Υπνική παράλυση

[Garnele]

Χτες το επαθα για πρωτη φορα, επεσα για υπνο και μετα απο λιγο ενιωσα σαν να κουνιεται το δωματιο σαν να γινοταν σεισμος (ισως λογο του ονειρου που εβλεπα πριν) και να με σηκωνει καποιο κρατωντας με απο την πλατη.

 

Και το παραπάνω θεωρείται η υπνική παράλυση; Διότι αν ναι, χωρίς όμως να βλέπεις μαύρες σκιές, ξωτικά και τον αη βασίλη κλπ ή να ξυπνάς απλά και να μην μπορείς να μιλήσεις, το παθαίνω χαλαρά μια φορά το μήνα, ίσως και συχνότερα.

[pournaras]

Και το παραπάνω θεωρείται η υπνική παράλυση; Διότι αν ναι, χωρίς όμως να βλέπεις μαύρες σκιές, ξωτικά και τον αη βασίλη κλπ ή να ξυπνάς απλά και να μην μπορείς να μιλήσεις, το παθαίνω χαλαρά μια φορά το μήνα, ίσως και συχνότερα.

 

Ε ναι, υπνικη παραλυση δεν θεωρειται απαραιτητα η συνοδεια της μαυροφορεμενης η οποια ειναι καβαλα σου, αυτο ειναι πραγμα .

[SpY]

Μόρα: Ο ενοχλητικός επισκέπτης της νύχτας

 

Η λέξη μόρα είναι σλαβική και σημαίνει ερωμένη, πολύ πιστεύουν ότι η καταγωγή της είναι ελληνική και προέρχεται από την "Μορμώ" το θηλυκό μυθολογικό τέρας με το οποίο φόβιζαν τα παιδία οι αρχαίοι. Ούτος ή άλλως η Μόρα είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενούς μύθους του οποίου η ιστορία χάνεται στο βάθος των αιώνων. Παρόλα αυτά αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν πως η Μόρα δεν είναι μύθος παρά μια ζωντανή πραγματικότητα...

 

 

Μπαίνοντας στο θέμα, τι είναι τελικά η Μόρα (ή Μορούζι); Η Μόρα είναι ένα ανεξάρτητο πνεύμα. Σύμφωνα με τις περιγραφές είναι μία γυναίκα μαυροφορεμένη, η οποία εμφανίζεται στον ύπνο κάποιου συνήθως όταν κοιμάται ανάσκελα, του κρατάει τα χέρια και προσπαθεί να του πάρει την ανάσα.

 

Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι και ο πόνος στο στήθος σου όπου κάθεται, σου κόβει την ανάσα σε σημείο που αισθάνεσαι ότι αργοπεθαίνεις και όντως αργοπεθαίνεις, εκτός αν την νικήσεις. Αν την γλιτώσεις, για τις επόμενες περίπου 3 μέρες εξακολουθείς να αισθάνεσαι έναν αρκετά ενοχλητικό οξύ πόνο στο στήθος και δεν μπορείς να πάρεις βαθιά ανάσα. Από τα λεγόμενα ανθρώπων που έχουν σπάσει τα πλευρά τους, υποθέτω ότι το συναίσθημα είναι παρόμοιο.

 

Εμφανίζεται με πολλές μορφές η πιο συνηθισμένη είναι αυτή της άσχημης γριάς, αλλά πολύ είναι αυτοί που την έχουν δει σαν όμορφη κοπέλα ή ακόμα και με την μορφή φωτεινής σφαίρας ή μικροσκοπικού νάνου κ.α.

 

Η Μόρα φοράει ένα μαύρο σκουφάκι, ο μύθος λεει πως όποιος καταφέρει να της το πάρει θα έχει τρεις ευχές (κάτι παρόμοιο με τον μύθο των Νεράιδων), στην περίπτωση που η Μόρα καταφέρει να του το ξαναπάρει πίσω τότε αυτός πεθαίνει. Από όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα μόνο ένας είχε καταφέρει να της πάρει το σκουφάκι, η ευχή του ήταν, η Μόρα να γίνει πραγματική γυναίκα. Έτσι κι έγινε, αυτός παντρεύτηκε αυτή την γυναίκα και έκανε παιδία μαζί της. Φρόντισε να κρύψει το σκουφάκι κάπου πολύ καλά. Ώσπου μια μέρα η Μόρα ξαναβρίσκει το σκουφάκι της και μετά εξαφανίστηκε πάλι.

 

Λίγα λόγια για τον μύθο. Μία εκδοχή είναι ότι η Μόρα είναι η Λίλιθ (Lilith) η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, ή μια από της τρεις κόρες της. Όπως αναφέρουν τα γνωστικά κείμενα και τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης η Λίλιθ αποχώρισε από τον Παράδεισο για δύο πιθανούς λόγους:

 

1- Ήταν εκείνη που μύησε τον Αδάμ (μετά από προτροπή του Σατανά) στην απόλαυση του σεξ. Ήταν δηλαδή εκείνη που του δίδαξε ότι το σεξ δεν είναι μόνο για αναπαραγωγή αλλά και για ευχαρίστηση και αυτό εξόργισε τον Θεό και την εξόρισε. 2- Ο Αδάμ προσπάθησε να βιάσει την Λίλιθ, κι εκείνη τρομαγμένη έφυγε από τονΠαράδεισο.

 

Ο Αδάμ, λυπήθηκε για την φυγή της Λίλιθ και ζήτησε από τον Θεό να του τηνφέρει πίσω. Εκείνος έστειλε τους 3 αγγέλους να την βρούν και να την φέρουν πίσω, όπου την βρήκαν κάπου στην Μεσοποταμία. Την παρακάλεσαν επανειλημμένα να επιστρέψει αλλά εκείνη αρνήθηκε. Τους είπε επίσης ότι για τους αιώνες των αιώνων, θα επισκέπτεται τα μικρά παιδιά στον ύπνο τους και θα τα πνίγει, για να εκδικηθεί. Οργισμένοι οι άγγελοι, την απείλησαν ότι θα ξεσηκώσουν την θάλασσα να την πνίξουν. Η Λίλιθ άρχισε να κλαίει και να τους παρακαλάει να την λυπηθούν. Όντως οι άγγελοι υπέκυψαν στα παρακάλια της και εκείνη για «ανταμοιβή» ορκίστηκε ότι δεν θα πειράζει τα παιδιά που θα έχουν τα ονόματα των 3 αυτών αγγέλων γραμμένα πάνω στην κούνια τους (εξ' ου και το χαρτί/περγαμηνή).

 

Τώρα, γιατί την άφησαν να φύγει παρόλο που δεν πήρε τον λόγο της πίσω (ότι δηλαδή θα εκδικηθεί), είναι ένα ερώτημα χωρίς απάντηση. Αλλά η Βίβλος βρίθει από τέτοια ερωτήματα έτσι κι αλλιώς. Για να ολοκληρώσω την ιστορία, στην συνέχεια λέγεται ότι ο Σατανάς την έκανε γυναίκα του και αρχόντισσα όλων των σκοτεινών υπάρξεων. Λέγεται επίσης ότι η Λίλιθ είναι και το πρώτο Βαμπίρ. Από τότε στοιχειώνει τα όνειρα των ανδρών και κάνει έρωτα μαζί τους, επιτίθεται στις έγκυες γυναίκες και τελικά τις σκοτώνει. Σύμφωνα με τα κείμενα εμφανίζεται και αυτή μαυροφορεμένη.

 

Μία πιο ορθολογική εξήγηση είναι πως η Μώρα είναι "ψυχικός βρικόλακας" δηλαδή μια σκεπτομορφή που δημιουργεί κάποιος και την στέλνει στον ύπνό κάποιου άλλου. Μία μορφή ενέργειας που προσπαθεί να πάρει την ενέργεια του θύματος (ή το αίμα του όπως γνωρίζουμε στις γνωστές ιστορίες με του βρικόλακες) και τελικά το θύμα πεθαίνει. Μία μορφή Voodoo ή κάτι τέτοιο.

 

Το να προστατευτεί κάποιος από την Μόρα είναι πολύ δύσκολο. Για προστασία υπάρχουν πολλά ξόρκια, αλλά λέγεται ότι το πιο αποτελεσματικό είναι να γράψεις σε ένα χαρτί τα ονόματα των τριών αγγέλων που έστειλε ο Θεός να την καταδιώξουν (την Λίλιθ) όταν έφυγε από τον Παράδεισο, ο Σανβί, ο Σανσαβί και ο Σαμενγκελάφ. Τα ονόματά τους γράφονται κατά προτίμηση σε ενοχιανή ή αγγελικανή γραφή, με καθαγιασμένη πένα σε παρθένα περγαμηνή. Την περγαμηνή την βάζεις πάνω από το κρεβάτι. Υπάρχει και μία προσευχή που σε προστατεύει. Η προσευχή αυτή δεν έχει γραφτεί σε κανένα βιβλίο και η διάδοσή της γίνετε από στόμα σε στόμα εδώ και πολλούς αιώνες. Η προσευχή είναι η εξής:

 

Μόρα - Μόρα κακαβού μέτρα τα'στρα του'ρανού, την φακή του κιλού, τα βότσαλα της θαλάσσης και τις πέτρες της γης και μετά έλα σε'μένα

 

Tην προσευχή αυτή την λες τρεις φορές όταν πέσεις για ύπνο και ως που να τα μετρήσει όλα αυτά η Μόρα, εσύ έχεις ξυπνήσει.

 

Πάντως, άπαξ και σε επισκεφτεί, κανένα ξόρκι δεν πρόκειται να πιάσει. Το μόνο που θα σε σώσει είναι το θάρρος και το θράσος. Πρέπει να την κοιτάξεις ίσια στα μάτια και να της δείξεις ότι δεν την φοβάσαι.

 

Η Μόρα δεν εμφανίζεται μόνο μία φορά αλλά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για μια ολόκληρη ζωή. Γνωρίζουμε ακόμα ότι το φαινόμενο αυτό είναι κληρονομικό και μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα της ίδια οικογένειας και στους απογόνους τους.

 

 

 

Y.Σ: Η Μόρα φοράει ένα μαύρο σκουφάκι, ο μύθος λεει πως όποιος καταφέρει να της το πάρει θα έχει τρεις ευχές

 

Την πο#*&να την επόμενη φορά θα κυνηγιόμαστε σ'όλο το σπίτι μέχρι να το πάρω

 

Επεξ/σία 2 Σεπτεμβρίου 2009 από SpY

[pournaras]

Μόρα: Ο ενοχλητικός επισκέπτης της νύχτας

 

Η λέξη μόρα είναι σλαβική και σημαίνει ερωμένη, πολύ πιστεύουν ότι η καταγωγή της είναι ελληνική και προέρχεται από την "Μορμώ" το θηλυκό μυθολογικό τέρας με το οποίο φόβιζαν τα παιδία οι αρχαίοι. Ούτος ή άλλως η Μόρα είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενούς μύθους του οποίου η ιστορία χάνεται στο βάθος των αιώνων. Παρόλα αυτά αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν πως η Μόρα δεν είναι μύθος παρά μια ζωντανή πραγματικότητα...

 

 

Μπαίνοντας στο θέμα, τι είναι τελικά η Μόρα (ή Μορούζι); Η Μόρα είναι ένα ανεξάρτητο πνεύμα. Σύμφωνα με τις περιγραφές είναι μία γυναίκα μαυροφορεμένη, η οποία εμφανίζεται στον ύπνο κάποιου συνήθως όταν κοιμάται ανάσκελα, του κρατάει τα χέρια και προσπαθεί να του πάρει την ανάσα.

 

Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι και ο πόνος στο στήθος σου όπου κάθεται, σου κόβει την ανάσα σε σημείο που αισθάνεσαι ότι αργοπεθαίνεις και όντως αργοπεθαίνεις, εκτός αν την νικήσεις. Αν την γλιτώσεις, για τις επόμενες περίπου 3 μέρες εξακολουθείς να αισθάνεσαι έναν αρκετά ενοχλητικό οξύ πόνο στο στήθος και δεν μπορείς να πάρεις βαθιά ανάσα. Από τα λεγόμενα ανθρώπων που έχουν σπάσει τα πλευρά τους, υποθέτω ότι το συναίσθημα είναι παρόμοιο.

 

Εμφανίζεται με πολλές μορφές η πιο συνηθισμένη είναι αυτή της άσχημης γριάς, αλλά πολύ είναι αυτοί που την έχουν δει σαν όμορφη κοπέλα ή ακόμα και με την μορφή φωτεινής σφαίρας ή μικροσκοπικού νάνου κ.α.

 

Η Μόρα φοράει ένα μαύρο σκουφάκι, ο μύθος λεει πως όποιος καταφέρει να της το πάρει θα έχει τρεις ευχές (κάτι παρόμοιο με τον μύθο των Νεράιδων), στην περίπτωση που η Μόρα καταφέρει να του το ξαναπάρει πίσω τότε αυτός πεθαίνει. Από όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα μόνο ένας είχε καταφέρει να της πάρει το σκουφάκι, η ευχή του ήταν, η Μόρα να γίνει πραγματική γυναίκα. Έτσι κι έγινε, αυτός παντρεύτηκε αυτή την γυναίκα και έκανε παιδία μαζί της. Φρόντισε να κρύψει το σκουφάκι κάπου πολύ καλά. Ώσπου μια μέρα η Μόρα ξαναβρίσκει το σκουφάκι της και μετά εξαφανίστηκε πάλι.

 

Λίγα λόγια για τον μύθο. Μία εκδοχή είναι ότι η Μόρα είναι η Λίλιθ (Lilith) η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, ή μια από της τρεις κόρες της. Όπως αναφέρουν τα γνωστικά κείμενα και τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης η Λίλιθ αποχώρισε από τον Παράδεισο για δύο πιθανούς λόγους:

 

1- Ήταν εκείνη που μύησε τον Αδάμ (μετά από προτροπή του Σατανά) στην απόλαυση του σεξ. Ήταν δηλαδή εκείνη που του δίδαξε ότι το σεξ δεν είναι μόνο για αναπαραγωγή αλλά και για ευχαρίστηση και αυτό εξόργισε τον Θεό και την εξόρισε. 2- Ο Αδάμ προσπάθησε να βιάσει την Λίλιθ, κι εκείνη τρομαγμένη έφυγε από τονΠαράδεισο.

 

Ο Αδάμ, λυπήθηκε για την φυγή της Λίλιθ και ζήτησε από τον Θεό να του τηνφέρει πίσω. Εκείνος έστειλε τους 3 αγγέλους να την βρούν και να την φέρουν πίσω, όπου την βρήκαν κάπου στην Μεσοποταμία. Την παρακάλεσαν επανειλημμένα να επιστρέψει αλλά εκείνη αρνήθηκε. Τους είπε επίσης ότι για τους αιώνες των αιώνων, θα επισκέπτεται τα μικρά παιδιά στον ύπνο τους και θα τα πνίγει, για να εκδικηθεί. Οργισμένοι οι άγγελοι, την απείλησαν ότι θα ξεσηκώσουν την θάλασσα να την πνίξουν. Η Λίλιθ άρχισε να κλαίει και να τους παρακαλάει να την λυπηθούν. Όντως οι άγγελοι υπέκυψαν στα παρακάλια της και εκείνη για «ανταμοιβή» ορκίστηκε ότι δεν θα πειράζει τα παιδιά που θα έχουν τα ονόματα των 3 αυτών αγγέλων γραμμένα πάνω στην κούνια τους (εξ' ου και το χαρτί/περγαμηνή).

 

Τώρα, γιατί την άφησαν να φύγει παρόλο που δεν πήρε τον λόγο της πίσω (ότι δηλαδή θα εκδικηθεί), είναι ένα ερώτημα χωρίς απάντηση. Αλλά η Βίβλος βρίθει από τέτοια ερωτήματα έτσι κι αλλιώς. Για να ολοκληρώσω την ιστορία, στην συνέχεια λέγεται ότι ο Σατανάς την έκανε γυναίκα του και αρχόντισσα όλων των σκοτεινών υπάρξεων. Λέγεται επίσης ότι η Λίλιθ είναι και το πρώτο Βαμπίρ. Από τότε στοιχειώνει τα όνειρα των ανδρών και κάνει έρωτα μαζί τους, επιτίθεται στις έγκυες γυναίκες και τελικά τις σκοτώνει. Σύμφωνα με τα κείμενα εμφανίζεται και αυτή μαυροφορεμένη.

 

Μία πιο ορθολογική εξήγηση είναι πως η Μώρα είναι "ψυχικός βρικόλακας" δηλαδή μια σκεπτομορφή που δημιουργεί κάποιος και την στέλνει στον ύπνό κάποιου άλλου. Μία μορφή ενέργειας που προσπαθεί να πάρει την ενέργεια του θύματος (ή το αίμα του όπως γνωρίζουμε στις γνωστές ιστορίες με του βρικόλακες) και τελικά το θύμα πεθαίνει. Μία μορφή Voodoo ή κάτι τέτοιο.

 

Το να προστατευτεί κάποιος από την Μόρα είναι πολύ δύσκολο. Για προστασία υπάρχουν πολλά ξόρκια, αλλά λέγεται ότι το πιο αποτελεσματικό είναι να γράψεις σε ένα χαρτί τα ονόματα των τριών αγγέλων που έστειλε ο Θεός να την καταδιώξουν (την Λίλιθ) όταν έφυγε από τον Παράδεισο, ο Σανβί, ο Σανσαβί και ο Σαμενγκελάφ. Τα ονόματά τους γράφονται κατά προτίμηση σε ενοχιανή ή αγγελικανή γραφή, με καθαγιασμένη πένα σε παρθένα περγαμηνή. Την περγαμηνή την βάζεις πάνω από το κρεβάτι. Υπάρχει και μία προσευχή που σε προστατεύει. Η προσευχή αυτή δεν έχει γραφτεί σε κανένα βιβλίο και η διάδοσή της γίνετε από στόμα σε στόμα εδώ και πολλούς αιώνες. Η προσευχή είναι η εξής:

 

Μόρα - Μόρα κακαβού μέτρα τα'στρα του'ρανού, την φακή του κιλού, τα βότσαλα της θαλάσσης και τις πέτρες της γης και μετά έλα σε'μένα

 

Tην προσευχή αυτή την λες τρεις φορές όταν πέσεις για ύπνο και ως που να τα μετρήσει όλα αυτά η Μόρα, εσύ έχεις ξυπνήσει.

 

Πάντως, άπαξ και σε επισκεφτεί, κανένα ξόρκι δεν πρόκειται να πιάσει. Το μόνο που θα σε σώσει είναι το θάρρος και το θράσος. Πρέπει να την κοιτάξεις ίσια στα μάτια και να της δείξεις ότι δεν την φοβάσαι.

 

Η Μόρα δεν εμφανίζεται μόνο μία φορά αλλά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για μια ολόκληρη ζωή. Γνωρίζουμε ακόμα ότι το φαινόμενο αυτό είναι κληρονομικό και μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα της ίδια οικογένειας και στους απογόνους τους.

 

 

 

Y.Σ: [bold]Η Μόρα φοράει ένα μαύρο σκουφάκι, ο μύθος λεει πως όποιος καταφέρει να της το πάρει θα έχει τρεις ευχές [/bold] Την πο#*&να την επόμενη φορά θα κυνηγιόμαστε σ'όλο το σπίτι μέχρι να το πάρω

 

 

Μου κατεστρεψες τη φαντασιωση, αλλιως την ειχα πλασει εγω τη μαυροφορεμενη, που θα την ειχα και απο πανω μου :lol:

[Lucifer]

α) Ο μικροσκοπικός νάνος είναι άλλη οντότητα και λέγεται ΒΡΑΧΝΑΣ.

β) Είναι πιο δόκιμο να καταφύγουμε στην απλή νευρολογική εξήγηση του ζητήματος από το να κυνηγάμε γριές στα σκοτάδια, μπορεί να πάμε να μανουριάσουμε τη δική μας γιαγιά και μέσα στη μαύρη νύχτα να μας αδειάσει ο παππούς το δίκαννο και να λέει μετά στους δικαστές πως μας πέρασε για αλβανό, βραχνά, βρυκόλακα, τον κουμπάρο κτλ.

γ) Δε νομίζω πως το τρέμουλο έχει να κάνει με υπνική παράλυση, ο ορισμός είναι πολύ πιο συγκεκριμένος και περιλαμβάνει (αν δεν απατώμαι οικτρά) προσωρινή παράλυση.

[teo64x]

1- Ήταν εκείνη που μύησε τον Αδάμ (μετά από προτροπή του Σατανά) στην απόλαυση του σεξ.

 

Ελπίζω τότε να βλεπόταν κάπως η κοπελιά.

[ΠάρηςΓ]

Παλαιότερα το ειχα πάθει αλλα δεν φοβηθηκα..Μια φορα θελησα να μεινω σε αυτη τη κατασταση νομιζοντας πως εχω επαφη με το υποσεινηδητο αλλα ξυπνησα.

Αυτο που εκανα ηταν να προσπαθω να κουνησω το χερι μου αλλα με εκρηκτικότητα.Την τριτη φορα επιανε..

[Garnele]

Χμ, δηλαδή πρέπει να κοιμάται και ανάσκελα όποιος το παθαίνει; Διότι αυτό που παθαίνω ενίοτε εγώ είναι ένα συναίσθημα πως κάποιος γυρνάει το κρεβάτι ανάποδα και εγώ προσπαθώ να κρατηθώ για να μην πέσω. Δεν έχω προσπαθήσει ποτέ να μιλήσω εκείνη τη στιγμή, οπότε δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω, παρόλα αυτά δε συνοδεύεται από την αίσθηση παρουσίας μαυροφορεμένων γυναικών ή της κοκκινοσκουφίτσας δίπλα/πάνω μου. Επίσης κρατάει πραγματικά λίγο, τόσο λίγο που όταν νιώσω ότι το κρεβάτι ξαναπήγε στη θέση του (μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα-αν είναι δευτερόλεπτα) ξανακοιμάμαι κι εγώ χωρίς πολλά πολλά.

[liopyr]

Χμ, δηλαδή πρέπει να κοιμάται και ανάσκελα όποιος το παθαίνει;

 

Δεν είναι κανόνας, αλλά σε εμένα τουλάχιστον στις 99% των περιπτώσεων που μου έχει συμβεί κοιμάμαι ανάσκελα και είμαι πολύ κουρασμένος ή πολλές ώρες άυπνος.

Διότι αυτό που παθαίνω ενίοτε εγώ είναι ένα συναίσθημα πως κάποιος γυρνάει το κρεβάτι ανάποδα και εγώ προσπαθώ να κρατηθώ για να μην πέσω. Δεν έχω προσπαθήσει ποτέ να μιλήσω εκείνη τη στιγμή, οπότε δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω, παρόλα αυτά δε συνοδεύεται από την αίσθηση παρουσίας μαυροφορεμένων γυναικών ή της κοκκινοσκουφίτσας δίπλα/πάνω μου. Επίσης κρατάει πραγματικά λίγο, τόσο λίγο που όταν νιώσω ότι το κρεβάτι ξαναπήγε στη θέση του (μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα-αν είναι δευτερόλεπτα) ξανακοιμάμαι κι εγώ χωρίς πολλά πολλά.

 

Τέτοιου τύπου παραισθήσεις έχω καμμιά φορά αν είμαι με πυρετό ή μεθυσμένος.

(πλακωμάρας-κλειστοφοβίας κλπ., όχι κοκκινοσκουφίτσας ε).

Δεν έχουν όμως σχέση με το φαινόμενο της υπνοπαράλυσης υποθέτω.

[De@th L0rd]

Μας έχετε ξενερώσει και πάνω που νόμιζα πως αυτή που σου πατάει το στήθος είναι κάπως έτσι....

[stormrain]

Μας έχετε ξενερώσει και πάνω που νόμιζα πως αυτή που σου πατάει το στήθος είναι κάπως έτσι....

 

ΛΟΛ ετσι και σου ερθει succubus στον υπνο σου (αν αφησουμε κατα μερος την ορθολογιστικη κριση και δεχθουμε πως ολα αυτα υπαρχουν), τουλαχιστον θα περασεις καλα. Για λιγο μεν, αλλα καλα.

Οσον αφορα την μορα (εντελως offtopic βεβαια), νομιζω πως τεινω περισσοτερο στην θεωρια των σκεπτομορφων. Αλλωστε κατι τετοιο απλα να υπαρχει και να τριγυρναει ετσι απλα, μαλλον δεν μου καθεται...

[akpe]

γ) Δε νομίζω πως το τρέμουλο έχει να κάνει με υπνική παράλυση, ο ορισμός είναι πολύ πιο συγκεκριμένος και περιλαμβάνει (αν δεν απατώμαι οικτρά) προσωρινή παράλυση.

 

Well δεν ξέρω αν έχει καταγραφεί σαν σύμπτωμα, στην περίπτωσή μου τρέμουλο είχα σχεδόν κάθε φορά που το πάθαινα, άλλες φορές εντονότερο και άλλες ηπιότερο. Μαζί με βουητό (το "χτύπημα" στα αυτιά) η ένταση του οποίου ήταν συνήθως ήταν αντίστοιχα δυνατή ή ήπια.

 

Τώρα πως να το περιγράψω... όχι σαν τρέμουλο από το κρύο, πιο πολύ τραγικά έντονη ανατριχίλα... μάλιστα μια φορά το τρέμουλο το είχε νοιώσει και η κοπέλα μου δίπλα, αν και ανεπαίσθητα (έλα, δεν θέλω εξυπνάδες ).

 

Ποτέ δεν έχω δεί μαυροφορεμένες ή νεράιδες, κάποιες φορές είχα παραισθήσεις κατά τη διάρκεια της παράλυσης (κυρίως παραμορφωμένη αντίληψη του περιβάλλοντος ή/και άκυρες εικόνες).

 

Ναι υπήρχαν και περιπτώσεις "σκέτης" παράλυσης, but where's the fun in that?

 

garnele: λένε πως το παθαίνεις κυρίως ανάσκελα, προσωπικά το έχω πάθει κάποιες φορές και στο πλάι, ακόμα και μπρούμυτα.

 

hint: από τότε που ελλάτωσα τον καφέ ελλατώθηκαν μαζί και τα επεισόδια

[pournaras]

Well δεν ξέρω αν έχει καταγραφεί σαν σύμπτωμα, στην περίπτωσή μου τρέμουλο είχα σχεδόν κάθε φορά που το πάθαινα, άλλες φορές εντονότερο και άλλες ηπιότερο. Μαζί με βουητό (το "χτύπημα" στα αυτιά) η ένταση του οποίου ήταν συνήθως ήταν αντίστοιχα δυνατή ή ήπια.

 

Τώρα πως να το περιγράψω... όχι σαν τρέμουλο από το κρύο, πιο πολύ τραγικά έντονη ανατριχίλα... μάλιστα μια φορά το τρέμουλο το είχε νοιώσει και η κοπέλα μου δίπλα, αν και ανεπαίσθητα (έλα, δεν θέλω εξυπνάδες ).

 

Ποτέ δεν έχω δεί μαυροφορεμένες ή νεράιδες, κάποιες φορές είχα παραισθήσεις κατά τη διάρκεια της παράλυσης (κυρίως παραμορφωμένη αντίληψη του περιβάλλοντος ή/και άκυρες εικόνες).

 

Ναι υπήρχαν και περιπτώσεις "σκέτης" παράλυσης, but where's the fun in that?

 

garnele: λένε πως το παθαίνεις κυρίως ανάσκελα, προσωπικά το έχω πάθει κάποιες φορές και στο πλάι, ακόμα και μπρούμυτα.

 

hint: από τότε που ελλάτωσα τον καφέ ελλατώθηκαν μαζί και τα επεισόδια

 

 

Μπρουμυτα; Και σου ηρθε απο πανω σου η μαυροφορεμενη; Για πες, για πες...

 

[Garnele]

 

Τώρα δηλαδή εγώ με τι μούτρα να βγω και να πω ότι κοιμάμαι μπρούμυτα. Τέλος πάντων δε γαμιέται.

 

Λιοπύρ δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι παραπάνω είναι αυτό που διαχωρίζει την ποστ ντρανκ παραίσθηση που ενδεχομένως βαράει εσένα κι εμένα και την τρου υπνική παράλυση. Το σκουφάκι ίσως; Ας διαφωτίσει κάποιος αν γνωρίζει γιατί προκειμένου να λέω "παθαίνω αυτό που όταν κοιμάσαι νομίζεις ότι ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι σου και το σύμπαν γύρισε ανάποδα και ανοίγεις τα μάτια και νομίζεις ότι βλέπεις το κομοδίνο από πάνω αλλά μετά βαριέσαι να το σκεφτείς και ξανακοιμάσαι μη σου φύγει η νύστα γρηγοραγρηγοραγρηγορα" προτιμώ λογικά το υπνική παράλυση απλά λιτά και νοικοκυρεμένα.

[De@th L0rd]

Τελος πάντων αν θέλετε ωραίες παραισθήσεις στίψτε εκείνο το κακτάκι που έχει μεσκαλίνη,αντι να περιμένετε σουκούμπια,μώρες,ψώρες κτλ.