Προτάσεις βιβλίων

[witty]

Στις 15/6/2025 στις 7:26 ΜΜ, Sibyl είπε

Με την δεύτερη λίστα συμφωνώ απολύτως. Αξίζουν ένα προς ένα και σου εύχομαι σε βάθος χρόνου να τα διαβάσεις όλα.

Στην πρώτη λίστα θα πρέπει να κάνεις επιλογές ψάχνοντας το ένα από κάθε συγγραφέα προκειμένου να διαπιστώσεις αν ταιριάζει με το προσωπικό σου γούστο και αν ναι, τότε να προχωρήσεις και στα υπόλοιπα έργα του.

Καλή ανάγνωση.

Σε ευχαριστώ πολύ για τις αναλυτικές σκέψεις. Ιδιαίτερα βοηθητικές. 

Όταν, κάποια στιγμή, τα τελειώσω, σκέφτομαι να εντοπίσω την λίστα με όλα τα νόμπελ και να συνεχίσω κατ'αυτόν τον τρόπο. 
Εάν, όμως, έχεις κάποια καλύτερα ιδέα, θα με ενδιέφερε.

[Sibyl]

19 ώρες πριν, witty είπε

Σε ευχαριστώ πολύ για τις αναλυτικές σκέψεις. Ιδιαίτερα βοηθητικές. 

Όταν, κάποια στιγμή, τα τελειώσω, σκέφτομαι να εντοπίσω την λίστα με όλα τα νόμπελ και να συνεχίσω κατ'αυτόν τον τρόπο. 
Εάν, όμως, έχεις κάποια καλύτερα ιδέα, θα με ενδιέφερε.

΄Οταν ξεκινήσεις το διάβασμα, θα διαπιστώσεις ότι τα πράγματα θα σε οδηγήσουν από μόνα τους.

΄Οχι, δεν είναι απαραίτητο, να διαβάσεις όλη την λίστα με τα Νόμπελ λογοτεχνίας ούτε τα ιδιαίτερα "ψαγμένα". Αυτό δεν σημαίνει ότι αν βρεις στην λίστα κάποιο που η πλοκή του σου κινήσει το ενδιαφέρον, δεν θα το διαβάσεις. Ασφαλώς θα το διαβάσεις.

Το διάβασμα είναι χαρά, όχι πίεση και καταναγκασμός. Δεν υπάρχει "πρέπει", δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν όρια γι΄αυτό διαβάζουμε τα βιβλία που ανταποκρίνονται στο προσωπικό μας γούστο. Σιγά - σιγά θα εντοπίσεις το είδος των βιβλίων που σ΄ενδιαφέρουν (ιστορικά, φιλοσοφικά, φαντασίας, μυστηρίου κτλ, κτλ, κτλ) και θα επικεντρωθείς σ΄αυτά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θ΄αποκλείσεις όλα τα άλλα είδη. Σίγουρα θα συναντήσεις στην πορεία, βιβλία που θα θέλεις να διαβάσεις ακόμα και αν δεν συγκαταλέγονται στα είδη που αγαπάς.

Επίσης μπορεί να δεις μια ταινία που η υπόθεσή της έχει στηριχθεί σ΄ένα βιβλίο και από την ταινία να πάρεις το έναυσμα για να διαβάσεις και το βιβλίο όπως και η αναφορά ενός άλλου βιβλίου ή ενός άλλου συγγραφέα σ΄αυτό που διαβάζεις, είτε στην υπόθεσή του είτε στα σχόλια, σε κάνει να θελήσεις να διαβάσεις κι αυτό.

΄Αλλα βιβλία απαιτούν συγκεντρωμένη σκέψη για να τα κατανοήσεις, άλλα είναι ανάλαφρα. Το ότι μπορεί να μας αρέσει ένα βαθυστόχαστο βιβλίο που θα μας "κάψει το μυαλό", δεν σημαίνει ότι δεν θα διαβάσουμε και κάτι ευχάριστο και ανάλαφρο που θα μας "ξεκουράσει το μυαλό". Θέμα διάθεσης είναι.

Τέλος, αγαπάμε τα βιβλιοπωλεία και τα επισκεπτόμαστε συχνά ανεξαρτήτως αν θέλουμε ν΄αγοράσουμε ένα βιβλίο ή όχι. Παίρνουμε τα βιβλία στα χέρια μας, τα περιεργαζόμαστε, διαβάζουμε τον τίτλο τους, τα στοιχεία που μας δίνονται στο οπισθόφυλλο, το βιογραφικό του συγγραφέα τους (αν δεν μας είναι γνωστός) και έχουμε μια πρώτη εικόνα περί τίνος πρόκειται. Θα έρθει μια στιγμή που θα δίνεις σημασία ακόμα και στο πάχος του φύλλου και στο είδος της γραμματοσειράς (συγγνώμη που αναφέρομαι μόνο στην έννοια των βιβλίων έτσι όπως την ξέραμε μέχρι πριν κάποια χρόνια αλλά για μένα τα ηλεκτρονικά και τα ηχητικά "βιβλία", δεν είναι βιβλία).

Αυτά τα πολύ λίγα και μάλλον περιττά επειδή όπως είπα και στην αρχή, αν ξεκινήσεις και σου μπει το μικρόβιο είναι μια διαδικασία που κινείται και προχωράει από μόνη της.

΄Ενας υπέροχος κόσμος, σε περιμένει. Σου εύχομαι ολόψυχα να τον απολαύσεις. 

[JakeKaufman]

On 24/06/2025 at 13:02, Sibyl said:

΄Οταν ξεκινήσεις το διάβασμα, θα διαπιστώσεις ότι τα πράγματα θα σε οδηγήσουν από μόνα τους.

΄Οχι, δεν είναι απαραίτητο, να διαβάσεις όλη την λίστα με τα Νόμπελ λογοτεχνίας ούτε τα ιδιαίτερα "ψαγμένα". Αυτό δεν σημαίνει ότι αν βρεις στην λίστα κάποιο που η πλοκή του σου κινήσει το ενδιαφέρον, δεν θα το διαβάσεις. Ασφαλώς θα το διαβάσεις.

Το διάβασμα είναι χαρά, όχι πίεση και καταναγκασμός. Δεν υπάρχει "πρέπει", δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν όρια γι΄αυτό διαβάζουμε τα βιβλία που ανταποκρίνονται στο προσωπικό μας γούστο. Σιγά - σιγά θα εντοπίσεις το είδος των βιβλίων που σ΄ενδιαφέρουν (ιστορικά, φιλοσοφικά, φαντασίας, μυστηρίου κτλ, κτλ, κτλ) και θα επικεντρωθείς σ΄αυτά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θ΄αποκλείσεις όλα τα άλλα είδη. Σίγουρα θα συναντήσεις στην πορεία, βιβλία που θα θέλεις να διαβάσεις ακόμα και αν δεν συγκαταλέγονται στα είδη που αγαπάς.

Επίσης μπορεί να δεις μια ταινία που η υπόθεσή της έχει στηριχθεί σ΄ένα βιβλίο και από την ταινία να πάρεις το έναυσμα για να διαβάσεις και το βιβλίο όπως και η αναφορά ενός άλλου βιβλίου ή ενός άλλου συγγραφέα σ΄αυτό που διαβάζεις, είτε στην υπόθεσή του είτε στα σχόλια, σε κάνει να θελήσεις να διαβάσεις κι αυτό.

΄Αλλα βιβλία απαιτούν συγκεντρωμένη σκέψη για να τα κατανοήσεις, άλλα είναι ανάλαφρα. Το ότι μπορεί να μας αρέσει ένα βαθυστόχαστο βιβλίο που θα μας "κάψει το μυαλό", δεν σημαίνει ότι δεν θα διαβάσουμε και κάτι ευχάριστο και ανάλαφρο που θα μας "ξεκουράσει το μυαλό". Θέμα διάθεσης είναι.

Τέλος, αγαπάμε τα βιβλιοπωλεία και τα επισκεπτόμαστε συχνά ανεξαρτήτως αν θέλουμε ν΄αγοράσουμε ένα βιβλίο ή όχι. Παίρνουμε τα βιβλία στα χέρια μας, τα περιεργαζόμαστε, διαβάζουμε τον τίτλο τους, τα στοιχεία που μας δίνονται στο οπισθόφυλλο, το βιογραφικό του συγγραφέα τους (αν δεν μας είναι γνωστός) και έχουμε μια πρώτη εικόνα περί τίνος πρόκειται. Θα έρθει μια στιγμή που θα δίνεις σημασία ακόμα και στο πάχος του φύλλου και στο είδος της γραμματοσειράς (συγγνώμη που αναφέρομαι μόνο στην έννοια των βιβλίων έτσι όπως την ξέραμε μέχρι πριν κάποια χρόνια αλλά για μένα τα ηλεκτρονικά και τα ηχητικά "βιβλία", δεν είναι βιβλία).

Αυτά τα πολύ λίγα και μάλλον περιττά επειδή όπως είπα και στην αρχή, αν ξεκινήσεις και σου μπει το μικρόβιο είναι μια διαδικασία που κινείται και προχωράει από μόνη της.

΄Ενας υπέροχος κόσμος, σε περιμένει. Σου εύχομαι ολόψυχα να τον απολαύσεις. 

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

@witty για εμένα μην ξεκινήσεις καν με τη συγκεκριμένη λίστα, αν είναι να πιάσεις το νούμερο 1 (τον Οδυσσέα του Τζόις) γιατί είναι σίγουρο ότι είναι ακατάλληλο για ανθρώπους που θέλουν να αγαπήσουν την ανάγνωση.

απο «κλασικές» προτάσεις, για πρώτο βιβλίο θα πήγαινα στα δύο πιο γνωστά του Όργουελ (1984 και Φάρμα των ζώων). 

[Sibyl]

3 ώρες πριν, JakeKaufman είπε

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

@witty για εμένα μην ξεκινήσεις καν με τη συγκεκριμένη λίστα, αν είναι να πιάσεις το νούμερο 1 (τον Οδυσσέα του Τζόις) γιατί είναι σίγουρο ότι είναι ακατάλληλο για ανθρώπους που θέλουν να αγαπήσουν την ανάγνωση.

απο «κλασικές» προτάσεις, για πρώτο βιβλίο θα πήγαινα στα δύο πιο γνωστά του Όργουελ (1984 και Φάρμα των ζώων). 

Συμφωνούμε. Την φάρμα των ζώων θα προτιμούσα πρώτα και μετά το 1984.

Τον Joyce, αργούμε να τον πιάσουμε και όταν φτάσουμε σ΄αυτόν, ξεκινάμε από τους "Δουβλινέζους" και όχι από τον "Οδυσσέα" (Ulysses).🙂

Απ΄αυτά που αναφέρονται στην λίστα, νομίζω ότι θα μπορούσε να διαβάσει το "David Copperfield" του Charles Dickens, το "Κόμης Μοντεχρίστος" του Αλέξανδρου Δουμά, το "Γατόπαρδος" του Giuseppe Tomasi di Lampedusa, το "To Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ" του Oscar Wilde, το "Άννα Καρένινα" του Λέοντος Τολστόι, το "Τα Σταφύλια της Οργής" του John Steinbeck... Και μια χαρά θα μπορούσε να ενθουσιαστεί με την "Ιλιάδα" και μετά με την "Οδύσσεια" του Ομήρου.

Και τονίζω το "νομίζω" επειδή το γούστο του καθενός μας, είναι διαφορετικό.

Σίγουρα όμως όποιος θέλει, θα την βρει την άκρη.

[baader]

@witty αφου σου αρεσουν οι λιστες παρε και 1 ακομα

https://www.elniplex.com/ο-κατάλογος-βιβλίων-που-έδινε-ο-λιαντί-2/

[Sibyl]

 

 

https://www.politeianet.gr/books/9789603258247-roth-joseph-agra-to-embatirio-tou-rantetsku-201095

«Το Εμβατήριο Ραντέτσκυ» του Γιόζεφ Ροτ παρακολουθεί την ιστορία τριών γενεών της οικογένειας Τρόττα από το 1859 έως το 1916 και παράλληλα καταγράφει την παρακμή και πτώση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ξεκινά με τον υπολοχαγό Γιόζεφ Τρόττα ο οποίος σώζει τη ζωή του Αψβούργου αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ σε μία μάχη.  Έτσι κερδίζει την εύνοιά του και γίνεται μέλος της αριστοκρατίας με την απόδοση τίτλου τιμής, παρά το ότι είναι απόγονος φτωχών αγροτών. Η τύχη της οικογένειας σφραγίζεται λοιπόν από τη σχέση της με τον ίδιο τον αυτοκράτορα και με την αυτοκρατορία που αυτός προσωποποιεί. Ο γιος του κάνει καριέρα ανώτερου κρατικού αξιωματούχου ενώ ο εγγονός του ακολουθεί στρατιωτική σταδιοδρομία. Αυτός τελευταίος όμως αποδεικνύεται ευάλωτη φύση και το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου Πολέμου οδηγεί στην κατάρρευση τόσο την οικογένεια των Τρόττα όσο και την αυτοκρατορία με την οποία αυτοί συνδεθηκαν. 

Ένα μελαγχολικό σχόλιο στο εφήμερο των πραγμάτων (πολιτικές οντότητες και οικογένειες) το οποίο μπορεί να παραλληλιστεί με την "Αισθηματική Αγωγή" του Φλωμπέρ ή με τους "Μπούντενμπρουκ" του Τομας Μαν. Ταυτόχρονα είναι και μία καταβύθιση στο χάος του 20ου αιώνα όπου οι πάσης φύσεως ιδεολογίες και ριζοσπαστισμοί ξεθεμελίωσαν παραδόσεις και συστήματα αξιών, για να οδηγήσουν στην ""αναρχία"".

Ένα απόσπασμα που μου άρεσε: 
«Δεν ήταν πια ο παλιός κόσμος, όπως τον ήξερε ο έπαρχος. Ο δικός του κόσμος έφτανε στο τέλος του. Κι η τάξη αυτών των πραγμάτων ήταν να δικαιώνονται οι κοιλάδες κι όχι τα βουνά, οι νέοι κι όχι οι γέροι, οι βλάκες κι όχι οι μυαλωμένοι.»

[witty]

Στις 24/6/2025 στις 1:02 ΜΜ, Sibyl είπε

΄Οταν ξεκινήσεις το διάβασμα, θα διαπιστώσεις ότι τα πράγματα θα σε οδηγήσουν από μόνα τους.

΄Οχι, δεν είναι απαραίτητο, να διαβάσεις όλη την λίστα με τα Νόμπελ λογοτεχνίας ούτε τα ιδιαίτερα "ψαγμένα". Αυτό δεν σημαίνει ότι αν βρεις στην λίστα κάποιο που η πλοκή του σου κινήσει το ενδιαφέρον, δεν θα το διαβάσεις. Ασφαλώς θα το διαβάσεις.

Το διάβασμα είναι χαρά, όχι πίεση και καταναγκασμός. Δεν υπάρχει "πρέπει", δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν όρια γι΄αυτό διαβάζουμε τα βιβλία που ανταποκρίνονται στο προσωπικό μας γούστο. Σιγά - σιγά θα εντοπίσεις το είδος των βιβλίων που σ΄ενδιαφέρουν (ιστορικά, φιλοσοφικά, φαντασίας, μυστηρίου κτλ, κτλ, κτλ) και θα επικεντρωθείς σ΄αυτά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θ΄αποκλείσεις όλα τα άλλα είδη. Σίγουρα θα συναντήσεις στην πορεία, βιβλία που θα θέλεις να διαβάσεις ακόμα και αν δεν συγκαταλέγονται στα είδη που αγαπάς.

Επίσης μπορεί να δεις μια ταινία που η υπόθεσή της έχει στηριχθεί σ΄ένα βιβλίο και από την ταινία να πάρεις το έναυσμα για να διαβάσεις και το βιβλίο όπως και η αναφορά ενός άλλου βιβλίου ή ενός άλλου συγγραφέα σ΄αυτό που διαβάζεις, είτε στην υπόθεσή του είτε στα σχόλια, σε κάνει να θελήσεις να διαβάσεις κι αυτό.

΄Αλλα βιβλία απαιτούν συγκεντρωμένη σκέψη για να τα κατανοήσεις, άλλα είναι ανάλαφρα. Το ότι μπορεί να μας αρέσει ένα βαθυστόχαστο βιβλίο που θα μας "κάψει το μυαλό", δεν σημαίνει ότι δεν θα διαβάσουμε και κάτι ευχάριστο και ανάλαφρο που θα μας "ξεκουράσει το μυαλό". Θέμα διάθεσης είναι.

Τέλος, αγαπάμε τα βιβλιοπωλεία και τα επισκεπτόμαστε συχνά ανεξαρτήτως αν θέλουμε ν΄αγοράσουμε ένα βιβλίο ή όχι. Παίρνουμε τα βιβλία στα χέρια μας, τα περιεργαζόμαστε, διαβάζουμε τον τίτλο τους, τα στοιχεία που μας δίνονται στο οπισθόφυλλο, το βιογραφικό του συγγραφέα τους (αν δεν μας είναι γνωστός) και έχουμε μια πρώτη εικόνα περί τίνος πρόκειται. Θα έρθει μια στιγμή που θα δίνεις σημασία ακόμα και στο πάχος του φύλλου και στο είδος της γραμματοσειράς (συγγνώμη που αναφέρομαι μόνο στην έννοια των βιβλίων έτσι όπως την ξέραμε μέχρι πριν κάποια χρόνια αλλά για μένα τα ηλεκτρονικά και τα ηχητικά "βιβλία", δεν είναι βιβλία).

Αυτά τα πολύ λίγα και μάλλον περιττά επειδή όπως είπα και στην αρχή, αν ξεκινήσεις και σου μπει το μικρόβιο είναι μια διαδικασία που κινείται και προχωράει από μόνη της.

΄Ενας υπέροχος κόσμος, σε περιμένει. Σου εύχομαι ολόψυχα να τον απολαύσεις. 

Σε ευχαριστώ πολύ για το αναλυτικότατο μήνυμα. 
Διαφωτιστικό.