Ποιά είναι η μεγαλύτερη ντροπή που σας έχει τύχει;

[tr3quart1sta]

http://www.youtube.com/watch?v=i3epV4qPmuU

 

:lol:

[stavi]

μιλούσα μ' ένα παληκάρι στο τηλέφωνο... και κει που μιλάμε πατάει ένα ρέέψιμο...

και για να καλύψει μετά το ρέψιμο συνέχισε να βήχει σαν μανιασμένος για κανά δεκάλεπτο,

 

και καλά υποτίθεται ότι δεν θα μπορούσα να καταλάβω τη διαφορά μεταξύ ρεψίματος και βήχα...

 

οτι να ναι. . .

[Tilemaxx]

Ανατριχιαστική αυτή η ιστορία.. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να έχω σχέσεις με φίλο ματάκια μετά από τέτοιο περιστατικό. Θα ντρεπόμουν για χάρη του κάθε φορά που θα τον έβλεπα.

 

Κοίταξε, ευτυχώς που δεν κάναμε τίποτα πιο χοντρό Εκεί θα γινόμασταν τελείως ρόμπα. Και θα έτρωγε και το ξύλο του δεν θα τη γλύτωνε.

 

Εντάξει, προσωπικά έκανα τον χαζό. Δεν έδωσα σημασία και αυτός πρέπει να κατάλαβε τη μαλακία του.

[RottenLungs]

Μία φάση που θυμάμαι...

 

Είναι μεσημέρι καλοκαίρι και όλοι οι γείτονες στα μπαλκόνια να αράζουνε.

Ο πατέρας μου αμολάει μία κλανιά 30 δευτερολέπτων, απο αυτές που ακούγονται σε όλο το τετράγωνο. Και μετά για να το κάνει καλύτερο, μου λέει με αηδιασμένο ύφος "Ρε Rottenlungs δεν ντρέπεσαι;;;;" (* όπου Rottenlungs βάλε το όνομά μου)

 

Μία δεύτερη...

 

Κάνω ιδιαίτερο στα Γερμανικά σπίτι μου. Η καθηγήτρια δεν είχε που να αφήσει την κόρη της και την έφερε μαζί. Έλα όμως που την κοπελιά την είχε πιάσει κόψιμο και να προσπαθώ να κάνω μάθημα με soundtrack κλανίδια και τσιρλιό που ακούγονταν απο την τουαλέτα κοντά στο γραφείο. Η καθηγήτρια είχε γίνει κατακόκκινη και ντρεπόταν σε τέτοιο βαθμό που ντρεπόμουν κι εγώ ο ίδιος. Πιο πολύ άβολα δεν έχω νιώσει στην ζωή μου... Το κόψιμο κράτησε κανα 5λεπτο.

 

Μία τρίτη...

 

Βγαίνω απο το φροντιστήριο (είχα χάσει τους φακούς επαφής μου) και ψάχνω να βρώ κλείνοντας λιγάκι τα μάτια (για να βλέπω καλύτερα) ένα cherokee σκούρο μπλέ. Το βρίσκω, μπαίνω, βάζω ζώνη και λέω στον "πατέρα" μου, " Άντε ξεκίνα ρε πακιστανέ, τι περιμένεις; " Γυρνάω αργά και βασανιστικά και αντικρίζω μία σαστισμένη 65 άρα. Της λέω "Ooops" και βγαίνω.

 

Μία τέταρτη...

 

Καλοκαιράκι τώρα, δίνω ένα μάθημα στην εξεταστική. Ξέρεις τώρα βερμούδα, κοντομάνικο μπλουζάκι και γυαλί στο μαλλί. Έλα όμως που είχα πάρει λίγα κιλά απο το προηγούμενο καλοκαίρι και η βρμούδα με βασάνιζε. Λύνω ζώνη, ανοίγω πρώτο κουμπί και χαλαρός κάθομαι να λύσω τα θέματα μου. Το γελοίο της υπόθεσης είναι οτι όταν πήγα να αφήσω την κόλλα ξέχασα να κουμπωθώ και έμεινα στην μέση της αίθουσας με κατεβασμένα τα μπαντελόνια, να κρατάω την κόλλα και να έχω σαστίσει. Την συνέχεια την αντιλαμβάνεστε.

 

Μία πέμπτη...

 

Πρίν λίγους μήνες 5 η ώρα το πρωϊ είμαι με την κοπέλα μου και π@!#@# στο δωμάτιο μου. Τελειώνω με αγκομαχητά τα οποία συνόδευα με κάτι μπινελίκια κτλ. Σχεδόν αμέσως φεύγω με την καπότ@ ακόμα φορεμένη στο μπάνιο να πλυθώ και καθώς ανοίγω την πόρτα βλέπω την μάνα μου. (Δεν ήξερε οτι θα έφερνα κοπέλα και είχε έρθει να τσεκάρει αν είχα γυρίσει - Κλασσικές μανάδες). Εντάξη το οτι με είδε έτσι όπως με είδε με ντρόπιασε κάπως αλλα δεν τρελάθηκα. Το να άκουσε τα πρίν ανοίξω την πόρτα, ούτε θέλω να το σκέφτομαι.

 

Μία έκτη που μου ήρθε μόλις τώρα...

 

Πάω να το παίξω άντρας δυνατός που δεν μασάει και πάω να σηκώσω την κοπέλα μου στα χέρια να την πετάξω στο κρεβάτι για τρελίτσες και έτσι... Έλα όμως που με το ζόρι που έφαγα, αφήνω μία περιποιημένη. Η συνέχεια ήταν να έχει λιώσει στο γέλιο η κοπέλα μου (το έχει πεί σε όλο τον κόσμο αλλα εγώ δεν μασάω, στα παπάρι@). Επίσης το άλλο το καλό είναι οτι το άκουσαν και οι δικοί μου που ήταν στον απο πάνω όροφο (μονοκατοικία) και με δουλεύουν κι αυτοί απο τότε... Κλανιάρη κι έτσι...

 

Μία έβδομη και τελευταία για σήμερα...

 

Κυκλοφορώ τώρα στο κέντρο της Αθήνας με ένα σουβλάκι στο χέρι. Κάθε μπουκιά και κοκακόλα να κατέβει. 'Ελα όμως που γέμισα και έριξα ένα ρέψιμο καλό (σαν βρυχισμός ακούστηκε). Το ατυχές ήταν οτι εκείνη την στιγμή ήμουν ακριβώς απέξω απο το ανοιχτό παράθυρο ενός κυριλέ εστιατορίου . Όλοι γυρνάνε και με κοιτάνε [Oh my god, τι αγροίκος;;; (Είμαι και μουσάτο, με μακρί μαλλί - φουντωτό εκείνη την μέρα, πολύ αέρα ρε φίλε - οπότε φτιάξτε εικόνα)] και πραγματικά δεν ξέρω πως μου κατέβηκε εκείνη την στιγμή και τους πετάω ένα "Με το μπαρδόν"... (Ούτε καν βέβαιος για την ακριβή σημασία της έκφρασης είμαι αλλα βγήκε απο μόνο του)

Επεξ/σία 2 Αυγούστου 2010 από RottenLungs

[Sellers]

Κλανιάρη κι έτσι...

 

Ε είναι να μην σε πουν κλανιάρη? 7 ιστορίες έγραψες και οι 3 απο αυτές έχουν να κάνουν με το πέρδειν.

[RottenLungs]

Η μία απο τις τρείς ήταν δικιά μου ρε αδελφέ...

[Sellers]

Έστω μωρέ...

 

Ρε γμτ προσπαθώ τόση ώρα να σκεφτω κάτι άξιο λόγου και όλο κάτι μικρομαλακίες θυμαμαι.

[damian1977]

Στην τραπεζα....περιμεναμε στην ουρα καμια 10αρια ατομα.....και στο τελος σκαει και μια κοπελα με φουσκωμενη κοιλια....ξυπναει ο Ρομπεν μεσα μου....και αρχιζω να φωναζω (χωρις να την ρωτησω)...'Ρε παιδια να αφησουμε την εγκυο να περασει...'......και ενω ολοι σχεδον συμφωνουν...η τυπισσα με τα μουτρα κατεβασμενα...'Μα δεν ειμαι εγκυος'.....

(Μιλαμε για τρελο μπυροκοιλι...οχι λαμακιες)

[Xaralambos]

Πρίν από 2 χρόνια χειμώνας σε κλάμπ των Ιωαννίνων

έχω γίνει 'στάχτη' από τις βότκες-ρέντ μπουλ (τώρα πια τις έχω κόψει)

με έχουν βάλει οι φίλοι σε μια άκρη (για να με ελέγχουν)

και πίνω το ποτό μου ήσυχος και χαμένος κοιτώντας το υπερπέραν ,

ξαφνικά βλέπω μια κοπελίτσα πολύ ωραία (πως το κατάλαβα μες το μεθύσι δεν ξέρω), απο κει που ήμουν χαμένος ορμάω καταπάνω της ,την και την αρπάζω λέγοντας της

οτι θέλω να χορέψουμε ,οτι είναι και πολύ μωρό κτλ

με μαζεύουν οι φίλοι μου και ζητάνε συγνώμη απο την κοπέλα

αλλά εγώ επέμενα έγινε το ίδιο 2-3 φορές μέχρι που πήγε και έκατσε αλλού η κοπέλα με τις φίλες της

Το ντροπιαστικό της υπόθεσης είναι ότι έτυχε την επόμενη μέρα να πετύχουμε την κοπέλα στο δρόμο και τότε ηταν που έμαθα και γώ αυτή την ιστορία,απο τότε όποτε έχει τύχει να τη δω 2-3 φορές δηλαδή κατεβάζω το κεφάλι και συνεχίζω το δρόμο μου...

[Tilemaxx]

Στην τραπεζα....περιμεναμε στην ουρα καμια 10αρια ατομα.....και στο τελος σκαει και μια κοπελα με φουσκωμενη κοιλια....ξυπναει ο Ρομπεν μεσα μου....και αρχιζω να φωναζω (χωρις να την ρωτησω)...'Ρε παιδια να αφησουμε την εγκυο να περασει...'......και ενω ολοι σχεδον συμφωνουν...η τυπισσα με τα μουτρα κατεβασμενα...'Μα δεν ειμαι εγκυος'.....

(Μιλαμε για τρελο μπυροκοιλι...οχι λαμακιες)

 

Σωστή trollιά

[Koritsi_Gia_PC]

Δεν θυμάμαι στιγμή που είπα "να ανοίξει η γη....".. αλλά χάρισα τέτοιες στιγμές σε άπειρο κοσμάκι από την ημέρα της γέννησής μου. Να εξιστορήσω τη στιγμή ενός παιδιού που ούτε το όνομά του δεν θυμάμαι..

 

1η γυμνασίου ένα παιδί γούσταρε μια τύπισσα η οποία τύχαινε να είναι γνωστή μου. Μαζεύτηκα εγώ με τη "συμμορία" μου και τον πείσαμε πως και αυτή τον γουστάρει. Έτσι τον στείλαμε σε ένα διάλυμα να πάει να της το πει με "now-or-never" ηθικό.. Εκεί που της μιλούσε λοιπόν, έτρεξα πίσω του (σαν καλό μπ____ρδο ) και του κατέβασα τη φόρμα + μισό μποξεράκι.

Μακάρι να ήταν μόνο αυτή που τον είδε..

[yiannis72]

Πριν από 3-4 χρόνια,μέσα Αυγούστου.Έχω παρκάρει τη μηχανή σε κάθετο πεζόδρομο της Πανόρμου και δίπλα σε κολωνάκι του δήμου.Πάω να φύγω,βάζω πρώτη,αφήνω συμπλέκτη και...γλααανγκ,μια ανυπέρβλητη δύναμη μπλοκάρει τον μπροστινό τροχό και κάνει σμπαράλια την ισορροπία μου.Όπως καταλάβατε(οι έχοντες σχέσεις με μηχανές) έχω ξεχάσει το λουκέτο του δισκόφρενου στον μπροστινό τροχό.Η ισορροπία όπως προείπα έχει πάει περίπατο και αναπόφευκτα αρχίζει η πτώση που (δυστυχώς)δεν ολοκληρώνεται-τουλάχιστον όχι ακόμα.Την πτώση μου διακόπτει το κολωνάκι του δήμου και έτσι λοιπόν βρίσκομαι σφηνωμένος ανάμεσα στο κολωνάκι και την μηχανή.Ο πεζόδρομος έχει κλίση και όλο το βάρος της μηχανής συν αυτό που η κλίση της προσθέτει βρίσκεται πάνω μου-καμμία πιθανότητα λοιπόν να γείρω την μηχανή προς την αντίθετη κατεύθυνση για όποιον σκέφτηκε κάτι τέτοιο.Μετά από κανα λεπτό διαρκούς αγώνα "κατάφερα"να πέσω στο έδαφος.Το ίδιο όμως έκανε και η μηχανή..,έπεσε πάλι πάνω μου.Νέο σφήνωμα λοιπόν και καινούργια πάλη για την πολυπόθητη απελευθέρωση η οποία τελικά επήλθε μετά απο κανα δυο λεπτα "σπαρταρίσματος".Προσπαθώ να σηκώσω τη μηχανή στο υπο κλίση έδαφος...ασφαλώς θα αστειεύσαι.Περνάει κάποιος περσατικός(αραιή η κίνηση λόγω Αυγούστου )και στην έκληση μου για βοήθεια απαντάει "ευχαρίστως ναι,αλλά όχι"(είχε λέει τη μέση του αν και εγώ υποψιάζομαι πως είχς σηκώσει στο παρελθόν μηχανή των 200+κιλών από κάτω και έτσι..έβαλε μυαλό)Τεσπά μετά από ολιγόλεπτη σκέψη και χρησιμοποιώντας το μαρσπιέ του οδηγού σαν διαβήτη,κατάφερα σιγά-σιγά να γυρίσω το βάρος προς το κατηφορικό τμήμα και με αρκετό ζόρι να τη σηκώσω.Έβγαλα το λουκέτο και έφυγα σφυρίζοντας..και κουτσαινοντας.

[liopyr]

GodLike!

 

[slipknot]

Δεν θυμάμαι στιγμή που είπα "να ανοίξει η γη....".. αλλά χάρισα τέτοιες στιγμές σε άπειρο κοσμάκι από την ημέρα της γέννησής μου. Να εξιστορήσω τη στιγμή ενός παιδιού που ούτε το όνομά του δεν θυμάμαι..

 

1η γυμνασίου ένα παιδί γούσταρε μια τύπισσα η οποία τύχαινε να είναι γνωστή μου. Μαζεύτηκα εγώ με τη "συμμορία" μου και τον πείσαμε πως και αυτή τον γουστάρει. Έτσι τον στείλαμε σε ένα διάλυμα να πάει να της το πει με "now-or-never" ηθικό.. Εκεί που της μιλούσε λοιπόν, έτρεξα πίσω του (σαν καλό μπ____ρδο ) και του κατέβασα τη φόρμα + μισό μποξεράκι.

Μακάρι να ήταν μόνο αυτή που τον είδε..

 

Τόσα χρόνια περίμενα... επιτέλους, ΣΕ ΒΡΗΚΑ.

[gozzar07]

Οι ωραίες δεν κλάνουν;

 

Είναι γνωστό γενικότερα ότι μια γυναίκα δεν αερίζεται, δεν ρεύεται και δεν πάει για το "χοντρό" της. Ευτυχώς πάνε για κατούρημα...