Skylined Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Πριν λίγο καιρό πρώην κοντινό μου ατομο με προσέγγισε για ψυχολογική βοήθεια/συμπαράσταση. Η συγκεκριμένη έχασε την κόρη της πριν 7 μήνες και σκοπεύει να αυτοκτονήσει μετά το ετήσιο μνημόσυνο. Χωρισμένη από τον επί τρεις δεκαετίες σύζυγό της εδώ και 3-4 χρόνια αδυνατεί να ξεχάσει ότι ανακαλυψε πως έτρωγε τα λεφτά του (μιλάμε για χοντρά λεφτά) με άλλες γυναίκες ενώ αυτης δε της έπαιρνε ποτέ τίποτα και τώρα πλέον έχει εμπλουτίσει το απύθμενο μίσος για τον πρώην της με την ιστορία ότι προκάλεσε το θάνατο της κόρης τους με "την εγκληματική αδιαφορία του". Οι σκέψεις μίσους, εκδικητικότητας, αυτολύπησης, υπερμετρου πένθους την ξεσκίζουν και το βράδυ ναρκώνεται με μαστουροφάρμακα που της γράφει ο γιατρός για να κοιμηθεί, ενώ περιέργως την ημέρα εργάζεται και έχει επαφή με κόσμο. Ε τέλος πάντων και γω είπα να βοηθήσω και γι' αυτό της εξηγώ πως έχουν κάποια πράγματα με πολύ απλά λόγια, αυτή τα καταλαβαίνει αλλά μετά από μερικά δευτερόλεπτα κάτι συμβαίνει στο κεφάλι της και πραγματικά είναι σα να διαγράφονται αυτά που καταλάβαινε μερικές στιγμές πριν και ξαναρχίζει τα δικά της. Αρκετά περίεργο φαινόμενο, άλλο να το διαβάσεις και άλλο να το βλέπεις σε ζωντανή αναμετάδοση, να κατανοεί τη μια στιγμή και την επόμενη ως δια μαγείας η κατανόηση να εξαφανίζεται. Γι' αυτό η κουβέντα μαζί της είναι κουραστική, γιατί η λογική της έχει λουφαξει κάπου και τα αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις ροβολάνε ανενόχλητα αλλά και γιατί 9 στις 10 λέξεις που εκστομίζει αφορούν τον πρώην της. Πώς μπορεί να βοηθηθεί ένας τέτοιος μανιακός; Πώς μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του;
μαφαλντα Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να την πείσεις να πάει σε ψυχολόγο.
Nephelia Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 σου είπε ξεκάθαρα "θα αυτοκτονήσω" ; εε δεν ξέρω τι τρέχει με τις αρμόδιες υπηρεσίες σε τέτοιες περιπτώσεις στην Ελλάδα αλλά καλά θα είναι να απευθυνθείς σε έναν από αυτούς
Skylined Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Μέλος Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Αυτό το έχω σκεφτεί ήδη σαν την τελευταία λύση για την αποφυγή του μοιραίου αλλά πριν απ' το ζουρλομανδύα θέλω να ξέρω αν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Ήδη βλέπει ψυχολόγο αλλά δεν ξέρω αν του το έχει πει, σε μένα και σ' ένα άλλο άτομο όμως το είπε ξεκάθαρα ότι έχει βάλει σκοπό να αναχωρήσει. Σκέφτηκα ότι διαμονή μερικών εβδομάδων σε μοναστήρι ίσως να βοηθήσει.
Nephelia Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 η γυναίκα δεν είναι τρελή,ψυχολογική στίρηξη χρειάζεται.
Skylined Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Μέλος Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 η γυναίκα δεν είναι τρελή,ψυχολογική στίρηξη χρειάζεται. Ούτε εγώ τη βλέπω ως τρελή αλλά αν ζητήσεις βοήθεια από αρμόδιους δεν είναι απίθανο να χρειαστεί να νοσηλευτεί σε ψυχιατρείο.
CaptainHog Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 η γυναικα χρειαζεται ψυχιατρικη υποστηριξη.οχι απαραιτητα ψυχιατρειο.τρεξε οσο ειναι καιρος.και σιγουρα θα παρει και φαρμακευτικη αγωγη.αντικαταθληπτικα και τετοια συναφη.
kanesaxo Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Οποιος έχει πρόβλημα παιδιά, δεν είναι και τρελός. Ψυχολόγο 100%, και ΟΧΙ ψυχίατρο. Θα την γεμίσει αντικαταθλιπτικά και αντίο ζωή μετά. Πραγματικά είναι δύσκολη περίπτωση,διότι αν δε θέλει η ίδια να βοηθηθεί, δε ξέρω πως θα γίνει. Θα ρωτήσω τον κολλητό μου, αν είχε τέτοια περίπτωση και πως τον/την κατάφεραν να δεχθεί ψυχολόγο.
CaptainHog Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 παντως απο προσωπικη εμπειρια ο ψυχολογος δεν βοηθησε.και δεν πηγαμε σε εναν.. Το καλο ειναι οτι δεν ειχαμε αυτοκτονικες τασεις. Πηγαμε σε εναν καθηγητη-ψυχιατρο (ιδιωτικα) και με αγωγη ηρθε κ εγινε κομπλε σε πολυ γρηγορο διαστημα. Μετα απο προτροπη γυναικολογου (που της γαμιετε το σπιτι) ομως για διακοπη της αγωγης για να φτιαξει τα γυναικολογικα πεσαμε σε υποτροπη. Απο την οποια μετα απο σχεδον 16 μηνες και με την βοηθεια μιας ψυχιατρου απο το νοσοκομειο νικαιας ειναι πλεον σε πολυ καλα επιπεδα και μπορει και ειναι ενα κανονικο και ενεργο ατομο. Βεβαια ακομα υπαρχει αγωγη που οσο περναει ο καιρος μειωνεται αργα και σταδιακα. Αυτα. και μιλαμε για περιπτωση που κομπλαρε τελειως το μυαλο.δεν γνωριζε ανθρωπους και καταστασεις και ξεχναγε οτι κ αν λεγαμε μετα απο 1 λεπτο. ... και κατι ακομα... μετα απο απειρες συζητησεις δικες μου με την ψυχιατρο μου εχει πει οτι εαν καποιο ατομο εχει μανιακες τασεις πρεπει να βοηθηθει γρηγορα και αποτελεσματικα...
gigisoni Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Μιλάμε για άτομο που έχει εκδηλώσει τάσεις για αυτοκτονία και είναι κίνδυνος για τον εαυτό του. Δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται σ'αυτές τις περιπτώσεις, έχει κάνει κάτι επικίνδυνο προς αυτήν; Πχ, την είδες να περνάει τον δρόμο χωρίς να κοιτάξει δεξιά-αριστερά και χάρη στον οδηγό που φρέναρε γρήγορα δεν έπαθε αυτή κάτι, αλλά αυτή ατάραχη; Παράδειγμα έφερα, εκατοντάδες άλλου τέτοιου είδους συμπεριφορές, σκέψου αν έχει. Ή ξέρω γω, ν'αποφασίσει να πάει μία βόλτα σε επικίνδυνη περιοχή που γίνονται επιθέσεις, φορώντας κοσμήματα, μέσα στο βράδυ; Αυτοκτονικές τάσεις δεν είναι μόνο να πάρω το μαχαίρι να κόψω τις φλέβες μου ή να περάσω θηλιά στο λαιμό μου και να με προλάβουν. Είναι και τέτοιου είδους συμπεριφορές που δείχνουν ότι το άτομο δεν νοιάζεται αν του συμβεί κάτι. Σε τέτοιες περιπτώσεις στο εξωτερικό αναλαμβάνουν αρμόδιες υπηρεσίες και το άτομο νοσηλεύεται ακόμα και χωρίς την θέλησή του, γιατί είναι κίνδυνος για τον εαυτό του και ίσως και για άλλους εξαιτίας του. Έχω την εντύπωση, χωρίς να είμαι σίγουρος, ότι και στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο ισχύει αν το άτομο έχει εκδηλώσει τάσεις για αυτοκτονία. Εγώ προσωπικά δεν θα το άφηνα έτσι, κάτι θα έκανα.
KilliK Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να την πείσεις να πάει σε ψυχολόγο. σωθηκε.
Skylined Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Μέλος Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Ήδη έχω κάνει τις πρώτες ενέργειες. Τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους θέλω να τους αποφύγω όσο γίνεται, ούτε και με "γρανάζια του συστήματος" θέλω να την μπλέξω παρά μονάχα αν η ανάγκη είναι επιτακτική. Έχει πει ότι θα φύγει στο ετήσιο μνημόσυνο της κόρης της πράγμα που μου δίνει 5 μήνες για να κάνω ότι είναι να κάνω. Προσπαθώ να την πείσω να επισκεφθεί κάποια μονή για 2-3 βδομάδες, ίσως η απομόνωση, η ηρεμία, η φύση και η καλόγριες να κάνουν δουλειά - υπόψη δεν είμαι χριστιανός πρακτικά το βλέπω το πράγμα.
gigisoni Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Ήδη έχω κάνει τις πρώτες ενέργειες. Τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους θέλω να τους αποφύγω όσο γίνεται, ούτε και με "γρανάζια του συστήματος" θέλω να την μπλέξω παρά μονάχα αν η ανάγκη είναι επιτακτική. Έχει πει ότι θα φύγει στο ετήσιο μνημόσυνο της κόρης της πράγμα που μου δίνει 5 μήνες για να κάνω ότι είναι να κάνω. Προσπαθώ να την πείσω να επισκεφθεί κάποια μονή για 2-3 βδομάδες, ίσως η απομόνωση, η ηρεμία, η φύση και η καλόγριες να κάνουν δουλειά - υπόψη δεν είμαι χριστιανός πρακτικά το βλέπω το πράγμα. Το γεγονός ότι εσύ πολύ πιθανόν να χειροτερεύσεις τα πράγματα, δεν το σκέφτηκες έτσι; Εκτός κι αν έχεις PhD στην μανιοκατάθλιψη οπότε πάω πάσο. Και αν τα μοναστήρια έκαναν δουλειά, θα ήταν γεμάτα δεν θα κυνηγούσαν τον κόσμο με το τουφέκι να πάνε να μονάσουν.
yannis27gr Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Δημοσ. 3 Ιουλίου 2012 Ο ψυχολόγος δε θα τη βοηθήσει, δεν ενδείκνυται για βαριές περιπτώσεις. Χρειάζεται άμεσα φαρμακοθεραπεία για να μετριαστούν οι αυτοκτονικές τάσεις κι έπειτα ψυχοθεραπεία για αλλαγή στάσης/τρόπου σκέψης. Και στο λέει ένας ψυχολόγος αυτό. Το μοναστηρι δεν είναι κακή ιδέα αλλά δεν είναι και καλή. Μπορεί να τη βοηθήσει μπορεί και όχι. Κι αν όχι, ίσως τελικά να αποφασίσει να "φύγει" νωρίτερα από την ημερομηνία που σου ανακοίνωσε. Και τότε θα χτυπάς το κεφάλι σου που δεν έκανες κάτι όσο μπορούσες. Με την πρόθεση αυτοκτονίας δεν παίζεις ούτε κανεις πειράματα.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα