Πέθανε ο Δρ. Θάνατος

[marantonis]

Κι ομως, το συμπαν ευθυνεται για τη δημιουργια, το περιεχομενο της ζωης σου, και το θανατο σου. Εχει τον πρωτο λογο, τεραστια εξουσια πανω σου (η δικτατορια της φυσης), ενω εσυ περνεις τ' αρχιδια σου.

Αρα το

με τον ίδιο τρόπο όμως χέστηκες εσύ που χέστηκε το σύμπαν!

, δεν αποκτα το νοημα που θα ηθελες.

 

Κατα τα αλλα, δε σου λεω μη χαρεις τη ζωη σου, γι' αυτο, μαλακας θα 'μουνα κι εγω.

[papajo_r]

Κι ομως, το συμπαν ευθυνεται για τη δημιουργια, το περιεχομενο της ζωης σου, και το θανατο σου. Εχει τον πρωτο λογο, τεραστια εξουσια πανω σου (η δικτατορια της φυσης), ενω εσυ περνεις τ' αρχιδια σου.

Αρα το , δεν αποκτα το νοημα που θα ηθελες.

 

Κατα τα αλλα, δε σου λεω μη χαρεις τη ζωη σου, γι' αυτο, μαλακας θα 'μουνα κι εγω.

 

 

Μεγα λάθος το σύμπαν δεν έχει καμια δύναμη πάνω μου! και γενικότερα δεν έχει δύναμη πάνω σε τίποτα το σύμπαν απλά υπάρχει και υπόκειται στους νομους του ντετερμινισμού (όσο και αν κάποιοι συνάδελφοι έχουν ενστάσεις για αυτό.. και θεωρούν πως υπάρχει το παράδοξο των 3 καταστάσεων.. )

 

Το τι θα κάνω εγώ το ορίζουν 2 παράγοντες μονο... εγώ και το ντετερμινιστικό σύστημα .. σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει καν θέμα θανάτου... οι μονοι λόγοι που πεθαίνουμε τώρα είναι γιατί δεν μπορούμε να αναπαράξουμε όργανα -όταν τα δικά μας σταματάνε- Αυτό θα πάψει να είναι πραγματικότητα πολύ σύντομα (τα επόμενα 200, 300 χρονια) οποτε και λόγο του ντετερμινιστικού συστήματος να πεθάνει κάποιος πχ επειδή αποφάσισε να βγει 5 λεπτά νωρίτερα από την δουλειά του .. ο κυρ κώστας να ξέχασε να βάλει το CD στο player του αυτοκινητου του και να το βάζει τώρα και ξαφνικά να μην τον δει να περνάει τον δρόμο και να τον πατήσει

 

θα τον πηγαίνουν σε ένα νοσοκομείο και θα του κρατάνε τα μηχανήματα μέχρι να του μεταμοσχεύσουν όλα τα απαραίτητα όργανα.. και μετά πάλι ζωντανός ο Highlander

 

 

 

 

Aλλα με αφορμή αυτό κάνω την εξής ερώτηση: γιατί οι κοπέλες που ασπάζονται τον μηδενισμό δεν πηγαίνουν ασύστολα και αδιάκριτα με τον έναν και με τον άλλον χωρίς να επιλέξουν? αν τις βιάσει κάποιος θα το θεωρήσουν ως κακούργημα η απλά δεν θα τις νοιάξει?

[-nick-]

Ντιτερμινισμος σημαινει απουσια ελευθερης θελησης, κατα καποιο τροπο ολα ειναι προδιαγεγραμμενα.

[papajo_r]

ισα ισα ντετερμινισμός σημαίνει ότι όλα γίνονται βάση μιας αιτίας δηλαδή όλα έχουν να κάνουν με το τι θα επιλέξω εγώ σε συνδυασμό με το τι θα επιλέξουν όλοι οι άλλοι και το τι θα συμβεί (λόγο μιας αιτίας) στο γενικότερο περιβάλλον μας.. action and reaction cause and affection (όπως θα λέγαμε και στο matrix )

[-nick-]

Εγω το παω στον φιλοσοφικο ντιτερμινισμο : Αυτο που θα επιλεξεις εσυ στην τελικη εξαρταται απο καποιες παραμετρους ( ασχετα αν η πολυπλοκοτητα απειριζεται ) , επομενως θα επιλεξεις ... αυτο που ειναι προδιαγεγραμμενο να επιλεξεις, οπως ειναι προδιαγεγραμμενο οτι αν αφησεις ενα αντικειμενο στον αερα θα πεσει κατω.

[papajo_r]

Όχι λάθος.. ΤΊΠΟΤΑ δεν είναι προδιαγεγραμμένο.. όλα είναι ρευστά ! προδιαγεγραμμένα είναι τα αποτελέσματα μιας πράξης η πράξη η ίδια ως αποτέλεσμα μιας άλλης.. αυτό δίνει την ψευδαίσθηση του προδιαγεγραμμένου αλλα δεν είναι σε καμια περίπτωση.

 

Όλες αυτές οι πλανες αρχίσανε να δημιουργούνται μετά την εποχή των ελλήνων όπου η φιλοσοφία αποκόπηκε από τον μαθηματικό/γεωμετρικό λογισμό και το αντίθετο... στην αρχαιότητα δεν νοούνταν φιλόσοφος που να μην ήταν γεωμέτρης/μαθηματικός.. και το αντίστροφο..

[EyeofOne]

Μεγάλο θέμα ανοίξατε. Η περίπτωση της Σκιαβό μου έχει μείνει αξέχαστη.

 

Υ.Γ. Σε τέτοιες συζητήσεις πάντα μου έρχεται στο μυαλό τοhttp://www.youtube.com/watch?v=EzgGTTtR0kc.

[papajo_r]

μονο ο χρόνος δεν κάνει λάθη...

 

 

Αυτο δε λεει απολυτως τιποτα. Ο χρονος δε κανει λαθη γιατι το λαθος και το σωστο ειναι ανθρωπινες εννοιες, και ο χρονος δεν ειναι ανθρωπος ουτε επικοινωνει με ανθρωπους.

 

Τώρα το είδα.. φυσικά και δε λέει απολύτως τίποτα μιας και είναι απόκομμα μιας ΟΛΌΚΛΗΡΗΣ πρότασης... μου το κάνουν συχνά αυτό (να κόβουν κομματάκια από αυτά που λέω και να τα σχολιάζουν μεμονωμένα) Αφού φτάνω στο σημείο να πιστεύω ότι εκεί είναι η κυρια αιτια που διαφωνώ με τον πολή κόσμο.. ότι δηλαδή οι άλλοι βλέπουν τα πράγματα μεμονωμένα σαν νοηματικά κομματάκια/slogan βλεπουν δηλαδή δεντράκι δεντρακι και όχι το δασος σε αντίθεση με εμενα..

 

Συγκεκριμένα στην περίπτωση μας η ολοκληρωμένη πρόταση μου ήθελε να πει πως οι ειδικοί ως άνθρωποι ίσως να κάνουν λάθη (για το αν θα ζήσει η αν θα πεθάνει ο ασθενής) ο χρόνος όμως όχι .. δηλαδή πρέπει να αφήσουμε τον ασθενή στην μοίρα του (παρέχοντας του βεβαια ότι είναι ανθρωπίνως δυνατών για να βοηθήσουμε την κατάσταση του) και να αφήσουμε να αποφασίσει το πέρας του χρόνου αν πεθάνει τελικά η αν τα καταφέρει

[chill]

Πολυ ωραιο αυτο το ποστ, και αρκετα μη αναμενομενο μπορω να πω. Το λεω διοτι οι περισσοτεροι θελουν -εξαιρετικα εγωιστικα- να αναγκασουν εναν ανθρωπο να συνεχισει να βιωνει εναν τεραστιο πονο ως το τελος, με τη δικαιολογια "κι αν μια στο τρισσεκατομυριο ανακαμψει;", ενω εσυ ανεκαμψες και διαφωνεις μ' αυτους. Κι εγω διαφωνω (αλλωστε, για να μιλησουμε ειλικρινα, ε δεν ειναι και κανενα φοβερο χαρωπο δωρο η συνεχεια της ζωης).

 

Το θεμα ειναι πως θεωρω υπερμετρα μαλακες οσους νομιζουν οτι εχουν το δικαιωμα να μας στερησουν το δικαιωμα της ζωης και του θανατου.

 

Μια χαρά είναι η ζωή, με τα καλά και τα άσχημα της, απλά ο πόνος δύναται να φτάσει σε beyond imagination επίπεδα. Εκεί δεν μετράει ούτε το χάδι των δικών σου, ούτε το φιλί της κοπέλας σου, ούτε τα γέλια τον κολλητών σου, ούτε όνειρα και ελπίδες για το μέλλον. Εκεί υπάρχεις μόνο εσύ και ο πόνος, εκεί αδειάζει το μυαλό σου από τα πάντα και το μόνο που αποζητάς είναι να ξεφύγεις.

 

Κατανοώ απόλυτα ότι δεν μπορείς να δεχτείς να συνυπογράψεις στον θάνατο κάποιου δικού σου, είναι αδύνατο, απλά όταν ο ασθενής υποφέρει και παρακαλάει να τελειώσει το μαρτύριο του πρέπει να εισακούεται. Πολλοί μπορεί να υποστηρίξουν ότι το mental state υπό καθεστώς πόνου ίσως να διαταραχθεί και δεν διαφωνώ, όμως τα συναισθήματα φόβου που πλημμυρίζουν το σώμα σου μπροστά στον θάνατο είναι τόσο πρωτόγνωρα που θέλεις να απαλλαγείς άμεσα από αυτά, δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις διαφορετικά. Δεν ξέρω αν το λέω σωστά, δεν γνωρίζω καν αν περιγράφεται αυτό που θέλω να πω.

 

Σε ένα ακόμα θέμα ισχύει ένα νομικό καθεστώς για το οποίο έχουν αποφασίσει άτομα που γνωρίζουν τον πόνο από το τρύπημα ενός τριαντάφυλλου και τον θάνατο, ως τον ripper με το δρεπάνι. Δεν ξέρω αν στον Jack Kevorkian αξίζει ο τίτλος Dr. Death σίγουρα όμως σε αυτούς που δεν επιτρέπουν την ευθανασία αξίζει ο τίτλος Clueless.........

[bardos]

παλιοτερα συμφωνουσα με την ευθανασια τωρα πλεον εχω εντελως διαφορετικη αποψη... καθε δευτερολεπτο που ζεις ειναι πολυτιμο... οχι απλα πολυτιμο... το πολυτιμοτερο πραγμα στον κοσμο δεν αγοραζεται... μπορεις και σκεφτεσαι μπορεις και εχεις τις αισθησεις σου... η ακομα και 1 απο ολες... να σας δωσω ενα παραδειγμα

 

εισαι στο σκοταδι και εχεις ενα κερι αναμενο και ξερεις οτι ειναι η μοναδικη πηγη φωτιας (φωτος) που εχεις και δε προκειται να υπαρξει αλλη.. θα το εσβηνες?

 

οταν πονας μπορει να θελεις να σταματησεις να πονας και να υποφερεις, νομιζω πλεον υπαρχουν τροποι για να γινει ο πονος λιγο πιο υποφερτος.

 

αν υπαρχει πχ ενα κουμπι διπλα στον ασθενη που μπορει ο ιδιος να το πατησει και να τελειωσει αρκετει μπορει να το κανουν... ποσοι ομως θα εχουν τη δυνατοτητα να το μετανιωσουν?

[papajo_r]

Μια χαρά είναι η ζωή, με τα καλά και τα άσχημα της, απλά ο πόνος δύναται να φτάσει σε beyond imagination επίπεδα. Εκεί δεν μετράει ούτε το χάδι των δικών σου, ούτε το φιλί της κοπέλας σου, ούτε τα γέλια τον κολλητών σου, ούτε όνειρα και ελπίδες για το μέλλον. Εκεί υπάρχεις μόνο εσύ και ο πόνος, εκεί αδειάζει το μυαλό σου από τα πάντα και το μόνο που αποζητάς είναι να ξεφύγεις.

 

Κατανοώ απόλυτα ότι δεν μπορείς να δεχτείς να συνυπογράψεις στον θάνατο κάποιου δικού σου, είναι αδύνατο, απλά όταν ο ασθενής υποφέρει και παρακαλάει να τελειώσει το μαρτύριο του πρέπει να εισακούεται. Πολλοί μπορεί να υποστηρίξουν ότι το mental state υπό καθεστώς πόνου ίσως να διαταραχθεί και δεν διαφωνώ, όμως τα συναισθήματα φόβου που πλημμυρίζουν το σώμα σου μπροστά στον θάνατο είναι τόσο πρωτόγνωρα που θέλεις να απαλλαγείς άμεσα από αυτά, δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις διαφορετικά. Δεν ξέρω αν το λέω σωστά, δεν γνωρίζω καν αν περιγράφεται αυτό που θέλω να πω.

 

Σε ένα ακόμα θέμα ισχύει ένα νομικό καθεστώς για το οποίο έχουν αποφασίσει άτομα που γνωρίζουν τον πόνο από το τρύπημα ενός τριαντάφυλλου και τον θάνατο, ως τον ripper με το δρεπάνι. Δεν ξέρω αν στον Jack Kevorkian αξίζει ο τίτλος Dr. Death σίγουρα όμως σε αυτούς που δεν επιτρέπουν την ευθανασία αξίζει ο τίτλος Clueless.........

 

 

Φιλε μου αν επιτρεπόταν η ευθανασία εσύ αυτή την στιγμή δεν θα πόσταρες εδώ... όλοι θα σε είχαν ξεχάσει εκτος από τους γονείς σου.. άντε ίσως και από την κοπέλα σου -αν όντως σε είχε αγαπήσει πραγματικά- που θα έβλεπε το μνήμα σου μια φορα τον χρόνο αλλα ακόμη και αυτή αργά η γρήγορα θα έκανε την ζωή της με κάποιον άλλον..

 

τώρα τι μας λες?

 

έχεις την δυνατότητα και αναπνέεις και διεγείρεσαι σεξουαλικώς και γελάς και κλαις και τρέχεις και τρως και αφοδεύεις και σκέφτεσαι και κοιμάσαι και τεντώνεσαι και γενικά απολαμβάνεις τα πάντα.. μπορεις να αφήσεις το όνομα σου στα παιδιά σου να συνεχίσεις το αίμα σου .. να κανεις έναν άγνωστο άνθρωπο ευτυχισμένο (την γυναικα σου) να δημιουργήσεις κάτι να πετύχεις!να αφησεις σε άλλους ανθρωπους το αποτυπωμα σου!

 

μπορείς ακόμη θεωρητικά να γίνεις αρχηγός του κόσμου όλου!

 

Όλα αυτά επειδή ΔΕΝ σου δόθηκε η ευκαιρία όταν ένιωθες αυτόν τον beyond imagination πόνο, όπως τον αποκαλείς, να πατήσεις αυτό το <<κουμπάκι>> και να δόσεις τέλος!

 

 

Δεν έχουν πολλά πράματα στο σύμπαν την δυνατότητα του να ζήσουν.. θεώρησε το σαν δώρο.. είσαι η υπέρτατη εξέλιξη.. δεν είσαι ούτε πετρα ούτε πλανήτης ούτε σταχτη.. είσαι ένα σύστημα σωματιδίων που όμως είναι ενωμένα και συνεργάζονται μεταξύ τους έχοντας δημιουργήσει συνείδηση!!!

 

αυτό είναι το υπέρτατο δώρο!!

 

Όταν πεθάνεις ουσιαστικά δεν θα σβήσεις το μονο που θα σβήσει είναι η συνείδηση σου... το υδρογόνο ο άνθρακας και οι διαφορες άλλες ενώσεις από τις οποιες αποτελούνται τα κύτταρα σου θα συνεχίσουν να υπάρχουν στην γη.. ίσως συντελέσουν στην δημιουργία καποιου αλλου ανθρώπου ίσως απλά γίνουν πετρέλαιο κτλ .. θα μείνουν αιώνια όσο θα υπάρχει και το σύμπαν... η συνείδηση σου θα σβήσει μονο... το δώρο σου ήταν αυτό.. και η αθανασία σου είναι αν καταφέρεις αυτή την συνείδηση να την περάσεις και σε αλλα άτομα για να σε θυμούνται πολλά χρονια μετά τον θάνατο σου όπως ο πλάτωνας και ο αριστοτέλης!

 

οποτε ο πόνος σου και ας μην τον έζησα είναι ψιλά γράμματα... γιατί από το να είμαι το απόλυτο τίποτα (σκόρπια σωματιδεια ) προτιμώ να νιώθω και αν αυτό είναι πόνος έστω πόνος... θα επέλεγα τα χειρότερα βασανιστήρια αρκεί να μου δοθεί η ευκαιρία να υπάρξω!!

 

γιατί τώρα μιλάς με εμενα!

 

δεν μιλάς με το υδρογόνο μου ούτε με τον άνθρακα μου ούτε με το κρέας μου ούτε με τους μαλακούς ιστούς μου... όλες αυτές οι ουσίες που με αποτελούν υπήρχαν πριν από εμενα και θα υπάρξουν μετά το θάνατο μου αλλα τωρα μιλάς με ΕΜΕΝΑ είμαι ΕΔΩ και ελέγχω κομμάτια κρέατος που λέγονται άκρα και καθοδηγώ μικροτερα κομμάτια που λέγονται δάχτυλα και σου λέω τι ΝΟΜΙΖΩ έχεις το μοναδικό προνόμιο να συνδιαλέγεσαι με την δικη μου συνειδητότητα και εγώ με την δικη σου δεν μπορούν να το κάνουν πολλοί αυτό ούτε για πολύ χρόνο αυτό είναι μαγια από μονο του!

 

αυτός που ακούς είμαι ΕΓΩ και δεν θα είμαι για πολύ και όσο είμαι θα κοιτάξω να κάνω ότι παραπάνω μπορώ!

[gatokoritso]

εχω νιώσει και εχω δει αρκετό πόνο.από προσωπική μου εμπειρία ο πόνος που εχω νιώσει αν με το 10 ορίζεις τον υπέρτατο πρέπει να εχω φτάσει μεχρι το 8.μπορώ να πω όμως ως κορίτσι ότι το πόνο τον εχω συνηθίσει ποια και πάντοτε εχω ελπίδα για το μέλλον.δεν ξέρω τι έχετε περάσει και στο κάτω κάτω δεν πιστεύω ότι είναι θέμα αντοχής του πόνου αλλά ψυχικής αντοχής που δυστυχώς εξαντλείται ποιο εύκολα.όταν δεν υπάρχει καμία μα καμία ελπίδα και ολα οδηγούν στο θάνατο τότε ναι αν θέλει κάποιος πρέπει να έχει το δικαίωμα να φύγει από αυτο το κόσμο όπως επιθυμεί.αλλά πρέπει να υπάρχουν ειδικοί να συμβούλεψουν τον ασθενή να κατανοήσουν όσο μπορούν το πρόβλημα του πριν πάρει αυτην την απόφαση.δεν είναι ολα ένα κουμπί και τέλος.

[De@th L0rd]

Πάντως κι εγώ πιστεύω πως η εντολή του ασθενή πρέπει να εισακούγεται. Στο κάτω-κάτω ΔΙΚΗ του είναι η ζωή. Το να λέμε ότι δεν τον αφήνουμε να το κάνει γιατί είναι η ζωή πολύτιμη μπλα-μπλα, όταν ο άλλος σαπίζει από καρκίνο στο κρεβάτι και το μυαλό του είναι πόνος, είναι λόγια ΕΞΩ από τον χορό. Τα υπόλοιπα που λέτε είναι αμπελοφιλοσοφίες.

[papajo_r]

Πάντως κι εγώ πιστεύω πως η εντολή του ασθενή πρέπει να εισακούγεται. Στο κάτω-κάτω ΔΙΚΗ του είναι η ζωή. Το να λέμε ότι δεν τον αφήνουμε να το κάνει γιατί είναι η ζωή πολύτιμη μπλα-μπλα, όταν ο άλλος σαπίζει από καρκίνο στο κρεβάτι και το μυαλό του είναι πόνος, είναι λόγια ΕΞΩ από τον χορό. Τα υπόλοιπα που λέτε είναι αμπελοφιλοσοφίες.

 

 

Διαφωνώ κάθετα ! κανένας δεν ξέρει τι θέλει.. τι είναι ο άνθρωπος κανένας θεός.. ένας βλάκας που παρασύρεται από τις ορμές του είναι... εφόσον υπάρχει έστω και μια στο εκατομμύριο ελπίδα να ανανήψει τότε πρέπει να την παίξουμε

[-nick-]

Σχετικό με τη συζήτηση είναι και αν δέχεσαι το δικαίωμα στην αυτοκτονία ή το δικαίωμα κάποιου να γίνει πρεζάκιας