. Αργά ή γρήγορα, το βλέπουμε τόσα χρόνια, είμαστε όλοι στο ίδιο καζάνι. Υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια ή να πετύχουν κάτι στη ζωή τους, δεν είναι όλοι απλά να ζήσουν day to day να βγεί η μέρα. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τι ευκαιρία μπορεί να προκύψει ; Σόρι αλλά θα βυθιστεί το πλοίο. Αργά ή γρήγορα, το βλέπουμε τόσα χρόνια, είμαστε όλοι στο ίδιο καζάνι. Υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια ή να πετύχουν κάτι στη ζωή τους, δεν είναι όλοι απλά να ζήσουν day to day να βγεί η μέρα.

Δεν ξερω τον Hik ρωτα με το perception του εν μεσω ανθρωπιστικων κρισεων και εξαθλιωσης.
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επειδη ειδα να λες οτι αυτοι που κλαιγονται δε θα πανε μπροστα κλπ. Since δεν θα υπαρχουν ισες ευκαιριες για ολους (η συντριπτικη πλειοψηφια δεν θα εχει ουδεμια προσβαση σε ευκαιριες οταν μιλαμε για συνθηκες καταστροφης/ανθρωπιστικης κρισης), το θεωρω αρκετα αστοχο το σχολιο σου οσο παραμενει τοσο γενικευμενο.

 

Ουτε σε εναν 60χρονο γινεται να μιλησεις για perceptions, ουτε σε εναν 30χρονο που ηταν σερβιτορος/πωλητης κλπ, ουτε σε μια μανα με 2-3 κουτσουβελα πισω, ουτε σε ατομα μορφωμενα ή μη που θα βρισκονται αντιμετωπα με ανθρωπιστικης φυσεως θεματα.

 

Αναμεσα σε ολους αυτους προφανως θα υπαρχουν αυτοι που θα εχουν κανει τα κουμαντα τους απο πριν και θα περιμενουν να αρπαξουν τις ευκαιριες που γενιουνται μεσα σε τετοιες καταστασεις. Δεν αμφισβητω οτι καποιοι γινανε μεγιστανες με "ευκαιριες" σε καιρους ανθρωπιστικης κρισης/πολεμων κλπ.

Οι υπολοιποι απλως βραζουν στο ιδιο καζανι, αυτο της προσπαθειας για επιβιωση (κι οταν λεω επιβιωση το εννοω κυριολεκτικα κι οχι με το μεταφορικο ορο που εχουν μαθει να το λενε οι Ελληνες του σημερα).

 

Δεν ανέφερα κάπου ότι όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες. Κάπως όμως σε ότι φάση και να είναι κάποιος, 60χρόνος ή μη, σερβιτόρος ή deliverάς πρέπει να προχωρήσει τη ζωή του. Με ότι του έχει απομείνει, αν έχει απομείνει. Αυτό είναι το νόημα της φράσης που ανέφερα πριν, όχι ότι υπάρχουν κοινές ευκαιρίες και κάπως μαγικά αυτός που παλεύει για επιβίωση θα πετύχει την ευκαιρία.

 

Η ψυχολογία παίζει ρόλο για όλους. Αλλιώς ας αυτοκτονήσουμε μαζικά όλοι τώρα.

 

 

Το θέμα είναι πως μετά τις τελευταίες εξελίξεις θεωρώ πιο σίγουρη μια δουλειά που κάνει business μόνο με εξωτερικό ενώ πρέπει να είμαι ΕΕ, παρά μισθωτός σε μια μέχρι σήμερα σίγουρη δουλειά (με μικρό μισθό) που κάνει business μόνο με Ελλάδα. Και επιμένω στην έναρξη εκτός Ελλάδας λόγω καλύτερων συνθηκών, αλλά με επιτροπές και παπάρες & capital controls ζήτω που καήκαμε. Δηλαδή μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. 

 

Τότε ακολούθα τη συμβουλή του Apoll. Πήγαινε UΚ και δούλεψε σε κάποιο agency για 1-2 χρόνια, μάζεψε κάποια λεφτά στην άκρη και άνοιξε και την εταιρεία ταυτόχρονα όταν είσαι normal οικονομικά.

 

Όλες οι άλλες λύσεις είναι μόνο γκρεμός. Το ρέμα μας τελείωσε.

 

 

Το θέμα είναι πως ο κόσμος προχωράει και η ζωή συνεχίζεται. Δεν καταλαβαίνω πως ένας πλούσιος θα γίνει πλουσιότερος, πιστεύω πως θα τον πιούν όλοι. 

 

Πολύ απλό. Ο πλούσιος δεν έχει λεφτά στην Ελλάδα. Εκεί που ο φτωχός δεν έχει να φάει, ο πλούσιος δεν θα αγοράζει τη νέα Cayenne αλλά θα περιοριστεί στη νέα Macan. Σε όλες τις κοινωνίες που υπάρχει πτώχευση μεγαλώνει η ψαλίδα πλούσιων-φτωχών. Βλέπε οποιαδήποτε υποανάπτυκτη χώρα σαν παράδειγμα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πόσο δίκιο έχεις... Η ψυχολογία εννοείται πως παίζει ρόλο. Γι' αυτό προσπαθώ να βρω λύσεις πριν γίνει το τελικό μπαμ. Αλλά και ποιον δεν έχει επηρρεάσει; Δεν ξέρω για εσάς αλλά την τελευταία βδομάδα είμαι αγχωμένος και απελπισμένος εντελώς. Αν δεν ψάξουμε και για λύσεις, πολύ απλά mass suicide.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν πας εσύ για suicide που από ότι καταλαβαίνω είσαι νέος σε ηλικία, έχεις δουλειά (ακόμα), δουλεύεις σαν developer σε cutting edge τεχνολογίες (RoR;) και έχεις potential για δουλειά κάπου στην ΕΕ, τι να πούνε και αυτοί που αναφέρει ο Soopercharged;

 

Μια χαρά είσαι! Τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα  :devil:

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν πας εσύ για suicide που από ότι καταλαβαίνω είσαι νέος σε ηλικία, έχεις δουλειά (ακόμα), δουλεύεις σαν developer σε cutting edge τεχνολογίες (RoR;) και έχεις potential για δουλειά κάπου στην ΕΕ, τι να πούνε και αυτοί που αναφέρει ο Soopercharged;

 

Μια χαρά είσαι! Τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα  :devil:

 

χαχα, το χιούμορ είναι το μόνο που μας σώζει και πάλι καλά που δεν το χάνουμε.. τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα!

 

Δεν είναι ακριβώς έτσι και δε χρειάζεται να κοιτάμε το χειρότερο, σωστά; Κοιτάμε βέβαια και μπρος και πίσω, δεν είμαστε αχάριστοι. Ο καθένας έχει τα θέματα του και το να βλέπεις πως σε 5 χρόνια θα χρειάζεται να ζεις εσύ τους γονείς σου με τη σύνταξη των 100 ευρώ (όσο θα πάει με το ναι, με το όχι θα πάει 0) δεν είναι ότι καλύτερο. Επίσης, όσο καιρό θα είμαστε σε μιζέρια και πίσω τεχνολογικά, η γη θα γυρίζει. Δεν μπορεί να βγει η Ελλάδα από τη σαπίλα σε 10 χρόνια κ εμείς να περιμένουμε τα 40 και τα 50 μας για να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε. Τι development περιμένω; Τίποτα. Ρουμανία. 

 

EDIT: δουλειά (ακόμα) ; χαχαχα μέχρι τη Δευτέρα έχω σίγουρα !!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

χαχα, το χιούμορ είναι το μόνο που μας σώζει και πάλι καλά που δεν το χάνουμε.. τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα!

 

Δεν είναι ακριβώς έτσι και δε χρειάζεται να κοιτάμε το χειρότερο, σωστά; Κοιτάμε βέβαια και μπρος και πίσω, δεν είμαστε αχάριστοι. Ο καθένας έχει τα θέματα του και το να βλέπεις πως σε 5 χρόνια θα χρειάζεται να ζεις εσύ τους γονείς σου με τη σύνταξη των 100 ευρώ (όσο θα πάει με το ναι, με το όχι θα πάει 0) δεν είναι ότι καλύτερο. Επίσης, όσο καιρό θα είμαστε σε μιζέρια και πίσω τεχνολογικά, η γη θα γυρίζει. Δεν μπορεί να βγει η Ελλάδα από τη σαπίλα σε 10 χρόνια κ εμείς να περιμένουμε τα 40 και τα 50 μας για να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε. Τι development περιμένω; Τίποτα. Ρουμανία. 

 

EDIT: δουλειά (ακόμα) ; χαχαχα μέχρι τη Δευτέρα έχω σίγουρα !!!

Επρεπε να γίνει μια συντεταγμένη έξοδο της χώρας από το ευρώ. Μάλλον θα γίνει βεβιασμένα αλλά δεν πειράζει είναι η μόνη ελπίδα ανάκαμψης.

Και με ναι και με όχι τα επόμενα 5 χρόνια θα είναι δύσκολα απλά με το όχι υπάρχει ελπίδα μπας και δούμε σωτηρία.

Καλά κάνεις και σκέφτεσαι να την κάνεις από εδώ αλλά εγώ θα σου πρότεινα την Αγγλία να τη δεις σαν ένα βήμα για να φύγεις τελείως από Ευρώπη και να πας usa. Τα δημοσιονομικά προβλήματα έχουν αρχίσει να είναι πολύ ορατά στην Αγγλία. Γενικά όλη η Ευρώπη πάει για φούντο. Οχι ότι usa είναι παράδεισος αλλά εγώ αν έφευγα μόνο για usa - canada και australia θα το σκεφτόμουν.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επρεπε να γίνει μια συντεταγμένη έξοδο της χώρας από το ευρώ. Μάλλον θα γίνει βεβιασμένα αλλά δεν πειράζει είναι η μόνη ελπίδα ανάκαμψης.

Και με ναι και με όχι τα επόμενα 5 χρόνια θα είναι δύσκολα απλά με το όχι υπάρχει ελπίδα μπας και δούμε σωτηρία.

Καλά κάνεις και σκέφτεσαι να την κάνεις από εδώ αλλά εγώ θα σου πρότεινα την Αγγλία να τη δεις σαν ένα βήμα για να φύγεις τελείως από Ευρώπη και να πας usa. Τα δημοσιονομικά προβλήματα έχουν αρχίσει να είναι πολύ ορατά στην Αγγλία. Γενικά όλη η Ευρώπη πάει για φούντο. Οχι ότι usa είναι παράδεισος αλλά εγώ αν έφευγα μόνο για usa - canada και australia θα το σκεφτόμουν.

 

Έχω συγγενή και φίλους στην Αγγλία και τα ακούω μια χαρά πάντως. Ασφαλώς η Αμερική απλά δε συγκρίνεται αλλά είναι ένα τεράστιο βήμα και στην Αγγλία υπάρχει η υποστήριξη των γνωστών. Επειδή δεν είμαι μόνος, η απόφαση είναι πιο δύσκολη (αν ήμουν θα είχα φύγει εδώ και χρόνια) και τα πράγματα δεν είχαν φτάσει στο αμήν μέχρι στιγμής, οπότε νομίζω πως σιγά σιγά βαδίζουμε στο να φύγουμε με κλωτσιά. Τι εννοείς δημοσιονομικά προβλήματα; Νομίζω πως ειδικά εκτός Λονδίνου η κατάσταση είναι αρκετά καλή και τα ενοίκια ανθρώπινα. 

 

Αυτό που φοβάμαι είναι πως επειδή σκέφτοντι πολλοί σαν εμένα, κάποια στιγμή θα κλείσουν τα σύνορα, το συντομότερο κ αν βγούμε κ από ΕΕ τι θα γίνει με τις green cards ; Θα τους φωνάξουν όλους πίσω;

 

Ή θα γίνει βεβιασμένα (ΟΧΙ) ή θα γίνει με αργό θάνατο (ΝΑΙ). Και μακάρι να πάρει μόνο 5 χρόνια... 

 

Επίσης ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος έξω, υπάρχουν πολλοί και καλοί επαγγελματίες, από καλά πανεπιστήμια και εμπειρία σε εταιρίες που ούτε κατα φαντασία δεν υπάρχουν εδώ. Συνεπώς, πως να διαβάσει, να δουλέψει και να εξελιχθεί κάποιος με αυτές τις εικόνες που βλέπει, τη μιζέρια, τη φτώχια ώστε να ανταγωνιστεί στο μέλλον αντίστοιχες αγορές; Και δεν το λέω απαξιωτικά, γιατί όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς μου θα είναι στην ίδια φάση σε λίγο καιρό - απλά το περιβάλλον σε επηρεάζει πάρα πολύ. 

 

Και από το "θα μείνω να παλέψω", δυστυχώς μας τελείωσε. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@wenduur μου αφήνεις την εντύπωση ότι δεν ξέρεις τί θες αδελφέ. 

Έχεις προσφορά για Ελλάδα, κάτσε και δες που πάει.

 

Από την μία επίσης λες έχεις οικογένεια, από την άλλη είσαι έτοιμος για να πάρεις το επόμενο αεροπλάνο, αναφερώμενος για μαζικές αυτοκτονίες.

Αν θες να κάνεις κάτι δικό σου επιχειρηματικά:
α) κόβεις την ηττοπάθεια, δημιουργεί drag.
β) πατάς επι πτωμάτων όταν η ευκαιρία παρουσιαστεί, διαφορετικά γίνεσαι εσύ το πτώμα που θα πατήσει ο άλλος και συνεχίζεις την ηττοπάθεια.

γ) Αποφασίζεις τί θες και αφοσιώνεσαι σε αυτό χωρίς να σκέφτεσαι για την αποτυχία.

 

Αν πιάσεις την κακομοιριά, που βλέπω από τα γραφομενά σου το έχεις κάνει ήδη, απλά θα βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο για πάντα. 

Άλλοι, έφυγαν για ένα σαββατοκύριακο διακοπές,  με μία μικρή βαλίτσα ρούχα, 200 ευρώ, χωρίς κανέναν, και χωρίς να χρησιμοποιήσουν το εισητήριο τις επιστροφής. Ενώ είχαν μόνιμη σταθερή εργασία, σπίτι, και αρκετά λεφτά στην Ελλάδα για την εποχή,.

 

Βέβαια 12 χρόνια αργότερα, κοιτούν τι κατάφεραν μόνοι τους, και αισθάνονται ικανοποιημένοι, παρά τις αντιξοότητες την περίοδο αυτή.

(διαζύγια, καρκίνους κλπ).

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Έχω συγγενή και φίλους στην Αγγλία και τα ακούω μια χαρά πάντως. Ασφαλώς η Αμερική απλά δε συγκρίνεται αλλά είναι ένα τεράστιο βήμα και στην Αγγλία υπάρχει η υποστήριξη των γνωστών. Επειδή δεν είμαι μόνος, η απόφαση είναι πιο δύσκολη (αν ήμουν θα είχα φύγει εδώ και χρόνια) και τα πράγματα δεν είχαν φτάσει στο αμήν μέχρι στιγμής, οπότε νομίζω πως σιγά σιγά βαδίζουμε στο να φύγουμε με κλωτσιά. Τι εννοείς δημοσιονομικά προβλήματα; Νομίζω πως ειδικά εκτός Λονδίνου η κατάσταση είναι αρκετά καλή και τα ενοίκια ανθρώπινα. 

 

Αυτό που φοβάμαι είναι πως επειδή σκέφτοντι πολλοί σαν εμένα, κάποια στιγμή θα κλείσουν τα σύνορα, το συντομότερο κ αν βγούμε κ από ΕΕ τι θα γίνει με τις green cards ; Θα τους φωνάξουν όλους πίσω;

 

Ή θα γίνει βεβιασμένα (ΟΧΙ) ή θα γίνει με αργό θάνατο (ΝΑΙ). Και μακάρι να πάρει μόνο 5 χρόνια... 

 

Επίσης ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος έξω, υπάρχουν πολλοί και καλοί επαγγελματίες, από καλά πανεπιστήμια και εμπειρία σε εταιρίες που ούτε κατα φαντασία δεν υπάρχουν εδώ. Συνεπώς, πως να διαβάσει, να δουλέψει και να εξελιχθεί κάποιος με αυτές τις εικόνες που βλέπει, τη μιζέρια, τη φτώχια ώστε να ανταγωνιστεί στο μέλλον αντίστοιχες αγορές; Και δεν το λέω απαξιωτικά, γιατί όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς μου θα είναι στην ίδια φάση σε λίγο καιρό - απλά το περιβάλλον σε επηρεάζει πάρα πολύ. 

 

Και από το "θα μείνω να παλέψω", δυστυχώς μας τελείωσε. 

Κοίταξε επειδή έχω ζήσει Αγγλία μόνο μια χαρά δεν θα τα έλεγα τα πράγματα. Πριν 10 χρόνια ήμουν φοιτητης στο manchester και χρειαζόσουν τουλάχιστον 1500 λίρες αν ήθελες να έχεις δικό σου σπίτι και γενικά να ζεις σαν άνθρωπος ( εγώ έμενα με άλλους 4 ).

Αν πας και με οικογένεια δεν το συζητώ ότι πρέπει να κοιτάξεις για πολύ περισσότερα λεφτά.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@wenduur μου αφήνεις την εντύπωση ότι δεν ξέρεις τί θες αδελφέ. 

Έχεις προσφορά για Ελλάδα, κάτσε και δες που πάει.

 

Από την μία επίσης λες έχεις οικογένεια, από την άλλη είσαι έτοιμος για να πάρεις το επόμενο αεροπλάνο, αναφερώμενος για μαζικές αυτοκτονίες.

Αν θες να κάνεις κάτι δικό σου επιχειρηματικά:

α) κόβεις την ηττοπάθεια, δημιουργεί drag.

β) πατάς επι πτωμάτων όταν η ευκαιρία παρουσιαστεί, διαφορετικά γίνεσαι εσύ το πτώμα που θα πατήσει ο άλλος και συνεχίζεις την ηττοπάθεια.

γ) Αποφασίζεις τί θες και αφοσιώνεσαι σε αυτό χωρίς να σκέφτεσαι για την αποτυχία.

 

Αν πιάσεις την κακομοιριά, που βλέπω από τα γραφομενά σου το έχεις κάνει ήδη, απλά θα βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο για πάντα. 

Άλλοι, έφυγαν για ένα σαββατοκύριακο διακοπές,  με μία μικρή βαλίτσα ρούχα, 200 ευρώ, χωρίς κανέναν, και χωρίς να χρησιμοποιήσουν το εισητήριο τις επιστροφής. Ενώ είχαν μόνιμη σταθερή εργασία, σπίτι, και αρκετά λεφτά στην Ελλάδα για την εποχή,.

 

Βέβαια 12 χρόνια αργότερα, κοιτούν τι κατάφεραν μόνοι τους, και αισθάνονται ικανοποιημένοι, παρά τις αντιξοότητες την περίοδο αυτή.

(διαζύγια, καρκίνους κλπ).

 

Δεν έχω ηττοπάθεια και κακομοιριά, απλά δε μπορεί να με αφήνει η κατάσταση αναίσθητο γιατί δεν υπήρξα ποτέ βολεμένος. Συμφωνώ στα περισσότερα που λες, δεν είμαι αχάριστος. Απλά σκέψου το προφανές, πως δεν μπορώ να αναφέρω και όλα τα προσωπικά μου σε μια δημόσια συζήτηση ωστε να βγάλεις σωστό συμπέρασμα, οπότε λογικό είναι να αφήνω την εντύπωση πως δεν ξέρω τι θέλω και δε μεπ πειράζει καθόλου που το βλέπεις έτσι. Πιστεύω πως πήρα απαντήσεις σε πολλά που ήθελα με τη σημερινή συζήτηση. 

Κοίταξε επειδή έχω ζήσει Αγγλία μόνο μια χαρά δεν θα τα έλεγα τα πράγματα. Πριν 10 χρόνια ήμουν φοιτητης στο manchester και χρειαζόσουν τουλάχιστον 1500 λίρες αν ήθελες να έχεις δικό σου σπίτι και γενικά να ζεις σαν άνθρωπος ( εγώ έμενα με άλλους 4 ).

Αν πας και με οικογένεια δεν το συζητώ ότι πρέπει να κοιτάξεις για πολύ περισσότερα λεφτά.

 

Ναι φοιτητής οκ. Αλλά με ένα ψάξιμο που έκανα είδα πως ένας μισθός 40k pounds/annually είναι normal για κάποιον με 6-7 χρόνια προϋπηρεσία.  Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά είναι καλά για αρχή και πολύ καλύτερα από το "δεν ξέρω αν θα πληρωθώ τον επόμενο". Τελοσπάντων, μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το thread το έκανα για να δω τι συμφέρει γενικά κ να βρω πιθανές λύσεις (if then else δηλαδή). 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...