Προς το περιεχόμενο

Εχετε σχεση?


blashyrkh+

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 117
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
καταρριπτεται πανηγυρικα ο μυθος που θελει τους κομπιουτεραδες μπακουρια,και @γ@μητους...

 

ε, όχι και @γ@μητοι!

 

 

λίγο μ@λ@κες είμαστε, τίποτα παραπάνω... :-D

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

δεν εχω εδω και καιρο, αλλα δεν μου λειπει κατι, αμα ψαχνεσαι βρισκεις να ...

 

Ενας φιλος μου λεει το μονο που μου λειπει απο την κοπελα μου ειναι οταν μεθουσα και μετα πηγαινα σπιτι της και ξερναγα. :-D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

καταρριπτεται πανηγυρικα ο μυθος που θελει τους κομπιουτεραδες μπακουρια,και @γ@μητους...

 

Ε, όχι δα. Τόσοι και τόσοι που γράφουν "κλειδώστε το" και "σιγά το θέμα προς συζήτηση, χμφ", γιατί νομίζεις ότι το κάνουν; :mrgreen:

 

Άντε ας προχωρήσουμε λίγο παραπέρα το θέμα:

 

Βρίσκω τραγικό το να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τις σχέσεις ως κάτι αρνητικό. Υποτίθεται ότι αλλάξαν οι εποχές, οι άνθρωποι μορφώθηκαν και φτάσαμε σ' ένα επίπεδο να έχουμε την ωριμότητα να αναπτύσσουμε σχέσεις μεταξύ μας και ν' αντιλαμβανόμαστε ποια είναι τα πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και να τα διεκδικούμε. Όχι να ακολουθούμε τη λογική του "όσα δε φτάνει η αλεπού" ή για να μιλήσουμε επί του θέματος "τι τα θέλεις μωρέ. Όλες οι γυναίκες π... είναι" ή αντίστοιχα "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια".

 

Θέλεις να φταίει το star system, που μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχει μια επίλεκτη ομάδα ανθρώπων μέσα στους οποίους υπάρχει ανά πάσα στιγμή κάποιος καλύτερος απ' τον άνθρωπό μας; Θέλεις να φταίει η τηλεόραση και όλη αυτή η ατελείωτη προπαγάνδα ότι στη ζωή οι μόνες αξίες είναι το σεξ και τα λεφτά; Θέλεις να φταίει η κοινωνική απομόνωση, η ανεμπιστοσύνη, ο φόβος προδοσίας, που τραβάνε όλους τους ανθρώπους πίσω στο να κάνουν όχι σχέση, αλλά καμιά φορά ακόμα και τυπικές φιλίες; Θέλεις να φταίνε οι ταχύτατοι ρυθμοί που απέκτησε η ζωή, κάτι που δε σου δίνει το χρόνο να γνωρίσεις, να εκτιμήσεις, να ψάξεις, να σκεφτείς κτλ κτλ;

 

Ότι και να 'ναι, το πρόβλημα δείχνει σοβαρό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Υποτίθεται ότι αλλάξαν οι εποχές, οι άνθρωποι μορφώθηκαν και φτάσαμε σ' ένα επίπεδο να έχουμε την ωριμότητα να αναπτύσσουμε σχέσεις μεταξύ μας και ν' αντιλαμβανόμαστε ποια είναι τα πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και να τα διεκδικούμε. Όχι να ακολουθούμε τη λογική του "όσα δε φτάνει η αλεπού" ή για να μιλήσουμε επί του θέματος "τι τα θέλεις μωρέ. Όλες οι γυναίκες π... είναι" ή αντίστοιχα "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια".

 

Φτάσαμε και σε ένα επίπεδο όμως που μάθαμε τι πάει να πει και ευχαρίστηση σε προσωπικές επιλογές, μάθαμε οτι κάποια απο αυτά που έχουν αξία στην ζωή μπορούμε να τα ζουμε και μόνοι μας ,χωρίς να περνάμε καλά μέσα απο την ζωή κάποιου άλλου (aka σύντροφος) ή κάποιων άλλων (aka παιδιά). Ασφαλώς οι μηδενιστηκές φράσεις του τύπου "τι τα θέλεις μωρέ. Όλες οι γυναίκες π... είναι" ή αντίστοιχα "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια" δεν παίζουν σε νοήμονες ανθρώπους.

 

Θέλεις να φταίει το star system, που μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχει μια επίλεκτη ομάδα ανθρώπων μέσα στους οποίους υπάρχει ανά πάσα στιγμή κάποιος καλύτερος απ' τον άνθρωπό μας;

Φυσικά και υπάρχει πάντα καλύτερος άνθρωπος απο τον σύντροφο μας, όπως και το αντίθετο, η θεοποίηση του εαυτού μας ή του απένταντι δεν νομίζω οτι είναι νορμάλ προσέγγιση.

 

Θέλεις να φταίει η τηλεόραση και όλη αυτή η ατελείωτη προπαγάνδα ότι στη ζωή οι μόνες αξίες είναι το σεξ και τα λεφτά;

Αυτό παίζει πολύ, ο αποπροσανατολισμός είναι μεγάλο θέμα.

 

Θέλεις να φταίει η κοινωνική απομόνωση, η ανεμπιστοσύνη, ο φόβος προδοσίας, που τραβάνε όλους τους ανθρώπους πίσω στο να κάνουν όχι σχέση, αλλά καμιά φορά ακόμα και τυπικές φιλίες;

Θέλεις.

 

Θέλεις να φταίνε οι ταχύτατοι ρυθμοί που απέκτησε η ζωή, κάτι που δε σου δίνει το χρόνο να γνωρίσεις, να εκτιμήσεις, να ψάξεις, να σκεφτείς κτλ κτλ;

Θέλεις.

 

Ότι και να 'ναι, το πρόβλημα δείχνει σοβαρό.

Θέλεις. ;)
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βρίσκω τραγικό το να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τις σχέσεις ως κάτι αρνητικό. Υποτίθεται ότι αλλάξαν οι εποχές, οι άνθρωποι μορφώθηκαν και φτάσαμε σ' ένα επίπεδο να έχουμε την ωριμότητα να αναπτύσσουμε σχέσεις μεταξύ μας και ν' αντιλαμβανόμαστε ποια είναι τα πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και να τα διεκδικούμε. Όχι να ακολουθούμε τη λογική του "όσα δε φτάνει η αλεπού" ή για να μιλήσουμε επί του θέματος "τι τα θέλεις μωρέ. Όλες οι γυναίκες π... είναι" ή αντίστοιχα "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια".

 

Θέλεις να φταίει η κοινωνική απομόνωση, η ανεμπιστοσύνη, ο φόβος προδοσίας, που τραβάνε όλους τους ανθρώπους πίσω στο να κάνουν όχι σχέση, αλλά καμιά φορά ακόμα και τυπικές φιλίες; Θέλεις να φταίνε οι ταχύτατοι ρυθμοί που απέκτησε η ζωή, κάτι που δε σου δίνει το χρόνο να γνωρίσεις, να εκτιμήσεις, να ψάξεις, να σκεφτείς κτλ κτλ;

 

Ότι και να 'ναι, το πρόβλημα δείχνει σοβαρό.

 

Θα σου απαντήσω σε αυτά που παρέθεσα απ' όλο το ποστ σου. Μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα, αλλά πιστεύω οτι πολλοί σκέφτονται το ίδιο ή τουλάχιστον παρόμοια.

 

Δε ξέρω τι εμπειρία έχεις και πόσο χρονών είσαι, αλλά σίγουρα δεν έχεις ζήσει τη δική μου ζωή ούτε έχεις τις εμπειρίες που έκατσαν σε μένα.

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι στην ίδια φάση ή με την ίδια τύχη Μανουέλ. Προσωπικά εγώ είχα την ατυχία να έχω στο παρελθόν ένα ικανό αριθμό σχέσεων που πραγματικά με πλήγωσαν με το τρόπο που τελείωσαν. Όταν λοιπόν καείς απ' το χυλό φυσάς και το γιαούρτι όπως λέει ο λαός.

 

Να μην αναφερθώ στις πολυάριθμες περιπτώσεις που απλά ήμουν παρατηρητής (σχέσεις φίλων και γνωστών), όπου πραγματικά είδα πράγματα που δε μου άρεσαν καθόλου. Δεν είναι θέμα οτι δε μπορώ να γίνω κοινωνικός και να μιλήσω με εκπρόσωπο του αντίθετου φύλου, και να καταλήξει σε μια σχέση η όλη φάση (δόξα το Θεό δεν είμαι Κουασιμόδος, ίσα ίσα μια χαρά είμαι απ' ότι λένε).

 

Αλλά οι εμπειρίες που υπάρχουν σε συνδυασμό με την έλλειψη ενδιαφέροντος ατόμου στον ορίζοντα μου (αυτό για διάφορους λόγους), με φέρνουν στο να προτιμώ να είμαι μόνος.

 

Επίσης πιστεύω οτι αν δεν μπορείς να μείνεις μόνος έχεις πρόβλημα και μέσα σε μια σχέση.

Βλέπω πολύ κόσμο που κάνει μια σχέση με κάποιον ουσιαστικά αδιάφορο γι' αυτούς μόνο και μόνο για να μη μείνουν μόνοι, με αποτέλεσμα στην καλύτερη των περιπτώσεων να κοροϊδεύονται μεταξύ τους μέχρι να το διαλύσουν.

 

Όσο για τις αιτίες που αναφέρεις είναι όλες σχετικές και δεν αναφέρονται στο βασικό θέμα που για τον καθένα είναι ο εαυτός του. Αν θέλεις να βρεις κάποια/ον δε σε σταματά κάτι. Αν δε θες οι δικαιολογίες προς τον κοινωνικό περίγυρο για να αποφύγεις τη ρετσινιά που φέρνει η μοναξιά είναι πολλές.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

apo panw said Αλλά οι εμπειρίες που υπάρχουν σε συνδυασμό με την έλλειψη ενδιαφέροντος ατόμου στον ορίζοντα μου (αυτό για διάφορους λόγους), με φέρνουν στο να προτιμώ να είμαι μόνος.

 

Αυτό κυρίες και κύριοι τα λέει ολα..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κάνε μου τη χάρη να μου το εξηγήσεις αγαπητή.

 

Βλέπω οτι παράβλεψες και τι λέω πιο κάτω για ανθρώπους που απλά φοβούνται να μείνουν μόνοι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φτάσαμε και σε ένα επίπεδο όμως που μάθαμε τι πάει να πει και ευχαρίστηση σε προσωπικές επιλογές, μάθαμε οτι κάποια απο αυτά που έχουν αξία στην ζωή μπορούμε να τα ζουμε και μόνοι μας ,χωρίς να περνάμε καλά μέσα απο την ζωή κάποιου άλλου (aka σύντροφος) ή κάποιων άλλων (aka παιδιά).

 

Ναι, συμφωνώ. Είναι από αυτά τα θέματα που τα προσεγγίζεις ανάλογα με το ποιον έχεις απέναντι σου (ή στη συγκεκριμένη περίπτωση ποιον φαντάζεσαι ότι έχεις απέναντι σου, κακώς φυσικά), οπότε όταν μιλάς με κάποιον που σου λέει "έτσι", εσύ του απαντάς ναι, αλλά μην ξεχνάς ότι και κοκορέτσι" και το αντίστροφο.

 

Φυσικά και υπάρχει πάντα καλύτερος άνθρωπος απο τον σύντροφο μας, όπως και το αντίθετο, η θεοποίηση του εαυτού μας ή του απένταντι δεν νομίζω οτι είναι νορμάλ προσέγγιση.

 

Κατ' αρχάς προφανώς κακώς λέμε "καλύτερος". Θα έπρεπε να λέμε "καλύτερος για κάποιον".

 

Αυτό που πιστεύω για τις σχέσεις είναι ότι υπάρχει ένας κάποιος αριθμός ανθρώπων (μικρός) που ταιριάζει στον καθένα. Όταν βρεις έναν από αυτούς, για μένα δεν υπάρχει νόημα στο να γίνονται συγκρίσεις και να σκέφτεσαι αυτά που του λείπουν ξεχνόντας αυτά που σου δίνει, και τα οποία νοσταλγείς όταν αποφασίσεις να τελειώσεις τη σχέση (πολύ συνηθισμένο σενάριο). Υπάρχει βέβαια νόημα στο να ψάξεις μέσα σ' αυτόν τον άνθρωπο αν υπάρχουν πράγματα τα οποία πιστεύεις ότι δεν μπορείς ν' αντέξεις, όσο γίνεται βέβαια, γιατί όλα δεν πρόκειται να τα μάθεις ποτέ.

 

Σιγά σιγά γνωρίζεις όλο και περισσότερο τον συγκεκριμένο άνθρωπο, μαθαίνεις τις παραξενιές του, προσαρμόζεσαι σ' αυτές, του γνωρίζεις πράγματα για σένα, αλληλεπιδράτε τέλος πάντων, και επειδή ο άνθρωπος αλλάζει συνεχώς, οι αλλαγές που προκύπτουν από αυτήν την αλληλεπίδραση δημιουργούν τελικά δύο ανθρώπους οι οποίοι είναι πραγματικά τέλειοι ο ένας για τον άλλον. That's the theory και προς το παρόν λειτουργεί πολύ καλά. Θα σας κρατήσω ενήμερους. Σε 10 χρόνια θα κάνω update.

 

Δε ξέρω τι εμπειρία έχεις και πόσο χρονών είσαι, αλλά σίγουρα δεν έχεις ζήσει τη δική μου ζωή ούτε έχεις τις εμπειρίες που έκατσαν σε μένα.

 

Κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν αναφερόμουν κάπου συγκεκριμένα. Ένα κλίμα διέκρινα. Η αλήθεια είναι ότι δε συγκρατώ ποιος γράφει τι γενικότερα (και δε με πολυενδιαφέρει κιόλας, δημόσια κουβέντα στο ίντερνετ κάνουμε, δεν είμαστε φιλαράκια, άλλο το ένα, άλλο το άλλο). Λογικό λοιπόν να μην μπορείς ν' απευθυνείς σε όλους όταν μιλάς.

 

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι στην ίδια φάση ή με την ίδια τύχη Μανουέλ. Προσωπικά εγώ είχα την ατυχία να έχω στο παρελθόν ένα ικανό αριθμό σχέσεων που πραγματικά με πλήγωσαν με το τρόπο που τελείωσαν. Όταν λοιπόν καείς απ' το χυλό φυσάς και το γιαούρτι όπως λέει ο λαός.

 

Συμφωνώ απολύτως στο θέμα τύχη. Αλλά γενικά δεν ξεκίνησα να μιλάω κατακρίνοντας τους ανθρώπους που λειτουργούν με τον τρόπο τους. Καταλαβαίνω καλά ότι έχουν πολύ καλούς λόγους γι' αυτά που κάνουν ο καθένας και οι σχέσεις είναι πολύ δύσκολο πράγμα σήμερα.

 

Εμένα αυτό που με στεναχωρεί, είναι ότι σήμερα μας έχει φτιάξει έτσι η κοινωνία, που δεν έχουμε μεγάλες αντοχές στο να πληγωθούμε ή δεν έχουμε βαθιά ριζωμένες μέσα μας τις αξίες που χρειάζονται ώστε ν' αντισταθούμε στο "τη δεύτερη φορά που θα 'ρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, δε θα ξαν' αγαπήσω". Πολύ συχνά, ακόμα και στις φιλικές σχέσεις, συναντώ ανθρώπους κλειστούς, που δεν μπορείς να τους πλησιάσεις με τίποτα. Πάντα από πίσω κρύβεται μια παλιά ιστορία, κάποιος άνθρωπος που τους πλήγωσε.

 

Και λογικό είναι. Μετά από ένα σημείο αρχίζεις να δημιουργείς άμυνες. Κανείς δε θέλει να πονάει.

 

Αυτό όμως για να ξεπεραστεί, χρειάζεται πολύ δουλειά και δυστυχώς η κοινωνία μας έχει φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο που δε βοηθάει. Και οι αξίες αλλάξανε και οι διαθέσεις, και ο χρόνος και το άγχος έχει μεγαλώσει. Δεν υπάρχει πια όρεξη για ζωή.

 

Όπως είπα και πριν, τα γράφω όλα αυτά απλά με μια πικρία. Δεν τα γράφω ούτε με διάθεση να κατηγορήσω, ούτε "εμπρός αδέρφια επαναστατήστε". Έτσι νιώθω.

 

Υπάρχει και η (σοβαρή) πιθανότητα κάποιοι (ίσως περισσότεροι απ' ότι νομίζω) άνθρωποι να είναι καλά στη ζωή τους μόνοι τους και να τη ζούνε πιο σωστά χωρίς σύντροφο, χωρίς να ερωτεύονται. Άλλωστε κάποιοι άνθρωποι απολαμβάνουν υποσυνείδητα και τα προβλήματα και διεκδικούν τη μοναξιά τους. Λίγο πολύ ήμουν κάποτε έτσι. Δηλαδή καθόμουν μόνος μου στο δωμάτιο μου και στεναχωριόμουν, αλλά κάπου μέσα μου ένιωθα και περήφανος που μπορώ να αισθάνομαι έτσι.

 

Είναι αυτό που λέω καμιά φορά, ότι ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να ευτυχεί. Έχει ανάγκη να νιώθει, είτε αυτό είναι ευτυχία είτε δυστυχία.

 

Αλλά οι εμπειρίες που υπάρχουν σε συνδυασμό με την έλλειψη ενδιαφέροντος ατόμου στον ορίζοντα μου (αυτό για διάφορους λόγους), με φέρνουν στο να προτιμώ να είμαι μόνος.

 

Επίσης πιστεύω οτι αν δεν μπορείς να μείνεις μόνος έχεις πρόβλημα και μέσα σε μια σχέση.

Βλέπω πολύ κόσμο που κάνει μια σχέση με κάποιον ουσιαστικά αδιάφορο γι' αυτούς μόνο και μόνο για να μη μείνουν μόνοι, με αποτέλεσμα στην καλύτερη των περιπτώσεων να κοροϊδεύονται μεταξύ τους μέχρι να το διαλύσουν.

 

Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω. Μάλιστα πιστεύω ότι το καλύτερο είναι οι άνθρωποι να μην ξοδεύονται σε σχέσεις που ξέρουν ότι έχουν ημερομηνία λήξης (καμιά φορά το ξέρουμε ακόμα και προτού ξεκινήσουν).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αγαπητέ παραβλέπεις το γεγονός οτι μόλις έκανα κουότ(τι βλαχιά θε μου) έβαλα και θετική ψηφο :-)

Συμφωνώ απόλυτα σε όσα λές και απλά η φράση σου αυτή τα λέει ολα με την καλή έννοια. Οτι ο βασικότερος λόγος που κάποιοι δεν κάνουν σχέση είναι ακριβώς γιατί δεν υπάρχει κάτι πραγματικά ενδιαφέρον στον ορίζοντα και προκειμένου να ζούν αυτά που κοροιδεύουν προτιμούν να απέχουν απο το σπόρ ;) Γκάτ ιτ νάου? :-)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...