Garnele

Γιατί να μην είναι; Εννοώ, δεν έχω εμπειρία με το αεροδρόμιο εκεί, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ένα λόγο που δε θα είναι οκ.

Γαμώτο αυτά αλλάζουν αρκετά γρήγορα... Παρόλα αυτά πριν πέντε χρόνια ήταν όλα εξωφρενικά φθηνά. Φαντάζομαι ότι σε πόλεις κοντά στον αυτοκινητόδρομο μάλλον οι τιμές προσαρμόζονται, παραμένοντας βέβαια χαμηλές. Αναφορικά με το συνάλλαγμα έχε υπόψη σου ότι αν αποφασίσεις ότι δεν ψήνεσαι να μπλέκεις και θα πας σαν τον αποικιοκράτη με τα ευρώ, θα το δεχτούν μεν, θα σε αντιμετωπίζουν όμως και σαν αποικιοκράτη. Δηλαδή θα στρογγυλεύουν τις τιμές προς τα πάνω, ενδεχομένως διπλασιάζοντάς τες. Και ίσως σου φανούν και πάλι φθηνά. Στα σύνορα, αν είστε με αυτοκίνητο, εξαρτάται βέβαια και από τον υπάλληλο, ίσως σου ζητήσουν "να τους κεράσεις ένα καφεδάκι" (πεντάευρο φάση). Αποφασίζεις αν θέλεις να το ρισκάρεις ή όχι, το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να ξεβιδώσουν τα καθίσματα για "ράντομ έλεγχο". Και τώρα η δική μου ερώτηση: έχουμε ανάμεσά μας ταξιδιάρικες ψυχές που τις έβγαλε ο δρόμος τελευταία Κόσοβο-Αλβανία;

Πόσο μα πόσο σε ζηλεύω που πας Νάπολη!!! Όπως ήδη σου είπαν είναι τρελή πόλη, η οποία όντως σε μαγνητίζει... τόσο ζωντανή και σουρεάλ - την αγαπώ τη Νάπολη. Το cimitero delle fontanelle πρέπει σίγουρα να μπει στη λίστα to do σας, μία σύντομη αναζήτηση θα σε πείσει νομίζω - Αν πας από κει πέρασε και από το Starita για μία πίτσα. Η γειτονιά εκει είναι αρκετά ιδιαίτερη, όντας παράλληλα μία απλή γειτονιά, οπότε δώστης λίγο χρόνο. Καλή ώρα να πας προς τα κει είναι η χειρότερη μεσημεριανή, διοτι μέσα έχει δροσούλα και το εφέκτ του να κυκλοφορείς σε μία σκοτεινή σπηλιά με κρανία ενώ έξω βράζει ο τόπος είναι ωραίο, όχι; Να πάτε στο Cristo Velato και στο Sansevero και να ακούσετε την ιστορία του αλχημιστή πρίγκηπα - ιδανικά σε ξενάγηση και αυτό ισχύει και για το παραπάνω. Στην Πομπηία να ΜΗΝ κλείσεις ξενάγηση. Tουλάχιστον σε καμία περίπτωση στα τυφλά. Βασικά η μόνη περίπτωση για να κλείσεις ξενάγηση είναι να σου πει κάποιος κλείσε με αυτόν τον συγκεκριμένο ξεναγό, που τον ξέρω και 1. μιλάει αγγλικά σαν άνθρωπος και 2. ξέρει κάτι παραπάνω από εσένα μετά την ξενάγηση. Ειδάλλως προετοιμάσου για ξενάγηση επιπέδου "It was a great city and it is still a great city". Προτείνω να κατεβάσεις την εφαρμογή Discover Pompeii στο κινητό σου και να κάνεις αυτόνομη ξενάγηση. Το αβαντάζ στην περίπτωση αυτή είναι ότι με το GPS μπορείς να βλέπεις στο χάρτη της εφαρμογής ακριβώς που είσαι και να κάνεις κλικ. Αν πας, μην τεμπελιάσεις και μη μασήσεις από τη ζέστη, να πας και στη vila dei Misteri να δεις τις γδφ τοιχογραφίες. Αυτό που θα σου πρότεινα επίσης είναι να μην νοικιάσεις αυτοκίνητο* και να πάς με το τρένο. Από τον κεντρικό σταθμό της Νάπολη περνάει το Circumvesuviana, το οποίο σε πηγαίνει με 2.80 στην Πομπιήα, ακριβώς στον αρχαιολογικό χώρο. Και σε επιστρέφει. Και βγαίνοντας να πιεις ένα καφέ στο καφέ του μουσείου κάτω από τα δέντρα ❤️ Στα περι φαγητού αν θέλεις κάποια συγκεκριμένη γαστρονομική εμπειρία μπορείς να κάνεις ένα σινιάλο και ίσως κάτι να σου προτείνω. Σε κάθε περίπτωση να φας σφολιατέλα. Αυτό το πράγμα που μοιάζει με σαραγλί από φύλλο και έχει ρικότα. Πω. Αυτό. Φάε, πάρε να φας το βράδυ και πάρε και μαζί σου για το ταξίδι της επιστροφής, στείλε μου κι εμένα... Το ίδιο ισχύει και με τα μπαρ, ευχαρίστως να βοηθήσω αν με κατατοπίσεις λίγο στις προτιμήσεις. *Αυτοκίνητο να μην νοικιάσεις. Αλήθεια. Όχι. Δεν οδηγάνε σαν εμάς, δεν έχω ξαναδει τέτοιο πράγμα. Βασικά όχι. Έχω ξαναδεί. Στο Βόρειο Βιετνάμ. Να μην νοικιάσεις αυτοκίνητο.-

Εγώ πάντως κάνοντας τώρα ένα φλασμπακ στη φοιτητική μου ζωή (στην Κομοτηνή) θυμάμαι έντονα την πρώτη και την τελευταία εβδομάδα εκεί: Την πρώτη εβδομάδα την πέρασα λοιπόν πίνοντας και κλαίγοντας (όντως) τη μοίρα μου - αναρωτιόμουν πως μπορεί να βρέθηκα εκεί... Σε φάση άναβα κεριά, έβαζα μουσική και έλεγα δε μπορεί όνειρο είναι θα ξυπνήσω. Η τελευταία εβδομάδα είχε εξωφρενικό αλκοόλ και ξενύχτι με ανθρώπους που γιορτάζαμε το γεγονός ότι φεύγουμε. Και ακόμη θυμάμαι να κάθομαι στο αμάξι φεύγοντας, στριμωγμένη με τα τελευταία πράγματα, να κοιτάω πίσω και να νιώθω - μετά από τέσσερα χρόνια εκεί - όπως όταν τραβάω το καζανάκι και αποχωρίζομαι κάτι από το παρελθόν. Τα ενδιάμεσα χρόνια ήταν φαντάζομαι όπως θα ήταν σε οποιαδήποτε φοιτητική πόλη. Παρόλα αυτά έχω δει κι έχω δει άσχημες πόλεις, αυτό με την Κομοτηνή με ξεπερνάει. Αναστοχαστικά: αν έμαθα κάτι χρήσιμο για την υπόλοιπη ζωή μου ήταν τα περί μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης - σε συνδυασμό με τις επισκέψεις στα πομακοχώρια, τα λουτρά κοντά στην Ξάνθη και την εξίσου ΓΑΜΑΤΗ κουζίνα - καθώς και ότι δεν κάνει να ανακατεύεις λευκά ποτά με μπύρα και ναρκωτικά. Αλλά το δεύτερο μπορείς λογικά να το μάθεις και στο Ρέθυμνο. Και επειδή έτσι όπως το βλέπω τώρα σιγά μην κάτσεις να ασχοληθείς με τη μουσουλμανική μειονότητα (:Ρ) καλύτερα πήγαινε Ρέθυμνο που θα έχει λίγο περισσότερο αισθητική. Και οι γονείς σου θα έχουν ένα σπίτι να κάνουν διακοπάρες σε ωραίες παραλίες.

Αγαπημένοι μου ινσομνιαξ, έχει κανείς εμπειρία με τρίγωνα Πανοράματος σε χειραποσκευή/έλεγχο αεροδρομίου;

^^αυτό βασικά. Και επιπλέον μία ερώτηση την οποία θα πρέπει να απαντήσεις πριν αποφασίσεις που θα τον γράψεις είναι αν όντως - εφόσον θέλει να είσαι πάντα πρώτος σε ό,τι κι αν κάνει - είναι καλή ιδέα να το ενισχύσεις αυτό με πολεμικές τέχνες που προσφέρουν διακρίσεις (καράτε, τζούντο κτλ) ή όχι. Σε κάθε περίπτωση (ο καθένας μιλάει γι αυτά που ξέρει - ή έτσι θα έπρεπε τουλάχιστον) εγώ θα σου πρότεινα να μην το ενισχύσεις και να αρχίσει με κάτι που βάσίζεται κυρίως στην αυτοπειθαρχία. Το τάι τσι και ίσως για παιδιά περισσότερο το κουνγκ φου είναι μία καλή πρώτη κίνηση. Μπορεί - αν του αρέσει - να το εξελίξει και να κάνει παράλληλα τάι τσι αργότερα ή να περάσει σε κάτι πιο χάρντκορ αν το χρειάζεται στην εφηβεία. Το αικίντο που ανέφερε ο παραπάνω είναι επίσης καλή ιδέα.

Πιο πολύ για χερουκλα που ψαχουλευει στην κωλοτσεπη μου κάνει εμένα. Έχει λιώσει ή έχει τρυπήσει; Αν απλά έχει τρύπα, ράβεται. Ή μπορείς να πας σε ένα μαγαζί με ραφτικά είδη και θα σου προτείνουν αυτοί κάτι. Αλλά σοβαρά τώρα, σιδερώνεις το τζίν;! Ρήλι;

Φαντάζομαι γιατί ένας μετανάστης (όχι μόνο έλληνας, ισπανός, ιταλός γουατεβερ) που αφήνει πίσω του οικογένεια, φιλους, σκυλιά, γατιά έχει σίγουρα άλλα κίνητρα για να δουλέψει καλά, να είναι παραγωγικός, να εκτιμήσει καταστάσεις κτλ. Για τους ντόπιους είναι πολλά πράγματα αυτονόητα - πολλές φορες και ο μισθός χαμηλός. Επιπλέον σε πολλές επιχειρησεις/οργανισμους είναι δείκτης ανάπτυξης να εχεις πολυπολιτισμικο εργατικό δυναμικό, το οποίο φέρνει νέες ιδέες και φρέσκο αέρα (σικ).

Πω, κι εγώ αυτό σκέφτηκα ρε συ, ο Φωτούλης!!! Βέβαια στην ελληνική ΤV του 90 το κάναμε σωστά, αν είναι να πέσεις χαμηλά, τότε να πιάσεις πάτο Βέβαια - προς υπεράσπιση της μανούλας μου - εμένα δε με άφηνε να πάω στο Φωτούλη. Ήταν τότε της μόδας να τον φέρνεις στα γενέθλια και να σε παίρνει αγκαλίτσα και να βγαίνεις φωτογραφίες και η μάνα μου δε με άφηνε. Μέχρι που ήρθε ο Φωτούλης στο σχολείο για γυρίσματα (!)

Ακόμη και με το τοστ στο χέρι στα γυρίσματα - ε δε θυμάμαι πότε είδα τελευταία φορά ταινία μόνο για τον ηθοποιό.

Λοιπόν, έτσι διαβάζοντας τη στιχομυθία παραπάνω, θυμήθηκα το all-time-classic turn-off: άντρας ζηλιάρης. Ειλικρινά δεν έχω χειρότερο από άντρα που με ρωτάει ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕ ΣΗΚΩΝΕΣ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ. Χαζογκόμενος με μπάσα φωνή και τσαμπουκά. Φρίκη. Επιπλέον: τα μικρά δάχτυλα και τα μικρά δόντια.

Πάει και βγάζει καινούρια, μια χαρά προλαβαίνει.

Σιγά ρε παιδια, χαλαρή σχέση είπε το παιδί ότι έχει, δεν είναι και όλη μέρα μαζί εδώ και δυο μήνες. Μπορεί όντως απλά να ντρέπεται η κοπέλα. Παράξενο οκ, αλλά η ανορεξία δεν έχει να κάνει μόνο με το φαγητό και οι ενδείξεις είναι αρκετά γρήγορα εμφανείς (ροφήματα, αλκοόλ κτλ, οι θερμίδες είναι παντού, όχι μόνο στα κοψίδια) Και στην τελική και ανορεξία να έχει, με δυο μήνες χαλαρή σχέση δεν είναι και ο ρόλος του τέτοιος να αρχίσει να την σέρνει στα νοσοκομεία για εξετάσεις.

Ναι μην ανησυχείς, σίγουρα δεν είναι κάτι σοβαρό.

Ε εντάξει, έχει μέχρι ένα σημείο λογική να είσαι συγκρατημένος με το φαγητό, δεν πας πχ για μπεργκεράρα σε πρώτο ραντεβού. :Ρ Αλλά η αλήθεια είναι ότι τέτοιου τύπου κόμπλεξ συχνά έχουν κάποια βάση, ίσως να κάνει ήχους ή να ρεύεται ή... να χωνεύει γρήγορα ( ; )