Προς το περιεχόμενο

Mοναξιά ... Kατάρα ή λύτρωση ;


@@sos@@

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Ή έχετε διαφορά φάσης ή δεν έχω φτιάξει την κωδικοποίηση της σελίδας, αλλά δε σας πολυκαταλαβαίνω ταυτόχρονα.

  • Απαντ. 110
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.
Ή έχετε διαφορά φάσης ή δεν έχω φτιάξει την κωδικοποίηση της σελίδας, αλλά δε σας πολυκαταλαβαίνω ταυτόχρονα.

 

Εσύ τι καταλαβαίνεις teo64x;...Τι εννοούμε όταν λέμε πως κάποιος είναι μόνος του -σωματικά- ;

Δημοσ.

Κι εγώ το ίδιο με τον freedubus είχα καταλάβει, αλλά όταν διάβασα τη λέξη "συγγενείς", νόμιζα ότι χάθηκα. Τέλος πάντων, τώρα συγχρονίζομαι.

 

Δε μπορώ να αποφασίσω αν συμφωνώ με το statement του Sellers εκεί πάνω. Συνεχίστε και θα διαμορφώσω άποψη.

Δημοσ.
Μία μικρή σημείωση.

 

Κάποιος μπορεί να μη χωρίσει ποτέ και να είναι μόνος του. (επομένως μην το πάμε σε γκομενοσυζήτηση)

Κάποιος μπορεί να είναι με χιλιάδες κόσμου και να είναι μόνος του.

Κάποιος μπορεί να είναι σωματικά μόνος του και απλά να μη νιώθει μόνος του.

Κάποιος μπορεί να είναι μόνος του και να αυτοκτονήσει από το βάρος της μοναξιάς του.

Κάποιος μπορεί να είναι μόνος του, επειδή απορρίπτει τις όποιες συμβάσεις πρέπει να κάνει για να θεωρείται κοινωνικός.

 

Και υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις.

 

.........

Καλύτερα τώρα;

Γιατί από αυτό το post ξεκίνησε η συζήτηση με τον Sellers. Μοναξιά δε νιώθει μόνο όποιος χωρίζει. Οπότε θα επαναλάβω τα λόγια του insomniaK: Μην το πάμε σε γκομενοσυζήτηση.

Δημοσ.
Μία μικρή σημείωση.

Κάποιος μπορεί να μη χωρίσει ποτέ και να είναι μόνος του.

 

Αν συμβαινει αυτο, τοτε καλυτερα να σκεφτει σοβαρα

να χωρισει.

 

 

Συγνωμη για την παρεμβαση, συνεχιστε :-)

 

Δημοσ.

Τοτε πρεπει να διευκρινιστει τι ειδους σχεση εχει.

Συνηθως οταν λεμε για χωρισμο εννοουμε την ερωτικη σχεση.

Δημοσ.

Στα γρήγορα και ψιλομπερδεμένα, εξηγώ τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις μου:

 

Η μοναξιά σχετίζεται με τη μη ικανότητα μας να ικανοποιήσουμε τις όποιες πνευματικές μας αναζητήσεις.

Είναι εξαιρετικά εύκολο, να μας κοροϊδέψουμε θέτοντας το θέμα της μοναξιάς ως "σχέση" με κάποιο συνάνθρωπο. Κατά την ταπεινή μου άποψη, μοναξιά νιώθουμε όταν δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τα νοητικά/πνευματικά μας επιτεύγματα (αυτό κολλάει στην πρω(κ)τολογία μου στο παρόν θέμα). Ένας "σοφός" (αν υπάρχει κι όπως τον εκλαμβάνεται κανείς αυτόν) νιώθει μόνος του όταν το αποτέλεσμα της σκέψης του δεν τον ικανοποιεί. Τι είναι το τηγάνισμα του μπέηκον μας; Ο εύκολος τρόπος να επιβάλουμε στον εαυτό μας να μη σκέφτεται μέσω ενός οργασμού, ο οποίος διαρκεί κάτι ελάχιστο και αμέσως μετά γυρίζεις στις αναζητήσεις μας, ακραίο παράδειγμα αλλά σκέφτειτε τον Μανχάταν από τους Watchmen.

Αυτό το μοτίβο ακολουθούν και οι υπόλοιπες σχέσεις (υπάρχουν εξαιρέσεις), βασικά μέχρι ένα σημείο ολοι οι άνθρωποι να μαθητεύσουμε, αρχικά με τους γονείς μας μετά με τους δασκάλους μας, μετά με κάποιους συνανθρώπους μας, όταν πια φτάσουμε σε αυτό που ονομάζεται "ωριμότητα", μετά δεν αναθεωρούμε κι ιδιαίτερα εύκολα τις απόψεις μας και τις ιδέες μας και αντιλαμβανόμαστε πως το περιβάλλον δεν μπορεί να μας δώσει κάτι παραπάνω (νιώθουμε μοναξιά). Τότε, ή όντως έχουμε φτάσει σε αυτήν την ωριμότητα και είμαστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας ή συνεχίζουμε την αναζήτηση. Ο εύκολος τρόπος (είναι το google, κρύο αστειάκι) είναι να γνωρίσουμε κι άλλους ανθρώπους, ουσιαστικά δηλαδή να αρνηθούμε να δούμε τη μη τελειότητα μας και να "τα ρίξουμε" στους άλλους, ψάχνοντας να βρούμε τον διαφωτιστή μας (σε αυτή τη διαδρομή, βεβαίως θα συνεχίσουμε να νιώθουμε μοναξιά), αυτή η διαδικασία είναι ατέρμονη και μάλλον μάταιη (εκτός κι αν τύχει να συναντήσουμε κάποιον που να μπορεσει να μας μεταδώσει αυτά που μας λείπουν, αλλά και πάλι πόσοι Βιτγκενστάινηδες έχουν υπάρξει; ).

Ο δύσκολος τρόπος είναι η ενδοσκόπηση, ο καθένας κοιτάει το εγώ του, ο καθένας εντοπίζει τις ιδιαιτερότητες του, ο καθένας βρίσκει τις αδυναμίες του και εντοπίζει τα ενδιαφέροντα του (και σε αυτό το στάδιο υπάρχει μοναξιά, αυτόν το δρόμο σίγουρα τον ακολουθείς μόνος σου) και όλα αυτά προσπαθείς να τα ικανοποιήσεις μόνος σου.

Αυτή η διαδικασία είναι αλισβερίσι των κεκτημένων μας εμπειριών, των καταγεγραμμένων είτε σε βιβλία είτε σε μουσική είτε σε εικόνα και των ιδεών μας που εξελίσσονται.

Από αυτό το σημείο και μετά ή και παράλληλα, σίγουρα υπάρχουν εναλλασσόμενες περίοδοι συνδιαλλαγής και απομόνωσης, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε νιώθουμε μοναξιά κατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησης ή πως νιώθουμε μοναξιά κατά τη διάρκεια της ιδιώτευσης μας.

 

Τα 2 σέντς μου δολαρίου Ζιμπάμπουε.

Δημοσ.
Και αν δεν είχε ποτέ ερωτική σχέση;

 

Κάπου εδώ χάνεται η μπάλα. Το αρχικό θέμα ήταν για τη μοναξιά γενικότερα και καταλήξαμε να συζητάμε για τον χωρισμό ή για το αν αισθάνεται μόνος του κάποιος που χωρίζει με τον/τη σύντροφό του.

Προσδιορίστε ποιό θέλετε να είναι το θέμα της συζήτησης γιατί μπερδευόμαστε και δεν ξέρουμε σε ποιόν και σε τί να απαντήσουμε.

Δημοσ.
Στα γρήγορα και ψιλομπερδεμένα, εξηγώ τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις μου:

 

Καθολου ψιλομπερδεμενα, ησουν σαφεστατος.

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...