Προς το περιεχόμενο

Ιnsomnia Metal Club (I.M.C.)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 955
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

Οι Straighthate είναι πολύ καλοί για όποιον γουστάρει death/grind. Επίσης, ο κιθαρίστας τους - ο οποίος τυχαίνει να είναι γνωστός μου κ γαμώ τα παιδιά - έχει ένα one man project που λέγεται Voidhead κ κινείται σε drone/experimental/ambient μονοπάτια.

 

Όποιος θέλει μπορεί να τους ακούσει εδώ, για να μη νομίζει ότι παινεύω τους φίλους μου χωρίς να το αξίζουν :P

 

http://www.myspace.com/sxh

 

http://www.myspace.com/voidheadz

 

Οι Afformance επίσης θεωρώ πως είναι καλή μπάντα για αυτό που κάνει - post rock - ειδικά όταν οι περισσότεροι χρησιμοποιούν αυτήν την ταμπέλα ως δικαιολογία για το ότι είναι βαρετοί έως θανάτου.

 

Έχουν σελίδα υπό κατασκευή εδώ http://www.afformance.com/

και μπορείτε να τους ακούσετε στο myspace τους εδώ http://www.myspace.com/afformance

 

Sly, τη μουσική την κρίνεις για αυτό που είναι. Διαφωνώ με τη λογική του να είναι κανείς λιγότερο αυστηρός ή πιο θετικά προκείμενος σε μια μπάντα επειδή είναι από τη χώρα του ή επειδή αυτό είναι ότι καλύτερο έχει βγάλει η χώρα του.

Όπως λέγαμε κ για τους Metallica, το ότι είναι κάποιοι γνωστοί δε σημαίνει τίποτα.

 

Btw, οι Metallica για κανένα λόγο δεν ξεκίνησαν το thrash. Και κατά την άποψή μου, ούτε κ έχουν τόσο σχέση με το ιδίωμα. Πιο πολύ σαν εξέλιξη του nwobhm τους βλέπω, κάτι που φαίνεται πλέον ξεκάθαρα στο Ride...

 

EndlessNameless, ακριβώς όπως τα λες είναι οι Metallica, κ μου πήρε προσπάθεια κ χρόνο για να το καταλάβω επειδή ήταν το πρώτο συγκρότημα που άκουσα κ μεγάλωσα μαζί τους οπότε ήταν πολύ δύσκολο να κάνω ένα βήμα έξω κ να τους δω για αυτό που είναι. Ωστόσο πιστεύω ότι το ...And Justice είναι δίσκος που παρόλα τα προβλήματά του - ο Hetfield πολλές φορές δεν ξέρει πότε πρέπει να βάλει τελεία σε ένα κομμάτι κ χωρίς τον Burton δίπλα του αυτό φαίνεται πολύ έντονα - έχει πολλά να δώσει.

 

Ο Καραδήμας είναι άντε γεια εντελώς. Τόσο που καμιά φορά αναρωτιέμαι αν τα πιστεύει αυτά που λέει ή αν απλώς κάνει πλάκα. Αμφιβάλλω αν είναι τόσο έξυπνος ώστε να κάνει το δεύτερο.

 

ΥΓ. Θεώρησα πως με βάση την κοινή λογική δε θα γίνονταν άλλες συναυλίες στο Woodstock, αλλά απ' ό,τι φαίνεται η κοινή λογική δεν είναι το δυνατότερο σημείο κάποιων ανθρώπων.

Δημοσ.

Airged Lamh Τα One Eyed God και Silver Arm. Heavy με speed ξεσπάσματα και folk πινελιές. Επηρεασμένοι από Blind Guardian.

Το Silver Arm απλά σπέρνει. Πολύ καλό metal και άκρως επαγγελματικό.

Δημοσ.
@The Judas

 

Ο Zonder είναι πραγματικά κορυφαίος κ έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου των Fates από τότε που ήρθε. Μου αρέσει πάρα πολύ που αφήνει χώρο στα κομμάτια κ δε γεμίζει τα πάντα. Αν κ αυτό το trait είναι γενικό στους Fates, δεν παίζουν ούτε μια νότα παραπάνω απ' ότι πρέπει.

 

Το Epitaph είναι εξαιρετικό κομμάτι. Με έναν τρόπο, στο τελείωμά του παίρνουμε μια γεύση σχετικά με το πού θα πήγαιναν οι Fates αργότερα κ ακούμε τον Arch έτσι όπως ίσως να τον ακούγαμε αν είχε μείνει στο Parallels (όχι συγκεκριμένα, απλώς αυτός ο δίσκος είναι χαρακτηριστικός της μεσαίας περιόδου τους). Με έναν άλλο τρόπο όμως βλέπουμε κ το πόσο άλλαξαν οι Fates αφότου έφυγε ο Arch κ τα ηνία τα πήρε αποκλειστικά ο Matheos. Ο τίτλος μπορεί να είναι Epitaph παρόλα αυτά ο Arch καταφέρνει να σε κάνει να νιώσεις πως δεν είναι αυτό το τέλος κ ο δίσκος κλείνει πολύ όμορφα. Το "όμορφο κλείσιμο" καταλήγει άγνωστη έννοια μετά από κάποια στιγμή. Όλοι οι δίσκοι από No Exit κ μετά κλείνουν με μια πικρία που σου βαραίνει την καρδιά.

 

Το No Exit τώρα, είναι ένας δίσκος που μπορεί εύκολα να βρεθεί αδικημένος λόγω της παραγωγής του. Προτιμώ όσα κομμάτια του τα έχουν ηχογραφήσει live να τα ακούσω από εκεί κ όχι από το δίσκο. Επίσης, θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω το The Ivory Gate of Dreams με τον Arch. Το μισό No Exit είχε γραφτεί με τον Arch κ όσο καλός κ να είναι ο Alder, εκείνη την εποχή δεν τον έπιανε τον Arch.

 

Όταν όμως λες ότι έμεινε στάσιμος, τι εννοείς; Σε θέμα βελτίωσης ο Alder είχε αρκετά περιθώρια όταν ξεκίνησε στους Fates, είχε τεράστιο range, αλλά υστερούσε κάπως σε έλεγχο. Ο Arch από την άλλη στο Awaken ήταν τέλειος, δεν πάει καλύτερα.

 

By the way, το A Twist of Fate το έχεις ακούσει; Matheos, Arch, Portnoy?

 

 

Ο Alder ξεκίνησε στο No Exit όπως λες με κάποια προβλήματα... off key σε κάποια τραγούδια, αλλά στην πορεία βελτιώθηκε πολύ. Πιστεύω οτι ήταν πιο κατάλληλος για την μετεξέλιξη των Fates με μεγαλύτερη ποικιλία στην φωνή του.

O Arch παρόλο που είναι πολύ καλός είχε και έχει αυτή την εμμονή να δίνει έμφαση μόνο στα φωνητικά υψηλών συχνοτήτων. Το No Exit θα ακουγόταν πολύ καλύτερα με τον Arch, τα επόμενα αλμπουμ όμως δεν θα μπορούσα να τα φανταστώ χωρίς τον Alder.

 

 

 

 

Οσον αφορά τα ελληνικά συγκροτήματα, πιστεύω οτι η ελληνική σκηνή είναι πολύ καλή στο μελωδικό black-death ύφος, βλέπε Rotting Christ,Septic Flesh Necromantia και λοιποί.

Να μην ξεχνάμε όμως και κάποια πιο κλασικά heavy όπως Northwind,Guardian Angel,Sarissa.

Δημοσ.
Σοβαρά; Αρκετοί πάντως φαίνεται να τους έχουν σε μεγάλη υπόληψη. Σαν τους Mutiilation ένα πράγμα και κάποια άλλα συγκροτήματα του χώρου που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή...Όπως και να 'χει δεν είμαι φαν του minimal είδους. Από black metal προτιμώ πιο μελωδικές εκδοχές (πχ παλαιοί Satyricon και Dissection, κομμάτια όπως το Mother North και τα Nights Blood/Where Dead Angels Night είναι από άλλη σφαίρα, ανατριχιαστικές μελωδίες) ή viking (πχ Windir. Το instrumental break στο Arntor the Warrior είναι έπος) ή αρρωστημένη industrial φάση τύπου Thorns (σοκαριστικό άκουσμα).

 

Όχι ρεεε. Καμία σχέση. Οι Basilisk έχουν ένα album που βγήκε πριν δύο-τρία χρόνια ξερω γω, ενώ οι Mutiilation είναι 15 χρόνια εκεί έξω, κυκλοφορώντας μόνο album-άρες. Άσε που ο Meyhna'ch είναι γενικώς από τις αγαπημένες μου φιγούρες στο σύγχρονο black metal, λαμβάνοντας υπόψιν και την απίστευτη φωνάρα του. Μήπως παραμπαίνεις στο krieg;

 

Είδες πόσο γαμάτη μουσική είναι το bm; Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για αυτά που έγραψες, θάβοντας τον Satyr και τον αποθανόντα τον Νοντβέη, αποθεώνοντας (κάποιες από) τις μουσικές τους, θάβοντας τους Windir (γενικώς) και ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ THORNS.

Δημοσ.
Το No Exit θα ακουγόταν πολύ καλύτερα με τον Arch, τα επόμενα αλμπουμ όμως δεν θα μπορούσα να τα φανταστώ χωρίς τον Alder.

 

Ναι, έτσι ακριβώς είναι. Τα μετά-No Exit ούτε εγώ μπορώ να τα φανταστώ χωρίς Alder.

 

Τσέκαρε πάντως το A Twist of Fate, λογικά θα σου αρέσει δεδομένου του ότι σου αρέσουν οι Fates. Υπό το όνομα του John Arch θα το βρεις. Δύο κομμάτια είναι μόνο, αλλά αξίζουν.

Δημοσ.

Λοιπόν κύριοι και κοπέλες. Οι Nightwish έβγαλαν βίντεο για το τραγούδι Amaranth απ' το νέο τους δίσκο. Μπορείτε να το δείτε στο myspace ή στο youtube. Οπως και να 'χει, ετοιμαστείτε για μεγάλη αναμονή καθώς αργούν πολύυυ να φορτώσουν.

 

Το post απευθύνεται κυρίως στη Nomikaria που γουστάρει πολύ Nightwish αλλά όλοι ευπρόσδεκτοι να σχολιάσουν.

 

Εγώ προσωπικά δεν τρελάθηκα πολύ με την Annete στο βίντεο. Μου φάνηκε πολύ ροκ σαν παρουσία και στο ρεφρέν ώρες ώρες μου φάνηκε - τολμώ να πώ - ποπ!!! Θέλω να πιστεύω ότι το άλμπουμ σα σύνολο θα με ανταμείψει με το παραπάνω. Αλλά η φωνή της Annete με ξενίζει λίγο. Προφανώς είναι και το θέμα "συνήθεια" που λέγαμε με τη Nomikaria σε άλλο thread.

 

edit: Δεν ήθελα να το κάνω embed. Δε ξέρω γιατί βγήκε έτσι... Απλά αντέγραψα τη διέυθηνση.

Δημοσ.
Λστο ρεφρέν ώρες ώρες μου φάνηκε - τολμώ να πώ - ποπ!!!

 

το θέμα είναι γτ δν τολμούσατε να το πείτε όταν ήταν ακόμα η προηγούμενη βοθρώνα =p

Δημοσ.

Σ'ευχαριστω Wise_One!!!:)

Bασικα κατα τη γνωμη μου καμια σχεση δεν εχουν με τους Nightwish επι Tarja εποχης...Πολυ συνηθισμενο τραγουδι και πραγματι στο ρεφρεν μοιαζει με ποπ!!Μπορει να φταιει κι η "συνηθεια" αλλα απογοητευτηκα με το τραγουδι!!!:cry:

Δημοσ.
Το Silver Arm απλά σπέρνει. Πολύ καλό metal και άκρως επαγγελματικό.

 

Τους έχω δει live δύο φορές και οι τύποι είναι τρομεροί. Ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή.

Δημοσ.

Καλησπέρα. Το συγκεκριμένο thread με έκανε να ξαναενεργοποιήσω το παλιό μου insomnia account. Καλοκαίρι είναι, καιρός για να συζητάμε metal υπάρχει.

 

Διαφορα ενδιαφέροντα ακούστηκαν, μην κάνω τώρα τον νεκροθάφτη με quotes... όσο αφορά την ελληνική σκηνή μονο:

 

εν ακούω κανένα από αυτά συστηματικά αν και θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με τα δύο πρώτα, συνέχεια ξεχνάω να κατεβάσω τίποτα...

 

Septic Flesh ακούγονται με ενδιαφέρον μέχρι το A Fallen Temple βαριά-βαριά άμα a) έχεις αντοχές για programmed drums και λίγο loopsided παραγωγή και B) πολύ μεθοδικά αποφύγεις να μάθεις, διαβάζεις η ακούσεις οτιδήποτε έχουν πει τα μέλη των εκτος του συγκροτήματος. Υπάρχουν τραγούδια τους (όπως το Έσοπτρον και το Marble Smiling Face) που αγαπούσα πολύ μικρότερος και όταν τους είδα να τα ξεφτιλίζουν live (πρόσφατα) στενοχωρήθηκα. Γενικά είναι μπάντα-φάρσα, άμα τους πιστέψεις είναι ok. Εφόσον υποψιαστείς ότι παίζει βλακεία (που παίζει τίγκα), it'll never be the same again.

 

Christ είναι περιέργως ανάλογη φάση. Μέχρι βαριά-βαριά το Thy Mighty Contract φτάνω εγώ - και προτείνω - με έμφαση στα Passage to Arcturo και στα demos, άντε και στο split με MonumentuM. Πολλοί λένε 'α, αυτή η μπάντα είναι καλή μονο στα demo τους!' για να το παίξουν μάγκες και ψαγμένοι, και μετά ακούς τα demo και είναι χαλι. Οι Christ είναι περίπτωση που ισχύει τελικά ότι τα demos είναι καλλίτερα των album οποτε προτείνω άφοβα εξόρμηση σε soulseek για πάρτη τους. Από Dead Poem και πέρα αρχίζει να ξεχειλίζει η βλακεία εις βάρος της οποιας ζοφερής ατμόσφαιρας είχαν καλλιεργήσει μέχρι εκεί με τις γκραβούρες σατανάδες εξώφυλλα και τους - περιέργως καλους αν και σπασμενοαγγλικούς - στίχους.

 

Firewind Τους θεωρώ αηδιαστικά κοινότυπους όπως άλλωστε όλα τα power project στα οποία εμπλέκεται o Gus.

 

Ναι ναι. Περιέργως έχουν οπαδούς στην νεολαία. Ανέκδοτο must από Metal Healing στην Δράμα: να τελειώνουν οι Destruction με το encore (εμείς από κάτω να έχουμε γίνει πρωτοζώα από το κοπάνημα) και να λένε κάτι πιτσιρικάδες στην γωνια της μπάρας που περίμεναν Firewind έντρομοι "επιτέλους, τώρα πρέπει να τελειώσανε αυτοί ελπίζω!"

 

Nightfall

 

2 στιγμιαία τυχάρπαστα μεγαλεία σε τραγούδια με orchestra hit keyboards και drum-machinιλα και 'καμια-φορα-τα-riffs-μου-βγάζουν-νόημα', μέσα σε 6 κατά τα αλλα χαλια δίσκους. Ούτε καν ένα best-of. Μονο η ελληνική σκηνή μπορεί να παράγει τέτοιες φάσεις συγκροτήματα - και να γίνουν σχετικά γνωστά.

 

Nightrage

 

Dayjob.

 

Acid Death

 

Φάση σκληρής δουλειάς και μεράκι αλλα και εμενα με διαπέρασαν διαμπερώς. Αν σκεφτεί κανεις ότι ακούω κυρίως technotrash, είναι πολύ περίεργο που δεν έμεινε νότα...

 

Airged Lamh Τα One Eyed God και Silver Arm. Heavy με speed ξεσπάσματα και folk πινελιές. Επηρεασμένοι από Blind Guardian.

 

Θυμάμαι ένα video-clip. Ο τραγουδιστής τους είχε το μάτι του θανάτου. Η φάση ήταν greek-epic, προβλήματα συνθετικά (τότε) δεν ξέρω τώρα τι παίζει.

 

Inveracity

 

Πολύ καλοί live. Το πρόβλημα είναι ότι είναι λίγο φάση κλισέ και το ξέρουν. Για τους brutal deathαδες αυτό είναι προτέρημα. Δεν έχουμε πολύ καλλίτερες μπάντες στο είδος, ελλάδα.

 

Το να σε ενοχλούν οι στίχοι στο brutal death είναι σαν να σε ενοχλεί το αίμα στις ταινίες splatter. Ο μισογυνισμός είναι ρότα. Δηλαδή αν ακούσεις Suffocation που είναι γενικότερο ψυχροεξανθρώπινο μισος για όλους είναι ok, ενώ οι Cannibal Corpse που διαλέγουν ενίοτε το να strip, rape and strangle διά της συγκεκριμενοποίησης προσβάλουν? Double standard?

 

Sickening Horror

 

Clickclickclickclick clicktrack! Δυστυχώς δεν μπόρεσα στο demo (που άκουσα πριν από 4 χρονια) να ξεπεράσω το πρόβλημα μίξης.

 

Βiomechanical Το Eight moons. Δυνατό μοντέρνο μέταλ, mind blowing σε αρκετές φάσεις. Το pantero-ειδές chugga chugga να μην είχε

 

Ψιλoβαρετοί. Ο τύπος δεν τραγουδούσε στους Gladiators?

 

Τώρα, ελληνικές μπάντες που μετράνε για οποιον βαλθεί να ψάξει:

 

Angrist - εκεί τραγουδούσε το παλικάρι από Inveracity. Brutal Death σε φάση Malevolent Creation (circa Ten Commandments) με ενίοτε μικρά-μικρά τραγούδια. Διασκεδαστικό ανέκδοτο σε live η φάση παίζουν ένα μικρό track που λέγεται GRGRGGHHRGR (δεν έχω ιδέα. Ο τραγουδιστής έλεγε τα ονόματα των τραγουδιών με την brutal φωνή του στο grande Canniballe Corpse traditione) και τα σπάνε για 10 δευτερόλεπτα η κάτι τέτοιο. Σταματάνε, λέει ο τραγουδιστής "καλο δεν ήταν? Πάμε άλλη μια φορα!" και το ξαναπαίζουν αλλα 10 δευτερόλεπτα καπάκια. Good times!

 

Attic Dust - gothic/thrash με γυναικεία φωνητικά και πλήκτρα, πολύ περίεργη μπάντα. Κακή μίξη στο demo αλλα αξιολογότατο ενίοτε, μακάρι να έπαιζαν περισσότερες μπάντες τέτοια ιδιότροπα πράγματα.

 

Blustery Caveat - grindcore/death metal μπετονιέρα ξυλοκόποι κηροπήγια. Καλή φάση για τους ενδιαφερομενους. Ο κιθαρίστας τους είναι καλο παιδί.

 

Convixion - καλο beer-ο-thrash από τον κιθαρίστα των Strikelight. Διασκεδαστικό live και όχι μαλακίες (γενικά και οι Strikelight), δηλαδή... παίζει πάθος και ειλικρίνεια.

 

Crush - το Kingdom of the Kings είναι ο λίθος πάνω στον οποιον στήθηκε το ελληνικό epic metal. Οποιος δεν έχει ακούσει δεν ξέρει τι χάνει.

 

Danger Cross - deathtrash ελληνικού τύπου (δες Bloodstained, Epidemic, Skullcrusher etc ανθίζει στην ελλάδα για πάντα αυτό το πράγμα) με ενδιαφέρον το ότι όταν βγήκαν στα 80's τα demos οι τύποι ήταν 16 και 15 χρονων.

 

Dead Congregation - πολύ σεβασμός σουηδικής-φάσης death metal (Nothing το δω with mr.Anders And The Flames. Look το the left.) Ανάλογη φάση οι Nuclear Winter των οποιων το υλικό βρίσκεται νομίζω τώρα από την Blastbeat.

 

Demise - εδώ μιλάω δεύτερο χέρι, δεν το έχω ακούσει το demo. Λένε η καλλίτερη ελληνική thrash μπάντα της εποχής, δεν ξέρω. Worth a search.

 

Decemberance - doomdeath, καλή φάση, πολύ καλοί live, ο drummer/τραγουδιστής είναι σεβασμός. Το υλικό πλατειάζει ενίοτε αλλα στέκεται έτσι κι αλλιώς.

 

Deceptor - α εδώ τραγουδούσε το παλικάρι από τους Biomechanical. Δεν το θυμάμαι καλά το demo που είχα ακούσει.

 

Exoristoi - πολύ καλο επικό metal. Άδικα στόχος κοροϊδίας από πολλούς για πολλά χρονια.

 

Fortress under Siege - αυτό το mini-CD δεν θα το ξεχάσω ποτε. Από τις καλλίτερες power μπάντες που περάσανε από το ελλάδα ποτε. Το εξώφυλλο είναι αστείο, αλλα μέσα ρέει καυτό μέταλλο. Αν το πετύχετε πουθενά (σε κάνα soulseek μάλλον) δοκιμάστε.

 

Gladiators - σχετικοί με τους αποπάνω. Πιο γνωστοί για την κορόνα-του-αιώνα από για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Καλο υλικό αν θυμάμαι καλά... τα demos τα ψάχνω και εγώ εδώ.

 

Godless - σεβασμός death metal σε φάση nocturnus με ψιλές από psychotic waltz και δώστου. Από τις λίγες μπάντες στην ελλάδα που δεν ασχολούνται με το τρικασικο άθλημα αλλα γραφουν σωστά τραγούδια. Στιχουργικά ενδιαφέροντες για τους ελληνικούς αντιχριστιανικούς στίχους, για μια φορα - lo and behold! - καλογραμμένοι και έξυπνοι.

 

Guardian Angel - στην αρχή καλο power, στο τέρμα καλο progressive. Καλή φάση για όσους αρέσκονται σε αυτά.

 

Ice Divine - κάπως σαν τους από πάνω! Κάτι riffαρες ενίοτε!

 

Innerwish - μάλλον από τις σημαντικότερες epic metal μπάντες της χώρας μας. Συσχετιζόμενοι με τους Ελεύθερους (γνωστοί και ως 'παπαροκάδες' από τα κανάλια) για τους ενδιαφερομενους.

 

Konkave - αρκετά παιχταράδες noise-core κατάσταση (τελευταία φορα που τους είδα live) ο τραγουδιστής λίγο one-note (η μάλλον one-τσιρίδα) αλλα παρόλα αυτά αξιομνημόνευτοι.

 

Marauder - τους απέφευγα για χρονια λόγο του 1821 concept album επειδή είχα ένα bias ότι θα είναι εθνικιστικοηλίθιο αλλα τελικά live αποδείξανε αρκετό πάθος και ο τραγουδιστής 'το έχει'. Έπαιξε υπόκλιση, καλή μπάντα αν και δεν ξέρω τι μέλλον θα έχει.

 

Medieval Death - αν το βρει κανεις το demo να μου το δώσει και εμενα. Η μοναδική ελληνική technothrash μπάντα που είχαμε (αυτοί από voivod και mekong δέλτα μεριά θα έλεγα) με ενδιαφέροντα φωνητικά και γενικά ένα κάπως κλειστοφοβικό στιλ.

 

Noiselust - πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα με γενικότερο 'βαρύ' ύφος, φοβάμαι την έλλειψη κατεύθυνσης γενικά αλλα αυτοί φαίνεται να το έχουν υπό έλεγχο. Αν μπορείτε δείτε τους live επίσης.

 

Sarissa - κάποτε σπουδαία μπάντα, απομακρύνθηκα προσωπικά για ιδεολογικούς λόγους. Τώρα αν το παλαιό ατσάλι στομώνει λόγο νεοτερων παρεκτροπών δεν ξέρω...

 

Straighthate - από τις πιο ενδιαφέρουσες grindcore/crust/death metal μπάντες του εδώ.

 

Varathron - σπουδαίο υλικό στην αρχή της φάσης τους. Οριοθετούν το 'ελληνικό στιλ' στο black metal. Άφοβα ψάξτε. Η επανένωση ήταν απογοητευτική.

 

Violet Vortex - πολύ καλο traditional doom. Απλά και όμορφα.

 

 

καλώς σας ξαναβρίσκω.

Δημοσ.
Λοιπόν κύριοι και κοπέλες. Οι Nightwish έβγαλαν βίντεο για το τραγούδι Amaranth απ' το νέο τους δίσκο.

Pop. Όχι πως τους είχα ποτέ σε καλύτερη μοίρα, αλλά τώρα δεν τους αντέχω ούτε ως άκουσμα γκόμενας (όχι πως τα φτιάχνω με μεταλλούδες, μυρίζουν οι μπότες). Γνώμη μου, πάντα.

Πάω να βάλω κάνα Bucketheadland να ηρεμήσω. Matane.

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...