Γειά σας παιδιά! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χάρηκα , όταν ανακάλυψα αυτό το forum όπου ομοιοπαθείς μιλάνε για τη λεύκη.
Λοιπόν , και εγώ σε ηλικία 22 ετών (δηλαδή πριν από 2 περίπου χρόνια) , καθώς διήνυα την τελευταία εξεταστική της Νομικής σχολής και τα είχα παίξει με το διάβασμα και το άγχος , και σε συνδυασμό με ενα χωρισμό που ήρθε στο καπάκι , παρατήρησα δύο μικρά άσπρα σημάδια στην άκρη του στόματος. Μετά από λίγο κάτι παρόμοια σημάδια εμφανίστηκαν στα γεννητικά και τα χέρια..... Όταν είδα ότι αυτά άρχισαν να επεκτείνονται , άρχισα να τρέχω στους γιατρούς. Οι Νο1 , Νο2 και Νο3 μου είπαν ότι θεραπεία δεν υπάρχει και να συμβιβαστώ. Ο Νο4 μου έδωσε μία αλοιφή (elidel) και μου είπε πρωί - βράδυ να βάζω στα σημεία που εμφανίζουν την δυσχρωμία , αλλά με το ρίσκο ότι παίζει το αποτέλεσμα να είναι αντίθετο , δλδ αντί να το σταματάει να το προκαλεί να επεκταθεί. Μετά από 2 χρόνια που βάζω την αλοιφή αυτή , τα σημάδια στην άκρη του στόματος έχουν φύγει σχεδόν τελείως , ενώ στα χέρια από ότι έχω καταλάβει απλώς το συγκρατεί , για να μην επεκταθεί.
Ρώτησα τους δικούς μου , μήπως και κάποιος στο σόι το είχε , και επέσε ο κλήρος σε εμένα να το κουβαλήσω , και έμαθα ότι μία θεία της μάνας μου , που η γυναίκα πέθανε σε ηλικία 92 ετών και πριν εγώ γεννηθώ , το είχε....
Τέλος πάντων , μέχρι στιγμής το έχω πάρει καλά , η σχέση μου δεν έχει δώσει την παραμικρή σημασία , και από ότι βλέπω και από τις άλλες δημοσιέυσεις , τελικά το ψυχολογικό παίζει μεγάλο ρόλο. Εντάξει , μερικές φορές όταν συναντάω ανθρώπους για πρώτη φορά και με ρωτάνε τι είναι και αν είναι μεταδοτικό μου τη δίνει λίγο στα νεύρα , αλλά σε σχέση με τις αρρώστιες που κυκλοφορούν στο κόσμο , η λεύκη δεν είναι τίποτα.
Πάντως αν κανείς σας δοκιμάσει καμιά καινούρια θεραπεία και δει κανένα αποτέλεσμα , ας το αναφέρει!(Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία:-D)
