Μπορεί η κβαντομηχανική να λύσει το μυστήριο της μεταθανάτιας "ζωής";

[Lucifer]

Συγγνώμη για το backtracking, τώρα διάβασα λιγότερο πεταχτά τα προηγούμενα ποστ, μια διευκρίνηση: η M-theory δεν προσπαθεί να αντικαταστήσει κάτι. Είναι απλώς μια συλλογή θεωριών χορδών (και λόγω της συλλογής έχουμε +Χ διαστάσεις) οι οποίες με τη σειρά τους προσπαθούν να συμφιλιώσουν την σχετικιστική φυσική (κλασικό μοντέλο) με την κβαντομηχανική, οι οποίες ενώ ξέρουμε πειραματικά πως ισχύουν, παραβιάζουν η μία την άλλη σε διάφορα ζητήματα. Οπότε δεν είναι "εναλλακτική" θεωρία, είναι απόπειρα συμβιβασμού, όπως και η πολύ πιο αγαπητή (σε μένα) θεωρία των κβαντικών δακτυλίων.

[Cossutius.]

Μόνο που η φαντασία τους στηριζόταν στο ότι μια μέρα θα καταφέρουμε με τις εφευρέσεις και τις καινοτομίες μας να πάμε στο φεγγάρι. Όχι, αν θέλει ο όποιος θεός θα μας στείλει στο φεγγάρι.

Επίσης, η φαντασία έχει και διαβαθμίσεις ανάλογα με το πόσο πιθανό είναι αυτό που φαντάζεσαι. Το να φανταστείς ένα ταξίδι στο φεγγάρι είναι πολύ διαφορετικό απ' το να φανταστείς έναν ροζ μονόκερο.

Η φαντασία τους ήταν φαντασία. Αυτή η λέξη ακριβως που χρησιμοποίησες. Και εγω πιστευω οτι κάποτε θα μας κάνουν πολεμο εξωγήινοι. Για την ώρα αυτό όμως είναι επιστημονική φαντασία.

Επισης ποιος σου λέει εσένα οτι σε κάποιο μέρος του κόσμου δεν υπάρχει ροζ μονόκερος? Τόσο δύσκολο ειναι να υπάρξει μια τέτοια μετάλλαξη? Εδώ φτιάχτηκε ζωή μέσα από δισεκατομμύρια αντιδράσεις σε δισεκατομμύρια χρόνια. Μπορεις να το αποκλείσεις? Στο φινάλε ο ροζ μονόκερος δεν ειναι και...θεός. (είπα την απαγορευμένη λέξη )

 

 

http://en.wikipedia...._classification

 

 

Θα ήταν καλό να ψάχνει κάποιος πριν μιλήσει. Το google ήταν free για όλους την τελευταία φορά που κοίταξα και δεν ήθελε κάποιο special registration.

 

 

Εξαιρετικά. Διάβασα κάποιες θεωρίες (πάντα) και κάποια θεωρητικά μοντέλα περι των συναισθημάτων με συγκριτικές παραμέτρους, εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Πουθενά δεν είδα πως μετράμε την αγάπη της μάνας προς το παιδί της και αν αυτή ειναι ένα μετρήσιμο συναίσθημα η αν αυτο το συναίσθημα το μετράμε με μαθηματικό τύπο.

 

Υπάρχει βεβαια μια σύγχυση με την συναισθηματική νοημοσύνη και τη μέτρησή της η οποια φυσικά δεν μετράει το παραπάνω αλλά το ικανότητα να αναγνωρίζει, κατανοεί και ελέγχει κάποιος τα δικά του συναισθήματα ή και των άλλων. Αυτό ειναι μετρήσιμο με κάποιες μεθόδους οι οποίες βέβαια ουδεμία σχέση έχουν με μαθηματικούς τύπους αλλά με συγκρίσεις,συνδιασμους φωτογραφιών και αναγνωριση των συναισθημάτων που μπορει ο αξιολογούμενος να αναγνωρίσει κτλ κτλ

 

Τέλος δεν αντιλαμβάνομαι το "θα ηταν καλό να ψαχτεί κάποιος πριν μιλήσει". Υποτίθεται οτι κάνουμε μια κουβέντα. Αμα ειναι να πρέπει να googλαρω το κάθε τι πριν ρωτήσω, φέξε μου και γλίστρησα. Το να μου πετάξεις ένα κατεβατό προς απάντηση τη στιγμή που υποτίθεται οτι επιχειρηματολογούμε με την προτροπή "θα έπρεπε να το γνωρίζεις", ειναι τουλάχιστον fail. Ασε που δεν καλύπτει αυτό που ρώτησα εν τέλη.

 

Κάτι σαν το "ταξίδι στη Σελήνη" μπορεί να αναλυθεί σε επιμέρους ερωτήματα, όπως "ταξίδι" και "Σελήνη".

 

Ταξίδι είναι απλά μια μετακίνηση από ένα σημείο σε ένα άλλο. Σελήνη είναι ένα αντικείμενο που σίγουρα υπάρχει, όπως και η Γη. Επομένως ένα ταξίδι στη Σελήνη είναι θεωρητικά εφικτό. Δεν χρειάζεται να είσαι γνώστης κάποιας επιστήμης για να το δεχτείς.

 

Με τον ίδιο τρόπο μπορείς να αναλύσεις και οποιοδήποτε άλλο ερώτημα για να δεις κατά πόσο είναι λογικό. Πχ η έννοια του βιοκεντρισμού που προωθεί ο Λάνζα είναι αρκετά εκτός των εννοιών που είναι θεωρητικά πιθανές.

 

Δε νομίζω οτι όταν ο Ιουλιος Βερν έγραφε το από τη γη στη Σελήνη ή το ταξίδι στο κέντρο της Γης οραματιζόταν όντως τέτοια ταξίδια. Συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας ήταν ο άνθρωπος. Επιστημονική φαντασία για εκείνη την εποχή. Το ταξιδι στη Σελήνη τώρα, ειναι πραγματικότητα. Η τεχνολογία προχώρησε. Το ταξίδι στο κέντρο της Γης δεν ειναι όμως διοτι η τεχνολογία μας έδειξε πως κάτι τέτοιο ειναι φύση αδύνατο.

 

Η ιδια η τεχνολογία μας κάνει να μπορούμε να δουμε μέχρι ενος σημείο του σύμπαντος αυτή τη στιγμή. Εμείς υποθέτουμε βάση κάποιων μετρήσεων με θεωρητικά δεδομένα οτι το σύμπαν έχει ένα τέλος. Αυριο μπορεί να καταφέρουμε να έχουμε τηλεσκόπια που θα βλέπουν πολύ πιο μακρυά και να ανακαλυψουμε οτι πέσαμε έξω.

 

 

Η σιγουριά με την οποία βλέπω κάποιους να γράφουν (δεν απευθύνομαι σε εσένα φιλτατε), μου βγάζει μια απίστευτη υπεροψία. "Ξέρουμε τα πάντα". Πραγματικά τοσα χρόνια επιστήμης, τόσα χρόνια ιστορίας δεν έχουν διδάξει τίποτε? Δεν έχουν διδάξει πως μόνο για ότι βλέπεις μπορεις εν τέλη να είσαι σίγουρος και οτι πολλές φορές ακόμα και αυτό, μπορει να ειναι λάθος. Τοσες επιστημονικές κωλοτουμπες, τόσες αναιρέσεις, τόσες θεωρίες που έπεσαν στο κενό, τόσοι επιστήμονες που τους βάφτιζαν τρελούς και μετά τους πρότειναν για νομπελ...

Σε αντίθεση με μέρος ανθρώπων, αποδέχομαι την ανθρώπινη μου φύση η οποία ορίζει οτι θα κάνω και λάθη. Προφανως βέβαια αυτό δε βρισκει σύμφωνους τους "επιστήμονες" οι οποίοι για κάποιον εκπληκτικό λόγο πρέπει ντε και καλά να ειναι σωστοί σε όλα (ειναι εκπληκτικά τα τεχνάσματα που σκαρφίζονται κάποιοι για να φέρουν τη κουβέντα στα μέτρα τους, λες και αν αποδεχτούν πως αδυνατουν να απαντήσουν σε κάποια ερώτηση, θα κατηγορηθούν) και φυσικά να ειρωνευτούν πάνω σε αυτό, πράγμα το οποίο σε κάνει εύκολα να αντιληφθείς πως βάση των "συναισθηματικών μετρήσεων", οι αντιδράσεις αυτές μαρτυρούν αλαζονεία και λοιπά συνώνυμα. Και η αλαζονεία φυσικά συναισθηματική αντίδραση είναι και έχει και αυτή της πηγές της, η οποιες κατα βάση μόνο απ τη γνωση δεν προέρχονται.

 

 

[firewalker]

Τραβάει τα βυζιά του...

 

[Tilemaxx]

Έχει ξαναμπεί το συγκεκριμένο.

[Sellers]

Διάβαζα αυτό.

 

Πέρα απο τις μαλακίες που λέει πάντως, έχει ενα πολυ δυνατο point στο part με την ομορφιά της string theory (που όντως υπάρχει) αλλά και τις τεράστιες πιθανότητες να λεει μαλακίες.

Ξεκίνησε με μια πολύ καλή (και αναπόφευκτη κατα την γνώμη μου) ιδέα σε κλασικό επίπεδο, γενίκευσης κάποιων πραγμάτων που γέννησαν κάποιες εξτρα συμμετρίες που λύσαν χέρια, η οποία γ@μη&ηκε όταν κβαντώθηκε και απο εκει και πέρα χρειάζονται οι χίλιες μύριες υποθέσεις για να ευσταθεί αυτό το πράγμα που ξεφύτρωσε. (ένας άλλος τρόπος πχ, να γλυτώσουμε τις 26 διαστάσεις (ή τις 10 για supergravity theories) είναι να θεωρήσουμε χώρους με αρνητικές πιθανότητες).Όσο πιο πολύ εμβαθύνω στην θεωρία, τόσο πιο πολύ νιώθω ότι παω να αφιερώσω την ζωή μου σε κάτι που βρωμάει απο χιλιόμετρα ότι δεν στέκει, αλλά ότι μαθηματικά είναι κομψοτέχνημα.

[Lucifer]

Κβαντικοί δακτύλιοι σέλλερζ. Σίγουρα λεφτά.

[rikos]

Διάβαζα αυτό.

ΟΟΔΕ: Ορθοδοξη Ομαδα Δογματικης Ερευνας.

χαχαχαχα

Μιλάμε για γαμω τις ερευνες...