Sed22 Δημοσ. 21 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 21 Ιουνίου 2014 Oculus Τπτ .......Ενα τπτ ..μεγαλη 'κοιλια' σε ενα σημειο και μετα... Να σε τρομαξει ? Ουτε καν.... Δεν αξιζει να την δειτε ..καλυτερα να σας την πει προφορικα ενας φιλος 6/10 1 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
star12 Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 The Hangover 3 χαλια δε βλεπεται.δε το δα στο σινεμα αλλα δυστηχως το νοικιασα.ακομα κλαιω τα 2.30 .Ηλιθιες σκηνες ανουσιο χιουμορ μηδεν πλοκη και μη πω παιδικη.και καμια σχεση με το 1.ηταν σαν να ταν αλλη ταινια απλα με τους ιδιους ηθοπιους.Ακομα και το extra scene στα end titles ειναι πιο βλακωδες απο ολη τη ταινια.συνισταται μονο οταν θες να σε παρει ο υπνος η αν θες να δεις κατι καφρικο.αυτος που το εκανε σιγουρα δε το πετυχε σωστα αυτη τη φορα.οχι οτι το πετυχε και στο προηγουμενο..Αν βγει και ακομα 1 ο μονος που θα ναι στην αιθουσα θα ναι ο ζακ και θα γελαει με τα χαλια του0,3 μειον Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Giorgos142 Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Oldboy(2003) Ταινιάρα 2 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
viper2005 Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 The raid 2 Masterpiece 1 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Sed22 Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 The raid 2 Masterpiece Πρεπει να δω και το 1 ή μπορω να παω απευθειας στο 2 ? Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
viper2005 Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Πρεπει να δω και το 1 ή μπορω να παω απευθειας στο 2 ? Είμαι, πραγματικά, ο τελευταίος που θα επρεπε να ρωτήσεις για τέτοιου είδους θέματα. XD Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
gavros10 Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 22 Ιουνίου 2014 Πρεπει να δω και το 1 ή μπορω να παω απευθειας στο 2 ? Το 2 περνει μερος κατι ωρες μετα το 1ο οποτε ναι. Εγω που ειχα δει το 1ο σε fast forward πρεπει να το ξαναδω κανονικα για να δω το 2ο 1 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Plug Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 The Raid 2. Ανώτερο από το πρώτο, και αυτό λέει πολλά. Εγώ ρε φίλε βαρέθηκα, τόσο ακοπο ξύλο... Το πρώτο ήταν πιο ωραίο έτσι όπως εκτυλίχθηκε. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
dekulinkgr Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 (επεξεργασμένο) raid 2 και εγω.Οντως πολυ ξυλο και βασικα κουραζε η διαρκεια της ταινιας.Ωστοσο για ταινια δρασης ειναι καλη.Απλως το πρωτο ειναι πολυ καλυτερο. Επεξ/σία 23 Ιουνίου 2014 από dekulinkgr 1 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Plug Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Πρεπει να δω και το 1 ή μπορω να παω απευθειας στο 2 ? να δεις οπωσδήποτε το πρώτο. Ειναι σα τα tropa de elit,an de δεις το πρωτο,εχεις χασει σημαντικά στοιχεία. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
kostool13 Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Εγώ ρε φίλε βαρέθηκα, τόσο ακοπο ξύλο... Το πρώτο ήταν πιο ωραίο έτσι όπως εκτυλίχθηκε. Τo plot και των δύο είναι εντελώς απλοϊκό, πιο κλισέ μαφία/οργανωμένο έγκλημα δεν γίνεται. Το ίδιο και διάλογοι/χαρακτήρες. Και τα δύο κρίνονται βάσει σκηνοθεσίας και χορογραφιών, και το 2 είναι απλά καλύτερο σε αυτούς τους τομείς. Σκηνοθετικά κερδίζει με κάποιες σκηνές όπως η μάχη στη λάσπη που είναι γύρω στα 6-7 λεπτά συνεχούς λήψης (κάποιοι λένε ότι υπάρχουν έξυπνα τοποθετημένα cuts αλλά έστω κι έτσι δεν βλέπεις συχνά κάτι παρόμοιο). Στις χορογραφίες μάχης σε παραπέμπω στα bossfights της κάθε ταινίας, στην πρώτη mad dog από ένα σημείο και μετά κοίταγα το ρολόι ενώ στη δεύτερη hammer girl - baseball bat man - assassin είχε πολύ μεγαλύτερη ποικιλία. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Plug Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Τo plot και των δύο είναι εντελώς απλοϊκό, πιο κλισέ μαφία/οργανωμένο έγκλημα δεν γίνεται. Το ίδιο και διάλογοι/χαρακτήρες. Και τα δύο κρίνονται βάσει σκηνοθεσίας και χορογραφιών, και το 2 είναι απλά καλύτερο σε αυτούς τους τομείς. Σκηνοθετικά κερδίζει με κάποιες σκηνές όπως η μάχη στη λάσπη που είναι γύρω στα 6-7 λεπτά συνεχούς λήψης (κάποιοι λένε ότι υπάρχουν έξυπνα τοποθετημένα cuts αλλά έστω κι έτσι δεν βλέπεις συχνά κάτι παρόμοιο). Στις χορογραφίες μάχης σε παραπέμπω στα bossfights της κάθε ταινίας, στην πρώτη mad dog από ένα σημείο και μετά κοίταγα το ρολόι ενώ στη δεύτερη hammer girl - baseball bat man - assassin είχε πολύ μεγαλύτερη ποικιλία. ξερεις τι μου την εδωσε; τα εβαλε με 4 εκατομμυρια μαφιοζους και ενας με ενα πιστολι δε βρεθηκε... Ενω στο πρωτο ειχε απ'ολα Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
bazinga13 Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Αυτην την βδομαδα μου εκανα ενα μικρο αφιερωμα σε Ευρωπαικες ταινιεςκαι κατεβασα τις παρακατω ταινιες τις οποιες και ειδα The Dreamers (2003) Ο βραβευμένος με όσκαρ ιταλός σκηνοθέτης Bernardo Bertolucci (the last emperor – 1987) αποφασίζει να αναδείξει με τη δική του ματιά τα γεγονότα της φοιτητικής επανάστασης και του κλίματος της Γαλλίας τον Μάϊο του 1968. Ερωτισμός, ταραχές, απελευθέρωση και ντεμπούτο για την όμορφη Eva Green που είδαμε μετέπειτα σε ταινίες όπως Casino Royale, Dark shadows. Amelie (2001) Έσπασε ταμεία και θεωρήθηκε από πολλούς φαινόμενο. Πολύχρωμη αισθητική και ανάδειξη του ταλέντου της γλυκύτατης Audrey Tautou μέσα από την υπέροχη κινηματογράφηση του Παρισιού. Αγάπη, γέλιο και σίγουρα μια ευχάριστη αύρα που βγάζει το συγκεκριμένο φίλμ είναι τα βασικά χαρακτηριστικά. Υποψήφια για 5 όσκαρ το 2002. Intouchables (2011) Τρυφερή, συγκινητική και συνάμα αστεία. Ο Francois Cluzet και ο Omar Sy υποδύονται έναν τετραπληγικό και τον βοηθό του αντίστοιχα σε μια από τις καλύτερες ταινίες της κινηματογραφικής σεζόν 2012-1013. Ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Hable con Ella (2002) Μια από τις καλύτερες και διασημότερες ταινίες του εξαιρετικού Pedro Almodovar. Πραγματεύεται την αγάπη, τη φιλία, τη μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας που υπάρχει στους ανθρώπους. Υποψήφιο για δύο όσκαρ, από τα οποία απέσπασε το ένα. Die Welle (2008) Το κύμα βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που συνέβησαν το 1967 στην Καλιφόρνια. Διθυραμβικές κριτικές, εμβάθυνση στους μαθητές-μέλη του ''κύματος'', αμεσότητα και θίξιμο ορισμένων αρχών και ερωτημάτων όπως αν υφίσταται ή μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή φασισμού στη σύγχρονη κοινωνία. Η εξάπλωση του πειράματος πέρα από τους μαθητές της τάξης, θα αποτελέσει μια κλειστή κοινωνία με τραγικό τέλος. Φεστιβαλική πορεία με αποκορύφωμα την διεκδίκηση του μεγάλου βραβείου της επιτροπής στο Sundance. La vita e bella (1997) Μια ταινία που έχει γίνει ήδη κλασική! Όλοι μας θυμόμαστε τη σκηνή που ο Μπενίνι λέει ‘’goodmorning principessa’’. Πρόκειται και για την ταινία που τον καταξίωσε κι όλας στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Η ταινία βραβεύτηκε με 3 όσκαρ, για Α’ αντρικό ρόλο, μουσικής και καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Lock, stock and two smoking barrels (1998) Μια ανατρεπτική κωμωδία από τον τότε νεαρό Guy Ritchie. Πρόκεται για μια από τις καλύτερες ταινίες που έχει να δείξει ο αγγλικός κινηματογράφος των τελευταίων χρόνων. Κέρδισε πολλές διακρίσεις σε διάφορα φεστιβάλ με μεγαλύτερη διάκριση τις υποψηφιότητες στα βραβεία BAFTA της χρονιάς εκείνης. La mala Educacion Ίσως το καλύτερο σενάριο του Almodovar, που του πήρε 10 χρόνια να τελειώσει τη φοβερή δομή του. Ανατροπή στην ανατροπή, εναλλαγή φανταστικού με πραγματικότητα και αποκάλυψη στον ρόλο του Ignacio ο μεξικανός Gael Garcia Bernal (Amores perros – 2000, The Motorcycle Diaries – 2004, Babel – 2006). Ένα υποτιμημένο αριστούργημα του Almodovar. Un long dimanche de fiancailles (2004) Μια πάρα πολύ καλή παραγωγή και καλλιτεχνική διεύθυνση στην καλύτερη γαλλική ταινία των τελευταίων χρόνων. Η Οντρέ Τοτού είναι για ακόμα μια φορά συγκλονιστική. Σκληρή και βαθιά ανθρώπινη ταυτόχρονα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την τελευταία σκηνή της ταινίας, που παρά τα χρόνια που έχουν περάσει από τη θέασή της, παραμένει μια εκ των καλυτέρων ευρωπαικών. Ήταν υποψήφια για δύο όσκαρ. Mar adentro (2004) Ο,τι και να πει κανείς για τον Alejandro Amenabar και τον Javier Bardem είναι πραγματικά λίγο. Ο Bardem υποδύεται έναν τετραπληγικό, σε ένα ρόλο ζωής. Συγκινητική και τρυφερή σε μια ταινία που απέσπασε όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και πολλές διακρίσεις για Α’ ανδρικό ρόλο για τον Bardem. Run Lola Run (1998) Σπιντάτος ρυθμός μέσω του σεμιναριακού μοντάζ (διδάσκεται σε πανεπιστήμια), animation, πανέξυπνη κινηματογράφηση, ταιριαστή μουσική, ασπρόμαυρα flashback και διαφορετική υφή στην εικόνα (την ιστορία με τον πατέρα την τράβηξε με βιντεοκασέτα). Ταινία σταθμός στον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο με έντονη φεστιβαλική πορεία (βραβείο κοινού στο sundance, υποψήφια για χρυσό λέοντα στη Βενετία μεταξύ άλλων). Downfall (2004) Μια από τις καλύτερες ταινίες γύρω από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είναι η γερμανική ''πτώση'' που θα είχε αποσπάσει και όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, αν δεν είχε πέσει στη χρονιά του συγκλονιστικού Mar Adentro που τελικά το κατέκτησε. Ο καλύτερος και πειστικότερος Χίτλερ που έχει εμφανιστεί ποτέ στον κινηματογράφο ήταν αυτός που ενσάρκωσε ο πραγματικά εξαιρετικός Bruno Ganz. Φοβερές σκηνές, απίστευτη αναπαράσταση και λίγο ακόμα φως στο τι συνέβη πραγματικά εκείνη την εποχή από την οπτική ματιά των Γερμανών. The pianist (2002) Ο Roman Polanski δημιουργεί την καλύτερη ταινία της καριέρας του. Πρόκειται για τη βιογραφία του πολωνο-εβραίου πιανίστα Βλαντισλαβ Σπιλμαν. Η ταινία ήταν υποψήφια για επτά όσκαρ από τα οποία απέσπασε τα τρία. Amores perros (2000) Σίγουρα, το αφιέρωμα με τις ευρωπαϊκές ταινίες είναι ισπανο-γερμανική υπόθεση. Έτσι, λοιπόν, αυτή η ταινία του inarritu βρίσκεται στην έβδομη θέση του αφιερώματος. Μια σκληρή ταινία που προβάλλει διάφορες συνισταμένες. Πραγματεύεται την αγάπη, τις διάφορες κοινωνικές τάξεις, αλλά και το εύστοχο σχόλιο περί εκμετάλλευσης του αδύναμου που στην προκειμένη περίπτωση είναι τα σκυλιά. Pan's Labyrinth (2006) Γοτθικό αλληγορικό παραμύθι από έναν οραματιστή όπως ο Guillermo del Toro. Ανθρώπινο, ατμοσφαιρικό, με εναλλαγή σκότους και ελπίδας μαεστρικά και σκηνοθετημένο προσεγμένα. Διαθέτει φοβερό μακιγιάζ και έντονες πολιτικές αιχμές (είναι τοποθετημένο άλλωστε στην μετα-πολεμική Ισπανία). 6 υποψηφιότητες για όσκαρ (καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, φωτογραφίας, μουσικής, μακιγιάζ, σεναρίου και καλλιτεχνικής διεύθυνσης) αποσπώντας τελικά 3 για το μακιγιάζ, την καλλιτεχνική διεύθυνση και την αξέχαστη φωτογραφία του, δημιουργώντας παράλληλα και απορίες για την απώλεια του σχεδόν σίγουρου βραβείου για ξενόγλωσση ταινία από τις ζωές των άλλων. Shame (2011) Ξεκινώντας από την αδικία της στα όσκαρ σε αρκετές κατηγορίες με κυριότερη τον Α' αντρικό ρόλο για την σπαρακτική ερμηνεία ζωής του Fassbender (Hunger – 2008, Jane Eyre – 2011, X-men: First Class – 2011, Prometheus – 2012) και καταλήγωντας σε αυτή την σπουδαία ταινία -σπουδή- πάνω στην μοναξιά του ανθρώπου στο αστικό περιβάλλον και την αποξένωσή του όπως παρουσιάζεται μέσα από τον φακό του ταλαντούχου Steve McQueen. Τολμηρό θέμα, με το σεξ να παρουσιάζεται ως τρόπος έκφρασης της απόγνωσης του ήρωα. Σπουδαία πορεία σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ, φτάνοντας μέχρι και την υποψηφιότητα του Fassbender για χρυσή σφαίρα που έχασε (άδικα) από τον George Clooney και τον ρόλο του στην ταινία ''The Descendants''. The White Ribbon (2009) Μια από τις καλύτερες ταινίες στη φιλμογραφία του Michael Haneke (Funny Games – 1997, Cache – 2005) είναι η λευκή κορδέλα. Φοβερή φωτογραφία που βοηθάει αδιαμφισβήτητα την ασπρόμαυρη επιλογή του σκηνοθέτη. Πειθαρχία και κοινωνικά αίτια του πως γεννήθηκε ο μετέπειτα φασισμός που χαρακτήρισε την χώρα της Γερμανίας. Πολιτική σκέψη και φοβερή αφήγηση σε μια αριστουργηματική ταινία που εξελίσσεται λίγα χρόνια πριν την έναρξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου. Χρυσός φοίνικας και βραβείο κριτικών στο φεστιβάλ των Καννών, χρυσή σφαίρα για ξενόγλωσση ταινία και 2 υποψηφιότητες στα όσκαρ (ξενόγλωσσης ταινίας και φωτογραφίας) με φανερό τον παραγκωνισμό της ταινίας και του Haneke από τα μέλη της ακαδημίας. Todo sobre mi madre (1999) Είναι αναμενόμενο στις πρώτες θέσεις του αφιερώματος να βρίσκεται ταινία του Almodovar. Ίσως ο σπουδαιότερος εν’ ενεργεία ευρωπαίος σκηνοθέτης. Εξαιρετικοί ηθοποιοί, κλασσικό δράμα κομμένο και ραμμένο στο στυλ που λατρεύει ο Almodovar και η αλήθεια είναι πως μας αρέσει… Η ταινία απέσπασε το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Οι ζωές των άλλων (Das Leben Der Anderen) (2006) Είναι σίγουρο πως γνωρίζατε από την αρχή πως αυτή η ταινία θα ήταν πολύ ψηλά. Πλαισιομένη από εξαιρετικό cast και ένα πολύ δυνατό σενάριο κατακτά εύκολα το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας της χρονιάς. Η ταινία ουσιαστικά αφηγείται μια ιστορία κατά τα χρόνια της σοσιαλιστικής ανατολικής Γερμανίας. Δείχνει με πολύ επιτυχημένο τρόπο πως κάθε είδους ολοκληρωτικό καθεστώς είναι κακό είτε αυτό βρίσκεται στη δεξιά, είτε στην αριστερά –όπως ακριβώς συμβαίνει εδώ- πλευρά του πολιτικού ιδεολογικού άξονα. Πιο συγκεκριμένα για την Ανατολική Γερμανία, η στάζι! Πραγματικά, μια ταινία με σκηνές συγκλονιστικές, βαθιά συγκινητική που σίγουρα θα προβληματίσει, αλλά και θα αλλάξει άρδην τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται ο θεατής διάφορα κοινωνικό-πολιτικά μηνύματα στη ζωή του. Amour (2012) Δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο πέρα από την Αγάπη του Haneke στη πρώτη θέση, στη πιο ολοκληρωμένη ταινία του, την πιο συγκινητική στο μέτρο του εφικτού, καθώς δεν παύει να είναι σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη η ψυχρότητά του. Αυτή η αγάπη θα κλονιστεί, αλλά δεν παύει να είναι δεμένη με τα μεγαλύτερα δεσμά, αυτά των συναισθημάτων που έχουν δημιουργηθεί σε μια τόσο μεγάλη χρονικά σχέση όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από την ιστορία του Haneke. Φοβερές ερμηνείες ανάλογες των ονομάτων των ηθοποιών (Jean-Louis Trintignant και Emmanuelle Riva) , κρατούν όλη την ταινία σε συνδυασμό με την ρεαλιστική φωτογραφία και τα χαρακτηριστικά μακρόσυρτα πλάνα του σκηνοθέτη που μας κάνει να αισθανόμαστε πως είμαστε μέσα στο διαμέρισμα του ζευγαριού. Η καλύτερη και πιο μεστή ταινία του σπουδαιότερου σύγχρονου ευρωπαίου δημιουργού, μια ωδή στον έρωτα, την τρυφερότητα της αγάπης, τη σκληρότητα της ζωής και τον θάνατο. Χρυσός φοίνικας στο φεστιβάλ των Καννών, χρυσή σφαίρα για καλύτερη ξενόγλωσση ταινία και 5 υποψηφιότητες στα επερχόμενα όσκαρ (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και Ά γυναικείου ρόλου για την Riva). Ήρθε η ώρα της δικαίωσης για αυτόν τον σπουδαίο δημιουργό από τα μέλη της Ακαδημίας; Ειναι ολες ταινιες πολυ καλες,βραβευμενες οι πιο πολλες,σχεδον ολες ειναι απο το 2000 και μετα,επελεξα ν αρχισω με τις σχετικα προσφατες και να μην μπλεξω με τις βαριες ταινιες του 1960 και μετα που εκει και αν εχει αριστουργηματα,οταν φτασω εκει θα επανερθω με τις σχετικες προτασεις Καλη ακροαση σε ολους 13 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
cthulhucarbide Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Ωραίος. Αν και θα ήθελα να έλεγες λίγο πιο προσωπικά πράγματα που πέρασε η κάθε ταινία, γιατί ήταν λίγο σαν να διάβαζα περίληψη από περιοδικό. Κατά τα άλλα, έχω κουραστεί λίγο από το ότι το 95% των ταινιών που γράφονται εδώ μέσα είναι της τρέχουσας χρονιάς 1 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Aristomaxos Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Share Δημοσ. 23 Ιουνίου 2014 Έχω δει μερικές ταινίες που προαναφέρεις όπως " Die Welle ", " Intouchables", " Downfall ", οι οποίες πράγματι είναι αξιέπαινες ταινίες.Πολλές όμως απ' αυτές δεν τις γνώριζα. Εύγε για τις πληροφορίες και τη παρουσίαση 1 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Προτεινόμενες αναρτήσεις