Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 432
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Καμιά... 13(?) χρόνια πριν, στο Ethnic. Κάτω γεμάτο, οπότε πηγαίνουμε στον επάνω όροφο να δούμε για τραπέζι. Ήταν όμως εντελώς άδειο και λέμε πάμε αλλού μην καθόμαστε και εντελώς μόνες επάνω. .Ενώ είμαι έτοιμη να κατέβω τις -ψιλοαπότομες- σκάλες, η κολλητή μου λέει φουριόζικα "άντε πάμε". "Κάτσε ρε μλκ, σιγά" τις λέω, "θα σκοτωθώ με αυτά τα ρημάδια" (βλ. οκτάποντα με τα οποία πάντα διατηρ-ούσα/ρώ σπάνιες σχέσεις). Κι επειδή εγώ είμαι κυρία κι ο λόγος μου είναι συμβόλαιο.... πρώτο σκαλί, δεύτερο σκαλί παραπατάω και δεν προλαβαίνω να πιάσω την μπάρα η οποία άρχιζε μετά από 3-4 σκαλιά και που οι πανέξυπνοι ιδιοκτήτες την είχαν βάλει δεξιά από την μέσα μεριά στον τοίχο, ενώ από αριστερά μετά από μερικά σκαλιά μπορούσες να βρεθείς από το κενό στον κάτω όροφο και φυσικά, πάρτην κάτω. Πάλι καλά που ακολούθησα πιστά την πορεία της σκάλας.

 

Το πως κατάφερε το σώμα μου να πάρει στροφή 180 μοιρών και να καταλήξω ανάποδα -με το κεφάλι δηλαδή- και ανάσκελα στο τέλος της σκάλας είναι άξιον αεροδυναμικής απορίας. Το δε "ααααααααααα..." από το πλήθος που επάνδρωνε πλήρως όλα τα -έστω και μικρής χωρητικότητας- τραπέζια, ήταν απλά μια επιβεβαίωση των -εν αγνοία μου- καλλιτεχνικών δυνατοτήτων που κατείχα. Με το -eventually- κεφάλι ψηλά όμως και την φαινομενικά μη κατατσαλακωμένη υπερηφάνια, σηκώθηκα και τίναξα τα μπατζάκια μου. Στο έντρομο "κοπελιά είσαι καλά?" της γκαρσόνας που έτρεξε κοντά μου (η κολλητή δεν είχε προλάβει να κατέβει τις σκάλες, έκανα speed record με το εν λόγω κατέβασμα), έδωσα με περισσό χαμόγελο το καταπληκτικό(!) "ναι, ναι - ξέρεις τώρα, τακούνια..". Μετά την καταφατική κίνηση του κεφαλιού της που μου επιβεβαίωσε ότι μοιραζόμαστε -προβλέψιμα- κοινές αλήθειες, βγήκα άρον-άρον έξω. Κατεβάζοντας πλέον τις μάσκες και αφού αναφώνησα πρώτα ένα "πω πω μαλάκα, ρόμπα", κι αφού βεβαίωσα την κολλητή ότι ήμουν οκ, ε μετά ξεραθήκαμε στα γέλια και μετά από ώρα στο άσχετο εκεί που πίναμε ποτό και λέγαμε κάτι άσχετο, μας έπιανε ξανά νευρικό γέλιο. Τις τεράστιες μελανιές τις ανακάλυψα την επομένη, η μάνα μου δε, μια απορία την είχε γιατί ξαφνικά έκλεινα την πόρτα όταν ήταν να ντυθώ για κάποιο διάστημα. Τον λόγο τον έμαθε κάτι μήνες μετά, όταν τις αποκάλυψα πως απέκτησα και δεύτερο αστράγαλο λίγο πιο κάτω από τον default.

Επεξ/σία από scullyist
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Καμιά... 13(?) χρόνια πριν, στο Ethnic. Κάτω γεμάτο, οπότε πηγαίνουμε στον επάνω όροφο να δούμε για τραπέζι. Ήταν όμως εντελώς άδειο και λέμε πάμε αλλού μην καθόμαστε και εντελώς μόνες επάνω. .Ενώ είμαι έτοιμη να κατέβω τις -ψιλοαπότομες- σκάλες, η κολλητή μου λέει φουριόζικα "άντε πάμε". "Κάτσε ρε μλκ, σιγά" τις λέω, "θα σκοτωθώ με αυτά τα ρημάδια" (βλ. οκτάποντα με τα οποία πάντα διατηρ-ούσα/ρώ σπάνιες σχέσεις). Κι επειδή εγώ είμαι κυρία κι ο λόγος μου είναι συμβόλαιο.... πρώτο σκαλί, δεύτερο σκαλί παραπατάω και δεν προλαβαίνω να πιάσω την μπάρα η οποία άρχιζε μετά από 3-4 σκαλιά και που οι πανέξυπνοι ιδιοκτήτες την είχαν βάλει δεξιά από την μέσα μεριά στον τοίχο, ενώ από αριστερά μετά από μερικά σκαλιά μπορούσες να βρεθείς από το κενό στον κάτω όροφο και φυσικά, πάρτην κάτω. Πάλι καλά που ακολούθησα πιστά την πορεία της σκάλας.

 

Το πως κατάφερε το σώμα μου να πάρει στροφή 180 μοιρών και να καταλήξω ανάποδα -με το κεφάλι δηλαδή- και ανάσκελα στο τέλος της σκάλας είναι άξιον αεροδυναμικής απορίας. Το δε "ααααααααααα..." από το πλήθος που επάνδρωνε πλήρως όλα τα -έστω και μικρής χωρητικότητας- τραπέζια, ήταν απλά μια επιβεβαίωση των -εν αγνοία μου- καλλιτεχνικών δυνατοτήτων που κατείχα. Με το -eventually- κεφάλι ψηλά όμως και την φαινομενικά μη κατατσαλακωμένη υπερηφάνια, σηκώθηκα και τίναξα τα μπατζάκια μου. Στο έντρομο "κοπελιά είσαι καλά?" της γκαρσόνας που έτρεξε κοντά μου (η κολλητή δεν είχε προλάβει να κατέβει τις σκάλες, έκανα speed record με το εν λόγω κατέβασμα), έδωσα με περισσό χαμόγελο το καταπληκτικό(!) "ναι, ναι - ξέρεις τώρα, τακούνια..". Μετά την καταφατική κίνηση του κεφαλιού της που μου επιβεβαίωσε ότι μοιραζόμαστε -προβλέψιμα- κοινές αλήθειες, βγήκα άρον-άρον έξω. Κατεβάζοντας πλέον τις μάσκες και αφού αναφώνησα πρώτα ένα "πω πω μαλάκα, ρόμπα", κι αφού βεβαίωσα την κολλητή ότι ήμουν οκ, ε μετά ξεραθήκαμε στα γέλια και μετά από ώρα στο άσχετο εκεί που πίναμε ποτό και λέγαμε κάτι άσχετο, μας έπιανε ξανά νευρικό γέλιο. Τις τεράστιες μελανιές τις ανακάλυψα την επομένη, η μάνα μου δε, μια απορία την είχε γιατί ξαφνικά έκλεινα την πόρτα όταν ήταν να ντυθώ για κάποιο διάστημα. Τον λόγο τον έμαθε κάτι μήνες μετά, όταν τις αποκάλυψα πως απέκτησα και δεύτερο αστράγαλο λίγο πιο κάτω από τον default.

Επεξ/σία από scullyist
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Κεντρο Αυλωνα φανταρισκος ποντικαρας ψαρακας με γρασα στα ματια και πρωτη μερια σκοπια υπερυψωμενη. 5 λεπτα πριν με αλλαξουν παρατηρησα κινηση στους θαμνους και με τις φημες που μας ειχαν φουσκωσει τα αυτια περι ανωτερων που καναν εφοδους και μοιραζαν τιμητικες αν τους επιανες ειπα φωναχτα και δυνατα, ΑΛΤ! ΤΙΣ ΕΙ;. Δεν παιρνω καμια απαντηση και συνεχιζω οπου και στην τριτη φορα αρχιζε να με λουζει κρυος ιδρωτας και αρχισα να βριζω. Τελικα ηταν μια γαμμημενη αλεπου η οποια απλα εκοβε βολτες εκει γυρω αλλα το γελιο που εριξε ο δεκανεας και οι αλλοι 5 που ηταν μαζι του δεν λεγεται.

Επεξ/σία από ikaruga24
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Κεντρο Αυλωνα φανταρισκος ποντικαρας ψαρακας με γρασα στα ματια και πρωτη μερια σκοπια υπερυψωμενη. 5 λεπτα πριν με αλλαξουν παρατηρησα κινηση στους θαμνους και με τις φημες που μας ειχαν φουσκωσει τα αυτια περι ανωτερων που καναν εφοδους και μοιραζαν τιμητικες αν τους επιανες ειπα φωναχτα και δυνατα, ΑΛΤ! ΤΙΣ ΕΙ;. Δεν παιρνω καμια απαντηση και συνεχιζω οπου και στην τριτη φορα αρχιζε να με λουζει κρυος ιδρωτας και αρχισα να βριζω. Τελικα ηταν μια γαμμημενη αλεπου η οποια απλα εκοβε βολτες εκει γυρω αλλα το γελιο που εριξε ο δεκανεας και οι αλλοι 5 που ηταν μαζι του δεν λεγεται.

Επεξ/σία από ikaruga24
Δημοσ.
Λιγακι FAIL.

Κατα τα αλλα, σε νιωθω, εχω υπαρξει ψαρακας με χιλιαδες λεπια και ξερω...

 

Ε ναι, ηταν και 11 χρονια πριν ξερεις και ηταν περιοδος που οι μαυροι δεν αστειευοντουσαν. Πρεπει να εχω πανω απο 60 μερες φυλακης επειδη δεν ελεγα ΑΛΤ ΤΙ ΣΙ στα σκοπετα (απο καποιο σημειο και μετα).

Δημοσ.
Λιγακι FAIL.

Κατα τα αλλα, σε νιωθω, εχω υπαρξει ψαρακας με χιλιαδες λεπια και ξερω...

 

Ε ναι, ηταν και 11 χρονια πριν ξερεις και ηταν περιοδος που οι μαυροι δεν αστειευοντουσαν. Πρεπει να εχω πανω απο 60 μερες φυλακης επειδη δεν ελεγα ΑΛΤ ΤΙ ΣΙ στα σκοπετα (απο καποιο σημειο και μετα).

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...