Η φετινή E3 αποτελεί εδώ και μερικά 24ωρα παρελθόν. Αρκετοί τη χαρακτήρισαν ως τη σημαντικότερη των τελευταίων ετών, ορμώμενοι και από το γεγονός πως οι τρεις μεγάλοι ετοιμάζουν ο καθένας τη νέα του κονσόλα, έστω κι αν επίσημα ακούσαμε μόνο για τη μία εξ αυτών.

H Microsoft αναφέρθηκε στο επόμενο Xbox (“Project Scorpio” για την ώρα), η Sony φρόντισε να κάνει παιχνίδι λίγες μέρες πριν την E3 με τη συνέντευξη του Άντριου Χάουζ στους Financial Times, κατά την οποία μίλησε για το PS4 Neo, ενώ η Nintendo είχε ξεκαθαρίσει από τον Φεβρουάριο πως δεν επρόκειτο να δείξει στο L.A. το “NX” της.

 

Φυσικά εκτός από τα μαντάτα για τις νέες κονσόλες, είχαμε και παιχνίδια: πολλά παιχνίδια. The Legend of Zelda: Breath of the Wild, God of War και Gears of War 4 τράβηξαν το “κουπί” των αποκλειστικοτήτων, συνεπικουρούμενα από υπερπαραγωγές τύπου Forza Horizon 3, Days Gone, Horizon: Zero Dawn, Death Stranding, ReCore, Killer Instinct, We Happy Few, Sea of Thieves και Detroit: Become Human. Αν σε αυτά συνυπολογίσει κανείς και κυκλοφορίες όπως τα Resident Evil VII: Biohazard, Titanfall 2, Final Fantasy XV, Tekken 7, For Honor, The Order of the Stick: The Fractured But Whole, Dishonored 2, Battlefield 1 και Watch Dogs 2, τότε αντιλαμβάνεται ότι το “lineup” της E3 2016 ήταν ένα από τα πιο πλούσια συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν.

 

Κι όμως, υπάρχει κάτι που πιο στραβά δεν θα μπορούσε να ‘χει πάει…

 

gallery_335201_1967_775527.jpg

 

Ποια E3 ρε παιδιά;

 

Η E3 κατόρθωσε να ξεχωρίσει από όλες τις άλλες εκθέσεις παγκοσμίως, όχι γιατί διοργανώνεται στις ΗΠΑ –δεν είναι άλλωστε το μόνο event στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού- αλλά γιατί κατάφερε εξ αρχής να συσπειρώσει ολόκληρη τη βιομηχανία. Παραδοσιακά, τις μέρες της E3 στο Λος Άντζελες χτυπά “η καρδιά του gaming” και αυτό δεν είναι λίγο: η έκθεση έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς με την ανάγκη των εταιρειών να κλέψουν την παράσταση από τις ανταγωνίστριές τους να περνά σε πολλές περιπτώσεις στους ετήσιους στόχους τους. Πολύ πριν την “κουλτούρα του Metacritic”, η βιομηχανία του gaming είχε βρει ένα άλλο KPI και αυτό δεν ήταν άλλο από τη μάχη των εντυπώσεων στην E3. Οι εταιρείες, ειδικά οι μεγαλύτερες εξ αυτών, θα μπορούσαν να διοργανώσουν τα δικά τους events, να κάνουν τις ανακοινώσεις τους με την ησυχία τους και να αποφύγουν έτσι τις συγκρίσεις, όμως όλες ήθελαν να βρίσκονται στο εκθεσιακό κέντρο του Λος Άντζελες, να μετρήσουν τον ανταγωνισμό, να αφουγκραστούν τον παλμό της αγοράς.

 

Σε πολλές περιπτώσεις, ανακοινώσεις που επρόκειτο να γίνουν μέσα στο πρώτο εξάμηνο κάθε έτους, αφήνονταν για την E3, καθώς εκεί θα βρίσκονταν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης –και δεν μιλάμε φυσικά για τον κλαδικό Τύπο αλλά για τηλεοπτικά δίκτυα, εφημερίδες, περιοδικά και ενημερωτικά/ψυχαγωγικά sites. Μετά το πέρας της E3 δε, οι εκθέσεις που ακολουθούσαν έμοιαζαν καταδικασμένες: η παρακολούθηση της gamescom ήταν δώρο-άδωρο για κάποιον που δυο μήνες πριν είχε βρεθεί στην “πόλη των αγγέλων” μιας που οι περισσότερες εταιρείες έφερναν μαζί τους στην Κολωνία τους ίδιους κώδικες, τα ίδια demos, το ίδιο περιεχόμενο με την E3. Λαμβάνοντας χώρα ακριβώς στα μισά του χρόνου, η τελευταία προσέφερε στις εταιρείες το τέλειο timing να προβούν σε ανακοινώσεις, όχι μόνο για την εκάστοτε τρέχουσα χρονιά –αφού ακολουθούσε το πάντα άγονο καλοκαίρι- αλλά και για την επόμενη.

 

Φέτος όμως τα πράγματα άλλαξαν…

 

gallery_335201_1967_16338.jpg

 

Να οργανωθούμε

 

Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στη λίστα των εταιρειών που αποφάσισαν να μην παραβρεθούν στην E3 θα διακρίνει ονόματα σημαντικά. Η Konami είχε κλείσει μόνο μια αίθουσα για να δείξει το PES 2017, τη στιγμή που η booth δεν είχε και η Activision σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουν σημειωθεί στην 21 ετών ιστορία της έκθεσης –η απουσία της δε γινόταν πανεύκολα αντιληπτή καθώς ο χώρος που της ανήκε εκτός από τεράστιος ήταν και κεντρικός. Απούσα ήταν και η Disney, κάτι αναμενόμενο αφού η εταιρεία ουσιαστικά το ‘χει παρατήσει το άθλημα, για να φτάσουμε στο πιο τρανταχτό “Α/Α” του σόου, αυτό της EA.

 

Κάθε χρόνο η EA όχι απλά καταλάμβανε έναν τεράστιο χώρο στο “south hall” του εκθεσιακού του L.A. αλλά διοργάνωνε και συνέντευξη Τύπου σε κεντρικό θέατρο της πόλης. Φέτος όμως, προτίμησε απλά να εκμεταλλευτεί τη χρονική συγκυρία και να στήσει το EA Play, ένα τριήμερο event στο Club Nokia, πλησίον του χώρου που βρίσκεται η έκθεση και απέναντι από το γήπεδο των δύο ομάδων μπάσκετ της πόλης, Staples Center. Μάλιστα εν αντιθέσει με όλες τις σχετικές με την E3 εκδηλώσεις, στο EA Play επιτρεπόταν η πρόσβαση στο κοινό ενώ κάτι ανάλογο διοργανώθηκε στις 12 του μήνα και στο Λονδίνο –σαν παράλληλο event.

 

Πρακτικά λοιπόν, αυτό που έκανε η EA ήταν να απέχει πλήρως από την E3, γλιτώνοντας έτσι και το διόλου ευκαταφρόνητο αντίτιμο για τη συμμετοχή της, όχι όμως και από την ευρύτερη περιοχή της έκθεσης. Θα μπορούσε δηλαδή να υποστηρίξει κανείς ότι η καταγεγραμμένη απουσία της από το event, δεν της κόστισε καθόλου σε προβολή και δημοσιότητα –τουναντίον μάλιστα, αφού ο απλός κόσμος είχε τη δυνατότητα να δει και να παίξει τα παιχνίδια της, όταν ο ανταγωνισμός επέτρεπε κάτι τέτοιο σε δημοσιογράφους. Αν και η πρακτική αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη (η Sony π.χ. στη gamescom πραγματοποιεί τις παρουσιάσεις της σε ξενοδοχείο δίπλα στο Messe της Κολωνίας), η υιοθέτησή της με τόσο επιθετικό τρόπο από μια τόσο μεγάλη εταιρεία και μάλιστα στο σημαντικότερο event της αγοράς, λέει πολλά.

 

gallery_335201_1967_20504.jpg

 

Και από κονσόλες;

 

Μην πάτε μακριά: στην αρχή του κειμένου αναφερθήκαμε στις τρεις κονσόλες που ετοιμάζουν οι τρεις “μεγάλοι” του gaming. Πόσοι απ’ αυτούς επέλεξαν την E3 για να ανοίξουν τα χαρτιά τους; Η εξής μία: Microsoft. Είτε έχοντας πέσει θύμα της μπλόφας της Sony, είτε επειδή έτσι το είχε σχεδιάσει εξ αρχής –και άρα ο Χάουζ απλά προσπάθησε να την προλάβει με εκείνη τη συνέντευξή του- μόνο η Microsoft αναφέρθηκε στη νέα τάξη πραγμάτων (θα τα πούμε εν καιρώ επ’ αυτού…) στο πλαίσιο της μεγαλύτερης έκθεσης του χώρου. Οι άλλοι δύο… αγρόν ηγόραζαν. Η μεν Sony πιθανολογείται ότι αφήνει τα νεότερα, αν όχι για το Paris Games Week (τεράστια έκπληξη κατά τον γράφοντα), τότε για δικό της event, η δε Nintendo επίσης αναμένεται να οργανώσει τη δικιά της εκδήλωση (ενδεχομένως ένα Nintendo Direct;) αν δεν εκμεταλλευτεί το Tokyo Game Show του Σεπτέμβρη. Κοινός παρονομαστής των ανωτέρω, το γεγονός πως κανένας από τους δύο Ιάπωνες κατασκευαστές δεν επέλεξε την E3 για να αποκαλύψει τα σχέδιά του.

 

Ίσως να μην ήταν έτοιμοι, ίσως να ήθελαν να περάσει πρώτα η τρέχουσα χρονιά, ίσως να ήθελαν να έχουν αποκλειστικά την προσοχή του Τύπου, ίσως απλά να μη γούσταραν να κάνουν τόσο βαρύγδουπες ανακοινώσεις επί αμερικανικού εδάφους. Το θέμα είναι ότι αμφότεροι “έριξαν άκυρο” στην E3, σε μία κίνηση που στο παρελθόν ενδεχομένως να απέρριπταν ασκαρδαμυκτί. Μια έκθεση δεν είναι τίποτε περισσότερο από το περιεχόμενό της: από τους συμμετέχοντες μέχρι τα όσα έχουν να πουν και να παρουσιάσουν εκείνοι. Αν δεν υπάρχει περιεχόμενο, ουσία, τότε σιγά-σιγά χάνει τη βαρύτητά της και η ίδια η έκθεση και όταν εταιρείες του βεληνεκούς μιας Sony και μιας Nintendo επιλέγουν να παρουσιάσουν τα επόμενα συστήματά τους οπουδήποτε αλλού εκτός της E3, τότε το πρόβλημα δεν διαφαίνεται αλλά υφίσταται.

 

Αν, σε τελική ανάλυση, οι κατασκευαστές αποφασίσουν να ανακοινώνουν τις κονσόλες τους σε άλλα, δικά τους ή όχι events, εταιρείες σαν την EA πραγματοποιούν τις δικές τους εκδηλώσεις και άλλες για τους δικούς τους λόγους αποφασίζουν απλά να απέχουν, τότε η E3 τι ακριβώς εξυπηρετεί και, το κυριότερο, τι έσοδα θα φέρνει στην ESA προκειμένου αυτή να συνεχίσει να τη διοργανώνει; Η φετινή έκθεση ήταν η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι ενδεχομένως η αγορά να χρειάζεται κάτι διαφορετικό: δεδομένης και της νέας τάξης πραγμάτων που σιγά-σιγά διαμορφώνεται στη βιομηχανία του gaming, μην αποκλείετε εντυπωσιακές –με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- εξελίξεις στο εγγύς μέλλον. Μέχρι τότε όμως, βολευτείτε με την E3 που έχουμε: ενδεχόμενα εντυπωσιακή, αποδεδειγμένα αποτυχημένη.