Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; (2)

[dekulinkgr]

babysitting

Γαλλικη κωμωδια.Μου αρεσε πολυ.Εχει και την καφριλα του αλλα οχι υπερβολικη.Εχει και μια ωραια αναφορα σε videogame που απλως πεθανα στο γελιο.

baysitting 2

Οπως συνηθως με  ολα τα sequel και αυτο δυστηχως σε σχεση με το πρωτο υστερει αρκετα.Βεβαια περναει ευχαριστα η ωρα αλλα δεν συγκρινεται με την πρωτη.

Παντως οσοι ψαχνουν για καλη κωμωδια ας δουν την πρωτη τουλαχιστον.

[star12]

The Only living boy in New York

ενας νεαρος φιλοδοξος συγγραφεας,ανακαλυπτει πως ο πατερας του απατα τη γυναικα του με μια νεοτερη και ολιγον ομορφουλα συναδερφο του.Αποφασιζει να την ακολουθα για να μαθει πιο πολλα για αυτη,αλλα στο τελος την ερωτευεται και αυτος 
Το εργο οπως διαβασα σε ριβιους δεν εχει μια συγκ κατευθυνση στο τι θελει να γινει.Στην αρχη νομιζεις οτι θα ειναι ρομαντικη κομεντι,μετα νεανικο κοινωνικο οτιδηποτε,και στο τελος εχει και λιγο δραμα.Παρολα αυτα το καστ ειναι ικανοποιητικο.Πιρς μπροσναν τζεφ μπριτζες συνθια νιξον,και μια πολυ σεξι κειτ μπεκινσειλ που ειναι το μηλο της εριδος στους 2 αντρες.
τον πρωταγ δεν νομιζω οτι του ταιριαζε πολυ ο ρολος.Λιγο φλωρος μου εβγαζε .Ωστοσο το εργο εχει και μια μικρη ανατροπη, και θα λεγα ειναι ενδιαφερον, χωρις να κανει κοιλιτσες.
Σε αυτους που θελουν μια καπως αναλαφρη ταινια ειναι καλη για το ειδος τησ

 

 

[Ntinaras]

Ειδα το Blade Runner (1982) Δεν με ενθουσιασε.

Την πρωτη φορα που επιχειρησα να το δω, πριν μια 5ετια το εκοψα στη μεση για τι βαρεθηκα.

Περιμενα κατι πολυ καλυτερο, αλλα δεν εθουσιαστηκα καθολου :/

Επισης ειδα σημερα το Kingsman Golden circle. Συμπαθητικο, αλλα τραβηγμενο απο τα βυζγια ολο το σεναριο.

[Cro-Magnon]

Solaris 5/10

 

 

 

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι "Ψ.λάρεις σύντροφε Ταρκόφσκι" και με αυτό να κλείσει και η κριτική της ταινίας.

Βάζω 5 στα 10, για τη συντρόφισσα Μπόνταρτσουκ γιατί τρελαίνομαι για τις αλλοπαρμένες σοσιαλίστριες, αν και είναι η πρώτη φορά μάλλον στη ζωή μου που δεν ξέρω πως να βαθμολογήσω μια ταινία.

Το έργο είναι μία περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας βασισμένη σε μια νουβέλα του Στάνισλαβ Λεμ, ο οποίος έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στον καιρό του, αλλά αυτό δυστυχώς δεν μπορώ να το κρίνω αφού δεν έχω διαβάσει το κειμενο.

 

Ένας χοντρός ψυχίατρος με κολλητό παντελόνι, φανελάκι διχτυωτό και μπάκα, μας σπάει τ’ αρ.ίδια στην αρχή, τριγυρίζοντας άσκοπα επί 1 ώρα στο εξοχικό του πατέρα του πριν φύγει για την αποστολή του στο Διάστημα. Διάφορα ωραία τοπία, λίμνες,παιδάκια, άλογα, καλοκαιρινές καταιγίδες, γέροι γονείς και καταθλιπτικοί φίλοι κανουν το περάσμα τους στο πρώτο μισό της ταινίας, όσο ο ήρωας, ο χοντρός που λέγαμε, ψ.λάρει χαμένος στις σκέψεις του, τις οποίες ο Κουτοχορτόφσκι επιμελώς κρύβει από εμάς. Βασικά μάλλον θεωρεί οτι μας κάνει χάρη, με τό να μας ρίχνει στη μάπα τον περιφερόμενο σκεπτόμενο χοντρό κι υποθέτω ότι αρέσκεται να απολαμβάνει τον παρατεταμένο διανοητικό αυνανισμό του ήρωα του.

 

Ο ψυχίατρος κάποια στιγμή μπαίνει στο ρημαδοπύραυλο και πάει στο διάολο…εεε στο διαστημικό σταθμό, οπου βρίσκει το πλήρωμα του σε κατάσταση ταρατατζούμ, στην οποία γρήγορα περιέρχεται και ο ίδιος. Ο πλανήτης Σολάρις υποτίθεται ότι επιδρά στον ψυχισμό των ενοχλητικών ανθρώπων και τους κάνει διάφορα καψώνια με βάση τα όνειρα και τις επιθυμίες τους. Έτσι, μετά από δύο περίπου ώρες έργο, τρεις φραπέδες κι αρκετές Χριστοπαναγίες στο σοσιαλιστικό ρεαλισμό, αντιλαμβανόμαστε ότι ο χοντρός υποφέρει εσωτερικά (αλλά πολύ εσωτερικά μιλάμε…) για τη χαμένη γυναίκα του, με την οποία μοιράζεται μια φευγαλέα ερωτική στιγμή, διατηρώντας πάντα αυτό το βοοειδές προσωπείο με στιλ "μου έπεσαν βαριά τα μπιφτέκια”. Στο σταθμό συνεχίζονται τα όργια κι οι διανοητικές ασκήσεις για το υπόλοιπο της ταινίας(σε κάποια στιγμή ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι μάλλον κάτι τρέχει μεταξύ ενός σεβαστού επιστήμονα και του νάνου που κρατάει κλειδαμπαρωμένο στο γραφείο του...έλεος....). Και κάπως έτσι φτάνουμε με την ψυχή στο στόμα προς το τέλος.

 

Έκατσα να δω το Σολάρις γιατί θεωρείται έργο-σταθμός στην ιστορία των έργων διαστημικής φαντασίας, χαίρει μεγάλης εκτίμησης από το κοινό των κριτικών και ο Ταρκόφσκι θεωρείται μεγάλος σκηνοθέτης. Δυστυχώς, η ταινία φαίνεται να μην μπορεί να ξεπεράσει την εποχή της και το σύνδρομο της θολοκουλτούρας. Πουθενά στο έργο παρά τα παρατεταμένα πλάνα και τα σκηνικά δεν βρήκα κάτι που πραγματικά να μου αρέσει και να με εντυπωσιάζει στον Ταρκόφσκι, ενώ οι ερμηνείες των ηθοποιών του ήταν επιεικώς για τα μπάζα. Αδυνατώ να ακολουθήσω την λογική που θέλει το θεατή ζώον, που δεν μπορεί να αντιληφθεί την υψηλή τέχνη του καλλιτεχνη και θεωρώ την ταινία μεγάλη μούφα.

[KilliK]

δες και το αμερικανικο ρημεικ. ισως σου αρεσει περισσοτερο.

Επεξ/σία 6 Ιανουαρίου 2018 από KilliK

[Επισκέπτης]

20 hours ago, Ntinaras said:

Ειδα το Blade Runner (1982) Δεν με ενθουσιασε.

Την πρωτη φορα που επιχειρησα να το δω, πριν μια 5ετια το εκοψα στη μεση για τι βαρεθηκα.

Περιμενα κατι πολυ καλυτερο, αλλα δεν εθουσιαστηκα καθολου :/

Επισης ειδα σημερα το Kingsman Golden circle. Συμπαθητικο, αλλα τραβηγμενο απο τα βυζγια ολο το σεναριο.

κρίνοντας από τον τίτλο περίμενες να γίνεται της μαλλιαπουτσάκενας όπως και πολύς κόσμος και ευτυχώς δεν ήταν αυτή η περίπτωση με το Blade Runner τότε όπως και με τη συνέχειά του πρόσφατα. δυστυχώς όμως ο περισσότερος κόσμος βαριέται να βάλει το μυαλό του να δουλέψει και χάνει πραγματικά αριστούργηματα απλά επειδή δεν γίνεται χαμός με ρομπότ και λέιζερ μιας και είναι ταινία που διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό μέλλον. δεν θέλω να θίξω κανέναν με αυτό το σχόλιο μου μιας και κάποτε συνήθιζα να είμαι και εγώ σε αυτή την κατηγορία. και δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι η αλήθεια. δεν είναι όλες οι ταινίες transformers (δεν έχω τίποτα ενάντιά τους αντιθέτως είμαι μεγάλος θαυμαστής και χρειάζονται και αυτές οι ταινίες) 

[kargo130]

Βασικα δεν ειναι αναγκη να κατσουμε να σπασουμε το κεφαλι μας σε καθε ταινια που θα δουμε χωρις αυτο να σημαινει οτι θελουμε transformers.

Μου αρεσε πολυ το πρωτο blade αλλα σκυλοβαρεθηκα με το δευτερο οσο ομορφο και αν ηταν οπτικα.

[margaritagr]

Molly's game 

Ταινια βασισμενη σε αληθινη ιστορια η οποια αποδιδεται με αναφορες στο παρελθον και με αφηγητρια την ιδια την πρωταγωνιστρια με τροπο απολυτα ταιριαστο και χωρις να μπερδευει λεπτο. 

 

Ενταξει προφανως ως γυναικα γουσταρα απειρα τη φαση "θηλυκο εχει υπο τον ελεγχο του αρσενικα" Περα απ αυτο φυσικα η ταινια ειναι ωδη στη ματαιοδοξια, την απληστια, τις ανθρωπινες σχεσεις που διαταρασσονται μεσα σε μια στιγμη λογω του χρηματος, το λαθοα τεοπο που οι γονεις μπορει να δειχνουν την αγαπη τους αλλα και τη δυναμη της θελησης, το τσαγανο, την ευφυια, τη δημιουργικοτητα..

Οταν μια ταινια διαρκει πανω απο 2 ωρες και δε σε κουραζει, συνιστα απο μονο του σημειο αναφορας.

8/10

[Ntinaras]

4 ώρες πριν, zeibei είπε

κρίνοντας από τον τίτλο περίμενες να γίνεται της μαλλιαπουτσάκενας όπως και πολύς κόσμος και ευτυχώς δεν ήταν αυτή η περίπτωση με το Blade Runner τότε όπως και με τη συνέχειά του πρόσφατα. δυστυχώς όμως ο περισσότερος κόσμος βαριέται να βάλει το μυαλό του να δουλέψει και χάνει πραγματικά αριστούργηματα απλά επειδή δεν γίνεται χαμός με ρομπότ και λέιζερ μιας και είναι ταινία που διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό μέλλον. δεν θέλω να θίξω κανέναν με αυτό το σχόλιο μου μιας και κάποτε συνήθιζα να είμαι και εγώ σε αυτή την κατηγορία. και δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι η αλήθεια. δεν είναι όλες οι ταινίες transformers (δεν έχω τίποτα ενάντιά τους αντιθέτως είμαι μεγάλος θαυμαστής και χρειάζονται και αυτές οι ταινίες) 

Τα τρανσφορμερς, τα θεωρω για πεταμα.

Μονο το πρωτο ηταν αξιοπρεπες, και αυτο κυριως για λογους νοσταλγιας και εφε.

Το blade runner , ναι, ηταν καλοφτιαγμενο και περναγε μηνυματα, αλλα δεν μπορω να πω οτι ευχαριστηθηκα ταινια.

θα δω και το 2049 συντομα...

για να δουμε

[TEOKOS]

 

Ο Βίκστρομ είναι ένας πλασιέ που εγκαταλείπει γυναίκα, σπίτι και δουλειά. Κερδίζοντας μια γερή παρτίδα πόκερ, ανοίγει ένα εστιατόριο στο οποίο προσλαμβάνει μερικούς… αντισυμβατικούς υπαλλήλους, ανάμεσά τους και τον Σύρο πρόσφυγα Καλέντ. Μια φέτα ζωής σερβιρισμένη με γλυκιά αισιοδοξία, ανορθόδοξο χιούμορ και ανεβαστικό rock ’n’ roll. Από τις καλύτερες ταινίες του διασκεδαστικά προβλέψιμου και σταθερά μινιμαλιστή δημιουργού της, η οποία απέσπασε την Αργυρή Άρκτο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

http://www.imdb.com/title/tt5222918/

ΆΡΙΣΤΟ!!!!!

*

 

Επεξ/σία 7 Ιανουαρίου 2018 από TEOKOS

[Undertaker25]

13 ώρες πριν, zeibei είπε

κρίνοντας από τον τίτλο περίμενες να γίνεται της μαλλιαπουτσάκενας όπως και πολύς κόσμος και ευτυχώς δεν ήταν αυτή η περίπτωση με το Blade Runner τότε όπως και με τη συνέχειά του πρόσφατα. δυστυχώς όμως ο περισσότερος κόσμος βαριέται να βάλει το μυαλό του να δουλέψει και χάνει πραγματικά αριστούργηματα απλά επειδή δεν γίνεται χαμός με ρομπότ και λέιζερ μιας και είναι ταινία που διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό μέλλον. δεν θέλω να θίξω κανέναν με αυτό το σχόλιο μου μιας και κάποτε συνήθιζα να είμαι και εγώ σε αυτή την κατηγορία. και δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι η αλήθεια. δεν είναι όλες οι ταινίες transformers (δεν έχω τίποτα ενάντιά τους αντιθέτως είμαι μεγάλος θαυμαστής και χρειάζονται και αυτές οι ταινίες) 

 

Στη περίπτωση του Blade Runner 2049 αυτό δεν υλοποιήθηκε ως έπρεπε, κατά την ταπεινή μου άποψη. Όχι γιατί δεν είχε κάτι να πει αλλά διότι χρειάστηκε 3 ώρες για να μας διηγηθεί κάτι που καλυπτόταν εύκολα σε 2 ώρες, όπως συνέβη με μεγάλη επιτυχία στο πρώτο Blade Runner (το οποίο ήταν πιο καλογραμμένο από κάθε άποψη). Απλά ο Βιλνέβ νόμισε ότι τραβώντας τη ταινία μέχρι εκεί που δε πάει άλλο θα της προσέδιδε κύρος και χαρακτήρα σινεφίλ. Αν και άκουσα και το άλλο, ότι την προόριζε για συνολικό έργο 4 ωρών που θα έσπαγε σε δυο μέρη αλλά τελικά αφαίρεσε 1 ώρα για να εκδοθεί αυτοτελές.

Γενικά, συμφωνώ ότι οι περισσότεροι που πήγαν να το δουν είχαν στο μυαλό τους κάτι σε δράση επιπέδου Matrix το λιγότερο, όντας εντελώς άσχετοι από το χαρακτήρα της πρώτης ταινίας και απογοητεύτηκαν.

Επεξ/σία 7 Ιανουαρίου 2018 από Undertaker25

[Cro-Magnon]

9 ώρες πριν, TEOKOS είπε

 

Ο Βίκστρομ είναι ένας πλασιέ που εγκαταλείπει γυναίκα, σπίτι και δουλειά. Κερδίζοντας μια γερή παρτίδα πόκερ, ανοίγει ένα εστιατόριο στο οποίο προσλαμβάνει μερικούς… αντισυμβατικούς υπαλλήλους, ανάμεσά τους και τον Σύρο πρόσφυγα Καλέντ. Μια φέτα ζωής σερβιρισμένη με γλυκιά αισιοδοξία, ανορθόδοξο χιούμορ και ανεβαστικό rock ’n’ roll. Από τις καλύτερες ταινίες του διασκεδαστικά προβλέψιμου και σταθερά μινιμαλιστή δημιουργού της, η οποία απέσπασε την Αργυρή Άρκτο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

http://www.imdb.com/title/tt5222918/

ΆΡΙΣΤΟ!!!!!

*

Το βρήκα εξαιρετικά απλοικό και υποκριτικό, σε βαθμό που μου την έδωσε πραγματικά στα νεύρα...

Σε μια αγγελικά πλασμένη Ευρώπη, οι ενοχλητικοί, μαυριδεροί μετανάστες πέφτουν από τον ουρανό, έτσι χωρίς συγκεκριμένο λόγο κι οι καλόψυχοι Ευρωπαίοι, προσπαθούν να τους βοηθήσουν, παρακάμπτοντας το δίκαιο, αλλά αυστηρό νόμο.

Το χιούμορ του σκηνοθέτη το βρήκα λίγο ηλίθιο και τους ηθοποιούς του ...αγγούρια.

Για να κάνεις μια τέτοια ταινία, μαύρη κωμωδία, σε αυτό το ανθρώπινο δράμα, οφείλεις τουλάχιστον να εξηγήσεις ποιος είναι αυτός που βομβαρδίζει αυτές τις χώρες, ποιος και γιατί χρηματοδοτούσε το ISIS, πώς οφελείται η Δύση από αυτο το συγχρονο δουλεμπόριο κτλ κτλ Διαφορετικά, το να δείχνεις απλά το συμπαθη μαυρούκο να τριγυρνάει στο Ελσίνκι και να ενοχλεί τους πάντες ζητιανεύοντας, το θεωρώ μέγιστη υποκρισία και ύποπτο.

[Cro-Magnon]

Solaris 2002 6.5/10 

Το ότι θα έλεγα ποτέ ότι  ταινία του Σόντερμπέργκ θα ήταν καλύτερη από του Ταρκόφσκι, δεν το φανταζόμουν.

Ο μικρός όμως έπαιξε συνετά και σταθερά, με μπετόν αρμέ άμυνα πίσω και μηδέν φαντασία μπροστά, όπως η Ελλάδα του Ρεχάγκελ και με τον Γιώργη τον Κλούνεΐ στο ρόλο ενός πιο ευπαρουσίαστου Καραγκούνη, έβαλε το γκολ τελικά. Το αποτέλεσμα ήταν μια ταινία με αρχή μέση και τέλος, όπου μπορούσες να καταλάβεις τι γίνεται και πού το πάει ο καλλιτέχνης. Δυστυχώς η ερμηνεία του Κλούνι ήταν σαφώς υποδεέστερη του βάρους του ρόλου που έπρεπε να ερμηνεύσει καί την χαντάκωσε την προσπάθεια. Φυσικά  ελειπε και το μαγικό άγγιγμα του σκηνοθέτη. Που ενώ είχε στα χέρια του μια φανταστικά αβανταδόρικη ιστορία, κατόρθωσε να μαγειρέψει πάλι φασόλια γίγαντες... Σε ορισμένα σημεία είχα την εντύπωση ότι ο Γιώργης δεν έπασχε από έρωτα αλλά από δυσκοιλιότητα κι έτσι όπως σφιγγόταν για να ερμηνεύσει το αίσθημα της απώλειας, το περίμενα το κλανίδι από λεπτό σε λεπτό. Μα είναι δυνατόν να βάλεις τον Γιώργη να παίξει το παρατημένο μπακούρι, τη στιγμή που όλος ο κόσμος ξέρει ότι έχει τις γυναίκες στη σειρά, με τα πόδια ανοιχτά, να περιμένουν ; Έλεος με αυτή την προχειρότητα στο κάστινγκ! 

Κατά τα άλλα η φωτογραφία ήταν καλή, η μουσική καλούτσικη και η Νατάσα Μακέλον, φοβερό κορίτσι. Για σπίτι... Να την πάρεις ως Γιώργης Κλούνης, που γ.μείς και δέρνεις στα δυτικά προάστια και να σου γ.μ.σει την ψυχολογία τελείως. Να σε καταντήσει Γιώργη Φούντα, να σέρνεσαι και να ξευτιλίζεσαι πίσω από την φούστα μιας παρδαλής...

Διασκέδασα επίσης φοβέρά με το γεγονός, πως ο σκηνοθέτης είχε αγωνία να εξηγεί συνεχώς στο θεατή του τι γίνεται στην οθόνη, γνωρίζοντας προφανώς σε τι στοκο-κοινό απευθύνεται...

 

 

[paok4270]

15 ώρες πριν, TEOKOS είπε

ναι ρε τετοιες ταινιες ψαχνω να βρω.

Επιτελος καποιος που γνωριζει απο κινηματογραφο...

 

Ο Βίκστρομ είναι ένας πλασιέ που εγκαταλείπει γυναίκα, σπίτι και δουλειά. Κερδίζοντας μια γερή παρτίδα πόκερ, ανοίγει ένα εστιατόριο στο οποίο προσλαμβάνει μερικούς… αντισυμβατικούς υπαλλήλους, ανάμεσά τους και τον Σύρο πρόσφυγα Καλέντ. Μια φέτα ζωής σερβιρισμένη με γλυκιά αισιοδοξία, ανορθόδοξο χιούμορ και ανεβαστικό rock ’n’ roll. Από τις καλύτερες ταινίες του διασκεδαστικά προβλέψιμου και σταθερά μινιμαλιστή δημιουργού της, η οποία απέσπασε την Αργυρή Άρκτο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

http://www.imdb.com/title/tt5222918/

ΆΡΙΣΤΟ!!!!!

*

 

[TAKE5]

8 hours ago, Cro-Magnon said:

Το βρήκα εξαιρετικά απλοικό και υποκριτικό, σε βαθμό που μου την έδωσε πραγματικά στα νεύρα...

Σε μια αγγελικά πλασμένη Ευρώπη, οι ενοχλητικοί, μαυριδεροί μετανάστες πέφτουν από τον ουρανό, έτσι χωρίς συγκεκριμένο λόγο κι οι καλόψυχοι Ευρωπαίοι, προσπαθούν να τους βοηθήσουν, παρακάμπτοντας το δίκαιο, αλλά αυστηρό νόμο.

Το χιούμορ του σκηνοθέτη το βρήκα λίγο ηλίθιο και τους ηθοποιούς του ...αγγούρια.

Για να κάνεις μια τέτοια ταινία, μαύρη κωμωδία, σε αυτό το ανθρώπινο δράμα, οφείλεις τουλάχιστον να εξηγήσεις ποιος είναι αυτός που βομβαρδίζει αυτές τις χώρες, ποιος και γιατί χρηματοδοτούσε το ISIS, πώς οφελείται η Δύση από αυτο το συγχρονο δουλεμπόριο κτλ κτλ Διαφορετικά, το να δείχνεις απλά το συμπαθη μαυρούκο να τριγυρνάει στο Ελσίνκι και να ενοχλεί τους πάντες ζητιανεύοντας, το θεωρώ μέγιστη υποκρισία και ύποπτο.

Εντάξει για μία ταινία μιλάμε δεν γίνεται να χωρέσουν εξηγήσεις για τα πάντα. Το να προβληματίσει αρκετά ώστε να ψάξουν οι θεατές για κάποιες εξηγήσεις is more than enough. Προσωπικά με κράτησε περισσότερο η προηγούμενη του προσπάθεια το Λιμάνι της Χαβρης

Είδα το Εγκλημα στο Orient Express. Ok υπερπαραγωγή, hdr φωτογραφία, σκηνικά , καστ γεμάτο σταρ αλλά ως εκεί και δεν έχει να κάνει ότι ήξερα την υπόθεση. Και όταν είδα το "κλασσικό" του Λιουμετ πάλι ηξερα την υπόθεση καθώς είχα διαβάσει το βιβλίο από παιδί αλλά ήταν άλλου επιπέδου εκείνη η ταινία. Τεσπα διασκεδαστικό αλλά ως εκεί ασε που γέρασε και η Μισελ και προβληματιζομαι. Μέτριες ερμηνείες με εξαίρεση την Judi Dench και δεν καλύπτονται από τα καλά τεχνικά στοιχεία της παραγωγής. Από ότι κατάλαβα θα έχει και συνέχεια δυστυχώς 5.5/10

 

Επεξ/σία 7 Ιανουαρίου 2018 από TAKE5