Evilsmile Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 μια ερώτηση, όταν βάζετε δεκαδικά στην βαθμολογία σας το κάνετε σοβαρά ή τρολλάρετε; 2
revolver1990 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 μια ερώτηση, όταν βάζετε δεκαδικά στην βαθμολογία σας το κάνετε σοβαρά ή τρολλάρετε; Τρολλάρουμε όλοι εκτός τον Deadorganplayer 1
Fotis13 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Enter The Void Οπτικά και εικαστικά η ταινία παίρνει άριστα. Θεματολογικά πολύ ενδιαφέρουσα, ο τρόπος απόδοσης ιδιαίτερος.. γεγονός που θα διχάσει τον μέσο σινεφίλο του insomnia. Ξέρει κανείς άραγε με ποιά μέθοδο γυρίζουν τις σκηνές που η κάμερα αιωρείται πάνω από μία πόλη ή από το πρωταγωνιστή, κατεβαίνει, μπαίνει μέσα σε κτήρια και ξανανεβαίνει στον ουρανό....πάντα το είχα απορία αυτό... το 80% της ταινίας έτσι ήταν. Επίσης, πολύ δυνατό title opening sequence... Busted! Που ειναι η βαθμολογια σου ? ε?
DeadOrganPlayer Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Busted! Που ειναι η βαθμολογια σου ? ε? Εσκεμμένα δεν βαθμολόγησα. Ήμουν πολύ μπερδεμένος. 1
angmar Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 μια ερώτηση, όταν βάζετε δεκαδικά στην βαθμολογία σας το κάνετε σοβαρά ή τρολλάρετε;Υποπτέυομαι ότι πάει σ εμένα αυτό. Το 3 δεν αποτελεί δεκαδικό αριθμό, μια χαρά ακέραιος είναι. Οι αριθμοί στην παρένθεση ήταν επεξηγηματικοί για το πως προέκυψε το 3, αν δε σου αρέσει, ανασκευάζω. 3/10 (50% για τον Cumberbatch και 50% για τον Brühl, τα υπόλοιπα, 0 εις το πηλίκο).better?
gavros10 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 17 Ιανουαρίου 2014 Don Jon Τελειως λαθος επιλογη του Joseph gordon-levitt η πρωτη σκηνοθετικη του αποπειρα σε κανονικη ταινια να ειναι ετσι φτιαγμενη. Λες και ειχε απωθημενο απο μικρος της julianne moore και προσφατα απεκτησε και την scarllet, και με την φημη που εχει αποκτησει βρηκε τροπο να τις "αποκτησει". Εφτιαξε λοιπον εναν ρηχο κλαρινογαμπρο και τον υποδηθηκε πολυ πειστικα. Ενα μεγαλο αρνητικο ειναι οτι δεν τον ειχαμε δει ποτε ετσι στο παρελθον και ηταν ενα πολυ αντιφατικο δημιουργημα του σε σχεση με την εικονα του καλου παιδιου. Το σεναριο ηταν προβληματικο αλλα προς το τελος εφτιαξε λιγο.
revolver1990 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Ε ναι...το καλό με το don jon είναι ότι εξαρχής γνώριζες τι θα δεις οπότε αντίστοιχα και οι απαιτήσεις σου δεν είναι υψηλές...(τουλάχιστον οι δικές μου)
kastoriadis Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Brazil Εντάξει, τραγική ταινία...Μάλλον η χειρότερη που έχω δει ever...Θολοκουλτούρα χωρίς ίχνος νοήματος!!!!
cthulhucarbide Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δεν έβλεπες κανα τρανσφόρμερ καλύτερα; Αφού δεν είναι για σένα τέτοιες ταινίες 7
Evilsmile Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Υποπτέυομαι ότι πάει σ εμένα αυτό. Το 3 δεν αποτελεί δεκαδικό αριθμό, μια χαρά ακέραιος είναι. Οι αριθμοί στην παρένθεση ήταν επεξηγηματικοί για το πως προέκυψε το 3, αν δε σου αρέσει, ανασκευάζω. better? δεν αναφερομαι σε εσενα
Dakonblackblade Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Το πρόβλημα με αυτούς που είδαν το Don Jon είναι πως 1) Περιμένατε να δείτε κωμωδία 2) Περιμένατε να δείτε κουλτουρο ανησυχο ταινία. Δυστυχώς χάσατε. Υπάρχουν και οι ήσυχες , νορμάλ ταινίες , που πραγματεύονται , με ελαφριά σάτιρα, καθημερινά προβλήματα και όχι δουλεία, πόρνες,παιδοφιλία και το κακό συναπάντημα, γενικότερα ότι κάνει γκελ. Και όχι δεν είναι θέμα κλαρινογαμπρού. Το Don Jon είναι μια ταινία για τα καθημερινα προβλήματα στις σχέσεις νέων και μη ανθρώπων με ελαφριά σάτιρα και ένα κλικ πιο γραφικούς χαρακτήρες. Από την προβληματική οικογένεια με τον πατέρα που είναι κόντρα και την υπερευαίσθητη μάνα που θέλει ένα καλό κορίτσι για τον γιόκα, τις υπερβολές που γυρεύουν όλοι στις σχέσεις τους και πόσο δύσκολο είναι να τα βρεις αυτά στην καθημερινότητα καθώς και το κυνήγι να ικανοποιήσουμε τους άλλους. Στο πρόσωπο του Jon, μπορεί κανείς να βρει τα προβλήματα του 18-35 χρονών άντρα, την ανάγκη να τα βάζουμε όλα σε κουτάκια και πως οι ψηλές προσδοκίες για την τέλεια σχέση πέφτουν στο πάτωμα. Γενικότερα έχουμε συνηθίσει τέτοια θέματα να τα βλέπουμε μόνο σε κωμωδίες. Σχέσεις και απαιτήσεις που δεν πάνε πουθενά. Ή σε μελό δράματα. Για μένα ήταν ευχάριστη έκπληξη η ταινία και περιμένω και άλλες τέτοιες προσπάθειες. 4
panagos Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Έτσι είναι. Και εγώ όταν την έβλεπα τη σταμάτησα 4-5 φορές να σιγουρευτώ πως δεν την έχει σκηνοθετήσει ο Αγγελόπουλος. 3
Geosim79 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Fahrenheit 451 (1966)...O Φρανσουά Τρυφώ μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρ. Μπράντμπερι...κριτική πάνω σε μια ολοκληρωτική μελλοντική κοινωνία που απαγορεύει τον γραπτό λόγο...τροφή για σκέψη! http://www.imdb.com/title/tt0060390/?ref_=nm_knf_t2
doubtful Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 18 Ιανουαρίου 2014 (επεξεργασμένο) Το πρόβλημα με αυτούς που είδαν το Don Jon είναι πως 1) Περιμένατε να δείτε κωμωδία 2) Περιμένατε να δείτε κουλτουρο ανησυχο ταινία. Δυστυχώς χάσατε. Υπάρχουν και οι ήσυχες , νορμάλ ταινίες , που πραγματεύονται , με ελαφριά σάτιρα, καθημερινά προβλήματα και όχι δουλεία, πόρνες,παιδοφιλία και το κακό συναπάντημα, γενικότερα ότι κάνει γκελ. Και όχι δεν είναι θέμα κλαρινογαμπρού. Το Don Jon είναι μια ταινία για τα καθημερινα προβλήματα στις σχέσεις νέων και μη ανθρώπων με ελαφριά σάτιρα και ένα κλικ πιο γραφικούς χαρακτήρες. Από την προβληματική οικογένεια με τον πατέρα που είναι κόντρα και την υπερευαίσθητη μάνα που θέλει ένα καλό κορίτσι για τον γιόκα, τις υπερβολές που γυρεύουν όλοι στις σχέσεις τους και πόσο δύσκολο είναι να τα βρεις αυτά στην καθημερινότητα καθώς και το κυνήγι να ικανοποιήσουμε τους άλλους. Στο πρόσωπο του Jon, μπορεί κανείς να βρει τα προβλήματα του 18-35 χρονών άντρα, την ανάγκη να τα βάζουμε όλα σε κουτάκια και πως οι ψηλές προσδοκίες για την τέλεια σχέση πέφτουν στο πάτωμα. Γενικότερα έχουμε συνηθίσει τέτοια θέματα να τα βλέπουμε μόνο σε κωμωδίες. Σχέσεις και απαιτήσεις που δεν πάνε πουθενά. Ή σε μελό δράματα. Για μένα ήταν ευχάριστη έκπληξη η ταινία και περιμένω και άλλες τέτοιες προσπάθειες. Ωραια τα ειπες. Παρεμπιπτοντως. Συγκριτικα με αλλες οικογενειες μια χαρα υγιης ηταν αυτη. Εχει γελιο και τροφη για σκεψη. Επεξ/σία 20 Ιανουαρίου 2014 από doubtful
Voodooman Δημοσ. 19 Ιανουαρίου 2014 Δημοσ. 19 Ιανουαρίου 2014 Blue Jasmine Τα χαμόγελα και τα γελάκια μου κόπηκαν στα πρώτα 10 λεπτά και από εκεί και πέρα μου έμεινε το σφίξιμο στο στομάχι. Τζαζ μουσικούλα, φωτεινή, "αισιόδοξη" και καθαρή φωτογραφία στο 99% του έργου, αλλά πολλή ασφυξία και ψυχοπλάκωμα. Το συνηθίζει αυτό ο Allen, αλλά αυτή τη φορά το έφτασε στα άκρα. Για την Blanchett τα είπαν και όλοι οι υπόλοιποι εδώ και αλλού, είναι συγκλονιστική. Το καλλιτεχνικό κομμάτι του έργου με απασχόλησε πολύ λιγότερο από τα μηνύματα του. Τελικά άνθρωποι τύπου Jasmine και Βίκυς Σταμάτη είναι θύτες ή θύματα; Και ο Allen προσπαθεί να τους υπερασπιστεί, να τους γελοιοποιήσει περαιτέρω ή απλά μας τους παρουσιάζει; 1
Προτεινόμενες αναρτήσεις