Tobajara

Τελικά το μυστικό για να ευχαριστιέσαι το παιχνίδι και να μην παίζεις τελείως φοβισμένα σε Ultra Hard 1st playthrough είναι να φτάσεις κάπου level 35-40+ να φορέσεις τη Nora Protector armor με δυο melee protection mods. Κάπου εκεί, έχοντας και τα φίλτα, έχεις αρκετά HP ώστε να μην ψοφάς με το που σε στραβοκοιτάνε και έχεις αρκετή προστασία ώστε να αντέχεις μέσα στη μάχη. Παρόλο που έχω μάθει το χειρισμό, έχω συνηθίσει τις στρατηγικές κλπ, άρχισα να ευχαριστιέμαι πραγματικά τη μάχη όταν δεν ψόφαγα με το πρώτο λάθος. Αστεία στιγμή της ημέρας: έχω βρει το Tallneck που περιστοιχίζεται από κακούληδες κι έναν Corruptor. Ρίχνουμε βέλη ο ένας στον άλλο, περνάμε μια χαρά και κάποια στιγμή πρέπει να ρίξω το ρομποτάκι. Ρίχνω μια, ρίχνω δύο και εκεί που με ψάχνει να με βρει έρχεται το Tallneck και ΧΛΑΤΣ το κάνει χαλκομανία Καλά του έκανε. Σε άλλα νέα, το gameplay έχει αρχίσει και δείχνει λίγο τα όριά του. Η μάχη είναι ακόμα αρκετά ευχάριστη αλλά, έχοντας μάθει τις στρατηγικές και αποκτήσει προστασία, δεν υπάρχουν και πολλά να κάνω πέρα από καουμποϊλίκια τύπου "χώνωμαι σε 10 μηχανές" ή "τα βάζω με δυο Thunderjaws ταυτόχρονα χωρίς Ropecaster". Σεναριακά είμαι και ομολογώ πως δε με έχει κερδίσει ακόμα σα σενάριο. Επίσης δύο ερωτήσεις. Με HDR υπάρχει έντονο pop-up ακόμα και σε σχετικά κοντινή απόσταση ή φταίνε κάπως οι ρυθμίσεις? Δεν υπάρχει ρύθμιση για draw distance και το μηχανάκι μου σίγουρα δε φταίει (Lenovo Legion 7, 3070 8GB, 16GB RAM, AMD Ryzen 7 5800). To pop up το παρατηρώ κυρίως στη βλάστηση, όχι στα μοντέλα ή στα κτίρια. Φαίνεται σα να αλλάζει η βλάστηση με κάτι πιο λεπτομερές. Επίσης, πότε είναι καλή στιγμή σεναριακά να μπω στις περιοχές του expansion? Σκέφτομαι να το κάνω λίγο πριν το τέλος του main quest.

Ώρες ώρες η Aloy έχει χιούμορ. Έχω γυρίσει με τα πόδια το μισό χάρτη και αποφασίζω να ανέβω επιτέλους βόρεια από το Daytower, για να κάνω την ξεχασμένη αποστολή της Gera. Είναι προτεινόμενη lvl 17 και ΑΠΟΡΩ ποιος σκέφτηκε να βάλει κάποιον lvl 17 να περάσει από δυο κοπάδια βίσωνες, ένα Behemoth convoy, ένα με δύο Thunderjaws, πιθανότατα ένα Stormbird και δεν αναφέρομαι σε στρουθοκαμήλους, λύκους, Watchers και δεν ξέρω τι άλλο. Βγάζω ταυτόχρονα 3-4 Tramplers, ένα Watcher και ένα Thunderjaw (σημείωση), έχω βαρεθεί λίγο τις μάχες οπότε παρακάμπτω το Behemoth, φτάνω στο σημείο που πρέπει και μου λέει να "βρω τα μπουκάλια", δηλαδή να καθαρίσω ακόμα 6-7 Tramplers. Ούτε καν. Χώνομαι στους θάμνους, κάνω override δύο βόιδα, αρχίζουν να πλακώνονται μεταξύ τους, τους βλέπει το διπλανό Thunderjaw που αρχίζει να ρίχνει ό,τι έχει και δεν έχει και στο τέλος ορμάει στους βίσωνες και χοροπηδάει (!!!) (ναι ναι) πάνω σε ό,τι έχει απομείνει. Πραγματικά να τα πατάει κάτω με μίσος. Και μέσα σε αυτό το χαμό, η Aloy είναι χωμένη στους θάμνους και πετάει ένα "I can get out of this" Η σημείωση - κάπου έχουν αρχίσει να μου τη δίνουν οι τυχαίοι περίπολοι από το πουθενά που μου σκοτώνουν τα Thunderjaws. Είναι η τρίτη ή τέταρτη φορά που μου συμβαίνει, σε βαθμό που σκέφτομαι να τα αρχίζω σε Ropecasters για να ρίχνω όσο περισσότερο στην καρδιά γίνεται. Καταντάει σπαστικό τόσο killsteal.

Northgard ξερό, αν γίνεται με όλα τα DLC. Tooth and Tail. Iron Harvest.

Με διαφορετικό κούρεμα και όχι την ξεθωριασμένη απαράδεκτη 70's σφουγγαρίστρα που της έβαλαν στο κεφάλι θα ήταν καλύτερη. Με αυτό το πράμα είναι ανέκδοτο. Από εκεί και πέρα συγκρίνουμε in-game screenshots με τυχαίους φωτισμούς, σκιάσεις και πόζες, που ο χαρακτήρας μπορεί να μιλάει, να τρέχει κλπ, με επαγγελματικές στημένες φωτογραφίες μοντέλου. Σταματά να έχει πλάκα έστω και σαν καφροσυζήτηση, δεν υπάρχει λογική. Από εκεί και πέρα, ένα από τα καλύτερα RTS της πρόσφατης εποχής, το Empire at War, δεν έχει (παρά ελάχιστα) φωτόσπαθα. Εκτός games, το Mandalorian και το Rogue One έδειξαν πως μπορεί να σταθεί άνετα Star Wars χωρίς Jedi και να παραμείνει πολύ διασκεδαστικό. Εγώ ψηφίζω ναι.

Σαν τι δηλαδή? Πέρα από την ηθική ικανοποίηση, άντε και το achievement, όχι. Ίσως υπάρχει σχετική ρύθμιση αλλά προσωπικά και να υπήρχε θα την έβγαζα. Αν προσέξεις, μπορείς να καταλάβεις το πόσο έχουν φθαρεί οι μηχανές από τους σπινθήρες που πετούν και την κίνησή τους. Όταν είναι κάπου στα μισά αρχίζουν να πετάγονται σπινθήρες, όταν είναι πολύ πληγωμένες κουτσαίνουν.

Απτό παράδειγμα από κάτι που έγραψα παραπάνω - πολλές άδειες περιοχές. Υπάρχει μια ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ περιοχή λίγο πιο δυτικά από τη Meridian, ένας μεγάλος σχηματισμός απόκρημνων βράχων με σημεία να σκαρφαλώσεις, κρυφό φαράγγι με λίμνη και ποτάμι, δυο τεράστια μεταλλικά απομεινάρια στην κορυφή, αρκετό ψάξιμο και γενικά μέρος να φας τουλάχιστον μια ώρα προσπαθώντας να βρεις πού πας και να χαζεύεις. Είναι ο σχηματισμός ανάμεσα σε ένα Charger site και Stalker site ακριβώς αριστερά και κάτω από τη Meridian, πολύ κοντά της, και τα μεταλλικά απομεινάρια φαίνονται στο χάρτη. Είναι τελείως μα τελείως άδειο, πέρα από κάτι τυχαία ζωάκια. Δε βάλανε ούτε μυστικό ούτε datapoint (που η μεγάλη πλειοψηφία των datapoints είναι σε συντρίμμια) ούτε spawn point ούτε ancient debris ούτε easter egg ούτε τίποτα, έστω να πει ο παίκτης ότι κάτι βρήκε. Δεν έβαλαν καν ένα rappel point να κατέβεις γρήγορα, αλλά ΟΚ αυτό το λέω γιατί γλίστρησα κι έσκασα κάτω σαν κουράδα. Απεναντίας, εκεί που υπήρχε collectible, το Banuk Figurine λίγο παραδίπλα, είχε σημαίες και τοιχογραφίες. Δε λέω, χάρηκα πολύ την εξερεύνηση μέρα και νύχτα, έφαγα ώρα και ήταν από τις αγαπημένες μου στιγμές στο παιχνίδι, αλλά δώσε δυο κατοστάρικα που λέγαν κι οι Τσοπάνα Rave, για να έχω μια παραπάνω ικανοποίηση.

Δε μου λέτε, αυτό που με concentration και τελείως τραβηγμένο τόξο τα βέλη πηγαίνουν σα σφαίρες από φλόμπερ λούνα παρκ, μια δεκάρα τρεις βολές, το έχει κι άλλος ή μόνο εγώ είμαι κουλός με ποντίκι? Από τα 4 μέτρα πάω να χτυπήσω τα power packs των Tramplers και τα έχω δει όλα.

Μόλις σκότωσα το Σάι Χουλούντ/ τυφλοπόντικα στο ορυχείο! Με δυσκόλεψε περισσότερο από το Thunderjaw γιατί οι επιθέσεις του έχουν μεγάλο εύρος και δεν είχα πολύ χρονικό περιθώριο να σημαδέψω το αδύνατο σημείο στη ράχη του. Μετά από μπόλικες κωλοτούμπες, έλυσα το πρόβλημα με 20 tripwires και κάποιο γύρω γύρω ώστε να πέφτει πάνω τους. Ενδιαφέρουσα μάχη Επίσης είμαι στη φάση που τα canisters είναι θωρακισμένα οπότε πρέπει πρώτα να σπάσεις τη θωράκιση με ένα hardpoint arrow και μετά να τους βάλεις φωτιά. Ομορφιές. Θα πρέπει να συνηθίσω, τα Tearblast έχουν την κακή συνήθεια να διαλύουν το canister οπότε δε βολεύουν σε μικρούς εχθρούς. Ορισμένες ατάκες της Aloy είναι ένα εφηβικό κράμα υπερβολικής αυτοπεποίθησης και άμυαλης αυθάδειας. Δε μπορεί να πηγαίνεις στον αρχικυνηγό που, εντάξει, είναι μισαλλόδοξος και σου φέρεται σα σκουπίδι αλλά έχει σκοτώσει και πέντε μηχανάκια παραπάνω, και σαν απάντηση να του λες "είμαι καλύτερη από σας κι άσε τα σάπια". ΔΕΝ είναι καλύτερη από αυτούς. Με το ζόρι βγήκε από το αυγό. Επίσης οι εν λόγω ατάκες δεν είναι ιδιαίτερα καλογραμμένες, στο βαθμό που αναρωτιέμαι μήπως πήραν παλιούς συγγραφείς της Bioware από την αποτυχημένη της περίοδο.

Αυτό ακριβώς χαίρομαι στο παιχνίδι, το ότι επιβραβεύει το έξυπνο παίξιμο και σε βάζει να προσαρμοστείς σε κάτι που όντως θέλει ικανότητα και όχι σκέτο spam. Ούτε γίνεσαι σούπερμαν να τα κοιτάς και να πεθαίνουν ούτε απλά αδειάζεις τα πυρομαχικά σου. Έχεις επιλογές στην τακτική (δεν κάνεις μόνο ένα πράγμα υποχρεωτικά), σε ανώτερα επίπεδα δυσκολίας εξακολουθείς να κινδυνεύεις, που είναι βασικότατο, και η ίδια η μάχη είναι πολύ πολύ ευχάριστη και καλοσχεδιασμένη. Μαζί με τα υπέροχα τοπία είναι το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού. Σίγουρα το Thunderjaw βγαίνει πολύ πιο κομψά και αντρίκεια από όπως το έβγαλα εγώ, αλλά να έχω και κάτι να προσμένω και να μαθαίνω. Το radial weapons menu είναι για τα σκυλιά.

Μόλις έριξα το πρώτο μου Thunderjaw, 34 level γαϊδούρα. Ήμουν στο δρόμο για τη Meridian, κάνοντας μια παράκαμψη για το sidequest και εκεί που πήγαινα τοίχο τοίχο αποφεύγοντας γεράκια, κροκόδειλους, βούβαλους και δεν ξέρω τι άλλο, βλέπω ένα Thunderjaw να τα βάζει με έναν άσχετο Carja. Και αποφασίζω, αφού κάνω save, να το δοκιμάσω. Το έβγαλα με την πρώτη. Από τη μία είχα μόνο ένα Carja Hunting Bow και ένα ολοκαίνουριο Shadow Carja Sharpshoot Bow (το καλό το μωβ)χωρίς σφεντόνες ή tripwires της προκοπής ούτε όπλο με τα σκοινιά. Από την άλλη, ο Κάργιας θα το κρατούσε κάπως απασχολημένο, αν και είχε μπλέξει κι ένα βουβάλι που ανάθεμα. Λοιπόν. Αρκετά Tearblast από μακριά και μέσα στους θάμνους να ξεφορτωθώ γρήγορα τα ρουκετοβόλα και γενικά ό,τι μπορώ από θωράκιση. Χρησιμοποιώ όσο περισσότερο μπορώ τη μορφολογία του εδάφους με τις πεζούλες, όπου όταν είμαι στην κορυφή δε με φτάνει να μου ρίξει με τα πολυβόλα και όταν σκαρφαλώνει έχω χρόνο να κατέβω. Κάποια στιγμή αφήνω το μεγάλο τόξο και πιάνω τα fire arrows, γιατί η καρδιά είναι δύσκολο να τη σημαδέψω και δεν έχω τα κότσια να πάω από κάτω του για blaze canisters. Το πλακώνω στα πυροτεχνήματα λοιπόν, του αδειάζω σχεδόν δυο φαρέτρες (!), μπόλικο πάνω κάτω γιατί είναι και επίμονο, και κάποια στιγμή από απόσταση ρίχνω κανά δυο Tearblast να ξεφορτωθώ το κανόνι στο στόμα του και τέλος. Αν το έπαιζα σωστά, χρησιμοποιώντας τεχνικές, όπλα, σκόπευση κλπ, θα ήταν πάρα πολύ ωραία μάχη. Για πρώτη φορά, και δεδομένου του ότι δεν είμαι και ο καλύτερος στον action χειρισμό, καλά είναι. Πάμε για άλλα.

Ένα ωραίο πακέτο από το Fanatical όπου διαλέγετε ανάμεσα σε 21 παιχνίδια για Steam Deck. https://www.fanatical.com/en/pick-and-mix/build-your-own-play-on-the-go-bundle Μόνο και για το Fight 'n' Rage, ένα από τα καλύτερα side scrolling beat'em ups όλων των εποχών, που το λάτρεψα, αξίζει. Άλλα πολύ αξιόλογα παιχνίδια είναι τα Amid Evil, Yes Your Grace, FAR και ίσως και το Battle Axe. Όποιος δεν αγοράσει το Fight 'n' Rage θα υποστεί ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ FIGHT 'N RAGE ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΟΥ ΔΕΙΧΝΩ ΤΙ ΕΣΤΙ ΒΕΡΙΚΟΚΟ. EDIT: Το GOG δίνει δωρεάν το παρατημένο και ανολοκλήρωτο Hammerting, που μπορεί να μην είναι η παιχνιδάρα των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών αλλά θα καλύψει τις ανάγκες σας για γλυκύτατα χαριτωμένα νανάκια που σκάβουν, πελεκούν, σφυρηλατούν και τραγουδάνε το παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=34CZjsEI1yU

Γ^#$$^Ε τα checkpoints μου μέσα. Για τέταρτη ή πέμπτη φορά έχω κάνει ένα σωρό πράγματα, έχω μαζέψει resources, crafting material κι ένα σωρό, έχω σκοτώσει καμιά 20ριά μηχανές, λαγούς, αγριόχοιρους, κολομπίνες, μαστραπάδες και δεν ξέρω τι άλλο, και εκεί που ρίχνω σε ένα παγωμένο Fire Bellowback ανατινάζεται κάτι και πάω άκλαφτος. Αχέμ. Επιστροφή στην κανονική ροή του προγράμματος.

Αν θέλετε να φτύσετε κάτοχο μεγάλων πνευματικών δικαιωμάτων πηγαίνετε προς Games Workshop. Οι τύποι είχαν το θράσος να διαλύσουν τη fanmade σκηνή με μια κίνηση, απαγορεύοντάς τους να δημιουργούν περιεχόμενο, σειρές, οτιδήποτε. Επίσης η Larian το είχε πει από την αρχή πως το Baldur's Gate 3 θα αργούσε να μπει σε μεγάλη έκπτωση. Δεν ξέρω αν υπάρχει συμφωνία τιμολογιακής πολιτικής με τη Wizards of the Coast, αλλά τουλάχιστον το είχαν ανακοινώσει. Το περίεργο είναι πως η Larian δεν έβγαζε ποτέ expansions, μόνο enhanced editions ή spin-offs, οπότε το συγκεκριμένο καθόταν και λίγο ενάντια στο πνεύμα της εταιρίας. Από την άλλη είναι το μόνο παιχνίδι της σειράς χωρίς expansion, αλλά προσωπικά θα ζήσω.

Όχι. Συγκρίνω την εξερεύνηση σε ένα open world RPG ή action RPG, τύπου Gothic, Elder Scrolls κλπ με τα καλά και τα κακά της και αυτή όπως υλοποιείται σε ένα open world action όπως το Horizon: New Dawn, που είναι πιο κοντά στα AC ή Far Cry. Όταν έχεις συνηθίσει τον τύπο της εξερεύνησης, έρευνας και ευρημάτων της πρώτης κατηγορίας, η δεύτερη σου φαίνεται κάπως περίεργη. Ακόμα και στα GTA Vice City και San Andreas, εκ των πραγμάτων πιο φτωχά, ανέβαινες στο άσχετο κτίριο ή κορυφή και είχε κάτι - ένα grafitti, ένα tag, ένα πιστολάκι, κάτι ενδιαφέρον να ανακαλύψει ο παίκτης. Το πιο εκμοντερνισμένο gameplay του Horizon, που για εμένα προσωπικά είναι βήματα πίσω, περιστρέφεται γύρω από το HUD/ UI/ fixed points.

Κάπου πιο πίσω είχα διαβάσει ένα post όπου κάποιος γρήγορος πήγε στη Meridian στις 30 ώρες. Αν διαβάζει αυτός ο γρήγορος, εγώ είμαι στις 25+ και ακόμα δεν έχω βγει από την περιοχή των Nora να πάω στις Κάργιες (Karja). Είχα παρατήσει για κανά 10ωρο τη War Chief με τον κανακάρη της να με περιμένουν για την επίθεση στο Στάδιο του Ντένβερ. Αργώ τόσο γιατί έχω αφιερώσει πολύ χρόνο και προσπάθεια να μάθω το χειρισμό αλλά και σωστούς τρόπους παιξίματος, ενώ δε χρησιμοποιώ καθόλου fast travel ή υποζύγιο. Αυτό γιατί πρώτον οι πραγματικοί άντρες πάνε με τα πόδια και δεύτερον γιατί είμαι μαζόχας. Μπορώ να γράψω κάποια πιο ουσιαστικά σχόλια, που αφορούν πολύ περισσότερο εμένα παρά το παιχνίδι. Είχα να παίξω action open world πραγματικά πολύ καιρό. Τα καθαρά action skills μου είχαν σκουριάσει ενώ η εξερεύνηση και μάχη σε (action) RPG είναι ριζικά διαφορετικές. Το Horizon: New Dawn με έμαθε πολύ καλό πιάνο. Σκέφτομαι να δώσω ρεσιτάλ. Κάποιος ξέχασε πως στα PC δεν υπάρχει λόγος να πατάς δυο και τρία πλήκτρα μαζί. Επιτέλους τον έχω μάθει αλλά ήταν μακράν ο παράγοντας που με καθυστέρησε περισσότερο. Έχει αρκετές λεπτομέρειες που δε μπορούσα να τις συνηθίσω με τίποτα, όπως πχ το toggle sprint/ dash ή το ότι δε χρειάζεται κάθε φορά να τραβάς το τόξο τελείως αν έχεις να πετύχεις κάτι στα 3 μέτρα.Καταλαβαίνω τη φιλοσοφία του και γιατί υπάρχουν κάποια πράγματα αλλά παραείναι κονσολέ, με την κακή έννοια. Πανέμορφος πραγματικά κόσμος και χάρτης. Είχα να απολαύσω τόσο open world περιπλάνηση από την εποχή του Gothic 3. Η Aloy είναι πολύ ευχάριστη παρουσία οπτικά, δε σε κουράζει να τη βλέπεις συνέχεια όπως την κάθε μουΛάρα ή τον κάθε μαντράχαλο. Οι καθημερινές της ατάκες είναι καλές αν και δεν έχω προχωρήσει αρκετά για να την κρίνω σα χαρακτήρα. Η μάχη είναι ΣΩΣΤΗ. Είσαι κυνηγός, όχι ο Διαλεγμένος Ένας που ρίχνεις ξύλο με δόσεις Θεοδόσης. Θα τα βγάλεις πέρα χρησιμοποιώντας ό,τι μέθοδο υπάρχει, και πάντα υπάρχει κάτι πιο δυνατό από εσένα. Θέλει προσοχή, τακτική, ευελιξία και πολύ πολύ καλό χειρισμό (που παίρνει ώρες σε συνδυασμό με Ultra Hard 1st playthrough). Οι στόχοι και οι τεχνικές αλλάζουν μαζί με τα όπλα και το gameplay ανοίγει. Εκεί που το πρώτο Sawtooth το έβγαλα δέρνοντάς το και τα επόμενα με dash και fire arrows, τα επόμενα έβγαιναν αρκετά εύκολα με διπλά fire arrows ώσπου να πάρουν φωτιά και concentration, και κανένα dash πού και πού. Έχω σκοτώσει Bellowback stealth με tripwires (πλάκα είχε) αλλά όχι στα ίσα, μαθαίνω το tearblast αλλά στη φάση που είμαι τα πυρομαχικά σπανίζουν πολύ. Κάτι corrupted κροκόδειλοι που βρήκα δε με δυσκόλεψαν πολύ αλλά τα Glinthawks στο ίδιο σημείο αδυνατώ να τα βγάλω με fire arrows αν έρθουν δύο - το ένα το σκότωσα με αρκετή δυσκολία, που μου λέει πως ήθελα άλλο όπλο. Είναι το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού. Το bullet time και όλες οι επιλογές ευελιξίας (sprint, dash, dodge κλπ) ανταμείβουν τον κόπο που έκανα να τα συνηθίσω. Η εξερεύνηση/ περιπλάνηση. Εδώ θα δείξω τις RPG ιδιοτροπίες μου και τους λόγους που, με την κυριαρχία των Assassins Creed και του προκάτ gameplay τους αποτραβήχτηκα από τα action. Σαν παίχτη δε μου αρέσει να με βάζουν σε καλούπια ή να με παίρνουν από το χεράκι. Δε μου αρέσει που κάθε αντικείμενο έχει pointer από απόσταση. Δε μου αρέσει που υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία για ακροβατικά (για να είμαι δίκαιος, η ελεύθερη αναρρίχηση είναι μια χαρά) που φωνάζουν "εδώ κάτι έχει, ανέβα". Δε μου αρέσει να υπάρχουν έτοιμες λίστες με collectables που να ακυρώνουν το χρόνο που ξόδεψα στον ψυχαναγκασμό μου, ή να υπάρχουν τόσα όμορφα πλην άδεια σημεία χωρίς μια μπουρδίτσα για να πεις ότι κάτι βρήκες. Πχ σε ένα open world RPG θα έβρισκες ένα βότανο, ένα λάκκο με λάφυρα, ένα easter egg, ένα κάτι με μηδενική αξία αλλά να σε ανταμείψει που πήγες εκεί. Εδώ αυτό το στοιχείο μου λείπει, αλλά από την άλλη και τι να βάζανε σε action, άσχετα πυρομαχικά? Ακόμα και τα data points εμφανίζονται στην πυξίδα όταν είσαι κοντά. Θα μου ήταν απείρως πιο ευχάριστο παιχνίδι αν πολύ απλά έλειπαν τα pointers και υπήρχε μόνο το highlight όταν πλησίαζες. Έχω κλείσει όλες τις επιλογές και έχω την αίσθηση πως παίζω μηχανικά ώρες ώρες, που μου χαλάει σημαντικά την αίσθηση. Μέχρι που σκέφτομαι να κοιτάξω για mods. Αυτά. Για σενάρια, quests, κόσμο κλπ δε μπορώ να μιλήσω ακόμα αλλά χαίρομαι πραγματικά το παιχνίδι. Για εμένα προσωπικά, λόγω των μοντέρνων action στοιχείων που δε μου αρέσουν, έχει περιθώρια βελτίωσης. Ομολογώ όμως ότι έχει εντάξει αρμονικά πολλά σύγχρονα χαρακτηριστικά.