Προς το περιεχόμενο

Εχετε σχεση?


blashyrkh+

Προτεινόμενες αναρτήσεις

..

Είναι αυτό που λέω καμιά φορά, ότι ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να ευτυχεί. Έχει ανάγκη να νιώθει, είτε αυτό είναι ευτυχία είτε δυστυχία.

 

σορρυ για το οφφτοπικ απλα ήθελα να χειροκροτήσω την παραπάνω φράση

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 117
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

 

Κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν αναφερόμουν κάπου συγκεκριμένα. Ένα κλίμα διέκρινα. Η αλήθεια είναι ότι δε συγκρατώ ποιος γράφει τι γενικότερα (και δε με πολυενδιαφέρει κιόλας, δημόσια κουβέντα στο ίντερνετ κάνουμε, δεν είμαστε φιλαράκια, άλλο το ένα, άλλο το άλλο). Λογικό λοιπόν να μην μπορείς ν' απευθυνείς σε όλους όταν μιλάς.

Και εγώ γενικά μιλούσα δεν έλεγα για μένα μόνο. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές εμπειρίες, και ακόμα και ίδιες να είναι οι περιπτώσεις οι αντιδράσεις και τα συναισθήματα που προκαλούνται δεν είναι ποτέ ίδια.

Συμφωνώ απολύτως στο θέμα τύχη. Αλλά γενικά δεν ξεκίνησα να μιλάω κατακρίνοντας τους ανθρώπους που λειτουργούν με τον τρόπο τους. Καταλαβαίνω καλά ότι έχουν πολύ καλούς λόγους γι' αυτά που κάνουν ο καθένας και οι σχέσεις είναι πολύ δύσκολο πράγμα σήμερα.

 

Εμένα αυτό που με στεναχωρεί, είναι ότι σήμερα μας έχει φτιάξει έτσι η κοινωνία, που δεν έχουμε μεγάλες αντοχές στο να πληγωθούμε ή δεν έχουμε βαθιά ριζωμένες μέσα μας τις αξίες που χρειάζονται ώστε ν' αντισταθούμε στο "τη δεύτερη φορά που θα 'ρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, δε θα ξαν' αγαπήσω". Πολύ συχνά, ακόμα και στις φιλικές σχέσεις, συναντώ ανθρώπους κλειστούς, που δεν μπορείς να τους πλησιάσεις με τίποτα. Πάντα από πίσω κρύβεται μια παλιά ιστορία, κάποιος άνθρωπος που τους πλήγωσε.

 

Και λογικό είναι. Μετά από ένα σημείο αρχίζεις να δημιουργείς άμυνες. Κανείς δε θέλει να πονάει.

 

Αυτό όμως για να ξεπεραστεί, χρειάζεται πολύ δουλειά και δυστυχώς η κοινωνία μας έχει φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο που δε βοηθάει. Και οι αξίες αλλάξανε και οι διαθέσεις, και ο χρόνος και το άγχος έχει μεγαλώσει. Δεν υπάρχει πια όρεξη για ζωή.

 

Όπως είπα και πριν, τα γράφω όλα αυτά απλά με μια πικρία. Δεν τα γράφω ούτε με διάθεση να κατηγορήσω, ούτε "εμπρός αδέρφια επαναστατήστε". Έτσι νιώθω.

Να ξέρεις οτι όλα εξαρτώνται απ' τον εαυτό μας. Αν κάποιος είναι μοιρολάτρης δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρει κάτι (εκτός και αν τον λένε Γκαστόνε, αλλά και πάλι πόσες φορές να του κάτσει). Η κοινωνία ελάχιστη επίδραση έχει αν ο ίδιος αποφασίσει να προχωρήσει στη ζωή του ή αν θα αποφασίσει να ξύνει την πληγή του για πάντα.

 

Υπάρχει και η (σοβαρή) πιθανότητα κάποιοι (ίσως περισσότεροι απ' ότι νομίζω) άνθρωποι να είναι καλά στη ζωή τους μόνοι τους και να τη ζούνε πιο σωστά χωρίς σύντροφο, χωρίς να ερωτεύονται. Άλλωστε κάποιοι άνθρωποι απολαμβάνουν υποσυνείδητα και τα προβλήματα και διεκδικούν τη μοναξιά τους. Λίγο πολύ ήμουν κάποτε έτσι. Δηλαδή καθόμουν μόνος μου στο δωμάτιο μου και στεναχωριόμουν, αλλά κάπου μέσα μου ένιωθα και περήφανος που μπορώ να αισθάνομαι έτσι.

 

Είναι αυτό που λέω καμιά φορά, ότι ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να ευτυχεί. Έχει ανάγκη να νιώθει, είτε αυτό είναι ευτυχία είτε δυστυχία.

Όλα είναι θέμα συνήθειας πάλι. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και συνήθως αποζητά την κοινωνική επαφή. Όλοι σε κάποια φάση της ζωής τους θα αποζητήσουν το/τη σύντροφο. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι κάποιοι το κάνουν από φόβο να μείνουν μόνοι, κάποιοι άλλοι γιατί πέρασε η μπογιά τους και δεν έχουν τις επιτυχίες στο αντίθετο φύλο που κάποτε είχανε.Υπάρχουν και κάποιοι που είναι με κάποιον γιατί όντως θέλουν να είναι μαζί με αυτόν τον άνθρωπο.

 

Εγώ πάντως έχω δει και ακούσει περιπτώσεις ανθρώπων που το παίζανε ελεύθεροι και ωραίοι (άνδρες και γυναίκες) και μόλις τα χρόνια άρχισαν να βαραίνουν, έψαχναν πανικόβλητοι να βρούνε κάποιον να γεράσουν μαζί (ο φόβος της μοναξιάς πάλι) με αποτέλεσμα να παίρνουν το πρώτο τυχόντα με μέτρια ως ολέθρια αποτελέσματα.

 

Αυτά συμβαίνουν κατά την άποψη μου, γιατί οι άνθρωποι πάνω απ' όλα φοβούνται να γνωρίσουν όχι άλλα άτομα, αλλά τον εαυτό τους.

 

Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω. Μάλιστα πιστεύω ότι το καλύτερο είναι οι άνθρωποι να μην ξοδεύονται σε σχέσεις που ξέρουν ότι έχουν ημερομηνία λήξης (καμιά φορά το ξέρουμε ακόμα και προτού ξεκινήσουν).

 

Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο το επιβάλει και η κοινωνία ως ένα σημείο. Αν είσαι αρκετό καιρό μόνος υπάρχει μια υποσυνείδητη αλλαγή συμπεριφοράς απέναντι σου. Και από γνωστούς και φίλους. Όλοι τους σκέφτονται οτι παίζει κάποιο κουσούρι με τη πάρτη σου. Το μοντέλο του μοναχικού λύκου (όχι χωρίς φίλους απλά χωρίς σχέση για μεγάλο χρονικό διάστημα) είναι μη επιθυμητό και προκαλεί ένα σούφρωμα φρυδιών έστω και ασυνείδητα.

 

@Φρου-Φρου.

Ναι το κατάλαβα :). Ευχαριστώ για την διευκρίνηση.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω νομίζω οτι έχει να κάνει και με την ηλικία..Απο κάποιο σημείο και μετά βαριέσαι να παιδιαρίζεις και να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που δεν σου προσφέρουν κάτι..

Και ξυπνάς μια μέρα λίγο πρίν τα 30 αφου σου χουν πρήξει τα παπάκια γονείς/περιβάλλον για το πότε θα παντρευτείς και για το πότε θα δουνε εγγονάκια και αποφασίζεις οτι δεν πρόκειται να κάνεις εκπτώσεις στα συναισθήματα σου και πόσο μάλλον στην νοημοσύνη σου γιατί δεεεν θες να ξυπνήσεις μια μέρα λίγο πρίν τα 50 και να πεις wtf?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω νομίζω οτι έχει να κάνει και με την ηλικία..Απο κάποιο σημείο και μετά βαριέσαι να παιδιαρίζεις και να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που δεν σου προσφέρουν κάτι..

Και ξυπνάς μια μέρα λίγο πρίν τα 30 αφου σου χουν πρήξει τα παπάκια γονείς/περιβάλλον για το πότε θα παντρευτείς και για το πότε θα δουνε εγγονάκια και αποφασίζεις οτι δεν πρόκειται να κάνεις εκπτώσεις στα συναισθήματα σου και πόσο μάλλον στην νοημοσύνη σου γιατί δεεεν θες να ξυπνήσεις μια μέρα λίγο πρίν τα 50 και να πεις wtf?

 

Συμφωνώ (έχω περάσει τα 30) αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς οτι είναι αδύνατο να τα έχεις όλα άμεσα (και ιδίως σε μια σχέση με έναν άλλο άνθρωπο). Οι καλή σχέση δεν δείχνει στην αρχή αλλά μετά από 2 μήνες περίπου πως θα εξελιχθεί.

 

Χρειάζεται υπομονή και καλή θέληση και απ' τους δύο. Κάτι που δυστυχώς δεν είναι συχνό φαινόμενο στις μέρες μας.

 

Εγώ προσωπικά δεν έχω πειστεί πάντως οτι θα είμαι μόνος μια ζωή. Απλά μέχρι στιγμής δεν μπορώ να πω οτι υπάρχει μια γυναίκα στο ευρύ περιβάλλον μου που να μου προκαλεί κάτι (δυστυχώς το μέρος που δουλεύω είναι όλο άντρες, οπότε χάνεται μια μεγάλη δυνατότητα κοινωνικής επαφής με το αντίθετο φύλο) και προτιμώ απ' το να κοροϊδεύω τον εαυτό μου και μια κοπέλα που στην τελική δε μου φταίει σε τίποτα να είμαι μόνος (που περνάω μια χαρά).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συμφωνώ (έχω περάσει τα 30) αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς οτι είναι αδύνατο να τα έχεις όλα άμεσα (και ιδίως σε μια σχέση με έναν άλλο άνθρωπο).

 

Γι' αυτό και μίλησα για εκπτώσεις, αν σκεφτόμουν διαφορετικά τωρα θα είχα τουλάχιστον ένα παιδί, αντρα, σπιτάκι, σκυλάκι και μια χλιαρότατη ζωη..

 

Χρειάζεται υπομονή και καλή θέληση και απ' τους δύο. Κάτι που δυστυχώς δεν είναι συχνό φαινόμενο στις μέρες μας.

 

Θέλει συναίσθημα η φάση. Να σε εξιτάρει, να σε ανεβάζει, να σε ξαφνιάζει, να σε κάνει να χαμογελάς, να έχει πράγματα να σου δώσει και να είναι ανοιχτός/η να πάρει κτλ. να ταιριάζει σ' αυτο που εσυ γουστάρεις και περνάς καλά! Αν υπάρχουν αυτά τότε και υπομονή κάνεις και υποχωρήσεις κάνεις..

 

Εγώ προσωπικά δεν έχω πειστεί πάντως οτι θα είμαι μόνος μια ζωή. Απλά μέχρι στιγμής δεν μπορώ να πω οτι υπάρχει μια γυναίκα στο ευρύ περιβάλλον μου που να μου προκαλεί κάτι (δυστυχώς το μέρος που δουλεύω είναι όλο άντρες, οπότε χάνεται μια μεγάλη δυνατότητα κοινωνικής επαφής με το αντίθετο φύλο) και προτιμώ απ' το να κοροϊδεύω τον εαυτό μου και μια κοπέλα που στην τελική δε μου φταίει σε τίποτα να είμαι μόνος (που περνάω μια χαρά).

 

Μωρε ούτε εγω και όποιος το λέει είναι απλά ψεύτης.

Απλά απο το να είμαι με κάποιον που βαριέμαι/δεν είμαι ερωτευμένη/δεν περνάω καλά τοτε προτιμώ να είμαι μόνη μου.

 

edit: Η καλή σχέση (σαν τη μέρα) απο την αρχή φαίνεται. Και είμαι κάθετη σ' αυτο, αλλιώς αν περιμένεις δίμηνο για να δεις, ελα μωρεε και νταααξ θα δουμεεε, τότε σχώρνα μου τη φράση γ@ματα συμβιβασμός είναι..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι υποχωρήσεις πάντα υπάρχουν αρκεί να είναι αμοιβαίες. Αυτό δεν συμβαίνει πάλι συχνά στις μέρες μας.

 

Το συναίσθημα αν δεν υπάρχει γλυκεία μου δεν υπάρχει και λόγος να γίνει κάτι περισσότερο από το περίφημο one night stand (ή έστω σεξ μόνο και τέλος αν υπάρχει η σωματική έλξη).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι υποχωρήσεις πάντα υπάρχουν αρκεί να είναι αμοιβαίες. Αυτό δεν συμβαίνει πάλι συχνά στις μέρες μας.

 

Εγω νομίζω το αντίθετο.. Μόνο υποχωρήσεις παίζουνε. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν την ανάγκη του άλλου για "προσωπικό χώρο" μέσα στην σχέση ενω το κλουβί θέλουν να στο φορέσουν άμεσα.. (ισχύει και για τα 2 φύλα αυτο). Οι περισσότερες σχέσεις γύρω μου έχουν το ένα απο τα δυο μέλη στον ρόλο του ευνούχου (γιακ)

 

Το συναίσθημα αν δεν υπάρχει γλυκεία μου δεν υπάρχει και λόγος να γίνει κάτι περισσότερο από το περίφημο one night stand (ή έστω σεξ μόνο και τέλος αν υπάρχει η σωματική έλξη).

 

δεν διαφωνούμε κάπου ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι υποχωρήσεις πάντα υπάρχουν αρκεί να είναι αμοιβαίες.

Κλισέ...

Παίζει ρόλο το είδος και το πλήθος αυτών.

Επίσης,εφόσον υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία,κατανόηση και έλλειψη εγωισμού(αρνητικής έννοιας) τότε οι υποχωρήσεις χάνουν αρκετό από το ειδικό βάρος τους.

Πράγμα σπάνιο...(το προαναφερθέν τρίπτυχο δηλ).

edit: Η καλή σχέση (σαν τη μέρα) απο την αρχή φαίνεται. Και είμαι κάθετη σ' αυτο, αλλιώς αν περιμένεις δίμηνο για να δεις, ελα μωρεε και νταααξ θα δουμεεε, τότε σχώρνα μου τη φράση γ@ματα συμβιβασμός είναι..

Εξαρτάται από την ηλικία και τον χαρακτήρα των σχετιζομένων.

Τουλάχιστον 2 περιπτώσεις(φίλου και γνωστού) αμφότεροι άνδρες,που ξεκίνησαν σχέση με αρκετά(όχι πολύ) μικρότερης ηλικίας κοπέλες(δεν θα αναφέρω ηλικίες για να μην ξεφύγουμε).

Τον πρώτο καιρό(μέχρι 6μηνο ο ένας) δεν τα πηγαίναν καλά κυρίως επικοινωνιακά.Αρκετοί τσακωμοί μέσω τηλ και από κοντά,

έφταναν στο τσακ να χωρίσουν ορισμένες φορές κτλπ.

Μετά τον πρώτο αυτό καιρό,όλα μέλι γάλα.

Ύστερα από 4 και 6 χρόνια σχέσης,είναι αρραβωνιασμένοι και σχεδιάζουν το γάμο τους.

Πάνω από όλα φαίνεται πως υπάρχει υγεία στις σχέσεις των.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κλισέ...

Παίζει ρόλο το είδος και το πλήθος αυτών.

Επίσης,εφόσον υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία,κατανόηση και έλλειψη εγωισμού(αρνητικής έννοιας) τότε οι υποχωρήσεις χάνουν αρκετό από το ειδικό βάρος τους.

Πράγμα σπάνιο...(το προαναφερθέν τρίπτυχο δηλ).

 

σωστός !!! ;) H ακόμα καλύτερα δεν χρειάζεται να κανεις υποχωρήσεις

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κλισέ...

Παίζει ρόλο το είδος και το πλήθος αυτών.

Επίσης,εφόσον υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία,κατανόηση και έλλειψη εγωισμού(αρνητικής έννοιας) τότε οι υποχωρήσεις χάνουν αρκετό από το ειδικό βάρος τους.

Πράγμα σπάνιο...(το προαναφερθέν τρίπτυχο δηλ).

 

Εννοείται οτι παίζει ρόλο το είδος και το πλήθος. Είναι αδύνατον να είναι δύο άνθρωποι ολόιδιοι όσον αφόρα την ψυχοσύνθεση κτλ.

 

Όσο για το τρίπτυχο είναι και κάτι που δεν εμφανίζεται άμεσα. Θέλει κάποιο χρόνο για να φανεί, γι' αυτό λέω οτι το μέλλον της σχέσης δε φαίνεται άμεσα. Φρου ο ένας ή οι δυο μήνες είναι τίποτα μπροστά στα χρόνια που δυνάται να κρατήσει μια σχέση, έτσι δεν είναι? Δες το σαν το πρωινό μιας μερας.

 

Όπως είπα πάντα θα υπάρχουν σημεία τριβής. Άρα και για να λειτουργήσει η σχέση πρέπει να ρίχνουν και οι δύο νερό στο κρασί τους σε ορισμένες φάσεις.

 

Αν το κάνει μόνο ο ένας ή αρχίζει το πλήθος να γίνεται μεγάλο τότε κάτι δε πάει καλά.

 

Το ιδανικό που λες Φρου δυστυχώς δε νομίζω οτι ισχύει. Δεν υπάρχει το τέλειο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φρου ο ένας ή οι δυο μήνες είναι τίποτα μπροστά στα χρόνια που δυνάται να κρατήσει μια σχέση, έτσι δεν είναι? Δες το σαν το πρωινό μιας μερας.

 

Στην αρχή υπάρχουν κάποια σημεία τριβής μέχρι να γνωρίσει ο ένας τον άλλο. Αλλά δε νομίζω ότι σ αυτό το διάστημα υπάρχουν υποχωρήσεις. Η δυνατή σχέση δείχνει από την αρχή…αν δεν υπάρχει χημεία αστο καλύτερα.

Παίζει ρόλο το είδος και το πλήθος αυτών.

Επίσης,εφόσον υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία,κατανόηση και έλλειψη εγωισμού(αρνητικής έννοιας) τότε οι υποχωρήσεις χάνουν αρκετό από το ειδικό βάρος τους.

 

Αγάπη σημαίνει πόνος (με την καλή – αν υπάρχει- έννοια)

Σημαίνει διεκδικώ τον άλλον….οι υποχωρήσεις χάνουν το νόημά τους, δεν υφίστανται.

 

Άρα και για να λειτουργήσει η σχέση πρέπει να ρίχνουν και οι δύο νερό στο κρασί τους σε ορισμένες φάσεις.

 

Αν συμβαίνει να υποχωρεί ο ένας έναντι του άλλου, υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας κατά την γνώμη μου. Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου, ξέρεις τις ανάγκες του, τις επιθυμίες του και γνωρίζεις πως ακριβώς πρέπει να συμπεριφερθείς, του δίνεις χώρο. Η επικοινωνία γίνεται με τα μάτια, με ένα νεύμα, δε μιλάς, καταλαβαίνεις από την γλώσσα του σώματος τι θέλει….τα λόγια χάνουν την σημασία τους

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στην αρχή υπάρχουν κάποια σημεία τριβής μέχρι να γνωρίσει ο ένας τον άλλο. Αλλά δε νομίζω ότι σ αυτό το διάστημα υπάρχουν υποχωρήσεις. Η δυνατή σχέση δείχνει από την αρχή…αν δεν υπάρχει χημεία αστο καλύτερα.

 

Ναι ε?

Και πως αντιμετωπίζονται αυτά τα σημεία τριβής πανμέγιστε συμβουλάτορα? Με σφαλιάρες? Ή απλά δε μιλας με τον άλλο και περιμένεις να αρχίσει η περίοδος των υποχωρήσεων (κάτι σαν τις εκπτώσεις δλδ).

 

Όσο για τη χημεία και το αν είναι δυνατή η σχέση δεν έχει να κάνει με τη συμβατότητα των χαρακτήρων. Μπορεί να σε τρελαίνει (με τον ευνοούμενο τρόπο) η παρουσία της άλλης/ου, αλλά να υπάρχει απόλυτη διαφωνία σε όλα τα επίπεδα. Με αποτέλεσμα η συνύπαρξη να είναι αδύνατη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εννοείται οτι παίζει ρόλο το είδος και το πλήθος.

Μιλώντας για ανθρώπινες σχέσεις,σχεδόν τίποτα δεν είναι αυτονόητο.

Είναι αδύνατον να είναι δύο άνθρωποι ολόιδιοι όσον αφόρα την ψυχοσύνθεση κτλ.

Όχι και τόσο.Αλλά δεν είναι θέμα ψυχοσύνθεσης αλλά αντίληψης.

Η δυνατή σχέση δείχνει από την αρχή…

Οι περισσότερες σχέσεις στην αρχή δυνατές είναι... και πολύ μάλιστα!

Αγάπη σημαίνει πόνος (με την καλή – αν υπάρχει- έννοια)

Σημαίνει διεκδικώ τον άλλον….οι υποχωρήσεις χάνουν το νόημά τους' date=' δεν υφίστανται.[/quote']

Μάλλον έμπλεξες την αγάπη με τον έρωτα.

Ίσως επειδή όπως είπα πριν είναι θέμα αντίληψης...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@Mithrantir, μα δεν υφίστανται υποχωρήσεις…δεν νοιώθει ο ένας την ανάγκη του άλλου για υποχώρηση, γιατί απλά δεν υπάρχουν διαφορές. υπάρχει ισως μια διεκδίκηση, που οδηγεί σε διαφωνίες, αλλά δεν έχουν βάθος, δεν υπάρχει σύγκρουση αντιλήψεων.

μη το παίρνεις σα συμβουλή

εγώ αυτά ένοιωθα

 

Οι περισσότερες σχέσεις στην αρχή δυνατές είναι... και πολύ μάλιστα!

 

Ε ναι, κάποτε όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...