Αμερικανικό εργαστήριο κατάφερε να δημιουργήσει και να προβάλλει κινούμενες ολογραφίες χάρη σε μια νέα τεχνική, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον και για κινηματογραφικές ταινίες τριών διαστάσεων.

 

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αριζόνα περιγράφουν στο περιοδικό Nature πώς κατέγραψαν μια σειρά τρισδιάστατων εικόνων και στη συνέχεια τις προέβαλαν διαδοχικά σε μια ειδική οθόνη που είχε διαστάσεις 10 επί δέκα εκατοστά.

 

Οι ολογραφίες γενικά δημιουργούνται από μια δέσμη λέιζερ που σαρώνει ένα αντικείμενο και αποτυπώνει το σχήμα του σε μια φωτοευαίσθητη πλάκα. Μια δεύτερη δέσμη λέιζερ που πέφτει στην ίδια πλάκα δημιουργεί μια «εικόνα παρεμβολής», η οποία εμπεριέχει σε «συμπυκνωμένη» μορφή τις καμπύλες του αντικειμένου.

 

Όταν ένας θεατής σταθεί μπροστά στην τελική πλάκα, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες φωτισμού, το αντικείμενο φαίνεται να αιωρείται τρισδιάστατο πίσω από την οθόνη, χωρίς να απαιτούνται ειδικά γυαλιά.

 

Ολογραφίες τέτοιου είδους χρησιμοποιούνται ήδη ευρέως στη διαφήμιση και στην ψυχαγωγία, έχουν όμως το μειονέκτημα ότι παραμένουν ακίνητες σαν φωτογραφίες.

 

Με τη νέα τεχνολογία, οι φωτοευαίσθητες πλάκες που καταγράφουν τις εικόνες μπορούν να σβηστούν και να αποτυπώσουν το επόμενο «καρέ» μιας ταινίας κινούμενων εικόνων. Το μυστικό είναι λεπτές στρώσεις της πλάκας που αποτελούνται από «φωτοδιαθλασικά πολυμερή», μόρια χρωστικών που μπορούν να περιστρέφονται και να ευθυγραμμίζονται όταν εκτεθούν σε ηλεκτρικό πεδίο.

 

Το πρωτότυπο που ανέπτυξε η ομάδα του Δρ Νάσερ Πεϊγκαμπάριαν είναι προς το παρόν λίγο αργό όσον αφορά το ρυθμό ανανέωσης της εικόνας. Κάθε «καρέ» της ταινίας διαρκεί γύρω στα τρία λεπτά.

 

Επιπλέον, η τρισδιάστατη εικόνα είναι ορατή μόνο εάν ο θεατής βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην οθόνη και την κοιτάζει υπό μια ορισμένη γωνία. Αν μετακινηθεί υπερβολικά προς τα αριστερά ή τα δεξιά, η εικόνα εξαφανίζεται.

 

Οι ερευνητές εκτιμούν πάντως ότι η νέα τεχνολογία έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης.

 

Εκτός από τον κινηματογράφο, κινούμενη ολογραφία θα μπορούσε να χρησιμοποιθεί σε βινετοπαιχνίδια εικονικής πραγματικότητας, σε στρατιωτικές εφαρμογές, για την τρισδιάστατη απεικόνιση του πεδίου της μάχης, καθώς και στη ρομποτική ιατρική, όπου θα επέτρεπε στους γιατρούς να βλέπουν μέσα στον ασθενή.

 

Στο μεταξύ, πάντως, θα πρέπει να αρκεστούμε στις τρισδιάστατες οθόνες LCD που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια.

 

Source.png Πηγή: news.in.gr