Μπορεί η κβαντομηχανική να λύσει το μυστήριο της μεταθανάτιας "ζωής";

[gigisoni]

Στον κόσμο της φαντασίας την τοποθετεί η έλλειψη μαθηματικών να την στηρίξουν, έστω και "προβληματικών" μαθηματικών που το αποτέλεσμά τους δεν βγάζει νόημα ή εισέρχεται σε παράδοξα από κάποια στιγμή και πέρα. Όπως έχω ξαναγράψει στο thread, στους κόλπους της θεωρητικής φυσικής δεν μπορούμε να μιλάμε για "θεωρίες" αν δεν υπάρχουν τα μαθηματικά να τις στηρίξουν. Οτιδήποτε άλλο είναι καθαρά κοτσάνες και φαντασία καλπάζουσα.

 

Όλα αυτά τα μεγάλα μυαλά που κέρδισαν βραβεία νόμπελ και άλλαξαν την άποψή μας για το πως λειτουργεί το σύμπαν, δεν χρησιμοποίησαν την φαντασία τους για να φανταστούν πως λειτουργεί ο κόσμος, αλλά οδηγήθηκαν εκεί από μαθηματικές πράξεις. Ας πάρουμε το πιο πρόσφατο, το σωματίδιο του Χιγκς. Ο Χιγκς λοιπόν παρέα με την ομάδα του, τρεις ομάδες ήταν βασικά αν και βραβεύτηκαν μόνο οι δύο, μέσω μαθηματικών πράξεων συνειδητοποίησαν ότι για να τους βγουν οι πράξεις, έπρεπε να υπάρχει εκεί έξω ένα σωματίδιο που δίνει μάζα στην ενέργεια. Όταν το πρόσθεσαν στα μαθηματικά τους, οι πράξεις τους είχαν αποτελέσματα. Και δημοσίευσαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους. τα μαθηματικά τους δηλαδή και τις πράξεις τους που σε θεωρητικό επίπεδο έβγαζαν νόημα πια. Και ήρθε το Cern μετά από 50 σχεδόν χρόνια να επιβεβαιώσει τις θεωρίες τους και στην πράξη.

 

Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν πχ και οι 10 διαστάσεις της θεωρίας των χορδών, για να έχει εφαρμογή αυτή η θεωρία και για να βγάζουν νόημα τα μαθηματικά της ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν 10 διαστάσεις, στις οποίες γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πώς συμπεριφέρονται οι χορδές. Και όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα των 5 θεωριών της θεωρίας των χορδών που διέφεραν μεταξύ τους αλλά όλες φαίνονταν σωστές οπότε ποιες απορρίπτουμε και γιατί, ήρθε η θεωρία του Μ να λύσει αυτό το πρόβλημα, προσθέτοντας και 11η διάσταση, με πολύ απλά λόγια αποδεικνύοντας ότι οι τέσσερις ήταν το καθρέφτισμα της 5ης. Μέσω μαθηματικών πάντα οδηγούμενοι εκεί, όχι μέσω καλπάζουσας επιστημονικής φαντασίας.

[N3k21]

Πάει σε δηλώσεις τύπου "διαλέγω τι πιστεύω".

 

Η επιστήμη περιλαμβάνει και πράγματα που δεν έχουν αποδειχθεί (αν και για την ακρίβεια αυτά που θεωρούμε αποδεδειγμένα μπορεί να ανατραπούν ή να προσαρμοστούν κάποια στιγμή). Είναι περισσότερο ο τρόπος προσέγγισης και εξέτασης, και όχι τόσο η συλλογή γνώσεων.

 

Κάτι τελείως θεωρητικό μπορεί να είναι επιστήμη (αρκεί να ακολουθεί τις επιστημονικές διαδικασίες). Όμως όχι όλες οι θεωρητικές τοποθετήσεις είναι επιστήμη. Οι εναλλακτικές θεωρίες εντός της επιστήμης παραμένουν επιστήμη. Όμως οι δηλώσεις του τύπου "απλά πιστεύω και σε κάτι άλλο, πέρα από την επιστήμη" που είδαμε πιο πάνω είναι απλά άκυρες.

 

Το άρθρο του ΟΡ περιγράφει μια θεωρία που δεν φαίνεται να στηρίζεται σε κάτι σοβαρό (πχ "Instead of imagining that it's the universe that creates life, the idea is that the universe is a product of our own consciousness of it."). Αυτό την τοποθετεί αρκετά βαθιά στον κόσμο της φαντασίας, και δεν της δίνει την ιδιότητα μιας εναλλακτικής επιστημονικής θεωρίας που λες.

 

Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις, πλην βέβαια της τελευταίας παραγράφου. Διαβάζοντας το αρχικό άρθρο στο CNET (ε, δεν πρόκειται και για επιστημονικό journal, αυτό είναι δεδομένο), πράγματι είναι εύκολο να αντιμετωπίσεις την εν λόγω θεωρία ως ένα εύπεπτο υποκατάστατο θρησκευτικών θεωρήσεων, ένα "μπλέξιμο" wishful thinking, new age εναλλακτικούρας και όλα αυτά μάλιστα, σερβιρισμένα με σάλτσα Κβαντομηχανικής. 

 

Ωστόσο η αρχική θεωρία δε φαίνεται να είναι τόσο απλοϊκή, ούτε μάλιστα στην πραγματικότητα εστιάζει στη "μεταθανάτια ζωή", όπως αφήνεται να εννοηθεί από τον τίτλο του άρθρου στο CNET.

 

Ο Lanza επίσης δε φαίνεται να είναι ο κλασσικός νεοχίπης "life coach". Διαθέτει αρκετές "περγαμηνές" και έχει λάβει μέρος σε αρκετές σημαντικές έρευνες του τομέα του. Όχι ότι αυτό σημαίνει απαραίτητα πως οι ισχυρισμοί του έχουν βάση, από την άλλη όμως δεν μπορείς να τον απορρίψεις και άμεσα ως φαντασιόπληκτο.

 

Σε παρακαλώ να διαβάσεις αυτό το άρθρο, όπου παρουσιάζεται η θεωρία του περισσότερο αναλυτικά. Οι θέσεις του Lanza κοντράρουν σαφώς τις διάφορες θρησκευτικές θεωρήσεις, ενώ βασίζονται (έστω και μερικώς) σε επιστημονικά δεδομένα ή παραδοχές. Ο τύπος άλλωστε δηλώνει ξεκάθαρα πως προσπαθεί να καταλήξει σε μια "theory of everything", κάτι που in my book συνεπάγεται -στα αρχικά στάδια της διαδικασίας τουλάχιστον- υποθέσεις.    

 

Διευκρινίζω πως ούτε το βιβλίο του έχω διαβάσει, ώστε να σχηματίσω πλήρη άποψη, ούτε συμφωνώ απόλυτα με τα όσα προτείνει. Αλλά όπως και να 'χει, δε μου φαίνονται και παράλογα ή απίθανα.

 

 

Στον κόσμο της φαντασίας την τοποθετεί η έλλειψη μαθηματικών να την στηρίξουν, έστω και "προβληματικών" μαθηματικών που το αποτέλεσμά τους δεν βγάζει νόημα ή εισέρχεται σε παράδοξα από κάποια στιγμή και πέρα. Όπως έχω ξαναγράψει στο thread, στους κόλπους της θεωρητικής φυσικής δεν μπορούμε να μιλάμε για "θεωρίες" αν δεν υπάρχουν τα μαθηματικά να τις στηρίξουν. Οτιδήποτε άλλο είναι καθαρά κοτσάνες και φαντασία καλπάζουσα.

 

Αν διαβάσεις το άρθρο που παρέθεσα παραπάνω, θα διαπιστώσεις πως ο Lanza βασίζει τη θεωρία του σε κάποιες επιστημονικές παραδοχές.

 

Από εκεί και πέρα συζητάμε για μια θεωρία, η οποία αμφισβητεί πρακτικά τη σχέση παρατηρητή - κόσμου, τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα.

 

Έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ πάντως, βάσει του ισχυρισμού του ακόμα και το αν "βγαίνουν τα Μαθηματικά" ή όχι, είναι θέμα perspective. Ή πιο σωστά μάλλον, προτείνει νομίζω πως τα Μαθηματικά "βγαίνουν" έτσι κι αλλιώς, αλλά γίνονται αντιληπτά με άλλο τρόπο.

 

 

Όλα αυτά τα μεγάλα μυαλά που κέρδισαν βραβεία νόμπελ και άλλαξαν την άποψή μας για το πως λειτουργεί το σύμπαν, δεν χρησιμοποίησαν την φαντασία τους για να φανταστούν πως λειτουργεί ο κόσμος, αλλά οδηγήθηκαν εκεί από μαθηματικές πράξεις. Ας πάρουμε το πιο πρόσφατο, το σωματίδιο του Χιγκς. Ο Χιγκς λοιπόν παρέα με την ομάδα του, τρεις ομάδες ήταν βασικά αν και βραβεύτηκαν μόνο οι δύο, μέσω μαθηματικών πράξεων συνειδητοποίησαν ότι για να τους βγουν οι πράξεις, έπρεπε να υπάρχει εκεί έξω ένα σωματίδιο που δίνει μάζα στην ενέργεια. Όταν το πρόσθεσαν στα μαθηματικά τους, οι πράξεις τους είχαν αποτελέσματα. Και δημοσίευσαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους. τα μαθηματικά τους δηλαδή και τις πράξεις τους που σε θεωρητικό επίπεδο έβγαζαν νόημα πια. Και ήρθε το Cern μετά από 50 σχεδόν χρόνια να επιβεβαιώσει τις θεωρίες τους και στην πράξη.

 

Γεγονότα τα οποία επιβεβαιώνουν την ορθότητα αρχών της "κλασσικής" Κβαντομηχανικής.

 

Ρωτώ όμως (λάβε υπόψιν πως οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες), η ανακάλυψη του Higgs Boson δεν ακυρώνει πρακτικά την M-Theory; Όχι απαραίτητα συνολικά την θεωρία των Υπερχορδών αλλά συγκεκριμένα την ως τώρα αποδεκτή M-Theory των έντεκα διαστάσεων.

 

 

Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν πχ και οι 10 διαστάσεις της θεωρίας των χορδών, για να έχει εφαρμογή αυτή η θεωρία και για να βγάζουν νόημα τα μαθηματικά της ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν 10 διαστάσεις, στις οποίες γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πώς συμπεριφέρονται οι χορδές. Και όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα των 5 θεωριών της θεωρίας των χορδών που διέφεραν μεταξύ τους αλλά όλες φαίνονταν σωστές οπότε ποιες απορρίπτουμε και γιατί, ήρθε η θεωρία του Μ να λύσει αυτό το πρόβλημα, προσθέτοντας και 11η διάσταση, με πολύ απλά λόγια αποδεικνύοντας ότι οι τέσσερις ήταν το καθρέφτισμα της 5ης. Μέσω μαθηματικών πάντα οδηγούμενοι εκεί, όχι μέσω καλπάζουσας επιστημονικής φαντασίας.

 

Μόνο που και η M-theory (πέραν των περί Μποζόνιου παραπάνω), παρότι φαινομενικά εδώ "βγαίνουν τα κουκιά", θεωρείται για την ώρα ημιτελής, ενώ βασίζεται κι αυτή κυρίως σε υποθέσεις και παραδοχές. 

 

Συγχώρεσε με για την επιμονή μου, αλλά προς το παρόν η εν λόγω θεωρία δεν αποδεικνύει τίποτα, απλά προτείνει μια λογική και βιώσιμη εναλλακτική εξήγηση στις περί διαστάσεων αντιφάσεις. Στην τελική αν το όλο θεωρητικό concept περί χορδών ισχύει, θα ισχύει και η M-Theory. Αν όχι; 

 

Ξέρεις από άλλο thread, πως μοιραζόμαστε την πεποίθηση πως όλα είναι δυνατόν να εξηγηθούν με Μαθηματικό τρόπο. Ωστόσο άλλο πράγμα είναι οι εξισώσεις στο χαρτί κι άλλο τα Μαθηματικά που "τρέχουν" τον Κόσμο. Πως μπορούμε να κάνουμε απόλυτα ακριβείς υπολογισμούς αν μας διαφεύγουν δεδομένα; 

 

Δες τι έγραψα προηγουμένως για την τροχιά του Ουρανού. O Laplace υπολόγισε την τροχιά του, υποθέτω λαμβάνοντας υπόψιν στάνταρ στοιχεία όπως ή μάζα και η απόστασή του από τον Ήλιο ξέρω 'γω. Σ' αυτή την περίπτωση όμως τα Μαθηματικά δε "βγήκαν", διότι παρότι ακολουθήθηκε ορθή μέθοδος, ήταν αδύνατο να προβλεφθεί κάποιος αστάθμητος και κυρίως μη παρατηρήσιμος παράγοντας.  

 

Πως ξέρεις λοιπόν ότι και η M-Theory δεν "μπάζει" για τον ίδιο λόγο;

 

Τέλος, αν διαβάσεις το άρθρο που λίνκαρα, ίσως βρεις αρκετές ομοιότητες μεταξύ της θεωρίας του Lanza και αυτής των Υπερχορδών. Αν το καλοσκεφτείς άλλωστε, υπάγονται αμφότερες στην ίδια κατηγορία θεωριών. Παρουσιάζονται δηλαδή και οι δύο ως theories of everything, έχοντας ως στόχο να εξηγήσουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα και όχι απαραίτητα ν' αντικαταστήσουν το Καθιερωμένο Πρότυπο. 

 

Για 'μένα πάντως, μέχρι να υπάρξει κάποια σαφής απόδειξη, όσο πιθανό είναι να δημιουργείται ύλη λόγω δονήσεων π.χ. Υπερχορδών και Μεμβρανών, άλλο τόσο πιθανό είναι να δημιουργείται η αντίληψη ύλης μέσω της αλληλεπίδρασης κάποιας μορφής ενέργειας και της "συνείδησής" μας. 

[Cryptic]

Σε παρακαλώ να διαβάσεις αυτό το άρθρο, όπου παρουσιάζεται η θεωρία του περισσότερο αναλυτικά.

Με μια πρόχειρη ανάγνωση δεν είδα κάτι που να μ'εντυπωσιάζει. Πάλι η ίδια αφηρημένη σαλάτα από έννοιες χωρίς υποστήριξη.

 

Με ένα πρόχειρο γουγλάρισμα είδα αρκετές απόψεις από άλλους επιστήμονες πάνω στις θεωρίες του Λάνζα. Δες πχ αυτό το άρθρο.

[gigisoni]

Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις, πλην βέβαια της τελευταίας παραγράφου. Διαβάζοντας το αρχικό άρθρο στο CNET (ε, δεν πρόκειται και για επιστημονικό journal, αυτό είναι δεδομένο), πράγματι είναι εύκολο να αντιμετωπίσεις την εν λόγω θεωρία ως ένα εύπεπτο υποκατάστατο θρησκευτικών θεωρήσεων, ένα "μπλέξιμο" wishful thinking, new age εναλλακτικούρας και όλα αυτά μάλιστα, σερβιρισμένα με σάλτσα Κβαντομηχανικής.

 

Ωστόσο η αρχική θεωρία δε φαίνεται να είναι τόσο απλοϊκή, ούτε μάλιστα στην πραγματικότητα εστιάζει στη "μεταθανάτια ζωή", όπως αφήνεται να εννοηθεί από τον τίτλο του άρθρου στο CNET.

 

Ο Lanza επίσης δε φαίνεται να είναι ο κλασσικός νεοχίπης "life coach". Διαθέτει αρκετές "περγαμηνές" και έχει λάβει μέρος σε αρκετές σημαντικές έρευνες του τομέα του. Όχι ότι αυτό σημαίνει απαραίτητα πως οι ισχυρισμοί του έχουν βάση, από την άλλη όμως δεν μπορείς να τον απορρίψεις και άμεσα ως φαντασιόπληκτο.

 

Σε παρακαλώ να διαβάσεις αυτό το άρθρο, όπου παρουσιάζεται η θεωρία του περισσότερο αναλυτικά. Οι θέσεις του Lanza κοντράρουν σαφώς τις διάφορες θρησκευτικές θεωρήσεις, ενώ βασίζονται (έστω και μερικώς) σε επιστημονικά δεδομένα ή παραδοχές. Ο τύπος άλλωστε δηλώνει ξεκάθαρα πως προσπαθεί να καταλήξει σε μια "theory of everything", κάτι που in my book συνεπάγεται -στα αρχικά στάδια της διαδικασίας τουλάχιστον- υποθέσεις.

 

Διευκρινίζω πως ούτε το βιβλίο του έχω διαβάσει, ώστε να σχηματίσω πλήρη άποψη, ούτε συμφωνώ απόλυτα με τα όσα προτείνει. Αλλά όπως και να 'χει, δε μου φαίνονται και παράλογα ή απίθανα.

 

 

 

Αν διαβάσεις το άρθρο που παρέθεσα παραπάνω, θα διαπιστώσεις πως ο Lanza βασίζει τη θεωρία του σε κάποιες επιστημονικές παραδοχές.

 

Από εκεί και πέρα συζητάμε για μια θεωρία, η οποία αμφισβητεί πρακτικά τη σχέση παρατηρητή - κόσμου, τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα.

 

Έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ πάντως, βάσει του ισχυρισμού του ακόμα και το αν "βγαίνουν τα Μαθηματικά" ή όχι, είναι θέμα perspective. Ή πιο σωστά μάλλον, προτείνει νομίζω πως τα Μαθηματικά "βγαίνουν" έτσι κι αλλιώς, αλλά γίνονται αντιληπτά με άλλο τρόπο.

 

 

 

Γεγονότα τα οποία επιβεβαιώνουν την ορθότητα αρχών της "κλασσικής" Κβαντομηχανικής.

 

Ρωτώ όμως (λάβε υπόψιν πως οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες), η ανακάλυψη του Higgs Boson δεν ακυρώνει πρακτικά την M-Theory; Όχι απαραίτητα συνολικά την θεωρία των Υπερχορδών αλλά συγκεκριμένα την ως τώρα αποδεκτή M-Theory των έντεκα διαστάσεων.

 

 

 

Μόνο που και η M-theory (πέραν των περί Μποζόνιου παραπάνω), παρότι φαινομενικά εδώ "βγαίνουν τα κουκιά", θεωρείται για την ώρα ημιτελής, ενώ βασίζεται κι αυτή κυρίως σε υποθέσεις και παραδοχές.

 

Συγχώρεσε με για την επιμονή μου, αλλά προς το παρόν η εν λόγω θεωρία δεν αποδεικνύει τίποτα, απλά προτείνει μια λογική και βιώσιμη εναλλακτική εξήγηση στις περί διαστάσεων αντιφάσεις. Στην τελική αν το όλο θεωρητικό concept περί χορδών ισχύει, θα ισχύει και η M-Theory. Αν όχι;

 

Ξέρεις από άλλο thread, πως μοιραζόμαστε την πεποίθηση πως όλα είναι δυνατόν να εξηγηθούν με Μαθηματικό τρόπο. Ωστόσο άλλο πράγμα είναι οι εξισώσεις στο χαρτί κι άλλο τα Μαθηματικά που "τρέχουν" τον Κόσμο. Πως μπορούμε να κάνουμε απόλυτα ακριβείς υπολογισμούς αν μας διαφεύγουν δεδομένα;

 

Δες τι έγραψα προηγουμένως για την τροχιά του Ουρανού. O Laplace υπολόγισε την τροχιά του, υποθέτω λαμβάνοντας υπόψιν στάνταρ στοιχεία όπως ή μάζα και η απόστασή του από τον Ήλιο ξέρω 'γω. Σ' αυτή την περίπτωση όμως τα Μαθηματικά δε "βγήκαν", διότι παρότι ακολουθήθηκε ορθή μέθοδος, ήταν αδύνατο να προβλεφθεί κάποιος αστάθμητος και κυρίως μη παρατηρήσιμος παράγοντας.

 

Πως ξέρεις λοιπόν ότι και η M-Theory δεν "μπάζει" για τον ίδιο λόγο;

 

Τέλος, αν διαβάσεις το άρθρο που λίνκαρα, ίσως βρεις αρκετές ομοιότητες μεταξύ της θεωρίας του Lanza και αυτής των Υπερχορδών. Αν το καλοσκεφτείς άλλωστε, υπάγονται αμφότερες στην ίδια κατηγορία θεωριών. Παρουσιάζονται δηλαδή και οι δύο ως theories of everything, έχοντας ως στόχο να εξηγήσουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα και όχι απαραίτητα ν' αντικαταστήσουν το Καθιερωμένο Πρότυπο.

 

Για 'μένα πάντως, μέχρι να υπάρξει κάποια σαφής απόδειξη, όσο πιθανό είναι να δημιουργείται ύλη λόγω δονήσεων π.χ. Υπερχορδών και Μεμβρανών, άλλο τόσο πιθανό είναι να δημιουργείται η αντίληψη ύλης μέσω της αλληλεπίδρασης κάποιας μορφής ενέργειας και της "συνείδησής" μας.

Το μποσόνιο χιγκς απλά συμπλήρωσε το στάνταρντ μοντέλο, δεν έρχεται σε καμιά αντίθεση με την θεωρία των χορδών. Για την ακρίβεια η θεωρία υποτίθεται ότι είναι ένας βαθύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος κατανόησης και εξήγησης του στάνταρντ μοντέλου. Ούτε την απέρριψε, αλλά ούτε την απέδειξε φυσικά. Ίσως μπερδεύεσαι με δηλώσεις υποστηρικτών της θεωρίας που δεν ήθελαν να βρεθεί το μποσόνιο, όχι γιατί θα ερχόταν σε αντίθεση, αλλά γιατί η φυσική θα γινόταν πιο ενδιαφέρουσα. Κάπου θα είχε γίνει λάθος και θα έπρεπε να ψάξουν να βρουν το λάθος.

 

Για το λινκ που έδωσες, έφτασα μέχρι ένα σημείο που γράφει παπαριές και το παράτησα.

 

At each moment we are at the edge of a paradox known as The Arrow, first described 2,500 years ago by the philosopher Zeno of Elea. Starting logically with the premise that nothing can be in two places at once, he reasoned that an arrow is only in one place during any given instance of its flight. But if it is in only one place, it must be at rest. The arrow must then be at rest at every moment of its flight. Logically, motion is impossible. But is motion impossible? Or rather, is this analogy proof that the forward motion of time is not a feature of the external world but a projection of something within us? Time is not an absolute reality but an aspect of our consciousness.

 

Πρώτον, ναι, κάτι μπορεί να είναι σε δύο μέρη ταυτοχρόνως, πείραμα με φωτόνια και διάθλασή τους και τα βλέπουμε σε δύο διαφορετικά μέρη. Το είχαμε κάνει στο γυμνάσιο θυμάμαι, φυσική γυμνασίου. Δεύτερον, το βέλος δεν είναι ακίνητο, έχει ξανασυζητηθεί το ίδιο κάποιους μήνες πριν που κάποιος έλεγε ότι η ειδική θεωρία της σχετικότητας είναι λάθος, και ότι δεν ταξιδεύει στον χρόνο μπρος αυτός που ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός, αλλά όλοι οι υπόλοιποι πίσω στο χρόνο. Τελείως λάθος προσέγγιση. Σε αυτό το σημείο το παράτησα το κείμενο, ψευδοεπιστήμη να την βλέπουν οι φυσικοί και να χάνουν τα μαλλιά της κεφαλής τους.

 

Τώρα, τι πιστεύεις εσύ κι εγώ δεν έχει καμιά σημασία. Το θέμα είναι τι δείχνουν τα μαθηματικά. Και τα μαθηματικά δείχνουν ότι η θεωρία των χορδών λειτουργεί. Το πρόβλημά της όμως είναι ότι τουλάχιστον με τα σημερινά και αυριανά δεδομένα, δεν μπορεί να αποδειχτεί. Ίσως όταν θα έχει προχωρήσει κατά πάρα πολύ η τεχνολογία. Οι χορδές υποτίθεται ότι είναι τόσο μικρές, που αν ένα άτομο έχει το μέγεθος του σύμπαντος ολόκληρου, οι χορδές έχουν το μέγεθος ενός δέντρου πάνω στον πλανήτη γη. Και χρειάζονται ασύλληπτες ποσότητες ενέργειας για να προκληθούν πειράματα. Και αν ποτέ μπορέσουμε να βρούμε τέτοιες ποσότητες ενέργειας, τα αποτελέσματα που θα μας δώσουν θα έχουν τόσο απειροελάχιστες αποκλίσεις μεταξύ τους που θα μοιάζουν με ίδια. Οπότε το πρόβλημα είναι αν δεν μπορεί να αποδειχτεί τότε είναι επιστημονική θεωρία, ή υπάγεται στα όρια της φιλοσοφίας πια;

 

Ωστόσο οι επιστήμονες είναι αισιόδοξοι πως ακόμη και αν δεν μπορέσουμε να αποδείξουμε την θεωρία των χορδών, θα μπορέσουμε να την παρατηρήσουμε αλλιώς. Πχ αποδεικνύοντας την υπερσυμμετρία, ή επικοινωνώντας με κόσμους που βρίσκονται δίπλα μας αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουμε να τους δούμε ή να τους αγγίξουμε ή να τους επισκεφτούμε χάρη στη βαρύτητα. Σύμφωνα με την θεωρία των χορδών, την Μ θεωρία βασικά, εξηγείται για ποιον λόγο η βαρύτητα είναι τόσο ασθενής δύναμη σε σχέση με τις άλλες τρεις δυνάμεις της φύσης. Γιατί οι χορδές που αποτελούν τα βαρυτόνια δεν προσκολλούνται και μπορούν να διαφεύγουν από τα όρια του δικού μας κόσμου προς άλλη διάσταση. Με πολύ απλά λόγια και όσα έχω κι εγώ καταλάβει, γιατί φιλόλογος είμαι όχι φυσικός

[Lucifer]

Δεν διαφεύγουν προς τις άλλες διαστάσεις, διέρχονται απ' όλες τους (απαραιτήτως για να έχει μαθηματική συνοχή η θεωρία) όπως αυτές είναι "διπλωμένες" σε μια πολλαπλότητα καλάμπι-γιάου.

[gigisoni]

Δεν διαφεύγουν προς τις άλλες διαστάσεις, διέρχονται απ' όλες τους (απαραιτήτως για να έχει μαθηματική συνοχή η θεωρία) όπως αυτές είναι "διπλωμένες" σε μια πολλαπλότητα καλάμπι-γιάου.

Ναι κάτι τέτοιο, όπως είπα δεν είμαι φυσικός και σίγουρα κάνω λάθη σε διατυπώσεις, ιδίως όταν αυτά που διαβάζω δεν είναι στην πρώτη μου γλώσσα. Από γαλλική βιβλιογραφία, την τέταρτή μου γλώσσα. Τσάκισα πολλά βιβλία φυσικής της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου μου, ιδίως όταν έγινε γνωστό ότι το ULB πήγαινε για βραβείο νόμπελ με το μποζόνιο χιγκς, όπως και το πήραν τελικά φέτος.

[Cossutius.]

Πάει σε δηλώσεις τύπου "διαλέγω τι πιστεύω".

 

 

Σαφέστατα.

 

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν όλοι, ειναι πως δεν ειναι τα πάντα μαθηματικά. Δεν ειναι τα πάντα μετρήσιμα.

Η επιστήμη και τα μαθηματικά έχουν όρια. Δε μπορεις να μετρήσεις έννοιες όπως η αγάπη η οποία όμως δε παύει να ειναι μια αντίδραση σε μια χημική δράση.

 

 Αυτό την τοποθετεί αρκετά βαθιά στον κόσμο της φαντασίας

 

Χωρις να έχεις άδικο για το συγκεκριμένο άρθρο, η φαντασία απ την πραγματικότητα δεν απέχουν και ιδιαίτερα. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας, τι θεωρουσαμε φαντασία πριν 100 χρόνια. Και αν σε κάποιους τα 100 χρόνια φαίνονται πολλά, να τονίσουμε οτι μελετάμε τον κόσμο και πειραματιζόμαστε, από τη πρώτη στιγμη που αντιληφθήκαμε τη παρουσία μας στη γη.

[flik]

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν όλοι, ειναι πως δεν ειναι τα πάντα μαθηματικά.

Κι αν είναι;

[sarpan]

http://www.dailymotion.com/video/xv6huq_is-there-life-after-death-2011_shortfilms

 

Πιστευω πως αξιζει λιγο απο το χρονο σας. Προφανως δεν αποδεικνυεται κατι. Παραθεση αποψεων, αλλες λογικες αλλες οχι, Παρ'ολα αυτα μου ειχε φανει αρκετα ενδιαφερον

[Cryptic]

Σαφέστατα.

 

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν όλοι, ειναι πως δεν ειναι τα πάντα μαθηματικά. Δεν ειναι τα πάντα μετρήσιμα.

Η επιστήμη και τα μαθηματικά έχουν όρια. Δε μπορεις να μετρήσεις έννοιες όπως η αγάπη η οποία όμως δε παύει να ειναι μια αντίδραση σε μια χημική δράση.

 

Χωρις να έχεις άδικο για το συγκεκριμένο άρθρο, η φαντασία απ την πραγματικότητα δεν απέχουν και ιδιαίτερα. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας, τι θεωρουσαμε φαντασία πριν 100 χρόνια. Και αν σε κάποιους τα 100 χρόνια φαίνονται πολλά, να τονίσουμε οτι μελετάμε τον κόσμο και πειραματιζόμαστε, από τη πρώτη στιγμη που αντιληφθήκαμε τη παρουσία μας στη γη.

Οτιδήποτε δεν είναι μετρήσιμο, εξ'ορισμού δεν αποτελεί επιστημονική έννοια.

 

Έννοιες όπως τα συναισθήματα έχουν μετρήσιμα χαρακτηριστικά. "Μέτρηση" δεν σημαίνει να κάθεσαι μ'ενα χάρακα. Και μια βιοχημική αντίδραση στον εγκέφαλο είναι κάτι μετρήσιμο.

 

Όσον αφορά τη φαντασία και πραγματικότητα, αυτά απέχουν από ελάχιστα έως έτη φωτός. Ακριβώς γι'αυτό το λόγο δημιουργήθηκε η επιστημονική μέθοδος, για να μην καθόμαστε και να μαντεύουμε πόσο απέχει η κάθε @@ από την αλήθεια.

[gigisoni]

Οτιδήποτε δεν είναι μετρήσιμο, εξ'ορισμού δεν αποτελεί επιστημονική έννοια.Έννοιες όπως τα συναισθήματα έχουν μετρήσιμα χαρακτηριστικά. "Μέτρηση" δεν σημαίνει να κάθεσαι μ'ενα χάρακα. Και μια βιοχημική αντίδραση στον εγκέφαλο είναι κάτι μετρήσιμο.Όσον αφορά τη φαντασία και πραγματικότητα, αυτά απέχουν από ελάχιστα έως έτη φωτός. Ακριβώς γι'αυτό το λόγο δημιουργήθηκε η επιστημονική μέθοδος, για να μην καθόμαστε και να μαντεύουμε πόσο απέχει η κάθε @@ από την αλήθεια.

Απλά κάποιοι φαίνεται ότι αδυνατούν να σκεφτούν ότι ΚΑΙ η χημεία σε μαθηματικούς τύπους στηρίζεται. Ή δεν θέλουν. Ή το παίζουν κινέζοι. Διαλέξτε και πάρτε ποιο βολεύει καλύτερα.

[Cossutius.]

 

Σαφέστατα.

 

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν όλοι, ειναι πως δεν ειναι τα πάντα μαθηματικά. Δεν ειναι τα πάντα μετρήσιμα.

Η επιστήμη και τα μαθηματικά έχουν όρια. Δε μπορεις να μετρήσεις έννοιες όπως η αγάπη η οποία όμως δε παύει να ειναι μια αντίδραση σε μια χημική δράση.

 

Χωρις να έχεις άδικο για το συγκεκριμένο άρθρο, η φαντασία απ την πραγματικότητα δεν απέχουν και ιδιαίτερα. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας, τι θεωρουσαμε φαντασία πριν 100 χρόνια. Και αν σε κάποιους τα 100 χρόνια φαίνονται πολλά, να τονίσουμε οτι μελετάμε τον κόσμο και πειραματιζόμαστε, από τη πρώτη στιγμη που αντιληφθήκαμε τη παρουσία μας στη γη.

Οτιδήποτε δεν είναι μετρήσιμο, εξ'ορισμού δεν αποτελεί επιστημονική έννοια.

 

Έννοιες όπως τα συναισθήματα έχουν μετρήσιμα χαρακτηριστικά. "Μέτρηση" δεν σημαίνει να κάθεσαι μ'ενα χάρακα. Και μια βιοχημική αντίδραση στον εγκέφαλο είναι κάτι μετρήσιμο.

 

Όσον αφορά τη φαντασία και πραγματικότητα, αυτά απέχουν από ελάχιστα έως έτη φωτός. Ακριβώς γι'αυτό το λόγο δημιουργήθηκε η επιστημονική μέθοδος, για να μην καθόμαστε και να μαντεύουμε πόσο απέχει η κάθε @@ από την αλήθεια.

Ποια ειναι η κλίμακα μέτρησης των συναισθημάτων; Πως μετράμε μια τέτοια χημική αντίδραση; Πωσ μετραμε την αγαπη μιασ μητερασ προσ το Μωρο τησ; Μετράμε τους νευροδιαβιβαστες ρε παιδι μου;;ρωτάω γιατί με ενδιαφέρει να το ψάξωΌσο για τη φαντασία, η τεχνολογία ειβαι αυτή που βοηθάει τη γνώση και το αντίστροφο φυσικά. Διότι το ταξίδι στη σελήνη πριν πολλα χρονια ήταν φαντασία. Κάποτε πίστευαν ότι η γη ειναι επίπεδη πχ.Ο επιστήμονας κάνει μια υπόθεση. Αν αποδειχθεί ειναι πραγματικότητα. Αν όχι ειναι ίσως και φαντασία. Μπορεί όμως να μην έχεις και τα μέσα να το αποδείξεις. Τόσοι επιστήμονες θεωρήθηκαν τρελοί πριν βρουν τα μέσα να αποδείξουν αυτο που θέλουν έστω και πειραματικάΕπιστημονική αληθεια ειναι η απόδειξη. Αν δεν υπήρχε μικροσκόπιο πως θα ξέραμε για τους μικροοργανισμούς λόγου χάρη; . εγραψα νωρίτερα για τα πρώτονια και τα νετρονια. Τώρα ξέρουμε ότι υπάρχουν και μικρότερα σωματίδια μέσα στο άτομο. Η φαντασία λοιπόν απ τη πραγματικότητα δεν απέχουν ιδιαίτερα.τοσα αλλαζουν στη πορεια βαση τησ τεχνολογιασ . Εκτός αν θεωρείτε ότι είστε γνωστες των πάντων οπότε εκει πάω πάσο.

[SilkyN]

Ποια ειναι η κλίμακα μέτρησης των συναισθημάτων; Πως μετράμε μια τέτοια χημική αντίδραση; Πωσ μετραμε την αγαπη μιασ μητερασ προσ το Μωρο τησ; Μετράμε τους νευροδιαβιβαστες ρε παιδι μου;;ρωτάω γιατί με ενδιαφέρει να το ψάξωΌσο για τη φαντασία, η τεχνολογία ειβαι αυτή που βοηθάει τη γνώση και το αντίστροφο φυσικά. Διότι το ταξίδι στη σελήνη πριν πολλα χρονια ήταν φαντασία. Κάποτε πίστευαν ότι η γη ειναι επίπεδη πχ.Ο επιστήμονας κάνει μια υπόθεση. Αν αποδειχθεί ειναι πραγματικότητα. Αν όχι ειναι ίσως και φαντασία. Μπορεί όμως να μην έχεις και τα μέσα να το αποδείξεις. Τόσοι επιστήμονες θεωρήθηκαν τρελοί πριν βρουν τα μέσα να αποδείξουν αυτο που θέλουν έστω και πειραματικάΕπιστημονική αληθεια ειναι η απόδειξη. Αν δεν υπήρχε μικροσκόπιο πως θα ξέραμε για τους μικροοργανισμούς λόγου χάρη; . εγραψα νωρίτερα για τα πρώτονια και τα νετρονια. Τώρα ξέρουμε ότι υπάρχουν και μικρότερα σωματίδια μέσα στο άτομο. Η φαντασία λοιπόν απ τη πραγματικότητα δεν απέχουν ιδιαίτερα.τοσα αλλαζουν στη πορεια βαση τησ τεχνολογιασ . Εκτός αν θεωρείτε ότι είστε γνωστες των πάντων οπότε εκει πάω πάσο.

Μόνο που η φαντασία τους στηριζόταν στο ότι μια μέρα θα καταφέρουμε με τις εφευρέσεις και τις καινοτομίες μας να πάμε στο φεγγάρι. Όχι, αν θέλει ο όποιος θεός θα μας στείλει στο φεγγάρι.

Επίσης, η φαντασία έχει και διαβαθμίσεις ανάλογα με το πόσο πιθανό είναι αυτό που φαντάζεσαι. Το να φανταστείς ένα ταξίδι στο φεγγάρι είναι πολύ διαφορετικό απ' το να φανταστείς έναν ροζ μονόκερο.

[Timonkaipumpa]

Ποια ειναι η κλίμακα μέτρησης των συναισθημάτων;

 

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Emotion_classification

 

 

Θα ήταν καλό να ψάχνει κάποιος πριν μιλήσει. Το google ήταν free για όλους την τελευταία φορά που κοίταξα και δεν ήθελε κάποιο special registration. 

 

[Cryptic]

Ποια ειναι η κλίμακα μέτρησης των συναισθημάτων; Πως μετράμε μια τέτοια χημική αντίδραση; Πωσ μετραμε την αγαπη μιασ μητερασ προσ το Μωρο τησ; Μετράμε τους νευροδιαβιβαστες ρε παιδι μου;;ρωτάω γιατί με ενδιαφέρει να το ψάξωΌσο για τη φαντασία, η τεχνολογία ειβαι αυτή που βοηθάει τη γνώση και το αντίστροφο φυσικά. Διότι το ταξίδι στη σελήνη πριν πολλα χρονια ήταν φαντασία. Κάποτε πίστευαν ότι η γη ειναι επίπεδη πχ.Ο επιστήμονας κάνει μια υπόθεση. Αν αποδειχθεί ειναι πραγματικότητα. Αν όχι ειναι ίσως και φαντασία. Μπορεί όμως να μην έχεις και τα μέσα να το αποδείξεις. Τόσοι επιστήμονες θεωρήθηκαν τρελοί πριν βρουν τα μέσα να αποδείξουν αυτο που θέλουν έστω και πειραματικάΕπιστημονική αληθεια ειναι η απόδειξη. Αν δεν υπήρχε μικροσκόπιο πως θα ξέραμε για τους μικροοργανισμούς λόγου χάρη; . εγραψα νωρίτερα για τα πρώτονια και τα νετρονια. Τώρα ξέρουμε ότι υπάρχουν και μικρότερα σωματίδια μέσα στο άτομο. Η φαντασία λοιπόν απ τη πραγματικότητα δεν απέχουν ιδιαίτερα.τοσα αλλαζουν στη πορεια βαση τησ τεχνολογιασ . Εκτός αν θεωρείτε ότι είστε γνωστες των πάντων οπότε εκει πάω πάσο.

Κάτι σαν το "ταξίδι στη Σελήνη" μπορεί να αναλυθεί σε επιμέρους ερωτήματα, όπως "ταξίδι" και "Σελήνη".

 

Ταξίδι είναι απλά μια μετακίνηση από ένα σημείο σε ένα άλλο. Σελήνη είναι ένα αντικείμενο που σίγουρα υπάρχει, όπως και η Γη. Επομένως ένα ταξίδι στη Σελήνη είναι θεωρητικά εφικτό. Δεν χρειάζεται να είσαι γνώστης κάποιας επιστήμης για να το δεχτείς.

 

Με τον ίδιο τρόπο μπορείς να αναλύσεις και οποιοδήποτε άλλο ερώτημα για να δεις κατά πόσο είναι λογικό. Πχ η έννοια του βιοκεντρισμού που προωθεί ο Λάνζα είναι αρκετά εκτός των εννοιών που είναι θεωρητικά πιθανές.