Προς το περιεχόμενο

Στέλιος Καζαντζίδης - 6 χρόνια χωρίς τον θρύλο


pusher

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Συνήθως όταν φεύγει κάποιος άνθρωπος από αυτόν τον κόσμο όλοι λένε πως το κενό που αφήνει είναι ανεκπλήρωτο. Τι γίνεται όμως όταν αυτό είναι αλήθεια;

 

Σίγουρα το κενό που αφήνει ο Καζαντζίδης είναι ανεκπλήρωτο. Οι φωνητικές του ικανότητες αλλά και το ήθος του απαράμιλλα. Δε ξέρω τι να πω για το Στέλιο. Μπροστά σε τέτοιες προσωπικότητες τα λόγια χάνουν την αξία τους. Ο Στέλιος τα είπε όλα μέσα από τα τραγούδια του. Εφάρμοσε τα ιδανικά και τις αξίες που τραγούδησε και στην ίδια του τη ζωή. ΠΟΤΕ δε συμβιβάστηκε με την αδικία και το έκανε αυτό χωρίς να υπολογίσει τις συνέπειες στην καριέρα του και στη ζωή του. Για όλους εμάς τους φίλους του είναι ζωντανός! Στις καρδιές μας και στη σκέψη μας...

 

Ο Στέλιος Καζαντζίδης γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου του 1931 στη Νέα Ιωνία από γονείς πρόσφυγες. Μένει ορφανός από πατέρα σε ηλικία 13-14 χρόνων. Ο πατέρας του ξυλοκοπείται άγρια μπροστά στα μάτια του και της μητέρας - η οποία μάλιστα ήταν και έγκυος τότε στον αδερφό του - και λίγες μέρες αργότερα ξεψυχά. Ο Στέλιος αναγκάζεται από αυτήν την ηλικία να κάνει κάθε είδους δουλειά για να ζήσει την οικογένεια.

 

Το εισιτήριο για το πάνθεον του λαϊκού τραγουδιού ήταν η κιθάρα που του χάρισε κάποια μέρα το αφεντικό του στον Έσπερο, ένα εργοστάσιο στον Περισσό. O Μάνθος Βενέτης που περνούσε τυχαία έξω από το σπίτι του και τον άκουσε να τραγουδά στέκεται η αιτία να τραγουδήσει ο Καζαντζίδης για πρώτη φορά σε ταβέρνα!

 

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας. Η καριέρα του Καζαντζίδη απογειώνεται τα επόμενα χρόνια και περιλαμβάνει αναρίθμητες επιτυχίες. Έρχεται όμως σε σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα των δισκογραφικών εταιριών πράγμα το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την απόσυρσή του από το τραγούδι για 12 χρόνια. Εγκαταλείπει τη δισκογραφία μετά την ηχογράφηση του δίσκου "Υπάρχω" το 1975. Επανέρχεται όμως το 1987 με το δίσκο "Ο δρόμος της επιστροφής" κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Ακολουθούν και άλλοι δίσκοι οι οποίοι γνωρίζουν αντίστοιχη επιτυχία. Τελευταία του ηχογράφηση το κομμάτι "Έρχονται χρόνια δύσκολα", το 2000, σε μουσική Τάκη Σούκα και στίχους Μάκη Ερημίτη. Απεβίωσε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2001.

 

 

Γεια σου Στελάρα αθάνατε!

 

ΥΓ.: Περισσότερο υλικό μπορείτε να βρείτε εδώ --> http://www.youtube.com/user/pushergr

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 178
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Εγώ να δεχτώ τα περί αρτιότητας των φωνητικών ικανοτήτων.

 

Αυτά τα περί ήθους, προσωπικότητας, ιδανικών και ασυμβίβαστου, από που προκύπτουν;

Δεν ειρωνεύομαι. Ειλικρινά ρωτάω.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ναι αυτήν την απορία την έχω κι εγώ... Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω αυτον τον φανατισμό που επικρατεί με τον Καζαντζίδη. Σε όσους αρέσει ο Καζαντζίδης (καλά κάνουν και τους αρέσει) δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους και κακό λόγο για αυτόν. Ενώ με άλλους λαικούς τραγουδιστές (Διονυσίου, Αγγελόπουλος κ.λ.π) δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εκτός και αν είναι η ιδέα μου...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ να δεχτώ τα περί αρτιότητας των φωνητικών ικανοτήτων.

 

 

Ετσι ακριβως !!!!Μεγαλος τραγουδιστης ο Στελαρας αλλα ως εκει !!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ να δεχτώ τα περί αρτιότητας των φωνητικών ικανοτήτων.

 

Αυτά τα περί ήθους, προσωπικότητας, ιδανικών και ασυμβίβαστου, από που προκύπτουν;

Δεν ειρωνεύομαι. Ειλικρινά ρωτάω.

 

Ναι αυτήν την απορία την έχω κι εγώ... Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω αυτον τον φανατισμό που επικρατεί με τον Καζαντζίδη. Σε όσους αρέσει ο Καζαντζίδης (καλά κάνουν και τους αρέσει) δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους και κακό λόγο για αυτόν. Ενώ με άλλους λαικούς τραγουδιστές (Διονυσίου, Αγγελόπουλος κ.λ.π) δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εκτός και αν είναι η ιδέα μου...

 

Αυτά προκύπτουν από το ότι δε συμβιβάστηκε με τις δισκογραφικές και το έκανε αυτό γνωρίζοντας πολύ καλά το κόστος. 12 χρόνια εκτός δισκογραφίας ήταν αυτό το κόστος τελικά. Από το ότι παρά τα πλούτη του ζούσε ταπεινά. Ακόμη υπάρχει το σπίτι του στον Άγιο Κωνσταντίνο. Πηγαίνετε να δείτε που ζούσε. Μπορούσε να έχει μερικές βίλες, αλλά δεν τον πολυενδιέφερε. Χρησιμοποιούσε τα χρήματα του πολύ καλύτερα. Ο φίλος του ο Καταμπάς σε αφιέρωμα που έκανε η Σεμίνα 1 χρόνο μετά το θάνατό του, στη ΝΕΤ ακόμη, ανέφερε μερικές περιπτώσεις ανθρώπων που έλαβαν από τον Καζαντζίδη μεγάλα οικονομικά ποσά για βοήθεια. Ανέφερε πως κάλυψε τα έξοδα νοσηλείας ενός παιδιού που χρειαζόταν να πάει στο εξωτερικό αλλά δεν ανέφερε άλλα περιστατικά αφού εξήγησε πρώτα ότι και αυτό κακώς το είπε μιας και είχε ορκιστεί στο Στελάρα να μην αποκαλύπτει όσες φιλανθρωπίες του γνώριζε.

 

Άλλο περιστατικό. Διηγείται ο ντραμίστας του στα "Αληθινά Σενάρια" στην ΕΤ3: Έλληνας επιχειρηματίας από την Αμερική ήρθε στην Ελλάδα για να κλείσει περιοδεία για το Στελάρα στις ΗΠΑ. Ο Καζαντζίδης ζήτησε να πληρωθούν προκαταβολικά οι μουσικοί του αλλιώς δε δεχόταν να πάει. Τελικά ο ίδιος και η Μαρινέλλα γύρισαν απλήρωτοι καθώς ο επιχειρηματίας δε κράτησε το λόγο του. Δεν ξέρω πολλούς που κοιτάνε να εξασφαλίσουν τα λεφτά των άλλων πρώτα σε μια δουλειά και μετά τα δικά τους. Για την ακρίβεια δεν ξέρω κανέναν!

 

Άλλο περιστατικό. Διηγείται ο Σπύρος Ζαγοραίος σε αφιέρωμα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου για τον Καζαντζίδη στο ALTER. Γυρίζοντας από δουλειά στην Αγγλία ο Ζαγοραίος το 1962 έρχεται με πρόταση ιδιοκτήτη νυκτερινού κέντρου την οποία και μεταφέρει στον Καζαντζίδη. 30.000.000 για 3 βραδιές - 3 εμφανίσεις. Ο Καζαντζίδης αρνείται λέγοντάς του: "Μιλάς για δουλειές... Αυτή την εποχή ψαρεύω!" Σκεφτείτε την αξία των χρημάτων το 1962. Με αυτά μπορούσε να αγοράσει τη μισή Αθήνα.

 

Και η βιοπάλη από τα παιδικά του χρόνια (φαντάζομαι διαβάσατε το 1ο μου μήνυμα) νομίζω πως θετικά μόνο μπορεί να εκτιμηθεί. Και παρ' όλες τις κακουχίες όταν πλούτισε δε σταμάτησε να ζει ταπεινά!

 

Αν θέλετε μπορώ να σας γράψω ένα σωρό περιστατικά αν δε σας αρκούν αυτά τα λίγα. Αλλά αν θέλετε να γνωρίσετε πραγματικά το Στέλιο θα το πετύχετε μέσα από τα τραγούδια του. Τραγούδια του που περιγράφουν μία στάση ζωής που τήρησε ο ίδιος, τραγούδια που περιγράφουν τα οδυνηρά του βιώματα που ήταν και δυστυχώς είναι βιώματα πολλών! Και τη στάση ζωής αυτή που μέσα από τα τραγούδια του περιέγραψε την εφάρμοσε απόλυτα και στη δική του.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ετσι ακριβως !!!!Μεγαλος τραγουδιστης ο Στελαρας αλλα ως εκει !!!!

 

Κάνεις μεγάλο λάθος! Μάλλον δε γνωρίζεις αρκετά περιστατικά της ζωής του...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το οτι δεν τον συγκινουσε το χρημα δεν σημαινει παντα κατι μεγαλο !!!!

 

 

Κατά τη γνώμη μου σημαίνει. Ειδικά αν κοιτάξεις τριγύρω σου σήμερα και δεις τι γίνεται για το χρήμα. Τόσα έχουν γίνει για το χρήμα και λες ότι δε σημαίνει τίποτα; Αλλά εκτός από αυτό λέω κι άλλα παραπάνω. Όμως πες μου κάτι που αξίζει να δεις σε έναν άνθρωπο και τον κάνει μεγάλο!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όμως πες μου κάτι που αξίζει να δεις σε έναν άνθρωπο και τον κάνει μεγάλο!

 

 

Το μεγαλειο της καρδιας του !!!! Παρ ολα αυτα θεωρω τον Στελαρα τον μεγιστο Ελληνα τραγουδιστη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Άλλο περιστατικό. Διηγείται ο Σπύρος Ζαγοραίος σε αφιέρωμα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου για τον Καζαντζίδη στο ALTER. Γυρίζοντας από δουλειά στην Αγγλία ο Ζαγοραίος το 1962 έρχεται με πρόταση ιδιοκτήτη νυκτερινού κέντρου την οποία και μεταφέρει στον Καζαντζίδη. 30.000.000 για 3 βραδιές - 3 εμφανίσεις. Ο Καζαντζίδης αρνείται λέγοντάς του: "Μιλάς για δουλειές... Αυτή την εποχή ψαρεύω!" Σκεφτείτε την αξία των χρημάτων το 1962. Με αυτά μπορούσε να αγοράσει τη μισή Αθήνα.

 

 

Και εγώ το θυμάμαι αυτό. Ο Λιάνης αν θυμάμαι καλά τόνισε ότι μπορούσε

να αγοράσει την μισή τότε Αθήνα με αυτά τα λεφτά.

Ποιος άλλος θα έλεγε όχι ?

 

Εδώ τώρα που οι τραγουδιστές πληρώνονται και πάλι όλοι κοιτάνε να

πάνε σε κέντρα που παίρνουν 10,000 ευρώ την βραδιά. Ποιος θα έλεγε

όχι στα κέντρα όπως ο Καζαντζίδης έκανε για τόσα χρόνια.

Όλοι χτίζουνε βίλες, δεν μένουν σε ένα σπιτάκι.

 

Θυμάμαι σε ένα άλλο αφιέρωμα είχαν πει ότι τον πίεζαν πολλοί να κάνει

μια συναυλία μαζί με την Μαρινέλα. Το μόνο μέρος που μπορούσε να

χωρέσει κόσμο ήταν ένα στάδιο (δεν θυμάμαι το Ολυμπιακό, το Ειρήνης

και φιλίας κάποιο τέλος πάντων). Και όταν πήγε στο δήμο και ζήτησε να

κάνει την συναυλία, δεν δέχτηκε γιατί του ζήτησαν μεγάλο ποσό και έτσι

θα έπρεπε να βάλει ακριβό εισητήριο. Είπε ότι ο κόσμος που έρχεται να τον

ακούσει δεν μπορεί να δώσει τόσα λεφτά και δεν δέχτηκε. Οι τωρινοί

τραγουδιστές ούτε θα τους ένοιαζε.

 

Όπως είπε και ο Pusher βοήθησε πολύ κόσμο οικονομικά.

Αυτά και άλλα πολλά δηλώνουν το ήθος και το χαρακτήρα του.

 

Γενικά και ο τρόπος ζωής του ήταν τέτοιος που ταυτιζόταν ο κόσμος μαζί

του για αυτό παρατηρείται τόσο μεγάλη αγάπη (ίσως και φανατισμός που

είπε ο sellers). Δεν έμπλεξε ποτέ με ποτά,ναρκωτικά όπως άλλοι, ζούσε

φτωχικά όπως ο λαός κτλ.

 

Και βασικά μόνο το περιστατικό που περιέγραψε ο Pusher να πούμε, αρκεί.

Ο παπούς μου το 1962 έπαιρνε γύρω στις 1500 δραχμές μισθό. Αν δεχτούμε

τώρα ένα μισθό 1500 ευρώ, πείτε μου ένα τραγουδιστή που θα αρνηθεί

ένα ποσό της τάξης των 30,000,000 ευρώ (εντάξει με μια απλή αναλογία)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το μεγαλειο της καρδιας του !!!! Παρ ολα αυτα θεωρω τον Στελαρα τον μεγιστο Ελληνα τραγουδιστη.

 

Κι όλα αυτά δεν υποδηλώνουν μεγαλείο καρδιάς; Αν το να βάζεις τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα και να ζεις τα ταπεινά δεν υποδηλώνει μεγαλείο καρδιάς τότε τι το υποδηλώνει; Τέλος πάντων. Μπορείς να έχεις τη γνώμη σου... Το είπε κι ο ίδιος ο Καζαντζίδης: "Καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει για μένα, ότι δεν του αρέσει η φωνή μου, η φάτσα μου... Μόνο ότι δεν είμαι Πόντιος δεν έχει το δικαίωμα να το πει κανείς!" (Από προσωπικό βίντεο. Προβλήθηκε σε αφιέρωμα που είχε κάνει η Σεμίνα πέρυσι. ίσως να έχει προβληθεί και αλλού.)

 

Εμένα μου αρκεί ότι όσοι συνεργάστηκαν μαζί του (τουλάχιστον το 99% :-D) δηλώνουν σεβασμό στο πρόσωπό του και πάντα έχουν να πουν τα καλύτερα για το χαρακτήρα του. Όποιος ενδιαφέρεται να το διαπιστώσει αυτό μπορεί να αγοράσει το βιβλίο "ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ" των εκδόσεων "ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ" το οποίο το έχει επιμεληθεί ο Θωμάς Κοροβίνης. Μιλούν πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες. Καλλιτέχνες από αυτούς που άφησαν εποχή. (Άλλοι απ' αυτούς είχαν συνεργαστεί μαζί του και άλλοι απλώς είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.) Μιλάει και ο άσημος κόσμος. Αυτός στον οποίο ο Καζαντζίδης κατέθεσε τη ψυχή του.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και εγώ το θυμάμαι αυτό. Ο Λιάνης αν θυμάμαι καλά τόνισε ότι μπορούσε

να αγοράσει την μισή τότε Αθήνα με αυτά τα λεφτά.

Ποιος άλλος θα έλεγε όχι ?

 

Εδώ τώρα που οι τραγουδιστές πληρώνονται και πάλι όλοι κοιτάνε να

πάνε σε κέντρα που παίρνουν 10,000 ευρώ την βραδιά. Ποιος θα έλεγε

όχι στα κέντρα όπως ο Καζαντζίδης έκανε για τόσα χρόνια.

Όλοι χτίζουνε βίλες, δεν μένουν σε ένα σπιτάκι.

 

Θυμάμαι σε ένα άλλο αφιέρωμα είχαν πει ότι τον πίεζαν πολλοί να κάνει

μια συναυλία μαζί με την Μαρινέλα. Το μόνο μέρος που μπορούσε να

χωρέσει κόσμο ήταν ένα στάδιο (δεν θυμάμαι το Ολυμπιακό, το Ειρήνης

και φιλίας κάποιο τέλος πάντων). Και όταν πήγε στο δήμο και ζήτησε να

κάνει την συναυλία, δεν δέχτηκε γιατί του ζήτησαν μεγάλο ποσό και έτσι

θα έπρεπε να βάλει ακριβό εισητήριο. Είπε ότι ο κόσμος που έρχεται να τον

ακούσει δεν μπορεί να δώσει τόσα λεφτά και δεν δέχτηκε. Οι τωρινοί

τραγουδιστές ούτε θα τους ένοιαζε.

 

Όπως είπε και ο Pusher βοήθησε πολύ κόσμο οικονομικά.

Αυτά και άλλα πολλά δηλώνουν το ήθος και το χαρακτήρα του.

 

Γενικά και ο τρόπος ζωής του ήταν τέτοιος που ταυτιζόταν ο κόσμος μαζί

του για αυτό παρατηρείται τόσο μεγάλη αγάπη (ίσως και φανατισμός που

είπε ο sellers). Δεν έμπλεξε ποτέ με ποτά,ναρκωτικά όπως άλλοι, ζούσε

φτωχικά όπως ο λαός κτλ.

 

Και βασικά μόνο το περιστατικό που περιέγραψε ο Pusher να πούμε, αρκεί.

Ο παπούς μου το 1962 έπαιρνε γύρω στις 1500 δραχμές μισθό. Αν δεχτούμε

τώρα ένα μισθό 1500 ευρώ, πείτε μου ένα τραγουδιστή που θα αρνηθεί

ένα ποσό της τάξης των 30,000,000 ευρώ (εντάξει με μια απλή αναλογία)

 

Με βάζεις σε πειρασμό να πω κι άλλα και θα γράφω ένα μήνα χωρίς διακοπή!

 

(Ο Τριανταφυλλόπουλος είχε πει τη φράση αυτή με τη μισή Αθήνα.)

 

Στην εκπομπή που προανέφερα ότι είχε συμμετάσχει και ο Καταμπάς ο Λιάνης δήλωσε (ενώ ακόμη ήταν εν ενεργεία υφυπουργός αθλητισμού) ότι ο Καζαντζίδης είχε δεχτεί προτάσεις απ' όλα τα κόμματα να κατέβει υποψήφιος μαζί τους. Δε δέχτηκε σε κανένα.

 

Πολύ σωστά ανέφερες την αποχώρησή του από τα κέντρα. Το 1965 σε ηλικία 35 χρονών εγκαταλείπει τα κέντρα. Οι λόγοι πολλοί. Πρώτ' απ' όλα' ο κόσμος. Στα μαγαζιά αρχίζουν να μαζεύονται πολλοί νεόπλουτοι οι οποίοι πηγαίνουν μόνο για επίδειξη. Ο Στελάρας που σέβεται πραγματικά το τραγούδι δε μπορεί να συνεχίσει να τραγουδά υπό αυτές τις συνθήκες. Λογικό όταν το τραγούδι για το Στέλιο είναι μέσω έκφρασης υψηλών ιδεών και όχι επάγγελμα. Δεύτερον δέχεται πιέσεις από μπράβους να αφήσει το μαγαζί στο οποίο τραγουδά κάθε φορά για να πάει στο δικό τους. Ο Στελάρας όμως που κρατάει το λόγο του δεν υπήρχε περίπτωση να εγκατέλειπε κάποιον με τον οποίο είχε συμφωνήσει. Μία βραδιά που παραλίγο να τραυματιστεί από πάτο μπουκαλιού που πέταξε Αγγλίδα θαυμάστρια και θαμώνας του μαγαζιού όπου τραγουδούσε παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Ανακοινώνει στο περιοδικό "Ντόμινο": "Το φετεινό μου καλοκαίρι θα είναι η τελευταία μου εμφάνιση στο πάλκο και στην Ελλάδα. Αποσύρομαι και φεύγω! Γράψτε το και τονίστε ότι, όταν λέει κάτι ο Καζαντζίδης το κάνει!" Και όντως δε ξανατραγούδησε σε μαγαζί ως το θάνατό του.

 

Ο Θέμης Αδαμαντίδης στο "Έχει γράμμα" της Βίκυς Χατζιβασιλείου στο ALPHA, όπου είχε καλέσει τη Βάσω, τη γυναίκα του Στέλιου, αναφέρει ότι είχε πρόταση 50.000.000 (ίσως και 100 αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το δεύτερο) τη βραδιά από γνωστό μαγαζί της Αθήνας την οποία ούτε καν του την ανέφερε γιατί ήθελε να τον έχει φίλο!

 

Η νονά του, σε αφιέρωμα του Χρίστου Βασιλόπουλου (στην εκπομπή "Μηχανή του χρόνου") στο Στέλιο Καζαντζίδη, αναφέρει ότι δεχόταν προσφορές αμύθητων ποσών λίγο μετά από την αποχώρησή του από τις πίστες τις οποίες όμως όταν του τις μετέφερε δεν έγιναν δεκτές από το Στέλιο. Δε ξέρω πολλούς που κρατούν το λόγο τους ειδικά σε αυτό βαθμό γι' αυτό οφείλω στο Στέλιο μεγάλο σεβασμό!

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Ένα ποτήρι γεμάτο και μια καρέκλα αδειανή

στον φίλο μας που 'χει φύγει μέσα απ' αυτή τη ζωή.

Ένα ποτήρι γεμάτο γι' αυτόν που έχει χάθει

για να πιστέψουμε πάλι ότι υπάρχει και ζει.

 

Αγαπημένε μας φίλε, μας έχεις λείψει πολύ

ο πόνος δε σ' ανασταίνει, το κλάμα δεν ωφελεί.

Λίγο κρασί στο όνομά σου ρίχνουμε πάνω στη γη

ο πιο καλύτερος φίλος πάλι μαζί μας να πιεί.

 

Δεν έφυγες ποτέ από τη σκέψη μας

υπάρχεις πάντα μέσα στην καρδιά μας

πλανιέται η μορφή σου στα τραγούδια μας

και στα πικρά παράπονά μας.

 

Αφιερωμένο στο Στελάρα που με τα τραγούδια του δίδαξε την ανθρωπιά και στάθηκε με αγάπη κοντά στο συνάνθρωπο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ο Θέμης Αδαμαντίδης στο "Έχει γράμμα" της Βίκυς Χατζιβασιλείου στο ALPHA, όπου είχε καλέσει τη Βάσω, τη γυναίκα του Στέλιου, αναφέρει ότι είχε πρόταση 50.000.000 (ίσως και 100 αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το δεύτερο) τη βραδιά από γνωστό μαγαζί της Αθήνας την οποία ούτε καν του την ανέφερε γιατί ήθελε να τον έχει φίλο!

 

Αντιλαμβάνομαι ότι έχεις ιδιαίτερο πάθος μαζί του και δε θέλω να στη χαλάσω.

Αλλιώς θα μπορούσα να σχολιάσω αρκετά από τα σημεία που αναφέρεις.

Ας πω μόνο αυτό: 50 εκ τη βραδιά δεν παίζει να είχε πρόταση. Με την καμία.

Θα πρέπει να σπάσει από ένα εργοστάσιο πιάτα ο κάθε πελάτης. Και να πουλάνε το μπουκάλι 2.000 ευρώ, μόνο και μόνο για να κάνουν break even.

Γενικά, όλο αυτό το πράγμα γύρω από τον Καζαντζίδη μου φαίνεται υπερτιμημένο. Αλλά δικαίωμά του να τον φαντάζεται κανείς όπως θέλει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αντιλαμβάνομαι ότι έχεις ιδιαίτερο πάθος μαζί του και δε θέλω να στη χαλάσω.

Αλλιώς θα μπορούσα να σχολιάσω αρκετά από τα σημεία που αναφέρεις.

Ας πω μόνο αυτό: 50 εκ τη βραδιά δεν παίζει να είχε πρόταση. Με την καμία.

Θα πρέπει να σπάσει από ένα εργοστάσιο πιάτα ο κάθε πελάτης. Και να πουλάνε το μπουκάλι 2.000 ευρώ, μόνο και μόνο για να κάνουν break even.

Γενικά, όλο αυτό το πράγμα γύρω από τον Καζαντζίδη μου φαίνεται υπερτιμημένο. Αλλά δικαίωμά του να τον φαντάζεται κανείς όπως θέλει.

 

Πάντως αναφέρθηκε από το Θέμη Αδαμαντίδη στη συγκεκριμένη εκπομπή. Αν κάποιος δεν το πιστεύει ας ψάξει να τη βρει. Δυστυχώς τη συγκεκριμένη δεν τη διαθέτω...

 

Όσο για να μου τη χαλάσεις δεν υπάρχει περίπτωση. Ο κάθε άνθρωπος με τις πράξεις του γράφει ιστορία. Ο Στέλιος έγραψε τη δική του. Οι πράξεις του και τα πιστεύω του είναι αυτά που τον χαρακτηρίζουν και ότι και να λέει ο καθένας τα γεγονότα δεν αλλάζουν! Αν θες να μου πεις ότι έπεσε σε παραπτώματα αυτό είναι βέβαιο. Κανένας άνθρωπος δεν είναι αναμάρτητος. Ο Στέλιος είναι όμως από τους πιο ακέραιους χαρακτήρες και σίγουρα ένας βαθύτατα συνειδητοποιημένος άνθρωπος!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το μονο λυπηρο ειναι κατα τη δικη μου αποψη απ' οσα εχω παρακολουθησει ειναι οτι στο τελος της ζωης του που τα ειχε χασει αρκετα δεν ειχε ανθρωπους να τον προστατεψουν.

Παντως οτι και να ειπωθει για το Στελιο θα μεινει παντα ο μεγαλυτερος μυθος του ελληνικου τραγουδιου

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...