Προς το περιεχόμενο

4'33"


Toufas

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δεν πιστεύω πως η τέχνη έχει ορισμό,γιατί απλά δεν μπορεί να μπει σε καλούπι.

Δεν ξέρω εαν αυτό είναι τέχνη,ξέρω όμως οτι δεν με συγκίνησε και αυτό δεν οφείλεται στο οτι είμαι αναίσθητος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 177
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Ο σκοπός της τέχνης δεν είναι να συγκινήσει, δεν είναι να βρούμε κάποιον μάγκα, δεν είναι να μας κάνει χαρούμενος.

 

Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας για να μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα για τη ματαιότητα της ύπαρξης μας, καθώς και μια απόπειρα εύρεσης νοήματος.

 

Το νόημα τώρα, αν το βρει κάποιος, δεν μπορεί να το "πει" σε κάποιον άλλο. Σίγουρα όχι μέσω φόρουμ.

 

Παλιά βουδιστική ιστορία (στα γρήγορα) :

 

Μαθητής λέει στο γέρο δάσκαλο πως θα φύγει για ν' ανακαλύψει το νόημα της ζωής. Γυρίζει μετά από 20 χρόνια.

-Το βρήκες παιδί μου το νόημα της ζωής;

-Ναι δάσκαλε.

-Ποιο είναι λοιπόν;

-Το νόημα της ζωής, είναι πως όταν δεν υπάρχουν σύννεφα, το φεγγάρι καθρεφτίζεται στη λίμνη.

-Τίποτα δεν κατάλαβες παιδί μου.

-Σας απογοήτευσα δάσκαλε.

-Το νόημα της ζωής, παιδί μου, είναι πως όταν δεν υπάρχουν σύννεφα, το φεγγάρι καθρεφτίζεται στη λίμνη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το νόημα τώρα, αν το βρει κάποιος, δεν μπορεί να το "πει" σε κάποιον άλλο. Σίγουρα όχι μέσω φόρουμ.

 

To μόνο που θέλω είναι να μου πεις αν εσύ βρήκες νόημα σε αυτό το είδος τέχνης..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το ζήτημα είναι πως εδώ πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την τέχνη.

 

Μα,ποιος ειναι ο ήδη υπάρχων ορισμος της τέχνης? Εγω δε μπορω να της δωσω εναν απολυτο.. Μπορω ομως να θεωρησω το σκοπο της,που ειναι η διεγερση της φαντασιας και η αναζητηση νοηματος.

 

Η βασικη καλλιτεχνικη "ερμηνεια" αυτου του εργου ειναι αυτη που ειπε ο Helm,οτι καθε φορα που εκτελειται ειναι διαφορετικο γιατι αποτελειται και απο ηχους του περιβαλλοντος. Για καποιους αυτο αποτελει μουσικη,τεχνη,ό,τι.Για μενα μουσικη ειναι κυριως κατι που δημιουργει η φαντασια μας,χωρις να το αντιγραφει αυτουσιο απο το φυσικο περιβαλλον. Ειναι ομως και πολλα αλλα. Και τελος,θεωρω τη χρηση ορχηστρας,μαεστρου,γυρισματος σελιδων και μουσικων μετρων επιτηδευμενες και εκκεντρικες σαλτσες στη βασικη ιδεα αυτου του εργου του Cage. Quite lame,i must say. :-D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

To μόνο που θέλω είναι να μου πεις αν εσύ βρήκες νόημα σε αυτό το είδος τέχνης..

 

Προσωπικά έχω βρεθεί ΠΑΡΑ πολλές φορές σε συναυλία και έχω βρει τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν όλοι αυτοί οι ήχοι που ακούω από το κοινό (ο κύριος που βήχει, η κυρία που βγάζει, ίσως άθελά της, φωνούλες θαυμασμού ή αποδοκιμασίας, το παιδάκι που ρωτάει τι γίνεται κτλ) και με ενοχλούν κατά κανόνα, μπορούν να ενσωματωθούν σ' αυτό που ακούω και να θεωρηθούν μέρος του, γιατί έτσι κι αλλιώς τα έργα πάντα έτσι παίζονται. Έτσι άκουγαν μουσική και ο Μπετόβεν και ο Μπαχ και όλοι.

 

Και ίσως είναι μια πρόκληση για κάποιον ο οποίος προσπαθεί συνεχώς να ανακαλύπτει το ωραίο (και όχι να κριτικάρει) να προσπαθήσει να κατακτήσει κάτι τέτοιο.

 

Μέσα στα χρόνια, έκανα μια πρόοδο σ' αυτό το πράγμα. Συγκεκριμένα με είχε βοηθήσει τότε η φαντασίωση ότι διαβάζω ένα βιβλίο που περιγράφει τη συναυλία και γράφει πχ σε ένα σημείο "τότε κάποιος από κάτω έβηξε και ο μαέστρος ενοχλήθηκε". Μου έδωσε έναν καλύτερο και ευκολότερο τρόπο να μην απασχολείται η καρδιά μου από αυτά που δε θέλει. Χωρίς να τα αγνοεί (γιατί αυτό δε γίνεται πάντα) αλλά με το να τα αποδέχεται και ν' ανακαλύπτει ακόμα και σ' αυτά ένα νόημα.

 

Επίσης κάποτε παρακολουθούσα μια συναυλία του Ross Daly με Ινδούς (Έλληνες και Ινδοί, πριν από 7-8 χρόνια), στις οποίες ακουγόταν το "ίσο" ή "ισοκράτης" που ως γνωστόν είναι μια βαριά συνήθως νότα που μένει σταθερή σε όλη τη διάρκεια του κομματιού και κάποια στιγμή σηκώθηκε κάποιος από το κοινό να διαμαρτυρηθεί "γιατί κανείς δε διορθώνει αυτό το θόρυβο τέλος πάντων; Έχουν σπάσει τα νεύρα μας!" ώστε να πάρει ως απάντηση τη συμβουλή κάποιου τεχνικού "αυτό που ακούτε λέγεται ίσο. Προσπαθήστε αντί να το αποβάλλεται και να σας ενοχλεί να το αφήσετε να περάσει μέσα σας".

 

Δεν ξέρω αν ο συγκεκριμένος κύριος το έκανε ή όχι, δηλαδή αν συμβιβάστηκε με την ιδέα του ήχου και απόλαυσε τη συναυλία ή αν πήγε σπίτι του γκρινιάζοντας για τη χαζομάρα που παρακολούθησε σε στυλ "είχε εκεί μια σαχλαμάρα που ακουγόταν συνεχώς και μας έσπαγε τα νεύρα και είχαν και το θράσος να μας πούνε ότι είναι μέρος της μουσικής", πάντως σίγουρα θα προτιμούσα η προσωπική μου αντίδραση να ήταν η πρώτη.

 

Το έργο του Cage δεν έχει μόνο αυτή την προέκταση, δηλαδή η μουσική να είναι αυτό που ακούγεται, αλλά και την άποψη πως η μουσική είναι η παύση - τίποτα, που αν το σκεφτεί κανείς είναι ότι πιο ενδιαφέρον μπορεί να έχει κάποιος, γιατί σου δίνει κάθε δυνατότητα ν' αυτοσχεδιάσεις στο μυαλό σου ότι θέλεις, χωρίς να σε εγκλωβίζει σε τίποτα.

 

Σίγουρα πάντως, δεν είναι από τους μεγαλύτερους συνθέτες του 20ου αιώνα εξαιτίας αυτού του έργου.

 

Επαναλαμβάνω πως δε με απασχολεί η κακή κριτική του έργου, καλό είναι να γίνεται συζήτηση. Με ενοχλούν χαρακτηρισμοί "βλάκας" κτλ.

 

Είχατε δεν είχατε, με αποσπάσατε ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αλήθεια ρε παιδιά, γιατί προσπαθείτε να ορίσετε την τέχνη?

Ας μου πει κάποιος για ποιον λόγο 4 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα ήχων από μουσικά όργανα είναι τέχνη? Μας συγκινεί? Μας προβληματίζει? Η αντίληψή μας το μεταφράζει με κάποιο τρόπο στον εγκέφαλό μας ώστε να το αντιλαμβανόμαστε ως τέχνη?

Αν δεν είχαμε ακοή σαν ανθρώπινο είδος γενικότερα, η μουσική θα μπορούσε να είναι τέχνη?

 

Δικιά μου ταπεινή γνώμη είναι ότι αυτό που ονομάζουμε τέχνη είναι απλά ένα ανθρώπινο μέσο έκφρασης. Μέσο έκφρασης όμως είναι και ο βήχας, μέσο "έκφρασης" είναι και η σιωπή...

Αυτό που κάνουμε εμείς είναι απλά να αποκωδικοποιούμε και να αντιλαμβανόμαστε τα μηνύματα όπως και όσο θέλουμε. Και εκεί προφανώς δεν χωράνε ορισμοί, η αντίληψή μας είναι ελεύθερη να πάρει ό,τι μήνυμα θέλει...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Έλεος ρε παιδιά με την τέχνη.Δηλαδή αν κάτσω εγώ και κλάνω επί μία ώρα και έχω και ακροατήριο αυτό θα θεωρηθεί τέχνη??

Κάτι ανάλογο έκανε και ο φίλος μας ο Cage

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κατ'αρχάς ας αρχίσουμε από το ότι και η παύση είναι μουσική.

Κατά δεύτερον το παράδειγμα της συναυλίας του Ross Daly ήταν ό,τι καταλληλότερο.

Κατά τρίτον, μπορούμε να σκεφτούμε τον ήχο ως παύση της παύσης.

Και τέταρτον,ας τελειώσουμε εδώ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ δε μπορώ να καταλάβω πως υπερασπίζεστε αυτό το εκκεντρικό και ελιτίστικο πράγμα (δε ξέρω πως αλλιώς να το χαρακτηρίσω), απο τη στιγμή οπού σε επίσημες εκτελέσεις του (βλ. τα προηγούμενα βίντεο), οι μουσικοί το χλεύαζαν με τον πλέον ειρωνικό και εξευτελιστικό τρόπο!

 

Το λιγότερο έδειχναν οτι βαριόταν αυτό που έκαναν το οποίο μάλιστα πιστεύω οτι βρίσκεται στα πλαίσια τις αγγαρείας.

 

Επίσης η παύση δεν είναι μουσική.

 

Η παύση χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με νότες, τόνους, ημιτόνια κτλ κτλ για να δημιουργηθεί (compose) η μουσική.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βρε παιδιά, εγώ είμαι ο μόνος που βλέπει πως όντως είναι τέχνη, αλλά με την άποψη του σαρκασμού/ σάτιρας/ χιούμορ;

Για κάποιο λόγο μου άρχονται στο μυαλό φάσεις από Douglas Adams και Monty Pythons... :X

Από αυτή την οπτική μου άρεσε πραγματικά, αλλά δεν είναι κάτι που θα έβαζα στο mp3 μου ως πραγματική μουσική, καθώς δεν γαργαλάει το τύμπανο...

Τώρα, εάν υπήρχε όντως μουσική αλλά υπερβολικά αδύναμη και ανεπαίσθητη, που ίσα να ακούγεται, έστω και εάν ήταν το πιο απλό bitάκι του κόσμου, τότε δεν ξέρω πώς θα ήταν... Μπορεί να άρεσε σε περισσότερους ως σοβαρή μουσική...

 

 

Έτσι άκουγαν μουσική και ο Μπετόβεν

Ο Μπετοβεν δεν ηταν κουφος; :whistle:

 

στις οποίες ακουγόταν το "ίσο" ή "ισοκράτης"

..Το οποίο εάν έχει παραπάνω από μία νότα λέγεται bitάκι. Εάν δε είναι η μοναδική μουσική που συνοδεύει τα λόγια, λέγεται Hip Hop!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

έτσι το δέχομαι..εγώ κάνω το ίδιο ζωγραφίζοντας..

ορίστε ένα δείγμα της δουλειάς μου..

 

18200202tx5.th.png

 

ευπρόσδεκτη κάθε είδους κριτική..το ξέρω εκ των προτέρων ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις καθώς όπου το παρουσιάζω σπέρνω την διχόνοια..

 

ps:χρειάζεται καλή κάρτα γραφικών και ανάλυση 3000χ3000 για να αντικρίσετε την τέχνη σε όλο της το μεγαλείο..

 

εξαιρετικό έργο, με εντυπωσίασε θα τολμούσα να πω.. σαφώς εππηρεασμένο απο τον μέγα καλλιτέχνη Μαέβιους Παχατουρίδη ε? Ευγε!

 

Sorry παιδιά αλλά ο μόνος λόγος που με κράτησε και είδα όλο το βίντεο ήταν η περιέργεια και όχι η κατανόηση του "βαθυστόχαστου νοήματος" που ήθελε να περάσει ο καλλιτέχνης.. whatever όμως..

 

....Φαρμάκι έχω στην Ψυχή Φέρνει μαυρίλα θολερή Στα στήθια μου

Νύχτα αξημέρωτη ξανά Με το πιοτό της με κερνά Εβίβα μου

Σκοτάδι πίνω για πιοτό Πω πω πω πω πω πω πω πω

Νέφη της Νύχτας μου κρατώ Πω πω πω πω πω πω πω πω

Και το Μυαλό μου είναι θολό Πω πω πω πω πω πω πω πω.... Πω!

 

Και το μυαλό σου είναι θολό και το δικό τους πιο λειψό σας εθολόσαν τα λεφτά γεια σου Φανφάρα Φαφλατά!!!!

Κοκορίκοοοοοοοοοοο....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όχι πως συγκινήθηκα με το έργο, ούτε με έβαλε σε βαθιές αναζητήσεις. 4'33'' σιωπής γίνονται "έργο" επειδή ο John Cage τα κάνει να δείχνουν έτσι. Δείχνεις πχ όπως ένας φίλος πιο πάνε μια λευκή σελίδα και λες αυτό είναι τέχνη. Θα μπορούσες ανα πάσα στιγμή όμως να γυρίσεις τη σελίδα, να τους δείξεις κάτι που θα συνδέεται άμεσα με την λευκή και να δακρύσουν όλοι;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...