Οι καλύτερες αναμνήσεις της ζωής σας

[vocals_]

Ό,τι λέει ο τίτλος. Μου 'ρθε η ιδέα επροχθέ που για άγνωστο λόγο έκατσα και προσπάθησα να θυμηθώ τις πιο ωραίες αναμνήσεις-στιγμές οφ μα λάιφ μέχρι τούδε. Το θεώρησα ωραίο θεματάκι γιατί πιστεύω λογικά θα φέρει ένα χαμόγελο στη φατσάρα του καθενός σας, τουλάχιστον για όσο χρόνο αφιερώσετε να τις «καταχωνιάσετε» με τη σειρά σας στα πα...τάρια του ινσόμνια.

 

Λοιπόν.

Όσες μου 'ρχονται στο μυαλό δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο, απλά random στιγμές ηρεμίας στη φύση, ξάπλα μέσα σε δάση, περίπατοι σε βουνά και τέτοια, αλλά και οικογενειακές στιγμές με πολύ γέλιο. Highlight αυτής της κατηγορίας ήταν το προηγούμενο καλοκαίρι που 'χα αράξει για πολλή ώρα ντικαπριοφάση στην πλώρη ενός καραβακίου το οποίο έκανε τον γύρο(περίπου) της Ίου με σεβαστή ταχύτητα, με τα κύματα να σκάνε πάνω μου. Σα να πέταγα ήτανε ρε πούστη, είχα πετύχει και τέτοιο οπτικό πεδίο που μόνο το νερό που έτρεχε από κάτω μου έβλεπα. Τρομερή αίσθηση ελευθερίας.

 

Το 2ο highlight συνέβη γύρω στη μια 8ετία(±2 χρόνια) πριν. 5 άτομα, εξόρμηση στα άδυτα του χωριού. Περάσαμε από ποτάμια και γκρεμούς(όντως), καταστρέφοντας στο διάβα μας την βλάστηση που μας εμπόδιζε με αυτοσχέδια ρόπαλα(κάτι χοντρά κλαδιά που βρίσκαμε όσο προχωρούσαμε). Σε κάποια φάση καταλήξαμε σε κάτι τεράστια χωράφια εντελώς χαμένοι, ευτυχώς που αφήναμε πίσω μας σημάδια δηλαδή, ακόμα εκεί θα 'μασταν. Και γαμώ τις περιπέτειες ήτανε, σαν τώρα τη θυμάμαι, πως δε γκρεμοτσακιστήκαμε γαμώ το κέρατό μου πουθενά τότε ακόμα δε το 'χω καταλάβει. Μετά γύρισα και έφαγα μια σακούλα σοκοφρετάκια, αξέχαστη μέρα.

 

Μια άλλη ανάμνηση είναι ο πρώτος έρωτας(που πέτυχε, όχι απ'τους άλλους), ειδικά οι πρώτες μέρες δηλαδή. Είχα χεστεί πάνω μου απ'τη χαρά τότε. Λεπτομέρειες βαριέμαι, εσείς να μην βαρεθείτε.

 

Αυτές οι ολίγες λοιπόν(είχα σκεφτεί κι άλλες γαμώτο αλλά τώρα μου κρύβονται και δε τις θυμάμαι), 18άρης Αθηναίος είμαι ακόμη εξάλλου, τι να πρωτοκάνω κι εγώ. Οι παρτούζες στα φοιτητικά πάρτυ δεν γίνανε ακόμα, θα γράψω σε λίγο καιρό άμα είναι.

 

Άιντε, σειρά σας.

Περιμένω wild stuff έτσι.

[Pintsie]

2 όμορφες αναμνήσεις έχω στο top του μυαλού μου. 
Η πρώτη όταν πήρα στα χέρια μου τον σκύλο μου για πρώτη φορά. Δεν ήξερα πώς να τον αγγίξω για να μην τον σπάσω, να μη μου φύγει, να μη με δαγκώσει επειδή μπορεί να φοβόταν! Και η αλήθεια είναι ότι ένιωσα πολύ άσχημα που αντί για τη δική μου αγκαλιά προτίμησε την αγκαλιά του πρώην. Στη δική μου έκλαιγε μέχρι να πάμε στο αυτοκίνητο. Γενικά πάντως, αυτή η -γεμάτη άγχος, φόβο και λατρεία- πρώτη μέρα ήταν από τις καλύτερες αναμνήσεις της ζωής μου. 

Και η δεύτερη καλύτερη ανάμνηση, ήταν όταν πήρα στα χέρια μου τη φωτογραφία  του ανάδοχου γιου μου.Άρχισα να κλαίω και να φωνάζω μέσα στο σπίτι μόνη μου "το παιδί μου! το παιδί μου"!  

 

[tsifotis]

δεν θα ξεχασω την μερα που εβγαλα την ζελατινα απ'την οθονη. Χλαάαατς με μια κινηση.

Αάαχ, ωραιες στιγμες.

[BritGreek]

1η: πενταήμερη (Ρόδος)

2η: όταν πήγα πρώτη φορά Αγγλία για σπουδές

3η: θητεία στο στρατό ξηράς (η μόνη περίοδος της ζωής μου ως ενήλικος κατά τη διάρκεια της οποίας δεν είχα έννοιες)

4η: όταν είδα και άκουσα πρώτη φορά το παιδί μου μέσα στην αίθουσα τοκετού

5η: όταν έπιασα στα χέρια μου πρώτη φορά το παιδί μου

6η: όταν άκουσα πρώτη φορά "μπαμπά" (τα έκανα πάνω μου και όσοι είναι γονείς εδώ μέσα, καταλαβαίνουν ακριβώς τι εννοώ)

 

Πιο σημαντικές στιγμές από αυτές που έγραψα, φυσικά οι 4,5,6.

[dhmhtrhs79]

Με χρονολογική σειρά:

1. Τα παιδικά πάρτυ και οι οικογενειακές γιορτές στα χρόνια του δημοτικού

2. Το Πάσχα στο εξοχικό με όλη την οικογένεια και τα ποδοσφαιρικά ματς με αντιπαλες τις δυο γειτονιες στο ειδικά διαμορφωμενο οικόπεδο (γκαζόν, δοκάρια κτλ. μαρακανά όχι αστεία)

3. Τα σχολικά χρόνια στην επαρχία (γυμνάσιο-λύκειο) με τις ατέλειωτες βόλτες με τα ποδήλατα με τους φίλους μου και τους πρώτους έρωτες (και μονίμως ανεκπλήρωτους)

4. Η επιτυχία στις πανελλήνιες (ανακούφιση)

5. Το πρώτο μου αμάξι και η αίσθηση ελευθερίας που μου έδινε.

6. Οι πρώτη φορά που πήγα διακοπές χωρίς τους γονείς μου, μόνο με τον κολλητό μου (κλασσικά Κυκλάδες)

7. Η πρώτη "κανονική" γκόμενα και η ανακάλυψη του σεξ.

8. Η θητεία μου στο στρατό (ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη δουλειά) που συνδυάστηκε με το έπος του 2004. Πολύ χαβαλές.

9. Τα 7 χρόνια που μοιράστηκα μαζί με ένα γλυκό πλάσμα που θα αγαπώ για πάντα.

10. Όσα ταξίδια έχω κάνει μέχρι σήμερα, από το πιο κοντινό μέχρι το το πιο μακρινό. Οι εικόνες τους θα με συντροφευουν για παντα.

[UpToDate_]

 

Ό,τι λέει ο τίτλος. Μου 'ρθε η ιδέα επροχθέ που για άγνωστο λόγο έκατσα και προσπάθησα να θυμηθώ τις πιο ωραίες αναμνήσεις-στιγμές οφ μα λάιφ μέχρι τούδε. Το θεώρησα ωραίο θεματάκι γιατί πιστεύω λογικά θα φέρει ένα χαμόγελο στη φατσάρα του καθενός σας, τουλάχιστον για όσο χρόνο αφιερώσετε να τις «καταχωνιάσετε» με τη σειρά σας στα πα...τάρια του ινσόμνια.

 

Λοιπόν.

Όσες μου 'ρχονται στο μυαλό δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο, απλά random στιγμές ηρεμίας στη φύση, ξάπλα μέσα σε δάση, περίπατοι σε βουνά και τέτοια, αλλά και οικογενειακές στιγμές με πολύ γέλιο. Highlight αυτής της κατηγορίας ήταν το προηγούμενο καλοκαίρι που 'χα αράξει για πολλή ώρα ντικαπριοφάση στην πλώρη ενός καραβακίου το οποίο έκανε τον γύρο(περίπου) της Ίου με σεβαστή ταχύτητα, με τα κύματα να σκάνε πάνω μου. Σα να πέταγα ήτανε ρε πούστη, είχα πετύχει και τέτοιο οπτικό πεδίο που μόνο το νερό που έτρεχε από κάτω μου έβλεπα. Τρομερή αίσθηση ελευθερίας.

 

Το 2ο highlight συνέβη γύρω στη μια 8ετία(±2 χρόνια) πριν. 5 άτομα, εξόρμηση στα άδυτα του χωριού. Περάσαμε από ποτάμια και γκρεμούς(όντως), καταστρέφοντας στο διάβα μας την βλάστηση που μας εμπόδιζε με αυτοσχέδια ρόπαλα(κάτι χοντρά κλαδιά που βρίσκαμε όσο προχωρούσαμε). Σε κάποια φάση καταλήξαμε σε κάτι τεράστια χωράφια εντελώς χαμένοι, ευτυχώς που αφήναμε πίσω μας σημάδια δηλαδή, ακόμα εκεί θα 'μασταν. Και γαμώ τις περιπέτειες ήτανε, σαν τώρα τη θυμάμαι, πως δε γκρεμοτσακιστήκαμε γαμώ το κέρατό μου πουθενά τότε ακόμα δε το 'χω καταλάβει. Μετά γύρισα και έφαγα μια σακούλα σοκοφρετάκια, αξέχαστη μέρα.

 

Μια άλλη ανάμνηση είναι ο πρώτος έρωτας(που πέτυχε, όχι απ'τους άλλους), ειδικά οι πρώτες μέρες δηλαδή. Είχα χεστεί πάνω μου απ'τη χαρά τότε. Λεπτομέρειες βαριέμαι, εσείς να μην βαρεθείτε.

 

 

Αυτές οι ολίγες λοιπόν(είχα σκεφτεί κι άλλες γαμώτο αλλά τώρα μου κρύβονται και δε τις θυμάμαι), 18άρης Αθηναίος είμαι ακόμη εξάλλου, τι να πρωτοκάνω κι εγώ. Οι παρτούζες στα φοιτητικά πάρτυ δεν γίνανε ακόμα, θα γράψω σε λίγο καιρό άμα είναι.

 

Άιντε, σειρά σας.

Περιμένω wild stuff έτσι.

 

 

Son, I'm dissapointed. Που ειναι οι μερες που λιωναμε μαζι online στο SA ....

[slygeo87]

Μια στα γρήγορα κι έτσι; Σεξ με μια γκομένα στο αυτοκίνητο. Απ' αυτές που λες " πω ρε ποιος μαλάκας τις γαμάει αυτές;" Ε, εγώ ήμουν αυτός.

[stavi]

όταν επιστρέφαμε οικογενειακώς το καλοκαίρι στην Ελλάδα με το αυτοκίνητο μετά από τρεις μέρες ταξίδι Βρυξέλλες- Ελλάδα

Έβγαζα το κεφάλι έξω από το παράθυρο και με μπούκωναν οι μυρωδιές της Ελλαδάρας.

Α ρε Ελλάδα σ'αγαπώ. Όσο με πληγώνεις, τόσο με πορώνεις.

 

 

Όταν είδα τους βαθμούς μου στις πανελλήνιες και κατάλαβα ότι άξιζε τον κόπο όλο το χρόνο να μη βγω ούτε για έναν καφέ.

 

και άλλα..

[MiDi_MiLiZ]

Φοιτητικα χρονια, γενικα, διοτι 1-1 οι περιπτωσεις ειναι πολλες για να αναφερθουν!

Παντως καθε φαση της ζωης εχει τα ωραια της και τις δυνατες της αναμνησεις. Ακομα και φασεις οι οποιες τη στιγμη που τις ζουμε μας φαινονται οδυνηρες ή δυσαρεστες, θα ερθει η ωρα που θα τις σκεφτεσαι με νοσταλγια μονολογωντας "ωραιες εποχες τοτε".

[Pablo_Hasan]

oι διακοπές που πήγα μετά τη θητεία, απολύθηκα απο τον εβρο και πήρα την επομενη μέρα πηρα ενα λεωφορειο απο την Αλεξανδρουπολη και σε 3 ώρες ήμουν στην Κωνσταντινούπολη, η αισθηση της ελευθερίας μετά απο την σαπίλα του στρατού μαζί με την αισθηση ότι ανακάλυπτα μια καινούργια χώρα (ή έστω πόλη) ήταν απο τις καλύτερες απολαύσεις

[Downloadpercent]

Θα σου έλεγα τα σχολικά χρόνια, αλλά αν γινόταν δεν θα ήθελα να ξαναζήσω εκείνα τα χρόνια.

Οκ, πέρασα καλά αλλά ο καθένας είχε και τα προβλήματά του (όχι πως τώρα δεν έχουμε), τα μόνα χρόνια που μου άρεσαν ήταν στο Δημοτικό, αποκεί και πέρα οκ πέρναγα καλά αλλά επειδή είμαι λίγο σπιτόγατος, δεν γουστάρω όλη αυτή φασαρία που γίνεται στο γυμνάσιο-λύκειο, αυτούς τους μάγκες που το παίζουν έξυπνοι (αηδιάζω).

 

ίσως επειδή είμαι ήρεμος χαρακτήρας...

 

Δεν έχω παράπονα από την ζωή, μια χαρά μου έχει ξηγηθεί δόξα τον θεό...

[4saken]

Τα χρονια του Δημοτικου!

[Elric_The_Melnibonian]

Τα meme της Ρίας

[brickoman]

Μάλλον κι εμένα θα είναι αυτές του κάθε πατέρα που περιέγραψε ο BritGreek αλλά μιας και δεν έχει γεννηθεί ακόμα θα γράψω άλλες που θυμάμαι. 

 

Μια μέρα πριν την ορκωμοσία γυρνάγαμε από τον τελευταίο μας εκπαιδευτικό πλου και είχαμε μαζευτεί όλο το πλήρωμα πάνω στο κατάστρωμα και ξαφνικά σπρώχνουμε μια όλοι οι τεταρτοετείς τους ανωτέρους μας (μαζί και τον διοικητή της σχολής) και τους ρίχνουμε όλους κάτω στην θάλασσα και βουτάμε μπόμπα δίπλα τους. Το τι ακούσαμε μετά δεν παίζεται αλλά ήταν και γαμώ τις στιγμές!

 

Μια άλλη στιγμή που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ είναι η μέρα που χώρισα με την πρώην μου. Πρέπει να ήταν η πιο χαρούμενη μέρα της ζωής μου μιας και εκείνη την ημέρα (ξανά)άρχισα σχέση με την γυναίκα μου.

 

Επίσης δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφέρω και την ορκωμοσία της ΣΥΚ όπου επιτέλους πραγματοποίησα το όνειρό μου και αυτό για το οποίο έχυνα κυριολεκτικά αίμα επί 6 μήνες. Επίσης τότε τελείωσαν τα μαρτύριά μου.

 

Τέλος δεν θα ξεχάσω τα 14α γενέθλιά μου όπου εκείνη την ημέρα πέθανε η γιαγιά μου.

[eSATA]

 

 

Οι καλύτερες αναμνήσεις της ζωής σας

 

Τέλος δεν θα ξεχάσω τα 14α γενέθλιά μου όπου εκείνη την ημέρα πέθανε η γιαγιά μου.