zenso

MPEG Streamclip + Handbrake, είναι αυτοί που χρησιμοποιώ.

Stacks. =)

Funny indeed. Ευτυχώς ο White του Alan δεν είναι τόσο dead serious όσο φαίνεται να είναι ο Marco (από λίγα που έχω δει μ'αυτόν), δε νομίζω πως θα του πήγαινε. Επιπλέον έχει μουστάκι, bonus points γι'αυτό. Το The Trip δε δίνει τόση βάση στο φαγητό πάντως, όσο στις συζητήσεις Coogan-Brydon (οι οποίες είναι αρκετά αυτοσχεδιασμένες, και, λόγω ατόμων, can't go wrong with that). Μ'έχει ψήσει πολύ μέχρι στιγμής.

Δύο φετινές σειρές που μου αρέσουν, κυρίως λόγω πρωταγωνιστών. The Trip, με Steve Coogan και Rob Brydon. Whites, με Alan Davies. Food related και οι δύο.

Γενικά βλέπω/ακούω ο,τιδήποτε με Stephen Fry, Bill Bailey, David Mitchell, Dylan Moran, Ricky Gervais (+Karl Pilkington), Jonathan Ross. Αν αναφέρεσαι μόνο σε game/panel shows, personal favorite είναι το QI, αλλά παρακολουθώ και τα μισά από αυτά που γράφεις. Από κανονικές σειρές, όσες αναφέρθηκαν συν Spaced.

Εξαιρετικό μπλακ χιούμορ,και σε γενναίες δόσεις. Κι εγώ γελούσα πολύ. Όχι συνέχεια βέβαια,δεν είμαι τόσο σκληρός.

+ Και τώρα κόλλησα με του Kasrith.

Εμένα με ψήνει που έχει λίγα επεισόδια, όπως οι βρετανικές. Αποφεύγεται έτσι το ξεχείλωμα. Το μόνο "πρόβλημα" που έχω, είναι ο Schwartzman. Μ'αρέσει στις ταινίες που τον έχω δει, αλλά εδώ βρίσκω το χαρακτήρα του λίγο αδιάφορο. Ted και Zach κλέβουν για μένα την παράσταση.

Dark Κnight it is.

Αν και μάλλον έχει μπει πολλές φορές, here goes. Σκηνή.

Τhe Τhοmas Crοwn Αffair.

Προσθέτοντας και τις κοινές οπτικές ιδέες με το Matter of some Gravity (Ζήτημα Βαρύτητας, #141) είναι ίσως η πλησιέστερη μορφή κινηματογραφικής εκδοχής έργων του Rosa,που ήλπιζα τόσο καιρό να δω. Μέχρι και τη μουσική μπορώ να φανταστώ σε σκηνές Σκρουτζ.

Πάντως ούτε στο teaser ούτε στο trailer είναι Zimmer. Αλλά συμφωνώ με Sellers. Το ότι κινείται στις ίδιες κλίμακες συνήθως (+ ίδια ορχήστρα),δε κάνει όλα τα κομμάτια ίδια, τουλάχιστον για μένα. Αυτό που μου τη δίνει περισσότερο, είναι η χρήση ενός θέματος κάποιας ταινίας σε δεκάδες trailers άλλων. Όπως το Sunshine του John Murphy,ή φυσικά το Lux Aeterna. Ευτυχώς στο Inception έχει originals.