Προς το περιεχόμενο

φοιτητικη ζωη μακρια απ'το σπιτι..μυθος η πραγματικοτητα....


Lilith19

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 111
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

+1 Για την Καβάλα... 5 χρόνια έζησα εκεί και πέρασα απίστευτα! :) Βέβαια, μπορώ να περάσω απίστευτα ακόμα και κλεισμένος σε ένα κοτέτσι (που λέει ο λόγος) αν έχω καλή παρέα! Μπορεί να μην είναι μεγαλούπολη η Καβάλα, αλλά είναι πανέμορφη και αν ψαχτείς λίγο θα βρεις και 2-3 πράγματα να κάνεις!

 

Μια συμβουλή: Κοιτάξτε να περάσετε όσο πιο καλά γίνεται τη "φοιτητική ζωή" σας.. Εμένα που έχει τελειώσει εδώ και 2 χρόνια περίπου και έχω αρχίσει δουλειά (όχι πως δεν περνάω ωραία τώρα, αλλά είναι εντελώς μα εντελώς διαφορετικά), υπάρχουν ώρες που μου λείπει απίστευτα, όπως όλα τα ωραία που τελειώνουν! ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δυστυχώς την σήμερον ημέρα τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πάρα πολύ που πάρα πολλά άτομα δεν έχουν την πολυτέλεια να ΚΑΘΟΝΤΑΙ μακρια απο τους γονείς τους επιβαρύνοντάς τους με ένα ιδιαιτέρου βάρους φορτίο και να ζητάνε και άλλα.

 

Τrue.Μάλλον είμαι ένας απ' αυτούς!

 

Εγώ είμαι απο εκείνα τα παιδιά που και φοιτούν και δουλεύουν για να διευκολύνουν τους ανθρώπους εκείνους που 12 σχολικά χρόνια μου παρείχαν όσα μπορούσαν..και είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω..τα χρήματα αυτά δεν είναι ούτε για τα μπαράκια ούτε για ξενύχτια με άφθονο αλκοόλ..ο χαρακτήρας διαμορφώνεται απο πάρα πολλά πράγματα και το να μείνεις μόνος είναι ένα απο αυτά με την προϋπόθεση οτι εσύ είσαι ο κύριος του σπιτιού που ζείς και όχι οι γονείς σου πάλι αν και μακριά..

 

Ένα μεγάλο μπράβο σε 'σενα και ένα μεγαλύτερο μπράβο στους ανθρώπους που σε έφεραν στη ζωή και σε ανέθρεψαν με τα καλύτερα ιδανικά.Είσαι από τους λίγους που πραγματικά σέβονται το κόπο και τον ιδρώτα των γονιών τους.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν νομίζω ο φίλος Stathis να είναι από τους λίγους.

 

Γενικά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλά λεφτά ή για να το θέσω καλύτερα, υπάρχουν αυτοί που έχουν πολλά και αυτοί που έχουν λίγα.

 

Εγώ δούλευα από 14 χρονών και εννοείται ότι δούλευα όσο φοιτούσα. Αλλά δεν ήμουν ο μόνος. Η πλειοψηφία των κολλητών μου στην ίδια θέση ήταν και όλοι δουλεύαν λίγο ή πολύ για να βοηθήσουν τους δικούς τους. Σχεδόν κανένας μας δεν έζησε αυτό που λέμε "φοιτητική ζωή".

 

Αλλά το ότι ναναι είναι με τους Κυπραίους που πάνε Ελλάδα. Η πλειοψηφία των γονέων σκάει τρελλά φράγκα, λές και το παιδί τους θα σπούδαζε Αγγλία.

 

Μιλάμε για ποσά 500 και 600 λιρών το μήνα. Περίπου ένα χιλιάρικο Ευρώ το μήνα.

 

Όποτε συζητάω με φίλους που σπουδάζουν τα παιδιά τους Ελλάδα καραφλιάζω.

 

"Κουράζεται το παιδί μου Ελλάδα, κουράζεται πολύ, αλλά διαβάζει"

 

"Και πόσα του στέλνεις το μήνα?

 

"Ε πόσα να του στέλνω, 250 λίρες (400 Ευρώ) για το ενοίκιο και 300 λίρες(500 Ευρώ) να περνάει....

 

Λείπω 3-μιση χρόνια από Ελλάδα, αλλά δεν νομίζω φοιτητής να χρειάζεται να δίνει 400 Ευρώ το μήνα για ενοίκιο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ Θεσσαλονίκη που έμενα μόνος και συντηρούσα και ακόμα ένα στόμα, έδινα 200 ευρώ για ενοίκιο για 2-άρι σε πολύ καλή περιοχή και τα κοινόχρηστα βγαίναν κάνα 30-άρι.

 

Φοιτητές που γνωρίζω αυτή τη στιγμή, δεν δίνουν παραπάνω από 100 με 150 ο καθένας διότι συγκατοικούνε και τα κοινόχρηστα μοιράζονται.

 

Τα 500 ευρώ "χαρτζιλίκι" για το μήνα σου φαίνονται λογικά?

 

Ή έγινε η ζωή στην Ελλάδα πιό ακριβή απ'ότι στη Κύπρο (αδύνατο) ή κάτι δεν πάει καλά.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάνθερ έχουν πάρει φωτιά τα πράγματα... ένας φίλος μένει σε μια τρύπα κυριολεκτικά όπου έχουν βάλει ένα πάσο στην μέση για να έχει κ καλά κ μια κουζίνα(εγώ αν το έβλεπα χωρίς έπιπλα, θα έλεγα ότι είναι αποθήκη) και δίνει 250 ευρώ. περιοχή Αιγάλεω κοντά στο γήπεδο για όποιον ξέρει. αν βάλεις και ρεύματα, ευδαπ, το πιάνεις το 300 το μήνα άνετα. πάντως τα 500 ευρώ χαρτζιλίκι είναι υπερβολικά με τόσα που λες ότι τους δίνουν όχι μόνο την βγάζουν άνετα, αλλά ανοίγουν κ μπουκάλι κάθε Σάββατο...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Kατάλαβα, σαν εδώ έγινε και εκεί.

 

Όταν πρωτοήρθα Κύπρο, πρίν 3 χρόνια, το καινούργιο 2-άρι, πλήρως επιπλωμένο, με τις συσκευές και τα air-condition του, το έβρισκες περίπου στα 250-300 ευρώ. Μέσα σε 3 χρόνια διπλασιάστηκαν οι τιμές.

 

Άσε για την ακίνητη περιουσία. Έπαιρνες οικόπεδο πριν 5 χρόνια με 20.000 λίρες και τώρα το ίδιο οικόπεδο έχει 200.000. Μέσα σε μιά πενταετία 10-πλασιάστηκαν οι τιμές.

 

Κάπου αρχίζω και διερετώμαι τί διάολο κάνω εδώ πέρα και δεν επιστρέφω Ελλάδα, αφού και εδώ τα ίδια θα γίνουν όσον αφορά βιοτικό επίπεδο. Μπαίνει και το Ευρώ από 1η Ιανουαρίου, οπότε καταλαβαίνετε τη συνέχεια.

 

Πάντως αυτό με τους φοιτητές από Κύπρο δεν μπορώ να το χωνέψω. Πόσο είναι ο βασικός μισθός στην Ελλαδα? 600-650? Κάπου εκεί δεν είναι?

 

Το χιλιάρι ευρώ για το φοιτητή μου φαίνονται πολλά λεφτά.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάνθερ μόνο ένα θα σου πω... λόγο δουλειάς μπορώ να σου πω ότι οι εταιρείες κάνουν αύξηση στο κόστος των προϊόντων τους από 5 εως 15% κάθε 6-8 μήνες(η μία περίοδο πάντα είναι αρχές Σεπτέμβρη και η άλλη κάπου μεταξύ Δεκέμβρη/μάρτη). Αυτό στα χαρτικά. στα πλαστικά(παράγωγα πετρελαίου) μην σου πω ότι υπάρχει ανατίμηση κάθε τρίμηνο... όταν τα βασικά αγαθά συνέχεια ανεβαίνουν έτσι(μην μιλήσω για τα τρόφιμα και ειδικά τα φρούτα), πως να μην ακριβύνει κ ο μέσος όρος χρημάτων που πρέπει να δαπανήσει ένας φοιτητής; τα 650 ευρώ είναι λίγα πιστεύω αν αναλογιστείς και τα παράπλευρα έξοδα που υπάρχουν. τέλος το οφ τοπικ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σας ευχαριστώ παιδιά για τα καλά σας λόγια ωστόσο δεν είμαι ο μόνος που δουλεύει και σπουδάζει αλλά υπάρχουν και άλλα παιδιά σαν και εμένα..αλλά φίλε πάνθερ δεν είναι τα πράγματα όπως στην εποχή σου..δεν ξέρω πόσο χρόνων είσαι αλλά προφανώς μεγαλύτερός μου..εγώ βλέπω πολλούς συνομίληκούς μου να "φοβούνται" να δουλέψουν..με το "φοβούνται" να εννοώ βαριούνται..γιατί όπως λές και εσύ είναι δυστυχώς αρκετοί οι γονείς που κάνουν μέχρι και 2 δουλειές για να ζήσει το παιδί τους την περίφημη "φοιτητική ζωή" που απο το λύκειο μας ποτίζουν με αυτή..δυστυχώς πολλά παιδιά εκμεταλλεύονται καταστάσεις κοιτώντας μόνο τον εαυτό τους και αδιαφωρόντας για τυχόν παρενέργειες..και για να έρθω και στο θέμα..αν κάποιος είναι επαρχεία και βαριέται ή δεν περνάει και τόσο καλά και περιμένει πώς και πώς να περάσουν οι μέρες ας πιάσει μια δουλειά και για να περάσουν γρήγορα οι μερούλες και για να βοηθήσει τους γονείς του..όπως αυτοί τον βοηθούν..ευχαριστώ και πάλι παιδιά για τα καλά σας λόγια..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

απλα αρχιζω και συνειδητοποιω οτι δεν ηταν οπως το ειχα φανταστει..το καλο ειναι οτι τουλχιστον υπαρχουν 3,4 ατομα που εχω ξεχωρισει.νιωθω ομως οτι το μερος με πνιγει..στεναχωριεμαι οταν μας βλεπω να κανουμε πως και πως για να φυγουμε η οταν ακουω φρασεις του τυπου''ας κανουμε το ταδε για να περνανε πιο γρηγορα οι μερες''.δεν θελω ομως απλα να περναω τις μερες μου ασκοπα.θελω καθε μερα που περναει να ειναι ξεχωριστη.ξερω οτι κατι τετοιο ειναι στο χερι του καθενος μας να γινει αλλα πραγματικα αν το μερος που ζεις ειναι εγκλωβιστικο,ειναι δυσκολο να βρεις καποιες ακρες και να γεμισεις δημιουργικα την ζωη σου.ισως αυτο να ειναι και θεμα σχολης,πχ η δικια μου δεν εχει καθολου καλλιτεχνικες ομαδες κ α.λιγο δυσκολα τα πραγματα..

 

 

Χαιρετω την "παρεα". Διαβαζοντας ολα τα προηγουμενα post θα ηθελα να εκφερω κι εγω με τη σειρα μου την αποψη μου περι του θεματος. Συμφωνωντας στα οσα διαβασα, αν και οι αποψεις ηταν αρκετες, θα ηθελα να σταθω σε κατι που κανεις δεν εδωσε σημασια... και νομιζω οτι ειναι αξιο αναφορας. Η κοπελα αναφερθηκε σε "κατι" χαρακτηριστικα λεγοντας: "ειναι δυσκολο να βρεις καποιες ακρες και να γεμισεις δημιουργικα την ζωη σου.ισως αυτο να ειναι και θεμα σχολης,πχ η δικια μου δεν εχει καθολου καλλιτεχνικες ομαδες κ α.λιγο δυσκολα τα πραγματα..".

 

Δυστυχως παιδια (και λεω δυστυχως γιατι δε το εχουμε καταλαβει), αλλα οι σπουδες μας - γιατι και εγω σπουδαζω - συνηθως καταντουν βαρετες, εχεις μονο διαβασμα, εργασιες, αναφορες, προοδους, τεστακια κλπ... Ενταξει, συμφωνω..., εισαι εκει για να σπουδασεις... αλλα δεν ειναι αδικο να μην αναπτυσσονται καλλιτεχνικες δραστηριοτητες στις σχολες μας?

 

Ειναι αδικο... γιατι υπαρχουν παιδια μεσα στις σχολες που ειναι ταλεντα σε κατι, ειτε απλως αρεσκονται στο να κανουν κατι δημιουργικο και να το προβαλλουν, πχ, ζωγραφικη, μουσικη, φωτογραφια, θεατρο, χωροι, χειροτεχνιες... Η φιλη μας νομιζω οτι θα περνουσε καλυτερα αν μια καλλιτεχνικη ομαδα μπορουσε να δραστηριοποιηθει στη σχολη της. Γιατι μεσα απο αυτες τις ομαδες, κοινωνικοποιεισαι, γνωριζεις κοσμο, κανεις φιλιες, ξεδιπλωνεις το ταλεντο σου και το μερακι σου για κατι που αγαπας και ανταμοιβεσαι με το θαυμασμο τον συμφοιτητων σου και οχι μονο.

 

Θα σας φερω ενα παραδειγμα.. ειμαι απο αθηνα, σπουδαζω στα χανια, και ειμαι στο 4ο ετος των σπουδων μου. Εχω ζησει αρκετα πραγματα εδω κατω, καλα, ασχημα κλπ Παρατηρησα οτι στο 2ο ετος περιπου ειχα σιχαθει τα παντα εδω, μιζερια ομως! Κ οντως ρε παιδι μου ο τροπος ζωης εδω δε μπορει να συμβαδισει με αυτο που ηξερα. Βρηκα τη λυση ομως, εμεινα με λιγα και καλα ατομα και περναω αξεχαστα! Με τα οποια ατομα πηραμε την πρωτοβουλια να κανουμε κατι... "τρελλο" με τη καλη εννοια. Ειχαμε ολοι βαρεθει τη μονοτονια των σπουδων, ειμαστε ολοι λατρεις της μουσικης, και στη σχολη μου δεν υπηρξε ουσιαστικη καλλιτεχνικη ομαδα ποτε... λιγα πραγματα. Και λεμε... μαγκες ξεκιναμε μια προσπαθεια για να αλλαξουμε το κλιμα και τη ψυχολογια τοσο τη δικη μας οσο και των συνφοιτητων μας. Συγκροτησαμε μια μουσικη ομαδα λοιπον, καναμε συνελευσεις, με ελαχιστο κοσμο στην αρχη, και αποφασισαμε να διοργανωσουμε ενα live. Λιωσαμε στις προβες, τρεξαμε για αφισες, χορηγιες, εξοπλισμο, καναμε οτιδηποτε περνουσε απο το χερι μας... το αποτελεσμα? Πεμπτη 8 Νοεμβριου και ωρα 22:00 ο προαυλιο αμφιθεατρικος χωρος της σχολης γεματος κοσμος! Φοιτητες απο τη σχολη μου και οχι μονο, παιδια απο λυκεια, ακομα και ξεμπαρκοι, απολαυσαν ενα καταπληκτικο Live.

 

Τι αλλαξε στη ζωη μας μετα απο αυτο? 1ον. Γνωρισα αρκετα παιδια απο erasmus , γερμανους, ιταλους, τσεχους, ισπανους και πιστεψε με, ειναι φοβερο να μιλας με παιδια απο "εξω", μαθαινεις αλλα τελειως πραγματα. 2ον. γνωρισα φοιτητες που ειναι στη σχολη μου ιδιο καιρο με μενα, και ποτε δεν ηξερα γι αυτους οτι οτι αγαπουσαν τη μουσικη οσο κ εγω και οτι θα καναμε τοσο καλη παρεα, 3ον. Κερδισαμε την εκτιμηση τοσο συμφοιτητων μας οσο και καθηγητων μας για την δουλεια που καναμε, και εισπραξαμε τα συγχαρητηρια ολως. Οταν την λοιπον επομενη μερα πηγαμε για μαθημα.. ημασταν ολοι αλλου... σαν τα χανια να μην ηταν αυτο το βαρετο πραγμα, οτι καναμε κατι που ειπε η φιλη μας στο post της.. "γεμισαμε δημιουργικα τη ζωη μας".

 

Θελω να ολοκληρωσω λεγοντας, οτι δε πρεπει να διασκεδαζουμε ρε παιδια μονο με οτι εχει ο τοπος που παμε να σπουδασουμε, δεν πρεπει να αφηνουμε αυτο που αγαπαμε, και το λεω αυτο γιατι ολοι μας γνωριζουμε οτι μεγαλο ποσοστο φοιτητων δε σπουδαζει αυτο που του αρεσει.... Οποτε ασχοληθειτε δημιουργικα με αυτο που σας αρεσει, εκφραστειτε, προβαλετε το, διασκεδαστε το, δημιουργηστε ομορφες στιγμες τοσο για εσας οσο και για τους αλλους, θα δεις τοτε Lilith19 πως καποια μερα θα μιλας για τα χρονια αυτα και θα ηθελες να γυρναγες εκει... που τωρα θες να φυγεις.

 

Αυτα ειχα να πω... :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν θέλω να σε απογοητεύσω,αλλά και στην Αθήνα να είχες περάσει σου λέει κάποιος ότι θα περνούσες καλύτερα? Προσώπικη μου άποψη είναι ότι καθοριστικό ρόλο στο πως περνάς παίζουν οι άνθρωποι που είναι γύρω σου. Αν δεν έχουν καταφέρει αυτοί οι 3-4 που είπες να σε κάνουν να περνάς καλά ψάξε κάποιους άλλους. Είμαι στην ακριβώς αντίθετη κατάσταση με σένα,δηλαδή μένω Αθήνα και είχα την φαεινή ιδέα να σπουδάσω δίπλα στο σπίτι μου (μένω Καλλιθέα και σπουδάζω στο Πάντειο για όσους ξέρουν για τι απόσταση μιλάμε) και το μετανιώνω όσο τίποτα άλλο. Οι αλλαγές είναι απαραίτητες και η φοιτητική ζωή είναι μια απ αυτές. Και κάτι άσχετο, D3mian παίζεις Line?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 μήνα μετά...

Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να πω ένα "γεια" σε όλους, για να εγκαινιάσω επίσημα την εγγραφή μου στο φόρουμ σας.

 

Παρακολούθησα το thread αυτό ως το τέλος, συγκεκριμένα διότι το υπο συζήτηση θέμα αγγίζει την κατάσταση που βιώνω ως φοιτήτρια.Η οπόια κατάσταση είναι κατ εμε απαράδεκτη, και θα σας το εξηγήσω αμέσως.

 

Μεγάλωσα στην Αθήνα.Η σχολή μου αποτελεί παράρτημα του παν/μίου Ιωαννίνων και τοποθετείται στην επαρχία του Αγρινίου, περιβάλλεται απο χωράφια, στάνες και πρόβατα.Αποφάσισα με μισή καρδιά να συνεχίσω τις σπουδές μου εφ οσον προκειται για ανώτατη εκπαίδευση, να αφήσω πίσω τις ανέσεις της πρωτευουσας και να φροντίσω να περάσω τα ωραιότερα χρόνια της ενήλικης ζωής μου (σημειωτέον ημουν 17 οταν πέρασα στη σχολή).

 

Έχοντας πια περάσει απο τη φάση του νεοφερμένου "ψαριού" της σχολής, καθώς βρίσκομαι πλεον στο δεύτερο έτος σπουδών, δημιουργησα μια ολοκληρωμένη αντίληψη για τη (δική μου τουλάχιστον) φοιτητική περίοδο.Σας παραθέτω τις εμπειρίες μου:

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...