Ψυχολογια

[Praetorianos]

Πιο Ψυχαναλυτικα παντως εγω προτιμω τον Αντλερ..εχει εξελιξει καπως τον Φρουντ,σε γενικες γραμμες ομως ο Φρουντ ομως φαινεται πλεον να θεωρηται ψιλο πεπερασμενος στην συγχρονη Ψυχολογια απο αρκετους Ψυχολογους...κ προσωπικα κ εμενα δεν με εντυπωσιαζει

Μπορείς να δώσεις μερικά παραδείγματα του "τότε" και του "τώρα" ή κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις των δύο πάνω σε ένα θέμα?

 

 

Γλυκιά ειρωνία της αυτο-αναιρετικής αντίφασης...

και να εξηγήσει περί ψυχανάλυσης και συμπεριφορισμού και πως η αμφισβήτηση της επιστημονικότητας της ενδοσκοπικής, γεμάτης αυθαιρεσίες ψυχαναλυτικής σχολής οδήγησε τον Παυλωφ και μετά τον Γουάτσον να υιοθετήσουν εμπειρικές μεθόδους. Άσχετα με το αν είναι τελικά επιστήμη ή όχι.

Όταν θελήσεις να κυκλοφορήσεις τα άπαντα σου, τα θέλω. Και υπογεγραμμένα. Ένας θαυμαστής.

 

[htps]

Πολύ περιληπτικά, γιατί φεύγω και έχει πολύ ζουμί αν συμπεριλάβεις και το "τι είναι είναι":

έκραξες τον ινσόμνιακ (ή όποιον) για το debate περί επιστημονικού ή μη χαρακτήρα της ψυχολογίας και μετά έκανες μια ερώτηση που ιστορικά περιγράφει αυτό το άτυπο debate ακριβώς στην ουσία του. Ήταν τραγικά αντιφατικό. Φταίει λίγο κι ο htps γιατί θα έπρεπε να πιαστεί κατευθείαν από αυτό που είπε ο ινσόμνιακ και να εξηγήσει περί ψυχανάλυσης και συμπεριφορισμού και πως η αμφισβήτηση της επιστημονικότητας της ενδοσκοπικής, γεμάτης αυθαιρεσίες ψυχαναλυτικής σχολής οδήγησε τον Παυλωφ και μετά τον Γουάτσον να υιοθετήσουν εμπειρικές μεθόδους. Άσχετα με το αν είναι τελικά επιστήμη ή όχι.

Με λίγα λόγια οι ειρωνικές ερωτήσεις που έκανες στο πρώτο μέρος του ποστ σου, είχαν τεθεί από αυτούς για τους οποίους ρωτάς στο δεύτερο.

 

 

Την έπιασες την ειρωνία; την αντίφαση; Κανένα κράξιμο. Στο λύκειο δεν τα κάνατε αυτά;

 

Πανω σε αυτο να πω οτι το classical conditioning του Pavlov και γενικοτερα η εισαγωγη πειραματων στην Ψυχολογια εγινε αρχικα απο τον Wundt.Εξου κ θεωρουμε πατερα της Ψυχολογιας ως επιστημη αυτον.H αρχη εγινε περισσοτερο με το Principles of Physiological Psychology και το κινητρο ηταν ερθουμε πιο κοντα στην εμπειρικη παρατηρηση ωστε να αποδεσμευτουμε απο προβληματικες θεωριες.Φυσικα ακομα κ σημερα βασεις της Ψυχολογιας παραμενουν θεωρησεις ακομα και απο Αρχαια Ελλαδα η μετεξελιξη της ομως σε καθαρα επιστημονικη σπουδη ηρθε το 1879 ..μεταπειτα το Εχperimental Psychology, Classical Conditioning κτλ καθιερωσαν την εμπειρικη πρακτικη στην Ψυχολογια

 

---------- Προσθήκη στις 16:12 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 15:55 ----------

 

Μπορείς να δώσεις μερικά παραδείγματα του "τότε" και του "τώρα" ή κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις των δύο πάνω σε ένα θέμα?

 

 

 

 

Όταν θελήσεις να κυκλοφορήσεις τα άπαντα σου, τα θέλω. Και υπογεγραμμένα. Ένας θαυμαστής.

 

Πολυ γενικα θα πω οτι εμενα προσωπικα ο Adler μου αρεσει τρομερα και τον προτιμω ψυχαναλυτικα απο τον Freud.Δεν υπαρχει διαφορα με το τοτε και τωρα μιας και οι δυο ηταν μελη της περιφημης Βιενεζικης κοινοτητας την ιδια περιοδο.Η ουσια ειναι οτι η προσεγγιση του Adler φανηκε μεχρι και τα 70's να εχει σοβαρες επεκτασεις στις ψυχαναλυτικες σχολες σκεψης των θεραπευτων. Ο Αντλερ ουσιαστικα ηταν πιο person focused και εισηγαγε τον individualism σαν ενοια.Η θεραπεια κατα τον Αντλερ προυποθετει μια γερη σχεση μεταξυ θεραπευομενου και θεραπευτη..Μια πιο διαλογικη σχεση απο το ψυχρο που προτεινει ο Φρουντ. Η empathy του Αντλερ ως μια αρχη στην Ψυχαναλυση ειναι η ουσια που ο Αντλερ για μενα κερδιζει points

[RottenLungs]

Εγω πιστεύω οτι η ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να είναι σωτήρια σε περιπτώσεις που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα απο μόνος σου (δηλαδή σε σοβαρές περιπτώσεις). Αλλα οι ψυχολόγοι είναι κι αυτοί άνθρωποι και όπως όλοι οι άνθρωποι θα έχουν και οι ίδιοι προβλήματα (έχω συναντήσει ψυχολόγο με πολύ σημαντικά προβλήματα). Οπότε έρχομαι σε αυτό που θέλω να καταλήξω, γιατι να εμπιστευτώ έναν άνθρωπο που δεν ξέρω τι ζόρια και τι θέματα έχει με τον εαυτό του, να φτιάξει την δικιά μου κατάσταση. Η ψυχολογία είναι ένα αντικείμενο που ο απλός κόσμος έχει κάποιες καθαρα εμπειρικές γνώσεις, συνεπώς δεν είναι σε θέση να αντικρούσει την θέση του ψυχολόγου. Με λίγα λόγια, αφήνεσαι γυμνός στα χέρια ενός άγνωστου, χωρίς να ξέρεις τι μπορεί να σου κάνεις. Λίγο τρομακτικό δεν είναι;;;

[htps]

Εγω πιστεύω οτι η ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να είναι σωτήρια σε περιπτώσεις που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα απο μόνος σου (δηλαδή σε σοβαρές περιπτώσεις)

 

Θα ελεγα οτι εαν σοβαρες περιπτωσεις ψυχοπαθολογικα οριζονται περιστατικα Ψυχωσεων τοτε ουσιαστικα ο Ψυχολογος λιγα πραγματα μπορει να προσφερει απο μονος του.

 

Αντιθετα νομιζω πως η επαγγελματικη βοηθεια σε περιστατικα καταθλιψης,αγχωδων διαταραχων,φοβιων,τραυματος κτλ εχει αποδειχθει οτι εχει εντυπωσιακα αποτελεσματα.Εαν αναλογιστουμε οτι σχεδον το 50% του γενικου πληθυσμου μεχρι το 2020 θα υποφερει απο μια απο τις παραπανω διαταραχες σε καποια περιοδο της ζωης τους τοτε βλεπουμε ποσο μαζικος ειναι η πρεπει να ειναι ο ρολος ενος Ψυχολογου στην κοινωνια.Ουσιαστικα θα ελεγα οτι ο Ψυχολογος ειναι για τα ας πουμε ''ελαφρα'' περιστατικα (εφοσον μιλαμε για κλινικο εργο).Ας μην ξεχναμε ομως οτι η Ψυχολογια εχει κανει τομες σε διαφορους τομεις της κοινωνιας και η κλινικη Ψυχολογια η Ψυχοθεραπεια δεν ειναι παρα ενα κομματι (σημαντικο φυσικα) της ολης επιστημης.

 

Δεν νομιζω παντως οτι υπαρχει σοβαρος λογος να μην εμπιστευτουμε καποιον Ψυχολογο.Οι Ψυχολογοι δεσμευονται απο το απορρητο και στην επαγγελματικη πρακτικη διεπονται απο αυστηροτατους κανονες οι οποιοι οριζονται απο τους Επαγγελματικους Συλλογους στους οποιους ανηκουν.

[margaritagr]

Εγω πιστεύω οτι η ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να είναι σωτήρια σε περιπτώσεις που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα απο μόνος σου (δηλαδή σε σοβαρές περιπτώσεις). Αλλα οι ψυχολόγοι είναι κι αυτοί άνθρωποι και όπως όλοι οι άνθρωποι θα έχουν και οι ίδιοι προβλήματα (έχω συναντήσει ψυχολόγο με πολύ σημαντικά προβλήματα). Οπότε έρχομαι σε αυτό που θέλω να καταλήξω, γιατι να εμπιστευτώ έναν άνθρωπο που δεν ξέρω τι ζόρια και τι θέματα έχει με τον εαυτό του, να φτιάξει την δικιά μου κατάσταση. Η ψυχολογία είναι ένα αντικείμενο που ο απλός κόσμος έχει κάποιες καθαρα εμπειρικές γνώσεις, συνεπώς δεν είναι σε θέση να αντικρούσει την θέση του ψυχολόγου. Με λίγα λόγια, αφήνεσαι γυμνός στα χέρια ενός άγνωστου, χωρίς να ξέρεις τι μπορεί να σου κάνεις. Λίγο τρομακτικό δεν είναι;;;

 

 

Ο προβληματισμος σου ειναι λογικος..

Το καλυτερο ειναι να σου συστησει ενας γνωστος σου καποιον, εγω ετσι εκανα

Αλλα και παλι αν ο ψυχολογος δεν ειναι νορμαλ δε το βλεπεις; Το καταλαβαινεις νομιζω...

 

Παντα ειναι σημαντικο να εχεις χημεια με τον ψυχολογο που επιλεγεις! Αν δε τα βρισκεις μαζι του δε μπορεις να του ανοιχτεις... Παλια ειχα παει σε μια που μονο που την εβλεπα μου σπαγε τα νευρα. Ε σε κατι τετοιυς πως να ανοιχτεις

[htps]

http://www.adler.edu/

[Τοξοβολος_UK]

επειδη εχω λαβει αρκετα μυνηματα απο ατομα που ενδιαφερονται για την Ψυχολογια,να προτεινω για διαβασμα το Συγχρονη Ψυχολογια στην Ελλαδα απο τα Ελληνικα Γραμματα,ειναι ψιλο παλιο αλλα δινει πολλες πληροφοριες,ειδικα σε οσους κανουν μια πρωτη γνωριμια με την Ψυχολογια στην Ελλαδα