φοιτητικη ζωη μακρια απ'το σπιτι..μυθος η πραγματικοτητα....

[Lilith19]

διανυω τον δευτερο χρονο φοιτητικης ζωης εκτος αθηνας,σε μια μικρη πολη..η αληθεια ειναι οτι δεν ειμαι καθολου ικανοποιημενη απ'τον τροπο ζωης εδω,ολα μου φταινε,οι ανθρωποι,ο λιγος φοιτητοκοσμος,οι περιορισμενες επιλογες..οταν εμαθα οτι θα εκανα φοιτητικη ζωη μακρια απ'το σπιτι μου ειχα ενθουσιαστει γιατι παντα ηταν τ'ονειρο μου,ειδικα απο διηγησεις μεγαλυτερων φιλων μου που πλεον εχουν τελειωσει αλλα και του πατερα μου.ισως και να ειμαι επηρεασμενη απ'το συγκεκριμενο μερος που σπουδαζω αλλα νομιζω ομως οτι πλεον η φοιτητικη ζωη δεν εχει τον χαρακτηρα που ειχε παλια και τα πραγματα εχουν αλλαξει κατα πολυ..δεν ξερω,εσεις τι λετε??:cool:

[Fidelio]

Σου αρέσει αυτο που σπουδάζεις;

[Lilith19]

η αληθεια ειναι οτι οι γονεις μου με παρακινησαν να δηλωσω αυτη τη σχολη,κυριως λογω επαγγελματικης αποκαταστασης..δεν μπορω να πω οτι δεν μου αρεσει καθολου,αλλιως δεν θα μπορουσα να διαννοηθω να την δηλωσω.δεν ηταν ομως η πρωτη επιλογη μου,ουτε ¨ονειρο ζωης''..

[Fidelio]

Σε οποιο μέρος και να βρίσκεσαι δύο πράγματα είναι τα πιο συμαντικά , πρώτον τι θα κάνεις για να ζήσεις (εσένα η δουλειά σου τώρα είναι οι σπουδές σου) και δεύτερον με ποιους θα είσαι/συναναστρέφεσαι .

Στην περίπτωση που η δουλειά δεν σου κάθεται και πολύ καλά , όλα τα υπόλοιπα αρχίζουν και χαλάνε και όλα φταίνε.

Ισως πρέπει να συγκεντρωθείς λίγο περισσότερο στην δουλειά σου , θα περάσει ο καιρός πολύ καλύτερα.

[Lilith19]

απλα αρχιζω και συνειδητοποιω οτι δεν ηταν οπως το ειχα φανταστει..το καλο ειναι οτι τουλχιστον υπαρχουν 3,4 ατομα που εχω ξεχωρισει.νιωθω ομως οτι το μερος με πνιγει..στεναχωριεμαι οταν μας βλεπω να κανουμε πως και πως για να φυγουμε η οταν ακουω φρασεις του τυπου''ας κανουμε το ταδε για να περνανε πιο γρηγορα οι μερες''.δεν θελω ομως απλα να περναω τις μερες μου ασκοπα.θελω καθε μερα που περναει να ειναι ξεχωριστη.ξερω οτι κατι τετοιο ειναι στο χερι του καθενος μας να γινει αλλα πραγματικα αν το μερος που ζεις ειναι εγκλωβιστικο,ειναι δυσκολο να βρεις καποιες ακρες και να γεμισεις δημιουργικα την ζωη σου.ισως αυτο να ειναι και θεμα σχολης,πχ η δικια μου δεν εχει καθολου καλλιτεχνικες ομαδες κ α.λιγο δυσκολα τα πραγματα..

[Επισκέπτης]

Πωπω... να 'ξερες πόσο σε καταλαβαίνω... αλλά δυστυχώς δε μπορώ να βοηθήσω. I took the coward's way out. Παράτησα τη σχολή μου για ν' αφοσιωθώ στις μουσικές μου σπουδές (και ΔΕΝ είμαι περήφανος γι' αυτό).

 

Αυτό που με βοήθησε πολύ πάντως τότε, ήταν η θεατρική ομάδα. Ψάξε λίγο περισσότερο, ίσως κάτι να βρεις και αξίζει τον όποιο κόπο.

 

Δυστυχώς όπως είπα, δεν μπορώ να βοηθήσω περισσότερο, γιατί αν ήξερα τι πρέπει να γίνει, θα το είχα κάνει και εγώ.

[nikoskon]

Μάλλον περί μύθου επρόκειτο μιας και τα πάντα έχουν να κάνουν με εσένα και τα άτομα τα οποία συναναστρέφεσαι.

Στο Καρπενήσι υπάρχει ένα ΤΕΙ,το Δασοπονίας.

Το Καρπενήσι είναι μια μικρή πόλη,κλειστή κοινωνία με εξαιρετικά περιορισμένες επιλογές όσον αφορά την διασκέδαση.

Όντας φοιτητής(ακόμα!) στην Αθήνα είχα και εγώ αναρωτήθει το πως μπορεί να περνάν οι φοιτητές εδώ!

Μέχρι που πριν 2 χρόνια γνώρισα το καλοκαίρι(!) 2 φοιτητές και μια φοιτήτρια που είχαν ξεμείνει μήνα Αύγουστο στο Καρπενήσι!

Και οι 3 περνούσαν μια χαρά ως εξής:

Κατ'αρχάς 'κάναν καλή παρέα και είναι φίλοι από το πρώτο έτος.

Κατά δεύτερον σαν τρόπο διασκέδασης πέρα από καφέδες και bar/clubs, είχαν τις κοντινές εκδρομές σε γύρω χωριά που κατέληγαν σε ταβερνάκια το βράδυ(σε ένα από αυτά γνωριστήκαμε)!

Κατά τρίτον,κάναν παρέα και με ντόπιους.

Σε γενικό πλαίσιο αυτά που προείπα.Και μιλάμε για μια "ξεχασμένη σχολή" με λίγο φοιτητόκοσμο.

Εν ολίγοις δε πιστεύω πως είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστείς.

Βέβαια πάνω από όλα είναι στο άνθρωπο.

Σε ποιά σχολή/περιοχή είσαι, αν επιτρέπεται;

Πάντως μη σε παίρνει από κάτω; Σκέψου το πως ζούν οι ντόπιοι και ίσως βρείς διεξόδους.

Σκέψου πως σίγουρα υπάρχουν και άλλοι εκεί που είναι στην ίδια φάση με εσένα όσον αφορά τον τρόπο ζωής,

και ας μην είναι φοιτητές.

 

ΥΓ: a pool in the shape of a heart...

[Fidelio]

μακάρι να σπουδαζα στο καρπενήσι :

http://www.evrytan.gr/up0/Xionodromiko.htm

[kage]

την ιδια ζωη θα χες κ στην πολη(δηλ μερικες φιλιες λογο σχολειου-να μην τις πω κ αναγκασιτκες-) κ απλα εκει την ειδες ξεκαθαρα...

ειναι θεμα ατομου κ μονο,αν δεν το χεις κ δεν θες, δεν θα περασεις καλα.

δηλ τι θελετε να ερχονται απο το πουθενα ατομα κ να σας λενε θες να γινουμε φιλοι? κατι παρομιο θα γινοταν μονο εαν η εμφανιση ξεχωριζε..

παιζει βεβαια κ το σκηνικο αν η σχολη ειναι του "20" τα ατομα να ειναι λιγο πιο δυσκολα

κ αν παιζουν κ φραγκα περνας ακομη καλυτερα,μιας κ δεν δουλευεις.

[nikoskon]

kage είναι και στην περιοχή...

Για πήγαινε δυτική Αγγλία να δεις...

Αν δεν έχεις κατάθλιψη,θα αποκτήσεις.

Αν δεν έχεις σκεφτείς να αυτοκτονήσεις,θα το σκεφτείς.

Ιδιαίτερα αν δε μιλάς καλά και την αγγλικήν,ασ'τα να παν...

Λίγο οι δύσκολοι Άγγλοι,λίγο τα ακριβά τσιγάρα,λίγο ο βασανιστικώς καταθλιπτικά γκρίζος καιρός...

[Costinio]

το πιο σημαντικό είναι οι παρέες. αν έχεις καλές παρέες θα περάσεις καλά όπου κι αν είσαι. και σημαντικό φυσικά είναι να σ'αρέσει και το αντικείμενο της σχολής. επίσης μην ξεχνάς ότι σε μικρές πόλεις με λίγο φοιτητόκοσμο οι παρέες δένονται καλύτερα. μπορείς άνετα να είσαι στην αθήνα και να νοιώθεις μοναξιά και φυσικά το αντίστροφο! δες πχ το παράδειγμα του φίλου από το Καρπενήσι.

[The_Judas]

διανυω τον δευτερο χρονο φοιτητικης ζωης εκτος αθηνας,σε μια μικρη πολη..η αληθεια ειναι οτι δεν ειμαι καθολου ικανοποιημενη απ'τον τροπο ζωης εδω,ολα μου φταινε,οι ανθρωποι,ο λιγος φοιτητοκοσμος,οι περιορισμενες επιλογες..οταν εμαθα οτι θα εκανα φοιτητικη ζωη μακρια απ'το σπιτι μου ειχα ενθουσιαστει γιατι παντα ηταν τ'ονειρο μου,ειδικα απο διηγησεις μεγαλυτερων φιλων μου που πλεον εχουν τελειωσει αλλα και του πατερα μου.ισως και να ειμαι επηρεασμενη απ'το συγκεκριμενο μερος που σπουδαζω αλλα νομιζω ομως οτι πλεον η φοιτητικη ζωη δεν εχει τον χαρακτηρα που ειχε παλια και τα πραγματα εχουν αλλαξει κατα πολυ..δεν ξερω,εσεις τι λετε??:cool:

 

Για ρώτα και εμάς που κάναμε φοιτητική ζωή στο σπίτι μας

Εσύ τουλάχιστον έχεις δικό σου σπίτι και περισσότερη ελευθερία.

 

Σίγουρα όμως είναι τελείως διαφορετικό να κάνεις βέβαια φοιτητική ζωή σε μια μικρή πόλη. Δεν μας ανέφερες σε ποια πόλη είσαι φοιτήτρια. Δεν πιστεύω να είχες πρόβλημα αν είχες επιλέξει π.χ Θεσσαλονίκη αλλά ακόμη και τας Σέρρας ή Λάρισα.

 

Αλλα και οι μικρές πόλεις έχουν τα θετικά τους, καλύτερη συνεργασία με καθηγητές, πιο δεμένες οι παρέες. Ενω σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ίσως να είναι πιο απρόσωπες οι γνωριμίες.

 

Σε τελική ανάλυση αν είναι βαρετή η φοιτητική ζωή σου, φιλοξένησε μερικές Αθηναίες φίλες-φίλους σου, γνώρισε τους και με τους νέους φίλους έτσι για να υπάρχει λίγο ενδιαφέρον.

Κάνε ταξίδια σε άλλες φίλες σου που φοιτούν σε άλλες πολεις και πάει λέγοντας... ποιος θα σε ελέγξει άλλωστε

[gvarth]

Αν και τελείωσα το πολυτεχνείο πριν αρκετά χρόνια , η φοιτητική ζωή σε επαρχιακή πόλη ήταν ότι καλύτερο για μένα. Υπήρχε εκείνο το δέσιμο μεταξύ των συμφοιτητών/συμφοιτητριών που δεν υπάρχει στην απρόσωπη μεγαλούπολη. Παρέα διαβάζαμε , πίναμε καφεδάκι , τα ουζάκια μας το σινεμά μας. Αν μένεις και στο σπίτι σου , σπουδάζεις και σε μεγαλούπολη ...

 

Όσο open mind να είναι οι γονείς , η συνεχής απουσία από το σπίτι , οι άτακτες ώρες εμφάνισης κ.λ.π. θα φέρουν αργά ή γρήγορα συγκρούσεις. Η φοίτηση σε άλλη πόλη , ειδικά αν οι σπουδές συνδυαστούν με καλές ή ικανοποιητικές επιδόσεις , θα αφήσει και τους γονείς ικανοποιημένους από το παιδί/παιδιά τους που σπουδάζουν. Από την άλλη , δίνουν τη δυνατότητα στο νέο/νέα που σπουδάζει μακριά από την οικογενειακή εστία , να ξεδιπλώσει πτυχές της προσωπικότητάς του/της που ούτε καν το φανταζόταν και να αισθανθεί ελεύθερο πνευματικά άτομο. Πόσοι γονείς θα κατανοούσαν την ελάχιστη ενασχόληση με την μελέτη και την εγγραφή του παιδιού τους σε θεατρικά σχήματα (καθημερινές πρόβες ...)

 

 

Αυτά ...

[Houston]

kage είναι και στην περιοχή...

Για πήγαινε δυτική Αγγλία να δεις...

Αν δεν έχεις κατάθλιψη,θα αποκτήσεις.

Αν δεν έχεις σκεφτείς να αυτοκτονήσεις,θα το σκεφτείς.

Ιδιαίτερα αν δε μιλάς καλά και την αγγλικήν,ασ'τα να παν...

Λίγο οι δύσκολοι Άγγλοι,λίγο τα ακριβά τσιγάρα,λίγο ο βασανιστικώς καταθλιπτικά γκρίζος καιρός...

 

 

Βοστόνη ΜΙΤ , 1o σε αυτοκτονίες.

Οι εστίες έχουν κάγκελα στα παράθυρα.

 

 

Lilith19, νομίζω είναι θέμα καλής παρέας

 

νιωθω ομως οτι το μερος με πνιγει..στεναχωριεμαι οταν μας βλεπω να κανουμε πως και πως για να φυγουμε η οταν ακουω φρασεις του τυπου''ας κανουμε το ταδε για να περνανε πιο γρηγορα οι μερες''.

 

Μου θύμισες τον στρατό…

Σχέση έχεις? (όχι με τον στρατό)

Τι αναλογία αγόρια κορίτσια είστε στη σχολή?

Αν είσαι σε μία μικτή καλή παρέα θα βρεις τρόπο να ξεφύγεις, και η κάθε μέρα θα είναι ξεχωριστή…όπου και να σαι.

[flo1]

και εγω εδω που ειμαι μια απο τα ιδια με σενα... ευχομαι να τελειωσει αυτη η "φοιτητικη ζωη" , θα προτιμουσα να ημουν οπως στο σχολειο.αλλα κατι πηγε στραβα απο την αρχη (=σχολη για μενα) και τελικα δεν ειναι οπως το ειχα φανταστει και εγκλωβιστηκα.