PC Gaming (Συζήτηση)

[Snoob]

Είναι τραγικά κακογραμμένοι οι χαρακτήρες, ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων.

Για κάποιο λόγο θεωρείται έκφανση "προοδευτισμού" το να βάλεις το χαρακτήρα που υποδύεται ο παίκτης να μπορεί να το κάνει με άντρα/γυναίκα/εξωγήινο/γουατέβα, κι ας χάσκει από πίσω λογικό/σεναριακό κενό.

Παλιά, το δέσιμο με τους χαρακτήρες προέκυπτε αβίαστα, μέσα από τις καταστάσεις που ζούσες στο παιχνίδι. Το έχω ξαναγράψει, νομίζω, ο Minsc (λ.χ.) ήταν τυπάρας ανεξάρτητα από το αν ήταν στρέιτ, γκέι ή οτιδήποτε. Δεν είχε σημασία τι ήταν, σεξουαλικά, ούτε σου τον πλάσαρε κανείς για "εκπρόσωπο" του οτιδήποτε. Ήθελες να τον φαντάζεσαι πιθανό ρομαντικό σύντροφο; Ελεύθερα. Δεν ήθελες; Ελεύθερα. Ήταν παλάβρας, ήταν τυπάρας, κι έφερνε λιγάκι στο Μπαουντολίνο, του μακαρίτη του Έκο: άκουγες μια παλαβή ιστορία, έλεγες "ρε τι ξεφουρνίζει ο απίθανος" και σου κότσαρε μια τόση δα λεπτομέρεια που (αν την έπιανες) σου έσπερνε την αμφιβολία, "μήπως δεν τα έχει χαμένα, μήπως κάτι ξέρει". Σχέσεις που δομούνταν και αναπτύσσονταν μέσα από ώρες παιχνιδιού.

Ε, από εκεί, έχουμε φτάσει στην κατάντια (γιατί περί κατάντιας πρόκειται) να "ερωτεύεσαι" χαρακτήρες μετά από 1-2 αποστολές, απλά για να τσεκάρουν στην καρτέλα του "προοδευτισμού" πως μπορείς να πλαγιάσεις με οτιδήποτε και υπάρχει "representation".

Θυμάμαι στο ME το χάλι στο 2 (το αγαπημένο μου της τριλογίας) που γυρνούσες στο σκάφος, πήγαινες να τους μιλήσεις ανθρώπινα, μετά από δύο αποστολές, και άρχιζε το πέσιμο, στεγνά. Πότε πρόλαβες να νοιαστείς, μία αποστολή βγάλατε μαζί, τι έγινε; Δεν έχει σημασία, τσεκ άλλο ένα ζευγάρωμα, προοδευτισμός.

Ή ο άλλος, στο γκέι σενάριο, που του έλεγες πως σκοτώθηκε ο άντρας του, "αχ τι σπουδαίος τύπος ήταν, αξέχαστος θα μου μείνει" και δύο σκηνές μετά πλαγιάζατε. Πιο ρηχό και από πιατάκι του καφέ.

Και δεν είναι θέμα γκέι, στρέιτ, μπάι ή οτιδήποτε, γελοία θεωρώ και την κατάσταση στο Witcher, που ξεκινάς να παίζεις το πρώτο, για παράδειγμα, και μετά την tutorial μάχη (0 επιλογές ως εκείνο το σημείο) έχεις δυνατότητα να πλαγιάσεις με τη μάγισσα, στο ξεκάρφωτο. Νόημα μηδέν, σύνδεση μηδέν, αν δεν ξέρεις τα βιβλία. Ας πούμε πως εκεί έχουν δικαιολογία ότι "δεσμεύονται" από το πρωτότυπο υλικό, τα βιβλία. Να φτιάχνεις δικό σου κόσμο, από μηδενική βάση, και να τον μετατρέπεις σε επιφανειακό dating sim... 

Εδώ και χρόνια, τα "romances" είναι το ίδιο χάλι με το "crafting": ανούσιο, επιφανειακό "επιπλέον" στοιχείο, απλά για να λένε πως υπάρχει. Ε, προσθέτουμε σε ένα στοιχείο εξ αρχής ρηχό και βεβιασμένο την ανάγκη να χωρέσεις μέσα όσα περισσότερα ζευγάρια ώστε να καταθέσεις διαπιστευτήρια "προοδευτισμού", και έδεσε το γλυκό.

[ilos]

Καλά στα mass errect ο Sheppard είχε απαυτώσει τους μισούς γαλαξίες, ανεξαρτήτως φύλου και race. Από ένα σημείο και μετά το έπαιρνες στο χαβαλέ όπως στο πρώτο witcher με τις καρτούλες (θεοί οι Πολωνοί). Δεν περιστρεφόταν όμως όλη η πλοκή του παιχνιδιού στο τι κάνει ο Shepard στην κρεβατοκάμαρά του/της ή στα αμπάρια του SSV Normandy.😁

Ακόμα πιο αστείο είναι που δημιουργήθηκε και "νέα" τέτοια κουλτούρα από τους gamers και έχουν απαιτήσεις πλέον.😁

Θυμάμαι που κράζαν το cyberpunk επειδή έχει μόνο 4 επιλογές για joytoys. Jeez.

[KilliK]

ναι, αλλαζουν. προς το χειροτερο. και αναφερομαι στο storytelling και στο gameplay, οχι στο diversity/inclusiveness. 

[Praetorian]

Εφόσον συνεχίσετε τη συζήτηση πάνω σε αυτό το (valid αλλά με εξαιρετικά πολωτικές θέσεις) θέμα, θα φροντίσετε αυστηρά:

1. Να μην χαρακτηρίζετε τα άλλα μέλη με επιθετικούς ή απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Ούτε καν με υπόνοιες. Δεν μας απασχολεί τι "καταλάβατε" για το ποιόν άλλων μελών από κάτι που έγραψαν στο forum. 
2. Να παραμείνετε εντός του PC Gaming topic. Ούτε θεωρίες, ούτε πολιτικές επεκτάσεις, ούτε περι ανέμων. Συνδέστε το με PC Games, με παραδείγματα και εστιάστε εκεί. 

[Snoob]

Το πρόβλημα είναι ότι το "representation" λειτουργεί σαν πασπαρτού για να σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα.

Αντί να δομήσουν χαρακτήρες μέσα από καταστάσεις με διάρκεια και συνέπεια, πασχίζουν να χωρέσουν με το ζόρι ζευγαρώματα, μην τους την πέσουν οι ινστρούχτορες της πολιτικής ορθότητας πως δεν υπάρχει επαρκής αντιπροσώπευση κάθε σεξουαλικής τάσης στο παιχνίδι.

Και κάπως έτσι, ένας χαρακτήρας (ανεξάρτητα, το τονίζω, γιατί διακρίνω μια δυσκολία σε αυτό το κομμάτι) των σεξουαλικών του προτιμήσεων, που όση ώρα τον ξέρουμε μας έχει φάει τα αυτιά με το πόσο αγαπάει το σύντροφό του, πόσο τέλειος και ηρωικός και υπέροχος είναι (κι ας είναι άντρας, γυναίκα, ερμαφρόδιτο, οτιδήποτε), προκειμένου να υπηρετηθεί τυφλά και δουλικά ο στόχος της "αντιπροσώπευσης" κάθε "τάσης", αφήνει το χαρακτήρα του στο χαλάκι της εξώπορτας και δύο λεπτά αφότου πληροφορείται το χαμό του δήθεν ανεπανάληπτου συντρόφου του, πλαγιάζει με τον γαμίκουλα πρωταγωνιστή.

Αυτός ο χαρακτήρας, ανεξάρτητα του αν είναι γκέι, στέιτ, μπάι, ελέφαντας με πουά αυτιά, είναι απλά ένας κακογραμμένος χαρακτήρας, για τον απλούστατο λόγο πως αποδομεί ό,τι έχει παρουσιάσει ως εκείνο το σημείο, ακυρώνει ό,τι μας έχει πει, απλά και μόνο για να είναι διαθέσιμος για ζευγάρωμα.

Ακυρώνεται ο χαρακτήρας, στο βωμό του τσεκαρίσματος ενός ζευγαρώματος.

Με απλά λόγια, το "romance" ακυρώνει ό,τι έχει προηγηθεί και από συμπληρωματικό στοιχείο καθίσταται κυρίαρχος άξονας της αφηγηματικής (λέμε, τώρα... γιατί τελικά πολλά μας έταζαν κάποιοι και καταλήξαν με τους κόκκους του Dixan) δομής του παιχνιδιού.

Αυτό είναι σε πρώτο επίπεδο το πρόβλημα, και όχι το αν αυτός με τον οποίο "πλαγιάζει" (ή, ακόμη χειρότερα, "ερωτεύεται") ο pc έχει το ίδιο φύλο ή ανήκει στο ίδιο είδος με το χαρακτήρα που υποδύεται ο παίκτης.

Το βασικό πρόβλημα, σε ένα δεύτερο επίπεδο, είναι πως όταν κάποιος επισημαίνει πως στο βωμό της "αντιπροσώπευσης" κάθε τάσης, μας σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα, ορισμένοι αισθάνονται την ανάγκη να αναζητήσουν σκοτεινά κίνητρα μη ανεκτικότητας προς τις σεξουαλικές προτιμήσεις, και όχι απλά μια αλλεργία στα πασαλείμματα, παστωμένα με μια γερή δόση ανέξοδης πολιτικής ορθότητας.

[ilos]

20 λεπτά πριν, Snoob είπε

Το πρόβλημα είναι ότι το "representation" λειτουργεί σαν πασπαρτού για να σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα.

Αντί να δομήσουν χαρακτήρες μέσα από καταστάσεις με διάρκεια και συνέπεια, πασχίζουν να χωρέσουν με το ζόρι ζευγαρώματα, μην τους την πέσουν οι ινστρούχτορες της πολιτικής ορθότητας πως δεν υπάρχει επαρκής αντιπροσώπευση κάθε σεξουαλικής τάσης στο παιχνίδι.

Και κάπως έτσι, ένας χαρακτήρας (ανεξάρτητα, το τονίζω, γιατί διακρίνω μια δυσκολία σε αυτό το κομμάτι) των σεξουαλικών του προτιμήσεων, που όση ώρα τον ξέρουμε μας έχει φάει τα αυτιά με το πόσο αγαπάει το σύντροφό του, πόσο τέλειος και ηρωικός και υπέροχος είναι (κι ας είναι άντρας, γυναίκα, ερμαφρόδιτο, οτιδήποτε), προκειμένου να υπηρετηθεί τυφλά και δουλικά ο στόχος της "αντιπροσώπευσης" κάθε "τάσης", αφήνει το χαρακτήρα του στο χαλάκι της εξώπορτας και δύο λεπτά αφότου πληροφορείται το χαμό του δήθεν ανεπανάληπτου συντρόφου του, πλαγιάζει με τον γαμίκουλα πρωταγωνιστή.

Αυτό ο χαρακτήρας, ανεξάρτητα του αν είναι γκέι, στέιτ, μπάι, ελέφαντας με πουά αυτιά, είναι απλά ένας κακογραμμένος χαρακτήρας, για τον απλούστατο λόγο πως αποδομεί ό,τι έχει παρουσιάσει ως εκείνο το σημείο, ακυρώνει ό,τι μας έχει πει, απλά και μόνο για να είναι διαθέσιμος για ζευγάρωμα.

Ακυρώνεται ο χαρακτήρας, στο βωμό του τσεκαρίσματος ενός ζευγαρώματος.

Με απλά λόγια, το "romance" ακυρώνει ό,τι έχει προηγηθεί και από συμπληρωματικό στοιχείο καθίσταται κυρίαρχος άξονας της αφηγηματικής (λέμε, τώρα... γιατί τελικά πολλά μας έταζαν κάποιοι και καταλήξαν με τους κόκκους του Dixan) δομής του παιχνιδιού.

Αυτό είναι σε πρώτο επίπεδο το πρόβλημα, και όχι το αν αυτός με τον οποίο "πλαγιάζει" (ή, ακόμη χειρότερα, "ερωτεύεται") ο pc έχει το ίδιο φύλο ή ανήκει στο ίδιο είδος με το χαρακτήρα που υποδύεται ο παίκτης.

Το βασικό πρόβλημα, σε ένα δεύτερο επίπεδο, είναι πως όταν κάποιος επισημαίνει πως στο βωμό της "αντιπροσώπευσης" κάθε τάσης, μας σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα, ορισμένοι αισθάνονται την ανάγκη να αναζητήσουν σκοτεινά κίνητρα μη ανεκτικότητας προς τις σεξουαλικές προτιμήσεις, και όχι απλά μια αλλεργία στα πασαλείμματα, παστωμένα με μια γερή δόση ανέξοδης πολιτικής ορθότητας.

Ότι πιο σωστό έχω διαβάσει ως σήμερα. Με παραπέτασμα ψευτορομάτζα και δράμα τούρκικης σαπουνόπερας μαζί με "προχώ" woke culture πινελιές, κρύβουμε την σεναριακή μας ένδεια. Αν τυχόν μας την "πέσουν" μετέπειτα κάποιοι στο "αριστούργημα", έχουμε έτοιμο το SJW army να τους τη πέσει επί προσωπικού με τους κλασικούς χαρακτηρισμούς (bigot,racist,homophobe κλπ). Ε σε πιάνει μια αηδία.😁

[KilliK]

δεν διαφωνω με τα παραπανω, αλλα για να κανω και λιγο τον δικηγορο του διαβολου, μηπως δεν μπορει να υπαρξει ενα ωριμο, καλογραμμενο ρομαντζο εξαιτιας του ludonarrative dissonance? (δεν ξερω πως μεταφραζεται αυτο στα ελληνικα)

δηλαδη οπως το βλεπω, υπαρχουν δυο βασικες κατηγοριες αφηγησης στα παιχνιδια. ενα καθαροαιμο story driven adventure/rpg παιχνιδι (ΤLOU,Broken Sword,κτλ), οπου η σχεση αποτελει βασικο μερος της πλοκης και της αναπτυξης χαρακτηρων, οποτε o δημιουργος εχει περισσοτερη ελευθερια στο να εξελιξει την σχεση, με τον ιδιο ρυθμο που προχωραει το gameplay, αφου ειναι πιο σφτικτα ενσωματωμενη σε αυτο.

δεν εχει ομως την ιδια πολυτελεια σε παιχνιδια οπου ειναι λιγο απο ολα (πχ Cyberpunk 2077), οποτε το ρομαντζο ειναι ενα δευτερευων στοιχειο που υπαρχει μονο για να εμπλουτισει το gameplay. Σε αυτη την περιπτωση, δεν μπορει να τραβηξει για πολυ το γαιτανακι, γιατι ο παικτης θελει απλα να σκοτωσει ωρες στο sandbox/open world που παιζει. Δεν θα περιμενει τωρα ποτε ο χαρακτηρας  του θα ξεπερασει τον θανατο της γκομενας του, για να την πεσει στην επομενη, πρεπει να μην μεινει στασιμο το gameplay, αλλιως θα βαρεθει.

just my 2c, μπορει να λεω και βλακειες.

[GjokerR]

1 ώρα πριν, KilliK είπε

δεν εχει ομως την ιδια πολυτελεια σε παιχνιδια οπου ειναι λιγο απο ολα (πχ Cyberpunk 2077), οποτε το ρομαντζο ειναι ενα δευτερευων στοιχειο που υπαρχει μονο για να εμπλουτισει το gameplay. Σε αυτη την περιπτωση, δεν μπορει να τραβηξει για πολυ το γαιτανακι, γιατι ο παικτης θελει απλα να σκοτωσει ωρες στο sandbox/open world που παιζει. Δεν θα περιμενει τωρα ποτε ο χαρακτηρας  του θα ξεπερασει τον θανατο της γκομενας του, για να την πεσει στην επομενη, πρεπει να μην μεινει στασιμο το gameplay, αλλιως θα βαρεθει.

Μα το πρόβλημα σε αυτό που αναφέρει ο snoob δεν είναι ότι δεν έχει σταθερό χαρακτήρα/προφίλ ο playable character αλλά κάποια npcs. Τουλάχιστον στο συγκεκριμένο παράδειγμα  

[icenex]

Εγω παντως περιμενω την μερα που ολο αυτο θα σταματησει και αν οντως θελουν να βαλουν στα παιχνιδια ατομα με διαφορετικη σεξουαλικοτητα να υπαρχει λογος που θα μπει κατι τετοιο και να δενει σωστα με το σεναριο και οχι να γινει επειδη ειναι σημεια των καιρων.Νομιζω οταν αυτο σταματησει να γινεται αναγκη για τους σεναριογραφους τοτε θα δουμε καλογραμμενους χαρακτηρες και ας ειναι τρανσεξουαλ που εχει ερωτευτει κατσικα.

Εμενα προσωπικα με εχει κουρασει σε ολα τα ειδη ψυχαγωγιας αυτο το συγκεκριμενο πραγμα δεν ειναι μονο στα παιχνιδια.

Ετσι για την ιστορια στο last of us 1 δεν με ενοχλησε ποτε το dlc ουτε ενιωσα για μια στιγμη οτι μου πεταει με το ζορι μια τετοια σχεση ηρθε πολυ φυσικα και εδεσε ομορφα με την ολη ιστορια δυστυχως δεν μπορω να πω το ιδιο για το 2 και φυσικα ποσους αλλους τιτλους που το εχουν ξεφτιλισει το συγκεκριμενο θεμα μονο κ μονο οπως ξαναεχω πει οτι πρεπει να τσεκαρουν κουτακια.

Επεξ/σία 3 Ιουνίου 2021 από icenex

[Crus]

2 ώρες πριν, Snoob είπε

Το πρόβλημα είναι ότι το "representation" λειτουργεί σαν πασπαρτού για να σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα.

Αντί να δομήσουν χαρακτήρες μέσα από καταστάσεις με διάρκεια και συνέπεια, πασχίζουν να χωρέσουν με το ζόρι ζευγαρώματα, μην τους την πέσουν οι ινστρούχτορες της πολιτικής ορθότητας πως δεν υπάρχει επαρκής αντιπροσώπευση κάθε σεξουαλικής τάσης στο παιχνίδι.

Και κάπως έτσι, ένας χαρακτήρας (ανεξάρτητα, το τονίζω, γιατί διακρίνω μια δυσκολία σε αυτό το κομμάτι) των σεξουαλικών του προτιμήσεων, που όση ώρα τον ξέρουμε μας έχει φάει τα αυτιά με το πόσο αγαπάει το σύντροφό του, πόσο τέλειος και ηρωικός και υπέροχος είναι (κι ας είναι άντρας, γυναίκα, ερμαφρόδιτο, οτιδήποτε), προκειμένου να υπηρετηθεί τυφλά και δουλικά ο στόχος της "αντιπροσώπευσης" κάθε "τάσης", αφήνει το χαρακτήρα του στο χαλάκι της εξώπορτας και δύο λεπτά αφότου πληροφορείται το χαμό του δήθεν ανεπανάληπτου συντρόφου του, πλαγιάζει με τον γαμίκουλα πρωταγωνιστή.

Αυτός ο χαρακτήρας, ανεξάρτητα του αν είναι γκέι, στέιτ, μπάι, ελέφαντας με πουά αυτιά, είναι απλά ένας κακογραμμένος χαρακτήρας, για τον απλούστατο λόγο πως αποδομεί ό,τι έχει παρουσιάσει ως εκείνο το σημείο, ακυρώνει ό,τι μας έχει πει, απλά και μόνο για να είναι διαθέσιμος για ζευγάρωμα.

Ακυρώνεται ο χαρακτήρας, στο βωμό του τσεκαρίσματος ενός ζευγαρώματος.

Με απλά λόγια, το "romance" ακυρώνει ό,τι έχει προηγηθεί και από συμπληρωματικό στοιχείο καθίσταται κυρίαρχος άξονας της αφηγηματικής (λέμε, τώρα... γιατί τελικά πολλά μας έταζαν κάποιοι και καταλήξαν με τους κόκκους του Dixan) δομής του παιχνιδιού.

Αυτό είναι σε πρώτο επίπεδο το πρόβλημα, και όχι το αν αυτός με τον οποίο "πλαγιάζει" (ή, ακόμη χειρότερα, "ερωτεύεται") ο pc έχει το ίδιο φύλο ή ανήκει στο ίδιο είδος με το χαρακτήρα που υποδύεται ο παίκτης.

Το βασικό πρόβλημα, σε ένα δεύτερο επίπεδο, είναι πως όταν κάποιος επισημαίνει πως στο βωμό της "αντιπροσώπευσης" κάθε τάσης, μας σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα, ορισμένοι αισθάνονται την ανάγκη να αναζητήσουν σκοτεινά κίνητρα μη ανεκτικότητας προς τις σεξουαλικές προτιμήσεις, και όχι απλά μια αλλεργία στα πασαλείμματα, παστωμένα με μια γερή δόση ανέξοδης πολιτικής ορθότητας.

 

2 ώρες πριν, Snoob είπε

Το πρόβλημα είναι ότι το "representation" λειτουργεί σαν πασπαρτού για να σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα.

Αντί να δομήσουν χαρακτήρες μέσα από καταστάσεις με διάρκεια και συνέπεια, πασχίζουν να χωρέσουν με το ζόρι ζευγαρώματα, μην τους την πέσουν οι ινστρούχτορες της πολιτικής ορθότητας πως δεν υπάρχει επαρκής αντιπροσώπευση κάθε σεξουαλικής τάσης στο παιχνίδι.

Και κάπως έτσι, ένας χαρακτήρας (ανεξάρτητα, το τονίζω, γιατί διακρίνω μια δυσκολία σε αυτό το κομμάτι) των σεξουαλικών του προτιμήσεων, που όση ώρα τον ξέρουμε μας έχει φάει τα αυτιά με το πόσο αγαπάει το σύντροφό του, πόσο τέλειος και ηρωικός και υπέροχος είναι (κι ας είναι άντρας, γυναίκα, ερμαφρόδιτο, οτιδήποτε), προκειμένου να υπηρετηθεί τυφλά και δουλικά ο στόχος της "αντιπροσώπευσης" κάθε "τάσης", αφήνει το χαρακτήρα του στο χαλάκι της εξώπορτας και δύο λεπτά αφότου πληροφορείται το χαμό του δήθεν ανεπανάληπτου συντρόφου του, πλαγιάζει με τον γαμίκουλα πρωταγωνιστή.

Αυτός ο χαρακτήρας, ανεξάρτητα του αν είναι γκέι, στέιτ, μπάι, ελέφαντας με πουά αυτιά, είναι απλά ένας κακογραμμένος χαρακτήρας, για τον απλούστατο λόγο πως αποδομεί ό,τι έχει παρουσιάσει ως εκείνο το σημείο, ακυρώνει ό,τι μας έχει πει, απλά και μόνο για να είναι διαθέσιμος για ζευγάρωμα.

Ακυρώνεται ο χαρακτήρας, στο βωμό του τσεκαρίσματος ενός ζευγαρώματος.

Με απλά λόγια, το "romance" ακυρώνει ό,τι έχει προηγηθεί και από συμπληρωματικό στοιχείο καθίσταται κυρίαρχος άξονας της αφηγηματικής (λέμε, τώρα... γιατί τελικά πολλά μας έταζαν κάποιοι και καταλήξαν με τους κόκκους του Dixan) δομής του παιχνιδιού.

Αυτό είναι σε πρώτο επίπεδο το πρόβλημα, και όχι το αν αυτός με τον οποίο "πλαγιάζει" (ή, ακόμη χειρότερα, "ερωτεύεται") ο pc έχει το ίδιο φύλο ή ανήκει στο ίδιο είδος με το χαρακτήρα που υποδύεται ο παίκτης.

Το βασικό πρόβλημα, σε ένα δεύτερο επίπεδο, είναι πως όταν κάποιος επισημαίνει πως στο βωμό της "αντιπροσώπευσης" κάθε τάσης, μας σερβίρουν σεναριακά μπουγαδόνερα, ορισμένοι αισθάνονται την ανάγκη να αναζητήσουν σκοτεινά κίνητρα μη ανεκτικότητας προς τις σεξουαλικές προτιμήσεις, και όχι απλά μια αλλεργία στα πασαλείμματα, παστωμένα με μια γερή δόση ανέξοδης πολιτικής ορθότητας.

+1000

Λειπουν αρκετα τετοιες αποψεις, εμπεριστατωμενες και μεστες.

Αφηνωντας στην ακρη τους φανατιλες και των 2 "πλευρων", πιστευω οτι αυτο που συντελειται εδω και μια 10ετια και πιο εντονα τα τελευταια 5 χρονια οδηγει στην παρακμη της "ουσιας" του Gaming.

Εχει χαθει η μπαλα με το diversity που γινεται pushed απο τις εταιρειες απο την μια και τις ακραιες αντιδρασεις απο gamers απο την αλλη, ξεχνωντας παραλληλα την ουσια..

Πρωτον οι εταιρειες το κανουν αποκλειστικα for marketing purposes και οχι γιατι τις επιασε ξαφνικα κανενα πονημα για το diversity.

Δευτερον γιατι θεωροντας οτι προσφεροντας αυτο το diversity θα κανουν πιο ευκολα "εκπτωσεις" απο το σεναριο, το character development που οι reviewers θα το καταπιουν και θα δωσουν praise.

Τριτον, δημιουργοντας gender diversity characters γνωριζουν οτι θα δημιουργησουν αντιδρασεις, συνεπως και σουσουρο/κουβεντα αρα και free publicity για το Game.

Τεταρτον, οι gamers αντιδρουν αλλα για λαθος λογους! Δεν με νοιαζει αν ο χαρακτηρας θα ειναι LGBT or whatever, αυτο που με απασχολει ειναι το σεναριο και το development του χαρακτηρα να με κανει να νοιαστω για αυτον/η/ο. Οταν οι αντιδρασεις γινονται για το φυλλο ή τις σεξουαλικες επιλογες του, χανεται η ουσια πισω απο την κουρτινα.

Και μιας και εγινε αναφορα στο ME, εγω θα πω οτι παρα τα τραγικα του λαθη, το game ειχε και diversity αλλα και αρκετα καλο σεναριο αλλα και αναπτυξη χαρακτηρων που σε εκανε να νοιαζεσαι και να "πονας" για τις αποφασεις που επρεπε να παρεις... Ειτε ηταν γιατι επρεπε να επιλεξεις sexual partner, ειτε γιατι επρεπε να αποφασισεις ποιανου το Path θα ακολουθησεις ειτε στην τελικα και ποιον θα σωσεις ή οχι...

Αυτο λειπει απο το Gaming πλεον και οχι αν θα ειναι (υποχρεωτικα κιολας) ο χαρακτηρας μου ή οι χαρακτηρες που αλληλεπιδρω trans ή οχι ή/και straight, gay ή bisexual.

Επεξ/σία 3 Ιουνίου 2021 από Crus

[d4ydr33m3r]

Πως γινεται οι μονοι που αναφερονται στις σεναριακες αυτες ευκολιες/προχειροτητες/ασαφειες ή οπως αλλιως τις χαρακτηριζετε με περισση ευκολια  με το προσχημα της σεξουαλικης ανεκτικοτητας να αναφερονται ουσιαστικα μονο απο αυτους που θελουν να επιχειρηματολογησουν εναντιον του παιχνιδιου δεν το εχω καταλαβει. Ειναι απολυτως θεμιτο να νιωθετε ετσι για το παιχνιδι. Δικαιωμα σας. Αλλα εγω προσωπικα δεν ειδα κανενα απο την αντιπερα οχθη να εχει ερθει να επιχειρηματολογησει υπερ του βωμου του diversity,του represantation και οπως αλλιως θελετε να το πειτε στο insomnia. Κανενα. Ολοι αντιτασσονται στον ωμο τροπο που εκφραζονται αποψεις που για καποιους ειναι δυσπεπτες για τους δικους τους λογους. Eγω δεν ειδα κανενα να επιχειρηματολογει σθεναρα εδω στο insomnia υπερ αυτων των ιδεων. Σθεναρα επιχειρηματολογουν ολοι οταν με απαξιωτικους χαρακτηρισμους κριτικαρουν πραγματα και καταστασεις που σε αυτους φανταζουν αδιανοητα και δεν εχουν καμια συνεπεια. Εχω το δικαιωμα να θεωρω οτι οι χαρακτηρες μπορουν να λειτουργησουν οπως θελουν και να θεωρω υπο το καθεστως ενος τετοιου δυναμικου περιβαλλοντος οτι δικαιολογουνται κατα ενα πολυ μεγαλο μερος οι αποφασεις τους. Δεν λειτουργει ολος ο κοσμος με συνεπεια και λογικη. 
Θα μπορουσα να κανω κουβεντα για ωρες για σεναριακα ατοπα, για δυσκολες προς κατανοηση προσωπικοτητες (λες και ενας ανθρωπος που μεγαλωνει και βιωνει τετοια ψυχολογικη πιεση για το σεξουαλικο του περιβαλλον μπορει να σκεφτεται και να αισθανεται φυσιολογικα σαν την συντριπτικη πλειοψηφια) ή να ενεργει παντα με βαση τα προτυπα και τα στερεοτυπα που εχουν θεσει μερικοι, αναφορικα με το τι ειναι αποδεκτο,αβιαστο και συνεπες για αυτους.Αυτα τα πραγματα δεν συμβαινουν ποτε αλλωστε στην καθημερινη ζωη ειναι μονο στις ταινιες.. Μαλλον θα ζω σε αλλο κοσμο. Δεν τους κανει να νιωθουν βολικα ενα πραγμα. Ε παρατα το ενα παιχνιδι ειναι.. Εν παση περιπτωσει ο καθενας δικαιουται της αποψης του. Αυτο ειναι αναμφιβολο. Και εγω εχω εκφραστει με περισσο σκεπτικισμο απεναντι στην υπερβολικη προβολη. Αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν ειμαι ανεκτικος στην αλλη αποψη. Οποτε περι ορεξεως.. Ας μενετε στον σχολιασμο καθαρα επι του παιχνιδιου. Οταν τεχνηεντως χρησιμοποιειτε κατεβατα με ομορφους και παιχνιδιαρικους επιθετικους προσδιορισμους και  με ποικιλα σχολια για τις σεξουαλικες προτιμησεις και τις υπερβολικες περσονες του παιχνιδιου που το παρακανουν, τοτε μας επιτρεπετε να βλεπουμε τις αποψεις σας με περισσο σκεπτικισμο.

Ακομη και αν συμφωνουσα π.χ με Λατινοπουλου ο τροπος που εκφραστηκε ειναι χυδαιος και επαισχυντος. Μηδεν ανεκτικοτητα και επαρση σε βαθμο που σε κανει να θελεις να αντιταχθεις ακομη και αν συμφωνεις.

 

υ.γ : Αυτο το μυνημα ισως αυτοκαταστραφει σε μερικα λεπτα. 

 

 

Επεξ/σία 3 Ιουνίου 2021 από d4ydr33m3r

[ilos]

Δε μας νοιάζει η παρουσία ή όχι του οποιοδήποτε diversity σε κάθε medium (games, movies, μουσική, βιβλία κλπ). Ούτε μας ενδιαφέρει γιατί σύμφωνα με την νέα μόδα πρέπει σώνει και καλά να μπει παντού. Μας ενδιαφέρει πως αποδίδεται. Αν υπάρχει λόγος στο μυαλό του συγγραφέα και κολλάει στο όλο narrative. Το πρόβλημα είναι όταν μπαίνουν σφήνες/τσόντες από το πουθενά και κατόπιν εορτής γιατί έπεσε μάλλον ντιρεκτίβα εκ των άνωθεν. Aλλά ακόμα και αυτό ποσώς θα με ενδιέφερε, αν το game δεν ήταν 99.9% story driven. Δε μου καίγεται καρφί δηλαδή να δω τραβεστί palico να μου χορεύουν τσιφτετέλια στο monster hunter world. Who fucking cares. Αλλά όταν κάνεις preorder 70ρια στο TLOU2 και έχεις στο μυαλό σου την ιστορία του πρώτου μέρους, ε χτυπά κάπως άσχημα να παίξεις τελικά μια woke τούρκικη σαπουνόπερα revenge/hate story.

my 2 cents of bigotry

Και για να μην παρεξηγούμε στο TLOU2 δεν έπεσε ντιρεκτίβα, ήταν προσχεδιασμένο το έγκλημα από τον Dru(n)kman να είναι controversial. Αφενός για τζάμπα διαφήμιση από το τζέρτσελο στα social media wars και αφετέρου να χαρακτηριστούν όσοι απλά δυσαρεστήθηκαν με το story σαν bigots ώστε να  μην ακουστεί η οποιαδήποτε άποψη. Με τα κλασικά αισχρά της παραπλανητικής διαφήμησης πριν την κυκλοφορία, το reviewing μόνο του μισού game (αν είναι δυνατόν και εγώ μέχρι εκεί 10/10 θα του έβαζα😆), το κλείσιμο yt channels/social accounts κλπ.

Δε σου άρεσε το story? Ποια φτηνά plot devices και shockers.Είσαι Bigot, end of story. New world order

[d4ydr33m3r]

Εγω θα ελεγα να εμμενουμε στην αποψη μας χωρις να χρειαζεται να γραφουμε προτασεις σαν τις τελευταιες. Γιατι τοτε κανουμε ακριβως το ιδιο με αυτο που κατηγορουμε τους απεναντι.Και ισως οι αποψεις μας ακουγονται το ιδιο υπερβολικες με αυτες που αντιτασσομαστε.
Οι υπερβολες και οι εντονες κριτικες δεν βοηθουν ποτε να περαστει το μυνημα που θελουμε. Ουτε κανει πιο valid τις αποψεις μας.. 
Θα συμφωνησω στο γεγονος οτι ο Druckmann ειχε ως απωτερο σκοπο να ειναι controversial. Αυτο ειναι το μονο σιγουρο και ειχα αναφερθει σε αυτο απο την πρωτη στιγμη. Ειμαι σιγουρος οτι ειναι καθισμενος σε μια γωνια και απολαμβανει ολο αυτο που γινεται στο ιντερνετ και ειναι το καλυτερο publicity για το παιχνιδι. 

Στα υπολοιπα δυστυχως υπαρχει διαφωνια αλλα δεν μπορουμε ολοι να συμφωνουμε σε ολα..

 

[p4n0s86]

Την ηθική και την στρατηγική των εταιριών την διαμορφώνει το εκάστοτε πελατειακό κοινό. Αυτοί να πουλήσουν θέλουν, οπότε θα προσαρμοστούν στο κοινό που απευθύνονται, αλλιώς δεν θα πουλήσουν, πιο απλό δεν γίνεται. Αν στα ελληνικά ράφια φέρουν ένα προϊόν που στο ένα μαγαζί ονομάζεται "Σκόπια" και στο άλλο "Βόρεια Μακεδονία", όλοι ξέρουμε ποιο θα πουλήσει.

Η παραγωγή λοιπόν "Σκόπια" θα το βαφτίσει με ντιρεκτίβα από τους άνωθεν και θα παίρνει μεν θέση στο θέμα, αλλά στην πραγματικότητα ούτε καν την ενδιαφέρει αφού αλλού αποσκοπεί. Θέλετε να μου πείτε ότι εσείς ως επιχειρηματίες (αν είστε κάποιοι), δεν προσαρμόζεστε ποτέ στον πελάτη σας και να κάνετε κάτι κόντρα στα πιστεύω/ηθική/ιδεολογία σας;

Γι' αυτό σε κάποιες χώρες πέφτει πετσόκομα στο τελικό παιχνίδι, γι' αυτό υπάρχουν διαφορετικές τιμολογήσεις ανάλογα το region, γιατί αναγκάζονται να προσαρμοστούν για να πουλήσουν. Κι εμείς πέφτουμε απ' τα σύννεφα γιατί η Bethesda δεν έβαλε LGBT logo στο account της Μέσης Ανατολής.

[KilliK]

Αναφορά σε κείμενο

Αλλά όταν κάνεις preorder 70ρια στο TLOU2 και έχεις στο μυαλό σου την ιστορία του πρώτου μέρους, ε χτυπά κάπως άσχημα να παίξεις τελικά μια woke τούρκικη σαπουνόπερα revenge/hate story.

καλα αυτο και αν ειναι χαρακτηριστικο παραδειγμα ludonarative dissosance. αλλα λεει το στορυ, αλλα κανεις στο gameplay. αλλα εδω εχεις story driven παιχνιδι, οποτε την τελικη ευθυνη για το μετριο αποτελεσμα το εχει ο δημιουργος.