Εθνική Ελλάδος

[washcloud]

Yπερδύναμη δεν ήμασταν ποτέ αδερφέ. Με Μήτσο ή χωρίς. Οι υπερδυνάμεις σαρώνουν εμφατικά, για έστω 2-3 χρονιες και μετά κάνουν κάμψη και μετά ξανά- μανά στα ίδια κτλ.

Το '05 συγκυριακά και ασθμαίνοντας (αν πχ εν ήταν ο βαλταγόρης ούτε τον τελικό δε θα βλέπαμε) φτάσαμε τελικό με την ανύπαρκτη Γερμανία του υπαρκτότατου Ντιρκ, δεν θυμάσαι; Δεν εννοώ πως δεν τ' αξίζαμε - αλλά φαρ φρομ "υπερδύναμη" ήμασταν.

Το '06 κάτσανε όλες οι συγκυρίες (με εξαίρεση του Ζήση) και βγάλαμε τον καλύτερο εαυτό με το καλύτερο δυνατό ρόστερ έβερ, αλλά μια υπερδύναμη όφειλε να πάρει τελικό, έστω άντε και στο νήμα κι όχι να χάσει ντροπιαστικά.

Το '07 πάλι ασθμαίναμε (ΔΕΝ είμαι φίλος με τη μούφα "μας κλέψανε οι βρωμοϊσπανοί" θεωρία συνωμοσίας - έχω δει άπειρες φορές το παιχνίδι και η ΜΟΝΗ φάση που σηκώνει κουβέντα είναι είναι το επιθετικό του Τσάρτσα).

Για το '08, ας το αφήσουμε καλύτερα, ε;

Το '09 μέχρι χαλκό είδαμε, εν είδει ταβανιού.

Και το '10, πούλο χονδρό και μάλιστα μαζί με Μήτσο (δεν διαφωνώ ότι η καπάκι αποχώρησή του μας έκανε αποχωρητήριο).

 

Σούμα, για να μην παρεξηγούμαι (....που σιγά που δεν θα παρεξηγηθώ, αλλά να, λέμε....) :

Άλλο ήμαστε υπερδύναμη - άλλο ήμαστε κατσαπλιάδες, παρτιζάνοι, ηρωικοί εξοδομεσολλογγίτες και πάει λέγοντα...

Την αγάπησα την Εθνική την από το '04 μέχρι το '10, είχα τρελλές προσμονές και εγώ - αλλά σε κάποια φάση, νομοτελειακά, είπα να τα βάλω κάτω και να τη δω με μάτι ουδέτερο και όχι ελληνικό.(και σαφώς ούτε γι' αστείο βαζελίστικο ή γαύρικο). Και τότε χώνεψα ότι ποτέ δεν είχαμε θηρία ψηλούς (αυτό που λέμε ντόμιναντ στη γλώσσα μας...), ποτέ δεν είχαμε τακτικές που υποδηλώνανε ΣΧΟΛΗ μπασκετικής έκφρασης πέραν από το απλοϊκό και προφανές "μην αφήσετε τους οχτρούς να μπουν στην Πόλη", ποτέ δεν είχαμε σουτέρ που από ένστικτο και μόνο να βγάζουν μάτια (μόνο ο Φώτσης, ΑΣ ΠΟΥΜΕ, πλησίασε κάααπως τον όρο. Ο οποίος δεν ήταν και η δουλειά του, αν θέλετε, γιατί αυτά εγώ τα θέλω και τα περιμένω από τους ΚΟΝΤΟΥΣ και όχι από τα ντερέκια τα στρέτσια-φόρια).

 

Είμαστε ένα έθνος μπασκετικών ηρώων, που και αυτό την έχει την χάρη του, που εκ νέου προς τη δόξα τραβά μια στο κάθε τόσο (και με συγκεκριμένο ταβάνι - άντε να ξαναχτυπήσουμε μια μέρα Ευρωπαϊκό. Παγκόσμιο όμως, ή Ολυμπιακό, θα έλεγα να μην περιμένουμε πριν τελειώσουμε από μνημόνια).

Πίσω από προφανώς Αμερικάνους, από Σέρβους, Ισπανούς, Γάλλους, Λιθουανούς, ίσως Αργεντίνους/Βραζιλιάνους και δεν έχω ιδέα κι από Κινέζους πια, και ίσως στα ίσια (στο νήμα) με Κροάτες, Ιταλούς, Σλοβένους, Ρώσους και άντε ένα τσικ πιο πάνω από Τούρκους (ακόμη...), Καναδούς, Γερμανούς, Πορτορικανούς, Φινλανδούς, Εσθονούς, Λεττονούς, Ουκρανούς, Τσέχους  και δεν ξέρω αν ξεχνώ και κανέναν αφρικανοασιάτη...

Δεν έχουμε κορμάρες.

Δεν έχουμε σουταράδες.

Δεν έχουμε σωστή μπασκετική παιδεία/παραγωγή.

Δεν έχουμε δυνατά τοπικά πρωταθλήματα (καθόλου πια).

Δεν έχουμε προπονητική τακτική/παρουσία επαρκή.

Δεν έχουμε πλάνο σοβαρό, αναπτυξιακό, ξεκάθαρο, οργανωμένο και περιμένουμε (κατά βάση) από...όλη την οικογένεια Αντετοκούνμπο να μας σώσει στο μέλλον (κι αντιθέτως έχουμε βασιλακοπουλοκατσικαραίους να μας χαντακώνουν με τα κόμπλεξ και τις ιδιοωφελιμιστικές διαπλοκές κι επιλογές τους).

Δεν έχουμε θεμέλια, κι ας έχουμε γεμίσει..................μπάζα (sic).

Και φυσικά, έχουμε μνημόνια ον τοπ.

Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλά ονειροβασίες και ευχολόγια με τα μάτια κλειστά.

Αυτά τουλάχιστον βλέπω/πιστεύω εγώ (και πείτε με μηδενιστή - ή και...Ντέμυ :ρ άμα θέλετε).

Επεξ/σία 12 Ιουλίου 2016 από washcloud

[TAKE5]

Αυτή την στιγμή πάντως που μιλάμε έχουμε 3 από τους κορυφαίους στη θέση τους under 20 στην Ευρώπη (ο Παπαγιάννης πιθανά να είναι λίγο χειρότερος από τον Κροάτη αλλά σε σωματοδομή εχει μεγαλύτερες προοπτικές, ο Ντόρσει είναι λίγο χειρότερος σουτερ από τον Τούρκο αλλά σε αθλητικά προσόντα είναι σε άλλο επίπεδο, και τον Χαραλαμπόπουλο που δεν έχει αντίπαλο σε αυτή την ηλικία) και τον Αντετοκούμπο. Δεν είναι τόσο μαυρα τα πράγματα στο προσεχές μέλλον κάπως έτσι έφτασαν οι Ισπανοί να γίνουν υπερδύναμη προ Γκασολ-Ναβαρο δεν ήταν, κάπως έτσι αναγεννήθηκαν οι Σερβοι κλπ

[Ψιτ]

Yπερδύναμη δεν ήμασταν ποτέ αδερφέ. Με Μήτσο ή χωρίς. Οι υπερδυνάμεις σαρώνουν εμφατικά, για έστω 2-3 χρονιες και μετά κάνουν κάμψη και μετά ξανά- μανά στα ίδια κτλ.

Το '05 συγκυριακά και ασθμαίνοντας (αν πχ εν ήταν ο βαλταγόρης ούτε τον τελικό δε θα βλέπαμε) φτάσαμε τελικό με την ανύπαρκτη Γερμανία του υπαρκτότατου Ντιρκ, δεν θυμάσαι; Δεν εννοώ πως δεν τ' αξίζαμε - αλλά φαρ φρομ "υπερδύναμη" ήμασταν.

Το '06 κάτσανε όλες οι συγκυρίες (με εξαίρεση του Ζήση) και βγάλαμε τον καλύτερο εαυτό με το καλύτερο δυνατό ρόστερ έβερ, αλλά μια υπερδύναμη όφειλε να πάρει τελικό, έστω άντε και στο νήμα κι όχι να χάσει ντροπιαστικά.

Το '07 πάλι ασθμαίναμε (ΔΕΝ είμαι φίλος με τη μούφα "μας κλέψανε οι βρωμοϊσπανοί" θεωρία συνωμοσίας - έχω δει άπειρες φορές το παιχνίδι και η ΜΟΝΗ φάση που σηκώνει κουβέντα είναι είναι το επιθετικό του Τσάρτσα).

Για το '08, ας το αφήσουμε καλύτερα, ε;

Το '09 μέχρι χαλκό είδαμε, εν είδει ταβανιού.

Και το '10, πούλο χονδρό και μάλιστα μαζί με Μήτσο (δεν διαφωνώ ότι η καπάκι αποχώρησή του μας έκανε αποχωρητήριο).

 

Σούμα, για να μην παρεξηγούμαι (....που σιγά που δεν θα παρεξηγηθώ, αλλά να, λέμε....) :

Άλλο ήμαστε υπερδύναμη - άλλο ήμαστε κατσαπλιάδες, παρτιζάνοι, ηρωικοί εξοδομεσολλογγίτες και πάει λέγοντα...

Την αγάπησα την Εθνική την από το '04 μέχρι το '10, είχα τρελλές προσμονές και εγώ - αλλά σε κάποια φάση, νομοτελειακά, είπα να τα βάλω κάτω και να τη δω με μάτι ουδέτερο και όχι ελληνικό.(και σαφώς ούτε γι' αστείο βαζελίστικο ή γαύρικο). Και τότε χώνεψα ότι ποτέ δεν είχαμε θηρία ψηλούς (αυτό που λέμε ντόμιναντ στη γλώσσα μας...), ποτέ δεν είχαμε τακτικές που υποδηλώνανε ΣΧΟΛΗ μπασκετικής έκφρασης πέραν από το απλοϊκό και προφανές "μην αφήσετε τους οχτρούς να μπουν στην Πόλη", ποτέ δεν είχαμε σουτέρ που από ένστικτο και μόνο να βγάζουν μάτια (μόνο ο Φώτσης, ΑΣ ΠΟΥΜΕ, πλησίασε κάααπως τον όρο. Ο οποίος δεν ήταν και η δουλειά του, αν θέλετε, γιατί αυτά εγώ τα θέλω και τα περιμένω από τους ΚΟΝΤΟΥΣ και όχι από τα ντερέκια τα στρέτσια-φόρια).

 

Είμαστε ένα έθνος μπασκετικών ηρώων, που και αυτό την έχει την χάρη του, που εκ νέου προς τη δόξα τραβά μια στο κάθε τόσο (και με συγκεκριμένο ταβάνι - άντε να ξαναχτυπήσουμε μια μέρα Ευρωπαϊκό. Παγκόσμιο όμως, ή Ολυμπιακό, θα έλεγα να μην περιμένουμε πριν τελειώσουμε από μνημόνια).

Πίσω από προφανώς Αμερικάνους, από Σέρβους, Ισπανούς, Γάλλους, Λιθουανούς, ίσως Αργεντίνους/Βραζιλιάνους και δεν έχω ιδέα κι από Κινέζους πια, και ίσως στα ίσια (στο νήμα) με Κροάτες, Ιταλούς, Σλοβένους, Ρώσους και άντε ένα τσικ πιο πάνω από Τούρκους (ακόμη...), Καναδούς, Γερμανούς, Πορτορικανούς, Φινλανδούς, Εσθονούς, Λεττονούς, Ουκρανούς, Τσέχους  και δεν ξέρω αν ξεχνώ και κανέναν αφρικανοασιάτη...

Δεν έχουμε κορμάρες.

Δεν έχουμε σουταράδες.

Δεν έχουμε σωστή μπασκετική παιδεία/παραγωγή.

Δεν έχουμε δυνατά τοπικά πρωταθλήματα (καθόλου πια).

Δεν έχουμε προπονητική τακτική/παρουσία επαρκή.

Δεν έχουμε πλάνο σοβαρό, αναπτυξιακό, ξεκάθαρο, οργανωμένο και περιμένουμε (κατά βάση) από...όλη την οικογένεια Αντετοκούνμπο να μας σώσει στο μέλλον (κι αντιθέτως έχουμε βασιλακοπουλοκατσικαραίους να μας χαντακώνουν με τα κόμπλεξ και τις ιδιοωφελιμιστικές διαπλοκές κι επιλογές τους).

Δεν έχουμε θεμέλια, κι ας έχουμε γεμίσει..................μπάζα (sic).

Και φυσικά, έχουμε μνημόνια ον τοπ.

Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλά ονειροβασίες και ευχολόγια με τα μάτια κλειστά.

Αυτά τουλάχιστον βλέπω/πιστεύω εγώ (και πείτε με μηδενιστή - ή και...Ντέμυ :ρ άμα θέλετε).

 

δεν ισχύουν πολλά από αυτά που γράφεις. Με χαρακτηριστικότερο τον τρόπο που μαθαίνουμε (ως παίκτες) να σκεφτόμαστε από τα 10 και πάνω σε αυτό πως έχουν εξελιχθεί οι ελληνες προπονητές. Το πρόβλημα των ελληνων προπονητών είναι πως το μυαλό τους είναι πιο μπροστά από αυτά που μπορεί να κάνει το σώμα των ελλήνων παικτών. 

[washcloud]

....σα να λέμε ότι είναι αστέρια οι προπονητές μας, γεννήθηκαν πολύ νωρίς σ' έναν κόσμο πολύ αρχαίο γι' αυτούς (κλεμμένο από Αστερίξ αυτό), και γι' αυτό δεν συντονιζόμαστε/πάμε καλά. Ε;

Ε λοιπόν, αν ΑΥΤΟ είναι το πρόβλημα (ούτε που περίμενα μια τέτοια θεωρία, αλλά οκ), δεν παύει να είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Διαφωνείς;

 

Κατά τ' άλλα, θα ήθελα να ήξερα ποιά ΑΚΡΙΒΩΣ από όσα είπα "δεν ισχύουν".

Το ότι δεν είχαμε ΠΟΤΕ τοπ ψηλούς; Μιλάω για σωρεία, για "σχολή", για υπερεπάρκεια κτλ. Ένα κάρο άλλες χώρες έχουν (πλέον) παραδοσιακά εξωγωγή ψηλών-πρωταγωνιστών σε ΝΒΑ ας πούμε. Εμείς τί έχουμε; Έναν Παπαγιάννη, με τον οποίον χεστήκαμε (από τη χαρά μας) φέτος κι αγναντεύουμε ψηλά.

 

Το ότι εκτός που είμαστε λειψοί από κορμιά, δεν έχουμε σουτέρ; Μέχρι και οι Φινλανδοί έχουν να δείξουν έναν Κοπόνεν. Εμείς πάλι, έναν Κώστα Βασιλειάδη...

 

Το ότι ποτέ δεν γίναμε υπερδύναμη = αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι για συναπτά έτη, αλλά παίζαμε στην καλύτερη "κοντά στα μετάλλια", και κάποιες στιγμές καταφέραμε και αγγίξαμε και ολίγον-τι την κορυφή σε Πανευρωπαϊκό και ΜΙΑ φορά φτάσαμε 2οι σε Παγκόσμιο (άουαρ φάινεστ άουαρ και δεν διαφωνώ - μόνο που αυτό ήταν το πηκ και όχι η συνήθεια); Το ότι ακόμη και μεταξύ '05 και '10, ψιλοσερνόμασταν σε διάφορες φάσεις, ΑΛΛΑ με ξεθεωτικά γιουρούσια καταφέρναμε και "κλέβαμε" νίκες, αντί να πατάμε κόσμο κάτω εμφατικά; Το είπα και πριν, και τα γιουρούσια έχουν τη χάρη τους, αλλά υπερδυναμικό στάτους, ΔΕΝ υποδηλώνουν.

Υπολογίσιμοι πάντα ήμασταν. Σαρωτικοί, όχι.

 

Ή μήπως ότι είμαστε σε συνεχές μνημονιακό γονάτισμα από την αρχή της τρέχουσας δεκαετίας, πράγμα που αυτοννόητα έχει το κόστος του και στον αθλητισμό.

 

Ή το γεγονός ότι μια πλειάδα άλλων εθνικών μας είχαν πάντα, μας έχουν, και διαφαινόμενα ΘΑ συνεχίσουν να μας έχουν, με αποτέλεσμα να είμαστε πάνω-κάτω και περίπου γύρω στο 10 στο παγκόσμιο ράνκινγκ (ενώ την περασμένη δεκαετία παίξαμε γύρω στο 5).

 

Ή κάτι άλλο ξερωγώ;

 

Λοιπόν. Καλοί οι αφορισμοί, αλλά παιδιά : συντονιστείτε με την πραγματικότητα.

[Ψιτ]

Ο Έλληνας παίκτης είναι χαμάλης. Πόσους Έλληνες Ναβαρο, Ντιρξ κλπ ξέρεις; 

 

Ακόμα και οι ΔΔ και Παπαλουκάς που ήταν παικταράδες, θα μπορούσες άνετα να τους χαρακτηρίσεις χαμάληδες εντός γηπέδου, το εγώ κάτω από το εμείς ακόμα και όταν χάνουμε, προσύλωση στο πλάνο, υπομονή, πολλή δουλειά, κλπ κλπ. Αλλά δεν ξέρω πόσες ιδιοφυιες σαν τους δυο τους, που δούλευαν ασταμάτητα μπορεί η ελλάδα να έχει. 

 

Στην ανάγκη να βρούμε κάποιον παίκτη να "Κουβαλήσει" την ομάδα, ο Αντετοκουμπο βαφτίστηκε σταρ στα 21 του! Και αυτό το λέει κάποιος που λατρεύει το Γιάννη και πιστεύω πως θα κουβαλήσει την ομάδα αλλά στα 25 του. 

 

Η εθνική άνετα μπορεί να έχει 25 μάντζαρηδες, εξαιρειτικοι γαμπροί, καλά παιδιά, γυμνασμένα στα ελληνικά πρότυπα, αλλά είναι 2016 και το μπάσκετ είναι πιο γρήγορο και οι παίκτες μας το ίδιο μπουμπούνες. Επομένως, γρήγοροι (αθλητικότεροι γενικότερα) δεν είμαστε, οι έξυπνοι παίκτες είναι σπάνιοι, οι δουλευταράδες είναι σπανιότεροι. Τι ακριβώς έχουμε μέσα στο γήπεδο; Τον Μπουρούση, τον Καλάθη και τον Περπέρογλου. Οι 2 στους 3 δεν μπορούν να παίξουν το μπάσκετ του 2016 (είναι αργοί και στατικοί) και ο τρίτος σκοράρει μόνο με μπάσιμο και αίτηση. 

 

Εν κατακλείδι, ο Κατσικάρης έχει αποτύχει, όχι γιατί δεν είχε αγωνιστικό πλάνο [αν και στο σετ παιχνίδι είναι συζητίσιμες οι στρατηγικές του], αλλά επειδή το πλάνο του ήταν για μία ομάδα που μπορεί να τρέξει (πρεσάρει) 40 λεπτά και σκοράρει γύρω στους 80 [μπάκετ του σήμερα]. 

 

Έλληνες προπονητές και ταχύτητα: 

 

Πεδουλάκης: Πότε πήρε απότελέσματα; 

Ιτούδης: Με ποιους το σήκωσε φέτος;

Μπαρτζώκας: Με τι κριτήρια διαλέγει παίκτες;

Κατσικάρης: στο χωριό του, με ποιους παίζει;

Πρίφτης: Πως πνίγει τους αντιπάλους;

 

Το πιάσαμε το υπονοούμενο;

 

Γιατί στην Α1 επιτρέπονται 6 ξένοι; Γιατί φέρνουμε παιδιά από την Αμερική; Γιατί ο Μαλκοβιτς έχει να σηκώσει κούπα 2 δεκαετίες;

[washcloud]

...αδερφέ, για κάποιο λόγο απαντάς λες και πιο πάνω εγώ είπα "ο Κατσικάρης φέτος δεν είχε προπονητικό πλάνο".

Αυτό όμως που είπα είναι ότι γενικά η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ/το μπάσκετ σε εθνικό επίπεδο είναι που δεν έχει πλάνο.

Όταν παίρνουμε αγριοκάρτες, όταν κοιτάμε να γλύψουμε τον Κoufos, όταν παραγκωνίζουμε διαφόρους (είτε ως Βασιλακόπουλοι είτε ως Κατσικοποδαρόπουλοι παίζουμε το πουλί μας με προσωπικά κριτήρια), όταν βάζουμε χαράτσια στα δελτία για να αποπληρώσουμε τις αγορασμένες συμμετοχές μας, όταν γενικά η όλη εικόνα είναι ένα κωλοβάρεμα χωρίς εθνικό σχεδιασμό σοβαρό με βραχυπρόθεσμο βάθος πεντο-δεκαετίας και μακροπρόθεσμο βάθος αέναο. Κι όταν λέω πλάνο, εννοώ πλάνο που θα μας έχει σε μια δεκαετία ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ δύναμη μέσα στις 5 πρώτες παγκοσμίως. Ό,τι καταφέρνουν οι παίκτες μας -αυτά τα "λίγα" που έχουν καταφέρει τα τελέ 5 χρόνια- εγώ βλέπω να τα έχουν καταφέρει γιατί είναι αυτοί που ούτως ή άλλως θα ήταν, και όχι γιατί έτσι χτίστηκαν να είναι μέσα από κάποιο συγκεκριμένο πλάνο.

 

Γενικά εν τω μεταξύ μου τα γράφεις μπερδεμένα και να πω την αλήθεια δεν σε πολυπιάνω, αλλά οκ...

[Ψιτ]

Ok, ας αποσαφηνίσω καναδυο πραγματάκια.

 

Η διαφορά μας είναι πως πιστεύω πως υπάρχει πλάνο από την ομοσπονδία: Δημιουργία εργατών του αθλήματος, ΔΔ, Παπαλουκάδων. Το πρόβλημα του σχεδίου είναι πως και οι τρεις (μαζί με ΒΣπαν) ήταν λαχεία [Λαχεία ήταν και οι Ζήσης / Χατζηβρέτας]. Επομένως, αυτήν τη στιγμή, έχουμε φτάσει να έχουμε καμιά 25-30αριά εργάτες του αθλήματος, που κανείς δεν μπορεί να πάρει την ομάδα πάνω του.

 

Δεν μπορεί να πάρει την ομάδα, διότι η ελληνική παραγωγή δε βοηθάει να εξελιχθεί ο κάθε παίκτης ατομικά (Δες πως πήγε ο Σπανούλης στο ΝΒΑ και πως γύρισε). Δες τον Καλάθη πως βγήκε στα 22 του από το κολλέγιο (ανταγωνιστικός παίκτης για λίγα λεπτά στην ευρωλίγκα), πως έφυγε για ΝΒΑ (mvp eurocup) και πως γύρισε: πυραυλοκίνητος. 

 

Έλα όμως πως το μπάσκετ εχει εξελιχθεί και παίζεται πιο γρήγορα, πιο σκληρά, πιο δυνατά. Αυτό οι ελληνες προπονητές το ξέρουν, σηκώνουν κούπες επειδή εξέλιξαν το ξυλίκι του περάσμένου αιώνα, σε αυτό το uptempo, με κλείσιμο χώρου, με εναλλάγές στην άμυνα κλπ κλπ παιχνίδι, που γα να τον εξυπηρετήσουν εισάγουν παίκτες από την αμερική. 

 

Για να παίξεις αυτό το είδος μπάσκετ ή πρέπει να σκέπτεσαι 2 φορές πιο γρήγορα από τον αντίπαλο ή πρέπει να είσαι πραγματικός αθλητής (πόσοι έλληνες είναι τέτοιοι!;!). 

 

Συνοψίζοντας, το πρόβλημα είναι πολυδιάσατο, φτιάχνουμε επαγγελματίες (όχι να πληρώνονται αλλά να είναι συνεπείς) αθλητές του 2020, που έχουν τις βάσεις του ελληνικου μπάσκετ του 1990 αλλά μπορούν να παίξουν σήμερα, με προπονητές που συνεχίζουν να εξελίσσονται αλλά να μπορούν να εφαρμοσουν / προσαρμόσουν τις ιδέες τους, στους διαθέσιμους παίκτες. 

 

Το να δείχνουμε το Βασιλακόπουλο ή τον Κατσικάρη ή τον Αντετοκούμπο ή δεν ξέρω ποιον και να τους κατηγορούμε πως δεν είναι ο Βασιλακόπουλος της Στανκοβιτς εποχής, ο Γιαννάκης του 2005 και του 2006, ο Παπαλουκάς αντίστοιχα, είναι απλά ανικανότητα να δούμε πως το άθλημα το 2016, μας (ως ελληνική σχολή των εργατών) μας έχει ξεπεράσει. 

[washcloud]

Αδερφέ δεν ξέρω. "Περίεργα" μου τα λες. Σα να έχω πάει σε συνέδριο θεωρητική Φυσικής, μου φαίνονται κάποια που ακούω ότι δεν κολλάνε, αλλά δεν μπορώ να πιάσω ακριβώς το πνεύμα και είμαι λίγο οφσάιντ.

 

Αλλά τεσπα :

Λοιπόν, εγώ δεν βλέπω "πλάνο (εργατών ή γουατέβερ) από την Ομοσπονδία. Βλέπω και ακούω και διαβάζω, όχι τόσο απόψεις "ειδικών" και σχετικών, αλλά πραγμάτων που είναι ενδεικτικά ότι η ΕΟΚ είναι ένα ξεχαρβάλωμα (συγκριτικά τουλάχιστον με άλλες άλλων χωρών). Καταλαβαίνω ότι υπάρχει εκεί περισσότερο για να επωφεληθεί από τους όποιους παίκτες, παρά να να φτιάξει παίκτες, και μιλάμε για ηλικίες φυσικά όπου σηκώνει φτιάξιμο ο παίκτης.

Αυτό σε συνδυασμό με την παρόμοιας λογικής λειτουργία των επιφανών ΚΑΕ, μιας και κοιτάνε προς τις κάθε είδους κούπες και όχι στο να αναπτύξουν τα ταλέντα που φτάνουν στα χέρια τους, αλλά να έχουν ρολίστες που θα τους πλαισιώσουν ικανοί αλλοδαποί από όλη την οικουμένη, συν το γεγονός ότι πλέον είμαστε μπουρδέλο οικονομικά, φτιάχνει μια κατάσταση (σε εθνικό επίπεδο) αρπακολατζίδικη.

Αν προσθέσεις και αυτο που είπα (και δεν ξέρω ποιός διαφωνεί και ποιός όχι, αλλά εγώ βλέπω μια πραγματικότητα μέσα στις δεκαετίες) ότι ούτε ταλαντούχα κορμιά-θηρία είχαμε ποτέ (όπως οι Σλάβοι πχ), ούτε ενστικτώδεις μέγκα-σούτερ (όπως οι Λιθουανοί πχ), τότε για 'μένα δεν είναι ανάγκη να το ψάχνει κανείς αλλού για εξηγήσεις, καθώς το δάσος είναι προφανές, όπως γενικά είναι τα δάση στην Ελλάδα : καμμένα, άναρχα δομημένα, εκμεταλλευμένα, πετσοκομμένα, λίγα και σε κίνδυνο και επαφιέμεθα στην τύχη για το μέλλον τους.

 

Έχω δε ενστάσεις για τα παραδείγματα "ατομικής εξέλιξης" Σπανούλη/Καλάθη άφτερ ΝΒΑ : Τους θυμάμαι (και τους ξαναβλέπω) πιο συγκροτημένους/πιο εύστοχους τότε στα παλιά. Για τον "πυραυλοκίνητο" δε Καλάθη, απορώ για τον όρο, αφού και πριν γρήγορος ήτανε - άσε που στο λίγο που βρέθηκε στο ΝΒΑ, δεν έπαιξε και πολύ.

(...συγκεκριμένα για τον Νικ, αυτό που βλέπω εγώ είναι έναν "μπερδεμένο" άνθρωπο που αντί να μακροημερεύσει στην πατρίδα του, τις ΗΠΑ δηλαδή, του τα έφερε έτσι η ζωή που βρίσκεται και εργάζεται "με το στανιό" σε μια άλλη ήπειρο από αυτήν που πραγματικά θα ήθελε. Με αποτέλεσμα αυτό το "ντεμί" που βλέπουμε από έναν εργαζόμενο, αντί για έναν αθλητή με φιλοδοξία. Οπότε, ειδικά αυτουνού η φάση, είναι εντελώς άλλο πράγμα για να την αναλύσουμε/συγκρίνουμε με-κι-εγώ-δεν-ξέρω-τί.)

 

...όσο για τους προπονητές, πραγματικά δεν καταλαβαίνω την οπτική του "προσπαθούν να κάνουν θαλάσσιο σκι με σανίδες χιονιού". Ο οποιοσδήποτε λογικός, νομίζω θα προσαρμοζόταν στα δεδομένα που έχει στα χέρια του, αντί να "κάνει τα δικά του". Δε νομίζω πως στέκει λοιπόν αυτή η θεωρία, και μου ακούγεται ως η υπέρτατη απόπειρα δικαιολόγησης αδικαιολογήτων, όταν πχ στην περίπτωση Κατσικάρη έχουμε έναν τύπο, που κάνει ρεκρούτινγκ εμφανώς για μπάτσες, αφήνοντας απ' έξω κόσμο ζωτικό, ακόμη και ως μπακάπ, για να τραβήξει μια ομάδα (δηλαδή έλεος, ένας Καλάθης να είχε πάθει ζημιά, έστω μικρή -όπως έπαθε ο Μάντζαρης μάιντ γιου- έπαιζε να μην κερδίζαμε ούτε Ιράν και Μεξικό). Άσε πια το ότι όταν ήπιαμε θάλασσα με το καλημέρα ή κολλήσαμε στην 4η περίοδο, δεν έκανε και καμμιά ιδιαίτερη κίνηση για να αλλάξει τα δεδομένα. Με άλλα λόγια, ο Φωτάκης τραβάει πολύ πιο αρχέγονα ζόρια, και εμείς καθόμαστε και συζητάμε ότι είναι πολύ μπροστά ενώ οι παίχτες είναι πολύ πίσω.......; Έλεος.

 

Συνεπώς, και για να το κλείσω, όταν ο Βασιλακόπουλος αφήνει να γίνονται/μεθοδεύει πράγματα ενάντια στο προφανές εθνικομπασκετικό συμφέρον, τί μου λες "μα να μην τον κρίνουμε με βάση τα καλά του παρελθόντος";

Όταν ο Κατσικάρης μαλακίζεται (και αφήνω την "στρατηγική του ιδιοφυία" απ' έξω), πώς να μην του καταλογίσω αυτά που φαίνονται με απλό/γυμνό μάτι;

Όσο για τον Γ. Αντετοκούνμπο, δεν νομίζω να τον "κατηγόρησε" κανείς! Το να κάνουμε διαπίστωση πως το παιδί είναι ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙ, δεν πα' να πει πως δεν εκτιμάμε αυτά που έχει/δίνει (...τα μισά εν τω μεταξύ φτηνά λάθη που έκανε να μην έκανε και τα μισά ελεύθερα σουτ που δεν έβαλε να έβαζε, θα τους είχαμε καταπιεί τους Κροάτες...), ούτε σημαίνει πως ψάχνουμε για αποδιοπομπαίους τράγους.

[YourTrueLegend]

Αυτή την στιγμή πάντως που μιλάμε έχουμε 3 από τους κορυφαίους στη θέση τους under 20 στην Ευρώπη (ο Παπαγιάννης πιθανά να είναι λίγο χειρότερος από τον Κροάτη αλλά σε σωματοδομή εχει μεγαλύτερες προοπτικές, ο Ντόρσει είναι λίγο χειρότερος σουτερ από τον Τούρκο αλλά σε αθλητικά προσόντα είναι σε άλλο επίπεδο, και τον Χαραλαμπόπουλο που δεν έχει αντίπαλο σε αυτή την ηλικία) και τον Αντετοκούμπο. Δεν είναι τόσο μαυρα τα πράγματα στο προσεχές μέλλον κάπως έτσι έφτασαν οι Ισπανοί να γίνουν υπερδύναμη προ Γκασολ-Ναβαρο δεν ήταν, κάπως έτσι αναγεννήθηκαν οι Σερβοι κλπ

Μαυρα δεν ειναι, αλλα ολοι αυτοι που αναφερεις οπως ειπα και πριν, θελουν 5ετια plus. Η τωρινη γενια ειναι ΜαντζαροΚαλαθηδες και προφανως δεν πας πουθενα με αυτους. Οχι επειδη ειναι κακοι παιχτες απαραιτητα, αλλα επειδη με τετοιο mentality δεν μπορεις να αγορασεις ουτε τσιγαρα απο την περιπτερου της γειτονιας. Ταβανιασμενοι μεχρι αηδιας λογω mentality. Ολη η συγκεκριμενη γενια, πλην Σλουκα ισως.

[washcloud]

Ολη η συγκεκριμενη γενια, πλην Σλουκα ισως.

 

....όντως "πλην Σλούκα (ίσως)". Για την ακρίβεια, "πλην Σλούκα - συν Παππά (μάλλον)".

 

Πάντως η πλάκα είναι ότι όλοι οι υπόλοιποι μοιάζουν γενικά με πρόωρους συνταξιούχους.

Και η ακόμη πιο πλάκα είναι ότι τουλάχιστον Μάντζαρης, Παπανικολάου και Καλάθης, 3-4 χρόνια πριν, έδειχναν ΠΙΟ "ζωντανοί" από ότι δείχνουν τώρα που περάσανε και τα 26. Και κανονικά δεν θα έπρεπε να ήταν έτσι, αφού μικρότεροι ήταν πιο άπειροι και τώρα διανύουν την καλύτερή τους ηλικία από πνευματικοσωματικοεμπειρική άποψη.

Τους κάτσανε βέβαια και συγκυρίες : ο Μάντζαρης με τον τραυματισμό, ο Παπανικολάου με το "κάψιμο" του ΝΒΑ, ο Καλάθης με τα γενικά σούρτα-φέρτα ανά την υφήλιο. Συν το ότι στις ομάδες τους δεν γινόταν να είχαν ρόλο άλλο από του ρολίστα, και ξαναμανά συν το ότι μια από τα ίδια ζήσανε και στην Εθνική, όπου ακόμη και σήμερα ΔΕΝ αναλάβανε ηνία (όπως αντιθέτως κάνανε στις ηλικίες τους οι της περασμένης δεκαετίας "80άρηδες").

Καμμένοι σε όλα τα πόστα δηλαδή.

[YourTrueLegend]

Μπα ο Καλαθης πχ, και επι Ζοτς εδειχνε πολυ light hearted και τον εκραζα και τοτε γιαυτο το θεμα, ο Ζοτς επισης προσπαθουσε επιμονα να τον κανει να "νιωσει", αλλα το παιδι φαινοταν οτι ειναι λιποψυχο Αμερικανακι, παρα το ταλεντο του. Στην τελικη, αντικειμενικα και απο αποσταση αν το δουμε, τυπικος γυρολογος ειναι και φυσικα ολοι ξερουμε τι ειδους παικτες ειναι αυτοι, δε πα να χουν και ταλεντο Τζορνταν.

Ο Παπανικολαου για καποιο λογο τεινει να γινει Βασιλοπουλος νο.2 με μονο 1 τραυματισμο, ο Μαντζαρης δεν δικαιολογειται με τοσες παραστασεις απο μικρος να μη μπορει να βγει μπροστα (και με μεγαλες εμφανισεις σε εκεινη την ηλικια).

 

Ο Παππας ισως να εχει τη μεγαλυτερη ψυχη απο ολους, αλλα εχει αλλα αρνητικα που αμφιβαλλω αν θα τον αφησουν να παει την εθνικη ψηλα σε καποια φαση της ζωης του.

[washcloud]

...καλά δεν το συζητάμε ότι οι "90άρηδες" δεν έχουν με την καμμία την στόφα της προηγούμενης μπασκετικής από αυτούς γενιάς.

Αλλά και πάλι, έχουν πέσει σε συγκυρίες που δεν τους βοηθάνε.

 

Δική μου αίσθηση είναι ότι αν καταφέρουν να βρούνε ταυτότητα (με τον Παππά πρώτο και καλύτερο), θα το κάνουν μέσω της Εθνικής. Αλλά θα πρέπει να είναι όλοι μαζεμένοι, οι σαβούρες και οι (τυχόν) υπερήλικες να μπουν στο περιθώριο και κυρίως να πέσουν σε άξια προπονητικά χέρια που και ευκαιρίες θα τους δώσουν αλλά και θα τους συσπειρώσουν.

Κι αν τυχόν πάει όντως έτσι το πράμμα, θα έχει αντίκτυπο και στην καριέρα τους στους συλλόγους.

 

Πάντα ένα Πανευρωπαϊκό είναι η καλύτερη περίπτωση για κάτι τέτοιο (και όχι Παγκόσμιο που γίνεται χαμός ή Ολυμπιακοί που ούτως ή άλλως δεν πάμε ποτέ :ρ) : δίνει σοβαρό κίνητρο, είναι βατό αλλά και υπολογίσιμο ως θεσμός.

Ίσως λοιπόν (και μακάρι) του χρόνου να είναι η χρονιά τους. Λίγο δύσκολο για διάφορους λόγους βέβαια (κυρίως ότι δεν υπάρχει χρόνος για να συμπέσουν όλες μαζί οι καλες συγκυρίες) και δυστυχώς πέφτουνε στη φάση που μετά ο θεσμός πάει στα ανά 4 χρόνια διεξαγωγής, αλλά θα δούμε... 

[TAKE5]

Μαυρα δεν ειναι, αλλα ολοι αυτοι που αναφερεις οπως ειπα και πριν, θελουν 5ετια plus. Η τωρινη γενια ειναι ΜαντζαροΚαλαθηδες και προφανως δεν πας πουθενα με αυτους. Οχι επειδη ειναι κακοι παιχτες απαραιτητα, αλλα επειδη με τετοιο mentality δεν μπορεις να αγορασεις ουτε τσιγαρα απο την περιπτερου της γειτονιας. Ταβανιασμενοι μεχρι αηδιας λογω mentality. Ολη η συγκεκριμενη γενια, πλην Σλουκα ισως.

Νομίζω το 5ετία είναι πολύ σε 3 χρόνια μπορούν να είναι πρωταγωνιστές και μπροστάρηδες (για τους μικρούς ο Αντετοκούμπο είναι ήδη) στην εθνική αν υπάρξει ο αντίστοιχος σχεδιασμός και βέβαια βελτιωθούν ανάλογα του τωρινού τους ταλέντου. Εκτός αν μιλαμε για διεκδικήσει μετάλλιο άμεσα του χρόνου (δεν ξέρω καν αν υπάρχει διοργάνωση) που οκ δεν γίνεται. Θα υπάρξει βέβαια τότε το ερώτημα αν θα συνεχίσουν να θέλουν να έρχονται στην εθνική αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Εθνική ομάδα πάντως με 3-4 κορυφαίους στη θέση τους αρκεί να έχει 6-7 ΜαντζαροΚαλάθηδες για να είναι στο κορυφαίο επίπεδο αν συνδιαστούν σωστά δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω

[washcloud]

(δεν ξέρω καν αν υπάρχει διοργάνωση) 

 

Το '17 θα έχουμε. Το '19 είναι που μας τελείωσε (βασικά τότε θα γίνει το "καθυστερημένο" Παγκόσμιο) και μετά ξανά το '21.

Ανενεργό θα είναι το '18 (μόνο προκριματικά).

[YourTrueLegend]

Νομίζω το 5ετία είναι πολύ σε 3 χρόνια μπορούν να είναι πρωταγωνιστές και μπροστάρηδες (για τους μικρούς ο Αντετοκούμπο είναι ήδη) στην εθνική αν υπάρξει ο αντίστοιχος σχεδιασμός και βέβαια βελτιωθούν ανάλογα του τωρινού τους ταλέντου. Εκτός αν μιλαμε για διεκδικήσει μετάλλιο άμεσα του χρόνου (δεν ξέρω καν αν υπάρχει διοργάνωση) που οκ δεν γίνεται. Θα υπάρξει βέβαια τότε το ερώτημα αν θα συνεχίσουν να θέλουν να έρχονται στην εθνική αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Εθνική ομάδα πάντως με 3-4 κορυφαίους στη θέση τους αρκεί να έχει 6-7 ΜαντζαροΚαλάθηδες για να είναι στο κορυφαίο επίπεδο αν συνδιαστούν σωστά δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω

Για μεταλλια μιλαω.

Οσον αφορα τους Μαντζαροκαλαθηδες το ιδιο λεμε. Ειναι καλοι παιχτες αλλα δεν εχουν το mentality να σε πανε ψηλα. Θελουν καποιον να τους παρει απο το χερακι. Δεν ειναι απαραιτητα κακο αυτο. Κακο ειναι οταν δεν υπαρχουν αλλοι να το κανουν και μοιραια η ευθυνη αυτη πεφτει σε αυτους με αποτελεσμα να εκτιθενται και να εκθετουν κι εμας ως εθνικη. Και γενικα ειναι κακο για παιχτες με τοσο πλουσιες παραστασεις απο μικρη ηλικια, που βρεθηκαν σε ομαδες με πνευμα winner κλπ, να παρουσιαζουν τετοια αδυναμια μεγαλωνοντας. Προφανως δεν δουλεψαν ποτε τους το θεμα της ψυχολογιας γιατι δεν το ειχαν αναγκη. Ο ενας εβρισκε οτι συμβολαια γουσταρε και αρχισε να γυρνα τον κοσμο αυξανοντας τις καταθεσεις του κι ο αλλος ποτε δεν ειχε την απαιτηση απο τον εαυτο του να κανει step up, πιθανως επειδη ειδε καποιες απροσμενες επιτυχιες και θεωρησε οτι οι κουπες ερχονται με τον αυτοματο πιλοτο.