egalps Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Έίπα να γελάσουμε λίγο... Ας πει ο καθένας ένα-δυο απ τις μεγαλύτερες ντροπές που του έχουν συμβεί Εγώ για παράδειγμα μια φορά πριν πολλά χρόνια ημουν με το ποδήλατο μου στο πιο εμπορικό δρόμο της πόλης όπου κατοικώ.Ο δρόμος εννοείτε γεμάτος κόσμο (πεζούς και όχι αυτοκίνητα ή μηχανάκια).Πάνω στο ποδήλατο είχα και μιά σακούλα γεμάτη πατάτες(γύρω στα 3-4 κιλά).Η ρημάδα λοιπόν η σακούλα έσκισε και οι πατάτες χύθηκαν στο δρόμο.Εκείνη την ώρα ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί και σα να μην έφτανε αυτό εκείνη την ώρα πέρασε και ένας καθηγητής μου. Άλλη μια φορά ήμουν μέσα σ ένα κτίριο και συγκεκριμένα εκεί που εργάζεται ο πατέρας μου.Είχα μια δουλίτσα εκεί γύρω στη μία ώρα.Ήξερα ότι ήμουν μόνος μου οπότε εκεί που πολεμούσα άρχισα να τραγουδάω.Τραγουδούσα δυνατά και μάλιστα ένα δικό μου τραγούδι ΞΕΝΟ !!!Κάποια στιγμή λοιπόν ανοίγει η πόρτα απ το διπλανό γραφείο και βγαίνει μία γυναίκα η οποία εργαζόταν εκεί.Τελικά δεν ήμουν μόνος μου στο κτίριο.Εντάξει η γυναίκα δεν είπε τίποτα αλλά εγώ πρέπει να χα αλλάξει είκοσι-πέντε χρώματα. Αυτά απο μένα... Άντε να διαβάσω και τις δικές σας...
aledjo Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 α καλα, αυτο που επαθα εγω δε συγκρινεται με τιποτα! ηταν λοιπον μια μερα μεσημερι στις 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1999 οπου εγινε ο σεισμος της παρνηθας! εκεινη την ωρα λοιπον οτι ειχα γυρισει σπιτι και αφου εκανε ζεστη εγω "κολλαγα" απο τον ιδρωτα, κι'ετσι ειπα να μπω να κανω ενα μπανιο. την ωρα λοιπον που εβγαλα τα ρουχα και πηγα να μπω στη μπανιερα, εγινε ο σεισμος! το σπιτι μου ειναι μονοκατοικια, δε σκεφτηκα τιποτα εκεινη τη στιγμη και ετρεξα εξω στο δρομο γυμνος! η ιστορια δε τελειωνει εδω οταν εγινε ο σειμος, ολο ο κοσμος ειχε βγει στους δρομους και φωναζανε. εκεινη τη περιοδο ειχε φτιαχτει μια πολυκατοικια κολητα απο το σπιτι μου και ακριβως μια βδομαδα πριν ειχε μετακομισει μια οικογενεια με 2 παιδια, 2 κοριτσια που το ενα ηταν στην ηλικια μου τοτε 16χρονων και μια βδομαδα την εβλεπα που μ'αρεσε αλλα δεν ειχα βρει ευκαιρια να τη γνωρισω. οταν λοιπον ετρεξα στο δρομο εξω γυμνος, συναντησα καταφατσα τη γειτονισσα που μ'αρεσε! φυσικα δεν αλλαξα εγω 25 χρωματα αλλα αυτη! εμεινε καγκελο αυτη και οοοολοι οι γειτονες που με ειδαν. ετρεξα ξανα μεσα στο σπιτι για να ντυθω και ξαναβγηκα εξω. ε μετα γνωριστηκαμε κανονικα και ολη περιοδο που ολος ο κοσμος ηταν στους δρομους και τα παρκα, εμεις ειμασταν παρεα.... εχουν περασει σχεδον 9 χρονια και ακομα το θυμομαστε καμια φορα και λιωνουμε στα γελια. πιο εντυπωσιακη γνωριμια δεν εχω ξανακανει! 2
bolec Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Προσφατα με φιλοξένησε ένα φιλαράκι μου στην πόλη οπου σπουδάζει.Το σαββατοκύριακο που έμεινα εκεί γνώρισα και μια πολύ ωραία συμφοιτήτρια του.Η συμφοιτήτρια αυτή λοιπόν ήρθε απ το σπίτι του φίλου μου(σημειωτέον ο συγκάτοικός του έλειπε) για έναν καφέ. Εντελώς τυχαία εκείνη την ώρα έτυχε κάτι ξαφικό στο φιλο μου και έπρεπε να λέιψει για μισή ωρίτσα, οπότε "συνέχισα" μόνος μου τον καφέ με την ωραία συμφοιτήτρια στο κρεβάτι του συγκάτοικού του που έλειπε. Έλα μου όμως που πάνω που "πίναμε εμείς τον καφέ" στο κρεβάτι του, ο συγκάτοικος γύρισε μαζί με τους γονείς του και τους ανέβασε επάνω για να τους δείξει το νέο του δωμάτιο.... Εκεί να δεις πόσα χρώματα άλλαξα μόλις άνοιξε η πόρτα του δωματίου....
random Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 1. να την έχεις φέρει στα πρόθυρα.. και να σταματάς με αστείες δικαιολογίες, γιατι νιώθεις οτι ο "χορηγός" σου απόψε δεν κάνει κούκου 2. να σε πιάνουν στα πράσσα να την παίζεις. Την κιθάρα. 3. να πιάνεις εσύ στα πράσσα ενα συνάδελφο να την παίζει. Τη φλογέρα. 4. να βλέπεις έλεγχο 3μήνου με βαθμο σε ενα μάθημα 6/20. αφού το έχει δεί πρώτα η μάνα σου 5. σε λουνα παρκ, να χεις πάρει με τον κολητό, στο κατόπι δυό πιπίνια, να μπαίνεις σε όποια παιχνίδια μπαινουν μπας και σου κάτσει... τελικά καταλήγουμε στη μπαλαρίνα. Βγαίνοντας.. απο τη ζαλάδα, ξερνάς ότι έχεις και δεν έχεις μπροστά τους :lol:
washcloud Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Στο στρατό, λίγο πριν την ορκωμωσία, να υπάρχει έντονη ανάγκη για τουαλέττα. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας, να φεύγει η αγκράφα από την ζώνη, και να πέφτει καταλαβαίνετε που. Στην (ψαρωμένη) σκέψη ότι μπορεί η παρουσία στην ορκωμωσία, απουσία ζώνης, να σημαίνει καμιά στέρηση της πολυπόθητης επερχόμενης άδειας, μπήκε το χέρι βαθειά, αλλά με πολλή ντροπή... * * * ...Δουλεύοντας delivery, βγαίνοντας από φοιτητική εστία που μόλις έχω παραδώσει κάτι, να έχω συνειδητοποιήσει πως μου ' λειπε ένα 5χίλιαρο από το "ταμείο" μου. Άμεση επιστροφή μετά από γρήγορη σκέψη και σιγουριά ότι το πεντοχίλιαρο δόθηκε μάλλον κατά λάθος ως ρέστα σε 10χίλιαρο που δεν υπήρξε ποτέ (είχε πληρώσει με 5χίλιαρο) , και εξήγηση για το πιθανό λάθος, και αναμονή αναγνώρισής του. Ο φοιτητής όμως επέμενε ότι δεν είχε πλεόνασμα σε ρέστα. Εγώ πάλι στραβώνω για την "μπινιά" του, γιατί ήμουν σίγουρος ότι είχα φύγει από το μαγαζί με τάδε ταμείο, κι αυτή ήταν η πρώτη παραγγελία, άρα δεν υπήρχε περίπτωση να έχει γίνει αλλού λάθος, ή να το έχω χάσει, και με συνοπτικές διαδικασίες του τα χώνω και φεύγω - κοντέψαμε ν' αρπαχτούμε άσχημα. Δεν θυμάμαι τί ακριβώς είχε γίνει, αλλά στο μαγαζί συνειδητοποιώ ότι το παιδί δεν είχε πει ψέμματα (μάλλον είχα πάρει λιγότερο ταμείο απ΄ότι συνήθως - κάτι τέτοιο).Κι ούτε καν πήρε στο μαγαζί να κάνει παράπονο, παρ' όλο που στην ουσία τον είχα βγάλει κλέφτη. Στο τέλος της βάρδιας περνάω και τον βρίσκω, με την μούρη μου μέχρι το πάτωμα, και του ζητάω συγγνώμη... (Προς έκπληξή μου είπε ότι "δεν τρέχει τίποτα" και "γίνονται αυτά", και με καλεί και για μπύρα, και είχαμε γίνει και φιλαράκια.Δεν ξέρω να έχουν...καλή φήμη οι Καλαματιανοί, αλλά αυτός σίγουρα την διέψευσε.Να 'σαι καλά ρε Θοδωρή, όπου και να 'σαι τώρα...) * * * [την ιστορία που με "μαζέψαν" 2 ζητάδες (με χειροπέδες κι όλα τα σχετικά) ενώ κοιτούσαν όλοι οι γείτονες, καθώς είχα σαλτάρει και...παρακολουθούσα το σπίτι της , μέσα από ένα γιαπί (και νόμισαν κάτι γείτονες που με πήραν πρέφα ότι πάω για διάρρηξη και τους φώναξαν) , ΔΕΝ την λέω ολόκληρη γιατί ακόμα προσπαθώ να την ξεχάσω...] 1
zatara Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 [την ιστορία που με "μαζέψαν" 2 ζητάδες (με χειροπέδες κι όλα τα σχετικά) ενώ κοιτούσαν όλοι οι γείτονες, καθώς είχα σαλτάρει και...παρακολουθούσα το σπίτι της , μέσα από ένα γιαπί (και νόμισαν κάτι γείτονες που με πήραν πρέφα ότι πάω για διάρρηξη και τους φώναξαν) , ΔΕΝ την λέω ολόκληρη γιατί ακόμα προσπαθώ να την ξεχάσω...] ελα πες την ρε washcloud (πρεπει να εχει πολυ πλακα!!!)
Finn Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Κάποια απ τις πρώτες μέρες στο ΤΕΙ που σπούδαζα είχα πάει για φαγητό στην λέσχη.Φουλ από κόσμο και φουλ απο δίσκους λερωμένους σε κάτι θρανία και στις ειδικές θέσεις. Πάω κι εγώ ο κακομοίρης να αφήσω τον δίσκο μου αλλά δεν έβρισκα θέση πουθενά.Βλέπω μια στοίβα με δίσκους σ ένα θρανίο.Λέω ε δε γαμιέται θα το βάλω εδώ.Ίσα που ακούμπησε ο δίσκος μου τον απο κάτω κι αρχίζει μια κατολίσθηση απο δίσκους πιάτα και μαχαιροπίρουνα.Όλο το ΤΕΙ να χειροκροτάει και να σφυρίζει.Τόση ντροπή ποτέ ξανά ΤΕΙ Κρήτης Παράρτημα Χανίων 2001!
washcloud Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 ...Κουτσομπόληδες (...αν έχετε ποτέ χάσει τον έλεγχο λόγω ζήλιας -αβάσιμης μάλιστα - δε...χρειάζεστε λεπτομέρειες... )
thes1os Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Σε μπαράκι που είχα -ως πιτσιρικάς 3η γυμνασίου- φάει καψούρα με την γκαρσόνα, πήγαινα απο νωρίς να πιάσω το τραπέζι το καλό να την βλέπω. Ενώ με πλησιάζει και με κοιτάει και μου χαμογελάει --(κλωτσιές, αγκωνιές με τον κολητό, χαμόγελα αισιοδοξίας!)--- έρχεται προς το μέρος μου.... και μας ζητάει να αδειάσουμε το τραπέζι για να βάλει μια μεγάλη παρέα...:cry::cry:
eliask Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 26 Μαρτίου 2008 Mυκονος πιτσιρικάδές την περίοδο που έκλειναν τα μαγαζιά νωρίς.Εχούν κλείσει όλα τα μαγαζιά και όλος ο κόσμος έξω. Φεύγοντας και έμεις με το παπάκι σταματαεί ο φίλος μου να μιλήσει σε κάτι κοπέλες και καλά ξέρετε τώρα ! Γελάμε λίγο και του λέω αντέ πάμε να φύγουμε. Ανοίγει το γκάζι από το παπί και προφανώς κάποια λαλακία έκανε και κόλησε το γκάζι στο τέρμα. Οπώς σηκώνετε το μηχανάκι εγώ ακουμπάω τα πόδια μου κάτω και απλά φεύγω από το μηχανάκι και καταλαβαίνετε πως το μηχανάκι γίνεται αερώθούμενο χωρίς και το δικό μου βάρος και διανύει μία απόσταση περίπου 50 μέτρων με το μηχανάκι σουζα και αυτός να κρατάει το μηχανάκι από το γκάζι και να τρέχει από πίσω !!!! Περιτό να σας πω τι γέλιο έπεσε .εγώ είχα μείνει πίσω και είχα πεθάνει στα γέλια και όλος ο κόσμος τουλάχιστον 500 ατόμα να μας βλέπει και να γελάει .... 2
cat920 Δημοσ. 27 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 27 Μαρτίου 2008 Γεια σας ! Μια και νεο μελος στο φορουμ ειπα να αρχισω και εγω ευχαριστα μια και το λαπ-τοπ μου φροντιζει να μου κανει τα νευρα κροσσια! Θυμαμαι (και δεν νομιζω πως θα το ξεχασω και ποτε) πως ειχα μια σχεση σαν παιδι και εγω περιπου 1,5 χρονο. Ε μια μερα λοιπον το ενα εφερο το αλλο , και πανω στο αλλο ακριβως! χωρισαμε. (απο αυτους τους χωρισμους που εχουν και μερος δευτερο) Εγω που να το ξερω αυτο μετα απο μαυρο δακρυ δυο ημερων ειπα να βγω και εγω για ενα κεφε ολως τυχαιως παντα στο μερος που συχναζαμε ως ζευγαρι..εβαλα τα καλα μου εβαλα και και γοβες..ηπια και το καφε μου, και ξαφνικα 10 λεπτα πριν να φυγω το ταιμινγκ ηθελε να μου κανει σπασιμο και ηρθε ο τοτε ακατομαστος στο εξω τραπεζι. Σηκωνομαι και εγω με το γνωστο υφος και μη εξαιρετεο << Δεν με νοιαζει πλεον το ατομο , και γραμμενο το εχω>> αυτο το γνωστο το σνομπ-ξινο, και εκανα μια αποπειρα να προσπερασω αυτον και τους 8 φιλους του οσο πιο ανετα μπορουσα.. Μεχρι τη τραγικη στιγμη που με χαιρετησε αυτος και 8 (τονιζω)φιλοι του(εκτος τον υπολοιπο κοσμο) και ημουν τοσο απροετοιμαστη που αντι να πω Γεια πηγα και εσκασα χαμω η ηληθια..Με ενα σαλτο μορταλε που δεν αντιγραφεται. Ακριβως πανω στο πεζοδρομιο και μπροστα στα ματια και τα ποδια τους..Ακομη αναρωτιεμαι αν το everything happens for a reason ειναι απειλη.. 1
Lucifer Δημοσ. 27 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 27 Μαρτίου 2008 Όταν σας συμβαίνει κάτι τέτοιο βασικά, σε εσάς τα κοριτσάκια, το βρίσκετε και εσείς ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ντροπιαστικό για να ντραπείτε και μετά το διηγείστε σχεδόν με καμάρι και νευρικό γέλιο;
agpr Δημοσ. 27 Μαρτίου 2008 Δημοσ. 27 Μαρτίου 2008 Εντάξει, να είσαι καλό κορίτσι, αλλά μη γίνεσαι και χαλί να σε πατήσουν! Δεν είναι ό,τι χειρότερο μου έχει τύχει, αλλά οπωσδήποτε με έφερε σε δύσκολη θέση. Ας γυρίσουμε πίσω στο χρόνο, κάπου στις αρχές του 1990. Έχω δώσει ραντεβού με τον αδερφό μου σε μια πλατεία της Χαλκίδας, για να με μεταφέρει με το αυτοκίνητο στην Αρτάκη. Τότε οδηγούσε ένα πολύ "σπάνιο" αυτοκίνητο, mazda 323 hatch σε χρώμα μουσταρδί-μπεζ. Έχω ήδη καθυστερήσει πέντε λεπτά, τρέχοντας φτάνω στο σημείο του ραντεβού και βλέπω το mazda να κινείται κυκλικά στην πλατεία. Με όσες δυνάμεις έχω διασχίζω κάθετα την πλατεία και το προλαβαίνω στο stop. Ανοίγω την πόρτα, μπαίνω μέσα και γυρίζω να πω στον αδερφό μου πως... Αλλά στη θέση του οδηγού δεν κάθεται ο αδελφός μου! Ο άνθρωπος έχει μείνει να με κοιτάζει και εγώ το μόνο που ψέλλισα ήταν ένα συγγνώμη. 3
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα