Πόνος στην μέση από το έντονο τρέξιμο

[ktiniatros]

Αν σου πονάει η μέση και ιδιαίτερα το πρωί πήγαινε σε ένα ορθοπεδικό πριν συνεχίσεις περετέρο γυμναστική.

Μπορεί να έχεις μια γενετική μικρο ανωμαλία στην σπονδυλική στήλη ή μπορεί να έχεις κάποια μικροσκοπική δισκοκήλη - μην σε τρομάζει αυτό, το 30% τον ανθρώπων έχουν και δεν το γνωρίζουν. Πάντως αν σε περίπτωση υπάρχει πρόβλημα με την σπονδυλική σου στήλη και δεν πας σε γιατρό και συνεχίσεις την γυμναστική μπορεί να γίνει κάτι πολύ άσχημο και μη αναστρέψιμο.

 

Μεγάλη προσοχή αν νιώθεις τράβηγμα ή πόνο σε ένα από τα δύο πόδια.

Γιατί μεγάλη προσοχή σε τράβηγμα ή πόνο στο πόδι; Τι σημαίνει αυτό;

[beastgr]

Εντελώς εμπειρικά και χωρίς να θέλω να αντικαταστήσω γιατρό, ο πόνος στη μέση (μυικός) περνάει μετά από μήνες. Τουλάχιστον από δική μου εμπειρία. Πριν από 1.5 χρόνια περίπου είχα και εγώ ένα πρόβλημα στη μέση το οποίο ποτέ δεν μπόρεσα να βρω από τι ήτανε. Υποπτεύομαι από την καθιστική ζωή κάποιοι μυες της μέση (και ιδιαίτερα της κάτω μέσης) τραυματίστηκαν. Ακτινογραφίες δεν έδειξαν τίποτα οπότε το πρόβλημά μου ήταν μυικό. Επειδή από εκείνους τους μύες που τραυματίστηκαν περνούσε και ένα νεύρο (sciatic nerve) ο πόνος μου χτυπούσε ενίοτε και στα πόδια.

 

Όταν καθόμουνα για να σηκωθώ μου έπερνε 8-10 δευτερόλεπτα να ισιώσω και πονούσα κατά την προσπάθεια.

Η ξεκούραση (σε ΕΜΕΝΑ τουλάχιστον) δεν βοήθησε καθόλου. Σταμάτησα να κάθομαι πολύ και 2 βδομάδες ήμουν σχεδόν ξάπλα όλη μέρα αλλά καμία βελτίωση.

 

Μετά από αυτό και επειδή παρατήρησα ότι όταν είμαι όρθιος και περπατάω δεν έχω πρόβλημα άρχισα καθημερινό περπάτημα σε συνδυασμό με πολύ χαλαρή άσκηση ιδιαίτερα στους μυες της κάτω μέσης (από google). Ποτέ δεν έκανα άσκηση που να προκαλούσε την παραμικρή ενόχληση. E μετά από βδομάδες άρχισε να βελτιώνεται και τελικά εξαφανίστηκε. Δεν πήρα κανένα φάρμακο ποτέ γι'αυτό και εκ του αποτελέσματος καλά έκανα.

 

Εντελώς μπακαλίστικα, θα σου έλεγα αν όντως είναι μυικό, όχι να ξεκουράζεσαι αλλά να κάνεις χαλαρή γυμναστική αλλά μόνο ότι δεν σου προκαλεί ενοχλήσεις. Δες σε ποιες περιοχές της πλάτης έχεις πρόβλημα, googlare το και δοκίμαζε χαλαρά χαλαρά ασκήσεις σε καθημερινή βάση και 2-3 φορές τη μέρα αν γίνεται.

 

Έχω ακούσει φίλους μου με πόνους στη μέση που πήγανε σε πρακτικό και είδανε βελτίωση σχετικά σύντομα.Υποτίθεται αν έχει πιαστεί κανένας μυς και χτυπάει σε κάνα νεύρο σου κάνουνε κάτι κινήσεις που σε ξεπιάνουνε. Δεν έχω ίδια εμπειρία οπότε δεν ξέρω.

 

Αυτά τα λίγα από προσωπική και μόνο εμπειρία.Δεν χρειάζεται φαντάζομαι να βάλω disclaimer ότι καμία περίπτωση δεν είναι απόλυτα ίδια με μια άλλη πόσο μάλλον όταν πρόκειται και για διαφορετικά άτομα με άλλη φυσιολογία κτλ κτλ

[Star_Light]

Τον τελευταίο καιρό το είχα ρίξει στο τρέξιμο. Έτρεχα 7,5km κάθε 2-3 μέρες περίπου. Υπήρχαν και μέρες που έτρεχα συνεχόμενα. Γενικά δεν ήμουν και τόσο συνηθισμένος σε τόσο τρέξιμο και ήταν πολύ βαριά προπόνηση για τον οργανισμό μου αν συμπεριλάβουμε τα 3km βαδίσματος πριν και μετά το τρέξιμο.

 

Κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω ενοχλήσεις στην μέση αλλά συνέχισα ώσπου τώρα έγιναν πιο έντονες και σταμάτησα προσωρινά.

Πονάω χαμηλά και πλάγια και περισσότερο δεξιά. Όταν κάνω διατάσεις πλάγια ή σκύβω το νιώθω αρκετά. Επίσης πάντα μετά το ξύπνημα ο πόνος είναι έντονος και πονάω όταν σηκώνομαι. Μετά κατά την διάρκεια της ημέρας συνεχίζει να υπάρχει αλλά μειωμένος.

 

Έχουν περάσει 10+ μέρες από τότε που σταμάτησα τρέξιμο και γυμναστήριο με σκοπό να ξεκουράσω τον οργανισμό μου από την υπερπροπόνηση αλλά ο πόνος συνεχίζει να υπάρχει.

 

Τί μου προτείνετε να κάνω για να αποκατασταθεί ο τραυματισμός μου? Έχω αρχίσει να ανησυχώ.

 

 

Δεν υπάρχει χειροτερο πραγμα απο το να ζοριζεις υπερβολικα τον οργανισμο σου στην γυμναστικη. Καποιοι το προτιμουν εγω ομως οχι. Αν θες υιοθετεις την γνωμη μου και γλιτωνεις απο τραυματισμους και ταλαιπωριες. 

 

7.5km ? ενω πριν δεν ειχες ξανατρεξει? θα παθεις καμια ζημιά μην κανεις τετοια. Στις αρχες για μενα καποιος πρεπει να κανει 5 γυρους σε ενα γηπεδακι των 400μ μετα διατασουλες και σπιτάκι του αυτο ειναι 2χιλιομετρα που 7.5 που μας λες εσύ.

[nickelodeon]

Γιατί μεγάλη προσοχή σε τράβηγμα ή πόνο στο πόδι; Τι σημαίνει αυτό;

 

Μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα και να σου περάσει μετά από δύο μέρες όμως υπάρχει το ενδεχόμενο να οφείλετε σε κάποιο τραυματισμό στην μέση, ιδίως αν νιώθεις ότι σε χτυπάει ρεύμα στο πόδι.

 

Αν επιμένει ο πόνος για περισσότερες από 5 μέρες πάμε σε γιατρό για να αποφύγουμε σοβαρότερο τραυματισμό και μερικές φορές και μόνιμες βλάβες. Μόνο ο γιατρός μπορεί να σε συμβουλέψει τι φταίει.

 

Όλοι οι μυς του σώματος ελέγχονται από νεύρα που ξεκινάνε από την σπονδυλική στήλη. Αριστερά και δεξιά του κάθε σπονδύλου ξετυλίγονται πλεξούδες με νεύρα που ελέγχουν, η καθεμιά, διαφορετικές μυικές ομάδες.

 

Αν το πρόβλημα είναι από μυικό τραυματισμό με λίγη ξεκούραση θα στρώσει αν όμως υπάρχει θέμα με την μέση και συνεχίσεις να κάνεις το λάθος που προκάλεσε τον πόνο αρχικά, τότε μπορεί να καταλήξεις ακόμη και σε χειρουργείο.

 

Γιαυτό στα γυμναστήρια μερικοί γυμναστές είναι αυστηροί για τον τρόπο που πρέπει να εκτελείς μια άσκηση γιατί στα καλά του καθουμένου μπορεί να τραυματιστείς πολύ σοβαρά με μόνο δέκα κιλά βάρος.

[funbreaker]

Δεν υπάρχει χειροτερο πραγμα απο το να ζοριζεις υπερβολικα τον οργανισμο σου στην γυμναστικη. Καποιοι το προτιμουν εγω ομως οχι. Αν θες υιοθετεις την γνωμη μου και γλιτωνεις απο τραυματισμους και ταλαιπωριες. 

 

7.5km ? ενω πριν δεν ειχες ξανατρεξει? θα παθεις καμια ζημιά μην κανεις τετοια. Στις αρχες για μενα καποιος πρεπει να κανει 5 γυρους σε ενα γηπεδακι των 400μ μετα διατασουλες και σπιτάκι του αυτο ειναι 2χιλιομετρα που 7.5 που μας λες εσύ.

 

Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά το διαπίστωσα λίγο αργά.

Για την ακρίβεια υποτίθεται πως το ήξερα αυτό και πρόσεχα πάρα πολύ αλλά τελικά την πάτησα με παράξενο τρόπο που θα εξηγήσω παρακάτω.

 

Δεν το έκανα τόσο απότομα, πριν ξεκινήσω τα 7,5km πήγαινα για μήνες γυμναστήριο και έτρεχα 1-2 φορές τον μήνα 3km και περπατούσα μέρα παρά μέρα 4-5km. Επίσης όταν ξεκίνησα το συστηματικό τρέξιμο, ξεκίνησα από τα 3km και σε κάθε προπόνηση ανέβαζα 500m κι έτσι έφτασα τα 7,5km. Επιπλέον έτρεχα με παπόυτσια τρεξίματος και σε ταρτάν, το είχα στο μυαλό μου δηλαδή το να προσέχω να μην τραυματιστώ. (βέβαια κάτι που πρέπει να προσθεθεί και αυξάνει το βάρος της άσκησής μου είναι τα 3+3km περπατήματος που συνδύαζα πριν και μετά το τρέξιμο).

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αφού λοιπόν το θέμα επανήλθε είναι ευκαιρία να αναφέρω τις εξελίξεις τις υπόθεσής μου, που είναι παράξενες και συνάμα διδακτικές... :

 

Είχαμε μείνει στο ότι είχα πάει σε έναν μέγα μάπα όπως αποδείχθηκε ορθοπεδικό, αρχικά λόγω μικροενοχλήσεων στην μέση ο οποίος

• Αρχικά μου έδωσε ήπια αντιφλεγμονώδη Biofenac --> δεν πέρασε
• Ξαναπήγα και μου έδωσε πιο βαριά Brexin Dref 20mg και με έστειλε για ακτινογραφίες --> δεν πέρασε, στο μεσοδιάστημα χειροτέρεψε και επεκτάθηκε στα γόνατα και την φτέρνα ενώ οι ακτινογραφίες δεν έδειξαν απολύτως τίποτα.
• Ξαναπήγα και μου είπε να παρατήσω όλα τα φάρμακα γιατί μπορεί να με πειράζουν, να περιμένω κανέναν μήνα για να περάσει μόνο του και να μην πάω σε ρευματολόγο όπως του πρότεινα.

Εγώ δεν τον άκουσα και πήγα σε ρευματολόγο ο οποίος με έστειλε για μαγνητική που δεν έδειξε τίποτα και με έβαλε να κάνω εξειδικευμένες εξετάσεις αίματος και μου έδωσε Norgesic που τα πήρα για πολύ λίγες μέρες και δεν έκαναν τίποτα.

 

Ενώ περίμενα λοιπόν τα αποτελέσματα τα πράγματα χειροτέρεψαν υπερβολικά. Άρχισε να πονάει υπερβολικά η άρθρωση του μεγάλου δάχτυλο στο πόδι σε σημείο να μην μπορώ να το πατήσω και να περπατάω με μεγάλη δυσκολία, οι πόνοι σε μέση και γόνατα ήταν σταθεροί και γενικότερα ένιωθα μια κόπωση σε όλο μου το σώμα.

 

Έτσι πήγα επειγόντως σε νέο ιδιώτη ρευματολόγο, με έστειλε κι αυτός άμεσα για άλλες εξετάσεις και μου έδωσε αντιφλεγμονώδη.

Με τα αντιφλεγμονώδη ο φοβερός πόνος στο πέλμα πέρασε μετά από 3-4 μέρες και έμεινε μόνο μια ενόχληση παρόμοια με των άλλων σημείων σε γόνατα και μέση.

 

Οι εξετάσεις έδειξαν τελικά αυξημένο ουρικό οξύ στο αίμα. Είχα δηλαδή υπερουριχαιμία όπως λέγεται που αν και συχνά είναι ασυμπτωματική, πολλές φορές οδηγεί στην λεγόμενη ουρική αρθρίτιδα στην οποία το πλεονάζον ουρικό οξύ εναποτίθεται σε μορφή κρυστάλων στις αρθρώσεις όπου το ανοσοποιητικό το βλέπει σαν εχθρό και του επιτίθεται δημιουργώντας φλεγμονές, ανυπόφορο πόνο και μακροχρόνια καταστροφή.

Τώρα είμαι υπό αγωγή για να πέσει το ουρικό οξύ στο αίμα και σταδιακά να φύγουν και οι κρύσταλλοι απ τις αρθρώσεις ώστε να εξαλειφθούν ολοκληρωτικά τα συμπτώματα.

 

Το μεγάλο ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω είναι αν και πώς συνδέεται αυτό που έπαθα με την υπερβολικά έντονη άσκηση στην οποία είχα εντάξει τον οργανισμό μου.

Μου το προκάλεσε η άσκηση? Θα το πάθαινα έτσι κι αλλιώς? Είχα την προδιάθεση και η άσκηση το έφερε στο προσκήνιο?

Σε αυτά δεν μου απαντάει κανείς γιατρός ούτε δίνει έμφαση στην ανεύρεση των αιτιων και το ψάχνω μόνος μου χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

Υπάρχει κανείς που έχει πάθει κάτι παρόμοιο ή γνωρίζει κάτι σχετικό?

 

Επίσης προβληματίζομαι για το αν η υπερουριχαιμία μου μείνει μόνιμο κουσούρι και πρέπει να προσέχω για πάντα ή αν θα περάσει σταδιακά μετά από καιρό.

[pho]

 

 

Το μεγάλο ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω είναι αν και πώς συνδέεται αυτό που έπαθα με την υπερβολικά έντονη άσκηση στην οποία είχα εντάξει τον οργανισμό μου.
Μου το προκάλεσε η άσκηση? Θα το πάθαινα έτσι κι αλλιώς? Είχα την προδιάθεση και η άσκηση το έφερε στο προσκήνιο?
Σε αυτά δεν μου απαντάει κανείς γιατρός ούτε δίνει έμφαση στην ανεύρεση των αιτιων και το ψάχνω μόνος μου χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Υπάρχει κανείς που έχει πάθει κάτι παρόμοιο ή γνωρίζει κάτι σχετικό?
 
Επίσης προβληματίζομαι για το αν η υπερουριχαιμία μου μείνει μόνιμο κουσούρι και πρέπει να προσέχω για πάντα ή αν θα περάσει σταδιακά μετά από καιρό.

Άκου φίλε μου

Η άσκηση οποιαδήποτε μορφής ΔΕΝ μπορεί να σου προκαλέσει υπερουριχαιμία, αρθρίτιδα κα.
Αντιθέτως η ήπια μορφής άσκηση αυτή την στιγμή είναι το φάρμακο σου.
Τα αντιφλεγμονόδη και τα άλλα φάρμακα είναι η παθητική σου θεραπεία και η γυμναστική η ενεργητική σου θεραπεία.
Θα το πάθαινες έτσι και αλλιώς ...
Χρειάζεσαι κάποιον να σου βγάλει ένα πρόγραμμα ήπιας άσκηση κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου.
Διάβασα ότι πηγαίνεις Καυτατζόγλειο (αρκετά από τα personal μου τα κάνω εκεί). Αν θέλεις βοήθεια στείλε pm

[funbreaker]

Άκου φίλε μου

 

Η άσκηση οποιαδήποτε μορφής ΔΕΝ μπορεί να σου προκαλέσει υπερουριχαιμία, αρθρίτιδα κα.

Αντιθέτως η ήπια μορφής άσκηση αυτή την στιγμή είναι το φάρμακο σου.

Τα αντιφλεγμονόδη και τα άλλα φάρμακα είναι η παθητική σου θεραπεία και η γυμναστική η ενεργητική σου θεραπεία.

Θα το πάθαινες έτσι και αλλιώς ...

Χρειάζεσαι κάποιον να σου βγάλει ένα πρόγραμμα ήπιας άσκηση κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου.

Διάβασα ότι πηγαίνεις Καυτατζόγλειο (αρκετά από τα personal μου τα κάνω εκεί). Αν θέλεις βοήθεια στείλε pm

 

Κι όμως εδώ υπάρχει ολόκληρο θέμα για το αν η έντονη άσκηση μπορεί να αποτελέσει trigger factor για ουρική αρθρίτιδα.

 

Πάντως στην φάση που είμαι τώρα (πόνος, ενοχλήσεις κτλ ακόμα και μετά από λίγο περπάτημα) δεν είμαι για κανένα είδους άσκηση ακόμα. Όταν με το καλό περάσει τότε θα χρειαστώ αυτό που λες.

[nickelodeon]

funbreaker@

 

Ακολούθα τις οδηγίες του γιατρού, αν πονάς ξέχνα την γυμναστική, μπορείς να κάνεις λίγο περπάτημα μέχρι εκεί που σε παίρνει. Μην προσπαθείς να βγάλεις άκρη διαβάζοντας πράγματα στο ίντερνετ. Στο ίντερνετ αν googlaρεις "πόνο στο λαιμό" θα καταλήξεις να διαβάζεις για καρκίνο του φάρυγγα.

 

Δεν πιστεύω ότι έπαθες ουρική αρθρίτιδα από την γυμναστική αλλά δεν είμαι γιατρός, σου εύχομαι να γίνεις γρήγορα καλά πάντως.

[funbreaker]

funbreaker@

 

Ακολούθα τις οδηγίες του γιατρού, αν πονάς ξέχνα την γυμναστική, μπορείς να κάνεις λίγο περπάτημα μέχρι εκεί που σε παίρνει. Μην προσπαθείς να βγάλεις άκρη διαβάζοντας πράγματα στο ίντερνετ. Στο ίντερνετ αν googlaρεις "πόνο στο λαιμό" θα καταλήξεις να διαβάζεις για καρκίνο του φάρυγγα.

 

Δεν πιστεύω ότι έπαθες ουρική αρθρίτιδα από την γυμναστική αλλά δεν είμαι γιατρός, σου εύχομαι να γίνεις γρήγορα καλά πάντως.

 

Ούτε εγώ το πιστεύω αλλά θέλω να το ελπίζω πως προκλήθηκε απ την γυμναστική ώστε να ελπίζω πως δεν θα μου μείνει και μόνιμο. Προς το παρόν ακολουθώ τις οδηγίες του γιατρού και περιμένω...

 

Το πιθανότερο πάντως όπως το κόβω είναι να είχα την προδιάθεση και η έντονη κόπωση να το εμφάνισε.

Πολύ πιθανό να είχα και ασυμπτωματική υπερουριχαιμία για χρόνια και τώρα με το τρέξιμο να το γύρισε σε ουρική αρθρίτιδα.

 

Το θέμα είναι όμως πως κανείς γιατρός δεν παίρνει θέση για τα αίτια κι έτσι κάνω υποθέσεις μόνος μου.

[Skylined]

 

Δεν υπάρχει χειροτερο πραγμα απο το να ζοριζεις υπερβολικα τον οργανισμο σου στην γυμναστικη.

 

Επίσης δεν υπάρχει και καλύτερο πράγμα, όχι απλά να ζορίζεις υπερβολικά, αλλά να τα δίνεις όλα.

[silverado]

 

Το μεγάλο ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω είναι αν και πώς συνδέεται αυτό που έπαθα με την υπερβολικά έντονη άσκηση στην οποία είχα εντάξει τον οργανισμό μου.

Μου το προκάλεσε η άσκηση? Θα το πάθαινα έτσι κι αλλιώς? Είχα την προδιάθεση και η άσκηση το έφερε στο προσκήνιο?

Σε αυτά δεν μου απαντάει κανείς γιατρός ούτε δίνει έμφαση στην ανεύρεση των αιτιων και το ψάχνω μόνος μου χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

Υπάρχει κανείς που έχει πάθει κάτι παρόμοιο ή γνωρίζει κάτι σχετικό?

 

Επίσης προβληματίζομαι για το αν η υπερουριχαιμία μου μείνει μόνιμο κουσούρι και πρέπει να προσέχω για πάντα ή αν θα περάσει σταδιακά μετά από καιρό.

Δεν το προκαλεσε η ασκηση. Το προκαλεσε η διατροφη σου. Κακοι συνδιασμοι τροφων στα γευματα σου καθως και υπερβολικη χρηση και λαθος τροπος μαγειρεματος σε τροφιμα που αυξανουν το ουρικο οξυ στον οργανισμο σου.  Δεν φταιει ομως μονο το ουρικο οξυ για τις φλεγμονες που δημιουργει το ανοσοποιητικο σου. Πρεπει κατα διαστηματα να εχεις ποιο εντονα δυσανεξια σε καποιες συγκεκριμενες τροφες με αποτελεσμα αυτες τις φλεγμονες.Τις τροφες αυτες θα τις βρεις μονος σου με προσεκτικους πειραματισμους στα γευματα σου.Η σωστη ασκηση μειωνει το προβλημα σου, ενω η αλογιστη μεγιστη καταπονηση αυξανει το προβλημα σου. Οταν τελειωσεις την φαρμακευτικη αγωγη για το ουρικο οξυ καλα θα ηταν να αρχισεις να πινεις αρκετα τακτικα τσαι απο βοτανα που μειωνουν το ουρικο οξυ και αυξανουν την πεπτικη σου ικανοτητα.

[pho]

Κι όμως εδώ υπάρχει ολόκληρο θέμα για το αν η έντονη άσκηση μπορεί να αποτελέσει trigger factor για ουρική αρθρίτιδα.

 

Πάντως στην φάση που είμαι τώρα (πόνος, ενοχλήσεις κτλ ακόμα και μετά από λίγο περπάτημα) δεν είμαι για κανένα είδους άσκηση ακόμα. Όταν με το καλό περάσει τότε θα χρειαστώ αυτό που λες.

Στην φάση φλεγμονής ή πόνου απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφής άσκηση. Όταν με το καλό δεν θα έχεις πόνο ξεκινάς την άσκηση (όχι μόνος σου και πάντα με καθοδήγηση)

Αυτό με την αναζήτηση στο google για τα πάντα έχει καταντήσει... Το κάνω κι εγώ και είναι μεγάλο λάθος. Πάντα "πέφτει" το μάτι μας σε post που μας βολεύουν...

Οι μοναδικές αξιόλογες αναζητήσεις είναι οι μελέτες-δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά-site. Και αυτές υπό αξιολόγηση. Ήμουνα 5 χρόνια συνεργάτης σε φαρμακευτική εταιρεία και ακόμη και στις επιστημονικές μελέτες γίνεται χαμός.

Η έντονη άσκηση χωρίς καλή και ποιοτική διατροφή σε συνδυασμό με απουσία ξεκούρασης μπορεί να δημιουργήσει πάρα προβλήματα υγείας.

[funbreaker]

Στην φάση φλεγμονής ή πόνου απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφής άσκηση. Όταν με το καλό δεν θα έχεις πόνο ξεκινάς την άσκηση (όχι μόνος σου και πάντα με καθοδήγηση)

Αυτό με την αναζήτηση στο google για τα πάντα έχει καταντήσει... Το κάνω κι εγώ και είναι μεγάλο λάθος. Πάντα "πέφτει" το μάτι μας σε post που μας βολεύουν...

Οι μοναδικές αξιόλογες αναζητήσεις είναι οι μελέτες-δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά-site. Και αυτές υπό αξιολόγηση. Ήμουνα 5 χρόνια συνεργάτης σε φαρμακευτική εταιρεία και ακόμη και στις επιστημονικές μελέτες γίνεται χαμός.

Η έντονη άσκηση χωρίς καλή και ποιοτική διατροφή σε συνδυασμό με απουσία ξεκούρασης μπορεί να δημιουργήσει πάρα προβλήματα υγείας.

 

Ναι περιμένω να μου περάσει και μετά θα ξεκινήσω ξανά την άσκηση όπως λες.

 

Έχεις δίκιο για το google, οπότε μιας και είσαι ειδικός τι πιστεύεις πως μου προκάλεσε την υπερουριχαιμία?

• Είχα την προδιάθεση να πάθω υπερουριχαιμία και θα το πάθαινα έτσι κι αλλιώς την ίδια χρονική στιγμή ανεξαρτήτως της έντονης καταπόνησης που έτυχε να θέσω τον οργανισμό μου εκείνη την περίοδο?
• Είχα ασυμπτωματική υπερουριχαιμία από πριν και το τρέξιμο με ενδεχόμενους μικροτραυματισμούς με οδήγησαν στην εμφάνιση συμπτωμάτων ουρικής αρθρίτιδας?
• Η έντονη καταπόνηση του οργανισμού μου, ή απώλεια 5kg και η στραμμένη στην αποφυγή υδατανθράκων διατροφή μου προκάλεσαν την υπερουριχαίμία και την ουρική αρθρίτιδα και αλλιώς δεν θα τα πάθαινα?

Σε ποιό από τα 3 βρίσκεται η αλήθεια και κυριώς: Θα μου περάσει κάποτε μόνιμα η υπερουριχαιμία ή θα την έχω για πάντα και θα πρέπει να προσέχω από δω και πέρα τι τρώω, πως αθλούμαι κτλ για πάντα??

[iLam]

Διάβασα τα περισσότερα σχόλια του νήματος και είπα να βοηθήσω αν μπορώ καθώς οι πληροφορίες από τον funbreaker ακούγονται υπερβολικά παρόμοιες με δικό μου περιστατικό.

 

Είμαι και εγώ 92 κιλά και 189 περίπου. Έτρεχα και εγώ ανεβάζονται ανά 500μ το τρέξιμό μου κάθε φορά φτάνοντας σε μια περίοδο τα 12χλμ, 3-4 φορές την εβδομάδα. Παρακάτω θα αναφέρω στο περίπου τι έγινε.

 

1. Πόνος στην μέση που δεν έφευγε μετά από 2 μήνες

2. Πήγα σε ορθοπεδικό που διέγνωσε δισκοπάθεια. 

3. Ο φυσιοθεραπευτής δεν έλυσε το πρόβλημα μετά από προσπάθεια 2 μηνών, απλά με ανακούφησε λίγο

4. Πήγα σε χειροπράκτη ο οποίος έκανε την μεγαλύτερη διαφορά αλλά το πρόβλημα ήταν μόνιμο, το σώμα μετακίνησε πάλι στην άσχημη θέση δίσκους και λεκάνη που μου μετακίνησε ο χειροπράκτης οπότε το μόνο που έπρεπε να κάνω είναι ραχαίους ώστε να κρατάω μέσω των σφιχτών μυών την σπονδυλική στήλη στην θέση της. 

5. Παρόλα αυτά δεν συνιστώ χειροπράκτη καθώς η πρακτική τους δεν είναι ασφαλής και είναι ρίσκο.

6. Πλέον συνεχίζω 6χλμ τρέξιμο και βάρη σε όλο το σώμα στο γυμναστήριο χωρίς προβλήματα. Αν φυσικά δεν κάνω βάρη και ραχαίους σε διάστημα 2 μηνών τότε ο πόνος επανέρχεται σιγά σιγά.

 

Το τι προκάλεσε το πρόβλημα δεν ξέρω αλλά θα πρότεινα σε όλους να προσέχουν τα παρακάτω:

 

1. Τα ακριβά παπούτσια δεν είναι λύση. Παράδειγμα τα Nike Air Max μπορεί να κάνουν κοντά στα 200 ευρώ αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι για τρέξιμο. Εγώ φορούσα κάποια Nike Shox που επίσης δεν κάνανε για τρέξιμο παρόλο που ήταν ακριβά και φαινόντουσαν καλά, με σούστες και τέτοια κόλπα. Το καλύτερο είναι να πάτε σε ένα μαγαζί να σας μετρήσουν το πόδι και να προτείνουν παπούτσι που κάνει για το πόδι σας. Και ας μην το αγοράσετε από το μαγαζί αυτό. Το σημαντικό είναι να ξέρετε τις ιδιότητες του παπουτσιού πχ για πλατυποδία, support, cushioning κλπ. Τα καλύτερα κατά την άποψή μου είναι τα Asics, Mizuno, New Balance, αλλά αυτό εξαρτάται από το πως κάθετε το κάθε παπούτσι στον καθένα. Σίγουρα δεν βασίζουμε την απόφαση στην τιμή ή το πόσο ωραία φαίνονται. 

2. Αν έκανες τρέξιμο πάνω από τις δυνατότητές σου, πιέζοντας τον εαυτό σου υπερβολικά, τότε να είσαι σίγουρος πως ο τρόπος τρεξίματός σου ήταν λανθασμένος. Καταπόνηση και κούραση σίγουρα σε έκαναν να τρέχεις με διαφορετικό τρόπο και στυλ από ότι πχ το 1ο χιλιόμετρο. 

3. Κάποιο πέσιμο πχ μικρός απο κούνια ή μηχανάκι ίσως να έφεραν το πρόβλημα στην επιφάνεια.

4. Προσοχή στον τρόπο που καθόμαστε όχι μόνο στην καρέκλα αλλά ακόμα και στον καναπέ. Ο ίδιος ο καναπές πρέπει να είναι σωστός και να μην είναι πολύ βαθουλωτός ακόμα και όταν καθόμαστε επικλινή.

5. Το γεγονός πως έτρεχες κυκλικά (σε γήπεδο από ότι κατάλαβα), ίσως έβαλαν περισσότερη πίεση σε κάποια πλευρά του σωματός σου δημιουργώντας πρόβλημα (πχ έγερνες χωρίς να το καταλάβεις). Εικασία είναι αυτό.  

 

Επειδή αυτά που διάβασα είναι πολύ κοντά σε αυτό που έπαθα εγώ είπα να τα αναφέρω. Η τελική διάγνωση και τρόπος λύσης του θέματος ανήκει πάντα στον γιατρό/ορθοπεδικό/φυσιοθεραπευτή ή κάποιον ειδικό τέλος πάντων. 

[funbreaker]

Διάβασα τα περισσότερα σχόλια του νήματος και είπα να βοηθήσω αν μπορώ καθώς οι πληροφορίες από τον funbreaker ακούγονται υπερβολικά παρόμοιες με δικό μου περιστατικό.

 

Είμαι και εγώ 92 κιλά και 189 περίπου. Έτρεχα και εγώ ανεβάζονται ανά 500μ το τρέξιμό μου κάθε φορά φτάνοντας σε μια περίοδο τα 12χλμ, 3-4 φορές την εβδομάδα. Παρακάτω θα αναφέρω στο περίπου τι έγινε.

 

1. Πόνος στην μέση που δεν έφευγε μετά από 2 μήνες

2. Πήγα σε ορθοπεδικό που διέγνωσε δισκοπάθεια. 

3. Ο φυσιοθεραπευτής δεν έλυσε το πρόβλημα μετά από προσπάθεια 2 μηνών, απλά με ανακούφησε λίγο

4. Πήγα σε χειροπράκτη ο οποίος έκανε την μεγαλύτερη διαφορά αλλά το πρόβλημα ήταν μόνιμο, το σώμα μετακίνησε πάλι στην άσχημη θέση δίσκους και λεκάνη που μου μετακίνησε ο χειροπράκτης οπότε το μόνο που έπρεπε να κάνω είναι ραχαίους ώστε να κρατάω μέσω των σφιχτών μυών την σπονδυλική στήλη στην θέση της. 

5. Παρόλα αυτά δεν συνιστώ χειροπράκτη καθώς η πρακτική τους δεν είναι ασφαλής και είναι ρίσκο.

6. Πλέον συνεχίζω 6χλμ τρέξιμο και βάρη σε όλο το σώμα στο γυμναστήριο χωρίς προβλήματα. Αν φυσικά δεν κάνω βάρη και ραχαίους σε διάστημα 2 μηνών τότε ο πόνος επανέρχεται σιγά σιγά.

 

Το μόνο κοινό που έχουν οι περιπτώσεις είναι ο πόνος στην μέση.

Κατά τα αλλά εσύ έχεις απ ότι λες επιβεβαιωμένη δισκοπάθεια ενώ εγώ απ ότι έδειξαν οι εξετάσεις δεν έχω καμία αλλοίωση στον σκελετό ή τραυματισμό σε μυς.

Αυτό που έχω εγώ είναι ουρική αρθρίτιδα ως αποτέλεσμα της υπερουριχαιμίας.

Το τι προκάλεσε την υπερουριχαιμία δεν μου είναι γνωστό αλλά εγώ υποπτεύομαι την αυτή την έντονη καταπόνηση από το τρέξιμο χωρίς όμως να είναι κάτι βέβαιο.

 

Το τι προκάλεσε το πρόβλημα δεν ξέρω αλλά θα πρότεινα σε όλους να προσέχουν τα παρακάτω:

 

1. Τα ακριβά παπούτσια δεν είναι λύση. Παράδειγμα τα Nike Air Max μπορεί να κάνουν κοντά στα 200 ευρώ αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι για τρέξιμο. Εγώ φορούσα κάποια Nike Shox που επίσης δεν κάνανε για τρέξιμο παρόλο που ήταν ακριβά και φαινόντουσαν καλά, με σούστες και τέτοια κόλπα. Το καλύτερο είναι να πάτε σε ένα μαγαζί να σας μετρήσουν το πόδι και να προτείνουν παπούτσι που κάνει για το πόδι σας. Και ας μην το αγοράσετε από το μαγαζί αυτό. Το σημαντικό είναι να ξέρετε τις ιδιότητες του παπουτσιού πχ για πλατυποδία, support, cushioning κλπ. Τα καλύτερα κατά την άποψή μου είναι τα Asics, Mizuno, New Balance, αλλά αυτό εξαρτάται από το πως κάθετε το κάθε παπούτσι στον καθένα. Σίγουρα δεν βασίζουμε την απόφαση στην τιμή ή το πόσο ωραία φαίνονται. 

2. Αν έκανες τρέξιμο πάνω από τις δυνατότητές σου, πιέζοντας τον εαυτό σου υπερβολικά, τότε να είσαι σίγουρος πως ο τρόπος τρεξίματός σου ήταν λανθασμένος. Καταπόνηση και κούραση σίγουρα σε έκαναν να τρέχεις με διαφορετικό τρόπο και στυλ από ότι πχ το 1ο χιλιόμετρο. 

3. Κάποιο πέσιμο πχ μικρός απο κούνια ή μηχανάκι ίσως να έφεραν το πρόβλημα στην επιφάνεια.

4. Προσοχή στον τρόπο που καθόμαστε όχι μόνο στην καρέκλα αλλά ακόμα και στον καναπέ. Ο ίδιος ο καναπές πρέπει να είναι σωστός και να μην είναι πολύ βαθουλωτός ακόμα και όταν καθόμαστε επικλινή.

5. Το γεγονός πως έτρεχες κυκλικά (σε γήπεδο από ότι κατάλαβα), ίσως έβαλαν περισσότερη πίεση σε κάποια πλευρά του σωματός σου δημιουργώντας πρόβλημα (πχ έγερνες χωρίς να το καταλάβεις). Εικασία είναι αυτό.  

 

Επειδή αυτά που διάβασα είναι πολύ κοντά σε αυτό που έπαθα εγώ είπα να τα αναφέρω. Η τελική διάγνωση και τρόπος λύσης του θέματος ανήκει πάντα στον γιατρό/ορθοπεδικό/φυσιοθεραπευτή ή κάποιον ειδικό τέλος πάντων.

 

2. Πιθανώς να έτρεχα λάθος αν και υποτίθεται πως το έψαξα αλλά το ζήτημα είναι πως δεν μου προκλήθηκε κάποιος άμεσος τραυματισμός απ όσο έδειξαν οι εξετάσεις.

3. Δεν έχω κάποιο τέτοιο ιστορικό

5. Πιθανώς να έχεις δίκιο αλλά ισχύει και εδώ ότι δεν βίωσα κάποιο άμεσο τραυματισμό με βάση τις ακτινογραφίες και την μαγνητική.

 

Εμένα αυτά που με προβληματίζουν τώρα είναι αν θα μου φύγει η υπερουριχαμία η θα την έχω για πάντα στο κεφάλι μου και θα πρέπει να προσέχω μια ζωή και το τι την προκάλεσε, το τρέξιμο ή ήταν να το πάθω?