Με καθυστέρηση μόνο 5 χρόνων (και βάλε) θέλω να πω κι εγώ την άποψη μου μιας και είχα μια μικρή γεύση απο το επάγγελμα αυτό.
Δεν αναφέρεται σε όλους. Πρέπει να το έχεις. Δεν φτάνει η θέληση.
Θέλει πολύ τρέξιμο. Την υπομονή ενός μοναχού βουδιστή και πολύ επιμονή. Πολύ κοινωνικότητα, πολύ ευχάριστη παρουσία, πολύ πειθαρχία και πολύ υπευθυνότητα. Γενικά τα θέλει όλα και απο πολύ!
Δεν ξέρω για τότε αλλά εμένα εν έτη 2014 μου είπανε ότι (σύμφωνα με το αμερικάνικο σύστημα) θα πρέπει να δουλεύω 10 με 12 ώρες την ημέρα. Αφήσανε υπονοούμενο και για 14 ώρες... και Σάββατα και αν είναι θεμιτό και Κυριακές.
Η υπόσχεση μένει πάντα ίδια 1000 ευρώ και βάλε απο τον τρίτο μήνα και μετά. Αρκεί να θέλεις να δουλέψεις. Αυτό βέβαια είναι πολύ σχετικό διότι ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει. Υπάρχουν κάποιοι που τα βγάζουν. Βγάζουν και παρά πάνω. Αν αποτύχεις όμως και δεις μετά απο μερικούς μήνες ότι δεν το έχεις με την δουλειά, σε περιμένουν χρέη στο ΤΕΒΕ και τσάμπα τα κουστουμάκια που έραβες για να είσαι ευπαρουσίαστος.
Γενικά στο ξεκίνημα αυτής της δουλειάς, πλέων θέλει οικονομική βοήθεια απο το σπίτι.
Χρειάζεται πελατολόγιο έτοιμο πριν ξεκινήσεις σαν ελεύθερος επαγγελματίας, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να πρήξεις γνωστούς, συγγενείς και φίλους. Να θυμηθείς άτομα που είχες ξεγράψει απο τη μνήμη σου και απο τον κατάλογο του κινητού σου και τέτοια..! Οπότε ο κίνδυνος να σε βλέπουνε και να αλλάζουνε δρόμο κάποια στιγμή είναι αναπόφευκτος. Εκτός αν το χειριστείς πάρα πολύ σωστά (?).
Εντελώς προσωπική μου άποψη είναι ότι δέχεσαι και μια μικρή δόση πλύσης εγκεφάλου, μιας και πραγματικά κάποιοι επαγγελματίες ασφαλιστές το βλέπουν σαν λειτούργημα. Σιγά μην είναι και φιλανθρωπία..!! Κάποιοι βέβαια το έχουνε κι έμφυτο το concept οπότε το θεωρούν τελείως φυσιολογικό. Είπαμε, δεν είναι για όλους. Ως γνωστών αν δεν πιστέψεις σε αυτό που κάνεις, δεν θα το κάνεις καλά.
Γενικότερα, μετά απο πολύ σκέψη και καταπίεση του εαυτού μου προσπαθώντας να τον πείσω ότι μπορεί να τα καταφέρει, κατάλαβα ότι αν πιστεύαμε στην ανθρωπότητα όσο πιστεύουνε μερικοί στο ασφαλιστικό, τραπεζικό, χρηματοοικονομικό σύστημα και γενικότερα στις πωλήσεις, ο κόσμος μας θα ήτανε τελείως διαφορετικός... Σπαταλάμε ενέργεια, χρόνο και αληθινό κόπο για να πουλάμε "κίνδυνο" ή ηλεκτρικά μανταλάκια (anyway) ενώ με την μισή ή με την ίδια ενέργεια θα κάναμε κάτι για το σύνολο. Η αρχή είναι ακριβώς ίδια, αβέβαιη, χωρίς κέρδος και χωρίς ικανότητες.
Υ.Γ Ζητώ συγνώμη για την τόσο προσωπική μου άποψη.
