Ραδιοφωνικές Αφιερώσεις..

[Lucifer]

Δ-Υ-Ν-Α-Τ-Ο ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΑΚΙ.

 

Φτάνει το οφτόπικ, περιμένω εναγωνίως τη διαφώτιση.

[Fidelio]

Χμ, από την άλλη, όσο η garnele και η εκάστοτε garnele δεν είναι τόσο άκαρδη υπό τις σωστές προϋποθέσεις (βράχοι, κρασιά, ταξίδια στα Κύθηρα) άλλο τόσο μπορεί να τρώει φρίκες υπό τις λάθος.

 

Εννοείται οτι οι προυποθέσεις μπορεί να είναι κάπως και αναγνωρίζω οτι το χιουμορ σε αυτήν την περίπτωση δημιουργεί μια πολύ καλή ατμόσφαιρα , για μένα σε μια κρίση διαστροφής ανεβάζει ακόμα και την λίμπιντο, είναι γνωστό άλλωστε οτι η garnele και η καθε garnele με αναλογο χιουμορ είναι striker.

 

Μόνο που όταν πέσει η κάθε garnele δεν θα έχουν τόσο σημασία οι προυποθέσεις μέσα στις οποίες έγινε , αλλα η ουσία αυτού του γεγονότος. Το κίνητρο είναι πάντα το ίδιο, ο τρόπος έχει λιγότερη σημασία ...

 

Οπότε αν σκάσει κλασσικά αφιέρωση "και τώρα, το επόμενο κομμάτι, το αφιερώνει ο λούσιφερ στη γκαρνέλ, είναι το laisser tomber les filles..."

Αχαχαχα , το βρήκα αυτο το τραγουδάκι εδώ :

 

τρελό λολ για το σουρεαλ σκηνικό που πέτχτηκε στην γκλάβα μου ...

 

Ίσως αν δοκίμαζες κάτι σε :

 

Φυσικά στα πλαίσια μιας λιγότερο τυποποιημένης εισαγωγής του ντιλιβερά παραγωγού μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, που την ακούει όλο το πανελλήνιο .

Αναφορικά με αυτό που λέει ο φιντ τώρα, συμφωνώ μεν πως πολλά απόλυτα πράγματα αλλάζουν και τροποποιούνται όταν βρεθεί ο κατάλληλος ("άξιος") άνθρωπος αλλά ας μην ξεχνάμε πως ακόμα και τότε έχουν το χαρακτήρα της υποχώρησης ή της θυσίας. Δλδ "για σένανε γκαρνελ μου μέχρι και το μουστάκι θα ξυρίσω, κάτι που 'λεγα πως δε θα κάνω ποτέ -για σένα το κάνω όμως" = "να θυμάσαι/ξέρεις πως αυτό που κάνω δεν θα το έκανα, είναι ένα ανείπωτο χρέος εκ μέρους σου, οφείλεις να κάνεις και εσύ μια υποχώρηση". Ή "μπορεί επειδή είσαι εσύ να μη σε χώρισα όταν μου αφιέρωσες κομμάτι -κάτι που σιχαίνομαι- αλλά περιμένω μια αντίστοιχη θυσία "αξιών" εκ μέρους σου στο μέλλον".

 

Και αν υπάρχει χειρότερος τρόπος να ξεκινήσει κάτι είναι με υποχωρήσεις και ελαστικότητα.

Και εδώ θα τοποθετηθεώ όπως στην αρχή περίπου και προσπερνάω το γεγονός οτι προφανώς μιλάμε για μια αμοιβαία έλξη αναδυόμενη διαισθητικά , χημικά που λέμε. Τελικά μπορείς μια χαρακτηριστική διαφορά κουλτούρας που διακρίνεις στο ετερον wanna be ήμισυ, ή μια αποκρουστική αίσθηση σε ένα φετιχ (πχ τακουνια) και άλλα τέτοια , να τα περάσεις όλα αυτά τα "κακα" απο κάποια φιλτρα και να δεις τελικά στα ενδότερα του άλλου τι πραγματικά πάιζει . Είναι πολύ διασκεδαστικό αυτό και πολύ παράξενο αν δεις οτι ένα τέτοιο σημείο διαφορετικότητας λειτουργεί κάτι σαν βίτσιο ;;; χαχα, σαν το μουστάκι του ...πως το λενε δεν θυμάμαι ..

Αυτά. Περιμένω επιβεβαίωση από γνώστες, nay, ΜΥΣΤΕΣ του αντικειμένου.

Μπουαχαχα ! Μύστης, γνώστης ; Παναγία μου τρισευλογημένη ελεησον με και προστάτεψε τον δουλο σου !

 

on topic ps Ναι στην αφιέρωση , γιατί οχι ; Γιατί ; ...

[Pablo_Hasan]

καλα περιμενετε τωρα θα σκασει αλετζο και εχει και τον κουλα με ακους πολυ κολοπαιδο ο κυριακος για αβαταρ.

 

μπα, τώρα έχουν αρχίσει άλλοι την πάρλα...

[Garnele]

βλέπω δε σαρέσουν και τα λουλούδια κ τα σοκολατάκια.. πάλι θα τον χώριζες;

 

στην γενίκευσή σου για τις "γκόμενες" κ τις γυναίκες νομίζω πως θα βρεις πολλές γυναίκες απέναντί σου που θα διαφωνούν και ίσως να νιώσουν κ προσβεβλημένες από τον χαρακτήρισμό αυτό.

 

Όχι, θα βρω πολλές γκόμενες να διαφωνούν.

 

Σε γενικές γραμμές, άσχετα με το τι θα έκανα εγώ αν κάποιος ερχόταν και μου έφερνε μια ανθοδέσμη με 31 τριαντάφυλλα και ένα κουτί σοκολατάκια με λικέρ κεράσι, το οποίο προφανώς και δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για σένα, θεωρώ πως η πλειοψηφία αυτών που συνηθίζουν κάτι τέτοιο είναι ή αρκετές δεκαετίες μεγαλύτεροί μου ή απλά βλέπουν πολύ τηλεόραση. Από το τελευταίο λοιπόν θα έλεγα ότι προκύπτουν πάρα πολλά όφτοπικ προβλήματα.

Ας μείνουμε απλά στο γεγονός ότι το να σκαλώνουμε σε ρετρό γαλλικές ταινίες, σύγχρονες σαπουνόπερες και τηλεοπτικούς αστέρες παίρνοντας ιδέες για το τι «λέει το κατεστημένο» ότι ΠΡΕΠΕΙ να προσφέρεις στο γυναικείο φύλο, μάλλον αυτόματα κατηγοριοποιεί τις γυναίκες σε δυο άλλες κατηγορίες, οι οποίες έχουν να κάνουν με το κοινότυπο και το μη κοινότυπο.

 

κι εδώ είναι που συμφωνώ και με το Λούσιφερ, ότι δλδ

 

όλα αυτά συμβολίζουν κάτι. Όχι τόσο βάσει του κόπου που έκανες, αλλά του τρόπου -φανερώνει και τον τρόπο με τον οποίο έχεις τον άλλο στο μυαλό σου.

 

 

επίσης δηλώσεις του στυλ "τις γυναίκες δεν τις ρίχνεις έτσι" μου θυμίζουν άτομα που κυκλοφορούν με νταλίκα για να τα κουβαλάνε, τον Ράμπο που με ένα μαχαίρι νίκησε ένα τζιπ με πολυβόλο ένα τάνκ κι ένα ελικόπτερο στην μέση της ερήμου.

 

-And if I were you... I'd never make the mistake of bringing this subject up again.

-Oh you're the one who's making the mistake.

-Yeah? What mistake?

-Rambo.

 

Επίσης,

 

Τοσο μα τοσο τετρημενο, τακτικές να ρίξεις την γκομενα ή τον γκόμενο , Γυναίκα -Ανδρας άλλες έννοιες, το σοφιστικέ πέπλο για να συγκαλύπτει το ίδιο και το αυτό ! Η σκληρότητα αν όχι για άμυνα υποτιθεται μια τακτική, ένας πόλος αντίθεσης για μια παράλλογη ελευθερία ...

 

Όσο μιλάμε για τακτικές, άλλο τόσο θα μιλάμε και για γκόμενες. Είναι απόλυτα συνδεδεμένες έννοιες.

 

garnele η αρεοπαγίτου είναι το πράσινο μίλι σου , σου συνιστώ να μην κατέβεις ποτέ στον νότο, συνέχισε να τρως πάπιες στον βορρά !

 

λες, αν κάποιος με περπατήσει στην αρεοπαγιτου να είναι ο "ένας";

τρομακτικό φαίνεται.

 

Το κίνητρο είναι πάντα το ίδιο, ο τρόπος έχει λιγότερη σημασία ...

 

Ακριβώς επειδή το κίνητρο είναι πάντα το ίδιο σημασία έχει ο τρόπος. Αλλιώς θα βαριόσουν απερίγραπτα. Το ίδιο και η κάθε γκαρνέλ.

[Harkon]

πως μπορείς να είσαι τόσο απόλυτη;;;;

δεν είναι όλες γκόμενες σε όσες αρέσουν τα λουλούδια. το αντίθετο θα έλεγα

γιατί να ΠΡΕΠΕΙ σώνει και καλά να είναι κλισέ τα λουλούδια;

δε μπορεί ο άλλος να στα δώσει απλά το νιώθει και όχι γιατί έτσι είδε στην τι-βι;

γιατί οποιαδήποτε τέτοιο κίνηση να ΠΡΕΠΕΙ να είναι γλυκανάλατη παλιομοδίτικια οπισθοδρομικιά και όλα τα κακά του κόσμου;

[Garnele]

γιατί τέτοιο σκάλωμα με τα λουλούδια;

ωραία είναι, δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με τα λουλούδια, στο όλο μπανάλ της υπόθεσης ήθελα να καταλήξω. μου φαίνονται σαν κάτι πολύ κοινό, το οποίο εκφράζει την έλλειψη επικοινωνίας και μπλαμπλαμπλα.

ιν κονκλούζιον αυτό που θέλω να πω είναι "προσπαθήστε γαμώ να ψυχολογήσετε λίγο αυτήν που θέλετε να ρίξετε και μην κάνετε το ίδιο δώρο με τον μπάρμπα που προξένευαν στην πιτσιρίκα πριν 50 χρόνια".

 

αν σου αρέσει η τακτική αυτή πάντως, δε θα σ'εμποδίσω

[Harkon]

τα λουλούδια είναι ένα παράδειγμα μιας και είναι από τα πιο κοινότυπα δώρα.

το αν ειναι μπανάλ κάτι ή όχι είναι στο πως το αισθάνεται κανείς.

θα συμφωνήσω (Επιτέλους σε κάτι ) μαζί σου στο ότι το βασικότερο είναι να ψυχολογηθεί η κοπέλα στο τι της αρέσει και θα ήθελε σαν δώρο. πάντως δεν καταλαβαίνω το κόλλημά σου με το παρελθόν. τί και αν τα έκαναν δώρο πριν 50 χρόνια; τότε δεν ήταν άνθρωποι; δεν αγαπούσαν;

 

για μένα δεν είναι τακτική. δεν ακολουθάω κάποιο σχέδιο, παρά μόνο την καρδιά μου και την διαίσθησή μου για την καρδιά της γυναίκας.

[Garnele]

το όλο θέμα με το παρελθόν γίνεται ψυχαναγκασμός σε έναν ιστορικό μετά από λίγο.

γενικά καλο το ρετρό, μ' αρέσει, και το laisse tomber les filles ήταν το προφαηλ σονγκ μου στο μαησπεης αρκετό καιρό

αλλά όχι άλλα λουλούδια. όχι άλλοι κοινότυποι άντρες,-

[Fidelio]

garnele said

Ακριβώς επειδή το κίνητρο είναι πάντα το ίδιο σημασία έχει ο τρόπος. Αλλιώς θα βαριόσουν απερίγραπτα. Το ίδιο και η κάθε γκαρνέλ.

 

Οταν αναφέρομαι στο κίνητρο μιλάω απο την πλευρά αυτών που θεωρεί οτι βασικό μέλημα των ανθρώπων στις ερωτικές τους σχέσεις είναι η δημιουργία μιας είδους δεσμευσης or something ...

Αν άλλαζε το κίνητρο , γινόταν πιο φθηνό αλλά παρέμενε ο ντελικάτος τρόπος που θα σε εβαζε στο γνωστό άβατο του δεσίματος, η διαφορά στο αποτέλεσμα θα ήταν τεράστια. Θέλω να πω οτι σε αυτές τις περιπτώσεις μερικοί άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν τις ευθήνες των πραξεών τους αναφορικά με τα συναισθήματα που προκαλούν στον άλλο και αυτο είναι τραγικό ..

Για αυτο λέω οτι ο τρόπος φιλτράρεται για να δεις τι κουβαλαει ο άλλος μέσα του ... ο τρόπος δεν έχει σημασία.

 

Τώρα αν εσύ βαριέσαι την κοινότυπη αν θες βάση, πάνω στην οποία ξεκινάει όλο αυτό το παιχνίδι για τους τρόπους προσέγγισης και που το ονομάζω εγώ θεμελιώδες κινητρο, ναι τότε δώσε απόλυτη προταιρεότητα στον τρόπο που σε προσεγγίζουν.

[Harkon]

...

αλλά όχι άλλα λουλούδια. όχι άλλοι κοινότυποι άντρες,-

 

σόρρυ δεν το λέω για να σε προσβάλω αλλά κάτι τέτοια ακούω και λέω πως δεν ξέρετε τί θέλετε!

 

και αν θες να ξέρεις,

πιο κοινότυπο από μια γυναίκα που βαριέται, δεν ικανοποιείται με τίποτα, ζητάει συνέχεια κάτι το διαφορετικό αλλά χωρίς να λέει και πολλές φορές να ξέρει τί είναι αυτό,

δεν υπάρχει!

 

αυτά η ταπεινή μου γνώμη έτσι;

[1980]

γκαρνελε στο μαι σπεις σου εχεις στην δευτερη σελιδα των φιλων σου το γκομενο της κολητης μου.wtf. μονη σου το εδωσες δεν φταιω εγω. ναι εχεις και την κολητη μου στο myspace σου....

[parsifal]

Yikes! Πολύ ακαταδεχτίλα βρε garnele. Το πολύ το «ιντελεκτιουέλ» όμως αυτό κάνει. Μας βάζει να ψάχνουμε και να ψάχνουμε και να ψάχνουμε. Προθέσεις, κίνητρα και σημειολογίες, συνήθως εκεί που δεν πρέπει: Στις πιο απλές και αυθόρμητες στιγμές της ζωής. Και μέτα πάαααει το δάσος, χάθηκε. Bye bye, δάσος...

[Garnele]

@Harkon

 

Όχι ρε συ, δεν προσβάλλομαι. Αντίθετα, συμφωνώ και επαυξάνω.

 

@parsifal και @Harkon

Κατά γενική ομολογία η γυναίκα απαιτεί από τον άντρα να ξέρει τι θέλει, να μπορεί να φανταστεί έστω τι περιμένει από ʽκείνον (και τρέεεεεεχει ο κβαντομαλάκας να το βρει). Κάπου εκεί όμως δεν τοποθετείται και η χαρά της ανακάλυψης του άλλου, ο μαζοχισμός της ή όπως θες πες το; Δεν θα ήταν βαρετό αν δεν υπήρχε αυτό το παιχνίδι;

 

Συμπερασματικά λοιπόν και πάλι, φτάνουμε να μιλάμε για εμπειρία και τα τοιαύτα. Βέβαια, η κρίση μου επηρεάζεται αυτή τη στιγμή από διάφορους ωραίους παράγοντες και θα μπορούσα εξίσου να μιλήσω για χημεία. Εν ολίγοις ή είσαι τόσο έμπειρος που ξέρεις σε ποια πρέπει να πας με λουλούδια και σοκολάτες, σε ποια με μπύρες και πίτσα, σε ποια με ριζότο και κρασί και πάει λέγοντας ή απλά αναζητάς τη χημεία. Με το να καταστρώνεις σχέδια για το πώς θα ρίξεις τη γκόμενα μπορεί να βρεις μερικές γενικές παραδοχές, οι οποίες θα αποφέρουν καρπούς σε κάποιους ορισμένους κύκλους, αλλά δυστυχώς παραμένοντας σʼ αυτές οι κύκλοι θα μείνουν κι αυτοί στάσιμοι.

 

Και φυσικά, ναι, εκεί μπαίνουν τα γούστα.

 

@1980

λες να βγούμε και ξαδέρφια;

[1980]

μηπως πηγαινεις eightball?

[Garnele]

έχω αρκετό καιρό να πάω αλλά σε γενικές γραμμές περνάω για καμιά μπύρα όταν είμαι σαλλλονίκη.