manousos82003

Εισαγωγή Γνωρίζουμε πως κατά μέσο, κάθε αστέρι στον Γαλαξία έχει τουλάχιστον ένα πλανήτη και η Γη όσο μοναδική μπορούμε να θεωρούμε πως είναι στο σύμπαν μας για να φιλοξενήσει ζωή (στατιστικά ένας στους έντεκα δισεκατομμύρια πλανήτες που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή), θέτει το ερώτημα: «Είμαστε μόνοι;». Στατιστικά μιλώντας, η πιθανότητα ύπαρξης ζωής σε άλλους πλανήτες είναι μεγάλη, οπότε το ποσοστό να μην είμαστε μόνοι είναι αρκετά αυξημένο. Με αυτήν την πιθανότητα, τίθεται ένα δεύτερο ερώτημα: «Θα μπορούσε η ίδια η θρησκεία να μην είναι αποκλειστικό προνόμιο της ανθρώπινης φυλής αλλά παράλληλα να «ασκείται» από έναν εξωγήινο πολιτισμό προσαρμοσμένη στα δικά του πιστεύω αλλά και τι θα συνέβαινε στη δική μας αν μας επισκέπτονταν κάποια στιγμή;» Θεωρίες Πολλοί πιστεύουν πως δεν θα δυσκολευόμασταν να εγκαταλείψουμε/«ξεχάσουμε» τα θρησκευτικά μας «πιστεύω» σε κλάσματα του δευτερολέπτου και θα επιλέγαμε με δική μας συνέναιση να προσαρμοστούμε στη δική τους. Ο φιλόσοφος Thomas Paine (1737-1809) τάχθηκε ενάντια στη θεσμοθετημένη θρησκεία και του Χριστιανικού δόγματος και υπέρ της λογικής και ελεύθερης σκέψης. Στο βιβλίο του «Η εποχή της λογικής» (1793), η άποψή του για την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών συνοψίζεται στην εξής πρόταση: «Είναι αστείο να πιστεύουμε πως ο Θεός δημιούργησε τα αστέρια και τους πλανήτες, θεμελίωσε τον Χριστιανισμό ως επικρατούσα θρησκεία στη Γη αλλά να αδυνατούμε να παραδεχτούμε την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στους υπόλοιπους πλανήτες που δημιούργησε» για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο πολιτισμός στη Γη και σε άλλους πλανήτες δεν μπορούν να είναι συμβατοί μεταξύ τους. Το ίδιο το Βατικανό, έχει σχολή για αστρονόμους και παρατηρητήριο και ορισμένοι από αυτούς έχουν θέσει το ερώτημα αν υπάρχει κάτι πέρα από τη Γη. Ένας από αυτούς, ο Jose Gabriel Funes, διευθυντής του παρατηρητηρίου έως το 2015 και πλέον σύμβουλος στο METI (Messaging Extraterrestrial Intelligence), πιστεύει πως η ύπαρξη εξωγήινων δεν θα μπορούσε να βλάψει την θρησκεία. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του: «Όπως υπάρχουν πολλά πλάσματα που κατοικούν στη Γη, έτσι μπορεί να υπάρχουν και νοήμονα όντα που ζουν σε άλλους πλανήτες και η ύπαρξη τους δεν έρχεται σε αντίθεση με τη πίστη μας, μιας και η ελευθερία της δημιουργίας του Θεού είναι απεριόριστη». Σε έρευνα που διεξήγαγε ο θεολόγος Ted Peters για τη θεολογική σχολή «Pacific Lutheran Theological Seminary», κατέληξε στο συμπέρασμα πως στους περισσότερους ανθρώπους δεν θα επηρεαζόταν η πίστη τους από μία τέτοια επαφή. Στην έρευνά του, η εκκλησία θα δεχόταν ένα «χτύπημα» από μία τέτοια επαφή, αλλά οι επιπτώσεις θα ήταν μηδαμινές. Το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων από όσους δήλωσαν «άθεοι» και ένα μικρό ποσοστό από εκείνους που πιστεύουν, θεωρούν πως η ανθρωπότητα θα ερχόταν αντιμέτωπη με μία θρησκευτική κρίση. Σύμφωνα με τον Ted Peters: «Η επαφή με εξωγήινη νοημοσύνη είναι πιθανό να προκαλέσει πρόβλημα στις δυτικές θρησκείες, ιδιαίτερα στον χριστιανισμό, λόγω της γεωκεντρικής φύσης των δυτικών θρησκειών». Επίλογος Μια επαφή με άλλον πολιτισμό δεν θα οδηγούσε αυτομάτως στην απόρριψη της θρησκείας και οι θεολόγοι είναι προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο και οι θρησκείες σε όλο τον κόσμο φαίνεται πως δεν θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν. Η μόνη εικασία που θα μπορούσαμε να κάνουμε (και πιθανόν να παραμείνει εικασία) είναι πως θα οδηγούμασταν στη δημιουργία νέων θρησκειών που θα περιείχαν συνδυασμό χαρακτηριστικών τόσο των δικών μας, όσο και των εξωγήινων. Δεν υπάρχουν χειροπιαστά στοιχεία ύπαρξης εξωγήινης ζωής και ζούμε μόνοι στο σύμπαν με τα ποικίλα θρησκευτικά μας πιστεύω, και με αυτή την χαοτική διαφορετικότητα που τα διέπει, ακόμα παραμένουμε απομονωμένοι σε έναν απομονωμένο πλανήτη που λέγεται «Γη»….

Εισαγωγή Ο Άρτουρ Σοπενχάουερ, είναι ένας από τους πρώτους φιλοσόφους που αμφισβήτησε την σημαντικότητα της ύπαρξής μας και συνδυάζοντας φιλοσοφίες από διαφορετικές κουλτούρες του κόσμου, πέτυχε να θεωρείται ως ένας από τους πιο σκοτεινούς και φιλοσόφους της δυτικής κουλτούρας. Για εκείνον, ο κόσμος μας είναι μια φυλακή και καταλήγουμε σε αυτή λόγω της απογοήτευσης και της ανικανότητά μας να την αντιμετωπίσουμε. Θα μπορούσε μέσα από τη φιλοσοφία του να υπάρχει κάποια λύση ως διέξοδο; Ας εξετάσουμε λοιπόν την ζωή και το έργο του Σοπενχάουερ! Βιογραφία Ο Άρτουρ Σοπενχάουερ γεννήθηκε το 1778 στο Gdansk της Πολωνίας και μετακόμισε σε ηλικία 5 ετών στο Αμβούργο της Γερμανίας όπου έζησε την παιδική του ηλικία. Ο πατέρας του ήταν έμπορος και όπως συνηθιζόταν, ήθελε και ο γιος του να ακολουθήσει τα βήματά του. Παρόλα αυτά δεν έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για να ακολουθήσει τα χνάρια του αλλά επέλεξε τις επιστήμες. Στο ταξίδι που έκανε με τον πατέρα του σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, είδε την φτώχια που βιώνουν οι άνθρωποι και αυτό τον έκανε ακόμα πιο πολύ να θέλει να ερευνήσει πως λειτουργεί ο κόσμος και συγκεκριμένα πως και γιατί λειτουργεί με τόσο αρνητική επιρροή στους ανθρώπους. Αφού πήγε κόντρα στις επιθυμίες της οικογένειάς του, το 1809 σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Γκέτινγκεν και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Σύντομα ο Σοπενχάουερ θα καταλάβαινε πως η γνώση που είχε αποκτήσει από την φιλοσοφία ήταν θεωρητικού επιπέδου, ανεπαρκής και αποκομμένη από την πραγματική ζωή για να δώσει εξηγήσεις για τις έγνοιες του κόσμου και στενά συνδεδεμένη με τις θρησκευτικές αντιλήψεις. Αποφασίζει να φύγει από το πανεπιστήμιο και να φτιάξει την δική του φιλοσοφία και αρχίζει την συγγραφή βιβλίων τα οποία μετέπειτα θα επηρέαζαν μερικούς από τους πιο γνωστούς σκεπτικιστές και σχολές σκέψης. Μέχρι την ηλικία των 30 ετών είχε ήδη εκδώσει δυο βιβλία τα οποία αρχικά δεν είχαν την απήχηση που περίμενε. Ήδη ήταν λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου και μεταφραστής αλλά παρόλα αυτά δυσκολευόταν να πετύχει την αναγνώρισή του και σε αυτούς τους τομείς. Όταν έφτασε στα 50, είχε ήδη γράψει 19 βιβλία και σιγά σιγά αναγνωριζόταν η συνεισφορά του μέχρι τον θάνατό το 1860 σε ηλικία 72 ετών. Η φιλοσοφία του Άρτουρ Σοπενχάουερ Τον 18ο αιώνα ο Σοπενχάουερ παρατήρησε τον πόνο που βιώνουν οι άνθρωποι κατά την διάρκεια της ζωής τους και συμπέρανε πως οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την διασκέδαση και την ευτυχία αλλά την μείωση του συνεχή πόνου που αποτελεί κομμάτι της ύπαρξής μας. Ο ίδιος συγκρίνει τον κόσμο μας με μια φυλακή και όπως και οι φυλακισμένοι, έτσι και εμείς θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι. Κανένας μας δεν μπορεί να δραπετεύσει εκτός αν εκτίσουμε την ποινή μας ή με κάποιον «άλλο τρόπο». Κάθε μέρα της ύπαρξής μας, με τον χρόνο αμείλικτο, οδηγούμαστε όλο και πιο κοντά στον θάνατο και με αυτόν το περιορισμό βιώνουμε τον πόνο, την μιζέρια, την ανησυχία και την τραγωδία. Προκειμένου να νιώσουμε ανακούφιση από τον πόνο πάμε από τη μία απόλαυση στην άλλη αλλά το μόνο που νιώθουμε είναι μια προσωρινή ανακούφιση. Ο Σοπενχάουερ θεωρούσε πως: «Αν αφαιρέσουμε το πέπλο της άγνοιας και αντικρίσουμε την σκληρή πραγματικότητα, θα δούμε πως ο κόσμος μας είναι το θαυμαστό έργο ενός πάνσοφου και πανίσχυρου Όντος». Το να θεωρούμε τον κόσμο ως μια φυλακή, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα πετυχημένο συστατικό στη συνταγή για την προσωπική μας μιζέρια. Αντί γι’αυτό, δεν θα ήταν ευκολότερο να είχαμε μια εναλλακτική και πιο αισιόδοξη οπτική και να σταματήσουμε να το αντιμετωπίζουμε με πεσιμισμό; Στο βιβλίο του «Τα πάθη του κόσμου» δηλώνει πως ο πόνος και όχι η διασκέδαση είναι το βασικό συστατικό της ύπαρξής μας. Για εκείνον η ύπαρξη, η γνώση και κατανόηση του κακού είναι αυτή που μας κάνει να νιώθουμε ζωντανοί και κατά κάποιο τρόπο, έχει θετική επίδραση σε εμάς. Αντίθετα, το καλό έχει αρνητική επίδραση σε εμάς. Η ευτυχία και η ικανοποίηση δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια επιθυμία που πραγματοποιήθηκε ή το τέλος του πόνου. Άρα, ο πόνος είναι η πηγή των αναγκών και των επιθυμιών μας. Για τον Σοπενχάουερ, η ζωή δεν είναι μόνο απογοήτευση αλλά και εξαπάτηση. Όσο είμαστε νεότεροι, είμαστε γεμάτοι φιλοδοξίες και όσο μεγαλώνουμε η ζωή γίνεται όλο και πιο οδυνηρή μιας και βιώνουμε διαδοχικές τραγωδίες ενώ ταυτόχρονο το σώμα μας γίνεται αδύναμο και είμαστε επιρρεπής σε αρρώστιες που μας οδηγούν στον θάνατο. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με προδοσία, ανασφάλεια, φτώχια, πόνο και η συνεχόμενα ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας οδηγούν στην βαρεμάρα, μια άλλη μορφή της έλλειψης ικανοποίησης. Σύμφωνα με τον Σοπενχάουερ, στους συνανθρώπους οφείλουμε να δείχνουμε συμπόνια γιατί είναι απαραίτητο για την δική μας ευημερία. Μέσω της συμπόνιας προκύπτει η θέληση να βοηθήσουμε τους άλλους, να δεχτούμε τις ατέλειές τους, να κάνουμε υποφερτή «τη φυλάκισή μας». Εμείς επιλέξαμε να δούμε τους άλλους με διαφορετικό τρόπο, όχι σαν εχθρούς αλλά σαν «συν-παθόντες» (fellow-sufferers). Επίλογος Για κάποιους ο Σοπενχάουερ είναι «πεσιμιστής φιλόσοφος» μιας και μέσα από τα έργα του υπήρχε μια απαισιοδοξία για την ανθρώπινη πορεία ενώ για άλλους ένας «Ευρωπαίος Βουδιστής» γιατί στην φιλοσοφία του υπήρχαν στοιχεία που συναντάμε στις διδαχές του Βουδισμού. Κατά την διάρκεια της συγγραφής των βιβλίων του, η επιρροή του Σοπενχάουερ άρχισε να εξαπλώνεται αλλά η συνεισφορά του αναγνωρίστηκε μετά τον θάνατό του (1860). Η σκέψη του επηρέασε την φιλοσοφία της ζωής, την υπαρξιακή φιλοσοφία και της ανθρωπολογία. Αποτελεί συνδετικό κρίκο με τη σύγχρονη ψυχολογία και εκφράζεται μέσω του Σίγκμουντ Φρόυντ και της σχολής που δημιούργησε. Η επιρροή του Σοπενχάουερ δεν περιορίστηκε μόνο στη φιλοσοφία αλλά επεκτάθηκε στη μουσική και τη λογοτεχνία επηρεάζοντας σημαντικές προσωπικότητες όπως όπως οι Ρίχαρντ Βάγκνερ, ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν. Από το 1911 η Εταιρεία Σοπενχάουερ στο Μάιν της Φρανκφούρτης είναι αφιερωμένη στη μελέτη, την έκθεση και τη διάδοση της φιλοσοφίας του Σοπενχάουερ.

Αν θες την γνώμη μου, γενικά ο κόσμος έχει προβλήματα (προσωπικά, ψυχολογικά) και στη δουλειά που είμαι πέφτω σε τρελους/ες... Ο καθένας θέλει την δική του ξεχωριστή αντιμετώπιση...Ή τον πιάνεις και του λες κατάμουτρα πως έχουν τα πράγματα και καθε φορά ο καφές θα έχει και μία ξεχωριστή πινελιά από τον ντελιβερα ή ζητάς από την Διεύθυνση για τις δικές σου παραγγελίες να τις φέρνει άλλος για δικού σου λογους (εξάλλου τόσα λεφτά τους ακουμπάς) 3-4 καφέδες την ημερα είναι, δεν χρειάζεται να σου βγαίνουν από τη μύτη για τέτοια πράγματα....Στους φέρνει άλλος και problem solved!

Κυκλοφορησε νέος Final Burn (PFBN) με υποστηριξη για περισσότερα παιχνίδια https://github.com/Cpasjuste/pemu/releases Νέα Nightly για τον Daedalus x64 (πιθανον στην επομενη εκδοση θα μπουν οι διορθωσεις στην Ελληνικη μετάφραση) https://github.com/Rinnegatamante/DaedalusX64-vitaGL/releases/tag/Nightly Νεο Port για το Rise Of The Triad https://github.com/Northfear/rottexpr-vita/releases Freegemas, δωρεαν παιχνιδι, στυλ Bejeweled https://github.com/JoseTomasTocino/freegemas/releases

Θα προσθέσω και'γω ένα κομμάτι από τις αναμνήσεις μου... Αρχές '90, αγορά NES και στην πορεία 4 παιχνιδιών, Super Mario Bros 2 και 3, Rad Racer και Castlevania - Simon's Quest. Καλά ήταν αλλά τα τερματισα σχετικά γρήγορα To '95 πήγαινα όπως όλοι μας στα λεγόμενα amigaδικα και κατέληξα να αγοράσω μια Amiga 600 και στην πορεία μια συλλογή από δισκέτες (sensible soccer, gravity force, lotus, test drive, jaguar xj220, vroom, apidya, leander, dojo dan, arabian nights, disposible hero, jet strike και άλλα πολλά) που έβγαλα σχεδόν 3 χρόνια χωρίς παράπονο (και ίσως αποθημενο να αγοράσω την 1200...) Τέλη 97-98, πήγαινα ακόμα στο Aμιγκαδικο (πηγή των παιχνιδιών μου άλλωστε) και όπως όλα αυτού είδους τα μαγαζιά έκαναν ανοίγματα σε άλλες επιλογές, έτσι και αυτό...Είχε πλέον φέρει 3DO και Playstation 1, παρόλα αυτά η Amiga δεν είχε χάσει το φανατικό κοινό της...Για κάποιο άγνωστο λόγο έπαθα εμμονή με το 3DO και τα Slam n Jam, Super street fighter 2, Need For Speed 1 και Road Rash!Τίμησα και το PS1 με τα Adidas Power Soccer, Tekken και Ridge Racer! Τελικά πήρα PS1 και γλύτωσα το φιάσκο του 3DO....Ένα μήνα τον έβγαλα με το DEMO 1 και μετά αγόρασα το Need for Speed (στο 3DO μου άρεσε περισσότερο, δεν ξέρω ακόμα γιατί...).Το PS1 το κράτησα μόλις 4 μήνες (!!!!) και το πούλησα για υπολογιστή! Αγόρασα τότε (1998) έναν Pentium MMX 233 (άτιμο POD και NFS 2 SE...), 8MB Ram, intel 740 και σκληρό 2GB (Quantum Fireball ). Mητρικη πρέπει να ήταν κάτι σε Soyo , τόσα μοντέλα έβγαζε τότε Οθόνη μια Nokia 449XA με ενσωματωμένα ηχεία! Τότε ανακάλυψα και τι εστί emulation με καλύτερο τότε emulator τον nesticle. Τις Roms τις εγραφα σε δισκέτες σε φίλους μου γιατί τα αντιγραφικα ήταν απλησίαστα Θυμάμαι όταν κυκλοφόρησε η 3DFX, ήμουν στη βιτρίνα στο πλαίσιο και χαζευα το Need For Speed 2 SE..... Oταν αποφάσισα να βάλω internet, αγόρασα ένα μόντεμ zoom στα 56k αν και ήθελα USROBOTICS...Καλό το mIRC αλλά έμπαινα και στο ICQ...Είχε εξίσου καλή κοινότητα και εκεί! Επίσης το 98, φίλος μου πήρε το Nintendo 64 με goldeneye, turok, wave race, mario 64, star fox, άλλο gaming εκεί...Μου άρεσε και ας το κακολογουν κάποιοι...Τότε η θολούρα/ομίχλη ήταν ωραία, τώρα....υποφερτή... Στουρνάρη θυμαμαι που κάθε τέλος του μήνα τα Σάββατα ο Παπασωτηρίου πέταγε στα σκουπίδια τα ξενόφερτα περιοδικά (PC Gamer) και για αποφυγή μεταπώλησης έσκιζε τα εξώφυλλα (παρόλα αυτά τα τιμούσα δεόντως παίρνοντας τα από τα σκουπίδια , νομίζω έκαναν 8.000 δραχμές....).Εκανα απόπειρα να διαβάσω το Ram, αλλά κάτι μου ξυνιζε....Προτιμούσα το Computer για όλους και το PC Master με τα μηνιαία δωρεάν παιχνίδια (Το Unreal Tournament που κάποια στιγμή μοίρασε εγκαταστάθηκε στους υπολογιστές της Κ#ρελκο και κάθε μέρα είχε τσάμπα LAN multiplayer για 2 χρόνια άντε....και λίγο MAME για να σπάει η μονοτονία ) Όσο αστείο και να ακουστεί ποτέ δεν αγόρασα Playstation 2 και πριν ένα χρόνο που έκανα απόπειρα να παίξω, στέφτηκε με απόλυτη αποτυχία και δεν ξανασχοληθηκα, πλέον μόνο με emulator....Με το PC αυτό έμεινα για αρκετά χρονια, μέχρι που αγόρασα νέο το 2010 και ετοιμάζομαι να ξαναστησω πάλι καινούργιο! Πλέον έφτιαξα ένα gaming room με τα Nes (προτίμησα Famicom AV), Super NES, Gamecube, Nintendo 64, Mega Drive 2, Saturn και Dreamcast παρέα με scalers (είτε akura είτε Rad2x, δυστυχώς, κακά τα ψέματα τα μάτια μας έχουν κακομαθει, "γερασαμε και βγάζουμε γούστα") και όπου μπορούσα έβαλα ODE ή πήρα Everdrive και ησύχασα από Scalpers (insomnia και μη....). Πάντως αν ξαναπάρω Amiga θα προτιμούσα όχι τη μίνι αλλά την έκδοση με το λειτουργικό πληκτρολόγιο (λογικα θα κυκλοφορήσει...)

Όταν είχα πάει για μεταπτυχιακό (32 ετών) υπήρχαν και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας αλλά ήξεραν πως με τον "έξτρα τίτλο" θα έπαιρναν και παραπάνω λεφτα. Κοστίζουν περίπου στα 3000... Αν το αφεντικό σκοπεύει να σου δώσει παραπάνω λεφτα αν το παρεις, κάνε το βήμα

Σε ποιο περιπτερο θα τα πετυχω αραγε? Πλεον γνωστη "αλυσιδα περιπτερων" φερνει τα δυσευρετα....

Για να μην μενει πισω το thread, κυκλοφορησε αρκετα σταθερος mp3/flac player με υποστηριξη για artwork! https://forum.devchroma.nl/index.php/topic,152 Κατεβασμα https://github.com/GrapheneCt/ElevenMPV-A/releases

Το Rockstar δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο! Δοκίμασε το Bang! Βαρέθηκα το Monster και το γύρισα σε αυτα 🤣

Λυσα με αυτόν τον exynos. Όλοι Snap και εμείς exynos...

Απ'οτι καταλαβα, συμφωνα με τα γραφομενα: "Από το φετινό ακαδημαϊκό έτος 2021-2022, οι φοιτητές έχουν τη δυνατότητα να αποθηκεύσουν τις Ακαδημαϊκές τους ταυτότητες, σε ψηφιακή μορφή. ", άρα παραλληλα θα υπαρχει και η επιλογη της καρτας. Εγω παντως ειμαι απο τους γραφικους που προτιμανε να πληρωνουν με κερματα και μετρητα. Οσο τεχνολογικο φορουμ και να ειναι το insomnia, δεν σημαινει πως οσοι, για δικους τους λογους, τα θελουν σε φυσικη μορφη, δεν εχουν χωρο εδω... Ο καθενας επιλεγει τον τροπο και ποια τεχνολογια θα επιλεξει να βαλει στη ζωή του. Υπαρχουν αυτοι που θελουν να ειναι με το κινητο στη μουρη ολη την ωρα, υπαρχουν και εκεινοι που το εχουν για τηλεφωνα και για περιστασιακο σερφαρισμα....