Εχετε σχεση?

[Φρού-Φρού]

Mithrantir θα μιλήσω με παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ οταν λέω για την αρχή μιας σχέσης. Πχ γνωρίζω κάποιον μπλα μπλα. Αυτό που θα με κάνει να καταλάβω οτι εγω θέλω πολύ να τον γνωρίσω, να τον εξερευνήσω και οτιδήποτε άλλο είναι το πότε θα μου δημιουργηθεί η ανάγκη να τον ξαναδώ και γενικά να περάσω χρόνο μαζι του. Και φυσικά το αντίθετο γιατί όπως και να το κάνουμε τα αισθήματα του άλλου τροφοδοτούν και τα δικά μας..Αυτό φυσικά δεν εγγυάται τίποτα αλλά είναι ρε γαμώτο κάτι.

Εχω κάνει σχέση η οποία ξεκίνησε απο χαλαρές συναισθηματικές βάσεις απο την μεριά μου και παρόλο που πληρούσε τα "κοινωνικά κριτήρια" (γιακ) ποτέ δεν έφτασε στο σημείο για να με κάνει να "ονειρευτώ" την ζωή μου μαζι του...

Θέλω να πω οτι, αν δεν κολλήσεις απο την αρχή μετα οτι προσπάθεια και να κάνεις θα είναι απλώς μια συμπαθητική, συμβατική αν θες προσπάθεια..

[Toufas]

φρου ηρθαααααααααααααααααααααααα

 

πάντως, δεν βαριέστε μετά από τόσο καιρό? εννοώ όταν γίνετε κάτι συνήθεια και σταματάνε τα μελια

 

 

επίσης όπως έχει πει ο αγαπητός david d.... η έλξη δεν είναι επιλογή κανενός, δεν επιλέγουμε ποιον θέλουμε και ποιον όχι.

[frenzy]

Just food for thought...

 

Κάποτε έγινε μια έρευνα (μου διαφεύγουν οι ερευνητές) ανάμεσα σε ζευγάρια παντρεμένα από έρωτα και παντρεμένα από συνοικέσιο: Μετρήθηκαν χαρακτηριστικά όπως κοινές απαντήσεις σε όμοιες ερωτήσεις, κοίταγμα στα μάτια, συχνότητα χαμόγελου σε μεταξύ τους συζητήσεις και άλλα. Βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ τους όσον αφορά στην ποιότητα της σχέσης (στα μετρηθέντα χαρακτηριστικά) και υπερτερούσαν τα ζευγάρια από συνοικέσιο.

Οι ερευνητές κατέληξαν πως αυτοί είχαν ξεκινήσει από μια βάση "χλιαρή" όπου έθεσαν εαυτούς στην δύσκολη θέση να μάθουν ο ένας τον άλλο μέσα στη σχέση χωρίς την ευκαιρία της υπαναχώρησης (τουλάχιστον όχι αμέσως) βάζοντας έτσι πιο σταθερές βάσεις αφού αυτές δεν στηρίζονταν σε συναισθήματα αλλά σε μαθημένες συμβιβαστικές συμπεριφορές.

Τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν από έρωτα αντίθετα, συμπέραναν οι ερευνητές, βάσισαν τη σχέση τους σε ένα συναίσθημα το οποίο αργότερα είτε έπαψε να τους τροφοδοτεί είτε δε στάθηκε αρκετό για να καλύψει τις απαιτήσεις της σχέσης.

 

Εγώ τώρα θα ξεκινήσω με την ατάκα του Manuel πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη μόνο να νιώθει και θα πω διαφωνώντας πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πράττει. Ο άνθρωπος θα νιώθει ακόμη κι αν δεν κάνει τίποτα. Η πράξη όμως είναι αυτή που θα δώσει σε οποιονδήποτε αυτό που ζητά. Το να κάνεις μια συμβιβαστική σχέση είναι μια πρόκληση στον εαυτό σου. Το να περιμένεις να ερωτευτείς και να πάνε όλα καλά με βάση αυτήν την τυχαία σύμπτωση ορμονών, νευροδιαβιβαστών, ψυχολογικών ομοιοτήτων και μιας ανθρώπινης παρουσίας είναι απλά το τζόκερ.

Μήπως στην προσπάθειά μας λοιπόν για αντικονφορμισμό και ευτυχία ( τι να 'ναι αυτό; ) χάνουμε το καλύτερο χαρακτηριστικό μας; Κι αυτό δεν είναι άλλο από την ικανότητά μας να αλλάζουμε συμπεριφορά.

[Toufas]

όταν λες συνοικέσιο, πως το εκλαμβάνουμε? γιατί άλλο το συνοικέσιο τις ελλάδας, άλλο του pakistan

[konnak]

Just food for thought...

 

Κάποτε έγινε μια έρευνα (μου διαφεύγουν οι ερευνητές) ανάμεσα σε ζευγάρια παντρεμένα από έρωτα και παντρεμένα από συνοικέσιο: Μετρήθηκαν χαρακτηριστικά όπως κοινές απαντήσεις σε όμοιες ερωτήσεις, κοίταγμα στα μάτια, συχνότητα χαμόγελου σε μεταξύ τους συζητήσεις και άλλα. Βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ τους όσον αφορά στην ποιότητα της σχέσης (στα μετρηθέντα χαρακτηριστικά) και υπερτερούσαν τα ζευγάρια από συνοικέσιο.

Οι ερευνητές κατέληξαν πως αυτοί είχαν ξεκινήσει από μια βάση "χλιαρή" όπου έθεσαν εαυτούς στην δύσκολη θέση να μάθουν ο ένας τον άλλο μέσα στη σχέση χωρίς την ευκαιρία της υπαναχώρησης (τουλάχιστον όχι αμέσως) βάζοντας έτσι πιο σταθερές βάσεις αφού αυτές δεν στηρίζονταν σε συναισθήματα αλλά σε μαθημένες συμβιβαστικές συμπεριφορές.

Τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν από έρωτα αντίθετα, συμπέραναν οι ερευνητές, βάσισαν τη σχέση τους σε ένα συναίσθημα το οποίο αργότερα είτε έπαψε να τους τροφοδοτεί είτε δε στάθηκε αρκετό για να καλύψει τις απαιτήσεις της σχέσης.[...]

 

Συγνώμη, αλλά μετά από αυτό που έχω σημειώσει σε bold, χάνει την αξιοπιστία του ό,τι άλλο και να πεις. Αν μπορέσεις να βρεις κάποια πηγή, έχει καλώς. Αλλά μέχρι τότε αυτό που γράφεις is just fiction.

 

Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κάπως λογικό.

[frenzy]

Στην Αμερική έγινε η έρευνα.

[Φρού-Φρού]

βάζοντας έτσι πιο σταθερές βάσεις αφού αυτές δεν στηρίζονταν σε συναισθήματα αλλά σε μαθημένες συμβιβαστικές συμπεριφορές.

 

Χμμ οχι ευχαριστώ, προτιμώ το Τζόκερ γιατί αν σου κάτσει ????

 

frenzy also said Το να κάνεις μια συμβιβαστική σχέση είναι μια πρόκληση στον εαυτό σου

 

Πρόκληση??? Εμένα πιο πολύ σε παραίτηση μου κάνει..

Αν θές εξήγησε το λίγο γιατί μπορεί να μην έχω καταλάβει καλά

 

Toufas καλώς τον!

Η μαγκιά για μια επιτυχημένη σχέση είναι να μετατρέψει την βαρεμάρα/ρουτίνα(σικ) σε ισορροπία! Πιασ' τα αβγο και κούρευτο δηλαδή..

[frenzy]

Συγνώμη, αλλά μετά από αυτό που έχω σημειώσει σε bold, χάνει την αξιοπιστία του ό,τι άλλο και να πεις. Αν μπορέσεις να βρεις κάποια πηγή, έχει καλώς. Αλλά μέχρι τότε αυτό που γράφεις is just fiction.

 

Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κάπως λογικό.

 

Food for thought΄είναι φίλε μου δεν είναι επιστημονικό άρθρο το ποστ μου.Όσο κι αν προσπαθώ πάντα να αναφέρω πηγές οι έρευνες που έχω στο κεφάλι μου δεν αντιστοιχούν πάντα σε ονόματα. Αν θες σχολίασε την άποψη, το fiction ή απλά προσπέρασέ το. Το να μου πεις με πολλά λόγια αυτό που εγώ έγραψα (οτι δεν θυμάμαι πηγές) είναι απλά ανούσιο

 

@ Φρου αν είναι πιθανότερο να βρεις αγάπη και συντροφικότητα συμβιβασμένη γιατί θα προτιμήσεις να μείνεις μόνη (λέμε τώρα) ;

[p3tran]

καλα τα λεει η φρουφου.

αμα δεν στη δωκει ο αλλος δεν ειναι το ιδιο..

βεβαια καθε πετυχημενη σχεση ειναι θεμιτη.

[Φρού-Φρού]

@ Φρου αν είναι πιθανότερο να βρεις αγάπη και συντροφικότητα συμβιβασμένη γιατί θα προτιμήσεις να μείνεις μόνη (λέμε τώρα) ;

 

Ρητορικότατη η ερώτηση σου θα έλεγα αλλά θα απαντήσω..

Γιατί δεν μου αρέσουν τα ημίμετρα και εκτιμώ τον εαυτό μου τόσο, ετσι ώστε να μην συμβιβαστώ εκούσια σε μια κατάσταση τέτοιας φύσεως.

Προτιμώ στο μέλλον να μουτζώνω τον εαυτό μου για τυχόν λάθος επιλογές που έκανα, παρά να περιμένω την ζωή να μου αλλάξει τον ορό κάθε οκτώ ώρες για να μπορώ να υπάρχω

[frenzy]

Πρόκληση??? Εμένα πιο πολύ σε παραίτηση μου κάνει..

Αν θές εξήγησε το λίγο γιατί μπορεί να μην έχω καταλάβει καλά

 

Λίγο; Πολύ θα στο εξηγήσω:

Ας ξεκινήσουμε με το γιατί κάνουμε σχέσεις. Για να αναπαραχθούμε. Το ένστικτο αυτό εκδηλώνεται ως συνέπεια της αυτοσυντήρησης και άρα του Εγώ μας (και του ψυχαναλυτικού ). Το Εγώ μας λοιπόν επειδή είναι κατά βάση κουτό προσπαθεί να αναπαραχθεί με το όμοιό του (και όχι με κάτι καλύτερο ). Έτσι λοιπόν θέσαμε και τα κριτήρια με τα οποία κάνουμε σχέσεις. Δεν είναι πρόκληση λοιπόν να αψηφήσουμε αυτό το βρωμοένστικτο που τόσο αγαπάμε και να προσπαθήσουμε να το ξεγελάσουμε κάνοντάς το να πιστέψει με τον καιρό πως το όμοιο είχαμε βρει;

Κι αν πάλι δεν κατάλαβες (αμφιβάλλω) εννοώ πως ο συμβιβασμός προκαλεί την αλλαγή και μετά από λίγο δεν συμβιβάζεσαι πια - απλά είσαι.

Να στο πω ακόμη πιο απλά: Η αλλαγή που θα πάθεις περιμένοντας θα έρθει το ίδιο ύπουλα με αυτήν του συμβιβασμού. Μόνο που στην δεύτερη περίπτωση το αφεντικό είσαι εσύ και έχεις και την στατιστική μαζί σου.

 

Εdit: Στο τελευταίο ποστ σου έρχεσαι σιγά σιγα να συμφωνήσουμε....

[Φρού-Φρού]

Να προσπαθήσω:

α) να συμβιβαστώ

και β) να το ξεχάσω με τον καιρό οτι συμβιβάστηκα

 

Εντάξει το' πιασα

Λοιπόν ο γάμος μου θα γίνει στο Δημαρχείο Σαλαμίνας (σχωρα τε με απο κει ειν΄ο γαμπρος) και η ημερομηνία της σεμνής τελετής είναι ημέρα Σάββατο 18/01/1967

 

Ειστε όλοι καλεσμένοι

[frenzy]

Ρητορικότατη η ερώτηση σου θα έλεγα αλλά θα απαντήσω..

Γιατί δεν μου αρέσουν τα ημίμετρα και εκτιμώ τον εαυτό μου τόσο, ετσι ώστε να μην συμβιβαστώ εκούσια σε μια κατάσταση τέτοιας φύσεως.

Προτιμώ στο μέλλον να μουτζώνω τον εαυτό μου για τυχόν λάθος επιλογές που έκανα, παρά να περιμένω την ζωή να μου αλλάξει τον ορό κάθε οκτώ ώρες για να μπορώ να υπάρχω

 

(Τώρα το παρατήρησα) Ο αντικονφορμισμός τελικά όταν γίνεται κλισέ χάνει το νόημά του

 

Να προσπαθήσω:

α) να συμβιβαστώ

και β) να το ξεχάσω με τον καιρό οτι συμβιβάστηκα

 

Όχι. Να συμβιβαστείς.- Όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν. Και πριν με ρίξετε στην πυρά επειδή ανέφερα τις ντεμοντέ λέξεις συμβιβασμός και αλλαγή να διευκρινήσω μονάχα πως δεν υποστηρίζω το συνοικέσιο (μην τρελαθούμε) αλλά τον συμβιβασμό. Και μην ξεχνάς φρου φρου μου πως αν δεν υπήρχε συμβιβασμός στις σχέσεις δεν θα υπήρχε γυναικείος οργασμός. :lol:

[Garnele]

Λίγο; Πολύ θα στο εξηγήσω:

Ας ξεκινήσουμε με το γιατί κάνουμε σχέσεις. Για να αναπαραχθούμε. Το ένστικτο αυτό εκδηλώνεται ως συνέπεια της αυτοσυντήρησης και άρα του Εγώ μας (και του ψυχαναλυτικού ). Το Εγώ μας λοιπόν επειδή είναι κατά βάση κουτό προσπαθεί να αναπαραχθεί με το όμοιό του (και όχι με κάτι καλύτερο ). Έτσι λοιπόν θέσαμε και τα κριτήρια με τα οποία κάνουμε σχέσεις. Δεν είναι πρόκληση λοιπόν να αψηφήσουμε αυτό το βρωμοένστικτο που τόσο αγαπάμε και να προσπαθήσουμε να το ξεγελάσουμε κάνοντάς το να πιστέψει με τον καιρό πως το όμοιο είχαμε βρει;

 

....

 

χμ. αν βασιζόμασταν απλά στην αναπαραγωγή, δεν θα κάναμε σχέσεις όμως, ε?

δηλαδή, αν απλά ήθελες να κάνεις απογόνους δε θα ήταν απαραίτητη η σύναψη σχέσεων, γάμου μπλα.. οπότε αυτό που αναζητάς είναι μάλλον κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο: αυτό κάποιοι το μεταφράζουν ως "χημεία", "επικοινωνία" και τα λοιπά.

[p3tran]

ειναι πολλες οι χημικες ενωσεις του εγκεφαλου αρη!!