Μετά απο 5,5 χρόνια σχέσης η αρραβωνιαστικιά με διώχνει απο το σπίτι της

[Επισκέπτης]

Αγαπητοί φίλοι, επιτρέψτε μου να μοιραστώ τον πόνο μου μαζί σας

 

Εγώ συζώ με την αρραβωνιαστικιά μου (5,5 χρόνια μαζί) στο σπίτι της (το "μου μας πέθανε όπως και τα 5 χρόνια που ζήσαμε μαζι.Με διώχνει απο το σπιτι της γιατί βαρέθξηκε και δεν πάει άλλο, γιατί δεν είμαι όπως πρώτα, γιατί δεν της δίνω σημασία, γιατί όταν έχω νεύρα φωνάζω, γιατί δεν την φιλάω και δεν την αγγίζω καθόλου όπως πρώτα, γιατί δεν βλέπουμε πια μαζί ρομαντικές ταινίες όπως πρώτα, γιατι εγώ δεν της μαγειρεύω όπως κάνουν οι αντρες των φιλενάδων της, γιατι (ενω μένουμε στο ίδιο σπίτι) δεν την παίρνω τόσσα τηλέφωνα όπως πρώτα... και με πετάει έξω απο το σπίτι και μένα και την μικρή σκυλίτσα μας (αν δεν την πάρω μαζί μου θα την δώσει). Ευτυχώς που έχω μια δουλεια με έναν μέτριο μισθό (τουλάχιστον προς το παρων γιατι όπως ειναι τα πράγματα στην Ελλάδα σήμερα δουλεύεις και αύριο απολύεσσαι) και πιστεύω θα τα καταφέρω να τα φέρω βόλτα ίσα ίσα (με τα χίλια ζόρια γιατί όπως τα έχω ήδη υπολογίσει με το ενοικιο - ενα μπουντρούμι εσωτερικο 25τμ που με παίρνει να ενοικίασω πάει στα 220 ευρω που είναι σαν τρύπες και παμπάλαια που σε πιάνει η καρδιά σο, βάλε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κοινόχρηστα, θέρμανση, ενα σταθερο με Internet, supermarket, τσιγάρα, κάρτα απεριορίστων για λεοφωρεία τρόλει αν θα μου μένουν ενα 100 ευρω για όλα τα υπόλοιπα (ρουχισμος διασκέδαση, εναν καφέ) ωραία ζωή προβλέπω απο δώ και πέρα.

Δυστυχώς αγαπητοί φιλοι μου δεν έχω μάθει να μένω μόνος μου σε ένα σπίτι βλέπεις και ειδικά αυτα που είναι σαν μπουντρούμια) και ένα είναι το σίγουρο ότι θα με πιάσει κατάθληψη και στεναχώρια (Μπορεί να είμαι 32 ετών αλλά όταν έχεις μάθει να είσαι τόσσα χρόνια με τον άνθρωπό σου και να ξέρεις οτι υπάρχει κάποιος όταν γυρίσεις να σε πάρει μια αγκαλειά να σου δώσει ένα φίλι, να σου στρώσει ένα πιάτο φαί και να σε ρωτήσει πως ηταν η μέρα σου και να ακούσει τι έγινε σήμερα στην δουλειά.... και αυτό θα σταματήσει.... θα είναι μόνο μια ανάμνηση.... θα γυρνάω σε ένα άδειο και έρημο σπίτι. Μόνο που το σκέφτομαι τρελένομαι.

 

Μου έχει δώσει προθεσμία μέχρι της 20 του Φεβρουαρίου να ξεκουμπιστώ απο το σπιτι (και εγώ και η μικρη σκυλίτσα που αν δεν την πάρω θα την δώσει.... κατι οπου δεν μπορώ να επιτρέψω γιατί την αγαπάω σαν παιδί μου.). Οπότε όπως μπορείτε να καταλάβετε ξεπουλάω ότι έχω και δεν έχω (απο consoles, games, ps3 peripherals, lightsabers και πολλά πολλά άλλα) για να μαζέψω χρήματα για να κάνω την μετακόμιση, να αγοράσω κρεβάτι, ψυγείο, κουζινάκι, τραπέζι, 2 καρέκλες και πολλά πολλά άλλα που χρειάζεται όταν ανοίγεις ένα νέο σπίτι..... Βουνό τα βλέπω ολα (και να έχω και την δουλεία που είμαι και τρέχω και είμαι κάθε μέρα μέσα στο άγχος) με τι δύναμη θα τα καταφέρω όλα αυτά;

 

Βλέπετε όταν τις έπαιρνα δαχτυλίδια, τα μονόπετρα, τα δώρα και της έκανα όλα τα χατήρια ήμουν καλος, όταν έφερνα το μηνιάτικο στο σπιτι και της το ακούμπαγα μέχρι φράγκο για να κανονίσει και  να κάνει αυτή το κουμάντο ήμουν χρυσός; Και επείδη με έχει φάει το άγχος της καθημερινότητας και της δουλείας και επειδη μετά απο 5 χρόνια και δεν είμαι όπως είμουν στις αρχές (μα καλά πως γίνεται να είναι καποιος όπως στην αρχή της σχέσης που είσαι καψούρης... μετά φεύγει αυτό και μένει η αγάπη και η κατανόηση) δεν μου δίνει ούτε μια ευκαιρία να επανορθώσω και με διώχνει χωρίς να ακούει κουβεντα και συνεχίζει μην θέλει να αλλάξει γνώμη ότι και αν της είπα με πολύ ωραίο τρόπο. Προσωρινά κοιμάμαι εγώ στον καναπέ και αυτη στο κρεβάτι μέχρι να φύγω.......

Εγώ φταίω που ποτέ να μην της χαλάσω χατήρι, εγώ φταίω που 5 χρόνια ήμουν σπίτι δουλεία, δουλεία σπίτι και δεν είχα βγεί τόσσα χρόνια με ένα φίλο ώς αργά για μια μπύρα για να μην ανησυχεί και για να μην ζηλεύει. Ότι και να πείτε έχετε δίκιο, εγώ φταίω... εγώ και μόνο εγώ κανένας άλλος.

 

Όσο σκέφτομαι τον γολγοθά που πρέπει να περάσω , να καταφέρω να πάτησω και πάλι μόνος μου στα πόδια μου, μέχρι να μπορέσω να μετακομίσω να το ξεπεράσω και ταυτόχρονα να αποδίδω το απόλύτο στην δουλεία (γιατί αν χάσω την δουλεία μου, πάει μετά κάηκα) με πιάνει ρίγη σε όλο μου το σώμα και όλα σκοτινίαζουν (έρχεται και η κατάθλιψη).

Κάθε συμβουλή σας είναι φίλι ζώης για μένα..... σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε και ζητώ συγνώμη για το μεγάλο θέμα που άνοιξα. Κάτι τελευταίο θα πώ..... φταίω και εγώ μπορεί να την θεωρούσα δεδομένη (χωρίς να της έχω κάνει κάποιο κακό... όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή τη σχέση ήμουν κύριος και προσπαθούσα να μην χαλάω χατήρι) αλλά μόνο όταν χάνεις κάτι... τότε μόνο το εκτιμάς πραγματικά...

[simaras]

Βαθειες ανασες για αρχη.....

 

Αποστολή από το GT-I9300 με τη χρήση Insomnia App

[k0nan]

Άστα να πάνε φίλε μου βλέπεις πολλές κοπέλες είναι αχάριστες ότι και να τους κάνεις και άλλες κοπέλες μετρημένες στα δάχτυλα και με ένα λουλούδι που λέει ο λόγος σου λέει ευχαριστώ και το θυμάται, αλλά τι να κάνεις όλοι/όλες έχουν διαφορετικό χαρακτήρα και όταν βρούν κάτι καλύτερο από αυτό που έχουν το γράφουν εντελώς έτσι απλά με το έτσι θέλω και με φτηνές δικιολογίες....Δύναμη φίλε μου και όλα θα φτιάξουν υπομονή... ο καιρός πάντα δείχνει...

[cthulhucarbide]

Γιατί σε διώχνει από το σπίτι;

 

Είπαμε σε βαρέθηκε αλλά τι σου είπε, με ποια αφορμή;

[Επισκέπτης]

αφορμή καμία... απλά δεν της κάνω πια... με χωρίζει... όποτε με διώχνει και απο το σπίτι....

[area51]

Το περίεργο είναι ο ένας μήνας διορία. Πραγματικά μεγάλο διάστημα.

 

Κατά τα άλλα, άλλαξε ρότα, κόψε το pathetic ύφος (όχι εδώ, απέναντι σε αυτήν), τις προσπάθειες επανασύνδεσης και τα όποια γλυκόλογα. Δεν καταλαβαίνουν τα γουρούνια από λεμονάδα.

 

Δεν μπορείς να το καταλάβεις τώρα αλλά είσαι πολύ κερδισμένος. Μόλις φύγει η λάσπη θα το δεις. Θα βγάλεις συμπεράσματα.

[zeniath]

Κουράγιο και ψυχραιμία μαν, θα βρεις τον δρόμο σου μην τρελαίνεσαι.

[cthulhucarbide]

Λες να έχει βρει άλλον;

[Επισκέπτης]

έχει τουλάχιστον κατανόηση και μου έδωσε αυτη την προθεσμία των 25 ημερών γιατι πρέπει να μαζέψω λεφτά για να φύγω και να μπεί και το μηνιάτικο διαφορετικά... θα μουν στα παγκακια τώρα που λέει ο λόγος.

Πάντως όταν την ρώτησα και εχθές και σήμερα άν βρήκε άλλον το αρνήθηκε κατηγορηματικά (και να έχει σιγα μην μου πεί)

[tritonas00]

Λες να έχει βρει άλλον;

 

Παιζει

[k0nan]

Εγώ πιστεύω ότι έχει μπεί τρίτο πρόσωπο στην μέση και από τους τριγύρω πρέπει να έχει πέσει και σαλτούλα...

[cthulhucarbide]

έχει τουλάχιστον κατανόηση και μου έδωσε αυτη την προθεσμία των 25 ημερών γιατι πρέπει να μαζέψω λεφτά για να φύγω και να μπεί και το μηνιάτικο διαφορετικά... θα μουν στα παγκακια τώρα που λέει ο λόγος.

 

Πάντως όταν την ρώτησα και εχθές και σήμερα άν βρήκε άλλον το αρνήθηκε κατηγορηματικά (και να έχει σιγα μην μου πεί)

Αν υποψιάζεσαι λέω, αν υπάρχει κανα σημάδι ξερωγω

 

Παιζει

Χαίρω πολύ, αυτόν ρώταγα

[Επισκέπτης]

Σημάδι κανένα αλλα δεν μπορώ να την ελέγξω κιόλας... λειπω όλη μέρα στην δουλειά και όταν γυρνάω αργά το απόγευμα μόλις που θα έχει φύγει για τα ιδιαίτερα (είναι μαθηματικός) που κάνει σε παιδάκια

[Atallos1]

Αχαριστια λεγεται αδερφε μην ψαχνεσαι και μην βασανιζεις το μυαλο σου με το αν υπαρχει αλλος η αν εγινε κατι αλλο

 

 

Λες οτι εχει και κατανοηση

Μην της δινεις τετοια ελαφρυντικα

Δυσκολο , αλλα φτιαξε ξανα την ζωη σου και με τον καιρο θα την ξεχασεις

[Haldol]

Βλέπετε όταν τις έπαιρνα δαχτυλίδια, τα μονόπετρα, τα δώρα και της έκανα όλα τα χατήρια ήμουν καλος, όταν έφερνα το μηνιάτικο στο σπιτι και της το ακούμπαγα μέχρι φράγκο για να κανονίσει και  να κάνει αυτή το κουμάντο ήμουν χρυσός; Και επείδη με έχει φάει το άγχος της καθημερινότητας και της δουλείας και επειδη μετά απο 5 χρόνια και δεν είμαι όπως είμουν στις αρχές (μα καλά πως γίνεται να είναι καποιος όπως στην αρχή της σχέσης που είσαι καψούρης... μετά φεύγει αυτό και μένει η αγάπη και η κατανόηση) δεν μου δίνει ούτε μια ευκαιρία να επανορθώσω και με διώχνει χωρίς να ακούει κουβεντα και συνεχίζει μην θέλει να αλλάξει γνώμη ότι και αν της είπα με πολύ ωραίο τρόπο. Προσωρινά κοιμάμαι εγώ στον καναπέ και αυτη στο κρεβάτι μέχρι να φύγω.......

 

Εγώ φταίω που ποτέ να μην της χαλάσω χατήρι, εγώ φταίω που 5 χρόνια ήμουν σπίτι δουλεία, δουλεία σπίτι και δεν είχα βγεί τόσσα χρόνια με ένα φίλο ώς αργά για μια μπύρα για να μην ανησυχεί και για να μην ζηλεύει. Ότι και να πείτε έχετε δίκιο, εγώ φταίω... εγώ και μόνο εγώ κανένας άλλος.

 

Δε θα σου αρέσει αυτό που θα σου πω, αλλά θα το πω... για καλό είναι αν το καταλάβεις!

 

Σε βαρέθηκε διότι δεν είσαι ένα αρσενικό με αξία. Δεν ηγήθηκες στη σχέση σας. Διότι, όσο "δυναμικές" και "ανεξάρτητες" και να το παίζουν οι γυναίκες τις τελευταίες δεκαετίες, βιολογικά παραμένουν θηλυκά. Το οποίο σημαίνει ότι θέλουν τον άντρα ΑΡΣΕΝΙΚΟ και όχι αγοράκι!

 

Για όνομα, της έδινες τα λεφτά να κάνει αυτή κουμάντο; Στα λεφτά μάλιστα που εσύ έβγαζες; WTF!

 

Εσύ φταις που δε της χαλάς χατήρι, ναι! Γιατί; Δεν έχεις δικά σου θέλω; Δεν έχεις δική σου προσωπικότητα; Να της χαλάσεις το χατήρι αν είναι κάτι που δε γουστάρεις!

 

Εσύ φταις που "δε βγήκες μ' έναν φίλο ως αργά για να μη ζηλεύει". Απομάκρυνες τους φίλους σου, ξέσκισες κάθε δείγμα κοινωνικότητας που είχες, και, προφανώς, ούτε κουβέντα για να μιλάς με γυναίκες (όχι πονηρά αναγκαστικά).

 

Με άλλα λόγια, κατέληξες το σκυλάκι της, χωρίς να έχεις δικιά σου βούληση, χωρίς να έχεις γυναίκες να σε θέλουν (ω ναι, και να ζηλεύει, γουστάρει όταν βλέπει να σε θέλουν άλλες!) και έβαλες αυτήν πάνω απ' όλα! Ε, αυτό δε το κάνει ένα αρσενικό. Μπορεί λοιπόν, να βρήκε ένα αρσενικό, που καταλαβαίνει και ικανοποιεί καλύτερα αυτές τις ανάγκες της... όχι "μπορεί", σίγουρα το βρήκε... ιδίως αν είναι και -λίγο- ελκυστική.

 

Δεν είναι αχαριστία. Είναι η γυναικεία φύση. Αχαριστία την ονομάζουν οι αδύναμοι. Μη κάνεις λοιπόν το λάθος να ρίξεις το φταίξιμο πάνω της, αυτή δεν έκανε τίποτε περισσότερο από αυτό που της έλεγε το DNA της! Μάζεψε τα κομμάτια σου, αναθεώρησε την κοσμοθεωρία σου (ιδίως στο κομμάτι που αφορά τα θηλυκά) και ανέλαβε δράση!