Κρασί

[Toufas]

αυτό που βλέπεις να κουνάνε το ποτήρι και να μυρίζουνε, δεν γίνετε για το θεαθήναι.

θέλει ποτήρι με χορό, ώστε να ταρακουνισεις το κρασί και να αεριστεί. ειλικρινά, εντελώς διαφορετική αίσθηση

επίσης, σωστή θερμοκρασία, και το σωστό κρασί ανάλογα το φαγητό δεν πάνε όλα με όλα.

επίσης δοκιμάστε και ένα κρασί επιδορπίου, είναι τρομερά

 

 

http://www.wineintro.com/basics/temperatures.html

[metavlitos]

τι γνωμη εχετε για τον αμεθυστο ερυθρο του λαζαριδη.εμενα μου φαινεται κρασι για γνωστες και μονο μιας και εχω και δικο μου αμπελι και νομιζω οτι εχω μια σχετικη γνωση πανω στο θεμα(σχετικη λεμε)

[felikas]

ξεχασα να πω, οτι το 90% απο εδω μεσα πινουν το κρασι στο ποτηρι-ταβερνας..

 

Αναλόγως την περίσταση. Αμα ανοίξεις ένα σπουδαίο κρασί, τότε, ναι, το βάζεις κ στην ανάλογη κανάτα του κ το απολαμβάνεις, αλλά άμα είσαι με παρέα, με ωραίο φαγητό κ κέφι... οχι απλά δε με χαλάει το ταβερνοπότηρο, αλλά σου φτιάχνει τη διάθεση κιόλας!

[Lucifer]

Ε άμα είσαι με παρέα δε θα ανοίξεις το merlot του 94, θα πιάσεις αυτό το σιχαμένο πράμα που 'χεις για να σβήνεις τα φαγητά, θα πεθάνεις στην ξινίλα και το κακό χανγκόβερ, αλλά θα πιείς 2 μπανιέρες.

[vastravoud]

Πάντα κόκκινο πίνω και μου αρέσει ποιο πολύ αν είναι μαρουβάς. Τώρα για κρασιά του εμπορίου επειδή δεν έχω δοκιμάσει δε ξέρω...

 

Προσυπογράφω κι εγώ, σαν Κισσαμίτης βέβαια

 

Πολύ σπάνια πίνω λευκό, και έχω μια ιδιαίτερη εκτίμηση στα δυνατά, κόκκινα, παλιά Κισσαμίτικα κρασιά.

 

Γενικά ο μαρουβάς πίνεται πολύ εύκολα, σε μεθάει εξίσου εύκολα αλλά το hangover είναι ανύπαρκτο.

[kaiowas]

Υπερτατο κρασι με φοβερη ιδιετεροτητα για μενα ειναι το Chateau D'Yquem, που πλησιαζει οσο πιο κοντα γινετε (στο μυαλο μου) το νεκταρ των Ολυμπιων θεων. Απολυτο φετιχ!

 

Απο κοκκινα, που ειναι για καποιες ιδαιτερες καταστασεις και φοβερα σε ποικιλια γευσεων, Chateau Margeaux, Petrus και το Mouton-Rothschild με σημα το προβατακι μπεεεεε

Παιζει απιστευτο ρολο στη γευση παντως και ο τροπος, στιγμη, διαθεση που θα το δοκιμασεις. Ενα Parker 100 ηταν μεγαλη απογοητευση περισυ (δεν θυμαμαι ονομα).

 

Για τα ελληνικα θα διαφωνισω με Τουφα, ειναι πολυ καλα κρασια. Απλα δεν γινετε να φτασουν καποια γαλλικα λογο του οτι οι αλλοι εχουν εμπειρια εκατονταδων χρονων και υπαρχουν ποικοιλιες οπως τα Sauternes(το Yquem που λεγαμε) που δεν μεγαλωνουν Ελλαδα. Ομως συγκρινοντας τα με γαλλικα ιδιας τιμης τα ελληνικα συνηθως ειναι πολυ καλυτερα σε ποιοτητα.

 

Μαγικο Βουνο και Βιβλια Χωρα που ανεφερε καποιος θεωρουντε classic. '97 Μαγικο Βουνο δεν υπαρχει ουτε για πλακα και η τιμη του βαραει κοκκινα για αυτο το λογο.

 

Λαζαριδης ειναι 2 διαφορετικοι παραγωγοι. Ο Κωστας που ναι και λιγοτερο γνωστος μ'αρεσει πιο πολυ. Θα βγαλει τωρα στα κοντα και ενα οικολογικο κρασι που παραγετε στον Μαραθωνα το οποιο μ'αρεσε παρα πολυ.

Αυτη τη στιγμη τα καλυτερα ελληνικα κρασια παντως ειναι τα Κτημα Αλφα, τα οποια εχουν ακομη τιμες σε λογικα επιπεδα.

Την χειροτερη κατρακυλα εχει ο Χατζημηχαλης, ο οποιος προσφατα πρεπει να αλλαξε και το βασικο του γευσιγνωστη και θα κανει να επανελθει με κατι καλο μερικα χρονια.

[χάπι]

"εγώ θα κόψω το κρασί, για σένα αγάπη μου χρυσή, εγώ θα κόψω το κρασί για σένα μόνο..."

 

ένα κόκκινο καλό (καλή σχέση ποιότητας- τιμής) είναι το κόκκινο του Αθανασιάδη (2006). Το Συράχ (του Λαζαρίδη νομίζω) είναι κορυφαίο και το Καμπεγνέ του Χατζημιχάλη μου αρέσει πολύ, σε αντίθεση με αυτά που λέει ο αποπάνω. Αυτά.

[livewire]

Petrus και κάτι άλλα παρόμοια δεν προορίζονται για το μέσο καταναλωτή και το καθημερινό τραπέζι, αλλά υπάρχουν για να έχουμε κάποιο ανώτερο σημείο αναφοράς. Εκτός και αν έχεις "άπλα" () ,οπότε είναι πρώτης τάξεως γκομενοπαγίδα....

Κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατηγορία κρασιών με τιμή 7-12 ευρώ(τιμή κάβας) και κυρίως αναφέρομαι στα ελληνικά κρασιά. Είναι πραγματική απόλαυση να δοκιμάζεις συνδυασμούς κρασιού-φαγητού, αρκεί να μην έχεις κολλήματα. Βαριέμαι απίστευτα τα άτομα που δεν δοκιμάζουν τίποτα άλλο εκτός από Βιβλία Χώρα και Μαγικό Βουνό. Και βεβαίως υπάρχουν μερικές πολύ δυνατές ελληνικές ποικιλίες που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις γνωστές διεθνείς, βλέπε ξινόμαυρο, μαλαγουζιά κλπ

Τώρα, ο παγκόσμιος αμπελώνας είναι χάος. Από που να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις.

 

Anyway, φοβερό thread...

[Toufas]

εγω αν πιω, προτιμω merlot (γαλλιας, ιταλιας περνω) και chianti γιατι πανε καλα και στο μαγειρεμα

kaiowa, αυτο που ειπα για τα ελληνικα κρασια, ειναι οτι βλεπεις συχνα να λενε ααα εμενα μου αρεσει το καλο κρασι, και να μην εχουνε δοκιμασει ξενες ποικιλιες.

ειναι σαν τα ατομα που λενε ααα μονο whiskey πινω, και συνήθως πίνουνε TZONI γοουκερ, και αν πιουνε καποιο 12αρι, θα βαλουνε κοκα κολα μεσα....

[MiltoZ]

Τούφα, από την άλλη καλό είναι να στηρίζουμε κι εμείς όποτε μπορούμε τους Έλληνες παραγωγούς και να προτιμάμε τα Ελληνικά κρασιά. Ούτως ή άλλως δεν θα τους κάνουμε και χάρη αφού βρίσκεις και μερικά (σχετικά) εξαιρετικά και βραβευμένα κρασιά σε λογικές τιμές (20-30Ε).

[kaiowas]

kaiowa, αυτο που ειπα για τα ελληνικα κρασια, ειναι οτι βλεπεις συχνα να λενε ααα εμενα μου αρεσει το καλο κρασι, και να μην εχουνε δοκιμασει ξενες ποικιλιες.

ειναι σαν τα ατομα που λενε ααα μονο whiskey πινω, και συνήθως πίνουνε TZONI γοουκερ, και αν πιουνε καποιο 12αρι, θα βαλουνε κοκα κολα μεσα....

Σε αυτο συμβαλει και η ελληνικη αγορα. Ειναι μετρημενες στα δαχτυλα οι καβες που εχουν ξενα 'καλα' κρασια και ειδικα γαλλικα. Μολις πριν ενα 6μηνο ανακαλυψα μια καβα Θεσσαλονικη που μολις ειχε φερει ενα μεγαλο φορτιο με καθε ειδους φοβερα κρασια με τιμες που φτανανε και τα 1000ευρω το μπουκαλι. Μεχρι προτινος οσοι θελανε κατι καλο επρεπε να χουν εναν γνωστο τους sommelier στην Γαλλια η να εμπιστεφθουν καποια ξενα site να τους μεταφερουν σωστα την παραγγελια.

Το αστειο της υποθεσης ειναι οτι ειχε στην βιτρινα ενα 3λιτρο Yquem που κανε πανω απο 800 ευρω και το βαρουσε ολη μερα ο ηλιος. Οποιος καιμενος θα τυχε να το παρει θα κλαιει τα λεφτα του γιατι θα χει χαλασει σιγουρα η γευση.

Υπαρχουν βεβαια καποια εστιατορια που εχουν τεραστιες λιστες κρασιων και σωστες καβες που καλυπτουν σχεδον ολα τα γουστα ομως και σε αυτα τα περισσοτερα κρασια καταληγουν σε τραπεζια ασχετων που απλα κανουν την μοστρα τους.

 

Στην Αγγλια (εκτος Λονδινου) ισχυει το ιδιο σε μεγαλυτερο και ολας βαθμο απο την Ελλαδα. Πινουν ολες οι κοπελες τα χειροτερα κρασια (γιατι βρηκαν προσφορα τα 5 μπουκαλια 10 λιρες, κρασια με κιλα ζαχαρης μεσα) και νομιζουν οτι πινουν κατι σοβαρο.

[Toufas]

kaiowa:

enuff said

[MiltoZ]

Υπαρχουν βεβαια καποια εστιατορια που εχουν τεραστιες λιστες κρασιων και σωστες καβες που καλυπτουν σχεδον ολα τα γουστα ομως και σε αυτα τα περισσοτερα κρασια καταληγουν σε τραπεζια ασχετων που απλα κανουν την μοστρα τους.

 

Και οι άσχετοι έχουν ψυχή! Το πρόβλημα με τα εστιατόρια είναι ότι έχουν απαράδεκτες τιμές ειδικά στην Ελλάδα (x3 σε σχέση με την τιμή που θα το πάρεις στην κάβα).

[ΜΑΝΩΛΗΣ]

Προσυπογράφω κι εγώ, σαν Κισσαμίτης βέβαια

 

Πολύ σπάνια πίνω λευκό, και έχω μια ιδιαίτερη εκτίμηση στα δυνατά, κόκκινα, παλιά Κισσαμίτικα κρασιά.

 

Γενικά ο μαρουβάς πίνεται πολύ εύκολα, σε μεθάει εξίσου εύκολα αλλά το hangover είναι ανύπαρκτο.

 

Οταν λες Κισσαμιτης τι εννοεις??Επαρχια Κισσαμου νομου Χανιων?Λες να ειμαστε και κοντοχωριανοι?

 

Πλακα πλακα το καλυτερο κρασι ειναι ενα που βγαζουμε στο χωριο μου το οποιο ειναι απιστευτο.Βαθυ κοκκινο χρωμα ,απιστευτη γευση

Για του εμποριου θα προτιμησω μοσχοφιλερο και ξερολιθια.

[vastravoud]

Ξέρεις καμμιά άλλη Κίσσαμο; :-P

 

Από ποιό χωριό είσαι; Εγώ έχω καταγωγή από Καστέλλι, αλλά δυστυχώς δεν έχει μείνει κανείς συγγενής μου εκεί, πλέον είναι όλοι στα Χανιά.

 

Το κόλλημα όμως με την Κισσαμίτικη Μουσική και το μαρουβά μου έχει μείνει!