Anorymous Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 (επεξεργασμένο) Δηλαδη αν δεν σου αρεσει εσενα η Johanson αυτο ειναι υποκειμενικο η' εσυ εισαι χωρις γουστο.Και τελικα αν ισχυε το σκεπτικο σου θα ειμασταν ακομα πιθικοι ... Καποια πραγματα ειναι σταθερες σε αυτον τον κοσμο οπως ο Πικασο ειναι μεγαλος ζωγραφος και καποιοι σεφ ειναι εξαιρετικοι σε αυτο που κανουν και για αυτο τον λογο ακριβοπληρωνονται και στα εστιατορια τους εχει λιστα μηνων για να κλεισεις σε αντιθεση με τον μπαμπη που κανει σουβλακια στο Αιγαλεω Η γνωμη σας πολυ μικρη σημασια εχει λοιπον απλα υπερτονιζει τον βαθμο ασχετοσυνης ,κομπλεξ και για μερικους απο εσας την ελλειψη εμπειριων λογω αντικειμενικων συνθηκων . ΟΧΙ !!!! Ειναι γουστα σε αλλους τους αρεσει πιο πολυ μια παχουλη και σε αλλους μια 50αρα. Οπως εσυ λες για τον Πικασο καποιος αλλος θα σου πει για τον Ελ Γκρεκο ή τον Βαν γκογκ, αλλος γουσταρει κυβισμο και αλλος γουσταρει νεκρα φυση. Τα μαγαζια εχουν λιστες οχι μονο γιατι ειναι καλα αλλα γιατι εχουν και PR που παιζει μεγαλο ρολο και εγω μπορω να σου πω μαγαζια με κοψιδια που αν δεν κλισεις τραπεζι δεν προκειτε να βρεις να κατσεις. Επεξ/σία 27 Φεβρουαρίου 2014 από Anorymous
bnvdarklord Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Η όποια στενομυαλιά μου πάντως σχετικά το ποιες γεύσεις πάνε και το ποιές όχι εξαφανίστηκε τελείως οταν δοκιμασα κοτόπουλο με γλυκόξινη, καρπούζι με φέτα, μερέντα με τυρί και μέλι σε σαλάτα. 1
kuzko21 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δηλαδη αν δεν σου αρεσει εσενα η Johanson αυτο ειναι υποκειμενικο η' εσυ εισαι χωρις γουστο.Και τελικα αν ισχυε το σκεπτικο σου θα ειμασταν ακομα πιθικοι ... ξεκαθαρα θα ηταν θεμα υποκειμενικοτητας , γιατι εμενα μπορει να μου αρεσουν οι μελαχρινες, κοντουλες και τερμα γυμνασμενες (αν και θεωρω το Σκαρλετακι την πιο ωραια γυναικα στον κοσμο , με επιασες!). το αν θα εισαι ακομα πιθηκος προσπαθησε να το σκεφτεις μονος σου , και αρχισε με το αν μπορεις να καταλαβεις τι σημαινει η λεξη που εσυ χρησιμοποιησες : γουστο (ορισμος υποκειμενικοτητας) και στην τελικη ανθρωπε μου αν η Γιοχανσον εμενε απεναντι σου και την απεναντι σου την ελεγαν Γιοχανσον θα ελεγες τα ιδια για το Μαρακι. οπως αν σου εφερνα ζωγραφισμενο ενα σουρεαλιστικο θυληκο με γεωμετρικα βυζια και τριγωνο κουτακι θα γελαγες για το τι μαλακια ζωγραφισα , αν στο εφερνα δωρο και σου ελεγα οτι ειναι πινακας του ΠΙΚΑΣΟ (!!!) θα τον κολλαγες πρωτη μουρη στο σαλονι σου και θα χλευαζες οποιον τολμαγε να εκφερει αλλη αποψη απο αυτη της παγκοσμιας αναγνωρισμενης. (οπως εγινε και με τα γκουρμε παραπανω) η κυρια διαφοροποιηση λοιπον απο το προγονο μας ειναι εμεις αναπτυξαμε την κριτικη σκεψη και αυτος εμεινε στο ΩΡΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΝΑΝΑ : ΑΡΑ ΜΑΡΕΣΕΙ: ΑΡΑ ΤΗΝ ΤΡΩΩ 7
zio10 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 ΟΧΙ !!!! Ειναι γουστα σε αλλους τους αρεσει πιο πολυ μια παχουλη και σε αλλους μια 50αρα. Οπως εσυ λες για τον Πικασο καποιος αλλος θα σου πει για τον Ελ Γκρεκο ή τον Βαν γκογκ, αλλος γουσταρει κυβισμο και αλλος γουσταρει νεκρα φυση. Τα μαγαζια εχουν ληστες οχι μονο γιατι ειναι καλα αλλα γιατι εχουν και PR που παιζει μεγαλο ρολο και εγω μπορω να σου πω μαγαζια με κοψιδια που αν δεν κλισεις τραπεζι δεν προκειτε να βρεις να κατσεις. Τα gourmet για κάποιους όντως έχουν ληστές και όχι λίστες 4
Anorymous Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Η όποια στενομυαλιά μου πάντως σχετικά το ποιες γεύσεις πάνε και το ποιές όχι εξαφανίστηκε τελείως οταν δοκιμασα κοτόπουλο με γλυκόξινη, καρπούζι με φέτα, μερέντα με τυρί και μέλι σε σαλάτα. Αλμυρα με γλυκα και ξινα με γλυκα πανε αλλα οχι ολα πρεπει να ξερεις τι θα συνδιασεις , φετα με μελι παει , σοκολατα τζαντουγια με προβατινα δεν παει
bnvdarklord Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Αλμυρα με γλυκα και ξινα με γλυκα πανε αλλα οχι ολα πρεπει να ξερεις τι θα συνδιασεις , φετα με μελι παει , σοκολατα τζαντουγια με προβατινα δεν παει Ναι προφανώς. Αλλα θα δοκίμαζα κουλούς συνδυασμούς ευκολότερα, αν μου λεγε κάποιος οτι ειναι ωραίοι. Βεβαια αυτό το νήμα ειναι οτι να ναι. Λέει πχ εδω μέσα κάποιος οτι του αρέσει πχ φραόυλα στην μπριζόλα, και κοροιδεύει καποιος λεγοντας σιγα μην αλειψω μαρμελάδα στην μπριζόλα. Το 2ο ειναι προφανώς αήδία, το πρώτο μπορει να ναι ωραιο - που ξερω γω πώς θα το φτιάξει ο άλλος, ή πόση φράουλα θα βάλει. Σαν να σου λέω μ'αρεσει κοτοπουλο με γλυκόξινη που έχει ανανα και να μου λες εφαγα κοτοπουλο με κομμάτι ανανα πάνω και ηταν παπαριά. Βρε παιδια..φετα με μελι ? Ειναι επικό, σοβαρά. Βρε εδώ γράφτηκε μερέντα με τυρί Ντάξει χωριστά μ'αρεσουν περισσότερο, αλλα δεν ηταν και αηδία
zynif Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Σως σε σαλάτα ρόκα-παρμεζάνα-ντομάτες -κρουτόν: λάδι -ξύδι βαλσάμικο-ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι και γερό ανακάτεμα Ο συνδυασμός για μένα είναι μια χαρά.
leonidas_fs Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Βρε παιδια..φετα με μελι ? Βασικά είναι φέτα πανέ, μέλι και σουσάμι. Δεν το πολυ-καταλαβαίνεις! Προσωπικά δεν μ'αρεσει πολύ, αλλα δεν το λές και άσχημο! 3
mathsrule Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Μέλος Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Βρε παιδια..φετα με μελι ? Αυτό το τρώνε πολύ στην Κρήτη και στα νησιά. 1
Cossutius. Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 ο θεοι μιλας για την Guernica! το εχεις δει ποτε αυτο απο κοντα; So what? Απαγορεύεται η κριτική σκέψη του καθενός να διαφοροποιείτε απο τη μάζα? Από πότε κάτι ΠΡΕΠΕΙ να αρέσει σε όλους? Οπως τόνισα και νωρίτερα, σκοπός ειναι να μελετήσεις κάτι (τέχνη), να το δοκιμάσεις (φαγητό), να το δεις (κινηματογράφος), πριν αποφασίσεις αν σου αρέσει η όχι Ο κυβισμός και οι παραμορφωμένες γραμμές δεν αρέσουν σε όλους τους ανθρώπους της τέχνης. Αφήνω τον Πικάσο. Πάμε σε έναν Ελληνα. Μώραλης. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ. ΣΕΒΑΣΤΟΣ. Άρεσε σε όλους? Σαφώς και όχι. Τι σημαίνει αυτό? Οτι ειναι άσχετοι, ή καράβλαχοι όσοι δε τους αρέσει? Ισα ισα που μπορει να έχουν μελετήσει το έργο του και απλά...δε τους αρέσει. Τι να κάνουμε δηλαδή? Δεν υπάρχει κάτι που ειναι δεδομένα ωραίο. Ολα υποκειμενικά ειναι. Υ.Γ- Η Guernica είναι να τη βλέπεις και να συγκίνησε από το συναίσθημα που βγάζει ο καλλιτέχνης. Αυτό ισχύει για εμένα όμως. Καθαρά. Το πως το βλέπει ο καθε ένας ειναι διαφορετικό. 1
gigisoni Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 (επεξεργασμένο) ξεκαθαρα θα ηταν θεμα υποκειμενικοτητας , γιατι εμενα μπορει να μου αρεσουν οι μελαχρινες, κοντουλες και τερμα γυμνασμενες (αν και θεωρω το Σκαρλετακι την πιο ωραια γυναικα στον κοσμο , με επιασες!). το αν θα εισαι ακομα πιθηκος προσπαθησε να το σκεφτεις μονος σου , και αρχισε με το αν μπορεις να καταλαβεις τι σημαινει η λεξη που εσυ χρησιμοποιησες : γουστο (ορισμος υποκειμενικοτητας) και στην τελικη ανθρωπε μου αν η Γιοχανσον εμενε απεναντι σου και την απεναντι σου την ελεγαν Γιοχανσον θα ελεγες τα ιδια για το Μαρακι. οπως αν σου εφερνα ζωγραφισμενο ενα σουρεαλιστικο θυληκο με γεωμετρικα βυζια και τριγωνο κουτακι θα γελαγες για το τι μαλακια ζωγραφισα , αν στο εφερνα δωρο και σου ελεγα οτι ειναι πινακας του ΠΙΚΑΣΟ (!!!) θα τον κολλαγες πρωτη μουρη στο σαλονι σου και θα χλευαζες οποιον τολμαγε να εκφερει αλλη αποψη απο αυτη της παγκοσμιας αναγνωρισμενης. (οπως εγινε και με τα γκουρμε παραπανω) η κυρια διαφοροποιηση λοιπον απο το προγονο μας ειναι εμεις αναπτυξαμε την κριτικη σκεψη και αυτος εμεινε στο ΩΡΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΝΑΝΑ : ΑΡΑ ΜΑΡΕΣΕΙ: ΑΡΑ ΤΗΝ ΤΡΩΩ Και εγώ θα ξαναπώ άλλο το υποκειμενικό γούστο, και άλλο να λες ότι είναι για τα μπάζα.Να πάρουμε την Γιόχανσον, άλλο να πεις ότι εμένα δεν μου αρέσει γιατί μου αρέσουν οι κοντούλες κινεζούλες με πιασίματα μπόλικα, και άλλο να δηλώνεις ότι εμένα μ'αρέσουν οι κοντούλες κινεζούλες με πιασίματα άρα η Γιόχανσον είναι για τα μπάζα. Και για να ξεκαθαρίζουμε μια και έξω με τον Πικάσο. Μετά από μια εποχή ρεαλισμού, όπου τα πάντα προβάλλονταν όμορφα και επιβλητικά μέσα από την τέχνη, σε μια εποχή με τα πρώτα σημάδια της εντονότατης πολιτικής διαταραχής που ακολούθησε με δύο παγκόσμιους πολέμους, αλλαγές εποχής στην Ρωσία, φασισμό, οικονομικές διαταραχές και κραχ κτλ, έρχεται ένας καλλιτέχνης, πολύ πριν αυτά συμβούν και αλλάζει πλήρως τα δεδομένα που υπήρχαν μέχρι τότε, δηλώνοντας με την δουλειά του ότι τέχνη δεν είναι απλά το ωραίο, γιατί η ζωή δεν είναι ωραία, τέχνη δεν είναι να φτιάξεις κάτι θεσπέσιο να το ζηλέψουν όλοι αλλά τέχνη είναι να εκφράζεις αυτό που εσύ αισθάνεσαι και να προβληματίζεις αυτόν που θα δει το έργο σου. Τέχνη είναι να βάζεις σε έναν καμβά αυτό που εσύ βλέπεις, όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να ζωγραφίσεις. Τέχνη και συγκεκριμένα ζωγραφική δεν είναι να φτιάξεις το τέλειο πορτραίτο κάποιου, αυτό το κάνει η φωτογραφία, αλλά τέχνη είναι να εκφράζεις συναισθήματα, δικά σου και του περιβάλλοντός σου, και να τα διοχετεύεις και στους άλλους. Ο εικοστός αιώνας θα ήταν πολύ διαφορετικός χωρίς τον μεγαλύτερό του ζωγράφο, τον Πικάσο. Το αν μια τέχνη είναι καλή δεν το ορίζει η ομορφιά της, αλλά η ισορροπία, το περιεχόμενο, ο τρόπος που θα χειριστεί το φως ο καλλιτέχνης, το πώς θα καταφέρει να "κινήσει" το μάτι του θεατή πάνω στον πίνακα, η σύνθεση, το μήνυμα που θα περάσει, τον τρόπο που θα καταφέρει ο καλλιτέχνης να επικοινωνήσει με τον κόσμο, πώς θα καταφέρει να χρησιμοποιήσει το μέσο που επέλεξε, τις ικανότητές του, το πόσο και πώς θα προκαλέσει, θα συζητηθεί, θα διαιωνιστεί, θα αλλάξει τα δεδομένα. Η Γκουέρνικα είναι το κατεξοχήν παράδειγμα σπουδαίας τέχνης. Δεν είναι όμορφος πίνακας, είναι ενοχλητικός πίνακας, και ο σκοπός του είναι να δώσει τροφή για σκέψη. Ο Πικάσο με την Γκουέρνικα δίνει το δικό του μήνυμα εναντίον του φασισμού, δείχνει τον τρόμο του πολέμου, τον θάνατο, την δυστυχία. Πριν από αυτόν ζωγράφιζαν στυλ φωτογραφίας, ωραία πρόσωπα και σώματα, με πχ δυο-τρεις μαχαιριές και αίμα να στάζει για να απεικονίσουν τον πόλεμο. Πήγαινε ο τάδε στον δείνα καλλιτέχνη, και απαιτούσε αυτό που ο πελάτης ήθελε, ή πχ ερχόταν η εκκλησία και παράγγελνε 10 επιβλητικά ωραία αγάλματα, και άλλους τόσους πίνακες με το περιεχόμενο που αυτή ήθελε και αυτή έπρεπε να εγκρίνει. Και έρχεται ο Πικάσο να πει όχι σε όλο αυτό το πανηγύρι ανταλλαγής χρημάτων και με την Γκουέρνικα συγκεκριμένα να δηλώσει ότι ο φασισμός, ο πόλεμος για αυτόν δεν εκφράζει απολύτως τίποτα το ωραίο, είναι τρόμος, είναι σκοτάδι, είναι το ανεξήγητο της ανθρώπινης αυτοκαταστροφικής φύσης. Και ο Πικάσο ήταν ο πρωτοπόρος σε όλο αυτό, πολύ πριν διαδραματιστούν τα κοσμοιστορικά γεγονότα του 20ου αιώνα που άλλαξαν την όψη του κόσμου. Επεξ/σία 27 Φεβρουαρίου 2014 από gigisoni 3
Anorymous Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2014 Βρε παιδια..φετα με μελι ? Ναι ρε αναλατη μυζηθρα ειναι ακομα καλυτερη, κανε πιτακια με φιλο μεσα φετα και απεξω σουσαμι και τηγανισε τα. Μετα βουτα τα μεσα σε λιγο μελακι απλα τελειο! Ναι προφανώς. Αλλα θα δοκίμαζα κουλούς συνδυασμούς ευκολότερα, αν μου λεγε κάποιος οτι ειναι ωραίοι. Βεβαια αυτό το νήμα ειναι οτι να ναι. Λέει πχ εδω μέσα κάποιος οτι του αρέσει πχ φραόυλα στην μπριζόλα, και κοροιδεύει καποιος λεγοντας σιγα μην αλειψω μαρμελάδα στην μπριζόλα. Το 2ο ειναι προφανώς αήδία, το πρώτο μπορει να ναι ωραιο - που ξερω γω πώς θα το φτιάξει ο άλλος, ή πόση φράουλα θα βάλει. Σαν να σου λέω μ'αρεσει κοτοπουλο με γλυκόξινη που έχει ανανα και να μου λες εφαγα κοτοπουλο με κομμάτι ανανα πάνω και ηταν παπαριά. Ειναι επικό, σοβαρά. Ντάξει χωριστά μ'αρεσουν περισσότερο, αλλα δεν ηταν και αηδία Ναι απλα καποιοι χανουν το μετρο, τα γλυκοξινα και μενα μου αρεσει πχ τρελαινομε για οξυμελι αλλα δεν το βαζω με ολα.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα