Διαστάσεις του σύμπαντος και ο κόσμος μας.

[EXARXEIA_CITY]

Τοίχος είναι, αλλά αυτοί επειδή αντιλαμβάνονται δύο διαστάσεις δεν καταλαβαίνουν τοίχο αλλά καταλαβαίνουν γραμμή μπροστά τους που τους φράζει τον δρόμο. Αν αντιλαμβάνονταν την τρίτη διάσταση θα καταλάβαιναν ότι το εμπόδιο μπροστά τους έχει ύψος που πηδώντας το μπορούν να το ξεπεράσουν.

 

Δεν είναι τοίχος, είναι απλά μια γραμμή. Αλλά πως μπορει να δείχνει ταυτόχρονα εναν δισδιάστατο κόσμο και ταυτόχρονα έναν τρισδιάστατο, όπως το πείραμα που κάνει με την σφαίρα η τον κύβο ; Άσχετα τι αντιλαμβανονται όλοι έχουν τις ίδιες διαστάσεις. 

[liakjim]

Πρέπει πάντα να έχουμε το νου , ότι τα τωρινά μοντέλα περί περιγραφής του σύμπαντος, είναι απλά θεωρητικά. Πολλές παρατηρήσεις που γίνονται , φαίνεται ότι επιβεβαιώνουν το μέχρι τώρα επικρατέστερο μοντέλο, ενώ κάποιες (λίγες) τις καταρρίπτουν.

 

Κοινώς , "'όσο ζω μαθαίνω" (μπορεί σε 10-20 χρόνια , αν ζούμε και δεν πολεμάμε για το νερό, να βγεί μια νέα θεωρία που θα καταρρίπτει τα πάντα, έχει ξανασυμβεί πολλές φορές). 

 

Για να απαντήσω στον OP , ως όντα ανατιλαμβανώμαστε τις 3 (χωρικές) και μια τέταρτη τον χρόνο. Οι υπόλοιπες είναι αποτέλεσμα εξισώσεων και αν υπάρχουν ίσως να είναι "τυλιγμένες" σε υπερχορδές.  Σε κάθε περίπτωση προς το παρόν δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. 

 

Αν μιλάς για την διάσταση του σύμπαντος εννοώντας το μέγεθος , αυτή υπολογίζεται (αν θυμάμαι καλά) γύρω στα 60δισ έτη φωτός. Μα καλά θα πει κάποιος, αφού έχει ηλικία 13.5δις έτη , δεν θα έπρεπε να είναι 13.5Χ2=27δις έτη φωτός?

Η απάντηση είναι ότι λόγω την πληθωριστικής διαστολής στα πρώτα στάδια της ηλικίας του, το σύμπαν διαστάλθηκε με ταχύτητα πολύ μεγαλύτερη του φωτός (δεν μας ενοχλεί αφού διαστέλεται ό ίδιος ο χωροχρόνος). 

[chrisxkar]

εδω οι φυσικοι δεν μπορουν να συμφωνησουν μεταξυ τους και να αποφασισουν και περιμενεις απο εδω απαντηση?χαβαλε μας κανεις?

επισης οταν κατι ειναι θεωρεια σημαινει οτι στηριζονται σε αυτο γιατι ειναι το ποιο λογικο βαση των γνωσεων μας αλλα ταυτοχρονα δεν υπαρχει καμια αποδειξη που να τεκμηριωνει την υπαρξη στο παρων θεμα του ποσων διαστασεων υπαρχουν οποτε απαντηση μην περιμενεις ο καθενας απλα θα σου πει τι πιστευει

[frenzy]

Πρέπει πάντα να έχουμε το νου , ότι τα τωρινά μοντέλα περί περιγραφής του σύμπαντος, είναι απλά θεωρητικά. Πολλές παρατηρήσεις που γίνονται , φαίνεται ότι επιβεβαιώνουν το μέχρι τώρα επικρατέστερο μοντέλο, ενώ κάποιες (λίγες) τις καταρρίπτουν.

 

Κοινώς , "'όσο ζω μαθαίνω" (μπορεί σε 10-20 χρόνια , αν ζούμε και δεν πολεμάμε για το νερό, να βγεί μια νέα θεωρία που θα καταρρίπτει τα πάντα, έχει ξανασυμβεί πολλές φορές). 

 

Για να απαντήσω στον OP , ως όντα ανατιλαμβανώμαστε τις 3 (χωρικές) και μια τέταρτη τον χρόνο. Οι υπόλοιπες είναι αποτέλεσμα εξισώσεων και αν υπάρχουν ίσως να είναι "τυλιγμένες" σε υπερχορδές.  Σε κάθε περίπτωση προς το παρόν δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. 

 

Αν μιλάς για την διάσταση του σύμπαντος εννοώντας το μέγεθος , αυτή υπολογίζεται (αν θυμάμαι καλά) γύρω στα 60δισ έτη φωτός. Μα καλά θα πει κάποιος, αφού έχει ηλικία 13.5δις έτη , δεν θα έπρεπε να είναι 13.5Χ2=27δις έτη φωτός?

Η απάντηση είναι ότι λόγω την πληθωριστικής διαστολής στα πρώτα στάδια της ηλικίας του, το σύμπαν διαστάλθηκε με ταχύτητα πολύ μεγαλύτερη του φωτός (δεν μας ενοχλεί αφού διαστέλεται ό ίδιος ο χωροχρόνος). 

Τι σημαίνει πληθωριστική διαστολή;

πωτσ γενεν τουτο (ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός);

Γιατί δεν μας ενοχλεί; Ή μάλλον γιατί να μας ενοχλεί; (φαντάζομαι στην μορφοποίηση υπόθεσης ?);

[antonl]

Τι σημαίνει πληθωριστική διαστολή;

πωτσ γενεν τουτο (ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός);

Γιατί δεν μας ενοχλεί; Ή μάλλον γιατί να μας ενοχλεί; (φαντάζομαι στην μορφοποίηση υπόθεσης ?);

 

Το όριο της ταχύτητας του φωτός αφορά τη μεταφορά ύλης/πληροφορίας. Τις πρώτες στιγμές μετά το big bang, ο χώρος ο ίδιος μεγάλωσε με ταχύτητα μεγαλύτερη απ αυτή του φωτός και το προηγούμενο όριο δεν βάζει κάποιον περιορισμό σ αυτού του είδους την ταχύτητα.

[frenzy]

A, δηλαδή δεν μας ενοχλεί επειδή δεν μιλάμε για μάζα, αλλά για ολόκληρο τον χωροχρόνο;

[Xvipes]

http://www.thegreatcourses.com/courses/superstring-theory-the-dna-of-reality.html

 

Υπάρχει σε torrent, αξίζει να τα δείτε.

[antonl]

A, δηλαδή δεν μας ενοχλεί επειδή δεν μιλάμε για μάζα, αλλά για ολόκληρο τον χωροχρόνο;

 

Ακριβώς. Ο περιορισμός υπάρχει λόγω της άπειρης ενέργειας που απαιτείται για την επιτάχυνση μιας μάζας σε ταχύτητες πάνω απ αυτή του φωτός.

[liakjim]

@antonl ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

 

Μόνο μια μικρή διόρθωση.

 

Σύμφωνα με την ειδική θεωρία της σχετικότητας , η μάζα απειρίζεται όταν η ταχύτητα τείνει προς την ταχύτητα του φωτός. 

Άρα η δύναμη που απαιτείται για να προσδώσει μια επιτάχυνση δγ , απαιτέιται να γίνει επίσης άπειρη. 

[GreyHorse]

Δεν είναι τοίχος, είναι απλά μια γραμμή. Αλλά πως μπορει να δείχνει ταυτόχρονα εναν δισδιάστατο κόσμο και ταυτόχρονα έναν τρισδιάστατο, όπως το πείραμα που κάνει με την σφαίρα η τον κύβο ; Άσχετα τι αντιλαμβανονται όλοι έχουν τις ίδιες διαστάσεις.

 

Δεν το έχεις πιάσει. Όλο το σύμπαν έχει τις ίδιες διαστάσεις, όσες κι αν είναι, το θέμα είναι πως έχει εξελιχθεί ο εγκέφαλος να καταλαβαίνει το σύμπαν. Παράδειγμα, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να καταλαβαίνει τρεις χωρικές διαστάσεις και μια του χρόνου, τέσσερις. Αν υπάρχουν άλλες, που υπάρχουν, ο ανθρώπινος εγκέφαλος και οι αισθήσεις μας δεν μπορούν να τις αντιληφθούν, παρά μόνο μέσω μαθηματικών να τις βρούμε. Ίσως η τεχνολογία κάποια στιγμή μας επιτρέψει και μπορέσουμε. Προς το παρόν, απλά ο άνθρωπος είναι ανίκανος να αντιληφθεί άλλες διαστάσεις.

 

Στο παράδειγμα με τον κόσμο δύο διαστάσεων, τα όντα εκεί έχουν εξελιχθεί ώστε να αντιλαμβάνονται δύο μόνο διαστάσεις. Για αυτά το ύψος είναι κάτι που υπάρχει αλλά δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Για αυτούς το εμπόδιο είναι γραμμή, έτσι το αντιλαμβάνονται, για εμάς είναι τοίχος, έτσι το αντιλαμβανόμαστε. Για κάποια άλλα όντα αλλού στο σύμπαν που ίσως αντιλαμβάνονται περισσότερες διαστάσεις ο δικός μας τοίχος δεν είναι ούτε γραμμή, ούτε τοίχος, είναι κάτι άλλο.

 

Οπότε αν ξαφνικά βρίσκαμε έναν κόσμο που τα όντα του λειτουργούσαν σε δυο διαστάσεις, εμείς θα μπορούσαμε να τα αντιληφθούμε αλλά αυτά όχι. Δηλαδή θα καταλαβαίναμε ότι ο κόσμος τους λειτουργεί σε δύο διαστάσεις, αυτά από την άλλη δεν θα μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει. Εμείς θα είμασταν οι παρατηρητές ενώ αυτά θα αναρωτιούνταν και θα προσπαθούσαν να καταλάβουν τι είναι αυτές οι σκιές που εμφανίζονται και εξαφανίζονται, μεγαλώνουν/μικραίνουν αναλόγως, όπως το πείραμα με την σφαίρα. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και εμάς τώρα αυτήν την στιγμή. Να υπάρχει ένας κόσμος με περισσότερες διαστάσεις, ακριβώς δίπλα μας, αλλά επειδή εμείς είμαστε φτιαγμένοι να μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο 3 συν του χρόνου, να μην μπορούμε να τον δούμε/ακούσουμε/γευφθούμε/αγγίξουμε/μυρίσουμε.

 

Αν θες ψάξε άρθρα σχετικά με την συναισθησία και πως υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τους ήχους και ακούν τις εικόνες να καταλάβεις πως λειτουργεί ο εγκέφαλος. Όλα θέμα εγκεφάλου και αισθήσεων είναι.

[miike]

 Όλες οι ανώτερες διαστάσεις προβάλονται στις κατώτερες.Όπως εμείς θα είμασταν μια σκιά στον κόσμο των δύο διαστάσεων, έτσι με κάποιο τρόπο θα έπρεπε και οι ανώτερες των τριών διαστάσεων να προβάλονται στον δικό μας κόσμο.

Μπορώ να δεχθώ την υπαρξη του χρόνου γιατί ίσως την αντιλαμβάνομαι ως γήρανση αλλά και προβλέπεται και από την αποδεδειγμένη θεωρία της σχετικότητας, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι λένε με ευκολία ότι υπάρχουν 7,10 ,20  διαστάσεις και τα βάζουν με όσους λένε το αντίθετο με το επιχείρημα ότι σαν ανθρώπινα όντα δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι ή  κατασκευασμένοι να τις αντιληφθούμε  (τις προβολές τους, όχι και ότι αν τις αντιλαμβανόμασταν θα μπορούσαμε να τις ξεχωρίσουμε εύκολα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Σε αντίθεση με τις τέσσερις διαστάσεις όμως , οι παραπάνω υπάρχουν μόνο σε κάποιες συμπαθητικές αλλά μη αποδεδειγμένες κοσμολογικές θεωρίες.

Γιατί λοιπόν το σύμπαν να μην είναι απλά  τετραδιάστατο αφού ούτε έχουμε εντοπίσει ανώτερες διαστάσεις αλλά πρακτικά ούτε και κατώτερες.

[Lucifer]

Μπορούν να γίνουν κατανοητές οι παραπάνω διαστάσεις, ακόμα κι αν δεν "βιώνονται" όπως έχουμε συνηθίσει.

Η 4η διάσταση ας πούμε δεν είναι μόνο το γήρας που αναφέρεις. Φαντάσου το εξής:

 

Σου δίνω ραντεβού στο Χ σημείο στον τρισδιάστατο χώρο, στον 2ο όροφο των Starbucks πχ.

Αυτό σε καρτεσιανές συντεταγμένες είναι Χ,Υ,Ζ σε ό,τι μονάδες θες.

200 μέτρα αριστερά από το σταθμό μετρό Αμπελόκηποι, 100 μέτρα από το μπλε περίπτερο και 4 μέτρα από το έδαφος.

 

Αλλά αυτό δεν αρκεί για να ορίσει την ύπαρξή μου στον κόσμο: αν πας εκεί τώρα, δε θα είμαι εκεί.

Αν πας εκεί σε 2 ώρες που θα 'χω φτάσει, τότε ναι. Αυτή είναι η πρακτική έκφανση του χρόνου ως 4η διάσταση.

 

Η 5η διάσταση είναι στην ουσία η υπέρθεση ενός στιγμιότυπου από όλες τις 4 προηγούμενες.

Είναι δλδ όλα τα πιθανά ενδεχόμενα που μπορούν να λάβουν χώρα στον δεύτερο όροφο των Starbucks μια δεδομένη στιγμή από ένα σημείο και μετά.

Είναι όλα τα πιθανά σενάρια της ζωής σου: το τι θα γίνει αν μείνεις σπίτι και το τι θα γίνει αν βγεις για ποτό, διαδραματίζονται μαζί στην 5η διάσταση.

Η σκέψη που κάνουμε "τι θα 'χε γίνει αν της την είχα πέσει;" λαμβάνει χώρα στην 5η διάσταση: κάποια έχουν καταρρεύσει επειδή ξεκίνησαν πριν από τώρα και ξέρουμε τι συνέβη, κάποια είναι ανοιχτά (όπως το παράδειγμα στην προηγούμενη πρόταση).

 

Αλλά επειδή είναι το αντίστοιχο της δικής μας ευθείας, δεν μπορείς να συμπεριλάβεις παρελθοντικά ενδεχόμενα στην τωρινή σου πραγματικότητα γιατί μπορείς να ταξιδέψεις μόνο στην "γραμμή". Αν ήθελες να πας ταξιδάκι σε ένα ενδεχόμενο όπου η Γερμανία είχε κερδίσει τον Α Παγκόσμιο, χρειάζεται να διαγράψεις μια πορεία πάνω σε ένα "επίπεδο", δλδ την 6η διάσταση! Η 6η διάσταση είναι όλα τα πιθανά ενδεχόμενα που θα μπορούσαν να έχουν λάβει, έχουν λάβει και μπορούν να λάβουν χώρα στο σύμπαν. Είναι όλα τα σημεία που μπορείς να ζωγραφίσεις σε ένα χαρτί και κάθε ένα σημείο είναι ανεξάρτητο του άλλου, με το κάθε σημείο να είναι ένα χωροχρονικό ενδεχόμενο.

 

Η 7η διάσταση είναι η μελαγχολική μου ελπίδα, είναι όλα τα πιθανά χαρτιά σε μια στοίβα: όλα τα πιθανά ενδεχόμενα για κάθε πιθανό σύμπαν.

 

Αν το κάνεις άλλες 3 φορές αυτό, φτάνεις μέχρι τη 10η.

[GreyHorse]

Όλες οι ανώτερες διαστάσεις προβάλονται στις κατώτερες.Όπως εμείς θα είμασταν μια σκιά στον κόσμο των δύο διαστάσεων, έτσι με κάποιο τρόπο θα έπρεπε και οι ανώτερες των τριών διαστάσεων να προβάλονται στον δικό μας κόσμο.

Μπορώ να δεχθώ την υπαρξη του χρόνου γιατί ίσως την αντιλαμβάνομαι ως γήρανση αλλά και προβλέπεται και από την αποδεδειγμένη θεωρία της σχετικότητας, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι λένε με ευκολία ότι υπάρχουν 7,10 ,20 διαστάσεις και τα βάζουν με όσους λένε το αντίθετο με το επιχείρημα ότι σαν ανθρώπινα όντα δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι ή κατασκευασμένοι να τις αντιληφθούμε (τις προβολές τους, όχι και ότι αν τις αντιλαμβανόμασταν θα μπορούσαμε να τις ξεχωρίσουμε εύκολα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Σε αντίθεση με τις τέσσερις διαστάσεις όμως , οι παραπάνω υπάρχουν μόνο σε κάποιες συμπαθητικές αλλά μη αποδεδειγμένες κοσμολογικές θεωρίες.

Γιατί λοιπόν το σύμπαν να μην είναι απλά τετραδιάστατο αφού ούτε έχουμε εντοπίσει ανώτερες διαστάσεις αλλά πρακτικά ούτε και κατώτερες.

Επειδή η αποδεδειγμένη θεωρία της σχετικότητας ενώ λειτουργεί 1.000% στον μακρόκοσμο, στον μικρόκοσμο τα κάνει τελείως μαντάρα. Και επειδή η βαρύτητα ενώ στον μακρόκοσμο είναι η πιο αδύνατη σε σχέση με τις άλλες δυνάμεις στη φύση.

Επιχείρημα ότι τα ανθρώπινα όντα δεν είναι έξυπνα να αντιληφθούν δεν υπάρχει. Δεν είναι θέμα εξυπνάδας, είναι θέμα εξέλιξης και αντίληψης. Είμαστε φτιαγμένοι να λειτουργούμε σε κόσμο 3+1 διαστάσεων, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε περισσότερες.

 

Επιπλέον όλες οι θεωρίες για τις έξτρα διαστάσεις υπάρχουν στον μικρόκοσμο, στις χορδές. Οι οποίες θεωρητικά είναι τόσο μικρές, που αν κάποιος προσπαθούσε να χωρέσει ένα άτομο (όχι άνθρωπο, άτομο με ηλεκτρόνια, πρωτόνια και νετρόνια) στον κόσμο των χορδών, θα ήταν σαν να προσπαθούσε κάποιος να στουμπώσει ολόκληρο τον πλανήτη γη μέσα σε μια μπίλια. Όλες οι έξτρα διαστάσεις εξηγούνται στη θεωρία των χορδών και υπάρχουν εκεί, και εμείς λόγω μεθέθους μας είναι αδύνατο να τις αντιληφθούμε.

Πολύ απλοϊκό παράδειγμα, έχεις το κεφάλι μιας καρφίτσας και το βλέπεις επίπεδο με τίποτα να υπάρχει πάνω του. Αν το ελέγξεις κάτω από μικροσκόπιο θα δεις ότι υπάρχουν ένα σωρό βακτηρίδια, μικρόβια κτλ που ζουν πάνω του αλλά εμείς με τις δυνατότητες που έχουν οι αισθήσεις μας είναι αδύνατο να τα αντιληφθούμε.

[EXARXEIA_CITY]

Στο παράδειγμα με τον κόσμο δύο διαστάσεων, τα όντα εκεί έχουν εξελιχθεί ώστε να αντιλαμβάνονται δύο μόνο διαστάσεις. Για αυτά το ύψος είναι κάτι που υπάρχει αλλά δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Για αυτούς το εμπόδιο είναι γραμμή, έτσι το αντιλαμβάνονται, για εμάς είναι τοίχος, έτσι το αντιλαμβανόμαστε. Για κάποια άλλα όντα αλλού στο σύμπαν που ίσως αντιλαμβάνονται περισσότερες διαστάσεις ο δικός μας τοίχος δεν είναι ούτε γραμμή, ούτε τοίχος, είναι κάτι άλλο.

 

 

 

 

To video το είδες καθόλου ; Η γραμμή που σχεδιάστηκε στο 2D κόσμο δεν είναι τοίχος για εμάς,

γιαυτό άλλωστε και περνάμε από πάνω, είναι και για μας απλά μια γραμμή.

 

Αν εμείς το βλέπαμε αυτό το πείραμα από  μια γωνία θα  βλέπαμε ότι και οι δυο έχουν 3 διαστάσεις άσχετα τι ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί.  

 

Θα βλέπαμε έναν 3D άνθρωπο να περνάει πάνω από μια γραμμή και έναν άλλον πάλι 3D ο οποίος δεν μπορεί να περάσει γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί την τρίτη διάσταση. Τι θα γινόταν όμως αν προχώραγε ; 

[GreyHorse]

To video το είδες καθόλου ; Η γραμμή που σχεδιάστηκε στο 2D κόσμο δεν είναι τοίχος για εμάς,

γιαυτό άλλωστε και περνάμε από πάνω, είναι και για μας απλά μια γραμμή.

 

Αν εμείς το βλέπαμε αυτό το πείραμα από  μια γωνία θα  βλέπαμε ότι και οι δυο έχουν 3 διαστάσεις άσχετα τι ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί.  

 

Θα βλέπαμε έναν 3D άνθρωπο να περνάει πάνω από μια γραμμή και έναν άλλον πάλι 3D ο οποίος δεν μπορεί να περάσει γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί την τρίτη διάσταση. Τι θα γινόταν όμως αν προχώραγε ;

 

Το έχω δει το βίντεο.

Για να περάσει κάποιος πάνω από μια γραμμή χρειάζεται το ύψος. Πρέπει να σηκώσει το πόδι του, άρα ύψος. Ο δισδιάστατος δεν μπορεί άρα έχει εμπόδιο μπροστά του που δεν μπορεί να προσπεράσει. Ο τρισδιάστατος χρησιμοποιεί το ύψος και πηδά από πάνω.

Στον δικό μας κόσμο η γραμμή είναι τοίχος γιατί τα πάντα στον κόσμο όπως τον αντιλαμβανόμαστε έχουν τρεις χωρικές διαστάσεις.

 

Αν παρατηρούσαμε αυτό τον κόσμο από μια γωνία, θα βλέπαμε έναν τρισδιάστατο κόσμο (τον δικό μας) και έναν ακόμα, ο οποίος ενώ έχει τρεις διαστάσεις έχει φτιαχτεί, εξελιχθεί να δουλεύει σε δύο. Δηλαδή για παράδειγμα το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο να λειτουργεί και με την διάσταση του ύψους. Δεν μπορείς να φας και να καταπιείς για παράδειγμα αν δεν υπάρχει ύψος. Ο άλλος κόσμος των δύο διαστάσεων που παρατηρούμε στο πείραμα, είναι φτιαγμένος να λειτουργεί σε δύο διαστάσεις. Δηλαδή πχ τα όντα εκεί είναι φτιαγμένα μόνο με μήκος και πλάτος, επίπεδα σώματα. Οπότε αν παρατηρούσαμε από μια γωνιά θα βλέπαμε πράγματι έναν τρισδιάστατο κόσμο και έναν ακόμη με δύο διαστάσεις, επίπεδα πλάσματα και όντα, που ενώ ζουν και υπάρχουν μέσα σε τρισδιάστατο περιβάλλον έχουν φτιαχτεί και λειτουργούν μόνο με δύο διαστάσεις. Εναν άνθρωπο δηλαδή 3D που πηδά την γραμμή χρησιμοποιώντας το ύψος, και έναν 2D άνθρωπο που δεν μπορεί να ξεπεράσει το εμπόδιο γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί την έννοια του ύψους.