19η Μαϊου - Ημερα μνημης

[paschalia]

Η ομιλια* του καθηγητη Κωστα Φωτιαδη για την Ποντιακη γενοκτονια .

Για να θυμομαστε κ να μαθαινουμε ξανα τι ειχε παιχτει τοτε .

 

Υ.γ. Επειδη ειναι μεγαλο το κειμενο παραθετω απλα την σελιδα .

 

 

* Το αναφερω σαν ομιλια μιας κ δν γραφει τι ειναι .

[orionas]

Για να θυμομαστε τι μας εχουν κανει τα σκυλια.Για να πεταμε γιουρτι σε καθε νεοραγια που μιλαει για δηθεν φιλια με τα σκυλια.Για να μην ξεχναμε τις Αλυτρωτες Πατριδες.Δεν Ξεχνω...

[Lucifer]

"Τα σκυλιά"?

[Fan]

Για να θυμομαστε τι μας εχουν κανει τα σκυλια.Για να πεταμε γιουρτι σε καθε νεοραγια που μιλαει για δηθεν φιλια με τα σκυλια.Για να μην ξεχναμε τις Αλυτρωτες Πατριδες.Δεν Ξεχνω...

 

Να επέμβει ο Blueviper αμέσως

[Kandinsky]

Κάτι τέτοιες ώρες, θυμούμαι με αγαλλίαση τα γνωστά τραγουδάκια του στρατού:

 

-"Το τραινάκι ξεκινάει στην Τουρκία για να πάει

κι όποιος δεν ακολουθάει, μαύρο φίδι θα τον φάει ( )

 

Θα το μάθουνε στα Νέα, πως θα πάρουμε σημαία,

θά'ναι κόκκινη μεγάλη, θά'χει άστρο και φεγγάρι"

 

Και μια στροφούλα από άλλο, εξίσου καλλιτεχνικό :

 

-"Μ' αλεξίπτωτο πηδώ μες στο τουρκικό χωριό

και γ....ω τα μ..νιά, νά'χουν Έλληνα μπαμπά"

 

Γιούριαααααααααααααα!!!!!!(από ταινία "Παπαφλέσσας" αυτό)

[Lucifer]

Πρόσφατα στην πλατεία Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης εγκαινιάστηκε ένα μνημείο Γενοκτονίας των Ποντίων, επί παρουσία επισήμων πολιτικών προσωπικοτήτων της χώρας μας, γεγονός που προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία της τουρκικής κυβέρνησης.

 

Στις 9 Μαΐου 2006 έλαβε χώρα μια εκπομπή του ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού Alpha η οποία αφορούσε το ίδιο θέμα, με παρουσιαστή τον κύριο Χατζηνικολάου.

 

Στην εκπομπή αυτή ο κύριος Χατζηνικολάου παρουσίασε συν τοις άλλοις ένα μικρό απόσπασμα μιας συνέντευξης του υπογράφοντος προς την τουρκική τηλεόραση, επιδεικνύοντας και μια φωτογραφία μου, ως παράδειγμα Έλληνος που υποστηρίζει, όπως είπε, την τουρκική προπαγάνδα.

 

Η λέξη προπαγάνδα είναι συνώνυμη με την λέξη ψεύδος και μάλιστα προς όφελος μιας ξένης δύναμης, το θέμα βέβαια είναι το ποιος ψεύδεται αναφορικά με την λεγόμενη γενοκτονία των Ποντίων, ψεύδεται ο κύριος Χατζηνικολάου, ψεύδονται οι εθνικιστές Πόντιοι, ή ψεύδεται ο υπογράφων. Το συμπέρασμα επαφίεται στους αναγνώστες της επιστολής αυτής.

 

Ακόμα και εάν δεν το θέλουμε αντικρίζουμε σε δημόσια γραφεία της Θεσσαλονίκης αναρτημένους εθνικιστικούς χάρτες του Πόντου, όπου εμφανίζονται τέσσερα βιλαέτια (νομοί) του Πόντου ως τέως ελληνικές περιοχές.

 

Οι τέσσερις αυτοί νομοί είναι το βιλαέτι της Τραπεζούντας, το βιλαέτι της Σεβάστειας (Σίβας), και το βιλαέτι της Κασταμονής

Η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου στις διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου χρησιμοποίησε στις συνδιασκέψεις ειρήνης την στατιστική του κυρίου Γ. Σωτηριάδη, καθηγητού του Πανεπιστημίου της Αθήνας, σχετικά με τον πληθυσμό του Πόντου, προκειμένου να υποστηρίξει τα εθνικά δίκαια της Ελλάδας.

 

Η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου απέρριψε τις υπολειπόμενες στατιστικές του Πόντου, οι οποίες προέρχονταν κυρίως από εθνικιστικούς κύκλους, διότι θεώρησε ότι περιέχουν υπερβολές, δηλαδή ήταν ψευδείς, και ως εκ τούτου βλαπτικές για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

 

Σύμφωνα με την προαναφερθείσα στατιστική του Σωτηριάδη, δηλαδή σύμφωνα με την επίσημη στατιστική της ελληνικής κυβέρνησης, στο βιλαέτι της Τραπεζούντας το 1912 κατοικούσαν 947.866 Τούρκοι, 353.533 Έλληνες και 50.000 Αρμένιοι, δηλαδή οι Έλληνες Πόντιοι αποτελούσαν μια Μειονότητα ανερχόμενοι μόνο στο 25,9% του συνολικού πληθυσμού.

 

Σύμφωνα με την ίδια στατιστική στο βιλαέτι της Σεβάστειας (Σίβας) επί συνολικού πληθυσμού 1.109.535 κατοίκων οι Έλληνες Πόντιοι ανέρχονταν σε 99.367 άτομα, αποτελώντας μια σχετικά μικρή Μειονότητα ανερχόμενοι μόνο στο 8,9% του συνολικού πληθυσμού.

 

Τέλος και πάλι κατά τον Σωτηριάδη στο τρίτο βιλαέτι του Πόντου δηλαδή στο βιλαέτι της Κασταμονής οι Έλληνες Πόντιοι ανέρχονταν μόνο στο 2,5% του συνολικού πληθυσμού αποτελώντας μία ασήμαντη Μειονότητα.

 

Κατά τις απόψεις των σύγχρονων εθνικιστών Ποντίων οι Τούρκοι φέρονται να εξόντωσαν μέχρι το 1924 γύρω στους 350.000 Έλληνες Ποντίους.

 

Εάν λάβουμε υπ΄όψιν τα στοιχεία της ελληνικής κυβέρνησης του Βενιζέλου οι Πόντιοι και των δύο Βιλαετίων του Πόντου ανέρχονταν σε 353.533 + 99.367, δηλαδή σε 452.900 άτομα, στους οποίους προστίθενται και λίγες χιλιάδες Πόντιοι του Βιλαετίου της Κασταμονής.

 

Εάν πράγματι σύμφωνα με τον μύθο των σημερινών εθνικιστών Ποντίων οι Τούρκοι σφαγίασαν από τους 452.900 Πόντιους τις 350.000, τότε το 1924 στην Ελλάδα θα πρέπει να ήρθαν μόνο 100.000 Πόντιοι πρόσφυγες.

 

Σήμερα υπάρχουν επίσημα στοιχεία του ελληνικού κράτους του πόσοι Πόντιοι πρόσφυγες έφτασαν στην Ελλάδα το 1924, με τα οποία αποδεικνύεται ποιος ψεύδεται, δηλαδή εάν ψεύδονται οι σύγχρονοι Πόντιοι εθνικιστές, εάν ψεύδεται ο κύριος Χατζηνικολάου ή εάν ψεύδεται ο υπογράφων.

 

Ένα δεύτερο θέμα αφορά στον ορισμό του ενόπλου αγώνα των Ποντίων από το 1916 έως το 1922.

 

Ο πολιτικός σκοπός του ένοπλου αγώνα των Ποντίων διακηρύχθηκε κατά το πρώτο παγκόσμιο συνέδριο των Ποντίων το οποίο έλαβε χώρα στη Μασσαλία στις 22.1.1919 και ο οποίος σκοπός διακηρύχθηκε ως κάτωθι :

«απαιτούντες την ανεξαρτησία μας υπό ελεύθερον δημοκρατούμενον πολίτευμα».

Εμπνευστής και οργανωτής του συνεδρίου αυτού ήταν ο Κωνσταντινίδης, γιος του Πασά Κωνσταντινίδη, τέως δημάρχου της Σαμψούντας.

 

Εξ ορισμού όμως ο όρος απελευθέρωση έχει ρεαλιστικό περιεχόμενο μόνο όταν αφορά σε μια σχετικά μεγάλη εδαφική περιοχή, όπου η φίλια εθνική ομάδα αποτελεί και την πληθυσμιακή πλειοψηφία.

 

Στην περίπτωση του Πόντου οι Έλληνες Πόντιοι αποτελούσαν μια σχετικά υπολογίσιμη Μειονότητα αποκλειστικά και μόνο στο παραλιακό βιλαέτι της Τραπεζούντας ανερχόμενοι στο 25,9% του συνολικού πληθυσμού, στα υπόλοιπα όμως βιλαέτια η ελληνική ποντιακή Μειονότητα ήταν ασήμαντη κυμαινόμενη από 2,5% έως 8,9% του συνολικού πληθυσμού.

 

Υποθετικά μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι εάν οι Έλληνες Πόντιοι ήταν σε θέση να επιβληθούν στρατιωτικά, πράγμα βέβαια εκ των πραγμάτων αδύνατον, τότε θα ήταν υποχρεωμένοι να εγκαταστήσουν όχι ένα δημοκρατούμενο πολίτευμα, όπως ισχυρίζονταν, αλλά μια στρατιωτική δικτατορία τύπου Παπαδόπουλου ή τύπου Μεταξά και να προβούν σε εθνοκάθαρση του τουρκικού πληθυσμού, όπως ακριβώς έκανε ο ελληνικός στρατός για τους σλαβόφωνους Μακεδόνες του Κιλκίς το 1913.

 

Κατά το 1914 και το 1915 αντάρτικο στον Πόντο δεν υπήρξε, απλώς κατέφυγαν στα βουνά διάφοροι ανυπότακτοι ή λιποτάκτες Έλληνες Πόντιοι του τουρκικού στρατού, όπου και επιβίωναν από ληστείες ζώων και τροφίμων, προσβάλλοντας κυρίως τουρκικά χωριά.

 

Όσοι από αυτούς τους ανυπότακτους συλλαμβάνονταν, είτε αυτοί ήταν Έλληνες είτε αυτοί ήταν Τούρκοι, τότε τους περίμενε η αγχόνη, ποινή που την εποχή εκείνη εφαρμοζόταν άλλωστε και στην Ελλάδα καθώς και σε κάθε εμπόλεμη χώρα της Ευρώπης (3, σελ 63).

Το πραγματικό αντάρτικο άρχισε μόλις το 1916 όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα, μέχρι την οποία επεκτάθηκε το ρώσο-τουρκικό μέτωπο πολέμου. Αξιόλογο αντάρτικο υπήρξε αποκλειστικά και μόνο στην τουρκόφωνη περιοχή της Μπάφρας και στα επτά ορεινά χωριά της Σάντας.

 

Τόσο στους υπολειπόμενους τομείς του Πόντου όσο και στον παραλιακό τομέα του δεν εκδηλώθηκαν αξιοσημείωτες ανταρσίες, κυρίως χάρη στην φιλειρηνική δράση του μητροπολίτη της Τραπεζούντας Χρύσανθου.

 

Στην Μπάφρα οργανωτής του ελληνικού αντάρτικου ήταν ο «στρατηγός» Γερμανός Καραβαγγέλης, ο οποίος ήρθε στην Σαμψούντα το 1908 ως μητροπολίτης.

 

Τα κατορθώματά του τα περιγράφει ο αιμοσταγής αυτός ιερωμένος στα απομνημονεύματά του ως εξής:

 

«Αυτές τις μικρές και άτακτες στην αρχή ομάδες άρχισα να οργανώνω σε τακτικά και αξιόμαχα ανταρτικά σώματα με την μακρά πείρα που είχα απ΄τον αγώνα μας στην Μακεδονία. Κι αφού απέκτησαν άξιους και εμπειροπόλεμους αρχηγούς που ο ίδιος τους έδινα το χρίσμα, εξελίχθηκαν σε πραγματικά στρατιωτικά σώματα που είχε το καθένα υπό την προστασία του και την απόλυτη δικαιοδοσία του, ένα τμήμα της επαρχίας», (2, σελ 227).

 

Δειγματοληπτικά θα αναφερθούμε σε ελάχιστα μόνο περιστατικά της δράσης των Ποντίων ανταρτών και συγκεκριμένα της περιοχής της Μπάφρας και της ορεινής περιοχής των επτά χωριών της Σάντας.

Οι Έλληνες Πόντιοι ενώ αποτελούσαν υπηκόους του οθωμανικού κράτους χτυπούσαν πισώπλατα τον τουρκικό στρατό φροντίζοντας να δημιουργήσουν ένα διμέτωπο αγώνα εις βάρος της Τουρκίας. Οι Τούρκοι προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν την ανταρσία των Ελλήνων Ποντίων στα μετόπισθεν τους, φόνευσαν τον Απρίλιο του 1917 περίπου 80 αντάρτες στην σπηλιά της Παναγίας κοντά στο χωριό Οτ Καγιά.

 

Ο εθνικιστής Πόντιος συγγραφέας Ανθεμίδης περιγράφει ότι δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στις 15 Αυγούστου 1919 ανήμερα του πανηγυριού της Παναγίας του Οτ Καγιά 12.000 Πόντιοι αντάρτες μεταμφιεσμένοι σε προσκυνητές επετέθησαν κατά την διάρκεια της νύχτας στο γειτονικό τούρκικο χωριό Τσασούρ όπου και σκότωσαν 1.000 Τούρκους στρατιώτες και 400 γυναικόπαιδα, έκαψαν δε ταυτόχρονα 400 σπίτια. Στον χαλασμό αυτόν οι Έλληνες αντάρτες τραυμάτισαν άλλους 800 στρατιώτες, χωροφύλακες και γυναικόπαιδα, (2, σελ. 410).

 

Ένα δεύτερο επεισόδιο αναφέρεται από τον ίδιο εθνικιστή Πόντιο συγγραφέα στην περιοχή της Σάντας με το εξής κείμενο :

 

Τον Δεκέμβριο του 1922, οι Έλληνες αντάρτες επιτέθηκαν κατά των Τούρκων τσετέδων και πυρπόλησαν σε μια μόνο επιχείρηση οκτώ τουρκοχώρια ��Στο πέρασμα λοιπόν των ελληνικών ανταρτικών συγκροτημάτων ερημώνονταν στην κυριολεξία τα τουρκικά χωριά. ��Οι κύριες πηγές για την επιμελητεία τους ήταν πλέον τα τουρκοχώρια �..Το Σεπτέμβριο, 200 περίπου αντάρτες κυρίεψαν το τουρκικό χωριό Σιβασλή, το οποίο είχε 150 οικογένειες και το έκαψαν ολοκληρωτικά, αφού πήραν 200 ζώα και τρόφιμα, μετά πέντε μέρες κυρίεψαν το χωριό Κουτετί με 70 οικογένειες, στη συνέχεια το χωριό Ταϊπλί με 50 οικογένειες, και το χωριό Καραογλάρ�.Μετά από ανάπαυλα είκοσι ημερών 500 Έλληνες αντάρτες και 1.000 άοπλοι κυρίεψαν το Σεχρί, που είχε 600 οικογένειες, πήραν όλα τα ζώα και τα τρόφιμα με την βοήθεια των αμάχων και έκαψαν το χωριό � � Αστραπιαία μαθεύτηκε στα λημέρια των βουνών του Πόντου ότι τραυματίστηκε ο καπετάνιος. Έτρεξαν όλοι μαζί κοντά του να τον περιποιηθούν. Στο χωριό Τσαμιληκιοϊ, ύστερα από διαταγή του ίδιου του καπετάνιου οι αντάρτες ως αντίποινα δεν άφησαν τίποτε όρθιο, (2, σελ. 340).

 

Ο σύγχρονος εθνικιστής Πόντιος συγγραφέας Ανθεμίδης περιγράφοντας τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Πόντιοι αντάρτες εναντίον του άμαχου τουρκικού πληθυσμού, ισχυρίζεται ότι αυτά ήταν σύμφωνα με το δίκαιο του πολέμου και μάλιστα σύμφωνα με το δίκαιο του ανταρτοπολέμου της εποχής εκείνης.

 

Οι απόψεις αυτές περί διεθνούς δικαίου υπάρχουν μόνο στην φαντασία του εθνικιστή αυτού Ποντίου για τον εξής απλούστατο λόγο.

 

Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ορισμένοι Βλάχοι, παρά το ότι ήταν Έλληνες υπήκοοι κατετάγησαν στην Λεγεώνα των Βλάχων και συνεργάστηκαν στην Θεσσαλία με τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής, χαρακτηρίστηκαν δε ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας.

 

Εκτός από τους Βλάχους αυτούς ένοχοι εσχάτης προδοσίας χαρακτηρίστηκαν και εκείνοι οι σλαβόφωνοι Μακεδόνες της Δράμας και της Θράκης οι οποίοι συνεργάσθηκαν το 1941-1944 με τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και έδρασαν εναντίον των κατοίκων της Ελλάδας, κράτους του οποίου οι ίδιοι ήταν υπήκοοι, μερικοί δε από αυτούς εκτελέστηκαν.

 

Όπως η Ελλάδα χαρακτήρισε εκείνους τους Βλάχους της Θεσσαλίας και εκείνους τους σλαβόφωνους Μακεδόνες της Δράμας και της Θράκης ως ενόχους εσχάτης προδοσίας, επειδή συνεργάστηκαν με ξένα στρατεύματα κατοχής, έτσι με την ίδια λογική το τουρκικό κράτος χαρακτήρισε και χαρακτηρίζει ακόμα και σήμερα τους Πόντιους αντάρτες ως ΕΝΟΧΟΥΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, επειδή συνεργάστηκαν με τα ρωσικά στρατεύματα κατοχής, σφαγιάζοντας χιλιάδες αμάχους Τούρκους.

 

ΟΜΩΣ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΠΟΝΤΙΟΙ ΕΞΥΜΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΗΤΑΝ ΥΠΗΚΟΟΙ.

 

ΟΙ ΟΔΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΠΟΝΤΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΩΣ ΕΝΟΧΟΥΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΛΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΓΕΩΝΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΦΩΝΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΠΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΗΤΑΝ ΥΠΗΚΟΟΙ.

 

ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΠΟΝΤΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ.

 

Είμαι ιδιαίτερα περίεργος εάν ο κύριος Χατζηνικολάου απαντήσει δημοσίως στην επιστολή αυτή.

 

Dr Γεώργιος Νακρατζάς

 

Πολιτικός Σύμβουλος της EFA (ΕΕΣ) για θέματα των Μειονοτήτων της Ελλάδας

 

EFA, ΕΕΣ ( Ελεύθερη Ευρωπαϊκή Συμμαχία, κόμμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου )

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

1) Νακρατζάς, Γ., (2001) :

Η Μικρά Ασία και η Καταγωγή των Προσφύγων (Η ιμπεριαλιστική ελληνική πολιτική του 1922 και η Μικρασιατική Καταστροφή)

Εκδόσεις Μπατάβια Θεσσαλονίκη

 

2) Ανθεμίδης, Α.Σ., (1998) :

Τα Απελευθερωτικά Στρατεύματα του Ποντιακού Ελληνισμού (Ανταρτικά Σώματα στον Πόντο) 1912-1924

Εκδόσεις Ευσταθίου Γ. Γιαλτουρίδη, Κατερίνη

 

3) Βαλαβάνης, Γ.Κ., (1925) :

Σύγχρονος Γενική Ιστορία του Πόντου

Επανέκδοση 1995, Εκδόσεις Αφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη

 

4) Ιωαννίδης, Σ., (1870) :

Ιστορία και Στατιστική της Τραπεζούντας και της Γύρω Περιοχής

Επανέκδοση 1988, Εκδόσεις Αφων Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη

 

5) Sotiriadis, G., (1918) :

An ethnological map illustrating Hellenism in the Balkan Peninsoula and Asia Minor

London, Edward Stanford, Ltd

[nmtray2]

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

 

Προς

Την Αυτού Εξοχότητα

Κύριον Κώστα Σημίτη

Πρωθυπουργόν της Ελλάδος

Αθήναι

 

Από:

Dr Γεώργιος Νακρατζάς

Ιατρός – Πνευμονολόγος

Συγγραφέας

Postbus 5159

3008 AD Rotterdam

The Netherlands

 

Ρότερνταμ 20 Φεβρουαρίου 2001

 

Αντικείμενο : Προεδρικό Διάταγμα περί Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού

 

Με ενδιαφέρον παρακολούθησα την αντίδραση του ελληνικού ημερήσιου τύπου ενάντια στην εισήγηση του κυρίου Βενιζέλου, Υπουργού Πολιτισμού της ελληνικής κυβέρνησης, για υπογραφή Προεδρικού Διατάγματος σχετικά με την καθιέρωση της 15ης Σεπτεμβρίου σαν ημέρας Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού από τους Τούρκους το 1922. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή, αλλά και πληροφοριακή υπήρξε η αρθρογραφία της εφημερίδας ΑΥΓΗ της 18 Φεβρουαρίου 2001.

 

Σαν συγγραφέας ιστορικών έργων και ταυτόχρονα απόγονος προσφύγων της Μικράς Ασίας, θεωρώ υποχρέωσή μου να σχολιάσω την αρθρογραφία αυτή επιθυμώντας να συμβάλω στην συμπλήρωση κενών της ιστορικής μνήμης, κυρίως της ελληνικής νεολαίας.

 

Στην πρόταση νόμου που υπέβαλαν την 12η Μαΐου 1997 στην Ελληνική Βουλή, οι βουλευτές κύριοι Γ. Χαραλάμπους, Γ. Διαμαντίδης και Γ. Καψής, αναφορικά με την καθιέρωση της 15ης Σεπτεμβρίου σαν ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού από τους Τούρκους αναφέρονται και τα εξής :

 

" …. Σε ένα γεωγραφικό χώρο που μεγαλούργησε η ιδέα του πολυεθνικού κράτους με ελληνική κουλτούρα και συνείδηση είτε στην εποχή των επιγόνων, είτε στην εποχή των Ρωμαίων, είτε στην εποχή των Βυζαντινών, είτε στην εποχή των Οθωμανών………".

 

Η εθνικιστική αυτή πρόταση - κείμενο των τριών κοινοβουλευτικών εκπροσώπων αντικατοπτρίζει μια συνειδητή ή ασυνείδητη έλλειψη ιστορικών γνώσεων, σε σχέση με το θέμα της εθνικής συνείδησης του ελληνόφωνων Μικρασιατών κατά την διάρκεια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντινής) ή της Οθωμανικής.

 

Τόσο κατά την διάρκεια της βυζαντινής περιόδου, όσο και κατά την διάρκεια της πρώιμης οθωμανικής, οι γλωσσικά εξελληνισμένοι και ιδιαίτερα πολυφυλετικοί μικρασιατικοί πληθυσμοί δεν θεωρούσαν εαυτούς Έλληνας, αλλά Ρωμαίους, μια έννοια που αργότερα παραφράσθηκε με την έννοια Ρωμιός.

 

Οι εθνικής ταυτότητες εφευρέθηκαν από τους θεωρητικούς της Δυτικής Αναγέννησης και χρησιμοποιήθηκαν κυρίως μετά την Γαλλική Επανάσταση σαν ιδεολογικό όπλο προς καταπολέμηση της θεοκρατίας και της φεουδαρχίας, συστήματα που χαρακτήριζαν την κοινωνική δομή των διαφόρων αυτοκρατοριών.

 

Έννοιες πολυεθνικό κράτος με ελληνική εθνική συνείδηση αποτελούν κατάφορη αντίφαση, διαψεύδοντας από μόνες τους τις απόψεις των εισηγητών.

 

Σε άλλο σημείο του κειμένου τους οι 3 βουλευτές αναφέρονται στα εξής :

 

"……Η ραχοκοκαλιά του ελληνικού πολιτισμού εξαφανίζεται μαζί με τις παραδόσεις και μια τρισχιλιετή καρποφόρα ελληνική παρουσία χωρίς καμιά προσπάθεια να διασωθεί …"

 

Με το κείμενο αυτό γίνεται προσπάθεια να παρουσιασθεί η ελληνική παρουσία στη δυτική Μικρά Ασία και στη Σμύρνη σαν συνεχής κατά την διάρκεια των τελευταίων 3000 χρόνων. Η διακήρυξη μιας τέτοιας υπόθεσης έρχεται σε αντί-θεση με την ιστορική πραγματικότητα, την οποίαν κατά πάσα πιθανότητα οι τρεις βουλευτές αγνοούν.

 

Είναι γνωστό, από τις ιστορικές πηγές, ότι το 1333 η Σμύρνη ήταν μια πόλη ερειπίων, μετά δε το 1390, ημερομηνία πτώσης του τελευταίου βυζαντινού ερείσματος στη Μικρά Ασία, της Φιλαδέλφειας (Αλασεχίρ), ολόκληρη η περιοχή τόσο της Σμύρνης όσο και της ενδοχώρας της ερημώνεται κυριολεκτικά από χριστιανικούς πληθυσμούς.

 

Το 1402, ο Χαν της Μογγολίας, Ταμερλάνος, κατάσφαξε ή εξανδραπόδισε το σύνολο των υπολειπόμενων χριστιανών κατοίκων της Σμύρνης και του εσωτερικού της, που είχαν καταφύγει εκεί για ασφάλεια, με σκοπό να τιμωρήσει τον σουλτάνο Βαγιαζίτ.

 

Η Αναγνωστοπούλου, στην πρόσφατη επιστημονική της εργασία, μας πληροφορεί ότι το 1520 στο βιλαέτι του Αϊδινίου ο χριστιανικός πληθυσμός ανέρχονταν στο 0,9% του συνολικού πληθυσμού, αυξηθείς στο τέλος του ίδιου αιώνα στο 1,55%. Ακόμα και το 1717, η πόλη της Σμύρνης είχε 19 τζαμιά, 18 συναγωγές και μόνο 2 ορθόδοξες εκκλησίες.

 

Μαζική μετανάστευση ορθόδοξων χριστιανών, στο βιλαέτι του Αϊδινίου, έλαβε χώρα μετά το 1839, οπότε δημοσιεύτηκε το φιρμάνι του Τανζιμάτ, ένα σουλτανικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο τόσο οι μουσουλμάνοι, όσο και χριστιανοί κολίγοι των τσιφλικιών απαλλάχθηκαν από την υποχρεωτική παραμονή τους στα κτήματα των φεουδαρχών.

 

Οι ορθόδοξοι οικονομικοί πρόσφυγες του βιλαετίου του Αϊδινίου προέρχονταν από τον νησιωτικό ή τον βαλκανικό τομέα της αυτοκρατορίας εγκατασταθέντες εκεί προς αναζήτηση εργασίας. Για τους απογόνους των μεταναστών αυτών διεκδικούν σήμερα οι τρεις Έλληνες βουλευτές την τρισχιλιετή διαχρονικότητα της ύπαρξής τους στην περιοχή.

 

Το 1912, σύμφωνα με την στατιστική του Σωτηριάδη, μια στατιστική που χρησιμοποίησε επίσημα η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου, στο βιλαέτι του Αϊδινίου – η τεράστια περιοχή που αποτελείτο από τα σαντζάκ της Μαγνησίας, της Σμύρνης, του Αϊδινίου, του Ντενισλί και του Μεντεσέ – επί συνολικού πληθυσμού 1.659.529 κατοίκων, οι ορθόδοξοι χριστιανοί ανέρχονταν σε 622.810 άτομα αντιστοιχούντες στο 37,75% του πληθυσμού, ενώ η Αναγνωστοπούλου αναβιβάζει τον αριθμό των ορθόδοξων χριστιανών, στην ίδια περιοχή, σε 435.398 άτομα ή 26,2%.

 

Από το σύνολο των 622.810 Ελλήνων, που αναφέρονται από τον Σωτηριάδη σαν κάτοικοι του βιλαετίου του Αϊδινίου, οι 395.559, δηλαδή το 63,5% κατοικούσε σε έξι παραλιακούς καζάδες του σαντζάκ της Σμύρνης, δηλαδή σε μια σχετικά μικρή παράλια ζώνη. Οι υπόλοιποι ορθόδοξοι χριστιανοί ήταν χαμένοι σε μια πληθυσμιακή πλημμύρα μουσουλμανικών πληθυσμών.

 

Στο Προεδρικό Διάταγμα αναφέρεται και το εξής κείμενο :

 

"….Έτσι 1.500.00 και πλέον Έλληνες της Μικράς Ασίας αναγκάστηκαν κυρίως μετά τα δραματικά γεγονότα του 1922 να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες εστίες τους στη Μικρά Ασία και να εγκατασταθούν, ως πρόσφυγες, στην Ελλάδα και σε άλλες περιοχές ... "

 

Παρά το γεγονός ότι το προς υπογραφή κείμενο του Προεδρικού Διατάγματος έχει ως σκοπό την καθιέρωση της 15ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας ιστορικής μνήμης, ως ιατρός, έστω και πνευμονολόγος, είμαι υποχρεωμένος να διαπιστώσω ότι οι συντάκτες του κειμένου εμφανίζουν καταφανή κλινικά συμπτώματα ιστορικής αμνησίας.

 

Το κατά πόσον στη Μικρά Ασία επρόκειτο για προαιώνιες εστίες το διαπραγματευτήκαμε στην προαναφερθείσα παράγραφο.

 

Εκείνο που παρασιωπούν οι συντάκτες του Διατάγματος είναι το τι ζητούσε ο ελληνικός στρατός στις περιοχές της Προύσας, της Κιουτάχειας, του Αφιόν Καρά Χισάρ και του Σαγγάριου ποταμού, περιοχές στις οποίες το ελληνικό στοιχείο είτε αποτελούσε μια ασήμαντη μειοψηφία είτε εξέλιπε εντελώς.

 

Μειοψηφία αποτελούσαν οι Έλληνες αποκλειστικά και μόνο στην περιοχή του σαντζάκ της Προύσας εκεί, σύμφωνα με τα στοιχεία του Σωτηριάδη, επί συνολικού πληθυσμού 353.976 κατοίκων οι ορθόδοξοι χριστιανοί ανέρχονταν σε 85.505 άτομα ή 23,3%, όντας εγκαταστημένοι κυρίως στην παράλια ζώνη.

 

Κατά την Αναγνωστοπούλου, οι Ρωμιοί του σαντζάκ της Προύσας δεν ανέρχονταν σε 85.505 αλλά σε 56.233 άτομα, στις υπόλοιπες δε περιοχές, που πιο πάνω αναφέρθηκαν, ο αριθμός των Ελλήνων ήταν είτε ασήμαντος είτε μηδενικός.

 

Το 1922 στη περιοχή αυτή ο ελληνικός στρατός δεν αποτελούσε τίποτε περισσότερο από ένα κατοχικό στρατό, διεξάγοντας μια ιμπεριαλιστική επεκτατική εκστρατεία μέσα στην καρδιά του τουρκικού εθνικού εδάφους.

 

Το προς υπογραφή κείμενο του Προεδρικού Διατάγματος αναφέρει ότι οι Έλληνες της Μικράς Ασίας αναγκάστηκαν κυρίως μετά τα δραματικά γεγονότα του 1922 να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, το κείμενο όμως αποσιωπά δύο σημαντικές λεπτομέρειες, συγκεκριμένα το ποια ήταν η συμπεριφορά των ελληνικών πληθυσμών πριν από την μάχη της Άγκυρας το 1922 και ποιος επέβαλε την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών.

 

Για να εξετάσουμε το πρώτο ερώτημα θα ασχοληθούμε, δειγματοληπτικά, με την συμπεριφορά του ελληνικού πληθυσμού της Προύσας, για τον οποίον η Αναγνωστοπούλου μας πληροφορεί ότι ανέρχονταν σε 5.100 άτομα, επί συνόλου 85.600 κατοίκων.

 

Ο από την Προύσα καταγόμενος συγγραφέας Αδαμαντιάδης περιγράφει ότι την κατάληψη του Εσκί Σεχίρ από τον Ελληνικό Στρατό την γιόρτασαν οι Έλληνες της Προύσας με λαμπαδοδρομίες, εκτός δε αυτού οκτώ ηλικίες στρατεύσιμων Ελλήνων της πόλης, παρά το ότι ήταν Οθωμανοί υπήκοοι, προσχώρησαν στις τάξεις του ελληνικού στρατού κατοχής και πολέμησαν εναντίον του Τουρκικού Απελευθερωτικού Στρατού, του Κεμάλ Ατατούρκ, στο πλησίον ευρισκόμενο μέτωπο.

 

Για να μπορέσει κανείς να συνειδητοποιήσει την πραγματική σημασία αυτών των πληροφοριών του Αδαμαντιάδη, θα πρέπει να αναλογισθεί ποια θα ήταν η συμπεριφορά των ελληνικών αρχών, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, εάν, κατά την βουλγαρική κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας, οι σλαβόφωνοι Μακεδόνες των Σερρών και της Δράμας υποδέχονταν με λαμπαδοδρομίες τα βουλγαρικά στρατεύματα και εάν ένα τμήμα τους φορώντας τη βουλγαρική στολή πολεμούσε ενάντια στον ελληνικό στρατό σε κάποιο σημείο ενός υποθετικού μετώπου. Γνωστή είναι η ηθική απαξίωση από τον ελληνικό λαό των γερμανοφορεμένων ταγμάτων ασφαλείας κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στη χώρα μας.

 

Το ότι οι Προυσαλήδες λίγο πριν από την επικείμενη επέλαση του Τουρκικού Στρατού πήραν το δρόμο της φυγής είναι αυτονόητο.

 

Είναι γνωστό ότι Έλληνες περιοχών που δεν ήταν εντοπισμένες κοντά στα πεδία των μαχών αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς, όπως για παράδειγμα οι Καππαδόκες και οι κάτοικοι της Ανατολικής Θράκης.

 

Στην εργασία του Σβολόπουλου, που εξέδωσε η ακραίας εθνικιστικής χροιάς Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών της Θεσσαλονίκης, αναφέρεται ρητά ότι εκείνος που πρότεινε και επέμενε στην υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών δεν ήταν η τουρκική, αλλά η ελληνική κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Σβολόπουλος αναφέρει ότι επειδή η τουρκική κυβέρνηση ήταν αντίθετη με την υποχρεωτική ανταλλαγή, επικράτησε στους κύκλους της ελληνικής κυβέρνησης, η σκέψη της βιαίας μεταφοράς των 500.000 Τούρκων της Βόρειας Ελλάδας κάπου στις τουρκικές ακτές. Ο συγγραφέας αναφέρει ότι η σκέψη αυτή εγκαταλείφθηκε, διότι θα έκανε ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση στους Ευρωπαίους. Τελικά η τουρκική κυβέρνηση αναγκάστηκε να συμφωνήσει με την ελληνική πρόταση της υποχρεωτικής ανταλλαγής των πληθυσμών.

 

Σκοπός της παρούσας επιστολής δεν είναι η εκτόξευση κατηγοριών για εγκλήματα που έγιναν σε κάποια άλλη εποχή, με άλλα κοινωνικά μέτρα και άλλη κοινωνική ηθική.

 

Σκοπός της επιστολής αυτής είναι να υποστηρίξει την παράγραφο που αναφέρει ο καθηγητής Αντώνης Μπρεδήμας, του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα ΑΥΓΗ της 18ης Φεβρουαρίου 2001, και η οποία έχει ως εξής :

 

Αλλά, αν θέλει κανείς να κοιτά προς το μέλλον, και όχι προς το παρελθόν, θα πρέπει να ενστερνισθεί αυτό που πρότεινε πρόσφατα συνάδελφος πανεπιστημιακός : Να αναγνωρίσουν οι δυο λαοί τα όσα έγιναν σε βάρος του καθενός και να ζητήσουν συγνώμη γι΄αυτά.

 

Δρ Γεώργιος Νακρατζάς

 

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΑΚΡΑΤΖΑΣ

Η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Η ιμπεριαλιστική ελληνική πολιτική του 1922

και η Μικρασιατική Καταστροφή

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΤΑΒΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2000

ISBN : 960-85800-6-4

[ntountou]

Α βέβαια, αυτός ο ντόκτορας Γεώργιος Νακρατζάς με έπεισε...

 

Ο κατά τ'άλλα "Πολιτικός Σύμβουλος της EFA (ΕΕΣ) για θέματα των Μειονοτήτων της Ελλάδας" με ένα γρήγορο search διαπίστωσα ότι αναγνωρίζει δικαιώματα των υπόλοιπων μεινοτήτων (και καλά κάνει) σε Ελλάδα και αλλού αλλά αν έρθει το θέμα στις ελληνικές μειονότητες τότε όσοι έχουν απαιτήσεις για δικαιώματα είναι εθνικιστες..

 

Λίγο πολύ ο ντόκτορας μας είπε ότι υπήρξε μια light γενοκτονία που οι Πόντιοι ως εθνικιστές την υπερμεγένθυναν και η οποία στην τελική ήταν και ψιλο-δικαιολογημένη απο πλευράς Τούρκων....

βρε αει σιχτιρ, που λένε και οι γείτονες

 

Αυτούς τους τυπάκους που παρουσιάζουν με δήθεν αντιεθνικιστικό λόγο τα ανθελληνικά τους κομπλεξ και πετάν και μερικά νούμερα αμφιβόλου προελεύσεως αρχίζω να τους βαριέμαι φρικτα..

Γιατί δεν την κάνουν για κανέναν άλλο προορισμο αφού δε γουστάρουν τα παλικαράκια τον τόπο που γεννήθηκαν..;

[Physics_Rulez]

Τελικά η Καραχασάν έκανε δήλωση για τη γεννοκτονία;;;

[Kandinsky]

Απ' το γεγονός και μόνο ότι ο κύριος αυτός υιοθετεί/δεν κατακρίνει/δεν στηλιτεύει με την ίδια σφοδρότητα το θάνατο χιλιάδων Ποντίων, μπορώ εύκολα να συμπεράνω ότι μάλλον λειτουργεί το λεγόμενο bias, για λόγους που μόνο αυτός ξέρει και στην επιστημονική έρευνα υπάρχουν αρκετοί. Μόνο την προσωπική προβολή να βάλουμε, φτάνει.

 

Το πιό δύσκολο απ' όλα σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι να διακρίνει κανείς την ιστορική πραγματικότητα όταν μπλέκονται αληθινά με αληθοφανή στοιχεία.

 

Είναι όντως αλήθεια ότι έχουν διαπραχθεί κι απ' τις δύο πλευρές, Έλληνες και Τούρκους, εγκλήματα. Εμείς πχ σφάξαμε ότι εκινείτο στην Τριπολιτσά, ενώ ο στρατός που προέλαυνε στη Μ. Ασία, προέβη σε πολλές ασχήμιες όχι μόνο προς τον τουρκικό αλλά και τον ελληνικό λαό.

 

Είναι γνωστό δε, ότι θαυμάζουμε κι εμείς ιστορικές μορφές μας οι οποίες ήταν απλοί χασάπηδες, όπως πχ ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος, ο οποίος κατάφερε και έκανε τον Συμεών της Βουλγαρίας να έχει άσπρα μαλλιά σε μια νύχτα, αφήνοντας 1 μονόφθαλμο κάθε 100 στρατιώτες ενώ τύφλωνε όλους τους άλλους, σύνολο 100 μονόφθαλμοι. Αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο εμείς τον θεωρούμε ήρωα.

 

Πάμε και στην άλλη πλευρά τώρα.

 

Οι Πόντιοι όντως ήταν μειοψηφία. Καλό βέβαια θα ήταν να μάθουμε για ποιό λόγο και από πότε άρχισαν να αποτελούν μειοψηφία όταν επί αρκετούς αιώνες κατοικοέδρευαν στην περιοχή ενώ οι Τούρκοι (Σελτζούκοι και Οθωμανοί) έφτασαν πολύ αργότερα.

 

Ακόμα και από την πλευρά της στείρας αριθμητικής να το πάρεις όμως, τί απώλειες είχαν οι μεν και τί οι δε? Και για ποιούς λόγους προέβη ο καθένας στη βία? Οι Πόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, για την αυτοδιάθεση τους, οι Τούρκοι για να εξαφανίσουν κάθε εστία αντίστασης, όπως τους οδήγησαν οι Γερμανοί από τα τέλη του 19ου, αρχές του 20ου αιώνα.

 

Επίσης, άλλο να προβαίνεις σε εθνοκάθαρση και άλλο οι επαναστατικές πράξεις (καταδικαστέας έστω) βίας. Το ότι εσφαγιάσθησαν οι Πόντιοι, όσοι κι αν είχαν απομείνει, δεν μπορεί να αποδοθεί στο ότι καταδυνάστευαν τους Τούρκους ώστε οι τελευταίοι να νιώθουν αγανάκτηση, όπως πχ συνέβαινε με τους Έλληνες της Επανάστασης (άλλη μεγάλη συζήτηση αυτή, πόσοι πραγματικά Έλληνες προύχοντες ένιωθαν καταπίεση απ' τους Τούρκους).

 

Για να το κλείσω κάπου εδώ, μου προκαλεί απορία για ποιό λόγο κύριος αυτός, δεν λέει τα ίδια και για την Ελληνική Επανάσταση και για τον εδώ ελληνικό πληθυσμό. Δλδ, ότι αντάρτικες ομάδες, επιτίθονταν στα τουρκικά χωριά και σκότωναν, λεηλατούσαν, κλπ, ενώ οι Τούρκοι δικαίως (!) τους σκότωναν μια και η Ελλάς αποτελούσε μέρος του τουρκικού κράτους.

 

Η μόνη διαφορά Ποντίων-Αρμενίων από τους Ελλαδίτες εντέλει, ήταν το ότι εμείς κερδίσαμε την υποστήριξη μεγάλων δυνάμεων ενώ αυτοί όχι. Τους Πόντιους δεν τους άφηναν οι μεγάλες δυνάμεις να φτιάξουν αυτόνομο κράτος και συμφώνησαν τελικώς να δημιουργηθεί μια Ποντοαρμενική Δημοκρατία αλλά το πράγμα δεν κράτησε και φυσικά οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν έδωσαν καμμία υποστήριξη στα όσα επακολούθησαν, όπως το πάθαμε κι εμείς δλδ στην καταστροφή της Σμύρνης, όταν επειδή αγνοήσαμε τις εντολές τους να μην προχωρήσουμε παραμέσα στην Τουρκία, έκατσαν τα καράβια τους και απλώς παρακολουθούσαν τη σφαγή. Εν ολίγοις, αν κερδίσεις την επανάσταση σε δικαιώνει η μετέπειτα ιστορία και θεωρείσαι επαναστάτης, αν όχι τότε θεωρείσαι απλός τρομοκράτης. Απλά πράγματα τα οποία βλέπουμε σήμερα τόσο με τους Παλαιστίνιους όσο και με τον κάθε λαό που παλεύει για την αυτοδιάθεση του.

 

ΥΓ

Εγώ θα ήθελα όντως κάποτε να δω τους λαούς να αναγνωρίζουν τα λάθη τους. Αλλά μην τα ισοπεδώνουμε και όλα με κάτι τέτοιες "μελέτες"...

[blueviper]

Να επέμβει ο Blueviper αμέσως

 

Πάντα με προλαβαίνουν οι Μεγάλοι Έλληνες ρε γαμώτο...ήρθα πάντως, για να μην έχεις και παράπονο. Αν και την καλύτερη πάντως υπεράσπιση των θέσεων και πιστεύω μου την κάνει η δική σου παρουσία συνήθως, οπότε μπορεί και να αποφασίσω να απέχω.

 

Αυτούς τους τυπάκους που παρουσιάζουν με δήθεν αντιεθνικιστικό λόγο τα ανθελληνικά τους κομπλεξ και πετάν και μερικά νούμερα αμφιβόλου προελεύσεως αρχίζω να τους βαριέμαι φρικτα..

 

Να μην τους κάνεις παρέα. Εγώ τους αποφεύγω συνειδητά, γιατί με εκνευρίζουν ιδιαίτερα, μια και συνήθως ξεβρακώνουν τους κοντόφθαλμους συλλογισμούς μου και τα προσωπικά μου διάτρητα συμπεράσματα. Μα είναι δυνατόν να επικαλούνται στατιστικά νούμερα, απέναντι στους ισχυρισμούς ενός νούμερου;

 

Γιατί δεν την κάνουν για κανέναν άλλο προορισμο αφού δε γουστάρουν τα παλικαράκια τον τόπο που γεννήθηκαν..;

 

Γιατί μετά πως θα εκθέτουν οι Παλικαράδες τέτοιας σπάνιας σοφίας απορίες;

 

Εγώ μαζί σου είμαι, αλλά ίσως να είναι χρήσιμη αυτή η ισορροπία. Αν θες όμως κάνω την καρδιά μου πέτρα και τους πετάμε στο Βόσπορο αφού τους μουνουχίσουμε πρώτα και φτιάξουμε κοκορέτσι από τα εντόσθιά τους.

[nmtray2]

Το εθνικιστικο τσουβαλιασμα δεν ενοχλει καθολου? (Μιλωντας για το "ποιον" του κυριου ημων)

Η Εταιρεια Μακεδονικων Σπουδων ειναι "γνωστο" αντρο εθνικιστων?

Τελευταια διαλεξεις και συναυλιες κανει (αν θυμαμαι καλα, εκει ειχε γινει και η γνωστη για τα εθνικιστικα της περιεχομενα διαλεξη για την ομοφυλοφιλια το Μ.Αλεξανδρου)

Το να βλεπει καποιος φαντασματα ειναι δικαιωμα του. Νομιζω χριζει μελετης το αν τα βλεπει γιατι το πιστευει η γιατι θελει να γινει καλο παιδι σε καποιους.

[chris_4]

Πάντα με προλαβαίνουν οι Μεγάλοι Έλληνες ρε γαμώτο...ήρθα πάντως' date=' για να μην έχεις και παράπονο. Αν και την καλύτερη πάντως υπεράσπιση των θέσεων και πιστεύω μου την κάνει η δική σου παρουσία συνήθως, οπότε μπορεί και να αποφασίσω να απέχω.

 

 

 

Να μην τους κάνεις παρέα. Εγώ τους αποφεύγω συνειδητά, γιατί με εκνευρίζουν ιδιαίτερα, μια και συνήθως ξεβρακώνουν τους κοντόφθαλμους συλλογισμούς μου και τα προσωπικά μου διάτρητα συμπεράσματα. Μα είναι δυνατόν να επικαλούνται στατιστικά νούμερα, απέναντι στους ισχυρισμούς ενός νούμερου;

 

 

 

Γιατί μετά πως θα εκθέτουν οι Παλικαράδες τέτοιας σπάνιας σοφίας απορίες;

 

Εγώ μαζί σου είμαι, αλλά ίσως να είναι χρήσιμη αυτή η ισορροπία. Αν θες όμως κάνω την καρδιά μου πέτρα και τους πετάμε στο Βόσπορο αφού τους μουνουχίσουμε πρώτα και φτιάξουμε κοκορέτσι από τα εντόσθιά τους.[/quote']

 

 

 

 

εχεις πολυ ωραιο τροπο να τα παρουσιαζεις, εγω παντως διασκεδαζω(το εννοω ειληκρινα). δε νομιζεις ομως οτι μερικες φορες το παρακανουμε με την γκρινια εδω στην ελλαδα. σιγουρα εχουμε προβληματα σαν χωρα, αλλα δεν ειμαστε και τοσο χαλιοιδες οσο μας παρουσιαζουν μερικοι... και αν νομιζεις οτι τα βισματα τα ρουσφετια και τα κονε δεν υπαρχουν στην κεντρικη ευρωπη εισαι πολυ γελασμενος (για να μην πω νυχτωμενος)

[Fan]

Ωχ, ωχ Blueviper σε κατάλαβαν κι άλλοι!

 

Προσπάθησε να μην εξοργιστείς και εδώ και χαλάσεις και αυτό το τόπικ. Εάν έχεις κάτι να πείς πες το χωρίς ειρωνίες και περιττά σχόλια.

[blueviper]

Α ρε Fan...όλο αβάντες ψάχνεις κι υποστηριχτές. Βρε δε πα να κράζει το σύμπαν ολόκληρο! Σκοπός είναι να διαπιστώσουμε αν κάποιος χρησιμοποιεί επιχειρήματα και το είδος αυτών. Με όσους το πράττουν δεν έχω κανένα πρόβλημα να διαφωνήσω πολιτισμένα και να αποδεκτώ ακόμα και την διαφορετική τους οπτική και προσέγγιση. Με κάτι τυχάρπαστους όμως που η επιχειρηματολογία τους συνίσταται στο μωρουδίστικο "αγκού" και ταυτόχρονα φροντίζουν να προσβάλλουν πρώτοι λοιπούς συνομιλητές, χαβαλέ θα κάνουμε με τη φραπεδιά από δίπλα. Εσύ είσαι χαμένη περίπτωση συγκεκριμένα...

 

σιγουρα εχουμε προβληματα σαν χωρα, αλλα δεν ειμαστε και τοσο χαλιοιδες οσο μας παρουσιαζουν μερικοι... και αν νομιζεις οτι τα βισματα τα ρουσφετια και τα κονε δεν υπαρχουν στην κεντρικη ευρωπη εισαι πολυ γελασμενος (για να μην πω νυχτωμενος)

 

Το πόσο χάλια είμαστε είναι αυτονόητο πως ο καθένας μπορεί να το καταθέσει ως μια προσωπική αίσθηση και με βάση την προδιάθεση θετική ή αρνητική που έχει αποκτήσει με γνώμονα τις εμπειρίες του. Προσωπικά επέλεξα να μην αρκεστώ σε όσα ο ίδιος έχω συμπεράνει, αλλά να καταφύγω και σε στατιστικές έρευνες που χρησιμοποιούν ένα ευρύτατο δείγμα κι αποκαλύπτουν τις τάσεις και τις πεποιθήσεις του μέσου όρου επαρκέστερα. Με εξαίρεση τον Bandito που έθεσε τους ενδοιασμούς του και γίνονται απολύτως σεβαστοί, ουδείς εκ των υπολοίπων άσκησε ουσιαστική κριτική, αλλά κατέθεσε μονάχα ένα απαξιωτικό "μα με στατιστικές θα ασχολούμαστε τώρα;" λες και δεν αποτελεί ολόκληρη επιστήμη με σαφέστατο λόγο ύπαρξης. Προφανώς ο λόγος του κάθε Fan, που κατέχει την απόλυτη αλήθεια, έχει πολύ μεγαλύτερη σπουδαιότητα για την παγκόσμια θεώρηση από τις έρευνες των ανεξάρτητων θεσμικών οργάνων κι οφείλω να δίνω μεγαλύτερη βαρύτητα στην άποψή του πως "ο Έλληνας είναι ο λιγότερο ρατσιστής στην Ευρώπη".

 

Με είδες να λέω πουθενά πως τα κονέ, τα ρουσφέτια κι ο νεποτισμός δεν είναι χαρακτηριστικά κι οποιασδήποτε άλλης χώρας; Το επίπεδο της διαφθοράς όμως ποικίλλει κι εν πάσει περιπτώσει με ενδιαφέρει πρωτίστως πως θα μπορέσουν να βελτιωθούν τα πράγματα στη χώρα που ζω κι εργάζομαι κι αυτό δε θα γίνει κρύβοντας τα αρνητικά της, όπως η γάτα τα κακά της. Θα τα προβάλλω, θα τα αναφέρω, θα τα φωτίσω ακριβώς για να μην παραμένουν στην αφάνεια της εθελοτυφλίας. Και φυσικά ο "αγώνας" δε θα γίνει μέσα από ένα forum, αλλά διά της καθημερινής ατομικής και συλλογικής δράσης σε κάθε επίπεδο. Αυτό δε σημαίνει όμως πως πρέπει να κάθομαι εδώ μέσα και να τραγουδάω τη τζιγκολελέτα και να προσποιούμαι πως όλα ωραία κι όλα καλά είναι στο χλοερό μας τόπο, κατακρίνοντας οποιονδήποτε καταφερθεί απέναντι σε νοοτροπίες και συμπεριφορές του μέσου Έλληνα. Έτερον εκάτερον...