Προς το περιεχόμενο

gia mia akomh fora deiksame to genos mas...


vlachaquito

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Yparxoun pio sovara pragmata na asxolei8oume xoris paraxigisi.<BR>Peri 8eodoraki sas proteino na akousetai<BR>ena tragoudi tou sidiropoulou miky maous<BR>an den kano la8os to lene.<BR>Oso gia tous elines tou exoterikou panta<BR>tous vlepoume me kapia elpida oti stin dyskoli 8a voi8isoun.

  • Απαντ. 31
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

<B>Από τα Νέα της Πέμπτης:</B><P>Με ωραία τηλεπαράθυρα κόντρας αξιοποίησε η τηλεόρασή μας την τρίτη θέση που πέτυχαν οι Αntique στο Φεστιβάλ της Γιουροβίζιον, δίνοντας ένα ακόμη δείγμα αυθεντικού εγχώριου ενημερωτικού κιτς σε συνέχεια του γιουροβιζιονικού <P>Μια κουβέντα είπε ο Μίκης Θεοδωράκης, πάνω στη συζήτηση με δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, κάνοντας κριτική, την αναμενόμενη άλλωστε, στα τραγούδια και το είδος της μουσικής που ακούγεται στο Φεστιβάλ. Τι είπε ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης; Ότι όλα τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν σαν ένα, όλα ίδια. <P>Η άποψη, όμως, κατεγράφη από τις κάμερες και εδώ πλέον αρχίζει ο ρόλος της τηλεόρασης και η αξιοποίηση της τεχνολογίας της για την παραγωγή του εγχώριου κιτς της ενημέρωσης: κόντρα τηλεπαραθύρων με απόψεις ενδιαφερομένων και μη, μεταξύ των οποίων οπωσδήποτε ο ένας αν όχι περισσότεροι πρέπει να είναι επιθετικής και ακραίας στάσης. Έτσι σκηνοθετείται η τηλεοπτική δημοκρατία, που έχει μεν τα χαρακτηριστικά του διαλόγου, της έντονης αντιπαράθεσης, μόνο που γίνεται ''δι' ασήμαντον αφορμήν''. <P>Η τόσο λογική αυτή άποψη του Μίκη Θεοδωράκη μετετράπη σε εθνικό ζήτημα. Κλήθηκαν να απαντήσουν σε αυτή ο μεν συνθέτης του γιουροβιζιονικού τραγουδιού Νίκος Τερζής, ο οποίος είναι επόμενο ότι θα υπερασπιζόταν και τη δουλειά και τη συμμετοχή του, και κατόπιν άλλοι συνθέτες και παλαιοί γιουροβιζιονικοί καλλιτέχνες. Διατέθηκαν 15λεπτα και πλέον τηλεοπτικού χρόνου για καβγατζίδικη συζήτηση, προς δόξαν του εθνικού στερεότυπου περί ''μιζέριας'' της φυλής. <P>Αλλά με αυτά τα στερεότυπα "δένεται το ατσάλι" της πολύτιμης τηλεθέασης. Σε αυτά καταφεύγει η σκηνοθεσία της ενημέρωσης προκειμένου να παρουσιάσει ένα ''έγκυρο'' μήνυμα με άκρως εντυπωσιακό τρόπο ­ η εγκυρότητα συνίσταται στο γεγονός ότι τα στοιχεία του μηνύματος είναι ευκόλως αποκωδικοποιούμενα. <P>Στερεότυπο και η εθνική γκρίνια ύστερα από μια επιτυχία. Έτσι ένα 10λεπτο περίπου το δελτίο του Star παρουσιάζει την «κόντρα» για τη Γιουροβίζιον. Τις δηλώσεις του Μίκη, την απάντηση του συνθέτη του τραγουδιού, την τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Ρίζου του ''Αδέσμευτου'', ο οποίος προσπαθεί να εξηγήσει ότι όλο το θέμα είναι μια παρεξήγηση, αλλά συνεισφέρει με το έντονο ύφος του στην κατανάλωση του καβγατζίδικου ύφους. Στο Μega λίγο αργότερα επανέρχεται το θέμα με τίτλο ''Κόντρα για τη Γιουροβίζιον'', όπου μεταξύ άλλων καταθέτει την άποψή του και ο συνθέτης Γιώργος Κατσαρός, λέγοντας ότι ο ίδιος δεν θα έγραφε τραγούδι με αγγλικούς στίχους ποτέ. Ο Αlpha, ως εξπέρ των ηλεκτρονικών ομιλούντων πλακιδίων, δίνει τουλάχιστον 15λεπτο στο θέμα με την παρουσιάστρια των διαγωνισμών Γιουροβίζιον Δάφνη Μπόκοτα, η οποία υπενθυμίζει ότι η Γιουροβίζιον είναι ένα τηλεοπτικό ευρωπαϊκό γεγον ς περισσότερο από μουσικό. ''ʼλλωστε η κριτική του κ. Θεοδωράκη, ο οποίος κάνει τέχνη με τη μουσική του, είναι πολύ λογική. Είναι σαν να ζητάμε από τον Κόπολα να κρίνει τις βραζιλιάνικες σαπουνόπερες. Τι θα πει;''. <P>Στο άλλο παράθυρο, ο συνθέτης του τραγουδιού Νίκος Τερζής τονίζει πως έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να διακριθεί η Ελλάδα, διατηρώντας με τις νότες του μπουζουκιού ένα εθνικό στοιχείο, και θυμώνει με τον χαρακτηρισμό της Γιουροβίζιον ως πανηγυριού. Θυμωμένος και ο κ. Βασίλης Καββαθάς, στην τηλεφωνική γραμμή, με το γεγονός ότι δεχθήκαμε να πάρουμε μέρος στο γιουροβιζιονικό θέαμα υιοθετώντας τις ξενικές προδιαγραφές του, προτείνει να στέλνουμε ερμηνευτές σαν την Χαρούλα Αλεξίου για παράδειγμα, που είναι από τις καλύτερές μας. Η σύγχυση τραγανή και εύγευστη, όπως σε όλες τις περιπτώσεις του είδους, παρέμεινε στον αέρα και μετά το πέρας της συζήτησης, αποθεώνοντας το εθνικό, το καταδικό μας κιτς, που είναι η φαινομενική προσκόλληση στις δήθεν αιώνιες αξίες κάποιου απροσδιόριστου Ωραίου, βιομηχανικώς αναπαραγόμενες από την τηλεόραση των εντυπώσεων, στην οποία, γιατί όχι, αφιερώνουμε: ''Ι would die for Υou"... <BR>

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...