Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Αφαίρεσα κάποιες λεπτομέρειες του συμβάντος μετά από παράκλησή του. Οπότε μένουμε στο ότι υπήρξε ένα Χ επεισόδιο, και τώρα φοβάται για την συνέχεια.

 

Παραίτηση καθώς και κόντρα στον ανώτερο δεν παίζει, δεν θέλει να ρισκάρει την δουλειά του. Πρότεινα συζήτηση με τους ανώτερους (με αυτόν δεν) και εάν υπάρξει πρόβλημα escalate πιο ψηλά στην τροφική αλυσίδα της εταιρίας, απλά φοβάμαι μην τυχόν και μόνο η κουβέντα με κάποιον φανεί σαν πρόκληση.

 

Τώρα η επιθεώρηση εργασίας δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει κάτι. Θα ήταν όμως "νόμιμη" μια απόλυση με την αιτιολογία "because fuck you, that's why", ειδικά αν ο υπάλληλος αποτελεί υπόδειγμα εργαζομένου εδώ και πάνω από τρία χρόνια;

 

 

Tιποτα να μην κανει .

Απο την στιγμη που ανησυχει ακομα και για το thread που ανοιξες τα υπολοιπα ειναι περιττα.

  • Απαντ. 33
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

Ας κρατήσει την ψυχραιμία του και ας συνεχίσει απλά να κάνει την δουλειά του.

Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χρειάζονται τσαμπουκάδες. Πες ότι κάνει σκηνικό και τα παρατάει. Νομίζεις μετά δεν θα μαθευτεί αυτό στην επόμενη δουλειά του;

 

Συνήθως αυτός που χάνει την ψυχραιμία του χάνει και το δίκιο του. Αυτό ισχύει και για τον προϊστάμενό του.

Εκτός και αν είναι τόσο καλός στη δουλειά του που δεν τον αγγίζει κανένας ή αν αυτή είναι η πρακτική του καταστήματος όσον αφορά το προσωπικό...

 

Παίζει ρόλο όμως και η θέση που έχει αυτός. Συνήθως σε μεγάλα πολυκαταστήματα δεν αρκεί μόνο η άποψη ενός ανωτέρου για να απολυθεί ή να προσληφθεί κάποιος, γιατί υπάρχουν πολλές σκάλες ιεραρχίας.

Άλλωστε μια εταιρία έχει δαπανήσει χρόνο και χρήμα για να εκπαιδεύσει έναν υπάλληλο και για να τον διώξει πρέπει να γίνει κάποιο αποδεδειγμένο σφάλμα.

Δημοσ.

Δεν θα κερδίσει κανένα προϊστάμενο. Δεν είναι ότι δεν τον συμπαθεί ή κάποια "παρεξήγηση". Τέτοια είναι η πρακτική...

 

Ακριβώς,

 

Να πεις στον φίλο σου "welcome to real life". Στο 9/10 των εταιρειών το πισώπλατο μαχαίρωμα είναι εθνικό σπορ. Ο φίλος σου όσο και καλός να είναι στη δουλειά του ο προϊστάμενος ΠΑΝΤΑ θα τον μειώνει και θα του ασκεί ψυχολογικό πόλεμο γιατί θέλει αφ'ενός να δείξει στην ανώτερη διοίκηση ότι αυτός είναι το νο1 βιολί εκεί μέσα που κουμαντάρει μια χαρά τους άσχετους που του αναθέσανε(και προσβλέπει και αυτός κάποια στιγμή σε προαγωγή), αφ'ετέρου ένας καλός υπάλληλος θα μπορούσε δυνητικά να του φάει τη δουλειά.

 

Άρα ξέχνα αξιοκρατία και @@. Δυστυχώς ο ψυχολογικός πόλεμος αν γίνεται περίτεχνα και διακριτικά είναι δύσκολο να γίνει "escalate" το πρόβλημα. Ιδιαίτερα όταν απλά πρέπει να βασιστεί ο ανώτερος στους ισχυρισμούς του καθενός.

Για να γίνει κάτι τέτοιο συνήθως πρέπει να υπάρχει κάτι χειροπιαστό. Δηλαδή π.χ. έγινε αξιολόγηση και ήταν αδικαιολόγητα κακή και μπορείς να αποδείξεις το αντίθετο με βάση αριθμούς κτλ.

 

Με λίγα λόγια...υπομονή και όταν βρεί την κατάλληλη ευκαιρία να τον δαγκώσει στο ψαχνό(μέσω προβλεπόμενων διαδικασιών). Αλλά να είναι κάτι καλό!

Δημοσ.

Παντως περα απο την πρακτικη υπαρχει και ο φθονος. Να ξερεις οτι αν ενας προισταμενος αντιληφθει οτι καποιος υπαλληλος ειναι καλος και ειναι ικανος να του φαει μελλοντικα τη θεση θα προσπαθησει να του κανει (του υπαλληλου) τη ζωη δυσκολη. Συμβαινει παντου σε ολες τις δουλειες αλλα ειδικα σε αυτες τις αλυσιδες που ειναι μαγνητης ειτε για καημενους απο αναγκη ειτε για χαμενα κορμια το φαινομενο ειναι αρκετα ισχυροτερο.

 

εδιt: φτου τωρα ειδα το ποστ του ZAKKWYLDE.

Δημοσ.

(...)Τι μπορεί να γίνει σε μια τέτοια περίπτωση;

 

Να φύγει! αν δεν μπορεί άμεσα να το δρομολογήσει εξασφαλίζοντας κάτι άλλο ...

 

ΝΑ ΦΥΓΕΙ ομως ειναι το σημαντικότερο γιατί μπορεί μια μέρα να είναι αργά όπως λέει και ο ποιητής..:

 

 

(....)Και κάποια μέρα θα σε λύσουν,

μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις.

Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου.

Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,

μα δε θα έχεις ψυχή να το νοιώσεις,

θα είναι για σένα αργά.(....)

 

 

Δημοσ.

Να κάνει υπομονή και το κάρμα του θα τον ανταμοίψει,γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φύγει νωρίτερα ο επιστάτης απ' το φιλαράκο σου.:P

 

Ιδίως αν ο επιστάτης είναι τζώρας,όσο κι αν εξυπηρετείται η διοίκηση απ' τις εμπαθείς τεχνικές του,είναι σίγουρο ότι αυτός είναι πιό αναλώσιμος απ' τη τελευταία τρύπα του ζουρνά και η εμπάθειά του αυτή είναι ο χαρακτηρισμός του.

 

Φαντάσου πόσο στη μάπα τον τρώνε οι αποπάνω του (τον επιστάτη...) και πόσο θα αντέξουν το δηλητήριό του.Σε άλλα επίπεδα,αλλά υποθέτω (μιας και έχω αντίστοιχα φήλινγκς...) ότι οι μανατζαραίοι θα τονε στείλουνε νωρίτερα απ' το φιλαράκι σου...

 

Ε,αν τον στείλει αυτός,και καμια ψιλή δεν έβλαψε,απεναντίας μάλιστα,νουθέτησε τους μιμητές και προφύλαξε τους υπόλοιπους κωπηλάτες της γαλέρας.lol

Δημοσ.

Έχω φάει πολύ ψυχολογική πίεση σε δουλειες , σε μία μάλιστα παραιτήθηκα και έκανα μεγάλο λάθος.

 

Τώρα , όντας στην Κύπρο , τρώω μεγάλη ψυχολογική πίεση απο το αφεντικό μου , και πισώπλατα μαχαιρώματα απο

 

συναδέλφους που είναι και αυτοί Ελλαδίτες...!!!

 

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας , ότι το αφεντικό δεν είναι φίλος μας , δεν είναι καν συμμαχός μας , δουλειά του είναι να μας πιέζει και να μην ευχαριστιέται με τίποτε.Όσο καλός και να είσαι....

 

Όσο για τους συναδέλφους , και πάλι δεν είναι φίλοι σου , διότι στην πρώτη στραβή θα κοιτάξουνε να καλύψουνε τον κώλο τους , και θα πούνε ότι εσύ έφταιγες για το Χ περιστατικό.

Τυπικότητα είναι το μυστικό. Να είσαι εξωφρενικά τυπικός. Να μην αφήνεις τίποτε που να σε αφορά , πχ. μην λες θα το κάνω αύριο , να το κάνεις χθες ή να μην λες το είπα στον Χ και μου είπε θα το φροντίσει..ΌΧΙ!!!!

Πρηξτε του τα αρχίδια μεχρι να βεβαίωθείτε ότι πραγματικά το φρόντισε!!!!

 

Όσο και αν το αφεντικό είναι cool , είναι cool αλλα κάποια στιγμή θα μεταμορφωθεί σε non - cool , και θα σε αφήσει μαλακα.

 

 

Εμένα πχ, με κατηγορήσανε συνάδελφοι στο αφεντικό, οι Ελλαδίτες , ότι χαζέυω στο νετ , αντί να δουλέυω. Που στο νετ χαζευα μετά τις 5-6 , και για λίγο , αφού κάθομαι εδώ μεχρι τις 8-9 το βράδυ.

 

Τυπικότητα , cover your shit , για να μην έχουνε να πουνε το παραμικρό , και να τους έχεις σε μεγάλη αποσταση είναι το μυστικό. Να κάνεις την δουλειά σου και να μην αφήνεις κανέναν να λέει το παραμικρό.

Δημοσ.

Ακριβώς,

 

Να πεις στον φίλο σου "welcome to real life". Στο 9/10 των εταιρειών το πισώπλατο μαχαίρωμα είναι εθνικό σπορ. Ο φίλος σου όσο και καλός να είναι στη δουλειά του ο προϊστάμενος ΠΑΝΤΑ θα τον μειώνει και θα του ασκεί ψυχολογικό πόλεμο γιατί θέλει αφ'ενός να δείξει στην ανώτερη διοίκηση ότι αυτός είναι το νο1 βιολί εκεί μέσα που κουμαντάρει μια χαρά τους άσχετους που του αναθέσανε(και προσβλέπει και αυτός κάποια στιγμή σε προαγωγή), αφ'ετέρου ένας καλός υπάλληλος θα μπορούσε δυνητικά να του φάει τη δουλειά.

 

Άρα ξέχνα αξιοκρατία και @@.

 

Εμένα πχ, με κατηγορήσανε συνάδελφοι στο αφεντικό, οι Ελλαδίτες , ότι χαζέυω στο νετ , αντί να δουλέυω. Που στο νετ χαζευα μετά τις 5-6 , και για λίγο , αφού κάθομαι εδώ μεχρι τις 8-9 το βράδυ.

 

Τυπικότητα , cover your shit , για να μην έχουνε να πουνε το παραμικρό , και να τους έχεις σε μεγάλη αποσταση είναι το μυστικό. Να κάνεις την δουλειά σου και να μην αφήνεις κανέναν να λέει το παραμικρό.

 

 

Απο κάτι τέτοια παγίωσα κι εγώ την αντίληψη ότι δεν υπάρχει πιο ραγιάς λαός από τον έλληνα που θα πει και θα κάνει τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί... Τέσπα, όσο υπάρχουμε ακόμα και βαραίνουμε τον πλανήτη, είμαι της άποψης ότι όπως σε όλα υπάρχουν 2 δρόμοι .. αυτός της προσέγγισης και αυτός της ρήξης όπως έλεγα πρόσφατα και στη δικιά μου σε κάτι αντίστοιχο..

 

Η προσέγγιση πάει με πολύ διάθεση να καταλάβεις τον άλλον και τα αιτια της συμπεριφοράς του ειδικά άμα αυτή άλλαξε απότομα προς το χειρότερο, και η διαρκής προσπάθεια απο μέρους μας να γεφυρώσουμε το χάσμα που παει να δημιουργηθεί..

 

ή κάνεις αυτό Ή, το δικό μου αγαπημένο....

 

ALL OUT WAR! μαθαίνεις που μένει, τα σόγια του, τους φίλους του και τι τσιγάρα κάνει, τα site που επισκέπτεται, τα βίτσια του, τον απο πάνω του στο θάλαμο στο στρατόπεδο που παρουσιάστηκε και περιμένεις.. δεν χανεις ευκαιρία να τον βγάζεις μπάλα για καθε μαλακίτσα που κάνει , με τρόπο και πάντα πισώπλατα κι όταν έρθει η ώρα χτυπάς με βόμβα ναπάλμ και ει δυνατόν καταγράφεις τα πάντα για να έχεις πειστήρια.. με λάθος κ***όλη τα έβαλε..

 

Στην πορεία γίνε φίλος με όσους περισσότερους εχθρούς του μπορείς και συντονίσου και μαζί του.. Επίσης κάτι που δεν βλέπω να αναφέρει κανείς σε ένα θεμα εργασιακό και δεν με κάνει να απορώ για το ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ενός αιώνα εργασιακά δικαιώματα σε μία γενια - ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΟΥ - αλλα έχε και την πρώτη παράγραφο περι ρουφιανέματος πάντα κατα νου..

 

Α-ΦΤΙΑ!

Δημοσ.

εδω οι αλλο σκοτωνοντα για μεταφρασμενους υποτιτλους,δεν θα σκοτωθουν για μια πραγματικη θεση δουλειας;

Δημοσ.

Υπάρχει ακόμα συνδικαλισμός; Τι απέγινε άραγε;

Τώρα που τον χρειαζόμαστε περισσότερο. :mad:

 

ο αγνος συνδικαλισμος δεν νομιζω να υπαρχει πλεον, οταν λεω αγνος εννοω ολοι μαζι να προασπισουμε το λογικο συμφερον μας , εδω και αρκετα χρονια πιστευω οτι ο συνδικαλισμος ειναι πως να καβατζωσουμε χρημα εις βαρος συμπολιτων μας ή πως να κανουμε μπαχαλο με την κακη εννοια μια κοινωνια για να γινει παλι το δικο μας και φυσικα ο συνδικαλισμος στον ιδιωτικο τομεα επαψε να υπαρχει μαζι με τον αγνο συνδικαλισμο γενικα ,εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων.

ΥΓ ξαναλεω οτι αυτο πιστευω εγω ετσι!?

Δημοσ.

ο αγνος συνδικαλισμος δεν νομιζω να υπαρχει πλεον, οταν λεω αγνος εννοω ολοι μαζι να προασπισουμε το λογικο συμφερον μας , εδω και αρκετα χρονια πιστευω οτι ο συνδικαλισμος ειναι πως να καβατζωσουμε χρημα εις βαρος συμπολιτων μας ή πως να κανουμε μπαχαλο με την κακη εννοια μια κοινωνια για να γινει παλι το δικο μας και φυσικα ο συνδικαλισμος στον ιδιωτικο τομεα επαψε να υπαρχει μαζι με τον αγνο συνδικαλισμο γενικα ,εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων.

ΥΓ ξαναλεω οτι αυτο πιστευω εγω ετσι!?

 

ετσι ειναι οπως τα λες.

  • Moderators
Δημοσ.

Καλησπέρα παίδες

 

Ο ξάδερφος μου δουλεύει ως υπάλληλος σε γνωστή αλυσίδα καταστημάτων. Λόγω μιας "κόντρας" με ανώτερό του, αδικαιολόγητης από την πλευρά του δευτέρου, έχει φτάσει σε σημείο να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα φοβούμενος τυχόν επερχόμενο ψυχολογικό πόλεμο, καψόνια (τύπου περιμένω να κάνεις το παραμικρό λάθος), ακόμα και για απόλυση.

 

Τι μπορεί να γίνει σε μια τέτοια περίπτωση;

 

 

Πρέπει να γίνεις σαφέστερος ως προς το τι έγινε. Γενικά κι αόριστα, δεν υπάρχει απάντηση, κάθε εργασιακή κατάσταση είναι διαφορετική.

 

Σε κάθε περίπτωση η ερώτηση που είναι υποχρεωμένος να κάνει στο εαυτό του είναι η εξής:

 

«Πόσο ανάγκη έχω τη δουλειά μου;»

Μετά τα υπόλοιπα είναι σχετικά εύκολο να τα βρούμε.

Δημοσ.

Το να παραιτηθεί και γενικά να φερθεί παρορμητικά θα είναι ότι χειρότερο. Απλά θα νιώσει μια ικανοποίηση για 5-10 λεπτά και μετά θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα και στην μιζέρια της ανεργίας.Οπότε, απλά συνεχίζει να εργάζεται και ψάχνει μήπως και βρει κάτι καλύτερο.

 

Επίσης πρακτικά οι συμβουλές του yoshi είναι πολύ χρήσιμες. Εφόσον ο εργασιακός χώρος θυμίζει πόλεμο θα πρέπει να φερθεί ανάλογα. Να περιμένει την κατάλληλη στιγμή που θα κάνει το λάθος ο προϊστάμενος και να τον ξεμπροστιάσει με ύπουλο τρόπο.

 

Η φιλική προσέγγιση μάλλον δεν θα λειτουργήσει. Αντιθέτως θα εκληφθεί ως αδυναμία και θα επεκτείνει την υποτιμητική συμπεριφορά του προϊσταμένου.

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...