Πολύς λόγος γίνεται κατά το τελευταίο διάστημα για το blockchain. Αν και πρόκειται για μία τεχνολογία που επινοήθηκε το 2008, προκειμένου να υλοποιηθεί η κυκλοφορία του bitcoin ένα έτος αργότερα, σήμερα χρησιμοποιείται για αμέτρητες εφαρμογές – από την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, μέχρι την... απόδειξη της σεξουαλικής συγκατάθεσης.


Η πρόσφατη δημοσιότητα για το blockchain, που πυροδοτήθηκε από την εκτόξευση της τιμής του bitcoin αλλά και των υπόλοιπων κρυπτονομισμάτων, έκανε πολλούς “μη μυημένους” χρήστες να απορούν για το ακριβώς είναι αυτή η τεχνολογία.

Στην πραγματικότητα, η γενική ιδέα είναι αρκετά απλή. Βέβαια, αν κανείς προσπαθήσει να κατανοήσει πώς ακριβώς λειτουργεί στην πράξη, τότε τα πράγματα γίνονται γρήγορα περίπλοκα.

Έτσι, η λειτουργία της μπορεί να εξηγηθεί με πολλούς τρόπους – από τους απευθείας ορισμούς, μέχρι τη χρήση μεταφορών.

Πώς λειτουργεί το blockchain;

Κατ’ αρχάς υπάρχει ένας απλό ορισμός της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Στη «γλώσσα» των κρυπτονομισμάτων, ένα block είναι μία καταγεγραμμένη λίστα νέων συναλλαγών (που μπορεί να αφορούν είτε το πού βρίσκεται μία ποσότητα κρυπτονομίσματος, είτε ιατρικά δεδομένα, είτε εκλογικά αρχεία).

Έτσι, όταν ολοκληρώνεται ένα block, προστίθεται στην προϋπάρχουσα αλυσίδα, δημιουργώντας μια αλυσίδα από blocks: ένα blockchain.

Εξαιτίας του ότι τα εικονικά νομίσματα είναι κρυπτογραφημένα, η επεξεργασία των συναλλαγών γίνεται μέσα από την επίλυση σύνθετων μαθηματικών προβλημάτων (ο βαθμός δυσκολίας των οποίων αυξάνεται όσο μεγαλώνει η αλυσίδα). Όσοι επιλύουν αυτές τις εξισώσεις, επιβραβεύονται με τη λήψη κρυπτονομισμάτων, μέσω μιας διαδικασίας που αποκαλείται «εξόρυξη» («mining»).

Αν έχεις στην κατοχή σου μία μονάδα από ένα κρυπτονόμισμα, στην πραγματικότητα κατέχεις το ιδιωτικό «κλειδί» (βασικά, ένα μεγάλο password) που αντιστοιχεί στη διεύθυνσή της εντός της αλυσίδας.

Με αυτό το «κλειδί» μπορείς να το αποσύρεις προκειμένου να το ξοδέψει – κάτι που σημαίνει πως, εάν χάσεις αυτό το «κλειδί», δεν υπάρχει τρόπος να ανακτήσεις το κρυπτονόμισμά σου. Κάθε λογαριασμός χρήστη διαθέτει, επίσης, και ένα δημόσιο «κλειδί», το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να ανταλλάσσουν νομίσματα μέσω των λογαριασμών τους.

Οι πληροφορίες για την αλυσίδα είναι δημόσια διαθέσιμες. Είναι αποκεντρωμένες, κάτι που σημαίνει ότι η εν λόγω τεχνολογία δεν βασίζεται σε έναν συγκεκριμένο υπολογιστή ή σέρβερ για να λειτουργήσει. Έτσι, κάθε συναλλαγή γίνεται άμεσα ορατή σε όλους.

Αυτό μας φέρνει στην πρώτη μεταφορά για την τεχνολογία, τα δημόσια λογιστικά βιβλία.


Blockchain, όπως δημόσια λογιστικά βιβλία

Εάν στείλεις ένα bitcoin (ή μία μονάδα από κάποιο άλλο εικονικό νόμισμα) σε έναν φίλο ή το πωλήσεις, αυτή η πληροφορία είναι δημόσια και διαθέσιμη στο blockchain. Οι άλλοι χρήστες ενδέχεται να μην γνωρίζουν την ταυτότητά σου, αλλά γνωρίζουν ακριβώς την αξία των κρυπτονομισμάτων που συναλλάχθηκαν.

Πολλοί αντιμετωπίζουν το blockchain ως μία εναλλακτική εκδοχή των παραδοσιακών τραπεζικών συναλλαγών. Αντί κάποιος να χρειάζεται μία τράπεζα ή κάποιον ανάλογο οργανισμό για να πιστοποιήσει τη μεταφορά των χρημάτων, η χρήση του blockchain καταργεί τους μεσάζοντες.

Έτσι, γίνεται εύκολη η μεταφορά ποσών οπουδήποτε στον κόσμο, χωρίς την επέμβαση τρίτων - όπως των τραπεζών ή ακόμη και των κυβερνήσεων.

Blockchain, όπως Google Docs

Ο William Mougayar χρησιμοποίησε μία έξυπνη μεταφορά όταν έγγραψε το “The Business Blockchain”. Ισχυρίσθηκε πως η τεχνολογία λειτουργεί περίπου όπως το Google Docs.

Πριν από το Google Docs, όταν κάποιος ήθελε να συνεργαστεί στη συγγραφή ενός κειμένου με κάποιον άλλο στο διαδίκτυο, θα έπρεπε να φτιάξει ένα κείμενο Word και να το στείλει στον συνεργάτη του, ώστε αυτός να το επεξεργασθεί. Έπειτα ο παραλήπτης θα έπρεπε να ολοκληρώσει τις αλλαγές του, να τις αποθηκεύσει και να στείλει το κείμενο πίσω.

Με το Google Docs η διαδικασία εξελίχθηκε, καθώς έγινε δυνατόν να «βλέπουν» ταυτόχρονα και να επεξεργάζονται πολλαπλοί χρήστες το ίδιο κείμενο. Εντούτοις, οι περισσότερες βάσεις δεδομένων συνεχίζουν σήμερα να δουλεύουν όπως το Word: μόνον ένας χρήστης μπορεί να πραγματοποιεί αλλαγές, ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν “κλειδωμένοι” έως ότου αυτός ολοκληρώσει την εργασία του.

Η τεχνολογία blockchain λύνει αυτό το πρόβλημα, δίνοντας τη δυνατότητα σε όλους τους χρήστες να βλέπουν αμέσως όλες τις αλλαγές που γίνονται.

Για τις τραπεζικές συναλλαγές, αυτό σημαίνει ότι κάθε μεταφορά χρηματικών ποσών ταυτοποιείται ταυτόχρονα και από τον αποστολέα και από τον παραλήπτη. Το blockchain μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στον τομέα των νομικών υπηρεσιών ή στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό – στην πραγματικότητα, έχει εφαρμογή σε κάθε αντικείμενο που υλοποιείται συνεργατικά.

Blockchain, όπως το DNA

Αν και κάπως παρατραβηγμένη, αυτή η μεταφορά, από τον Robin Chauhan από το Medium, είναι αρκετά εύστοχη. Κάθε blockchain είναι ένα αρχείο συναλλαγών, το οποίο εξαπλώνεται στο ίντερνετ καθώς ολοένα περισσότεροι άνυρωποι χρησιμοποιούν κρυπτονομίσματα.

Παρομοίως, το DNA είναι ένα αρχείο γενετικών ανταλλαγών και μεταλλάξεων, που εξαπλώθηκε καθώς η ζωή κατέκλυσε τον πλανήτη. Και τα δύο γίνονται πιο περίπλοκα με την πάροδο του χρόνου, επειδή το DNA εξελίσσεται, ενώ στις αλυσίδες προστίθενται συνεχώς νέοι κρίκοι.

Οι αλυσίδες κάθε διαφορετικού αντικειμένου (π.χ. των διαφορετικών κρυπτονομισμάτων, όπως του Bitcoin ή του Ether) μοιάζουν με το διακριτό γενετικό υλικό κάθε είδους (π.χ. του ανθρώπου ή του χιμπαντζή). Κάθε blockchain μπορεί επίσης να διχοτομηθεί για να δημιουργηθεί ένα νέο κρυπτονόμισμα, όπως η “σχάση” του γενετικού υλικού δημιουργεί δύο διακριτά είδη τα οποία μοιράζονται έναν κοινό πρόγονο.

Lifehacker

  • Like 8